23:32 / 28-03-2025
Tramp: “Əgər Tehran bizimlə razılığa gəlməsə..."
23:29 / 28-03-2025
Azərbaycan solçuları Türkiyə kommunistlərindən narazıdır
21:35 / 28-03-2025
"Qarabağ" "Turan Tovuz"a qalib gəlib
20:04 / 28-03-2025
Ramazanın 29-cu gününün duası - İmsak və iftar vaxtı
19:04 / 28-03-2025
Sabah Günəş tutulması olacaq
18:37 / 28-03-2025
Dünyada yeganə kristala qiymət qoya bilmirlər
18:21 / 28-03-2025
Ali Rada ABŞ-dan Ukraynaya təklif olunan sazişi rədd edə bilər
18:02 / 28-03-2025
İlham Əliyev Azərbaycan xalqını təbrik edib
16:59 / 28-03-2025
Gimnastlarımız finala vəsiqə qazanıb
16:37 / 28-03-2025
İmişlidə zəlzələ olub
16:21 / 28-03-2025
Zəlzələ 30 mərtəbəli evi dağıdıb - (Yenilənib) - Video
13:11 / 28-03-2025
Ramazan bayramında namaz vaxtı açıqlanıb
12:24 / 28-03-2025
Yevlaxda ağır qəza: xəsarət alanların sayı artıb - (Yenilənib)
12:02 / 28-03-2025
Sabah yağış yağacaq
11:43 / 28-03-2025
Myanma beşik kimi yellənib - 7,7 bal gücündə zəlzələ (Foto)
11:05 / 28-03-2025
Sakinin evini başına uçuran tikinti şirkətinin rəhbəri saxlanılıb
00:34 / 28-03-2025
İran Trampın məktubuna cavab verib
22:59 / 27-03-2025
Ramazanın 28-ci günü:İmsak və iftar vaxtı
20:24 / 27-03-2025
Beşmərtəbəli villanı “gecəqondu” adı ilə sökmək istəyirlər
18:50 / 27-03-2025
Ad günü - Hekayə
18:21 / 27-03-2025
Yasamalda ağacları doğrayan şirkət 117 min manat cərimələnib
16:38 / 27-03-2025
Növbəti iki gündə güclü külək əsəcək - Xəbərdarlıq
16:12 / 27-03-2025
İlham Əliyev və Mehriban Əliyeva Şuşada bir sıra açılışlarda iştirak ediblər - Fotolar
16:01 / 27-03-2025
İcra başçısı bacısı oğlu ilə birlikdə xoruz döyüşdürüb - Fotolar
15:52 / 27-03-2025
Vətəndaşların evini dağıdan tikinti şirkətinin işçiləri saxlanılıb
15:42 / 27-03-2025
Cüt bacıların söhbəti - Akif Əli yazır
14:54 / 27-03-2025
İsrail israr edir: Türkiyədənsə, Suriyada Rusiya bazaları qalsın
14:31 / 27-03-2025
İlham Əliyev: Ağdam ölkəmizin ən gözəl şəhərlərindən birinə çevriləcək
14:22 / 27-03-2025
İrəvan yenidən Rusiyaya meyllənir
21:35 / 24-03-2025
Ər-Riyad görüşü: Rusiya-ABŞ danışıqları başa çatıb - (Yenilənib)
14:18 / 25-03-2025
Ərdoğanın müxalifətlə qarşıdurmasına səbəb nədir?
13:54 / 25-03-2025
ABŞ İrana 4 trilyon dollarlıq paket təklif edə bilər
14:21 / 24-03-2025
Vəzifəli şəxs istintaqa cəlb edilib - Foto
11:19 / 24-03-2025
Professor: Həmin media qurumları bizim fikirlərimizə yer vermirdilər
19:24 / 25-03-2025
Ayxan Hacızadə: "Mirzoyanın iddiaları tamamilə əsassızdır”
13:07 / 26-03-2025
Rusiya və Ukrayna arasında razılıq əldə olunub
23:51 / 25-03-2025
Azərbaycan millisi Belarusa məğlub olub
16:40 / 25-03-2025
Mavi qızıla tələbat artır
11:54 / 24-03-2025
Dünya Kuboku: gimnastlarımız qızıl medal qazanıb
19:03 / 26-03-2025
Xəstəxana direktoru vəzifədən azad edilib
15:58 / 25-03-2025
Ukrayna ballistik raketlə vurulub: 100-dən çox yaralı var
Acığa iş - Hekayə
Tarix: 18-02-2024 10:15 | Bölmə: Akif ABBASOV
Akif ABBASOV
(hekayə)
Dəmiroğlu özünü təmkinli aparırdı. Təcrübəsindən bilirdi ki, ayı nə qədər tələssə də, armud vaxtında yetişir. Odur ki, ehtiyatlı hərəkət edirdi. Hərdən bir zamanlar başladığı söhbətə qayıdır, fəqət ürəkaçan cavab ala bilmirdi. Pərvin elə ilk söhbətində ona demişdi: “Səninçin ayıb deyil, mən ərli qadınam”.
