12:38 / 21-11-2024
Rusiya-Ukrayna savaşı: Qərb silahları müharibənin xarakterini dəyişir
12:36 / 21-11-2024
Hesablama Palatası İşsizlikdən Sığorta Fondunun büdcəsi ilə bağlı təkliflər verib
12:24 / 21-11-2024
Sabah hava necə olacaq? - Proqnoz
12:13 / 21-11-2024
İrəvan-Tbilisi-İrəvan istiqamətində hava uçuşları başlayır
12:13 / 21-11-2024
Kərim Vəliyev pakistanlı komandanla görüşüb
12:00 / 21-11-2024
Sahil Babayev: "Bu paket 3 milyon insanı əhatə edəcək"
12:00 / 21-11-2024
Rusiyaya güclü artilleriya sistemləri göndərirlər - Foto
11:50 / 21-11-2024
Ermənistan 78 artilleriya qurğusu almaq istəyir
11:45 / 21-11-2024
Generalın oğlu vəzifəyə təyin olunub
11:43 / 21-11-2024
Rusiya Həştərxandan ballistik raket buraxıb - Foto
11:39 / 21-11-2024
Nazir pensiyalarda proqnozlaşdırılan artımları açıqlayıb
11:27 / 21-11-2024
COP29 zirvəsi Ərdoğanı leyboristlərlə barışdırıb
11:19 / 21-11-2024
Dövlət sərhədini pozan hava gəmiləri və... - Hökumət yeni qərar verib
11:15 / 21-11-2024
Bakıda daha 46 marşrutun fəaliyyəti bərpa olunur
10:56 / 21-11-2024
Şəhid ailələri ilə bağlı yeni qaydalar təsdiqlənib
10:54 / 21-11-2024
Pivə istehsalçıları cərimələnib
10:42 / 21-11-2024
İranda güclü zəlzələ olub
10:03 / 21-11-2024
İlon Mask miqrasiya ilə bağlı təklif verib
10:02 / 21-11-2024
BMT rəsmisi: "Bakı Bəyannaməsi gələcək üçün mühüm impuls yaradacaq"
09:58 / 21-11-2024
Akula idmançını parçalayıb
09:51 / 21-11-2024
Vladimir Zelenskinin gizli planı varmış
09:42 / 21-11-2024
Merkel: “Tramp Putinə heyran olub”
09:37 / 21-11-2024
Naxçıvan səhiyyəsində həbslər başlayıb
09:36 / 21-11-2024
Bjaniya: “Moskvaya müraciət etməmişik”
09:26 / 21-11-2024
Mask Trampın dəstəyi ilə almanlara meydan oxuyur
09:23 / 21-11-2024
BMT Baş katibi Azərbaycana gəlib - Foto
00:02 / 21-11-2024
Tramp keçmiş prokuroru NATO-ya göndərir
23:46 / 20-11-2024
"Nazir məni kasıblara kömək üçün göndərib" deyən şəxsə hökm oxunub
23:09 / 20-11-2024
Prezident Ağdam şəhəri ilə bağlı paylaşım edib
12:28 / 18-11-2024
Turan Manafzadə: “Mədəniyyət diplomatiyasından yararlanmağı bacarmalıyıq” - Müsahibə
12:05 / 19-11-2024
MMC vətəndaşın mənzilini dağıdıb, indi də obyektini ələ keçirmək istəyir - Fotolar
19:50 / 19-11-2024
Beynəlxalq Bank 272 min manat cərimələnib
16:45 / 20-11-2024
Nazir: "Regionlardakı bəzi poçt şöbələrinin bağlanması araşdırılacaq"
16:22 / 20-11-2024
“Real Betis” klubunun nümayəndəsi Bakıda nəyə təəccüblənib? - Foto
15:29 / 18-11-2024
Daha üç şəhərə konsul təyinatı olub - Siyahı
17:09 / 18-11-2024
Deputatın oğlu yeni vəzifəyə təyin olunub
10:03 / 20-11-2024
Azərbaycan və Türkiyənin bələdiyyə təşkilatları arasında görüş keçirilib - Fotolar
16:18 / 19-11-2024
Birinci instansiya məhkəmələrinə hakimlər təyin edilib - Siyahı
15:55 / 20-11-2024
Deputatın "Zəngimcell" oyunu: "Balansınız bitmişdir..."
