22:59 / 04-09-2025
Ermənilərin Bakıda növbəti məhkəməsi keçirilib
18:12 / 04-09-2025
Konfrans Liqası: "Samsunspor"un heyəti bəlli olub
18:08 / 04-09-2025
Türk klubu Hacı ilə anlaşıb
18:02 / 04-09-2025
Dövlət Xidməti "Telegram"dakı dələduzluq hallarını araşdırır
17:49 / 04-09-2025
Cəlilabadda avtomobil qəzası: yaralananların sayı 8-ə çatıb
17:30 / 04-09-2025
Avropaya yeni təhlükə yaranır
17:29 / 04-09-2025
Oleq Bakinski bəraət istəyir
17:22 / 04-09-2025
Gürcüstana müalicəyə gedən həkim qəzada ölüb
17:18 / 04-09-2025
Muzeydən 9,5 milyon avroluq eksponat oğurlanıb
17:13 / 04-09-2025
Rus ordusu xəstəxanaya üç hava bombası atıb
17:01 / 04-09-2025
Peşə məktəblərinə qəbulun II mərhələsinin nəticələri açıqlanıb
16:51 / 04-09-2025
Geri çağırılan səfir Leyla Abdullayevanın yoldaşı imiş
16:38 / 04-09-2025
Əməkdar artist aparıcılıq edəcək
16:22 / 04-09-2025
Prezident Bolqarıstandakı səfiri geri çağırıb - Sərəncam
16:06 / 04-09-2025
Çin dünyaya meydan oxuyur - Hərbi ekspert
16:01 / 04-09-2025
Akademik borcu olanlara "Tələbə krediti" verilməyəcək
15:51 / 04-09-2025
XİN Sudan hökumətinə başsağlığı verib
15:49 / 04-09-2025
Professor: Rusiyada Azərbaycanla bağlı reallıqları anlamağa başlayırlar
15:38 / 04-09-2025
"Tağıyev: Neft" filmi "Oskar" mükafatına namizəd kimi təqdim olunub
15:35 / 04-09-2025
Rezidenturaya boş qalan plan yerlərinə qəbulun nəticələri açıqlanıb
15:18 / 04-09-2025
Bədənin istiliyindən elektrik hasil olunur - Foto
15:05 / 04-09-2025
Çin və Rusiya liderləri 150 il yaşamaq istəyirlər
14:59 / 04-09-2025
Azərbaycana narkotik keçirməyə cəhd göstərən şəxslər saxlanılıb
14:52 / 04-09-2025
İki ildən sonra Rusiyanın daha çox raketi olacaq
14:51 / 04-09-2025
Kolleclərin boş qalan yerlərinə qəbulun nəticələri elan olunub
14:32 / 04-09-2025
23 aptekdə yoxlama aparılıb
14:28 / 04-09-2025
Tbilisi meri: "ABŞ-la dostluq və strateji tərəfdaşlıq bizim üçün son dərəcə önəmlidir"
14:01 / 04-09-2025
Qazaxıstan XİN başçısı saxlanılıb? - (Yenilənib)
13:58 / 04-09-2025
ABŞ Səfirliyi köhnə əşyalarını satışa çıxarıb
13:32 / 04-09-2025
Nazir Afaq Bəşirqızına ordenini təqdim edib - Foto
08:49 / 31-08-2025

