00:09 / 09-05-2024
Faşizm üzərində qələbədən 79 il ötür
00:01 / 09-05-2024
Hikmət Hacıyev BMT Baş katibinin köməkçisi ilə görüşüb
20:57 / 08-05-2024
Ailə əlil oğlunu timsahlara yedirdib
20:47 / 08-05-2024
Almaniyada Rusiya simvollarının nümayişi qadağan edilib
19:45 / 08-05-2024
Talassemiyalı uşaqların bir milyon manatını mənimsəyiblər - Məhkəmə
18:33 / 08-05-2024
ABŞ qlobal populyarlığını itirir, Çin, Rusiya və İran önə keçir
18:23 / 08-05-2024
"Sən elə bir zirvəsən!” yenidən Akademik Musiqili Teatrda
18:01 / 08-05-2024
Sumqayıtda özünü qazi kimi təqdim edən şəxs saxlanılıb
18:00 / 08-05-2024
Azərbaycan və Bolqarıstan prezidentləri Bakıda görüşüb, birgə bəyanat veriblər - (Yenilənib+) - Fotolar
17:49 / 08-05-2024
Azərbaycanla Türkiyə arasında bir sıra sənədlər imzalanıb
17:40 / 08-05-2024
Ərdoğan COP-29-a dəvət olunub
17:26 / 08-05-2024
İlham Əliyev İsmail Serageldini təltif edib
17:22 / 08-05-2024
Aygün Bəylərin bacısı: “Ləmanın üzr videosunu mənə göndərdilər”
17:15 / 08-05-2024
Tbilisidə növbəti kütləvi etiraz aksiyası planlaşdırırlar - Foto
17:09 / 08-05-2024
Erməni Apostol Kilsəsi Paşinyana qarşı birləşib
17:01 / 08-05-2024
Litva Ukraynaya qoşun göndərməyə hazırdır
16:56 / 08-05-2024
Ombudsman həbsdəki jurnalistlərlə görüşüb
16:55 / 08-05-2024
Ukraynada hərbi vəziyyət və ümumi səfərbərlik daha 90 gün uzadılıb
16:37 / 08-05-2024
Daha bir şəhidin qalıqları Lerikdə dəfn edilib - Foto
16:30 / 08-05-2024
Dönərdən kütləvi zəhərlənmə olub - (Yenilənib)
16:11 / 08-05-2024
Bolqarıstan prezidenti Ulu Öndərin məzarını ziyarət edib
15:25 / 08-05-2024
25 minə yaxın şagird Azərbaycan dilindən imtahan verəcək
15:14 / 08-05-2024
Bolqarıstan prezidenti və birinci xanımın şərəfinə rəsmi nahar verilib
15:10 / 08-05-2024
Bolqarıstanın birinci xanımı Bakıda milli mətbəximizlə tanış olub - Fotolar
14:54 / 08-05-2024
İlham Əliyev: “Azərbaycan qazının Bolqarıstana ixracı arır”
14:44 / 08-05-2024
BNM “Zəfər şahidləri” layihəsinin icrasına başlayıb
14:39 / 08-05-2024
Şəhidimiz Lənkəranda torpağa tapşırılıb - Fotolar
14:38 / 08-05-2024
İsrail daha 30 fələstinlini həbs edib
23:16 / 06-05-2024
Poeziya müsabiqəsinin ilkin seçimi bəlli olub - Siyahı
08:39 / 04-05-2024
Fironların lənəti... - Onların məzarını açan alimlərin ölüm səbəbi nədir?
14:32 / 04-05-2024
Prezident Xankəndi şəhəri ilə bağlı sərəncam verib
20:14 / 04-05-2024
ABŞ Qətərin HƏMAS-ı ölkədən çıxarmasını istəyir
17:17 / 04-05-2024
İsa Qəmbər yenidən Müsavatın başqanı seçilib
10:32 / 05-05-2024
Heydər Əliyev Fondunun 20 illiyinə həsr olunan konsert keçirilib - Fotolar
21:17 / 05-05-2024
Futbol oyunu zamanı iğtişaş baş verib, 155 polis xəsarət alıb
14:43 / 07-05-2024
Şəhidlərlə vida mərasimi keçirilir - (Yenilənib) - Fotolar
12:38 / 04-05-2024
Yeni ixtisaslarla bağlı meyarlar müəyyənləşib
07:20 / 04-05-2024
Yeni araşdırma: prostat xərçənginin qarşısı alınır
09:53 / 05-05-2024
Heyrətamiz kainat: alimlərin araşdırması nədən xəbər verir?
