18:09 / 05-07-2025
Mingəçevirdə iki qayıq toqquşub - Beş nəfər xəsarət alıb
14:30 / 05-07-2025
Sabah yağış yağacaq
14:16 / 05-07-2025
Akademik Yusif Məmmədəliyevin 120 illiyi qeyd ediləcək - Sərəncam
12:19 / 05-07-2025
“AzerGold”-un qiymətli metal satışından gəlirləri artıb
12:09 / 05-07-2025
Beş kollecə direktor təyin ediblər - Siyahı
12:04 / 05-07-2025
Sadiq Qurbanov: “Xankəndidə keçirilən ECO Zirvəsi Azərbaycanın qələbəsidir”
10:36 / 05-07-2025
DTX-nin Akademiyasında növbəti məzun buraxılışı olub - Video
10:35 / 05-07-2025
Türkiyəyə güclü qar yağıb
10:31 / 05-07-2025
Kürdə boğulan 19 yaşlı gəncin meyiti tapılıb
10:09 / 05-07-2025
Azərbaycanlı “qanuni oğru”lar barədə qərar verilib
09:26 / 05-07-2025
Aşura günü ilə bağlı qanvermə aksiyası başlayıb
19:49 / 04-07-2025
Şəmkirdə üç uşaq göldə batıb - Yenilənib
19:48 / 04-07-2025
İran prezidenti Qarabağa gəlib - (Yenilənib)
19:46 / 04-07-2025
Qərbi Azərbaycana qayıdışın hüquqi əsasları müzakirə olunub - Fotolar
19:14 / 04-07-2025
Ərdoğanı Füzulidən yola salıblar - (Yenilənib) - Foto
18:42 / 04-07-2025
İlham Əliyevlə İran prezidenti arasında görüş olub - Fotolar (Yenilənib)
18:35 / 04-07-2025
Ukrayna və ABŞ prezidentləri telefonla danışıblar
18:25 / 04-07-2025
Müsavat Rusiya səfirliyi qarşısında aksiya keçirmək istəyir
18:19 / 04-07-2025
DTX-nın saxladığı sabiq diplomatın məhkəməsi başlayıb
18:01 / 04-07-2025
Ali Məhkəmə inzibati mübahisələrə dair işlərlə bağlı qərar qəbul edib
17:42 / 04-07-2025
Şavkat Mirziyoyevin Azərbaycana səfəri başa çatıb
17:21 / 04-07-2025
Deputatlar daha 15 qanuna dəyişiklik edəcək - Siyahı
17:05 / 04-07-2025
Fransada “səssiz etiraz”: ABŞ demokratiyasına şübhə ilə yanaşırlar
16:59 / 04-07-2025
Sadır Japarovun Azərbaycana səfəri başa çatıb
16:33 / 04-07-2025
ECO-nun növbəti sammiti İranda keçiriləcək
16:31 / 04-07-2025
Ərdoğan ilə Pezeşkian Xankəndidə görüşüblər
16:20 / 04-07-2025
Meyxanaçı azadlığa buraxılıb
16:17 / 04-07-2025
Azərbaycan diaspor rəhbəri Rusiya vətəndaşlığından çıxarılıb
16:01 / 04-07-2025
Xankəndidə 17-ci Zirvə görüşü: ölkə başçıları mesajlar verir - (Yenilənib) - Fotolar
15:47 / 04-07-2025
Üç şəhidimiz Kəlbəcərdə dəfn edilib - Fotolar
21:03 / 30-06-2025

13:01 / 01-07-2025

13:16 / 02-07-2025

14:40 / 03-07-2025

07:52 / 01-07-2025

12:16 / 02-07-2025

19:48 / 04-07-2025

10:26 / 02-07-2025

15:33 / 02-07-2025

14:53 / 01-07-2025

16:55 / 02-07-2025

Dərya hikməti - Azad Müzəffərli yazır
Tarix: 18-01-2024 18:59 | Bölmə: Azad MÜZƏFFƏRLİ