Pərvinin ailəsi, bir oğlu, bir qızı vardı. Qızı ali məktəbdə, oğlu on birinci sinifdə oxuyurdu. Övladlarını varlığı qədər sevirdi. Dəmiroğlu Pərvini görən gündən ona vurulmuşdu. Qadın ərdə olmasaydı, ola bilsin, onunla evlənərdi. Kim bilir, bəlkə də bu vurğunluq bir ehtirasa, ötəri hissə bağlı idi, həsrətlə gözlənilən yaxınlıq onu aradan qaldıracaqdı. Hər halda həqiqəti Dəmiroğlu özü yaxşı bilirdi.
O, çoxlarının ağlını başından alan Pərvinə baxa-baxa, onun gözəlliyi qarşısında əriyə-əriyə, ah-uf edə-edə dözür, hisslərini büruzə vermirdi. Son zamanlar Pərvin çox fikirli, qayğılı və dalğın görünürdü. Hətta Dəmiroğlu arada onu gözüyaşlı görmüş və başa düşmüşdü ki, ailəsində işlər nə isə qaydasında deyil, bir narahatlıq yaşanır. Dəmiroğlu qibtə və pərəstiş etdiyi gözəlliyə kölgə düşdüyünü görüb varından yox olurdu.
Axır ki, bunun səbəbini öyrəndi.
Son zamanlar Nərimanla Pərvinin münasibətləri pisləşmişdi. Nəriman evə xeyli gec, özü də çox zaman sərxoş halda gəlir, ağzından çıxanı Pərvinə deyirdi.
İndi Dəmiroğlu yaranmış vəziyyətdən yararlanmaq istəyirdi. Onun yatmış, cilovlanmış hissləri dilə gəlmişdi. Fəqət yenə ağır cavab alacağından qorxurdu.
Bir zaman Dəmiroğlu Pərvini öz atmacaları ilə təngə gətirmişdi. Pərvin isə, onu eşitmək, onun hislərinə cavab vermək fikrindən uzaq idi. Hətta bir ara Pərvin işdən çıxmaq istədi. Dəmiroğlu özünü yığışdırdı, ona söz verdi. Yalvar-yaxar edib onu fikrindən daşındırdı.
Pərvin sanki dəyişmişdi. Bir gün o, Dəmiroğlunun otağına girib:
- Bir işin yoxdursa, kafelərin birinə gedib nahar edək, - dedi.
Dəmiroğlu qulaqlarına inanmadı. Çaşqın halda:
- Nəəə? - deyə soruşdu.
Pərvin təkrar etdi. Dəmiroğlu günorta hara isə getməyi planlaşdırmışdı. Fəqət Pərvinin təklifindən sonra nə billah elədisə, hara getməli olduğunu yadına sala bilmədi. Lap xatırlaya bilsəydi də, lap nazirin qəbuluna getməli olsaydı da, bu görüşlərdən imtina edər, Pərvinə qoşular, dünyanın o başına gedərdi. Bu günü illərlə arzulamışdı. Odur ki tez:
- Sən deyəndən sonra mənin nə işim ola bilər?! Mənimçin səninlə nahar etməkdən, birlikdə olmaqdan vacib heç nə ola bilməz, əzizim.
“Əzizim” kəlməsi çoxdan əzizlənməyən Pərvinin xoşuna gəldi.
Birlikdə “Ay-ulduz” kafesində nahar etdilər. Pərvin də çaxır içdi ki, əhvalı yaxşılaşsın. Sevimli qadının əhvalının yaxşı olduğunu görən Dəmiroğlu çəkinə-çəkinə onu evinə dəvət etdi. Pərvini razı salacağına əmin deyildi. Fəqət gözlədiyinin əksinə olaraq, Pərvin onun təklifini qəbul etdi.
