13:17 / 20-09-2024
Rəsmi Moskvadan Fransa XİN başçısının İrəvana səfərinə reaksiya: "Bu, Rusiyaya qarşı axmaqlıqdır"
13:03 / 20-09-2024
Azərbaycan və İtaliya Baş Qərargah rəisləri görüşüblər
12:53 / 20-09-2024
Kəmaləddin Heydərov idarə rəisini vəzifədən azad edib
12:30 / 20-09-2024
Sabah yağış yağacaq
12:29 / 20-09-2024
ABŞ ordusunun balansında nə qədər texnika var?
12:14 / 20-09-2024
Rusiyadan xəbərdarlıq: "Əgər Qərbin uzaqmənzilli silahlarından istifadə edilərsə..."
12:08 / 20-09-2024
Şəhid Mübariz Məmmədov Keşlədə torpağa tapşırılıb
12:02 / 20-09-2024
Şəhid Tərlan Rüstəmov dəfn olunub
11:55 / 20-09-2024
İlham Əliyev: "Dünyada da bilirlər ki, Xankəndi şəhəri qədim Azərbaycan yaşayış yeri olub"
11:36 / 20-09-2024
Vəfa Şərifova ilə Şəbnəm Tovuzlu arasında qalmaqal böyüyür
11:26 / 20-09-2024
“Qırmızı xətti” keçiblər - Peycerlər Şərqdə yeni müharibə təhlükəsi yaradır
11:24 / 20-09-2024
Üç kollecə direktor təyin olunub
11:19 / 20-09-2024
Konstitusiya Məhkəməsi sabah parlament seçkilərinin yekun nəticəsini təsdiqləyəcək
11:04 / 20-09-2024
İnsanlarda yeni qan qrupu kəşf edilib
11:03 / 20-09-2024
Xınalıqda bir evin bərpasına 151 min manat xərcləyən Agentliyin tenderi ləğv olunub
10:56 / 20-09-2024
Baş nazir və naziri öldürmək istəyən agent həbs olunub
10:54 / 20-09-2024
Keçmiş deputat 5.5 milyonluq mənimsəmə ittihamını qəbul etmir
10:39 / 20-09-2024
Analitik: “Rusiya yenə güc olaraq qalır”
10:39 / 20-09-2024
Kolleclərin boş qalan yerlərinə qəbul elan edilib
10:28 / 20-09-2024
Vüqar Səfərlinin oğlu yenidən əmlak davasına qalxıb
10:12 / 20-09-2024
İlham Əliyev Qarabağ Universitetinin açılışında iştirak edib - Yenilənib
10:09 / 20-09-2024
Dələduzluq əməlində şübhəlində şəxslər saxlanılıb
10:06 / 20-09-2024
"Hizbullah" İsrailə dronlarla zərbə endirib - 3 hərbçi ölüb, 18-i yaralanıb
10:06 / 20-09-2024
Fransa hipersəsli və aeroballistik raketləri vuran silah yaratmaq istəyir
09:50 / 20-09-2024
Məşhur iş adamı 20 qadına cinsi təcavüzdə ittiham olunur
09:10 / 20-09-2024
HƏMAS rəhbərliyinin Qəzzadan təhlükəsiz çıxışına zəmanət verilir
09:00 / 20-09-2024
Diqqət: təyyarələrdə peycer və radio daşımaq qadağandır!
08:45 / 20-09-2024
Norveçli futbolçu İsrailin təklifini rədd edib
08:37 / 20-09-2024
İsrail ordusu Livana hava zərbələri endirib - Video
08:31 / 20-09-2024
Məşhur müğənni Alla Puqaçova kirayədə yaşayır
00:01 / 16-09-2024
Bu gündən dərslər başlayır
18:29 / 15-09-2024
Azərbaycan Qran-prisinin qalibi bəlli olub
14:21 / 15-09-2024
23 saylı Nəsimi-Səbail dairəsində pozuntu təsdiqlənib
20:26 / 16-09-2024
Qızıl dollara qənim kəsilib
11:13 / 16-09-2024
Ağadadaş Ağayev məhkəməyə verilib - 50 min borca görə
11:26 / 16-09-2024
“Mumu”dan dərs almayanlar... - Pərvanə Bayramqızı yazır
22:49 / 16-09-2024
MSK seçki sənədlərini Konstitusiya Məhkəməsinə təqdim edib
16:18 / 17-09-2024
İki rayonun icra başçısı dəyişdirilib - Sərəncam
22:19 / 17-09-2024
Şahin Mustafayev Moskvada Aleksey Overçukla görüşüb
18:58 / 19-09-2024
İlham Əliyev Ağdamda zavodun açılışında iştirak edib - (Yenilənib) - Fotolar
00:16 / 18-09-2024
MOSSAD "peycer"lərə necə müdaxilə edib?
