00:06 / 19-04-2025
"Qalatasaray" 32-ci turu qələbə ilə başa vurub
23:47 / 18-04-2025
Məhkəmədə Ermənistanın törətdiyi Xocalı soyqırımı ilə bağlı faktlar nümayiş olunub - Fotolar
20:35 / 18-04-2025
Rusiyaya qarşı sanksiyaları ləğv etmək istəyirlər
19:21 / 18-04-2025
ABŞ əsgərləri üç məntəqədən geri çəkilib
19:18 / 18-04-2025
İlham Əliyev və Mehriban Əliyeva “Sea Breeze”də - (Yenilənib) - Fotolar
19:08 / 18-04-2025
ABŞ-dan sonra ikinci müttəfiq: İsraili Bakı ilə nə birləşdirir?
18:45 / 18-04-2025
Bakı Şəhər İcra Hakimiyyəti 105 milyonluq tender elan edib
18:00 / 18-04-2025
Oleq Bakinskinin məhkəməsi: barışıq üçün danışıqlar aparılır
17:57 / 18-04-2025
ƏƏSMN: "Müavinət və təqaüdlər artırılacaq"
17:45 / 18-04-2025
Aktyor teatr direktorunu korrupsiyada ittiham edir
17:33 / 18-04-2025
Azərbaycanın dövlət borcu nə qədərdir? - Açıqlama
17:09 / 18-04-2025
AFFA “Turan Tovuz”un şikayətini təmin etməyib
17:03 / 18-04-2025
Qanunsuz ağac kəsimi ilə bağlı prokurorluğa müraciət olunacaq
16:35 / 18-04-2025
"Sevimli dad"ın kolbasası zay çıxıb - Foto
16:31 / 18-04-2025
Üzeyir Cəfərov: "Tanınmış şəxslərin çoxu hərbi xidmətdə olmayıblar
16:27 / 18-04-2025
İlham Əliyev Azərbaycanın xristian icmasını təbrik edib
16:06 / 18-04-2025
Azərbaycanda yeni fırıldaq növü yayılıb: "Kabus toxunuşu"
15:41 / 18-04-2025
Sabahdan bu yollar bağlancaq
15:14 / 18-04-2025
Marketdə saxta spirtli içkilər aşkarlanıb
14:36 / 18-04-2025
Ukraynada azərbaycanlı hərbçi itkin düşüb
14:21 / 18-04-2025
Nazirlik adı siyahıda olmayan plastik cərrahlarla bağlı izahat yayıb
14:00 / 18-04-2025
Şəhid Ələsgər Mirzəliyev “Lələtəpə”də dəfn olunub
13:46 / 18-04-2025
"Xozeyn"in həbs müddəti uzadılıb
13:42 / 18-04-2025
İran prezidenti Azərbaycana gəlir
13:38 / 18-04-2025
Gənc Qazilər Birliyi sədrinin həbs müddəti uzadılıb
13:32 / 18-04-2025
Aktyor Vahid Əliyev xəstəxanaya yerləşdirilib
13:23 / 18-04-2025
İcra Hakimiyyəti 150 min manatlıq ağac və kol alır
12:55 / 18-04-2025
İlham Əliyev Mövlud Çavuşoğluya başsağlığı verib
12:53 / 18-04-2025
Sabahın hava proqnozu açıqlanıb
12:24 / 18-04-2025
“Kameral vergi yoxlamalarının aparılmasına dair Qaydalar”a dəyişiklik edilib
21:48 / 14-04-2025
Əvəz Zeynallı ilə bağlı prezidentə müraciət ünvanlanıb
17:56 / 16-04-2025
Deputat: Vəziyyət ağırdır, hökumət ciddi bir iş görmür
09:26 / 15-04-2025
ABŞ Konqresi Rusiyaya təzyiqə başlayır
10:19 / 14-04-2025
Pittin şirkəti yeni serialın davamını çəkəcək
00:44 / 14-04-2025
Putinin sözçüsü: "Ukraynanın razılaşmaya əməl etməməsi fəlakətdir”
15:52 / 14-04-2025
"Kimyagər" romanı ekranlaşdırılacaq