Nəriman ezamiyyətdə idi. Getməmişdən Pərvinlə sözləri çəp gəlmişdi. Nəriman özündən çıxıb, Pərvinin yeddi arxa dönənini söymüş, onun özünü də tərbiyəsiz adlandırmışdı. Artıq neçənci dəfə idi belə hal davam edirdi.
Dəmiroğlu bu mənzili uşaqlar üçün almış, təmir etdirmişdi. Arada gəlib dincəlirdi. İndi onlara burada kimsə mane olmayacaq, əl-ayaqlarına dolaşmayacaqdı.
Dəmiroğlu cəld süfrə açdı, əlinə keçən yeməklərdən süfrəyə düzdü, şampan şərabı gətirdi. Əyləşdilər.
Pərvin hamamlanıb çarpayıya uzanmışdı. Dəmiroğlu sevindiyindən qanadlanıb uçurdu. İndi hamama o girmişdi, duş qəbul edirdi.
Pərvin gözlərini tavana dikmişdi. Nəriman hər dəfə özündən çıxıb, ciddi əsas olmadan onu, nəslini, ağbirçək anasını təhqir edir, həyatdan vaxtsız köçmüş atasını və dünyasını nakam dəyişmiş bacısını söyüb yamanlayırdı. İndi Dəmiroğlunu nahara dəvət etməkdə, onun evinə gəlməkdə, onunla bir yatağa girməyə razı olmaqda məqsədi Nərimandan hayıf çıxmaq, onun papağını yerə soxmaq idi. Buna el arasında acığa iş görmək deyirlər.
Dəmiroğlu yuyunmaqda davam edirdi. O, həyəcanlı idi. Pərvinlə sonrakı münasibətləri bu görüşdən asılı olacaqdı. Pərvin ondan razı qalmalı idi.
Dəmiroğlu belə düşünürdü.
Pərvin üst paltarını soyunmuşdu. Əlini sinəbəndinə aparırdı ki, onun da bağını açsın. Lakin əl saxladı. Nəriman ona dağ çəkmişdi. İnsanı da bu qədər alçaltmaq olar? İki övladları olmuşdu. Son vaxtlara qədər Nəriman özünü yaxşı aparırdı, Pərvinə, onun qohum-əqrəbasına hörmətlə yanaşırdı. Son zamanlar içkiyə qurşanmışdı. Bundan başqa, xəlvəti bir qadınla da görüşürdü. Görünür, səbəbkar həmin qadın idi.
Pərvin yenə əlini sinəbəndinə apardı. Bağını açdı, sinəbəndin bir tərəfi aşağı sürüşdü. Sinəsinin bir tərəfi açıqda qaldı. Pərvin ətrafa baxdı. Sinəsini görən olmamışdı. Utanıb təzədən sinəbəndini bağladı.
Dəmiroğlu qurulanırdı. O, hamamın qapısını azacıq aralayıb baxdı. Pərvin çarpayıda uzanmış, üstünü döşəkağı ilə örtmüşdü. Gözəl saçları yastıq boyu səpələnmişdi. İlahi necə də gözəldir! Sanki Allah-taala bu qadını xoş günündə yaratmışdı.
Dəmiroğlunun bədənindən gizilti keçdi. Pərvini hürkütməmək üçün tez qapını örtdü. Beş dəqiqə, on dəqiqə keçəcək, Dəmiroğlu dünyanın ən gözəl qadınını qolları arasına alacaq, bağrına basacaqdı.
Nəriman əclaf idi. Əclaf olaraq qalacaqdı. Düzələnə oxşamır. İnsanlar qəribə xislətli olurlar. Kimisi cavanlığında səhvlərə yol verir, sevimli insanlara, əzizlərinə əziyyət verir, onlara dərd-qüssə gətirir. Sonradan sanki əməllərindən peşman olur, düz yola qayıdırlar. Bəzilərinin isə, sanki yaşlarının üstünə yaş gəldikcə ağılları azır. Nəriman belələrindən idi. Uşaqların gözləri qarşısında arvadını, qayınanasını, rəhmətlikləri bihörmət edir, hətta Pərvinə əl qaldırırdı.