14:09 / 15-09-2024
Daha 5 məntəqənin nəticələri ləğv edilib
Dərya hikməti - Azad Müzəffərli yazır
Tarix: 18-01-2024 18:59 | Bölmə: Azad MÜZƏFFƏRLİ
Azad Müzəffərli
(hekayə)
İstirahət günü idi. Çoxdandır görüşmədiyi balıqçı dostları onu rayona ova aparmışdılar. Axırıncı dəfə nə vaxt balığa getdiyi yadından belə çıxmışdı. Tilovu atmağı ilə çıxarmağı bir oldu. İlk cəhdindəcə qarmağına çox iri balıq düşmüşdü. Ona zarafatlarından qalmayan dostları isə ha əlləşsələr də, xırda-mırda balıqlarla kifayətlənməli olurdular. Nədənsə, iri balıqlar onların tilovuna yaxın gəlmirdi. Əlacsızlıqdan zarafatları şahə qalxmışdı. Uğunmaqdan birtəhər olmuşdular.
Deyəsən, gözləri dəydi. Tilovunun qarmaqlarına cürəbəcür yemlər taxsa da, heç cür ikinci balığı tuta bilmirdi. Bu nə sirrdisə, anlamaqda acizdi. Balıqçı dostları isə nəhayət ki, çəminə düşmüşdülər, elə bir ucdan irili-xırdalı balıqları dənləyirdilər. Az qala gölün axırına çıxalar. İndi zarafatın cilovunu o, ələ keçirmişdi.
Qisməti bağlanmışdı. Balıqlar onun tilovundan lovğa-lovğa yan ötürdülər. Bəziləri arada-bir ona çəpəki nəzər də yetirirdilər. Sanki nəyəsə işarə eləyirdilər. Buna bənd imiş kimi qəflətən yaddaşında yeniyetməlik çağları canlandı.
Orta məktəbdə oxuyurdu. Dərslərdən imkan düşən kimi qonşu uşaqları ilə birgə həftədə bir neçə dəfə balıq tutmağa yollanardılar. Uzağa yox, məhəllələrinin yaxınlığına. O vaxtlar Yasamalda bir neçə göl var idi. Özbaşına salınmış daş karxanalarının yerində əmələ gələn həmin göllərdə xeyli balıq olardı. Yasamal uşaqları tez-tez buralara baş çəkərdilər. Bu göllərdən ikisi “Qələbə” kinoteatrı ilə üzbəüzdə yanaşıydılar. Birinə el arasında “Qızıllı karyer” deyərdilər. Hələ də qurudulmayan həmin göldə qızıl balıqlar daha çox olduğundan adı belə qalmışdı. Buradan tutduğu balıqları həyətlərində tikdiyi hovuza buraxardı. Nisbətən irilərini isə bişirərdilər.
Nədənsə bir dəfə balığa tək getməli olmuşdu. Tərslikdən elə indiki kimi balıqlar tilovundan yan qaçırdılar. Cəmi bircə dənə bir o qədər də böyük olmayan balıq tutmuşdu. Ha əlləşsə də, xeyri yoxdu. Əvvəlcə bunu yenə də tüğyan edən Bakı küləyinin ayağına yazmağa cəhd elədi. Qonşuluğuna nəzər yetirəndə bunu əsassız saydı. Axı, onun bir neçə metrliyindəki nataraz bığlı kişinin tutduğu balıqlar saya gəlmirdi. Sezdirmədən bir gözü ondaydı. Nədənsə, onu malakana bənzədirdi. Müdrik kəsə oxşayırdı. Nəhayət ki, səbrini basa bilmədiyindən, ona yaxınlaşaraq nədən tilovuna balıq gəlmədiyini soruşdu. Dodağı azacıq qaçan ağsaqqal bunun səbəbini ondan əsirgəmədi. Cavab inandırıcı gəlməsə də, yoxlamaq qərarına gəldi. Sən demə, ta qədimlərdən tutduğun ilk balığı ölçüsündən asılı olmayaraq dəryaya qaytarmaq məsləhət bilinib.
