Niyə məhz indi Azərbaycan Qarabağı ağuşuna qaytara bildi?
Tarix: 18-10-2023 11:07 | Bölmə: Slayd
Niyə məhz indi Azərbaycan Qarabağı ağuşuna qaytara bildi?

Vətəndaş müharibələri kimi, etnik və dini münaqişələr də, adətən, bir yolla başa çatır: bir tərəfin tam məğlubiyyəti ilə. Bu toqquşmalar o qədər güclü ehtiraslar oyadır ki, sülh sazişləri ilə danışıqlar aparmaq son dərəcə çətindir və onlar əldə edildikdə onlar kökündən kövrək olur, praktiki olaraq həyata keçirilməsi qeyri-mümkündür və dağılma ehtimalı yüksəkdir. Əksəriyyəti müsəlman olan Azərbaycanın ərazisində 120 minə yaxın xristian erməninin yaşadığı anklav olan Qarabağ uğrunda müharibə də istisna deyil.

1980-ci illərin sonu və 1990-cı illərin əvvəllərində Dağlıq Qarabağ qanlı qarşılıqlı etnik təmizləmə kampaniyasının yeri idi. Onilliklər ərzində, sonsuz vasitəçiliyə və bir sıra sülh təkliflərinə baxmayaraq, gərginlik ara-sıra zorakılığa çevrilib. 2020-ci ildə altı həftəlik amansız döyüşlərdə minlərlə insan öldürüldü.

Reyting.az xəbər verir ki, bu barədə “Project Syndicate” yazıb.

Təhlildə qeyd olunur:

Sentyabrın sonunda Azərbaycan 24 saatlıq hərbi hücumla əraziyə nəzarəti bərpa etdi və bu, qondarma respublikanın prezidenti Samvel Şahramanyanı dövlət qurumlarının ləğvi haqqında fərman imzalamağa vadar etdi. “Fərman” gələn ildən etibarən ermənilərin “Artsax Respublikası” kimi tanıdığı “Dağlıq Qarabağ Respublikası”nın “mövcudluğunu dayandıracağını” təsdiq edir. Artıq anklavın demək olar ki, bütün sakinləri Ermənistana qaçıblar.

30 illik separatçı hakimiyyətdən sonra niyə məhz indi?

Azərbaycan hökuməti ilə separatçılar arasında həmişə güc balanssızlığı olub. Lakin 1991-ci ildə müstəqilliyini elan edəndən bəri “Dağlıq Qarabağ” Rusiyanın ənənəvi xristian müttəfiqi və Rusiyanın rəhbərlik etdiyi Kollektiv Təhlükəsizlik Müqaviləsi Təşkilatının bir hissəsi olan Ermənistanın himayəsindən istifadə edirdi.

Keçən il Rusiyanın Ukraynaya genişmiqyaslı müdaxiləsi ilə hər şey dəyişdi. Dünyadan təcrid olunmuş Rusiya həm regionda öz mövqelərini möhkəmləndirməyə, həm də Qərb sanksiyalarından yan keçməyə kömək edəcək yeni müttəfiqlər axtarır. Azərbaycan ideal namizəd idi.

Əslində, Rusiya hələ Ukrayna müharibəsinə görə üzləşəcəyi sanksiyaların miqyasını bilməmişdən əvvəl Azərbaycanla əlaqələri dərinləşdirirdi. İşğaldan bir neçə gün əvvəl iki ölkə, Azərbaycan prezidenti İlham Əliyevin sözlərinə görə, tamhüquqlu müttəfiqlik təşkil edən siyasi-hərbi müqavilə imzaladı. Müqavilə o vaxtdan bəri kəşfiyyat məlumatlarının mübadiləsi və iqtisadi sövdələşmələri, xüsusən də enerji sektoru ilə bağlı genişləndi.

Bununla da Rusiya faktiki olaraq Qarabağdan imtina etdi. Rusiya 2020-ci ildə Qarabağın Ermənistana şah damarı olan Laçın dəhlizini qorumaq üçün sülhməramlı qüvvələrini yerləşdirdiyi halda, ötən ilin dekabrında Azərbaycanın bu dəhlizi bağlamasının qarşısını almaq üçün heç nə etmədi. Anklavın dağılmasının qarşısını almaq üçün barmağını da silkələmədi.

Azərbaycan üçün Rusiya münaqişənin ədalətli danışıqlar yolu ilə həllində təkid edən Qərbə xoş alternativ təklif etdi. Keçən ay Azərbaycan Qarabağa güc tətbiq etmək üçün öz ordusunu göndərəndə Amerika və digər Qərb diplomatları Azərbaycan və Ermənistan xarici işlər nazirləri arasında sülh sazişi imzalamağa cəhd edirdilər.

Azərbaycan Qərbi tamamilə özündən uzaqlaşdırmaq istəmir, ən azı ona görə ki, ABŞ ona hər il milyonlarla dollarlıq hərbi yardım göndərir. Lakin onun Qərblə əlaqəyə yanaşması aldadıcı idi: Avropa Rusiyadan asılılığını aradan qaldırmaq üçün alternativ qaz tədarükləri axtararkən Azərbaycan ixracını artırdı, lakin Rusiyadan idxal etdiyi qazdan qismən istifadə etdi. İstənilən halda o, Qərbin vasitəçiliyi ilə bağlanmış sülh sazişi naminə “ərazi bütövlüyünü” güzəştə getməyə hazırlaşmırdı.

“Qarabağ xalqı”na gəlincə, Şahramanyan etiraf etdi ki, Qarabağın tam dövlətçilik tələbləri beynəlxalq hüququn tətbiqi ilə bağlı qeyri-real gözləntilərə əsaslanır.

Gücün üstünlüyü sonda qalib gəldi.

Qərbin Bosniya və ya Kosovoya verdiyi dəstək sözügedən anklava göstərilmədi. O, Rusiyaya öz sülhməramlılarından və Əliyevlə strateji anlaşmadan istifadə edərək vəziyyətə nəzarət etməkdə sərbəst buraxdı.

Qafqazda yeni vəziyyətin yaranmasında İsrailin də “günahı” var. O, İrana qarşı Azərbaycanla ittifaqı möhkəmləndirir. Bu gün İsrail Azərbaycan silahlarının təxminən 70 faizini təmin edir. Bunun müqabilində Azərbaycan İsrailin enerji tələbatının təxminən 40 faizini təmin edir, İran sərhəddində strateji forpost təklif edir və İsrailin Azərbaycanın yaxın müttəfiqi Türkiyə ilə yeni yaxınlaşmasını möhkəmləndirməyə kömək edir. İsrail-Türkiyə barışığı Azərbaycanın xarici siyasətinin əsas məqsədi idi.

ABŞ Azərbaycana sanksiya tətbiq etməyi və Ermənistanla təhlükəsizlik və iqtisadi əlaqələri dərinləşdirməyə çalışmağı nəzərdən keçirə bilər. Lakin Rusiya nə qədər tükənsə də, Cənubi Qafqaz öz təsir dairəsinin təbii hissəsi və Ukrayna müharibəsində mühüm cinah olaraq qalır. Kremlin bölgədəki təsirini zəiflətmək demək olar ki, mümkün olmayacaq.

Y. QACAR




Bölməyə aid digər xəbərlər