Pərvin bu gün qət etmişdi. Nərimanın bütün pisliklərinin əvəzini çıxacaqdı. O, cəld ayağa qalxıb sinəbəndini açdı. Qarşıda bədənnüma güzgü vardı. Baxdı və çılpaq bədənini gördü. Utandı. O, acığa iş görürdü. Bu, beş-on dəqiqə çəkəcəkdi. Fəqət bu işin qəbahəti illərlə sürəcəkdi. O, Nərimanın gözlərinin içərisinə baxaraq ürəyində: “Səndən qisasımı aldım!” – deyəcəkdi. Bəs övladlarının gözlərinə də çəkinmədən baxa biləcəkdimi? Qızı Çiçək universitetdə oxuyurdu. Sabahda, birisi gündə ona elçi gələcəkdi. Məsum qız xəbər tutmasa da, Pərvin onun yanında özünü ləkəli biləcəkdi. Bu gün bu addımı atmalı olsa, təkcə Nərimanın deyil, hələ orta məktəbdə təhsil alan oğlu Farizin də namusuna ləkə gətirəcəkdi. Bəs nəslinin? Onların da namusu ləkələnəcəkdi. Həm də bu sirr nə vaxtsa açıla bilərdi. Deməli, o, səksəkədə yaşamalı olacaqdı. İnsanlar çiy süd əmiblər. Bəzilərinin çörəkləri dizlərinin üstündədir. Pərvin Dəmiroğlunun yatağına girsə, ölənə kimi ləkəli qalacaq, iztirab çəkəcəkdi.
Bir dəfə Nəriman anasının yanında söyüş söyəndə Pərvin özündən çıxıb: “Yaxşı baxarsan, bu heyfi səndə qoymayacağam!” – deyə ərinə hədə gəlmişdi. Tək qalanda Səriyyə arvad üzünü Pərvinə tutaraq: “Qızım, adam acığa iş görməz! Belə işin ziyanı daha çox adamın özünə dəyir” - demiş və nümunə gətirmişdi.
Dəmiroğlu qurulanıb qurtarmışdı. Ətirlənib saçlarını darayırdı. O, vanna otağından çıxanda Pərvini ayaq üstə, geyinmiş vəziyyətdə gördü. Dəmiroğlu nə hadisə baş verdiyinin fərqinə varmağa macal tapmamış Pərvin mənzilin qapısını açıb çölə çıxdı.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 18-02-2024 10:15 | Bölmə: Akif ABBASOV
Akif ABBASOV
(hekayə)
Dəmiroğlu özünü təmkinli aparırdı. Təcrübəsindən bilirdi ki, ayı nə qədər tələssə də, armud vaxtında yetişir. Odur ki, ehtiyatlı hərəkət edirdi. Hərdən bir zamanlar başladığı söhbətə qayıdır, fəqət ürəkaçan cavab ala bilmirdi. Pərvin elə ilk söhbətində ona demişdi: “Səninçin ayıb deyil, mən ərli qadınam”.
Pərvinin ailəsi, bir oğlu, bir qızı vardı. Qızı ali məktəbdə, oğlu on birinci sinifdə oxuyurdu. Övladlarını varlığı qədər sevirdi. Dəmiroğlu Pərvini görən gündən ona vurulmuşdu. Qadın ərdə olmasaydı, ola bilsin, onunla evlənərdi. Kim bilir, bəlkə də bu vurğunluq bir ehtirasa, ötəri hissə bağlı idi, həsrətlə gözlənilən yaxınlıq onu aradan qaldıracaqdı. Hər halda həqiqəti Dəmiroğlu özü yaxşı bilirdi.
O, çoxlarının ağlını başından alan Pərvinə baxa-baxa, onun gözəlliyi qarşısında əriyə-əriyə, ah-uf edə-edə dözür, hisslərini büruzə vermirdi. Son zamanlar Pərvin çox fikirli, qayğılı və dalğın görünürdü. Hətta Dəmiroğlu arada onu gözüyaşlı görmüş və başa düşmüşdü ki, ailəsində işlər nə isə qaydasında deyil, bir narahatlıq yaşanır. Dəmiroğlu qibtə və pərəstiş etdiyi gözəlliyə kölgə düşdüyünü görüb varından yox olurdu.
Axır ki, bunun səbəbini öyrəndi.
Son zamanlar Nərimanla Pərvinin münasibətləri pisləşmişdi. Nəriman evə xeyli gec, özü də çox zaman sərxoş halda gəlir, ağzından çıxanı Pərvinə deyirdi.
İndi Dəmiroğlu yaranmış vəziyyətdən yararlanmaq istəyirdi. Onun yatmış, cilovlanmış hissləri dilə gəlmişdi. Fəqət yenə ağır cavab alacağından qorxurdu.
Bir zaman Dəmiroğlu Pərvini öz atmacaları ilə təngə gətirmişdi. Pərvin isə, onu eşitmək, onun hislərinə cavab vermək fikrindən uzaq idi. Hətta bir ara Pərvin işdən çıxmaq istədi. Dəmiroğlu özünü yığışdırdı, ona söz verdi. Yalvar-yaxar edib onu fikrindən daşındırdı.