Azad Müzəffərli
(hekayə)
İstirahət günü idi. Çoxdandır görüşmədiyi balıqçı dostları onu rayona ova aparmışdılar. Axırıncı dəfə nə vaxt balığa getdiyi yadından belə çıxmışdı. Tilovu atmağı ilə çıxarmağı bir oldu. İlk cəhdindəcə qarmağına çox iri balıq düşmüşdü. Ona zarafatlarından qalmayan dostları isə ha əlləşsələr də, xırda-mırda balıqlarla kifayətlənməli olurdular. Nədənsə, iri balıqlar onların tilovuna yaxın gəlmirdi. Əlacsızlıqdan zarafatları şahə qalxmışdı. Uğunmaqdan birtəhər olmuşdular.
Deyəsən, gözləri dəydi. Tilovunun qarmaqlarına cürəbəcür yemlər taxsa da, heç cür ikinci balığı tuta bilmirdi. Bu nə sirrdisə, anlamaqda acizdi. Balıqçı dostları isə nəhayət ki, çəminə düşmüşdülər, elə bir ucdan irili-xırdalı balıqları dənləyirdilər. Az qala gölün axırına çıxalar. İndi zarafatın cilovunu o, ələ keçirmişdi.
Qisməti bağlanmışdı. Balıqlar onun tilovundan lovğa-lovğa yan ötürdülər. Bəziləri arada-bir ona çəpəki nəzər də yetirirdilər. Sanki nəyəsə işarə eləyirdilər. Buna bənd imiş kimi qəflətən yaddaşında yeniyetməlik çağları canlandı.
Orta məktəbdə oxuyurdu. Dərslərdən imkan düşən kimi qonşu uşaqları ilə birgə həftədə bir neçə dəfə balıq tutmağa yollanardılar. Uzağa yox, məhəllələrinin yaxınlığına. O vaxtlar Yasamalda bir neçə göl var idi. Özbaşına salınmış daş karxanalarının yerində əmələ gələn həmin göllərdə xeyli balıq olardı. Yasamal uşaqları tez-tez buralara baş çəkərdilər. Bu göllərdən ikisi “Qələbə” kinoteatrı ilə üzbəüzdə yanaşıydılar. Birinə el arasında “Qızıllı karyer” deyərdilər. Hələ də qurudulmayan həmin göldə qızıl balıqlar daha çox olduğundan adı belə qalmışdı. Buradan tutduğu balıqları həyətlərində tikdiyi hovuza buraxardı. Nisbətən irilərini isə bişirərdilər.
Nədənsə bir dəfə balığa tək getməli olmuşdu. Tərslikdən elə indiki kimi balıqlar tilovundan yan qaçırdılar. Cəmi bircə dənə bir o qədər də böyük olmayan balıq tutmuşdu. Ha əlləşsə də, xeyri yoxdu. Əvvəlcə bunu yenə də tüğyan edən Bakı küləyinin ayağına yazmağa cəhd elədi. Qonşuluğuna nəzər yetirəndə bunu əsassız saydı. Axı, onun bir neçə metrliyindəki nataraz bığlı kişinin tutduğu balıqlar saya gəlmirdi. Sezdirmədən bir gözü ondaydı. Nədənsə, onu malakana bənzədirdi. Müdrik kəsə oxşayırdı. Nəhayət ki, səbrini basa bilmədiyindən, ona yaxınlaşaraq nədən tilovuna balıq gəlmədiyini soruşdu. Dodağı azacıq qaçan ağsaqqal bunun səbəbini ondan əsirgəmədi. Cavab inandırıcı gəlməsə də, yoxlamaq qərarına gəldi. Sən demə, ta qədimlərdən tutduğun ilk balığı ölçüsündən asılı olmayaraq dəryaya qaytarmaq məsləhət bilinib.