Vedrəsindəki təkcənə balığı gölə buraxmağı ilə mahir ovçuya döndü. Balıqlar ona yemi qarmağa keçirməyə belə imkan vermirdilər. Hətta, tilovunun qarmaqlarının bir neçəsinə eyni vaxtda balıqlar düşürdü. Dədə Qorqud görkəmi alan balıqçı qonşusu da arada ona göz vuraraq sevincinə şərik olduğuna işarə eləyirdi. Tezliklə vedrəsi zığ verdi, balıqla doluydu. Qonşusuna sidqi-qəlbdən minnətdarlığını yetirib evə sarı götürüldü.
Qanadları olsaydı, uçardı da. Vedrəyə birtəhər gücü çatdığından səndirləyə-səndirləyə yolu təzəcənə yarı eləmişdi ki, qəfil başı çöndü. İçindən tutduğu bütün balıqları gölə qaytarmaq istəyi keçdi. Bu necə baş verdi, özü də heç cür anlaya bilmirdi ki bilmirdi. Tamah ona güc gəlsə də, niyyətindən daşınmaq fikrindən uzaqdı. Yerindəcə donub qalmışdı. Aclıq da bir yandan yaxasını dartışdırırdı. Di gəl, bir də onda ayıldı ki, bayaq balıq tutduğu yerdədi. Daxilindən gələn sədaya təslim olaraq sözünə baxmağa taqəti qalmayan qollarına birtəhər güc gəlib vedrəni gölə sarı endərdi. Bayaqdan yarımcan olan balıqlar haray-həşirdəydilər. Doğma yurda daraşaraq sanki yallı gedirdilər, o tərəf-bu tərəfə üzməkdə yarışa girişmişdilər. Bütün varlığı ilə bu əsrarəngiz səhnəni seyr edərkən bayaqdan kiminsə ona diqqət kəsildiyinin nəhayət mahiyyətinə vardı. Həmən qocaydı. Çöhrəsi nur saçırdı, bir az da qımışan təhərdi. Bu dəfə özü də bilmədən o, qocaya göz basdı. Qaranəfəsə evə sarı götürüldü.
Məhəllələrinə çatahaçatda qızardılmış balığın ətri onu ağuşuna aldı. Çaşbaşdı. Mədəsi bir az da qaza gəldi. Evlərinə yaxınlaşdıqca balıq ətri daha da güclənirdi. Bundan duyuq düşər-düşməz addımlarını bir az da yeyinlətdi.
Yanılmamışdı. Mənzillərinin kandarı balıq ətrinə bürünmüşdü. Sən demə atasının Naxçıvan və İmişlidən təşrif buyuran tələbə dostları bayaqdan onlarda qonaq imişlər. Özü də necə lazımdır, əlidolu gəliblərmiş. Evdə növbənöv balıq əlindən tərpənmək olmurdu. Qonaqları salamlamağı ilə “Şükür sənin kəramətinə Tanrı”,- deyərək dadı damağa güc gələn balıq qızartması və kababına girişdi. Bəsdi deyincə mədəsini otardı.
Bayaqdan oğrun-oğrun onun pəjmürdə halına bığaltı qımışan balıqçı dostları nəhayət onu xəyallar aləmindən qopardılar. Tilovundakı yemləri balıqlar xeyli vaxtdı çırpışdırdığından məzəli səhnə yaranmışdı. Bu vəziyyətdən duyuq düşərək yeniyetməlik xatirələrindən qopan təkin o, tezcənə bayaq tutduğu yarımcan yekəpər balığı ləyəndən dəryaya buraxdı. Quyruğunu şappıldadaraq ona minnətdarlığını yetirən həmən balıq bir göz qırpımındaca suyun dərinliyinə - özünkülərə sarı götürüldü. O isə arxayıncasına tilovunun qarmaqlarına yem keçirirdi.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 18-01-2024 18:59 | Bölmə: Azad MÜZƏFFƏRLİ
Azad Müzəffərli
(hekayə)
İstirahət günü idi. Çoxdandır görüşmədiyi balıqçı dostları onu rayona ova aparmışdılar. Axırıncı dəfə nə vaxt balığa getdiyi yadından belə çıxmışdı. Tilovu atmağı ilə çıxarmağı bir oldu. İlk cəhdindəcə qarmağına çox iri balıq düşmüşdü. Ona zarafatlarından qalmayan dostları isə ha əlləşsələr də, xırda-mırda balıqlarla kifayətlənməli olurdular. Nədənsə, iri balıqlar onların tilovuna yaxın gəlmirdi. Əlacsızlıqdan zarafatları şahə qalxmışdı. Uğunmaqdan birtəhər olmuşdular.