00:03 / 19-11-2024
Yer kürəsinə təhlükə: qitələr arasındakı məsafələr itəcək
17:14 / 19-11-2024
Zenqin Mask haqqında dedikləri təəccüb doğurub
Dəm qazı - Akif Abbasov yazır
Tarix: 09-03-2024 10:23 | Bölmə: Akif ABBASOV
Akif ABBASOV
Şənbə günlərinin biri axşamüstü idi. Hamamı yandırmışdılar. Vaqif yuyunacaqdı. Onunçun dəyişik, dəsmal, kisə, maçalka qoymuşdular. Vaqif çayını içib ayağa qalxanda Nigar:
- Atacan, cinsi şalvarım köhnəlib, - dedi.
Vaqif onun saçlarını sığallayıb:
- Köhnəlib, təzəsini alarıq, - deyə söz verdi. - Elə buna görə ürəyini sıxırsan?
Nigar:
- Ürəyimi sıxmıram, ata. Dedim məlumatın olsun. Pulumuz olanda...
Vaqif zarafata saldı:
- Yəni deyirsən bir cinsi şalvar almağa da pulumuz çatmaz?!. Pul bizdə, bir də ingilisdə.
Nigarın dayanıb baxdığını görüb əlavə etdi:
- Yəni fikirləşirsən ki, bütün bunlar sözdür, nə zaman alacağam şalvarı? Qızım, neçə gündür su gəlmirdi. Bu gün axır ki, suyu buraxdılar. Nə qədər ki, su var, gedim çimim. Allah qoysa, sabah səninçin şalvar almağa gedərik. Oldu?
Nigar başını tərpədib razılığını bildirdi.
Hamam yaxşıca qızmışdı. Su da gur gəlirdi, isti idi. Vaqif kisələnir, neçə gündən qalma kirini tökürdü. Amma gic yuxu onu girələmişdi. Axşamlar başı kompüterdə oyunlara qarışır, doyunca yatmır, gündüzlər də ayaq döyür, “o idarə sənin, bu ev mənin”, - deyə gəzir, təmirlə məşğul olurdu.
İnsan sağlamlığının bir şərti də doyunca yatmaqdır. Yuxu ki, var, gəldi, gərək başını atıb yatasan. Yuxunun vaxtını ki, keçirdin, sonra nə billah edirsən, yata bilmirsən. Yerində o yana, bu yana o qədər qurcalanırsan ki, altındakı döşəkağı, başının altındakı yastıq üzü bir günə düşür ki, gəl görəsən... Vay onda ki, arvad da səndən əvvəl yatağa uzana və dərhal da yuxuya gedə. Yuxuya getməyi ilə də bir xorna çəkə ki, qonşular gəlib qapını dağıdalar ki: “Ay balam, sizdə nə olub, dalaşan yoxdur ki? Bəlkə kimi isə boğurlar?”
Yox, bu yuxugəlməyə oxşamırdı. Vaqif başa düşdü ki, qızdırıcı kalonkadır naxələflik edən. Dəm qazı idi onu yuxuya vermək istəyən. Uşaq deyildi ki, bunu bilməyə. Aləmə o papış tikirdi. Qışqırmaq istədi. Səsi çıxmadı. Qızdırıcını söndürmək istədi - qolu qalxmadı. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - bacarmadı. Huşunu itirib yıxıldı.
Vaqif hamamxanada çox ləngiməzdi. Uzağı 20-25 dəqiqəyə çıxardı. Amma indi çıxmaq bilmirdi. Nigar mətbəxdə qurdalanan Sevilin üstünə qaçıb:
- Ay ana, atam qırx dəqiqə olar ki, hamamxanadadır, - dedi. - Bir yoxla.
Sevil xanım əhəmiyyət vermədi, zarafata saldı:
- Yəqin qırx ildən qalma kirlərini çıxarıb qurtarmayıb. Su gec-gec gələndə belə şeylər olur. Neçə gündür çimmək istəyirdi. İndi əlinə girəvə düşüb. Mən dovğa bulayıram. Sən qapını döy, cavab verəcək.
Nigar tez hamamxanaya sarı qaçdı. Qapını döydü. Yanan qazın fışıltılı səsi gəlsə də, Vaqifdən səs çıxmırdı..
Nigar həyəcan içərisində anasını çağırdı:
- Ay ana, cavab vermir. Başında bir iş var deyəsən.
