18:47 / 12-05-2025
İlham Əliyev Ərdoğanı təbrik edib
18:45 / 12-05-2025
XİN: "PKK-nın ləğvi ilə bağlı elanı alqışlayırıq"
18:26 / 12-05-2025
Bir milyon dollarlıq qarışqa yükü tutulub - Foto
17:48 / 12-05-2025
İsazadə: Ərdoğan Rusiya ilə Ukrayna arasında vasitəçi kimi uğur qazana bilər
17:18 / 12-05-2025
1868 müəllim iş yerini dəyişib
17:09 / 12-05-2025
İyun ayında neçə gün iş olmayacaq? - Açıqlama
16:48 / 12-05-2025
Ceyhun Bayramov Bəhreyn Krallığına gedib - (Yenilənib
16:44 / 12-05-2025
Qadın oğlu yaşda sevgilisindən şikayət edib
16:36 / 12-05-2025
İcra başçısı özü haqqında sənədli film çəkdirib? - Qalmaqal
16:26 / 12-05-2025
Unun son qiyməti açıqlanıb
16:13 / 12-05-2025
Mollazadə: PKK kürd məsələsi deyil, Sovet İttifaqının Türkiyəyə yaratdığı problemdir
15:59 / 12-05-2025
ISW: Putin Qərbi aldatmağa çalışır
15:58 / 12-05-2025
Zərərçəkmiş: "Ermənistan silahlı qüvvələri mülki şəxsləri mühasirəyə salıb məhv etdilər"
15:41 / 12-05-2025
Gömrük rüsumlarının dərəcələri haqqında qanun dəyişib
15:37 / 12-05-2025
Prezident Somali ilə müdafiə sahəsində əməkdaşlıq sazişini təsdiqləyib
15:32 / 12-05-2025
Prezident İlahiyyat İnstitutuna rektor təyin edib - Foto
15:18 / 12-05-2025
Pekin Ukraynada atəşkəs təklifini dəstəkləyir
15:17 / 12-05-2025
Prezidentin məktubu Bəhreyn vəliəhdinə təqdim edilib
15:10 / 12-05-2025
Vaqif Cavadov istefaya göndərilib
15:07 / 12-05-2025
Daha 77 mina, 274 PHS aşkar ediblər - Foto
14:55 / 12-05-2025
Millimiz Dünya Kubokunda 6 medal qazanıb
14:46 / 12-05-2025
Meloni sabiq baş nazirlərin hədəfinə çevrilib
14:37 / 12-05-2025
AZAL iki ölkəyə aviareysləri bərpa edir
14:15 / 12-05-2025
Qəzzada ölənlərin sayı 52 862 nəfərə çatıb
14:04 / 12-05-2025
Putini yenə atəşkəsə çağırırlar
13:41 / 12-05-2025
Leysan yağacaq, dolu düşəcək - Proqnoz
13:07 / 12-05-2025
Polşa Rusiyadakı Baş Konsulluğunu bağlayır
13:02 / 12-05-2025
İttiham: Polşadakı böyük yanğını Rusiya törədib
12:50 / 12-05-2025
Buraxılış imtahanının cavabları açıqlanıb
12:37 / 12-05-2025
GEM qızılca ilə bağlı məlumat yayıb
09:13 / 08-05-2025
Bayden: Putin Varşava Müqaviləsi Təşkilatını bərpa etməyə çalışır
17:30 / 08-05-2025
Tofiq Yaqublu ilə bağlı Azərbaycan prezidentinə müraciət ediblər
16:58 / 08-05-2025
İncəsənət xadimlərinə Prezident mükafatı verilib - (Siyahı)
11:24 / 08-05-2025
İsraillə gizli danışıqlar: Əhməd Şaraa etibarlı çətir axtarır
20:00 / 10-05-2025
İlham Əliyev Ağdama gedib - (Yenilənib) - Fotolar
17:08 / 08-05-2025
Prezident mədəniyyət və elm xadimləri ilə bağlı sərəncam imzalayıb
09:30 / 08-05-2025
“ABŞ Rusiyadan Çinə qarşı da istifadə edəcək” - Professor
16:51 / 08-05-2025
Tramp Ərdoğanı Rusiya ilə Ukrayna arasında vasitəçilik etməyə çağırır
19:35 / 07-05-2025
Məşhur aktyor qoca fırıldaqçı rolunu oynayacaq - Foto
21:05 / 08-05-2025
Məhkəmə: Kəlbəcərin işğalını əks etdirən videomaterial nümayiş olunub - (Yenilənib)
09:59 / 09-05-2025
Prezident və birinci xanım Heydər Əliyevin məzarını ziyarət ediblər
20:17 / 08-05-2025
Məşhur rejissor böyük faciəni ekranlaşdıracaq
Dəm qazı - Akif Abbasov yazır
Tarix: 09-03-2024 10:23 | Bölmə: Akif ABBASOV
Akif ABBASOV
Şənbə günlərinin biri axşamüstü idi. Hamamı yandırmışdılar. Vaqif yuyunacaqdı. Onunçun dəyişik, dəsmal, kisə, maçalka qoymuşdular. Vaqif çayını içib ayağa qalxanda Nigar:
- Atacan, cinsi şalvarım köhnəlib, - dedi.