Vedrəsindəki təkcənə balığı gölə buraxmağı ilə mahir ovçuya döndü. Balıqlar ona yemi qarmağa keçirməyə belə imkan vermirdilər. Hətta, tilovunun qarmaqlarının bir neçəsinə eyni vaxtda balıqlar düşürdü. Dədə Qorqud görkəmi alan balıqçı qonşusu da arada ona göz vuraraq sevincinə şərik olduğuna işarə eləyirdi. Tezliklə vedrəsi zığ verdi, balıqla doluydu. Qonşusuna sidqi-qəlbdən minnətdarlığını yetirib evə sarı götürüldü.
Qanadları olsaydı, uçardı da. Vedrəyə birtəhər gücü çatdığından səndirləyə-səndirləyə yolu təzəcənə yarı eləmişdi ki, qəfil başı çöndü. İçindən tutduğu bütün balıqları gölə qaytarmaq istəyi keçdi. Bu necə baş verdi, özü də heç cür anlaya bilmirdi ki bilmirdi. Tamah ona güc gəlsə də, niyyətindən daşınmaq fikrindən uzaqdı. Yerindəcə donub qalmışdı. Aclıq da bir yandan yaxasını dartışdırırdı. Di gəl, bir də onda ayıldı ki, bayaq balıq tutduğu yerdədi. Daxilindən gələn sədaya təslim olaraq sözünə baxmağa taqəti qalmayan qollarına birtəhər güc gəlib vedrəni gölə sarı endərdi. Bayaqdan yarımcan olan balıqlar haray-həşirdəydilər. Doğma yurda daraşaraq sanki yallı gedirdilər, o tərəf-bu tərəfə üzməkdə yarışa girişmişdilər. Bütün varlığı ilə bu əsrarəngiz səhnəni seyr edərkən bayaqdan kiminsə ona diqqət kəsildiyinin nəhayət mahiyyətinə vardı. Həmən qocaydı. Çöhrəsi nur saçırdı, bir az da qımışan təhərdi. Bu dəfə özü də bilmədən o, qocaya göz basdı. Qaranəfəsə evə sarı götürüldü.
Məhəllələrinə çatahaçatda qızardılmış balığın ətri onu ağuşuna aldı. Çaşbaşdı. Mədəsi bir az da qaza gəldi. Evlərinə yaxınlaşdıqca balıq ətri daha da güclənirdi. Bundan duyuq düşər-düşməz addımlarını bir az da yeyinlətdi.
Yanılmamışdı. Mənzillərinin kandarı balıq ətrinə bürünmüşdü. Sən demə atasının Naxçıvan və İmişlidən təşrif buyuran tələbə dostları bayaqdan onlarda qonaq imişlər. Özü də necə lazımdır, əlidolu gəliblərmiş. Evdə növbənöv balıq əlindən tərpənmək olmurdu. Qonaqları salamlamağı ilə “Şükür sənin kəramətinə Tanrı”,- deyərək dadı damağa güc gələn balıq qızartması və kababına girişdi. Bəsdi deyincə mədəsini otardı.
Bayaqdan oğrun-oğrun onun pəjmürdə halına bığaltı qımışan balıqçı dostları nəhayət onu xəyallar aləmindən qopardılar. Tilovundakı yemləri balıqlar xeyli vaxtdı çırpışdırdığından məzəli səhnə yaranmışdı. Bu vəziyyətdən duyuq düşərək yeniyetməlik xatirələrindən qopan təkin o, tezcənə bayaq tutduğu yarımcan yekəpər balığı ləyəndən dəryaya buraxdı. Quyruğunu şappıldadaraq ona minnətdarlığını yetirən həmən balıq bir göz qırpımındaca suyun dərinliyinə - özünkülərə sarı götürüldü. O isə arxayıncasına tilovunun qarmaqlarına yem keçirirdi.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 18-01-2024 18:59 | Bölmə: Azad MÜZƏFFƏRLİ