Qızının səsindəki təlaşı duyan Sevil xanım özünü mətbəxdən çölə atdı.
Kiyev layihəli binalarda, hamamxana ilə ayaqyolu mətbəxdən aralı olur, dəhlizin o biri başında inşa edilir. Sevil qaçaraq özünü hamamxanaya çatdırdı və başladı var gücü ilə qapını döyməyə:
- Vaqif, Vaqif!!!
Səs gəlmirdi. Qapını itələdilər. Açmağa gücləri çatmadı. Arxadan bağlanmışdı. Sevil xanım hər şeyi başa düşdü və ucadan qışqırdı: “Evim yıxıldı!”
Ana-bala qonşuları köməyə çağırdılar. Qonşular tökülüşüb gəldilər, qapını sındıranda gördülər ki, Vaqif hərəkətsiz döşəmədə sərələ qalıb. Onu özünə gətirməyə çalışdılar. Fəqət səyləri əbəs idi. Dəm qazı öz işini görmüş, onu zəhərləmişdi. Sevil xanım vay-şivən qoparıb üzünü cırdı. Nigar da özünü öldürürdü: “Ata, ata!!!”
Qaçaraq Həsən də gəldi. Atasını bu halətdə görüb anası ilə bacısına qoşulub hönkürdü.
Həkim artıq yoxlayıb ölüm aktı tərtib etmişdi. Ev adamlarla dolmuşdu. Qohum-əqrəbanın da gəldiyini görən qonşular çəkilib getdilər.
Meyiti qonaq otağının ortasında döşəyin üstünə qoymuş, üstünü də örtmüşdülər. Baş verən hadisəyə hamı təəssüflənirdi. Onun nə yaşı vardı?! Həsən molla dalınca getmişdi. Bundan sonra görüləcək işlər barədə söhbət gedirdi. Birinci növbədə ölü yuyulmalı və dəfn olunmalı idi. Sonra yasxana qurulmalıydı.
Bakı kimi yerdə adam ölməyə də qorxur. Dəfn üçün yer yoxdur. Əslində yerdən çox yer var. Bir əlcə torpağı od qiymətinə satırlar. Yasxana üçün çadır gətirtmək, üç, qırx vermək üçün bir ətək pul lazımdır. Bu da hər adamın cibinə görə deyil. Amma nə edəsən? Heç kim ölüsünü urvatsız etmir, yerdə qoymur. Borca düşüb dəfn də edir, üçünü də, qırxını da, ilini də verir, baş daşı da qoydurur.
Molla gəlib çıxdı. O, meyitə sarı gedirdi ki, ayaq saxladı. Meyit tərpənirdi. Bu, ətrafdakı digər şəxslərin də, Həsənin də diqqətini cəlb etdi.
Vaqifin sevimli bir pişiyi vardı. Fikirləşdilər ki, yəqin pişik xəlvəti özünü meyitin yanına verib ki, onunla halallaşsın. Vasifin pişiyə acığı tutdu. İrəli yeriyirdi ki, pişiyə həddini göstərsin, bir də gördü ki, meyit qalxıb yerində oturdu. Həsən diksindi və geri çəkildi. Meyit əli ilə işarə etdi. Hamı çəkildi. Sevil xanım pal-paltar gətirib ərini geyindirdi. Nigarla Həsən özlərini atalarının üstünə atdılar. Onlardan bir yanıqlı hönkürtü qopdu ki, gəl görəsən. Qəlb parçalayırdı:
- Ata!!! Atacan!!!
Onlar sevincdən az qala dəli olacaqdılar. Sizə zarafat gəlməsin, ölmüş atalarına yenidən qovuşmuşdular. Vaqif ətrafa göz gəzdirərək:
- Bu adamlar buraya niyə yığışıblar? Deyəsən çox yatmışam.
Sevil xanım istədi desin ki, “yatmaq nədir, ölmüşdün!”. Amma demədi, özünü saxladı. Qoy bilməsin. Cavab olaraq bildirdi:
- Hamamxanadakı qaz buraxır deyəsən...
Vaqif fikirləşdi: Sevil qaza görə bu qədər adamı buraya niyə yağıb, mənə deyə bilmirdi. Nə olsun yatmışdım, oyadaydı. Buna görə onun xətrinə dəyəcəkdim?!