Pərvin sanki dəyişmişdi. Bir gün o, Dəmiroğlunun otağına girib:
- Bir işin yoxdursa, kafelərin birinə gedib nahar edək, - dedi.
Dəmiroğlu qulaqlarına inanmadı. Çaşqın halda:
- Nəəə? - deyə soruşdu.
Pərvin təkrar etdi. Dəmiroğlu günorta hara isə getməyi planlaşdırmışdı. Fəqət Pərvinin təklifindən sonra nə billah elədisə, hara getməli olduğunu yadına sala bilmədi. Lap xatırlaya bilsəydi də, lap nazirin qəbuluna getməli olsaydı da, bu görüşlərdən imtina edər, Pərvinə qoşular, dünyanın o başına gedərdi. Bu günü illərlə arzulamışdı. Odur ki tez:
- Sən deyəndən sonra mənin nə işim ola bilər?! Mənimçin səninlə nahar etməkdən, birlikdə olmaqdan vacib heç nə ola bilməz, əzizim.
“Əzizim” kəlməsi çoxdan əzizlənməyən Pərvinin xoşuna gəldi.
Birlikdə “Ay-ulduz” kafesində nahar etdilər. Pərvin də çaxır içdi ki, əhvalı yaxşılaşsın. Sevimli qadının əhvalının yaxşı olduğunu görən Dəmiroğlu çəkinə-çəkinə onu evinə dəvət etdi. Pərvini razı salacağına əmin deyildi. Fəqət gözlədiyinin əksinə olaraq, Pərvin onun təklifini qəbul etdi.
Nəriman ezamiyyətdə idi. Getməmişdən Pərvinlə sözləri çəp gəlmişdi. Nəriman özündən çıxıb, Pərvinin yeddi arxa dönənini söymüş, onun özünü də tərbiyəsiz adlandırmışdı. Artıq neçənci dəfə idi belə hal davam edirdi.
Dəmiroğlu bu mənzili uşaqlar üçün almış, təmir etdirmişdi. Arada gəlib dincəlirdi. İndi onlara burada kimsə mane olmayacaq, əl-ayaqlarına dolaşmayacaqdı.
Dəmiroğlu cəld süfrə açdı, əlinə keçən yeməklərdən süfrəyə düzdü, şampan şərabı gətirdi. Əyləşdilər.
Pərvin hamamlanıb çarpayıya uzanmışdı. Dəmiroğlu sevindiyindən qanadlanıb uçurdu. İndi hamama o girmişdi, duş qəbul edirdi.
Pərvin gözlərini tavana dikmişdi. Nəriman hər dəfə özündən çıxıb, ciddi əsas olmadan onu, nəslini, ağbirçək anasını təhqir edir, həyatdan vaxtsız köçmüş atasını və dünyasını nakam dəyişmiş bacısını söyüb yamanlayırdı. İndi Dəmiroğlunu nahara dəvət etməkdə, onun evinə gəlməkdə, onunla bir yatağa girməyə razı olmaqda məqsədi Nərimandan hayıf çıxmaq, onun papağını yerə soxmaq idi. Buna el arasında acığa iş görmək deyirlər.
Dəmiroğlu yuyunmaqda davam edirdi. O, həyəcanlı idi. Pərvinlə sonrakı münasibətləri bu görüşdən asılı olacaqdı. Pərvin ondan razı qalmalı idi.
Dəmiroğlu belə düşünürdü.
Pərvin üst paltarını soyunmuşdu. Əlini sinəbəndinə aparırdı ki, onun da bağını açsın. Lakin əl saxladı. Nəriman ona dağ çəkmişdi. İnsanı da bu qədər alçaltmaq olar? İki övladları olmuşdu. Son vaxtlara qədər Nəriman özünü yaxşı aparırdı, Pərvinə, onun qohum-əqrəbasına hörmətlə yanaşırdı. Son zamanlar içkiyə qurşanmışdı. Bundan başqa, xəlvəti bir qadınla da görüşürdü. Görünür, səbəbkar həmin qadın idi.
Pərvin yenə əlini sinəbəndinə apardı. Bağını açdı, sinəbəndin bir tərəfi aşağı sürüşdü. Sinəsinin bir tərəfi açıqda qaldı. Pərvin ətrafa baxdı. Sinəsini görən olmamışdı. Utanıb təzədən sinəbəndini bağladı.
