Süleymaninin ölümünə niyə ağlamalıyıq?
Tarix: 09-01-2020 12:14 | Bölmə: Slayd
Süleymaninin ölümünə niyə ağlamalıyıq?

İran İslam İnqilabı Keşikçiləri Korpusunun “Qüds” briqadasının komandanı Qasim Süleymaninin öldürülməsini Azərbaycan ictimaiyyəti birmənalı qarşılamadı.

ABŞ-ın qətlə yetirdiyi general Süleymaninin öldürülməsini alqışlayanlar, bu hadisəyə haqq qazandıranlar düşünürlər ki, “Qüds” komandanının məhv edilməsi ilə İranın İslam inqilabını ixrac etmək, şiə məzhəbini yaymaqla təsir imkanlarını genişləndirmək siyasətinə ağır zərbə vuruldu.

Etiraf edək ki, bu fikirlərdə həqiqət payı böyükdür. Çünki Süleymani Tehran rejiminin İran xaricindəki siyasətinin simvolu idi. Bu simvolun məhvi İranın İslam inqilabını ixrac etmək cəhdlərinə ağır zərbədir.

Böyük siyasət adamlarından biri deyib ki, “İnqilablar özünü ixrac etdiyi qədər mövcud olur”. Bu məntiqdən çıxış etsək, Süleymaninin öldürülməsi ilə Tehran rejiminin İslam inqilabını ixrac etmək cəhdinin qarşısının böyük ölçüdə alındığını, bundan sonra İranın daxilində dəyişikliklərin başlayacağını güman etmək olar.

Azərbaycanda Süleymaninin öldürülməsindən məmnun olan dairələr əsasən Bütöv Azərbaycan ideyasının daşıyıcılarıdır. İranda Azərbaycan türklərinin milli kimlik və oyanış hərəkatının Tehran rejimi tərəfindən qəddarlıqla əzildiyi gözlərimiz önündə baş verir. Soydaşlarımıza qarşı qəddar siyasətin həyata keçirilməsində İslam İnqilabı Keşikçiləri Korpusunun xüsusi rolu var və indi bu hərbi birləşmənin ən qüdrətli generalının öldürülməsinin milli təəssübkeşlik ruhu olanlarda rəğbət doğurması təbiidir.

Süleymaninin öldürülməsindən məyus olanları, ABŞ-ın bu addımına etiraz edənləri isə əsasən iki qrupa bölmək olar: “Qüds” komandanının öldürülməsindən məyus olanların əksəriyyəti din təəssübkeşləridir. Cəfəri məzhəbinə bağlı insanların yalnız din təəssübkeşliyi ilə Süleymaninin öldürülməsinə acımalarını seyr etmək nə qədər üzücü olsa da, anlaşılandır.

Maarifçiliyin məhv edildiyi, cəhalətin meydan suladığı bir ölkədə yalnız dini təəssübkeşlikdən doğan həmrəyliyin mövcudluğu kiməsə təəccüblü gəlməməlidir.

Süleymaninin öldürülməsinə etiraz bildirənlər arasında din və məzhəb təəssübkeşliyinin təsiri altında çıxış edənlər çoxluq təşkil etsə də, bu hadisəyə sırf anti-ABŞ, anti-Qərb mövqeyindən yanaşanlar da var. Azərbaycanın əsas qonşu dövlətləri - Rusiya və İran uzun müddət ərzində, Türkiyənin isə son illərdə apardığı anti-ABŞ, anti-Qərb təbliğatının ölkəmizdə bəzi media orqanları tərəfindən dəstəklənməsi soydaşlarımızın bir qisminin yanlış təsirlərə düşməsinə səbəb olub. Bu gün həmin insanların Süleymaninin ölümünə etiraz etməsi, səbəb deyil, nəticədir.

Tehran rejiminin İran xaricində simvolu olan Qasim Süleymaninin ölümü teokratik rejim və islamçı cəryanlar üçün şəhidlik kimi qəbul oluna bilər. Ancaq “Qüds” komandanının ölümünü azərbaycanlılar üçün müqəddəsləşdirmək olmaz. Bu qənaətimiz isə əsassız deyil. Cənubi Azərbaycanda milli fəalların edamı, onların ailə üzvülərinə qarşı törədilən zorakılıqların arxasında İslam İnqilabı Keşikçiləri Korpusunun dayandığı bir həqiqətdir.