18:20 / 31-08-2025

15:02 / 31-08-2025

08:55 / 01-09-2025

18:10 / 01-09-2025

16:05 / 02-09-2025

19:51 / 02-09-2025

16:45 / 01-09-2025

19:47 / 01-09-2025

07:40 / 02-09-2025

07:23 / 01-09-2025

22:48 / 02-09-2025

Mesaj - Akif Cabbarlı yazır
Tarix: 02-09-2020 11:51 | Bölmə: Akif CABBARLI

(hekayə)
Həsən Hüseynovun həyatında özünün də gözləmədiyi, gümanına belə gəlmədiyi bir hadisə baş vermişdi. Hadisə deyəndə ürəyinizə başqa şey gəlməsin, əslində, bu, sadəcə yenilik sayılmalı idi. Amma o qədər qəfildən, Həsən müəllimin heç ağılının ucundan belə keçməyən yenilik idi ki, çoxları, elə bu hekayənin müəllifi də bunu əməlli-başlı hadisə hesab elədik.
Sizi çox yormayım, qoy, əvvəldən danışım.
Min doqquz yüz çoxdanıncı illərdə məşhur Konstruktor Bürosunda Həsən Hüseynovu sadəcə sovet ənənələrinə uyğun Qasan Mamedoviç deyə çağırırdılar – yəni Həsən Məmməd oğlu. Həsən müəllim də bu müraciəti çox sevirdi, xüsusən, müdiri olduğu şöbənin əməkdaşları, sevimli katibəsi onu bu cür çağıranda yerə-göyə sığmırdı. Hətta təklikdə dodaqaltı mızıldanırdı da – Qasan Mamedoviç, Qasan Mamedoviç...
Həsən müəllim insafən çox yaxşı işçi, tanınmış mütəxəssis idi. Direktor da, digər əməkdaşlar da ona rəğbət bəsləyir, xatirini əziz tuturdular. Tez-tez ezamiyyətlərə gedir, idarənin üzünü təbaşir kimi ağappaq edib qayıdırdı. Elmi konfranslardan diplom və təşəkkürnamələrlə, əlbəttə ki, direktora və katibəsinə aldığı bahalı hədiyyələrlə qayıdırdı. Günlərin birində onu direktor müavini təyin etdilər. Bir neçə aydan sonra isə taleyində qəşəng, işıqlı bir ulduz parıldadı, özü də necə. Qasan Mamedoviçi Bakıdan çox-çox uzaqlara, Yaşıltəpəyə yuxusuna belə girmədiyi vəzifəyə - Ərazi İdarəsinə rəis göndərdilər. Çoxdan bəri ürəyində birinci şəxs olmaq barədə şipşirin arzular bəsləyən Həsən müəllimin ümidləri çiçək açmışdı.
Həsən Hüseynovu idarə əməkdaşlarına təqdim edib bol-bol tərifləyən yüksək çinli məmur onun gələcəkdə çox yaxşı bir rəhbər olacağına möhkəm inandığını bildirdi və heç nahara da dayanmayıb paytaxta döndü. İndi söz rəisin idi. O, zala toplaşanları sürətli baxışlarla süzüb heç kimin gözləmədiyi orijinallıq sərgilədi. Qarşısındakı vəzifə siyahısı üzrə idarə rəsmilərini dinləməyi qərara aldı.
- Gəlin, bir-bir danışın, dərd-sərinizi, problemlərinizi açıqlayın. Əvvəl nə olub, qaldı keçmişdə, tərtəmiz işləyəcəyik. Məndən çəkinib-eləməyin. Sizdən də tələbim ancaq təmiz, şəffaf fəaliyyət göstərməkdir. Kim özünü doğrultsa, vəzifəsinin öhdəsindən layiqincə gəlsə, mən Bakıya qayıdana qədər bir yerdə olacağıq.
Sonra o, müavinlərini, şöbə rəislərini, idarə, müəssisə müdirlərini, məktəb direktorlarını və digər vəzifə yiyələrini bir-bir tribunaya dəvət edib danışdırdı, yeri gəldikcə qısaca sorğu-suala da tutdu. Hiss olunurdu ki, çıxış edənlər yeni rəisin qəlbinə girməyə, inandırmağa çalışırdılar ki, əvvəlki qaydaları unudub təmiz işləyəcək, vicdan və şərəf nümunəsi göstərəcəklər.