14:12 / 06-05-2024
Amerikanın Azərbaycandakı səfiri Şuşaya səfər edib - Fotolar (Yenilənib)
Dəm qazı - Akif Abbasov yazır
Tarix: 09-03-2024 10:23 | Bölmə: Akif ABBASOV
Akif ABBASOV
Şənbə günlərinin biri axşamüstü idi. Hamamı yandırmışdılar. Vaqif yuyunacaqdı. Onunçun dəyişik, dəsmal, kisə, maçalka qoymuşdular. Vaqif çayını içib ayağa qalxanda Nigar:
- Atacan, cinsi şalvarım köhnəlib, - dedi.
Vaqif onun saçlarını sığallayıb:
- Köhnəlib, təzəsini alarıq, - deyə söz verdi. - Elə buna görə ürəyini sıxırsan?
Nigar:
- Ürəyimi sıxmıram, ata. Dedim məlumatın olsun. Pulumuz olanda...
Vaqif zarafata saldı:
- Yəni deyirsən bir cinsi şalvar almağa da pulumuz çatmaz?!. Pul bizdə, bir də ingilisdə.
Nigarın dayanıb baxdığını görüb əlavə etdi:
- Yəni fikirləşirsən ki, bütün bunlar sözdür, nə zaman alacağam şalvarı? Qızım, neçə gündür su gəlmirdi. Bu gün axır ki, suyu buraxdılar. Nə qədər ki, su var, gedim çimim. Allah qoysa, sabah səninçin şalvar almağa gedərik. Oldu?
Nigar başını tərpədib razılığını bildirdi.
Hamam yaxşıca qızmışdı. Su da gur gəlirdi, isti idi. Vaqif kisələnir, neçə gündən qalma kirini tökürdü. Amma gic yuxu onu girələmişdi. Axşamlar başı kompüterdə oyunlara qarışır, doyunca yatmır, gündüzlər də ayaq döyür, “o idarə sənin, bu ev mənin”, - deyə gəzir, təmirlə məşğul olurdu.
İnsan sağlamlığının bir şərti də doyunca yatmaqdır. Yuxu ki, var, gəldi, gərək başını atıb yatasan. Yuxunun vaxtını ki, keçirdin, sonra nə billah edirsən, yata bilmirsən. Yerində o yana, bu yana o qədər qurcalanırsan ki, altındakı döşəkağı, başının altındakı yastıq üzü bir günə düşür ki, gəl görəsən... Vay onda ki, arvad da səndən əvvəl yatağa uzana və dərhal da yuxuya gedə. Yuxuya getməyi ilə də bir xorna çəkə ki, qonşular gəlib qapını dağıdalar ki: “Ay balam, sizdə nə olub, dalaşan yoxdur ki? Bəlkə kimi isə boğurlar?”
Yox, bu yuxugəlməyə oxşamırdı. Vaqif başa düşdü ki, qızdırıcı kalonkadır naxələflik edən. Dəm qazı idi onu yuxuya vermək istəyən. Uşaq deyildi ki, bunu bilməyə. Aləmə o papış tikirdi. Qışqırmaq istədi. Səsi çıxmadı. Qızdırıcını söndürmək istədi - qolu qalxmadı. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - bacarmadı. Huşunu itirib yıxıldı.
Vaqif hamamxanada çox ləngiməzdi. Uzağı 20-25 dəqiqəyə çıxardı. Amma indi çıxmaq bilmirdi. Nigar mətbəxdə qurdalanan Sevilin üstünə qaçıb:
- Ay ana, atam qırx dəqiqə olar ki, hamamxanadadır, - dedi. - Bir yoxla.
Sevil xanım əhəmiyyət vermədi, zarafata saldı:
- Yəqin qırx ildən qalma kirlərini çıxarıb qurtarmayıb. Su gec-gec gələndə belə şeylər olur. Neçə gündür çimmək istəyirdi. İndi əlinə girəvə düşüb. Mən dovğa bulayıram. Sən qapını döy, cavab verəcək.
Nigar tez hamamxanaya sarı qaçdı. Qapını döydü. Yanan qazın fışıltılı səsi gəlsə də, Vaqifdən səs çıxmırdı..
