Taksi - Hekayə
Tarix: 07-04-2024 11:26 | Bölmə: Akif ABBASOV
Taksi

Akif ABBASOV

(hekayə)

Gülnarə ilə Gülsüm dərslərini hazırlayırdılar. Oğlu Ələkbər kompüterin arxasında əyləşmişdi. İmtahana hazırlaşdığından material toplayırdı. Həyat yoldaşı Rafiq televizorun qarşısında idi. Xəbərlərə qulaq asırdı. Belə məqamlarda onu işdən ayırmaq olmazdı. Vedrədə xeyli zibil yığılmışdı. Hava qaralmışdı. Zibil yeşikləri həyətin iki addımlığında idi. Hər tərəf işıqlı idi. Adam yeyən yox idi ki?! Qonşular gecə yarısına qədər həyət-bacadan yığışmaq bilmirlər.

Lətifə zibil vedrəsini götürüb sakitcə həyətə düşdü. Bu gün nədənsə həyətdə sakitlik idi. Lətifənin yadına düşdü. 5-10 dəqiqədən sonra futbol üzrə dünya çempionatının növbəti turu keçiriləcəkdi.

Lətifə zibili boşaldıb geri dönəndə diksindi və bərk qorxdu. Qarşısında anadangəlmə lüt bir kişi dayanmışdı. Bir əli ilə bədənin ayıb hissəsini tutmuşdu. Qıllıca bir kişi xeylağı idi. Olardı 50-55 yaşlarında. Lətifə qışqırmaq istədi. Həmin adam əli ilə onun ağzını tutdu. Əlindəki mətbəx bıçağını göstərərək:

- Səsini çıxarsan, özünü ölmüş bil.

Lətifə lüt adamı görməmək üçün üzünü yana çevirmişdi:

- Məndən nə istəyirsən? Yolumun üstündən çəkil!.

Lüt adam ətrafına göz gəzdirdi. Lətifə yavaş-yavaş səsini qaldırırdı. Kişi onun qolundan tutdu:

- Mən xəbərdarlıq elədim ki, səs-küy salıb milləti başına yığma, yoxsa işin fəna olar.

Sonra kişi yerə əyildi, əllərini yerə qoydu, oldu, at, yoxsa eşşək. Başladı iməkləməyə:

- Gəl, belimə min.

Lətifə ona qulaq asmaq istəmədi. Qonşular, evdəkilər görsələr, nə deyərdilər ona? Yaxşı ki, hələ həyətdə ins-cins yox idi. Amma olmaları yaxşı idi. Bu adam qorxusundan Lətifəyə yaxın düşməzdi. Fəqət bilmək olmazdı. Bu adamın əlində bıçaq vardı.

Lüt adam bıçağı ona tuşladı:

- Deyəsən başın bədəninə ağırlıq edir?!

Lətifə bir istədi əlindəki vedrəni onun başına çırpsın, amma inanmadı ki, bu, onun köməyinə çatar. Vedrə plasmas idi. Əlacsız qalıb onun belinə mindi. Ayaqlarını salladı. Kişi hündürboy idi. Bununla belə Lətifənin ayaqları yerə dəyirdi. Odur ki, qadın ayaqlarını yığdı ki, onlar yerlə sürünməsin.

“İlahi, bu nə gündür mənə yaşadırsan?!”– deyə düşünən Lətifə dinməz-söyləməz lüt kişinin belində oturmuşdu.

Lətifəgilin mənzili beşinci mərtəbədə idi. Adını belə bilmədiyi, üzünü birinci dəfə gördüyü lüt adam belində Lətifə beşinci mərtəbəyədək pilləkənləri iməkləyə-iməkləyə çıxdı.

Lətifədən mənzilin nömrəsini öyrənmişdi. Mənzilin qapısı ağzına çatanda Lətifəyə buyurdu ki, zəngin düyməsini bassın. Lətifə sarıdan nigaran olan evdəkilər cəld özlərini çölə atdılar və gördükləri mənzərədən çaş-baş qaldılar. Lətifə anadangəlmə lüt bir kişinin belində oturmuşdu. Rafiq irəli yerimək istəyəndə Lətifə lüt adamın əlindəki bıçağa işarə ilə:

- Rafiq, qurban olum, bənd olma, danışaram.

Lüt adam axır ki, Lətifədən əl çəkdi:

- Xanım, taksidən düşə bilərsiniz.

Lətifə düşdü, lüt kişiyə baxmasınlar deyə, cəld uşaqlarını itələyib evə saldı. Lüt adam ayağa qalxdı. Rafiq ona baxıb üzünə tüpürdü. Lüt adam:

- Taksi çağırmışdınız?

Rafiq onun ağlının üstündə olmadığını fikirləşib, qərara aldı ki, ona bənd olmasın. Odur ki, dedi:

- Bəli, çağırmışdım.

Lüt adam:

- Taksi haqqı 10 qəpikdir. Xahiş edirəm, taksi pulunu verib məni yola salasınız.

Rafiq əlini cibinə salıb manatlıq çıxartdı:

- Al, rədd ol.

Lüt adam başını buladı:

- Yox, əzizim, taksi haqqı 10 qəpikdir.

Rafiq ona 20 qəpik uzatdı, lüt adam ovcunda tutduğu xırda pullardan 10 qəpik ona qaytardı.

Rafiq içəri keçdi. Uşaqlar Lətifənin başına yığışmışdılar. Lətifə oturub ağlayırdı. Sonra başına gələnləri ərinə danışmağa başladı.

Rafiq:

- Yəqin manyakdır, köpək oğlu.

Bu zaman telefon zəng çaldı. Rafiq dəstəyi qaldırdı. Amiranə bir səs eşitdi:

- Bağışlayın, 32 nömrəli mənzildəndir?

- Bəli.

- Xahiş edirəm sualıma cavab verəsiniz. Saat 9-da qapınıza taksi gəlmişdi?

- Gəlmişdi.

- Nə qədər taksi pulu verdiniz?

- 10 qəpik.

- Yaxşı, sağ olun.

Rafiq onu sorğu-suala tutmaq istəyirdi. Amma dəstək asılmışdı.

Sonra aydınlaşdı ki, Lətifəyə rast gələn adam qumarda uduzubmuş. Uduzduğu pulu verə bilmədiyindən, onu öldürməyib, cəza veriblərmiş. Həmin cəza bundan ibarət idi: anadangəlmə lüt olub, birinci rast gəldiyin adamı dalına alıb, mənzilinə aparmalısan. Əvəzində nə az, nə də çox 10 qəpik taksi pulu alarsan.

Lüt adam şərtlərə əməl etsə də, zəng edib nəticəni yoxladılar.

Bu da qumar oynamağın aqibəti! İnsanı belə alçaq işləri icra etməyə vadar edir.

Müəllifin bütün yazıları - Akif ABBASOV



Bölməyə aid digər xəbərlər
7-04-2024, 11:26 Akif ABBASOV - Taksi - Hekayə
18-02-2024, 10:15 Akif ABBASOV - Acığa iş - Hekayə
15-02-2024, 08:42 Akif ABBASOV - Sükan - Hekayə
6-02-2024, 16:25 Akif ABBASOV - Kəlbətin - Hekayə

{sape_links}{sape_article}