Azad Müzəffərli
(hekayə)
İstirahət günü idi. Çoxdandır görüşmədiyi balıqçı dostları onu rayona ova aparmışdılar. Axırıncı dəfə nə vaxt balığa getdiyi yadından belə çıxmışdı. Tilovu atmağı ilə çıxarmağı bir oldu. İlk cəhdindəcə qarmağına çox iri balıq düşmüşdü. Ona zarafatlarından qalmayan dostları isə ha əlləşsələr də, xırda-mırda balıqlarla kifayətlənməli olurdular. Nədənsə, iri balıqlar onların tilovuna yaxın gəlmirdi. Əlacsızlıqdan zarafatları şahə qalxmışdı. Uğunmaqdan birtəhər olmuşdular.
Deyəsən, gözləri dəydi. Tilovunun qarmaqlarına cürəbəcür yemlər taxsa da, heç cür ikinci balığı tuta bilmirdi. Bu nə sirrdisə, anlamaqda acizdi. Balıqçı dostları isə nəhayət ki, çəminə düşmüşdülər, elə bir ucdan irili-xırdalı balıqları dənləyirdilər. Az qala gölün axırına çıxalar. İndi zarafatın cilovunu o, ələ keçirmişdi.
Qisməti bağlanmışdı. Balıqlar onun tilovundan lovğa-lovğa yan ötürdülər. Bəziləri arada-bir ona çəpəki nəzər də yetirirdilər. Sanki nəyəsə işarə eləyirdilər. Buna bənd imiş kimi qəflətən yaddaşında yeniyetməlik çağları canlandı.
Orta məktəbdə oxuyurdu. Dərslərdən imkan düşən kimi qonşu uşaqları ilə birgə həftədə bir neçə dəfə balıq tutmağa yollanardılar. Uzağa yox, məhəllələrinin yaxınlığına. O vaxtlar Yasamalda bir neçə göl var idi. Özbaşına salınmış daş karxanalarının yerində əmələ gələn həmin göllərdə xeyli balıq olardı. Yasamal uşaqları tez-tez buralara baş çəkərdilər. Bu göllərdən ikisi “Qələbə” kinoteatrı ilə üzbəüzdə yanaşıydılar. Birinə el arasında “Qızıllı karyer” deyərdilər. Hələ də qurudulmayan həmin göldə qızıl balıqlar daha çox olduğundan adı belə qalmışdı. Buradan tutduğu balıqları həyətlərində tikdiyi hovuza buraxardı. Nisbətən irilərini isə bişirərdilər.
Nədənsə bir dəfə balığa tək getməli olmuşdu. Tərslikdən elə indiki kimi balıqlar tilovundan yan qaçırdılar. Cəmi bircə dənə bir o qədər də böyük olmayan balıq tutmuşdu. Ha əlləşsə də, xeyri yoxdu. Əvvəlcə bunu yenə də tüğyan edən Bakı küləyinin ayağına yazmağa cəhd elədi. Qonşuluğuna nəzər yetirəndə bunu əsassız saydı. Axı, onun bir neçə metrliyindəki nataraz bığlı kişinin tutduğu balıqlar saya gəlmirdi. Sezdirmədən bir gözü ondaydı. Nədənsə, onu malakana bənzədirdi. Müdrik kəsə oxşayırdı. Nəhayət ki, səbrini basa bilmədiyindən, ona yaxınlaşaraq nədən tilovuna balıq gəlmədiyini soruşdu. Dodağı azacıq qaçan ağsaqqal bunun səbəbini ondan əsirgəmədi. Cavab inandırıcı gəlməsə də, yoxlamaq qərarına gəldi. Sən demə, ta qədimlərdən tutduğun ilk balığı ölçüsündən asılı olmayaraq dəryaya qaytarmaq məsləhət bilinib.