09:04 / 14-04-2025
Millimiz 2-ci dəfə Avropa çempionu titulunu qazanıb
08:52 / 14-04-2025
Qlobal istiləşmə Xəzəri təhdid edir
18:09 / 15-04-2025
Maliyyə nazirinə birinci müavin təyin olunub
15:58 / 15-04-2025
Prezident məhkəmələrə sədr və hakimlər təyin edib - Siyahı
15:57 / 14-04-2025
Ermənilər Azərbaycan Ordusu ilə bağlı yalan məlumat yayıb
00:07 / 16-04-2025
Gözəllik müsabiqəsinin qalibləri bəlli olub - Foto
Yolda - A. Cabbarlı yazır
Tarix: 24-05-2019 13:41 | Bölmə: Akif CABBARLI
(Həyat etüdləri)
Metronun “28 May” stansiyasının qənşərində qıpqırmızı avtobuslar cərgə ilə də olmasa, sıx-sıx düzülüb yaxına-uzağa gedən sərnişinləri gözləyirdi. Məni də mənzilbaşına çatdırası avtobusa minmək istəyənlərin sayı daha çox idi. Dünyanın hər yerində tətbiq olunan növbəlilik prinsipini yaxına belə buraxmaq istəməyən bizimkilər bir-birinin ayağını, səhv elədim, ayaqqabısını bastalamaqdan, dirsək və diz hərəkətlərindən sui-istifadədən çəkinmədən irəli dürtülür, salonda oturmaq üçün yer tutmağa cəhd edirdilər. Bu basabasda şəvə kimi qara saqqallı, gödərək bir oğlan özündən azı bir baş uca olan nərmənazik qızın belini gömgöy damarları çıxmış arıq qolları ilə elə sıxmışdı ki, sanki bu saat qızı əlindən alıb qaçıracaqdılar. İstidən nəfəsi kəsilsə də, cınqırını çıxarmayan qız isə qulaqlarından ağlı-qaralı şunur sallanan oğlanın Don kazaklarının at şallağına bənzəyən qollarının arasında anasından əmdiyi südü hara boşaltmağı ağlına belə gətirə bilmirdi.
Avtobusa minmək, özü də rahat yer tapıb əyləşmək istəyən hər kəsin istər-istəməz diqqətini çəkən cütlük salona daxil olmağa tələsmirdi. Görünür, növbəti avtobusu gözləyirdilər. Nə isə. Mindik, təbii ki, mən və mən xasiyyətlilərin çoxu da ayaq üstə qaldıq. Oturmağa ehtiyac duymurdum, çünki əvvəlcədən ayaq üstə durmaq ən faydalı və dürüst çıxış yoludur. Avtobus tərpəndi və elə ikinci dayanacaqda, Səməd Vurğun bağı ilə üzbəüzdə dəri gödəkçəli iki oğlan bizimlə yol yoldaşlığına başladı. Və dərhal hamımız burnumuzu tutmaq üçün dəsmal, salfet axtarmalı olduq. Görünür, yaxınlıqdakı “Bistro” kafesindən təzəcə çıxmışdılar və orada arzuladıqları kabab əvəzinə sarımsaqdan bəsdi deyincə “nuş” eləmişdilər özləri üçün. Əlbəttə, heç kim onların kefinə soğan doğramadı və kəskin qoxu ilə barışmalı olduq. Onu da deyim ki, Azneft meydanında bu tipli daha üç oğlanın avtobusa minməsi bizə sovet dövrünün baxımsız, gözdən düşmüş əsgər kazarmasını xatırlatdı. Görünür, onlar isti su, sabun və digər gigiyenik vasitələrin mövcudluğundan və zəruriliyindən tam xəbərsiz idilər.