Yadına salmağa çalışdı: “Hə, yuxusu gəlirdi. Amma şirin yuxu deyildi. Gic yuxu idi, adamın başını ağrıdırdı. Ayılmaq istədi – ayıla bilmədi. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - aça bilmədi. Deməli, boğulurmuş”.
Vaqifin başı gicəllənir, ürəyi bulanırdı. Özünü saxlaya bilməyib Sevil xanımın qolları arasına düşdü. Nigar qorxub qışqırdı. Atasının bu dəfə doğrudan-doğruya öləcəyindən qorxurdu. Həsən bibisi oğlu Adillə Vaqifi aşağı düşürüb maşına mindirdilər və xəstəxanaya apardılar. Həkimlər dərhal tədbir gördülər, iynə vuruldu, sistem qoşuldu. Bu minvalla Vaqif bir neçə gün xəstəxanada yatdı. Sonradan başına gələnləri əzizlərinə, onu yoluxmağa gələnlərə danışdı:
- O dünyanı görüb qayıtdım. Ətrafımda ağ rəngli mələklər uçur, məni də öz ardınca aparırdılar. Səhv etmirəmsə, bir qara quş mənə yaxınlaşmaq istəyir, qanadlı mələklər məni dövrəyə alıb buna yol vermirdilər. Mələklərin əhatəsində ənginliklərə gedirdim. Yer görünmürdü. Evimiz görünmürdü. İnsanlar görünmürdü. Özümü heç zaman elə rahat, qayğısız, bəxtiyar hiss etməmişdim. Sonsuzluğa doğru gedirdik. Birdən-birə narahat oldum. Bu gedişin qayıdışı da olmalı idi. Bu isə çox vaxt aparacaqdı. Birisi gün işə gecikə bilərdim. İş cəhənnəmə. Qızıma, Nigarıma söz vermişdim, o da səbirsizliklə gözləyirdi ki, bazar günü birlikdə gedib onunçun qəşəng bir cinsi şalvar alacağam. Gözü yolda qalmaq yaxşı deyil.
Odur ki, üzümü mələklərə tutub soruşdum:
- Hara gedirik? Çox uzaqlaşmayaq. Yarımçıq işlərim qalıb.
Dedilər:
- Səfərimiz uzun sürəcək.
- Nə danışırsınız, mən qayıtmalıyam.
- Olmaz.
- Necə yəni olmaz?! Qızıma söz vermişəm. Sözümə əməl etməliyəm. Əks halda haqqımda nə fikirləşər?!
- Dedik ki, olmaz. Əgər qayıtsan, sonra geri dönə bilməyəcəksən.
- Sizə söz verirəm. Qızıma cinsi şalvar alım, sonra hara deyirsiniz gəlim...
Bu sözlərim mələklərin xoşuna gəlmədi:
- Belə görünür, sən xoş həyat istəmirsən. Geri dönsən, yenə əzablı həyatını yaşamaqda davam edəcək, peşman olacaqsan.
- Cinsi şalvarı alıb qızıma versəydim, indi geri dönməzdim...
Mələklər artıq dözmədilər. Əsəbi halda dedilər:
- Elə isə get, əzablarınla yaşa.
Vagif söhbətini tamamladı:
- Hə, əzizlərim, mələklərə qulaq asmayıb, geri döndüm. Qayıdan kimi əlimi gözlərimə apardım. Onlar qapalı idi. Gözlərimi açanda gördüm ki, hamı ağlayır. Nigarım, Həsənim ağlayır. Fikirləşdim ki, Nigar cinsi şalvarı vaxtında almadığıma görə ağlayır, Həsən də onun göz yaşlarına tablaşmayıb ona qoşulub. Sonra gördüm yox, məsələ özgə cürmüş. Bir müddət klinik ölümdə olmuşam.
Vaqif Nigarı yanına çağırıb saçlarını tumarladı:
- Qızım, məni ölümün pəncəsindən sən qurtardın, sənə verdiyim söz qurtardı. Sağ ol. Sabah gedib səninçin cinsi şalvar alarıq.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 09-03-2024 10:23 | Bölmə: Akif ABBASOV
Akif ABBASOV
(Hekayə)
Şənbə günlərinin biri axşamüstü idi. Hamamı yandırmışdılar. Vaqif yuyunacaqdı. Onunçun dəyişik, dəsmal, kisə, maçalka qoymuşdular. Vaqif çayını içib ayağa qalxanda Nigar:
- Atacan, cinsi şalvarım köhnəlib, - dedi.
Vaqif onun saçlarını sığallayıb:
- Köhnəlib, təzəsini alarıq, - deyə söz verdi. - Elə buna görə ürəyini sıxırsan?
Nigar:
- Ürəyimi sıxmıram, ata. Dedim məlumatın olsun. Pulumuz olanda...
Vaqif zarafata saldı:
- Yəni deyirsən bir cinsi şalvar almağa da pulumuz çatmaz?!. Pul bizdə, bir də ingilisdə.
Nigarın dayanıb baxdığını görüb əlavə etdi:
- Yəni fikirləşirsən ki, bütün bunlar sözdür, nə zaman alacağam şalvarı? Qızım, neçə gündür su gəlmirdi. Bu gün axır ki, suyu buraxdılar. Nə qədər ki, su var, gedim çimim. Allah qoysa, sabah səninçin şalvar almağa gedərik. Oldu?
Nigar başını tərpədib razılığını bildirdi.
Hamam yaxşıca qızmışdı. Su da gur gəlirdi, isti idi. Vaqif kisələnir, neçə gündən qalma kirini tökürdü. Amma gic yuxu onu girələmişdi. Axşamlar başı kompüterdə oyunlara qarışır, doyunca yatmır, gündüzlər də ayaq döyür, “o idarə sənin, bu ev mənin”, - deyə gəzir, təmirlə məşğul olurdu.
İnsan sağlamlığının bir şərti də doyunca yatmaqdır. Yuxu ki, var, gəldi, gərək başını atıb yatasan. Yuxunun vaxtını ki, keçirdin, sonra nə billah edirsən, yata bilmirsən. Yerində o yana, bu yana o qədər qurcalanırsan ki, altındakı döşəkağı, başının altındakı yastıq üzü bir günə düşür ki, gəl görəsən... Vay onda ki, arvad da səndən əvvəl yatağa uzana və dərhal da yuxuya gedə. Yuxuya getməyi ilə də bir xorna çəkə ki, qonşular gəlib qapını dağıdalar ki: “Ay balam, sizdə nə olub, dalaşan yoxdur ki? Bəlkə kimi isə boğurlar?”
Yox, bu yuxugəlməyə oxşamırdı. Vaqif başa düşdü ki, qızdırıcı kalonkadır naxələflik edən. Dəm qazı idi onu yuxuya vermək istəyən. Uşaq deyildi ki, bunu bilməyə. Aləmə o papış tikirdi. Qışqırmaq istədi. Səsi çıxmadı. Qızdırıcını söndürmək istədi - qolu qalxmadı. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - bacarmadı. Huşunu itirib yıxıldı.
Vaqif hamamxanada çox ləngiməzdi. Uzağı 20-25 dəqiqəyə çıxardı. Amma indi çıxmaq bilmirdi. Nigar mətbəxdə qurdalanan Sevilin üstünə qaçıb:
- Ay ana, atam qırx dəqiqə olar ki, hamamxanadadır, - dedi. - Bir yoxla.
Sevil xanım əhəmiyyət vermədi, zarafata saldı:
- Yəqin qırx ildən qalma kirlərini çıxarıb qurtarmayıb. Su gec-gec gələndə belə şeylər olur. Neçə gündür çimmək istəyirdi. İndi əlinə girəvə düşüb. Mən dovğa bulayıram. Sən qapını döy, cavab verəcək.
Nigar tez hamamxanaya sarı qaçdı. Qapını döydü. Yanan qazın fışıltılı səsi gəlsə də, Vaqifdən səs çıxmırdı..
Nigar həyəcan içərisində anasını çağırdı:
- Ay ana, cavab vermir. Başında bir iş var deyəsən.
Qızının səsindəki təlaşı duyan Sevil xanım özünü mətbəxdən çölə atdı.
Kiyev layihəli binalarda, hamamxana ilə ayaqyolu mətbəxdən aralı olur, dəhlizin o biri başında inşa edilir. Sevil qaçaraq özünü hamamxanaya çatdırdı və başladı var gücü ilə qapını döyməyə:
- Vaqif, Vaqif!!!