Nigar həyəcan içərisində anasını çağırdı:
- Ay ana, cavab vermir. Başında bir iş var deyəsən.
Qızının səsindəki təlaşı duyan Sevil xanım özünü mətbəxdən çölə atdı.
Kiyev layihəli binalarda, hamamxana ilə ayaqyolu mətbəxdən aralı olur, dəhlizin o biri başında inşa edilir. Sevil qaçaraq özünü hamamxanaya çatdırdı və başladı var gücü ilə qapını döyməyə:
- Vaqif, Vaqif!!!
Səs gəlmirdi. Qapını itələdilər. Açmağa gücləri çatmadı. Arxadan bağlanmışdı. Sevil xanım hər şeyi başa düşdü və ucadan qışqırdı: “Evim yıxıldı!”
Ana-bala qonşuları köməyə çağırdılar. Qonşular tökülüşüb gəldilər, qapını sındıranda gördülər ki, Vaqif hərəkətsiz döşəmədə sərələ qalıb. Onu özünə gətirməyə çalışdılar. Fəqət səyləri əbəs idi. Dəm qazı öz işini görmüş, onu zəhərləmişdi. Sevil xanım vay-şivən qoparıb üzünü cırdı. Nigar da özünü öldürürdü: “Ata, ata!!!”
Qaçaraq Həsən də gəldi. Atasını bu halətdə görüb anası ilə bacısına qoşulub hönkürdü.
Həkim artıq yoxlayıb ölüm aktı tərtib etmişdi. Ev adamlarla dolmuşdu. Qohum-əqrəbanın da gəldiyini görən qonşular çəkilib getdilər.
Meyiti qonaq otağının ortasında döşəyin üstünə qoymuş, üstünü də örtmüşdülər. Baş verən hadisəyə hamı təəssüflənirdi. Onun nə yaşı vardı?! Həsən molla dalınca getmişdi. Bundan sonra görüləcək işlər barədə söhbət gedirdi. Birinci növbədə ölü yuyulmalı və dəfn olunmalı idi. Sonra yasxana qurulmalıydı.
Bakı kimi yerdə adam ölməyə də qorxur. Dəfn üçün yer yoxdur. Əslində yerdən çox yer var. Bir əlcə torpağı od qiymətinə satırlar. Yasxana üçün çadır gətirtmək, üç, qırx vermək üçün bir ətək pul lazımdır. Bu da hər adamın cibinə görə deyil. Amma nə edəsən? Heç kim ölüsünü urvatsız etmir, yerdə qoymur. Borca düşüb dəfn də edir, üçünü də, qırxını da, ilini də verir, baş daşı da qoydurur.
Molla gəlib çıxdı. O, meyitə sarı gedirdi ki, ayaq saxladı. Meyit tərpənirdi. Bu, ətrafdakı digər şəxslərin də, Həsənin də diqqətini cəlb etdi.
Vaqifin sevimli bir pişiyi vardı. Fikirləşdilər ki, yəqin pişik xəlvəti özünü meyitin yanına verib ki, onunla halallaşsın. Vasifin pişiyə acığı tutdu. İrəli yeriyirdi ki, pişiyə həddini göstərsin, bir də gördü ki, meyit qalxıb yerində oturdu. Həsən diksindi və geri çəkildi. Meyit əli ilə işarə etdi. Hamı çəkildi. Sevil xanım pal-paltar gətirib ərini geyindirdi. Nigarla Həsən özlərini atalarının üstünə atdılar. Onlardan bir yanıqlı hönkürtü qopdu ki, gəl görəsən. Qəlb parçalayırdı:
- Ata!!! Atacan!!!
Onlar sevincdən az qala dəli olacaqdılar. Sizə zarafat gəlməsin, ölmüş atalarına yenidən qovuşmuşdular. Vaqif ətrafa göz gəzdirərək:
- Bu adamlar buraya niyə yığışıblar? Deyəsən çox yatmışam.
Sevil xanım istədi desin ki, “yatmaq nədir, ölmüşdün!”. Amma demədi, özünü saxladı. Qoy bilməsin. Cavab olaraq bildirdi:
- Hamamxanadakı qaz buraxır deyəsən...
Vaqif fikirləşdi: Sevil qaza görə bu qədər adamı buraya niyə yağıb, mənə deyə bilmirdi. Nə olsun yatmışdım, oyadaydı. Buna görə onun xətrinə dəyəcəkdim?!