Bu gün Süleymaninin ölümünə göz yaşı tökənlər Cənubi Azərbaycanda edam edilən milli fəalların ruhları qarşısında cavab verəcəklər. Sayı 35 milyona çatan soydaşlarımızı təməl insan haqlarından, öz ana dilində yazıb-oxumaq və milli müqəddəratını müəyyənləşdirmək hüququndan məhrum edən bir rejimin əsas simalarından olan Süleymaniyə yas saxlamaq, onu az qala, Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı hesab etmək azərbaycançılıq hissindən uzaqdır.

Süleymaninin təmsil etdiyi rejimin Cənubi Azərbaycanda milli fəallara tutduğu divanı başqa bir ölkənin daxili işi hesab edənlər ABŞ-ın “Qüds” komandanını qətlə yetirməsini beynəlxalq hüquqa zidd sayıb, insan haqlarının pozulması kimi dəyərləndirməsi siyasi ikiüzlülükdən başqa bir şey deyildir. Süleymaninin Qarabağın ermənilər tərəfindən işğalı zamanı Ermənistanın işğalçı qüvvələri ilə bərabar hərəkət etməsini isə kimsə görməzdən gələ bilməz.

Daxili Qoşunların keçmiş komandanı Fəhmin Hacıyev bildirib ki, "Qüds” briqadasının öldürülmüş komandanı 1990-cı illərdən Azərbaycanla xüsusi maraqlanıb və döyüş bölgələrindən kəşfiyyat məlumatlarının ermənilərə ötürülməsini təşkil etməyə cəhd göstərib.

F. Hacıyev komandan olduğu dövrdə Daxili Qoşunların kəşfiyyatçıları tərəfindən Süleymaninin iki agentinin Ağdam-Ağdərə döyüş bölgəsində həbs edilərək Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinə təhvil verildiyini də qeyd edib.

Daxili Qoşunların sabiq komandanının bu sözlərini şübhə altına alanlara Süleymaninin İran İslam Respublikasına xidmətlərindən bəhs edən bir televiziya verilişində qeyd edilib ki, “Naxçıvanla Azərbaycanı birləşdirmək planları var idi. İlkin baxışda bunun İran İslam Respublikasının xeyrinə olduğu görünə bilər. Ancaq bunun arxasında məkrli plan var idi. Bundan sonra regionda pantürkist millət formalaşdıraraq, prosesləri digər məcrada davam etdirəcəkdilər. Lakin Qasim Süleymani bunun qarşısını aldı”.

Bütün bunlar onu göstərir ki, Süleymani və təmsil etdiyi İslam İnqilabı Keşikçiləri Korpusunun fəaliyyəti həm də Azərbaycan xalqının maraqlarına qarşı olub. İndi Süleymani üçün göz yaşı tökənlər mövqelərini dəqiq müəyyən etməlidirlər ki, onlar üçün önəmlisi nədir: vətənin və millətin maraqları, yoxsa din pərdəsinə bürünmüş fars rejimi?

Süleymanin öldürülməsi ilə bağlı siyasi səhnənin bəzi isimlərinin heç bir əsası olmadan ABŞ-ın bu olaydan sonra Şərqdə mövqelərinin zəifləyəcəyi haqqında fikirlərinə heyrətlənməmək mümkünsüzdür. Ağlı başında olan hər kəs bilir ki, Süleymaninin ölümü ilə İran rejimi sağalmaz yara alıb.

Süleymaninin dəfni zamanı yaşananlar ötüb-keçəcək. Üstəlik, iranlılar Tehran rejiminin vəd etdiyi acı intiqamın gerçəkləşmədiyini görüb zamanla rejimin gücsüzlüyü qəanətinə gələcəklər və bu, İranda tamamilə yeni vəziyyətin yaranmasına səbəb olacaq.

Süleymaninin ölümündən sonra baş verən proseslərin sonunda İranın qalib olacağı fikiri isə həqiqətdən o qədər uzaqdır ki, təkzib etməyə belə gərək yoxdur.

Reyting.az




Bölməyə aid digər xəbərlər
{sape_links}{sape_article}