Çıxışlar kəsiləndən sonra Həsən Hüseynov özü ayağa qalxdı. Bir istədi ki, tribunaya tərəf getsin, fikrindən daşındı. Birinci şəxslərin elə yerindəcə, ayaq üstə, şux görkəmdəcə dayanıb danışdıqlarını yada salıb yerindən tərpənmədi. Sifətinə qayğılı, müdrik bir görkəm verməyə çalışdı, amma heç bilmədi ki, bu, alındı, yoxsa yox. Aramla çıxışına başladı. Yaşıltəpənin təbii və coğrafi şəraiti, insanların əməksevərliyi, qonaqpərvərliyi barədə kimdənsə öyrəndiyi faktları, hadisələri dilə gətirdi. Onu da gizlətmədi ki, bu yerlərə gəlməyi, xalqa xidmət göstərməyi çoxdan gözləyirmiş. Ona qismət olmuş bu tale payına görə Allaha şükür etdiyini deyəndə ön sırada oturmuş müxtəlif vəzifə sahiblərinin sifətindən ironik dalğanın keçdiyini də açıq-aydın hiss elədi.
Həsən Hüseynov daha sonra özünün şəxsi keyfiyyətləri, xarakterik xüsusiyyətləri barədə uzun-uzadı məlumat verməyi də unutmadı:
- Təbiət vurğunuyam. Ova çıxmağı, meşələri dolaşmağı, bulaq başında dincəlməyi çox sevirəm. Babam məşhur arıçı olub. Odur ki, təmiz cökə balının dəlisiyəm. Sən deyən yeyən olmasam da, qara quzunun xaşlamasını xoşlayıram. Güllərdən qızılgülü, ağaclardan xan çinarın vurğunuyam. Xalı-xalçaya gələndə isə ipəkdən hazırlanan Quba xalçasının aşiqiyəm. Düzdür, şəhərdə maşınlarım, velosipedlərim çoxdur, amma uşaqlıqdan xınaya çalan kəhər atın yalmanına yata-yata gen yaylaları, dağı-daşı dolaşmağı çox sevirəm, çox...
Həsən Hüseynov danışdıqca kövrəlir, az qala ağlamsınırdı. Onun bu halını seyr edən qadınların bəziləri dəsmalını gözlərinə sıxmış halda ehmalca hıçqırırdılar. Nəhayət, rəis sözünü bitirib komanda verdi:
- Qurtardıq, hər kəs iş başına! Sabah axşam saat doqquzda bu tərkibdə görüşürük, deyəcəyim sözlər, verəcəyim tapşırıqlar var.
O, çox yaxşı bilirdi ki, işgüzar, təmkinli, radikal rəhbərlər iclaslarını gec saatlara salır, bununla da tabeliklərindəkiləri intizarda saxlayır, onlara gərgin anlar yaşadırlar. Ona görə də növbəti toplantını axşam saat doqquza təyin elədi.
Ertəsi gün səhər yeməyini kabinetindəcə yeyib idarənin həyətinə düşdü. Və... gözlərinə inanmadı. Əvvəl elə bildi ki, bazardadı, sonra ətrafına diqqətlə nəzər yetirdi və dəqiqləşdirdi ki, yox-yox, rəhbəri olduğu Ərazi İdarəsinin həyətindədir. İşçilərini də tanıdı, amma onların əllərindəki, böyür-başlarındakı əşyaları, ərzaq qutularını görəndə çaşıb qaldı. Həyətin tən ortasında hündür, cantaraq kəhər at kişnəyir, şəvə kimi qapqara dərili quzu mələyirdi. Bir nəfər əlində iri çərçivəyə salınmış Quba xalçasını nəvazişlə tumarlayırdı. Bir az aralıda iri bir çəllək qoyulmuşdu, ətrafında arılar uçuşurdu və dərhal bilinirdi ki, içindəki baldır. Bir kişi də köklərinin torpağı hələ tökülməmiş çinar ağacını əlində elə tutmuşdu ki, sanki şərab zavodunun ayıq-sayıq, əli karabinli qarovulçusu idi. Cavan bir qız da təzə-tər qızılgül buketini nazla qoxulayır, anlaşılmaz bir təbəssümlə elə hey gülümsəyirdi...
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 02-09-2020 11:51 | Bölmə: Akif CABBARLI

