09:50 / 22-11-2024
Bondi ABŞ-nın baş prokuroru olacaq
09:46 / 22-11-2024
İcra başçısının birinci müavini məhkəmədə uduzub
09:44 / 22-11-2024
Antonov: “Eskalasiyanı dayandırmağın vaxtı çatıb”
09:32 / 22-11-2024
Moskva səsdəniti raketlərini işə salıb
09:26 / 22-11-2024
Bayden Netanyahunun həbsinə dair qərara münasibət bildirib
08:01 / 22-11-2024
Hindistandan Almaniyaya uçan təyyarə Bakıya təcili eniş edib
00:55 / 22-11-2024
Silvester Stallone yeni seriala çəkilir
00:45 / 22-11-2024
Məşhur yazıçının yeni romanı nəşr edilib - Foto
00:07 / 22-11-2024
Hikmət Hacıyev: “Politico”nun üzr istəməsini tələb edirik!”
23:28 / 21-11-2024
Gəncədə iki nəfər bıçaqlanıb
22:07 / 21-11-2024
Putin ABŞ və Qərb dövlətlərinə xəbərdarlıq edib
20:55 / 21-11-2024
Ceyhun Bayramov Özbəkistanın xarici işlər naziri ilə telefonda danışıb
20:08 / 21-11-2024
Milli Məclis bəyanat yayıb
19:12 / 21-11-2024
Leyla Əliyeva Qlobal Liderlərin Dialoqunda iştirak edib - Fotolar
18:08 / 21-11-2024
SPECA İqlim Ağıllı Şəhərlər Forumu üzrə Bakı Bəyannaməsi imzalanıb
18:03 / 21-11-2024
Küləkli hava şəraiti ilə bağlı sarı xəbərdarlıq verilib
17:49 / 21-11-2024
Pərviz Şahbazov İstanbula gedir
17:25 / 21-11-2024
Əli Əsədov “Elektron hökumət” portalı ilə bağlı qərar imzalayıb
17:18 / 21-11-2024
Rusiya Tramp haqqında filmin yayımına icazə verməyib - Fotolar
17:08 / 21-11-2024
Nazirlər Kabineti riskli vergi ödəyiciləri haqqında qərar imzalayıb
16:48 / 21-11-2024
Matviyenko Azərbaycana gəlir
16:45 / 21-11-2024
Prezident iki Mərkəzi ləğv edib - Sərəncam
16:32 / 21-11-2024
Deputatlar daha 12 qanuna dəyişikliyi müzakirəyə çıxaracaq - Siyahı
16:23 / 21-11-2024
Leyla Əliyeva COP29-da: nadir canlıların mühafizəsinə həsr olunan panel müzakirələr olub - Fotolar
16:17 / 21-11-2024
Baş nazirin və sabiq müdafiə nazirinin həbsinə order verilib
16:17 / 21-11-2024
Milli Məclisin deputatı NATO PA-nın illik sessiyasında iştirak edəcək
16:06 / 21-11-2024
Putin Şimali Koreya liderinə 75 vəhşi heyvan göndərib
16:00 / 21-11-2024
Gömrük orqanlarına qəbul imtahanı keçiriləcək
15:45 / 21-11-2024
Dünya şöhrətli rejissorun 10 ən yaxşı filmi... - Siyahı
15:32 / 21-11-2024
Məşhur musiqi qrupu dünya turuna çıxır
12:28 / 18-11-2024
Turan Manafzadə: “Mədəniyyət diplomatiyasından yararlanmağı bacarmalıyıq” - Müsahibə
12:05 / 19-11-2024
MMC vətəndaşın mənzilini dağıdıb, indi də obyektini ələ keçirmək istəyir - Fotolar
13:32 / 21-11-2024
Dünyanın ən güclü donanmaları... - Qardaş Türkiyə siyahıda neçəncidir?