Vedrəsindəki təkcənə balığı gölə buraxmağı ilə mahir ovçuya döndü. Balıqlar ona yemi qarmağa keçirməyə belə imkan vermirdilər. Hətta, tilovunun qarmaqlarının bir neçəsinə eyni vaxtda balıqlar düşürdü. Dədə Qorqud görkəmi alan balıqçı qonşusu da arada ona göz vuraraq sevincinə şərik olduğuna işarə eləyirdi. Tezliklə vedrəsi zığ verdi, balıqla doluydu. Qonşusuna sidqi-qəlbdən minnətdarlığını yetirib evə sarı götürüldü.
Qanadları olsaydı, uçardı da. Vedrəyə birtəhər gücü çatdığından səndirləyə-səndirləyə yolu təzəcənə yarı eləmişdi ki, qəfil başı çöndü. İçindən tutduğu bütün balıqları gölə qaytarmaq istəyi keçdi. Bu necə baş verdi, özü də heç cür anlaya bilmirdi ki bilmirdi. Tamah ona güc gəlsə də, niyyətindən daşınmaq fikrindən uzaqdı. Yerindəcə donub qalmışdı. Aclıq da bir yandan yaxasını dartışdırırdı. Di gəl, bir də onda ayıldı ki, bayaq balıq tutduğu yerdədi. Daxilindən gələn sədaya təslim olaraq sözünə baxmağa taqəti qalmayan qollarına birtəhər güc gəlib vedrəni gölə sarı endərdi. Bayaqdan yarımcan olan balıqlar haray-həşirdəydilər. Doğma yurda daraşaraq sanki yallı gedirdilər, o tərəf-bu tərəfə üzməkdə yarışa girişmişdilər. Bütün varlığı ilə bu əsrarəngiz səhnəni seyr edərkən bayaqdan kiminsə ona diqqət kəsildiyinin nəhayət mahiyyətinə vardı. Həmən qocaydı. Çöhrəsi nur saçırdı, bir az da qımışan təhərdi. Bu dəfə özü də bilmədən o, qocaya göz basdı. Qaranəfəsə evə sarı götürüldü.
Məhəllələrinə çatahaçatda qızardılmış balığın ətri onu ağuşuna aldı. Çaşbaşdı. Mədəsi bir az da qaza gəldi. Evlərinə yaxınlaşdıqca balıq ətri daha da güclənirdi. Bundan duyuq düşər-düşməz addımlarını bir az da yeyinlətdi.
Yanılmamışdı. Mənzillərinin kandarı balıq ətrinə bürünmüşdü. Sən demə atasının Naxçıvan və İmişlidən təşrif buyuran tələbə dostları bayaqdan onlarda qonaq imişlər. Özü də necə lazımdır, əlidolu gəliblərmiş. Evdə növbənöv balıq əlindən tərpənmək olmurdu. Qonaqları salamlamağı ilə “Şükür sənin kəramətinə Tanrı”,- deyərək dadı damağa güc gələn balıq qızartması və kababına girişdi. Bəsdi deyincə mədəsini otardı.
Bayaqdan oğrun-oğrun onun pəjmürdə halına bığaltı qımışan balıqçı dostları nəhayət onu xəyallar aləmindən qopardılar. Tilovundakı yemləri balıqlar xeyli vaxtdı çırpışdırdığından məzəli səhnə yaranmışdı. Bu vəziyyətdən duyuq düşərək yeniyetməlik xatirələrindən qopan təkin o, tezcənə bayaq tutduğu yarımcan yekəpər balığı ləyəndən dəryaya buraxdı. Quyruğunu şappıldadaraq ona minnətdarlığını yetirən həmən balıq bir göz qırpımındaca suyun dərinliyinə - özünkülərə sarı götürüldü. O isə arxayıncasına tilovunun qarmaqlarına yem keçirirdi.
Müəllifin bütün yazıları - Azad MÜZƏFFƏRLİ
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-08-2020, 16:22
Azad MÜZƏFFƏRLİ - Erməni qaraçıları, yoxsa, qaraçı ermənilər - Azad Müzəffərli yazır