(hekayə)
Həsən Hüseynovun həyatında özünün də gözləmədiyi, gümanına belə gəlmədiyi bir hadisə baş vermişdi. Hadisə deyəndə ürəyinizə başqa şey gəlməsin, əslində, bu, sadəcə yenilik sayılmalı idi. Amma o qədər qəfildən, Həsən müəllimin heç ağılının ucundan belə keçməyən yenilik idi ki, çoxları, elə bu hekayənin müəllifi də bunu əməlli-başlı hadisə hesab elədik.
Sizi çox yormayım, qoy, əvvəldən danışım.
Min doqquz yüz çoxdanıncı illərdə məşhur Konstruktor Bürosunda Həsən Hüseynovu sadəcə sovet ənənələrinə uyğun Qasan Mamedoviç deyə çağırırdılar – yəni Həsən Məmməd oğlu. Həsən müəllim də bu müraciəti çox sevirdi, xüsusən, müdiri olduğu şöbənin əməkdaşları, sevimli katibəsi onu bu cür çağıranda yerə-göyə sığmırdı. Hətta təklikdə dodaqaltı mızıldanırdı da – Qasan Mamedoviç, Qasan Mamedoviç...
Həsən müəllim insafən çox yaxşı işçi, tanınmış mütəxəssis idi. Direktor da, digər əməkdaşlar da ona rəğbət bəsləyir, xatirini əziz tuturdular. Tez-tez ezamiyyətlərə gedir, idarənin üzünü təbaşir kimi ağappaq edib qayıdırdı. Elmi konfranslardan diplom və təşəkkürnamələrlə, əlbəttə ki, direktora və katibəsinə aldığı bahalı hədiyyələrlə qayıdırdı. Günlərin birində onu direktor müavini təyin etdilər. Bir neçə aydan sonra isə taleyində qəşəng, işıqlı bir ulduz parıldadı, özü də necə. Qasan Mamedoviçi Bakıdan çox-çox uzaqlara, Yaşıltəpəyə yuxusuna belə girmədiyi vəzifəyə - Ərazi İdarəsinə rəis göndərdilər. Çoxdan bəri ürəyində birinci şəxs olmaq barədə şipşirin arzular bəsləyən Həsən müəllimin ümidləri çiçək açmışdı.
Həsən Hüseynovu idarə əməkdaşlarına təqdim edib bol-bol tərifləyən yüksək çinli məmur onun gələcəkdə çox yaxşı bir rəhbər olacağına möhkəm inandığını bildirdi və heç nahara da dayanmayıb paytaxta döndü. İndi söz rəisin idi. O, zala toplaşanları sürətli baxışlarla süzüb heç kimin gözləmədiyi orijinallıq sərgilədi. Qarşısındakı vəzifə siyahısı üzrə idarə rəsmilərini dinləməyi qərara aldı.
- Gəlin, bir-bir danışın, dərd-sərinizi, problemlərinizi açıqlayın. Əvvəl nə olub, qaldı keçmişdə, tərtəmiz işləyəcəyik. Məndən çəkinib-eləməyin. Sizdən də tələbim ancaq təmiz, şəffaf fəaliyyət göstərməkdir. Kim özünü doğrultsa, vəzifəsinin öhdəsindən layiqincə gəlsə, mən Bakıya qayıdana qədər bir yerdə olacağıq.
Sonra o, müavinlərini, şöbə rəislərini, idarə, müəssisə müdirlərini, məktəb direktorlarını və digər vəzifə yiyələrini bir-bir tribunaya dəvət edib danışdırdı, yeri gəldikcə qısaca sorğu-suala da tutdu. Hiss olunurdu ki, çıxış edənlər yeni rəisin qəlbinə girməyə, inandırmağa çalışırdılar ki, əvvəlki qaydaları unudub təmiz işləyəcək, vicdan və şərəf nümunəsi göstərəcəklər.