19:50 / 19-11-2024
Beynəlxalq Bank 272 min manat cərimələnib
16:45 / 20-11-2024
Nazir: "Regionlardakı bəzi poçt şöbələrinin bağlanması araşdırılacaq"
16:22 / 20-11-2024
“Real Betis” klubunun nümayəndəsi Bakıda nəyə təəccüblənib? - Foto
15:29 / 18-11-2024
Daha üç şəhərə konsul təyinatı olub - Siyahı
16:45 / 21-11-2024
Prezident iki Mərkəzi ləğv edib - Sərəncam
17:09 / 18-11-2024
Deputatın oğlu yeni vəzifəyə təyin olunub
10:03 / 20-11-2024
Azərbaycan və Türkiyənin bələdiyyə təşkilatları arasında görüş keçirilib - Fotolar
09:37 / 21-11-2024
Naxçıvan səhiyyəsində həbslər başlayıb
15:55 / 20-11-2024
Deputatın "Zəngimcell" oyunu: "Balansınız bitmişdir..."
Bir “həppi end”ə dair kiçik qeydlər - Foto
Tarix: 15-08-2019 16:40 | Bölmə: Müəllif-7 / Elnur ASTANBƏYLİ
Bir zamanlar özünü kentavrla müqayisə edən, özünü bütün fəxri adlardan, titullardan, orden-medallardan, qısası, bütün saray imtiyazlarından yuxarıda gördüyünü söyləyən şair də bu yaxınlarda “xalq şairi” oldu.
Daha doğrusu, rəsmən “xalq şairi” oldu, çünki həmin vaxtadək əslində özünü elə “xalq şairi” kimi aparırdı: fikir liderliyinə ən çox ehtiyac olduğu zamanlarda ictimai-siyasi məsələlərə münasibət bildirməkdən faktiki imtina etmişdi, bunu “mən də iyrənib susa bilərəm” bəhanəsi ilə malalayırdı, ancaq məlum deyildi ki, kimdən və nədən iyrənib. O da məlum deyildi ki, “iyrənib susan” hörmətli şairin bu “protesti” niyə hökumət telekanallarına da aid deyildi, niyə məsələn, İTV-nin efirinə qaça-qaça çıxır, ortabab mütaliəsi olan adamlar üçün heç bir ciddi informativlik, funksional məna yükü daşımayan, ancaq öz aləmində guya çox maraqlı, dəhşətli mətləblər xırdalayır, “fəlsəfə kaçatlayır”.
Üstəlik, o da məlum deyildi ki, nəvəsi yaşda gənclər absurd ittihamlarla həbsxanalara doldurularkən “iyrənib susan” bu hörmətli şair nə üçün gecə-gündüz saray adamlarının məclislərində görünür, yalnız saraya yaxın adamları tərifləyir, Yazıçılar Birliyi kimi sovetdənqalma, divarları hələ də Cavidin, Müşfiqin, Cavadın, Çəmənzəminlinin, Xuluflunun, Sanılının qanı qoxuyan “şeytan yuvası”nın müdafiəsinə qalxır, onun 32 illik sədrinin “cangüdəni”nə, ən fəal müdafiəçisinə çevrilir…
Bir sözlə, 15 il öncəsinədək bütün fəxri adlara, titullara, saray imtiyazlarına meydan oxuyan hörmətli şair son illərdə özünü açıq-aşkar “xalq şairi” kimi aparırdı, nəhayət, təzəlikcə bu statusunun rəsmiləşməsinə nail oldu. Dünənəcən ona toz qondurmayan xeyli adam növbəti dəfə xəyal qırıqlığına uğradı. Belə bir məntiqi sonluğa təəccüblənməyən bir ovuc adama isə çoxdan proqnozlaşdırdıqları bu mənzərəni təbəssüm içində seyr etmək qaldı.
Həqiqətən ibrətamiz sonluq idi. Axır vaxtlarda həmin hörmətli şairin bir şeirini ən qatı müxalifətçilər də sosial şəbəkələrdə sevə-sevə paylaşırdılar:
Özümə bir Vətən düzəldəm gərək,
Qapısı ağzında iri bir köpək
Bura pis niyyətlə gələnə hürsün,
Bizə lap uzaqdan hürənə hürsün.
Heç bir kəsə quyruq bulamasın qoy,
Heç bir vaxt qab dibi yalamasın qoy…
Nə bilim daha nə!
Və bu da “həpi end”: “özünə bir vətən düzəltmək istəyən” adamın özündən axırda “xalq şairi” düzəldib prosesi proqnozlaşdırılması çətin olmayan məntiqi sonluğa çatdırdılar.
(Əməyi keçən hər kəsə təşəkkürlər! Ən azı bizi növbəti dəfə yanıltmadıqları üçün…)
“Proqnozlaşdırılması çətin olmayan məntiqi sonluq” yazıram və düşünürəm ki, buna mənəvi haqqım çatır: çünki hətta həmin hörmətli şairin “vətəndaş mövqeyi” sərgilədiyi zamanlarda da heç vaxt səmimiyyətinə inanmamışam. Elə o vaxtlarda onu az tənqid etməmişəm, bu tənqidlərə görə də özü və sevənləri tərəfindən az söyülməmişəm.
Əlbəttə, mən Nostradamus-filan deyildim, bu “həppi end”i də “rəml atıb, fala baxıb” proqnozlaşdırmırdım.
Sadəcə, məntiqim deyirdi ki: sovetləşmə şüurunun “şinelindən” çıxmış adamların sistemə qarşı müqaviməti mütləq bir yerdə qırılmağa, sınmağa və… tam tərsinə çevrilməyə məhkumdur. Bu cür adamlar əvvəl-axır özləri olacaqlar: dildə nə qədər inkar etməyə çalışırlarsa çalışsınlar, nə qədər “post-sovet düşüncəsinin daşıyıcısı” kimi görünməyə cəhd edirlərsə etsinlər, gec-tez özləri olmağa, gerçək mahiyyətlərinə dönməyə məcburdurlar. Əmin olmaq üçünsə kiçik bir təcrübə kifayət edirdi: bu adamların haqqında ən xırda tənqid onların öz xislətlərini ələ vermələri üçün yetərli idi. Çünki həmin tənqidlərdən dərhal sonra dönüb olurdular özləri, yəni “sovet adamı”: aqressiv, kinli, dözümsüz!
Bunda da təəccüblü heç nə yoxdur: sovet təhsil sistemi tənqidçi fərdlər yetişdirmirdi, ondan “məzun” olanlar isə sadəcə bir müddət özlərini gizlədə bilərdilər, ömrün müəyyən bir həddində onları yetişdirən təhsil sisteminin, bütövlükdə, mühitin şüuraltına yeritdiyi komplekslər mütləq dışa vurmalı idi, necə ki vurdu da!
Haqqında danışdığımız hörmətli şair hər nə qədər özünü uzun müddət “demokratik düşərgənin mənsubu” kimi aparsa da, müsahibələrinin oxuduqca, çıxışlarını dinlədikcə, aydın görürdün ki, o da bütün tipik “sovet adamları” kimi yalnız düzxətli düşüncəni müdafiə edir, bu “düzxətdən” kənarda istənilən fikir, münasibət onu qıcıqlandırır, özlərindən çıxarır, az qalır sənin qanını içsin, kəllənin qoparsın, hansı ki, eyni xislət 1937-ci il repressiyasının donosbazları üçün xarakterik idi: öz zövqlərindən, öz dünyagörüşlərindən, öz həyata baxışlarından, öz ədəbi estetikalarından kənardakı hər şeyə və hamıya nifrət! Sanki özləri heç bir zaman gənc olmayıbmış kimi, gəncliyə aşırı nifrət: onun geyimindən tutmuş düşüncəsinədək hər şeyə nifrətlə, yuxarıdan aşağı baxmaq, təhqiramiz, aşağılayıcı, lovğa və özündənrazı münasibət!
Ramiz Rövşən
Kimsə qüsura baxmasın, bunun sonu məhz rəsmi “xalq şairi”olmaq idi, saraya təslim olmaq idi, sovetdənqalma imtiyaz sahibi olmaq idi, necə ki növbəti dəfə R.R-nin timsalında oldu!
Belə bir aqibəti görmək üçün isə Nostradamusluğa-filan ehtiyac yox idi, heç indi də yoxdur…(azlogos.eu)
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 15-08-2019 16:40 | Bölmə: Müəllif-7 / Elnur ASTANBƏYLİ
Bir zamanlar özünü kentavrla müqayisə edən, özünü bütün fəxri adlardan, titullardan, orden-medallardan, qısası, bütün saray imtiyazlarından yuxarıda gördüyünü söyləyən şair də bu yaxınlarda “xalq şairi” oldu.
Daha doğrusu, rəsmən “xalq şairi” oldu, çünki həmin vaxtadək əslində özünü elə “xalq şairi” kimi aparırdı: fikir liderliyinə ən çox ehtiyac olduğu zamanlarda ictimai-siyasi məsələlərə münasibət bildirməkdən faktiki imtina etmişdi, bunu “mən də iyrənib susa bilərəm” bəhanəsi ilə malalayırdı, ancaq məlum deyildi ki, kimdən və nədən iyrənib. O da məlum deyildi ki, “iyrənib susan” hörmətli şairin bu “protesti” niyə hökumət telekanallarına da aid deyildi, niyə məsələn, İTV-nin efirinə qaça-qaça çıxır, ortabab mütaliəsi olan adamlar üçün heç bir ciddi informativlik, funksional məna yükü daşımayan, ancaq öz aləmində guya çox maraqlı, dəhşətli mətləblər xırdalayır, “fəlsəfə kaçatlayır”.
Üstəlik, o da məlum deyildi ki, nəvəsi yaşda gənclər absurd ittihamlarla həbsxanalara doldurularkən “iyrənib susan” bu hörmətli şair nə üçün gecə-gündüz saray adamlarının məclislərində görünür, yalnız saraya yaxın adamları tərifləyir, Yazıçılar Birliyi kimi sovetdənqalma, divarları hələ də Cavidin, Müşfiqin, Cavadın, Çəmənzəminlinin, Xuluflunun, Sanılının qanı qoxuyan “şeytan yuvası”nın müdafiəsinə qalxır, onun 32 illik sədrinin “cangüdəni”nə, ən fəal müdafiəçisinə çevrilir…
Bir sözlə, 15 il öncəsinədək bütün fəxri adlara, titullara, saray imtiyazlarına meydan oxuyan hörmətli şair son illərdə özünü açıq-aşkar “xalq şairi” kimi aparırdı, nəhayət, təzəlikcə bu statusunun rəsmiləşməsinə nail oldu. Dünənəcən ona toz qondurmayan xeyli adam növbəti dəfə xəyal qırıqlığına uğradı. Belə bir məntiqi sonluğa təəccüblənməyən bir ovuc adama isə çoxdan proqnozlaşdırdıqları bu mənzərəni təbəssüm içində seyr etmək qaldı.
Həqiqətən ibrətamiz sonluq idi. Axır vaxtlarda həmin hörmətli şairin bir şeirini ən qatı müxalifətçilər də sosial şəbəkələrdə sevə-sevə paylaşırdılar:
Özümə bir Vətən düzəldəm gərək,
Qapısı ağzında iri bir köpək
Bura pis niyyətlə gələnə hürsün,
Bizə lap uzaqdan hürənə hürsün.
Heç bir kəsə quyruq bulamasın qoy,
Heç bir vaxt qab dibi yalamasın qoy…
Nə bilim daha nə!
Və bu da “həpi end”: “özünə bir vətən düzəltmək istəyən” adamın özündən axırda “xalq şairi” düzəldib prosesi proqnozlaşdırılması çətin olmayan məntiqi sonluğa çatdırdılar.
(Əməyi keçən hər kəsə təşəkkürlər! Ən azı bizi növbəti dəfə yanıltmadıqları üçün…)
“Proqnozlaşdırılması çətin olmayan məntiqi sonluq” yazıram və düşünürəm ki, buna mənəvi haqqım çatır: çünki hətta həmin hörmətli şairin “vətəndaş mövqeyi” sərgilədiyi zamanlarda da heç vaxt səmimiyyətinə inanmamışam. Elə o vaxtlarda onu az tənqid etməmişəm, bu tənqidlərə görə də özü və sevənləri tərəfindən az söyülməmişəm.