Səs gəlmirdi. Qapını itələdilər. Açmağa gücləri çatmadı. Arxadan bağlanmışdı. Sevil xanım hər şeyi başa düşdü və ucadan qışqırdı: “Evim yıxıldı!”
Ana-bala qonşuları köməyə çağırdılar. Qonşular tökülüşüb gəldilər, qapını sındıranda gördülər ki, Vaqif hərəkətsiz döşəmədə sərələ qalıb. Onu özünə gətirməyə çalışdılar. Fəqət səyləri əbəs idi. Dəm qazı öz işini görmüş, onu zəhərləmişdi. Sevil xanım vay-şivən qoparıb üzünü cırdı. Nigar da özünü öldürürdü: “Ata, ata!!!”
Qaçaraq Həsən də gəldi. Atasını bu halətdə görüb anası ilə bacısına qoşulub hönkürdü.
Həkim artıq yoxlayıb ölüm aktı tərtib etmişdi. Ev adamlarla dolmuşdu. Qohum-əqrəbanın da gəldiyini görən qonşular çəkilib getdilər.
Meyiti qonaq otağının ortasında döşəyin üstünə qoymuş, üstünü də örtmüşdülər. Baş verən hadisəyə hamı təəssüflənirdi. Onun nə yaşı vardı?! Həsən molla dalınca getmişdi. Bundan sonra görüləcək işlər barədə söhbət gedirdi. Birinci növbədə ölü yuyulmalı və dəfn olunmalı idi. Sonra yasxana qurulmalıydı.
Bakı kimi yerdə adam ölməyə də qorxur. Dəfn üçün yer yoxdur. Əslində yerdən çox yer var. Bir əlcə torpağı od qiymətinə satırlar. Yasxana üçün çadır gətirtmək, üç, qırx vermək üçün bir ətək pul lazımdır. Bu da hər adamın cibinə görə deyil. Amma nə edəsən? Heç kim ölüsünü urvatsız etmir, yerdə qoymur. Borca düşüb dəfn də edir, üçünü də, qırxını da, ilini də verir, baş daşı da qoydurur.
Molla gəlib çıxdı. O, meyitə sarı gedirdi ki, ayaq saxladı. Meyit tərpənirdi. Bu, ətrafdakı digər şəxslərin də, Həsənin də diqqətini cəlb etdi.
Vaqifin sevimli bir pişiyi vardı. Fikirləşdilər ki, yəqin pişik xəlvəti özünü meyitin yanına verib ki, onunla halallaşsın. Vasifin pişiyə acığı tutdu. İrəli yeriyirdi ki, pişiyə həddini göstərsin, bir də gördü ki, meyit qalxıb yerində oturdu. Həsən diksindi və geri çəkildi. Meyit əli ilə işarə etdi. Hamı çəkildi. Sevil xanım pal-paltar gətirib ərini geyindirdi. Nigarla Həsən özlərini atalarının üstünə atdılar. Onlardan bir yanıqlı hönkürtü qopdu ki, gəl görəsən. Qəlb parçalayırdı:
- Ata!!! Atacan!!!
Onlar sevincdən az qala dəli olacaqdılar. Sizə zarafat gəlməsin, ölmüş atalarına yenidən qovuşmuşdular. Vaqif ətrafa göz gəzdirərək:
- Bu adamlar buraya niyə yığışıblar? Deyəsən çox yatmışam.
Sevil xanım istədi desin ki, “yatmaq nədir, ölmüşdün!”. Amma demədi, özünü saxladı. Qoy bilməsin. Cavab olaraq bildirdi:
- Hamamxanadakı qaz buraxır deyəsən...
Vaqif fikirləşdi: Sevil qaza görə bu qədər adamı buraya niyə yağıb, mənə deyə bilmirdi. Nə olsun yatmışdım, oyadaydı. Buna görə onun xətrinə dəyəcəkdim?!
Yadına salmağa çalışdı: “Hə, yuxusu gəlirdi. Amma şirin yuxu deyildi. Gic yuxu idi, adamın başını ağrıdırdı. Ayılmaq istədi – ayıla bilmədi. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - aça bilmədi. Deməli, boğulurmuş”.