Dəmiroğlu qurulanırdı. O, hamamın qapısını azacıq aralayıb baxdı. Pərvin çarpayıda uzanmış, üstünü döşəkağı ilə örtmüşdü. Gözəl saçları yastıq boyu səpələnmişdi. İlahi necə də gözəldir! Sanki Allah-taala bu qadını xoş günündə yaratmışdı.
Dəmiroğlunun bədənindən gizilti keçdi. Pərvini hürkütməmək üçün tez qapını örtdü. Beş dəqiqə, on dəqiqə keçəcək, Dəmiroğlu dünyanın ən gözəl qadınını qolları arasına alacaq, bağrına basacaqdı.
Nəriman əclaf idi. Əclaf olaraq qalacaqdı. Düzələnə oxşamır. İnsanlar qəribə xislətli olurlar. Kimisi cavanlığında səhvlərə yol verir, sevimli insanlara, əzizlərinə əziyyət verir, onlara dərd-qüssə gətirir. Sonradan sanki əməllərindən peşman olur, düz yola qayıdırlar. Bəzilərinin isə, sanki yaşlarının üstünə yaş gəldikcə ağılları azır. Nəriman belələrindən idi. Uşaqların gözləri qarşısında arvadını, qayınanasını, rəhmətlikləri bihörmət edir, hətta Pərvinə əl qaldırırdı.
Pərvin bu gün qət etmişdi. Nərimanın bütün pisliklərinin əvəzini çıxacaqdı. O, cəld ayağa qalxıb sinəbəndini açdı. Qarşıda bədənnüma güzgü vardı. Baxdı və çılpaq bədənini gördü. Utandı. O, acığa iş görürdü. Bu, beş-on dəqiqə çəkəcəkdi. Fəqət bu işin qəbahəti illərlə sürəcəkdi. O, Nərimanın gözlərinin içərisinə baxaraq ürəyində: “Səndən qisasımı aldım!” – deyəcəkdi. Bəs övladlarının gözlərinə də çəkinmədən baxa biləcəkdimi? Qızı Çiçək universitetdə oxuyurdu. Sabahda, birisi gündə ona elçi gələcəkdi. Məsum qız xəbər tutmasa da, Pərvin onun yanında özünü ləkəli biləcəkdi. Bu gün bu addımı atmalı olsa, təkcə Nərimanın deyil, hələ orta məktəbdə təhsil alan oğlu Farizin də namusuna ləkə gətirəcəkdi. Bəs nəslinin? Onların da namusu ləkələnəcəkdi. Həm də bu sirr nə vaxtsa açıla bilərdi. Deməli, o, səksəkədə yaşamalı olacaqdı. İnsanlar çiy süd əmiblər. Bəzilərinin çörəkləri dizlərinin üstündədir. Pərvin Dəmiroğlunun yatağına girsə, ölənə kimi ləkəli qalacaq, iztirab çəkəcəkdi.
Bir dəfə Nəriman anasının yanında söyüş söyəndə Pərvin özündən çıxıb: “Yaxşı baxarsan, bu heyfi səndə qoymayacağam!” – deyə ərinə hədə gəlmişdi. Tək qalanda Səriyyə arvad üzünü Pərvinə tutaraq: “Qızım, adam acığa iş görməz! Belə işin ziyanı daha çox adamın özünə dəyir” - demiş və nümunə gətirmişdi.
Dəmiroğlu qurulanıb qurtarmışdı. Ətirlənib saçlarını darayırdı. O, vanna otağından çıxanda Pərvini ayaq üstə, geyinmiş vəziyyətdə gördü. Dəmiroğlu nə hadisə baş verdiyinin fərqinə varmağa macal tapmamış Pərvin mənzilin qapısını açıb çölə çıxdı.
Müəllifin bütün yazıları - Akif ABBASOV
Bölməyə aid digər xəbərlər
19-03-2025, 11:04
Akif ABBASOV - Ədəbiyyatımıza yeni ruh gətirmiş Zəlimxan Yaqub - Akif Abbasov yazır
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
Nadir Azməmmədov: “Təəssüf ki, indi rejissor olmaq, kino və serial çəkmək adiləşib, bəzən bunun məsuliyyətini dərk etmirlər”
Türkiyədə yaşayan Əməkdar artist deyir ki, siyasilərin illərlə həllinə çalışdığı hansısa bir məsələni bəzən uğurlu bir musiqi əsəri həll edə bilər
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