Çıxışlar kəsiləndən sonra Həsən Hüseynov özü ayağa qalxdı. Bir istədi ki, tribunaya tərəf getsin, fikrindən daşındı. Birinci şəxslərin elə yerindəcə, ayaq üstə, şux görkəmdəcə dayanıb danışdıqlarını yada salıb yerindən tərpənmədi. Sifətinə qayğılı, müdrik bir görkəm verməyə çalışdı, amma heç bilmədi ki, bu, alındı, yoxsa yox. Aramla çıxışına başladı. Yaşıltəpənin təbii və coğrafi şəraiti, insanların əməksevərliyi, qonaqpərvərliyi barədə kimdənsə öyrəndiyi faktları, hadisələri dilə gətirdi. Onu da gizlətmədi ki, bu yerlərə gəlməyi, xalqa xidmət göstərməyi çoxdan gözləyirmiş. Ona qismət olmuş bu tale payına görə Allaha şükür etdiyini deyəndə ön sırada oturmuş müxtəlif vəzifə sahiblərinin sifətindən ironik dalğanın keçdiyini də açıq-aydın hiss elədi.
Həsən Hüseynov daha sonra özünün şəxsi keyfiyyətləri, xarakterik xüsusiyyətləri barədə uzun-uzadı məlumat verməyi də unutmadı:
- Təbiət vurğunuyam. Ova çıxmağı, meşələri dolaşmağı, bulaq başında dincəlməyi çox sevirəm. Babam məşhur arıçı olub. Odur ki, təmiz cökə balının dəlisiyəm. Sən deyən yeyən olmasam da, qara quzunun xaşlamasını xoşlayıram. Güllərdən qızılgülü, ağaclardan xan çinarın vurğunuyam. Xalı-xalçaya gələndə isə ipəkdən hazırlanan Quba xalçasının aşiqiyəm. Düzdür, şəhərdə maşınlarım, velosipedlərim çoxdur, amma uşaqlıqdan xınaya çalan kəhər atın yalmanına yata-yata gen yaylaları, dağı-daşı dolaşmağı çox sevirəm, çox...
Həsən Hüseynov danışdıqca kövrəlir, az qala ağlamsınırdı. Onun bu halını seyr edən qadınların bəziləri dəsmalını gözlərinə sıxmış halda ehmalca hıçqırırdılar. Nəhayət, rəis sözünü bitirib komanda verdi:
- Qurtardıq, hər kəs iş başına! Sabah axşam saat doqquzda bu tərkibdə görüşürük, deyəcəyim sözlər, verəcəyim tapşırıqlar var.
O, çox yaxşı bilirdi ki, işgüzar, təmkinli, radikal rəhbərlər iclaslarını gec saatlara salır, bununla da tabeliklərindəkiləri intizarda saxlayır, onlara gərgin anlar yaşadırlar. Ona görə də növbəti toplantını axşam saat doqquza təyin elədi.
Ertəsi gün səhər yeməyini kabinetindəcə yeyib idarənin həyətinə düşdü. Və... gözlərinə inanmadı. Əvvəl elə bildi ki, bazardadı, sonra ətrafına diqqətlə nəzər yetirdi və dəqiqləşdirdi ki, yox-yox, rəhbəri olduğu Ərazi İdarəsinin həyətindədir. İşçilərini də tanıdı, amma onların əllərindəki, böyür-başlarındakı əşyaları, ərzaq qutularını görəndə çaşıb qaldı. Həyətin tən ortasında hündür, cantaraq kəhər at kişnəyir, şəvə kimi qapqara dərili quzu mələyirdi. Bir nəfər əlində iri çərçivəyə salınmış Quba xalçasını nəvazişlə tumarlayırdı. Bir az aralıda iri bir çəllək qoyulmuşdu, ətrafında arılar uçuşurdu və dərhal bilinirdi ki, içindəki baldır. Bir kişi də köklərinin torpağı hələ tökülməmiş çinar ağacını əlində elə tutmuşdu ki, sanki şərab zavodunun ayıq-sayıq, əli karabinli qarovulçusu idi. Cavan bir qız da təzə-tər qızılgül buketini nazla qoxulayır, anlaşılmaz bir təbəssümlə elə hey gülümsəyirdi...
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır