13:06 / 16-06-2025
Sabah yağış yağacaq
10:12 / 16-06-2025
İsmayıllıda hotel yanıb
Türkiyə bir əldə neçə qarpız tutmaq istəyir?
Tarix: 10-06-2024 12:08 | Bölmə: Slayd
Türkiyə bir əldə neçə qarpız tutmaq istəyir?

Bu ilin əvvəlində BRICS-in genişlənməsinin ən son və ən böyük dalğası baş verdi. Qrupun tərkibini Yaxın Şərqin aparıcı ölkələri - Səudiyyə Ərəbistanı, BƏƏ, İran və Misir, eləcə də Afrikanın ən dinamik inkişaf edən ölkəsi - Efiopiya doldurdu.

Yadda saxlamaq lazımdır ki, BRICS-in (Braziliya, Rusiya, Hindistan, Çin və Cənubi Afrika Respublikasından ibarət təşkilat) yaradılmasının əsas ideyalarından biri hər bir qitənin ən böyük ölkələrinin birləşməsidir. Məhz bu yolla Braziliya və Cənubi Afrika Latın Amerikası və Afrikanın iqtisadi liderləri kimi mövcud RIC qrupuna (Rusiya-Hindistan-Çin) qoşuldular.

Reyting.az xəbər verir ki, bu barədə “Regnum” yazıb.

Rusiya nəşrinin təhlilində qeyd olunur:

Yaxın Şərqin əsl liderləri ilə bağlı söhbəti davam etdirərək, təşkilatın tam buketi üçün İsrail və Türkiyə çatışmır. Qərbyönlü oriyentasiyasını və Qəzzada törədilən qırğınlara görə beynəlxalq təcridini nəzərə alsaq, yəhudi dövlətinin perspektivi qaranlıqdır. Amma Türkiyə müəyyən çətinliklərə baxmayaraq, üzvlüyə layiq görülə bilər.

Türkiyənin BRICS-ə qoşulmasında əsas maneə Qərb strukturlarına güclü inteqrasiyadır. Ankaranın Avropa İttifaqı (Aİ) ilə gömrük ittifaqı var: Türkiyə 1999-cu ildən bu assosiasiyaya namizəd üzv olmaqla hələ də Aİ-yə üzvlükdən vaz keçməyib.

Şimali Atlantika Alyansında türklər 1952-ci ildə ilk genişlənmə zamanı özlərinin “dostları” yunanlarla birlikdə daxil olaraq tamamilə “baba”dırlar.

İqtisadi mənada Türkiyə də güclü şəkildə Avropaya yönəlib: ixracının 41, idxalının isə 29 faizi Aİ ölkələrindən gəlir. Türkiyə iqtisadiyyatına ən böyük sərmayə qoyanlar hollandlar, fransızlar və almanlardır.

Bəli, Türkiyədə siyasi sistem hələ də respublikanın qurucusu Mustafa Kamal Atatürkün qoyduğu Qərb prinsiplərinə əsaslanır. Əksəriyyət ölkəni Avropa ailəsinə qəbul etməkdən virtual imtinadan məyus olsa da, Türkiyə əhalisinin yarısı hələ də Qərbə yönəlib. Avropa elm, mədəniyyət və idmanda əsas rol oynamağa davam edir. Təkcə onu demək kifayətdir ki, “Avroviziya” və UEFA Çempionlar Liqasında iştirak türk müğənniləri və idmançıları üçün prioritetdir.

Amma təsirli başlanğıc mövqelərinə baxmayaraq, son 20 ildə Qərb Türkiyədəki hökmranlığını sarsıtmaq üçün hər şeyi etdi. Budur, iddiaların tam olmayan siyahısı:

baş nazir və prezident Ərdoğanı devirmək üçün iki cəhd;

Türkiyənin Suriyanın şimalında apardığı antiterror əməliyyatlarına görə sanksiyalar;

Rusiya ilə ticarət və hərbi-texniki tərəfdaşlığa mane olmaq cəhdləri (“S-400” sistemlərinin alınmasına görə ölkəni “F-35” proqramından çıxarmaqla);

Fransanın Aralıq dənizində anti-türk koalisiyaları yaratması;

nəinki Aİ üzvlüyünə qəbul, hətta vizasız rejimin tətbiqini gecikdirmə.

Üstəlik, demək olar ki, hər gün Ədalət və İnkişaf Partiyasına, Ərdoğanın daxili və xarici siyasətinə, eləcə də şəxsən prezidentə qarşı informasiya kampaniyası aparılır.

Geosiyasi mənada NATO təhlükəsizliyin qarantı əvəzinə Türkiyədə sabitliyi pozan amilə, Aİ isə etibarsız iqtisadi tərəfdaşa çevrilir.

Yeri gəlmişkən, Ərdoğan hakimiyyətə gələndən bəri rusiyalı vəzifədaşı Vladimir Putin kimi çoxvektorlu siyasət yürüdür və həm Qərblə, həm Rusiya ilə, həm müsəlman dünyası, həm də Çinlə dostluq edir. Amma avropalı və amerikalı həmkarlarının müstəqil liderlə kifayətlənmədiyini anlayanda Ərdoğan şərqə üz tutdu.

Üstəlik, bu strateji əhəmiyyətli seçimə nə Suriyada Rusiya ilə münaqişə (Rusiya “Su-24”-ünü türk qırıcısı vurdu), nə də Çindəki uyğur problemi mane olmadı.

Türkiyə rəhbərliyi təkcə ikitərəfli formatlarla məhdudlaşmır, həm də daha irimiqyaslı layihələrdə iştirak edir. 2022-ci ilin sentyabrında Ərdoğan Səmərqənddə keçirilən ŞƏT-in genişləndirilmiş sammitinə getdi və orada bu təşkilata üzv olmaq arzusunu açıqladı. Hələ 2018-ci ildə o, BRICS-lə bağlı oxşar bəyanatla çıxış edərək onun adının BRICS adlandırılmasını təklif etmişdi. Bundan sonra Türkiyənin BRICS-ə mümkün üzvlüyü ilə bağlı şayiələr daha da intensiv şəkildə yayılmağa başladı. Hətta ilk genişlənmə zamanı Körfəz ölkələri ilə birlikdə Ankaranın da təşkilata qoşulacağı hissi var idi. Amma bu baş vermədi. Strateji baxımdan buna Türkiyənin Qərb inteqrasiya modellərindən asılılığı qismən mane olur. “Burada və indi” taktiki problemi əvvəlcə Ərdoğanın prezident seçkilərindəki qələbəsindən sonra ortaya qoyduğu Qərblə istiləşmə siyasəti yaratdı. İsveçin NATO-ya üzvlüyünün təsdiqlənməsi, Avropa liderləri ilə danışıqlar və “F-16”-ların Türkiyəyə təhvil verilməsi ilə bağlı irəliləyiş bu tendensiyanı yaxşı əks etdirdi.

Ancaq yenə də hər şey öz yerinə oturdu.

Rusiya ilə əməkdaşlığa görə türk şirkətlərinə və baş nazir Benyamin Netanyahunu tənqid edən, əslində isə onu silahla təmin edən NATO-nun israilyönlü xəttinə qarşı sanksiyalar Ankaraya çoxvektorlu siyasət qurmağı davam etdirməli olduğunu xatırladıb.

Əvvəlki xarici işlər naziri Mövlud Çavuşoğlu Misir, BƏƏ, Səudiyyə Ərəbistanı, Yunanıstan və hətta İsraillə münasibətləri normallaşdırmağa nail olanda da məhz bunu etmişdi. Qərblə barışıq missiyası həvalə edilən yeni xarici işlər naziri Hakan Fidanın indi BRICS-ə qoşulmaq istədiyini bəyan etməsi diqqət çəkir. İyunun 5-də o, Çində səfərdə olarkən deyib:

“Əlbəttə, BRICS-ə üzvü olmaq istərdik. Bu il necə olacağını görəcəyik”.

Eyni çıxışında o, BRICS-i Avropa İttifaqına “yaxşı alternativ” adlandırıb və təşkilatın Nijni-Novqorodda xarici işlər nazirləri səviyyəsində tez bir zamanda keçiriləcək görüşünü səbirsizliklə gözlədiyini bildirib.

Türkiyə siyasətçilərinin BRICS-lə bağlı çıxışlarında həmsöhbətinə yaltaqlanmaq istəyi sezilir, amma məsələ bununla bitmir. Ümumiyyətlə, Ərdoğan hakimiyyətini gücləndirdikcə Qərblə münasibətlərin korlanması alternativ yolların tapılması üçün zəruri şərtdirsə, deməli, son normallaşma cəhdinin uğursuzluğu əsl tətik oldu.