Bir az keçmiş isə istidən tıncıxan sərnişinlərin səsi eşidilməyə başladı:
- Sürücü qardaş, kondisioneri yandır;
- Alə, voditel, işə sal da kondisinerivü;
- İstidən bişdik ki, ay yoldaş sürücü, kondisionerin işləmir sənin?
Sürücü nəhayət dilləndi:
- Ay camaat, hələ icazə vermirlər işlətməyə, pəncərələri açın, sərin gələcək.
Açdılar, amma sərin gəlmədi.
Arxadan nataraz bir kişi lap meşədə olduğu kimi bağırdı:
- Yandır o zəhrimarı, vallah gəlsəm, qapını açıb meşox kimi səni bayıra atajam ha...
Çevrilib güzgüdə sürücünün sifətinə baxdım. Ağappaq ağarmışdı, qorxu çox pis şeydir.
Salon azacıq da olsa sərinlədi. Görünür, sürücü bir əncam çəkmişdi.
Növbəti dayanacaqda salona bir qadın girdi. Yanında üç-dörd yaşlı oğlan uşağı vardı. Hamilə olması da aydınca sezilirdi. Heç kimin ona yer vermək fikrində olmadığını görüb qarşımda oturub xəyala dalan gənc qızdan bu barədə astaca xahiş etdim, amma reaksiya olmadı. Görünür, qulağındakı şunura görə eşitməmişdi. Bir az hündürdən qısaca bir çıxış eləməli oldum. Milli dəyərlərimizdən, böyük-kiçik məsələlərindən, hamilə qadının yolu ayaq üstə getməyinin törədəcəyi fəsadlar barədə xatırlatmama məhəl qoyan olmadı. Heç kim yerindən qımzanmadı və bəziləri hətta təəccüblə məni xeyli süzdülər də. Avtobusun repreduktorundan da tanış cümlələr salona yayılırdı – xəstələrə, uşaqlara, hamilə qadınlara, qocalara yer verin və sair və ilaxır. Xeyri yox idi, sadalanan status yiyələri ayaq üstə dayanır, cavanlar, bığıburma oğlanlar, ağzı saqqızlı, qara eynəkli xanımcığazlar oturacaqlarda xumarlanırdılar. Nəhayət, bir ağsaqqal sürücüyə xitabən səsləndi:
- Qardaş, o elanı ermənicə, rusca səsləndirə bilərsənmi? Bəlkə bir faydası oldu, hə?
Yenə vəziyyət dəyişmədi. Bu dəfə həmin kişi böyürə söykədiyi əsasını götürüb güc-bəla ayağa durdu. Zorla da olsa, hamilə qadını öz yerində oturtdu.
Salonda hərə öz işində, öz kefində idi. Saqqız çeynəyən kim, telefon, planşet qurdalayan kim, ucadan lətifə danışan kim. Bircə kitab oxuyan, qəzet vərəqləyən yox idi. Bir qadının səsi isə sərnişinləri lap dəng eləmişdi. Həddindən ziyadə tosqun, iki nəfərlik oturacağa birtəhər yerləşmiş qadın telefonla kiməsə nəyisə heç cür başa sala bilmirdi: “Bax, yenə deyirəm, bolşe povtorit eləmiyəcəm, razılaşma onunla, əvvəl-axır atıcey səni. Ona sənin var-dövlətin, evin, maşının lazımdı, elənçikləri çox görmüşük...”.
Avtobus isə artıq Yeni Salyan yolu-22-də dayanacağa yan almışdı. Düşəndə gördüyüm mənzərə dilxorçuluğumu bir az da artırdı – bir kişi ilə bir qadın, yanlarında da irimik oğlan uşağı dayanacağı əhatələyən yaşıllığı əzə-əzə enişlə aşağı düşürdülər. Küləkdən qorunmaq üçün isə bu yaxınlarda iməcilikdə əkdiyimiz körpə küknar ağaclarından yapışırdılar. Beş-on metr qabaqda isə rahat, daş döşənmiş piyada səkisi uzanırdı. Öz-özümə məhəlləmizdə yaşıllıqlara ürəklə qulluq edən ağsaqqalı xatırlayıb bu sözləri mızıldadım
– Bayram kişi, heyif sənin əziyyətindən...