Yadına salmağa çalışdı: “Hə, yuxusu gəlirdi. Amma şirin yuxu deyildi. Gic yuxu idi, adamın başını ağrıdırdı. Ayılmaq istədi – ayıla bilmədi. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - aça bilmədi. Deməli, boğulurmuş”.
Vaqifin başı gicəllənir, ürəyi bulanırdı. Özünü saxlaya bilməyib Sevil xanımın qolları arasına düşdü. Nigar qorxub qışqırdı. Atasının bu dəfə doğrudan-doğruya öləcəyindən qorxurdu. Həsən bibisi oğlu Adillə Vaqifi aşağı düşürüb maşına mindirdilər və xəstəxanaya apardılar. Həkimlər dərhal tədbir gördülər, iynə vuruldu, sistem qoşuldu. Bu minvalla Vaqif bir neçə gün xəstəxanada yatdı. Sonradan başına gələnləri əzizlərinə, onu yoluxmağa gələnlərə danışdı:
- O dünyanı görüb qayıtdım. Ətrafımda ağ rəngli mələklər uçur, məni də öz ardınca aparırdılar. Səhv etmirəmsə, bir qara quş mənə yaxınlaşmaq istəyir, qanadlı mələklər məni dövrəyə alıb buna yol vermirdilər. Mələklərin əhatəsində ənginliklərə gedirdim. Yer görünmürdü. Evimiz görünmürdü. İnsanlar görünmürdü. Özümü heç zaman elə rahat, qayğısız, bəxtiyar hiss etməmişdim. Sonsuzluğa doğru gedirdik. Birdən-birə narahat oldum. Bu gedişin qayıdışı da olmalı idi. Bu isə çox vaxt aparacaqdı. Birisi gün işə gecikə bilərdim. İş cəhənnəmə. Qızıma, Nigarıma söz vermişdim, o da səbirsizliklə gözləyirdi ki, bazar günü birlikdə gedib onunçun qəşəng bir cinsi şalvar alacağam. Gözü yolda qalmaq yaxşı deyil.
Odur ki, üzümü mələklərə tutub soruşdum:
- Hara gedirik? Çox uzaqlaşmayaq. Yarımçıq işlərim qalıb.
Dedilər:
- Səfərimiz uzun sürəcək.
- Nə danışırsınız, mən qayıtmalıyam.
- Olmaz.
- Necə yəni olmaz?! Qızıma söz vermişəm. Sözümə əməl etməliyəm. Əks halda haqqımda nə fikirləşər?!
- Dedik ki, olmaz. Əgər qayıtsan, sonra geri dönə bilməyəcəksən.
- Sizə söz verirəm. Qızıma cinsi şalvar alım, sonra hara deyirsiniz gəlim...
Bu sözlərim mələklərin xoşuna gəlmədi:
- Belə görünür, sən xoş həyat istəmirsən. Geri dönsən, yenə əzablı həyatını yaşamaqda davam edəcək, peşman olacaqsan.
- Cinsi şalvarı alıb qızıma versəydim, indi geri dönməzdim...
Mələklər artıq dözmədilər. Əsəbi halda dedilər:
- Elə isə get, əzablarınla yaşa.
Vagif söhbətini tamamladı:
- Hə, əzizlərim, mələklərə qulaq asmayıb, geri döndüm. Qayıdan kimi əlimi gözlərimə apardım. Onlar qapalı idi. Gözlərimi açanda gördüm ki, hamı ağlayır. Nigarım, Həsənim ağlayır. Fikirləşdim ki, Nigar cinsi şalvarı vaxtında almadığıma görə ağlayır, Həsən də onun göz yaşlarına tablaşmayıb ona qoşulub. Sonra gördüm yox, məsələ özgə cürmüş. Bir müddət klinik ölümdə olmuşam.
Vaqif Nigarı yanına çağırıb saçlarını tumarladı:
- Qızım, məni ölümün pəncəsindən sən qurtardın, sənə verdiyim söz qurtardı. Sağ ol. Sabah gedib səninçin cinsi şalvar alarıq.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 09-03-2024 10:23 | Bölmə: Akif ABBASOV
Akif ABBASOV
(Hekayə)
Şənbə günlərinin biri axşamüstü idi. Hamamı yandırmışdılar. Vaqif yuyunacaqdı. Onunçun dəyişik, dəsmal, kisə, maçalka qoymuşdular. Vaqif çayını içib ayağa qalxanda Nigar:
- Atacan, cinsi şalvarım köhnəlib, - dedi.