BRICS-ə qoşulmaq türklərə nə verəcək?

Siyasi baxımdan bu, NATO-dan müstəqilliyin nümayişidir və Avropa İttifaqının onun üzvlüyünə qəbul edilməməsinə görə qisas almaqdır. Güclü Asiya ölkələri, eləcə də Körfəz monarxiyaları ilə tərəfdaşlıqlar Ərdoğana Qərblə münasibətlərində özünü daha suveren və bərabər hiss etməyə imkan verir.

Hüquqi baxımdan bu, Ərdoğanın “dünya beşdən böyükdür” (BMT Təhlükəsizlik Şurasının daimi üzvləri olan beş ölkənin imtiyazlı statusu nəzərdə tutulur) düsturunda əksini tapan çoxvektorlu siyasətin və çoxsəsli dünya nizamının rəsmiləşdirilməsidir.

Türklər maddi tərəfə fikir verməsəydilər, türk olmazdılar. Bu məsələdə məyus olmayacaqlar. Yeni BRICS İnkişaf Bankı (Dünya Bankına alternativ) Ərdoğanın növbəti meqalayihəsinə (istər İstanbul kanalı, istərsə də Boğaziçi tuneli) və hətta zəlzələnin nəticələrini aradan qaldırmaq üçün pul ayıra bilər. Büdcədəki boşluqları yamaq və lirəni xilas etmək üçün valyuta ehtiyatları hovuzu köməyə gələ bilər.

Ərdoğan 20 ildə ilk dəfə məğlub oldu. Onun irsini qorumaq üçün ona sülh lazımdır.

BRICS üzvü olan ölkələr inkişaf bankı və valyuta ehtiyatları hovuzu üçün hər biri 100 milyard dollar ayırıblar.

Təbii ki, Türkiyə siyasətində hər şey tez-tez dəyişir. Ərdoğan gah Vladimir Putini İstanbula çağırır, gah da özü Vaşinqtona gedir. Amma sonda nə o, nə də bu görüş baş tutdu. O, həm “Rosatom”la ikinci atom elektrik stansiyası ilə bağlı danışıqlar aparır, həm də Vladimir Zelenskini qəbul edir.

Amma bunda qəribə heç nə yoxdur. Ərdoğanın xarici siyasətinin mahiyyəti budur. Əgər o, Qərbdən tamamilə ayrılsa, özü kimi olmayacaq. Amma BRICS-ə qoşulmasa, prinsiplərini də dəyişəcək.

BRICS-lə inteqrasiya prosesi bir neçə il uzana bilər. Və bu da təəccüblü deyil. Məsələn, Səudiyyə Ərəbistanı ABŞ-la müdafiə sazişinin şərtlərini müzakirə etdiyi üçün təşkilata üzvlüyünü hələ təsdiq etməyib. Türkiyə ABŞ ilə daha bir qazanclı razılaşma adı altında prosesi təxirə sala bilər.

Amma ümumən, Fidanın açıqlamalarına baxsaq, proses dönməzdir. Türkiyə artıq iqtisadi siyasətini BRICS ölkələri ilə koordinasiya edir, milli valyutalarla ticarətə keçir. Ərdoğanın blokun bütün ölkələri ilə diplomatik problemi yoxdur. Ölkənin Nijni-Novqorodda keçirilən görüşdə iştirakı inteqrasiyaya doğru ilk addım olacaq.

Ərdoğana qarşı çoxlu şikayətlər ola bilər, amma o, Kreml üçün “sözünün ağası” olaraq qalır. ABŞ-nın təhdidlərinə baxmayaraq, Türkiyə prezidenti “S-400” hava hücumundan müdafiə sistemini aldı (amma səudiyyəlilər, yeri gəlmişkən, almadılar). O, müxtəlif mövqelərə baxmayaraq, Suriya və Cənubi Qafqazla bağlı Rusiya ilə razılığa gələ bildi. Qaz hələ də Qara dənizlə axır və Türkiyə Rusiya yanacağının Avropaya təkrar ixracı üçün mərkəzə çevrilə bilər.

Çox güman ki, BRICS və ŞƏT-ə üzvlüyün heç bir fərqi olmayacaq.

Y. QACAR




Bölməyə aid digər xəbərlər