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 24-05-2019 13:41 | Bölmə: Akif CABBARLI
(Həyat etüdləri)
Metronun “28 May” stansiyasının qənşərində qıpqırmızı avtobuslar cərgə ilə də olmasa, sıx-sıx düzülüb yaxına-uzağa gedən sərnişinləri gözləyirdi. Məni də mənzilbaşına çatdırası avtobusa minmək istəyənlərin sayı daha çox idi. Dünyanın hər yerində tətbiq olunan növbəlilik prinsipini yaxına belə buraxmaq istəməyən bizimkilər bir-birinin ayağını, səhv elədim, ayaqqabısını bastalamaqdan, dirsək və diz hərəkətlərindən sui-istifadədən çəkinmədən irəli dürtülür, salonda oturmaq üçün yer tutmağa cəhd edirdilər. Bu basabasda şəvə kimi qara saqqallı, gödərək bir oğlan özündən azı bir baş uca olan nərmənazik qızın belini gömgöy damarları çıxmış arıq qolları ilə elə sıxmışdı ki, sanki bu saat qızı əlindən alıb qaçıracaqdılar. İstidən nəfəsi kəsilsə də, cınqırını çıxarmayan qız isə qulaqlarından ağlı-qaralı şunur sallanan oğlanın Don kazaklarının at şallağına bənzəyən qollarının arasında anasından əmdiyi südü hara boşaltmağı ağlına belə gətirə bilmirdi.
Avtobusa minmək, özü də rahat yer tapıb əyləşmək istəyən hər kəsin istər-istəməz diqqətini çəkən cütlük salona daxil olmağa tələsmirdi. Görünür, növbəti avtobusu gözləyirdilər. Nə isə. Mindik, təbii ki, mən və mən xasiyyətlilərin çoxu da ayaq üstə qaldıq. Oturmağa ehtiyac duymurdum, çünki əvvəlcədən ayaq üstə durmaq ən faydalı və dürüst çıxış yoludur. Avtobus tərpəndi və elə ikinci dayanacaqda, Səməd Vurğun bağı ilə üzbəüzdə dəri gödəkçəli iki oğlan bizimlə yol yoldaşlığına başladı. Və dərhal hamımız burnumuzu tutmaq üçün dəsmal, salfet axtarmalı olduq. Görünür, yaxınlıqdakı “Bistro” kafesindən təzəcə çıxmışdılar və orada arzuladıqları kabab əvəzinə sarımsaqdan bəsdi deyincə “nuş” eləmişdilər özləri üçün. Əlbəttə, heç kim onların kefinə soğan doğramadı və kəskin qoxu ilə barışmalı olduq. Onu da deyim ki, Azneft meydanında bu tipli daha üç oğlanın avtobusa minməsi bizə sovet dövrünün baxımsız, gözdən düşmüş əsgər kazarmasını xatırlatdı. Görünür, onlar isti su, sabun və digər gigiyenik vasitələrin mövcudluğundan və zəruriliyindən tam xəbərsiz idilər.
Bir az keçmiş isə istidən tıncıxan sərnişinlərin səsi eşidilməyə başladı:
- Sürücü qardaş, kondisioneri yandır;
- Alə, voditel, işə sal da kondisinerivü;
- İstidən bişdik ki, ay yoldaş sürücü, kondisionerin işləmir sənin?
Sürücü nəhayət dilləndi:
- Ay camaat, hələ icazə vermirlər işlətməyə, pəncərələri açın, sərin gələcək.
Açdılar, amma sərin gəlmədi.
Arxadan nataraz bir kişi lap meşədə olduğu kimi bağırdı:
- Yandır o zəhrimarı, vallah gəlsəm, qapını açıb meşox kimi səni bayıra atajam ha...