Deyəsən, gözləri dəydi. Tilovunun qarmaqlarına cürəbəcür yemlər taxsa da, heç cür ikinci balığı tuta bilmirdi. Bu nə sirrdisə, anlamaqda acizdi. Balıqçı dostları isə nəhayət ki, çəminə düşmüşdülər, elə bir ucdan irili-xırdalı balıqları dənləyirdilər. Az qala gölün axırına çıxalar. İndi zarafatın cilovunu o, ələ keçirmişdi.
Qisməti bağlanmışdı. Balıqlar onun tilovundan lovğa-lovğa yan ötürdülər. Bəziləri arada-bir ona çəpəki nəzər də yetirirdilər. Sanki nəyəsə işarə eləyirdilər. Buna bənd imiş kimi qəflətən yaddaşında yeniyetməlik çağları canlandı.
Orta məktəbdə oxuyurdu. Dərslərdən imkan düşən kimi qonşu uşaqları ilə birgə həftədə bir neçə dəfə balıq tutmağa yollanardılar. Uzağa yox, məhəllələrinin yaxınlığına. O vaxtlar Yasamalda bir neçə göl var idi. Özbaşına salınmış daş karxanalarının yerində əmələ gələn həmin göllərdə xeyli balıq olardı. Yasamal uşaqları tez-tez buralara baş çəkərdilər. Bu göllərdən ikisi “Qələbə” kinoteatrı ilə üzbəüzdə yanaşıydılar. Birinə el arasında “Qızıllı karyer” deyərdilər. Hələ də qurudulmayan həmin göldə qızıl balıqlar daha çox olduğundan adı belə qalmışdı. Buradan tutduğu balıqları həyətlərində tikdiyi hovuza buraxardı. Nisbətən irilərini isə bişirərdilər.
Nədənsə bir dəfə balığa tək getməli olmuşdu. Tərslikdən elə indiki kimi balıqlar tilovundan yan qaçırdılar. Cəmi bircə dənə bir o qədər də böyük olmayan balıq tutmuşdu. Ha əlləşsə də, xeyri yoxdu. Əvvəlcə bunu yenə də tüğyan edən Bakı küləyinin ayağına yazmağa cəhd elədi. Qonşuluğuna nəzər yetirəndə bunu əsassız saydı. Axı, onun bir neçə metrliyindəki nataraz bığlı kişinin tutduğu balıqlar saya gəlmirdi. Sezdirmədən bir gözü ondaydı. Nədənsə, onu malakana bənzədirdi. Müdrik kəsə oxşayırdı. Nəhayət ki, səbrini basa bilmədiyindən, ona yaxınlaşaraq nədən tilovuna balıq gəlmədiyini soruşdu. Dodağı azacıq qaçan ağsaqqal bunun səbəbini ondan əsirgəmədi. Cavab inandırıcı gəlməsə də, yoxlamaq qərarına gəldi. Sən demə, ta qədimlərdən tutduğun ilk balığı ölçüsündən asılı olmayaraq dəryaya qaytarmaq məsləhət bilinib.
Vedrəsindəki təkcənə balığı gölə buraxmağı ilə mahir ovçuya döndü. Balıqlar ona yemi qarmağa keçirməyə belə imkan vermirdilər. Hətta, tilovunun qarmaqlarının bir neçəsinə eyni vaxtda balıqlar düşürdü. Dədə Qorqud görkəmi alan balıqçı qonşusu da arada ona göz vuraraq sevincinə şərik olduğuna işarə eləyirdi. Tezliklə vedrəsi zığ verdi, balıqla doluydu. Qonşusuna sidqi-qəlbdən minnətdarlığını yetirib evə sarı götürüldü.