Vaqif onun saçlarını sığallayıb:
- Köhnəlib, təzəsini alarıq, - deyə söz verdi. - Elə buna görə ürəyini sıxırsan?
Nigar:
- Ürəyimi sıxmıram, ata. Dedim məlumatın olsun. Pulumuz olanda...
Vaqif zarafata saldı:
- Yəni deyirsən bir cinsi şalvar almağa da pulumuz çatmaz?!. Pul bizdə, bir də ingilisdə.
Nigarın dayanıb baxdığını görüb əlavə etdi:
- Yəni fikirləşirsən ki, bütün bunlar sözdür, nə zaman alacağam şalvarı? Qızım, neçə gündür su gəlmirdi. Bu gün axır ki, suyu buraxdılar. Nə qədər ki, su var, gedim çimim. Allah qoysa, sabah səninçin şalvar almağa gedərik. Oldu?
Nigar başını tərpədib razılığını bildirdi.
Hamam yaxşıca qızmışdı. Su da gur gəlirdi, isti idi. Vaqif kisələnir, neçə gündən qalma kirini tökürdü. Amma gic yuxu onu girələmişdi. Axşamlar başı kompüterdə oyunlara qarışır, doyunca yatmır, gündüzlər də ayaq döyür, “o idarə sənin, bu ev mənin”, - deyə gəzir, təmirlə məşğul olurdu.
İnsan sağlamlığının bir şərti də doyunca yatmaqdır. Yuxu ki, var, gəldi, gərək başını atıb yatasan. Yuxunun vaxtını ki, keçirdin, sonra nə billah edirsən, yata bilmirsən. Yerində o yana, bu yana o qədər qurcalanırsan ki, altındakı döşəkağı, başının altındakı yastıq üzü bir günə düşür ki, gəl görəsən... Vay onda ki, arvad da səndən əvvəl yatağa uzana və dərhal da yuxuya gedə. Yuxuya getməyi ilə də bir xorna çəkə ki, qonşular gəlib qapını dağıdalar ki: “Ay balam, sizdə nə olub, dalaşan yoxdur ki? Bəlkə kimi isə boğurlar?”
Yox, bu yuxugəlməyə oxşamırdı. Vaqif başa düşdü ki, qızdırıcı kalonkadır naxələflik edən. Dəm qazı idi onu yuxuya vermək istəyən. Uşaq deyildi ki, bunu bilməyə. Aləmə o papış tikirdi. Qışqırmaq istədi. Səsi çıxmadı. Qızdırıcını söndürmək istədi - qolu qalxmadı. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - bacarmadı. Huşunu itirib yıxıldı.
Vaqif hamamxanada çox ləngiməzdi. Uzağı 20-25 dəqiqəyə çıxardı. Amma indi çıxmaq bilmirdi. Nigar mətbəxdə qurdalanan Sevilin üstünə qaçıb:
- Ay ana, atam qırx dəqiqə olar ki, hamamxanadadır, - dedi. - Bir yoxla.
Sevil xanım əhəmiyyət vermədi, zarafata saldı:
- Yəqin qırx ildən qalma kirlərini çıxarıb qurtarmayıb. Su gec-gec gələndə belə şeylər olur. Neçə gündür çimmək istəyirdi. İndi əlinə girəvə düşüb. Mən dovğa bulayıram. Sən qapını döy, cavab verəcək.
Nigar tez hamamxanaya sarı qaçdı. Qapını döydü. Yanan qazın fışıltılı səsi gəlsə də, Vaqifdən səs çıxmırdı..
Nigar həyəcan içərisində anasını çağırdı:
- Ay ana, cavab vermir. Başında bir iş var deyəsən.
Qızının səsindəki təlaşı duyan Sevil xanım özünü mətbəxdən çölə atdı.
Kiyev layihəli binalarda, hamamxana ilə ayaqyolu mətbəxdən aralı olur, dəhlizin o biri başında inşa edilir. Sevil qaçaraq özünü hamamxanaya çatdırdı və başladı var gücü ilə qapını döyməyə:
- Vaqif, Vaqif!!!
Səs gəlmirdi. Qapını itələdilər. Açmağa gücləri çatmadı. Arxadan bağlanmışdı. Sevil xanım hər şeyi başa düşdü və ucadan qışqırdı: “Evim yıxıldı!”