Vaqifin başı gicəllənir, ürəyi bulanırdı. Özünü saxlaya bilməyib Sevil xanımın qolları arasına düşdü. Nigar qorxub qışqırdı. Atasının bu dəfə doğrudan-doğruya öləcəyindən qorxurdu. Həsən bibisi oğlu Adillə Vaqifi aşağı düşürüb maşına mindirdilər və xəstəxanaya apardılar. Həkimlər dərhal tədbir gördülər, iynə vuruldu, sistem qoşuldu. Bu minvalla Vaqif bir neçə gün xəstəxanada yatdı. Sonradan başına gələnləri əzizlərinə, onu yoluxmağa gələnlərə danışdı:
- O dünyanı görüb qayıtdım. Ətrafımda ağ rəngli mələklər uçur, məni də öz ardınca aparırdılar. Səhv etmirəmsə, bir qara quş mənə yaxınlaşmaq istəyir, qanadlı mələklər məni dövrəyə alıb buna yol vermirdilər. Mələklərin əhatəsində ənginliklərə gedirdim. Yer görünmürdü. Evimiz görünmürdü. İnsanlar görünmürdü. Özümü heç zaman elə rahat, qayğısız, bəxtiyar hiss etməmişdim. Sonsuzluğa doğru gedirdik. Birdən-birə narahat oldum. Bu gedişin qayıdışı da olmalı idi. Bu isə çox vaxt aparacaqdı. Birisi gün işə gecikə bilərdim. İş cəhənnəmə. Qızıma, Nigarıma söz vermişdim, o da səbirsizliklə gözləyirdi ki, bazar günü birlikdə gedib onunçun qəşəng bir cinsi şalvar alacağam. Gözü yolda qalmaq yaxşı deyil.
Odur ki, üzümü mələklərə tutub soruşdum:
- Hara gedirik? Çox uzaqlaşmayaq. Yarımçıq işlərim qalıb.
Dedilər:
- Səfərimiz uzun sürəcək.
- Nə danışırsınız, mən qayıtmalıyam.
- Olmaz.
- Necə yəni olmaz?! Qızıma söz vermişəm. Sözümə əməl etməliyəm. Əks halda haqqımda nə fikirləşər?!
- Dedik ki, olmaz. Əgər qayıtsan, sonra geri dönə bilməyəcəksən.
- Sizə söz verirəm. Qızıma cinsi şalvar alım, sonra hara deyirsiniz gəlim...
Bu sözlərim mələklərin xoşuna gəlmədi:
- Belə görünür, sən xoş həyat istəmirsən. Geri dönsən, yenə əzablı həyatını yaşamaqda davam edəcək, peşman olacaqsan.
- Cinsi şalvarı alıb qızıma versəydim, indi geri dönməzdim...
Mələklər artıq dözmədilər. Əsəbi halda dedilər:
- Elə isə get, əzablarınla yaşa.
Vagif söhbətini tamamladı:
- Hə, əzizlərim, mələklərə qulaq asmayıb, geri döndüm. Qayıdan kimi əlimi gözlərimə apardım. Onlar qapalı idi. Gözlərimi açanda gördüm ki, hamı ağlayır. Nigarım, Həsənim ağlayır. Fikirləşdim ki, Nigar cinsi şalvarı vaxtında almadığıma görə ağlayır, Həsən də onun göz yaşlarına tablaşmayıb ona qoşulub. Sonra gördüm yox, məsələ özgə cürmüş. Bir müddət klinik ölümdə olmuşam.
Vaqif Nigarı yanına çağırıb saçlarını tumarladı:
- Qızım, məni ölümün pəncəsindən sən qurtardın, sənə verdiyim söz qurtardı. Sağ ol. Sabah gedib səninçin cinsi şalvar alarıq.
Müəllifin bütün yazıları - Akif ABBASOV
Bölməyə aid digər xəbərlər
Deputatlığa namizəd Milli Məclisdə təmsil etmək istədiyi bölgənin problemlərinin təsnifatını artıq ağlına yazıb və işə nədən başlayacağını sıralayıb
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
“Tənha insanın monoloqu”nun ssenari müəllifi və rejissoru deyir ki, kinomuzu yaşatmaq və irəli aparmaq üçün film istehsalını artırmalı və onun bazarını düşünməliyik
Mirəli Sarızadə: “Gənc yaşımda arzum həyata keçdi, inşallah, yeni mövsümdə teatrımızın səhnəsində də Məcnun obrazı ilə tamaşaçılar qarşısına çıxacam”