Çevrilib güzgüdə sürücünün sifətinə baxdım. Ağappaq ağarmışdı, qorxu çox pis şeydir.
Salon azacıq da olsa sərinlədi. Görünür, sürücü bir əncam çəkmişdi.
Növbəti dayanacaqda salona bir qadın girdi. Yanında üç-dörd yaşlı oğlan uşağı vardı. Hamilə olması da aydınca sezilirdi. Heç kimin ona yer vermək fikrində olmadığını görüb qarşımda oturub xəyala dalan gənc qızdan bu barədə astaca xahiş etdim, amma reaksiya olmadı. Görünür, qulağındakı şunura görə eşitməmişdi. Bir az hündürdən qısaca bir çıxış eləməli oldum. Milli dəyərlərimizdən, böyük-kiçik məsələlərindən, hamilə qadının yolu ayaq üstə getməyinin törədəcəyi fəsadlar barədə xatırlatmama məhəl qoyan olmadı. Heç kim yerindən qımzanmadı və bəziləri hətta təəccüblə məni xeyli süzdülər də. Avtobusun repreduktorundan da tanış cümlələr salona yayılırdı – xəstələrə, uşaqlara, hamilə qadınlara, qocalara yer verin və sair və ilaxır. Xeyri yox idi, sadalanan status yiyələri ayaq üstə dayanır, cavanlar, bığıburma oğlanlar, ağzı saqqızlı, qara eynəkli xanımcığazlar oturacaqlarda xumarlanırdılar. Nəhayət, bir ağsaqqal sürücüyə xitabən səsləndi:
- Qardaş, o elanı ermənicə, rusca səsləndirə bilərsənmi? Bəlkə bir faydası oldu, hə?
Yenə vəziyyət dəyişmədi. Bu dəfə həmin kişi böyürə söykədiyi əsasını götürüb güc-bəla ayağa durdu. Zorla da olsa, hamilə qadını öz yerində oturtdu.
Salonda hərə öz işində, öz kefində idi. Saqqız çeynəyən kim, telefon, planşet qurdalayan kim, ucadan lətifə danışan kim. Bircə kitab oxuyan, qəzet vərəqləyən yox idi. Bir qadının səsi isə sərnişinləri lap dəng eləmişdi. Həddindən ziyadə tosqun, iki nəfərlik oturacağa birtəhər yerləşmiş qadın telefonla kiməsə nəyisə heç cür başa sala bilmirdi: “Bax, yenə deyirəm, bolşe povtorit eləmiyəcəm, razılaşma onunla, əvvəl-axır atıcey səni. Ona sənin var-dövlətin, evin, maşının lazımdı, elənçikləri çox görmüşük...”.
Avtobus isə artıq Yeni Salyan yolu-22-də dayanacağa yan almışdı. Düşəndə gördüyüm mənzərə dilxorçuluğumu bir az da artırdı – bir kişi ilə bir qadın, yanlarında da irimik oğlan uşağı dayanacağı əhatələyən yaşıllığı əzə-əzə enişlə aşağı düşürdülər. Küləkdən qorunmaq üçün isə bu yaxınlarda iməcilikdə əkdiyimiz körpə küknar ağaclarından yapışırdılar. Beş-on metr qabaqda isə rahat, daş döşənmiş piyada səkisi uzanırdı. Öz-özümə məhəlləmizdə yaşıllıqlara ürəklə qulluq edən ağsaqqalı xatırlayıb bu sözləri mızıldadım
– Bayram kişi, heyif sənin əziyyətindən...
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
Nadir Azməmmədov: “Təəssüf ki, indi rejissor olmaq, kino və serial çəkmək adiləşib, bəzən bunun məsuliyyətini dərk etmirlər”
Türkiyədə yaşayan Əməkdar artist deyir ki, siyasilərin illərlə həllinə çalışdığı hansısa bir məsələni bəzən uğurlu bir musiqi əsəri həll edə bilər
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