Əlbəttə, mən Nostradamus-filan deyildim, bu “həppi end”i də “rəml atıb, fala baxıb” proqnozlaşdırmırdım.
Sadəcə, məntiqim deyirdi ki: sovetləşmə şüurunun “şinelindən” çıxmış adamların sistemə qarşı müqaviməti mütləq bir yerdə qırılmağa, sınmağa və… tam tərsinə çevrilməyə məhkumdur. Bu cür adamlar əvvəl-axır özləri olacaqlar: dildə nə qədər inkar etməyə çalışırlarsa çalışsınlar, nə qədər “post-sovet düşüncəsinin daşıyıcısı” kimi görünməyə cəhd edirlərsə etsinlər, gec-tez özləri olmağa, gerçək mahiyyətlərinə dönməyə məcburdurlar. Əmin olmaq üçünsə kiçik bir təcrübə kifayət edirdi: bu adamların haqqında ən xırda tənqid onların öz xislətlərini ələ vermələri üçün yetərli idi. Çünki həmin tənqidlərdən dərhal sonra dönüb olurdular özləri, yəni “sovet adamı”: aqressiv, kinli, dözümsüz!
Bunda da təəccüblü heç nə yoxdur: sovet təhsil sistemi tənqidçi fərdlər yetişdirmirdi, ondan “məzun” olanlar isə sadəcə bir müddət özlərini gizlədə bilərdilər, ömrün müəyyən bir həddində onları yetişdirən təhsil sisteminin, bütövlükdə, mühitin şüuraltına yeritdiyi komplekslər mütləq dışa vurmalı idi, necə ki vurdu da!
Haqqında danışdığımız hörmətli şair hər nə qədər özünü uzun müddət “demokratik düşərgənin mənsubu” kimi aparsa da, müsahibələrinin oxuduqca, çıxışlarını dinlədikcə, aydın görürdün ki, o da bütün tipik “sovet adamları” kimi yalnız düzxətli düşüncəni müdafiə edir, bu “düzxətdən” kənarda istənilən fikir, münasibət onu qıcıqlandırır, özlərindən çıxarır, az qalır sənin qanını içsin, kəllənin qoparsın, hansı ki, eyni xislət 1937-ci il repressiyasının donosbazları üçün xarakterik idi: öz zövqlərindən, öz dünyagörüşlərindən, öz həyata baxışlarından, öz ədəbi estetikalarından kənardakı hər şeyə və hamıya nifrət! Sanki özləri heç bir zaman gənc olmayıbmış kimi, gəncliyə aşırı nifrət: onun geyimindən tutmuş düşüncəsinədək hər şeyə nifrətlə, yuxarıdan aşağı baxmaq, təhqiramiz, aşağılayıcı, lovğa və özündənrazı münasibət!
Ramiz Rövşən
Kimsə qüsura baxmasın, bunun sonu məhz rəsmi “xalq şairi”olmaq idi, saraya təslim olmaq idi, sovetdənqalma imtiyaz sahibi olmaq idi, necə ki növbəti dəfə R.R-nin timsalında oldu!
Belə bir aqibəti görmək üçün isə Nostradamusluğa-filan ehtiyac yox idi, heç indi də yoxdur…(azlogos.eu)
Müəllifin bütün yazıları - Elnur ASTANBƏYLİ
Bölməyə aid digər xəbərlər
Deputatlığa namizəd Milli Məclisdə təmsil etmək istədiyi bölgənin problemlərinin təsnifatını artıq ağlına yazıb və işə nədən başlayacağını sıralayıb
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
“Tənha insanın monoloqu”nun ssenari müəllifi və rejissoru deyir ki, kinomuzu yaşatmaq və irəli aparmaq üçün film istehsalını artırmalı və onun bazarını düşünməliyik
Mirəli Sarızadə: “Gənc yaşımda arzum həyata keçdi, inşallah, yeni mövsümdə teatrımızın səhnəsində də Məcnun obrazı ilə tamaşaçılar qarşısına çıxacam”
