İnək əmən əsgərlər, qarı nənənin şikayəti və Brejnevin səfəri haqda... - Foto
Tarix: 20-04-2020 23:09 | Bölmə: Firuz MUSTAFA
İnək əmən əsgərlər, qarı nənənin şikayəti və Brejnevin səfəri haqda...

İndiki əsgəri xidmət barədə bir söz deyə bilmərəm, amma Sovet dövründə hərbi borcu yerinə yetirən gənclərin başına gələn bəzi maraqlı hadisələr haqda arada öz qedlərimi yazıb oxuculara təqdim edirəm.

Hərbi hissəmiz Uzaq Şərqdə, az qala Sakit okeana pərçimlənmiş mənzərəli bir yerdəydi. Yaxınlıqda kiçik, kasıbyana bir qəsəbə də vardı. Komandir heyətinin bəzi üzvləri zabitlər üçün tikilmiş mehmanxanada yaşasa da, bir çoxları həmin kiçik qəsəbədə kirayənişin idi. Demək istədiyim odur ki, “gəlmə” hərbçilərlə yerli sakinlər arasında xoş münasibət vardı. Amma...

Uzaq Şərqin füsunkar təbiəti var. Xatırlayıram, yaz təzəcə gəlmişdi. Qışla yazın “əlbəyaxa” davası gedirdi. Martın sonları, aprelin əvvəlləri idi. Günlərin bir günü batalyon komandirinin əmri ilə bütün heyət, zabitli-əsgərli sıraya düzüldü. Bir neçə gün idi ki, alayda ciddi quruculuq, təmizlik, yaşıllıq işləri aparılırdı. Səbəb də bu idi, həmin günlərdə SSRİ-nin Baş katibi Brejnev yoldaş həm, Baykal-Amur magistralında (BAM) tikinti işlərinin gedişi ilə tanış olacaq, həm də Uzaq Şərqə təşrif gətirəcəkdi.

Məlumat üçün deyim ki, BAM-ın tikintisinə Sovet dövləti indiki hesala 80 milyard dollar pul xərcləmişdi.

Bir qədər romantik, bir qədər kövrək, bir qədər də skleroz olan qocaman Baş katib bu səfəri zamanı tank alayının heyəti ilə də yolüstü görüşəcəkdi. Axı o, vaxtilə tankçı olmuşdu. Elə biz də tankçı idik, amma deyəsən dövlət rəhbərinin görüşü başqa hərbi hissədə olacaqdı...

Düzdür, BAM bizdən xeyli aralı idi. Amma o vaxtkı “genaralitetin” əmri ilə əsgərlər gecə-gündüz Brejnevin gəlib keçəcəyi dəmir yolunun, stansiyaların keşiyini çəkirdilər...

Bəli, hamımız sıraya düzüldük. Ciddi və zarafarcıl batalyon komandiri ştabdan çıxıb iri, möhkəm, qəti addımlarla cərgəyə sarı irəliləyəndə hamı özünü yığışdırdı. Biz düşünürdük ki, komandir Baş katibin gəlişi ilə bağlı şəxsi heyətə yenə də hansısa tapşırıqları verəcək, təkliflərini irəli sürəcəkdi. Amma... İndi onun arxasınca yaşlı, ayaqlarını güclə sürüyən bir qadın da gəlirdi. Komandir ayaq saxlayıb, həmişə olduğu qaydada şəxsi heyətlə salamlaşdı və kənarda dayanmış qarını yanına dəvət etdi. Qadın gəlib komandirin böyründə dayandı.

Komandirin məlumatından belə məlum oldu ki, ötən gecə bu qarının həyətində ÇP (FH) baş verib. İki əsgər qarının tövləyə bağladığı inəyi əmiblər. Bəli, bəli, ürəklərindən süd içmək keçən, amma inək sağmağı bacarmayan əsgərlər iribuynuzlu heyvanın əmcəyini ağızlarına alıb əmiblər.

Məsələ həm də burasındadır ki, o vaxt əsgərlər üçün babat yeməklər hazırlanırdı. Menyuda nələr yoxdu: balıq və mal ətindən tutmuş, ta yumurta və qatığa qədər hər şey verirdilər. Hə, çox şey verirdilər, təkcə təzə süddən başqa. Görünür, cavan əsgərlərin könlündən əmcəyindən indicə sağılmış süd keçirmiş və onlar ələ düşən ilk imkandan istifadə etmək qərarına gəlibmişlər.

Diribaş qarı əsgərləri elə inəyin altındaca, yəni heyvanın əmcəkləri onların ağzında olarkən yaxalayıbmış. Amma əsgərlər də diribaş imiş, onlar qarının hənirini eşidib cəld aradan çıxmışdılar. Əlbəttə, bu, həm xoşagəlməz, həm də bir az məzəli hadisə idi. Komandir hadisəni təfsilatı ilə danışarkən, hamının üz-gözündən bir təbəssüm dalğası keçdi. Həmişə zarafatı sevən kombat isə bu gün möhkəm hirslənmişdi. Hər necə olursa olsun, qarının inəyini əmən əsgərlər tapılmalı idi. O biri yandan da Baş katibin gəlişi ilə bağlı görülən ciddi işlər...

İnək əmən əsgərlər, qarı nənənin şikayəti və Brejnevin səfəri haqda...

Bəli, vəziyyət ciddi idi. Üstəlik də bu günlərdə ölkə rəhbərinin Uzaq Şərqə gəlişi gözlənilirdi. Və üstəlik, qarı nənə müharibə iştirakçısı olmuşdu. Allah bilir, bəlkə də bu veteran qarı bir zamanlar Brejnevlə bir alayda vuruşmuşdu. Onlar lap yaxın tanışlar da ola bilərdi. Sanki bu xoşagəlməz xəbər gedib şəxsən əziz Leonid İliçə çatacaqdı...

Qarı nənə ayaqlarını sürüyə-sürüyə bir neçə dəfə nizami cərgənin qarşısından o baş-bu başa keçdi. Əlbəttə, belə “axtarış” çətin ki, bir səmərəli nəticə verəydi. Komandirlə “pıçhapıçdan” sonra şəxsi heyətə “azad ol” əmri verildi. Hərə öz işinin arxasıyca getdi.

Bir neçə gündən sonra Baş katıb o vaxtkı Müdafiə naziri Dmitri Ustinovun müşayəti ilə Primoryenin paytaxtı Vladivostoka daxil oldu. Onu gətirən qatar yaxınlıqdan keçdi. Hətta, əsgər və zabitlərin çoxu pəncərə arxasından çölə sarı əl edən Leonid İliçi görüb çox bəxtəvər, xoşbəxt və sevincək olmuşdular...

İnəyi əmən əsgərləri isə çox tezliklə qonşu hissədə-“stroybatda” tapıb cəzalandırdılar.

Müəllifin bütün yazıları - Firuz MUSTAFA



Bölməyə aid digər xəbərlər
bütün xəbərlər