Qanadları olsaydı, uçardı da. Vedrəyə birtəhər gücü çatdığından səndirləyə-səndirləyə yolu təzəcənə yarı eləmişdi ki, qəfil başı çöndü. İçindən tutduğu bütün balıqları gölə qaytarmaq istəyi keçdi. Bu necə baş verdi, özü də heç cür anlaya bilmirdi ki bilmirdi. Tamah ona güc gəlsə də, niyyətindən daşınmaq fikrindən uzaqdı. Yerindəcə donub qalmışdı. Aclıq da bir yandan yaxasını dartışdırırdı. Di gəl, bir də onda ayıldı ki, bayaq balıq tutduğu yerdədi. Daxilindən gələn sədaya təslim olaraq sözünə baxmağa taqəti qalmayan qollarına birtəhər güc gəlib vedrəni gölə sarı endərdi. Bayaqdan yarımcan olan balıqlar haray-həşirdəydilər. Doğma yurda daraşaraq sanki yallı gedirdilər, o tərəf-bu tərəfə üzməkdə yarışa girişmişdilər. Bütün varlığı ilə bu əsrarəngiz səhnəni seyr edərkən bayaqdan kiminsə ona diqqət kəsildiyinin nəhayət mahiyyətinə vardı. Həmən qocaydı. Çöhrəsi nur saçırdı, bir az da qımışan təhərdi. Bu dəfə özü də bilmədən o, qocaya göz basdı. Qaranəfəsə evə sarı götürüldü.
Məhəllələrinə çatahaçatda qızardılmış balığın ətri onu ağuşuna aldı. Çaşbaşdı. Mədəsi bir az da qaza gəldi. Evlərinə yaxınlaşdıqca balıq ətri daha da güclənirdi. Bundan duyuq düşər-düşməz addımlarını bir az da yeyinlətdi.
Yanılmamışdı. Mənzillərinin kandarı balıq ətrinə bürünmüşdü. Sən demə atasının Naxçıvan və İmişlidən təşrif buyuran tələbə dostları bayaqdan onlarda qonaq imişlər. Özü də necə lazımdır, əlidolu gəliblərmiş. Evdə növbənöv balıq əlindən tərpənmək olmurdu. Qonaqları salamlamağı ilə “Şükür sənin kəramətinə Tanrı”,- deyərək dadı damağa güc gələn balıq qızartması və kababına girişdi. Bəsdi deyincə mədəsini otardı.
Bayaqdan oğrun-oğrun onun pəjmürdə halına bığaltı qımışan balıqçı dostları nəhayət onu xəyallar aləmindən qopardılar. Tilovundakı yemləri balıqlar xeyli vaxtdı çırpışdırdığından məzəli səhnə yaranmışdı. Bu vəziyyətdən duyuq düşərək yeniyetməlik xatirələrindən qopan təkin o, tezcənə bayaq tutduğu yarımcan yekəpər balığı ləyəndən dəryaya buraxdı. Quyruğunu şappıldadaraq ona minnətdarlığını yetirən həmən balıq bir göz qırpımındaca suyun dərinliyinə - özünkülərə sarı götürüldü. O isə arxayıncasına tilovunun qarmaqlarına yem keçirirdi.
Müəllifin bütün yazıları - Azad MÜZƏFFƏRLİ
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-08-2020, 16:22
Azad MÜZƏFFƏRLİ - Erməni qaraçıları, yoxsa, qaraçı ermənilər - Azad Müzəffərli yazır
Deputatlığa namizəd Milli Məclisdə təmsil etmək istədiyi bölgənin problemlərinin təsnifatını artıq ağlına yazıb və işə nədən başlayacağını sıralayıb
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
“Tənha insanın monoloqu”nun ssenari müəllifi və rejissoru deyir ki, kinomuzu yaşatmaq və irəli aparmaq üçün film istehsalını artırmalı və onun bazarını düşünməliyik
Mirəli Sarızadə: “Gənc yaşımda arzum həyata keçdi, inşallah, yeni mövsümdə teatrımızın səhnəsində də Məcnun obrazı ilə tamaşaçılar qarşısına çıxacam”
Zamanla özünü kəşf edən Aygün Fətullayeva hər premyeradan sonra suallara cavab axtarır