Ana-bala qonşuları köməyə çağırdılar. Qonşular tökülüşüb gəldilər, qapını sındıranda gördülər ki, Vaqif hərəkətsiz döşəmədə sərələ qalıb. Onu özünə gətirməyə çalışdılar. Fəqət səyləri əbəs idi. Dəm qazı öz işini görmüş, onu zəhərləmişdi. Sevil xanım vay-şivən qoparıb üzünü cırdı. Nigar da özünü öldürürdü: “Ata, ata!!!”
Qaçaraq Həsən də gəldi. Atasını bu halətdə görüb anası ilə bacısına qoşulub hönkürdü.
Həkim artıq yoxlayıb ölüm aktı tərtib etmişdi. Ev adamlarla dolmuşdu. Qohum-əqrəbanın da gəldiyini görən qonşular çəkilib getdilər.
Meyiti qonaq otağının ortasında döşəyin üstünə qoymuş, üstünü də örtmüşdülər. Baş verən hadisəyə hamı təəssüflənirdi. Onun nə yaşı vardı?! Həsən molla dalınca getmişdi. Bundan sonra görüləcək işlər barədə söhbət gedirdi. Birinci növbədə ölü yuyulmalı və dəfn olunmalı idi. Sonra yasxana qurulmalıydı.
Bakı kimi yerdə adam ölməyə də qorxur. Dəfn üçün yer yoxdur. Əslində yerdən çox yer var. Bir əlcə torpağı od qiymətinə satırlar. Yasxana üçün çadır gətirtmək, üç, qırx vermək üçün bir ətək pul lazımdır. Bu da hər adamın cibinə görə deyil. Amma nə edəsən? Heç kim ölüsünü urvatsız etmir, yerdə qoymur. Borca düşüb dəfn də edir, üçünü də, qırxını da, ilini də verir, baş daşı da qoydurur.
Molla gəlib çıxdı. O, meyitə sarı gedirdi ki, ayaq saxladı. Meyit tərpənirdi. Bu, ətrafdakı digər şəxslərin də, Həsənin də diqqətini cəlb etdi.
Vaqifin sevimli bir pişiyi vardı. Fikirləşdilər ki, yəqin pişik xəlvəti özünü meyitin yanına verib ki, onunla halallaşsın. Vasifin pişiyə acığı tutdu. İrəli yeriyirdi ki, pişiyə həddini göstərsin, bir də gördü ki, meyit qalxıb yerində oturdu. Həsən diksindi və geri çəkildi. Meyit əli ilə işarə etdi. Hamı çəkildi. Sevil xanım pal-paltar gətirib ərini geyindirdi. Nigarla Həsən özlərini atalarının üstünə atdılar. Onlardan bir yanıqlı hönkürtü qopdu ki, gəl görəsən. Qəlb parçalayırdı:
- Ata!!! Atacan!!!
Onlar sevincdən az qala dəli olacaqdılar. Sizə zarafat gəlməsin, ölmüş atalarına yenidən qovuşmuşdular. Vaqif ətrafa göz gəzdirərək:
- Bu adamlar buraya niyə yığışıblar? Deyəsən çox yatmışam.
Sevil xanım istədi desin ki, “yatmaq nədir, ölmüşdün!”. Amma demədi, özünü saxladı. Qoy bilməsin. Cavab olaraq bildirdi:
- Hamamxanadakı qaz buraxır deyəsən...
Vaqif fikirləşdi: Sevil qaza görə bu qədər adamı buraya niyə yağıb, mənə deyə bilmirdi. Nə olsun yatmışdım, oyadaydı. Buna görə onun xətrinə dəyəcəkdim?!
Yadına salmağa çalışdı: “Hə, yuxusu gəlirdi. Amma şirin yuxu deyildi. Gic yuxu idi, adamın başını ağrıdırdı. Ayılmaq istədi – ayıla bilmədi. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - aça bilmədi. Deməli, boğulurmuş”.
Vaqifin başı gicəllənir, ürəyi bulanırdı. Özünü saxlaya bilməyib Sevil xanımın qolları arasına düşdü. Nigar qorxub qışqırdı. Atasının bu dəfə doğrudan-doğruya öləcəyindən qorxurdu. Həsən bibisi oğlu Adillə Vaqifi aşağı düşürüb maşına mindirdilər və xəstəxanaya apardılar. Həkimlər dərhal tədbir gördülər, iynə vuruldu, sistem qoşuldu. Bu minvalla Vaqif bir neçə gün xəstəxanada yatdı. Sonradan başına gələnləri əzizlərinə, onu yoluxmağa gələnlərə danışdı:
- O dünyanı görüb qayıtdım. Ətrafımda ağ rəngli mələklər uçur, məni də öz ardınca aparırdılar. Səhv etmirəmsə, bir qara quş mənə yaxınlaşmaq istəyir, qanadlı mələklər məni dövrəyə alıb buna yol vermirdilər. Mələklərin əhatəsində ənginliklərə gedirdim. Yer görünmürdü. Evimiz görünmürdü. İnsanlar görünmürdü. Özümü heç zaman elə rahat, qayğısız, bəxtiyar hiss etməmişdim. Sonsuzluğa doğru gedirdik. Birdən-birə narahat oldum. Bu gedişin qayıdışı da olmalı idi. Bu isə çox vaxt aparacaqdı. Birisi gün işə gecikə bilərdim. İş cəhənnəmə. Qızıma, Nigarıma söz vermişdim, o da səbirsizliklə gözləyirdi ki, bazar günü birlikdə gedib onunçun qəşəng bir cinsi şalvar alacağam. Gözü yolda qalmaq yaxşı deyil.
Odur ki, üzümü mələklərə tutub soruşdum:
- Hara gedirik? Çox uzaqlaşmayaq. Yarımçıq işlərim qalıb.
Dedilər:
- Səfərimiz uzun sürəcək.
- Nə danışırsınız, mən qayıtmalıyam.
- Olmaz.
- Necə yəni olmaz?! Qızıma söz vermişəm. Sözümə əməl etməliyəm. Əks halda haqqımda nə fikirləşər?!
- Dedik ki, olmaz. Əgər qayıtsan, sonra geri dönə bilməyəcəksən.
- Sizə söz verirəm. Qızıma cinsi şalvar alım, sonra hara deyirsiniz gəlim...
Bu sözlərim mələklərin xoşuna gəlmədi:
- Belə görünür, sən xoş həyat istəmirsən. Geri dönsən, yenə əzablı həyatını yaşamaqda davam edəcək, peşman olacaqsan.
- Cinsi şalvarı alıb qızıma versəydim, indi geri dönməzdim...
Mələklər artıq dözmədilər. Əsəbi halda dedilər:
- Elə isə get, əzablarınla yaşa.
Vagif söhbətini tamamladı:
- Hə, əzizlərim, mələklərə qulaq asmayıb, geri döndüm. Qayıdan kimi əlimi gözlərimə apardım. Onlar qapalı idi. Gözlərimi açanda gördüm ki, hamı ağlayır. Nigarım, Həsənim ağlayır. Fikirləşdim ki, Nigar cinsi şalvarı vaxtında almadığıma görə ağlayır, Həsən də onun göz yaşlarına tablaşmayıb ona qoşulub. Sonra gördüm yox, məsələ özgə cürmüş. Bir müddət klinik ölümdə olmuşam.
Vaqif Nigarı yanına çağırıb saçlarını tumarladı:
- Qızım, məni ölümün pəncəsindən sən qurtardın, sənə verdiyim söz qurtardı. Sağ ol. Sabah gedib səninçin cinsi şalvar alarıq.
Müəllifin bütün yazıları - Akif ABBASOV
Bölməyə aid digər xəbərlər
Milli Qəhrəman Pəhlivan Fərzəliyevin oğlu deyir ki, 44 günlük savaşda iştirak etmək arzusu həyata keçməsə də, döyüşlərin şiddətli vaxtında atasının şəhid olduğu Xəzəz dağını ziyarət edə bilib
Şair deyir ki, nə tənqidçiləri qınayır, nə də pul verib onlara tənqid adı altında tərif yazdıranları
Əks-kəşfiyyat xidmətinin sabiq rəhbəri deyir ki, hava hücumu reallaşarsa, itkilər böyük ola bilər
Eyni tamaşada həm Dövşanı, həm də Tülkünü səsləndirən Aygül Ağayeva deyir ki, kuklaçı olmaq çox çətindir
Məhəmməd Şahməmmədli “Apatiya”nı şedevr hesab etmir və filmdə səhvlərin olduğunu deyir