Vaqif onun saçlarını sığallayıb:
- Köhnəlib, təzəsini alarıq, - deyə söz verdi. - Elə buna görə ürəyini sıxırsan?
Nigar:
- Ürəyimi sıxmıram, ata. Dedim məlumatın olsun. Pulumuz olanda...
Vaqif zarafata saldı:
- Yəni deyirsən bir cinsi şalvar almağa da pulumuz çatmaz?!. Pul bizdə, bir də ingilisdə.
Nigarın dayanıb baxdığını görüb əlavə etdi:
- Yəni fikirləşirsən ki, bütün bunlar sözdür, nə zaman alacağam şalvarı? Qızım, neçə gündür su gəlmirdi. Bu gün axır ki, suyu buraxdılar. Nə qədər ki, su var, gedim çimim. Allah qoysa, sabah səninçin şalvar almağa gedərik. Oldu?
Nigar başını tərpədib razılığını bildirdi.
Hamam yaxşıca qızmışdı. Su da gur gəlirdi, isti idi. Vaqif kisələnir, neçə gündən qalma kirini tökürdü. Amma gic yuxu onu girələmişdi. Axşamlar başı kompüterdə oyunlara qarışır, doyunca yatmır, gündüzlər də ayaq döyür, “o idarə sənin, bu ev mənin”, - deyə gəzir, təmirlə məşğul olurdu.
İnsan sağlamlığının bir şərti də doyunca yatmaqdır. Yuxu ki, var, gəldi, gərək başını atıb yatasan. Yuxunun vaxtını ki, keçirdin, sonra nə billah edirsən, yata bilmirsən. Yerində o yana, bu yana o qədər qurcalanırsan ki, altındakı döşəkağı, başının altındakı yastıq üzü bir günə düşür ki, gəl görəsən... Vay onda ki, arvad da səndən əvvəl yatağa uzana və dərhal da yuxuya gedə. Yuxuya getməyi ilə də bir xorna çəkə ki, qonşular gəlib qapını dağıdalar ki: “Ay balam, sizdə nə olub, dalaşan yoxdur ki? Bəlkə kimi isə boğurlar?”
Yox, bu yuxugəlməyə oxşamırdı. Vaqif başa düşdü ki, qızdırıcı kalonkadır naxələflik edən. Dəm qazı idi onu yuxuya vermək istəyən. Uşaq deyildi ki, bunu bilməyə. Aləmə o papış tikirdi. Qışqırmaq istədi. Səsi çıxmadı. Qızdırıcını söndürmək istədi - qolu qalxmadı. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - bacarmadı. Huşunu itirib yıxıldı.
Vaqif hamamxanada çox ləngiməzdi. Uzağı 20-25 dəqiqəyə çıxardı. Amma indi çıxmaq bilmirdi. Nigar mətbəxdə qurdalanan Sevilin üstünə qaçıb:
- Ay ana, atam qırx dəqiqə olar ki, hamamxanadadır, - dedi. - Bir yoxla.
Sevil xanım əhəmiyyət vermədi, zarafata saldı:
- Yəqin qırx ildən qalma kirlərini çıxarıb qurtarmayıb. Su gec-gec gələndə belə şeylər olur. Neçə gündür çimmək istəyirdi. İndi əlinə girəvə düşüb. Mən dovğa bulayıram. Sən qapını döy, cavab verəcək.
Nigar tez hamamxanaya sarı qaçdı. Qapını döydü. Yanan qazın fışıltılı səsi gəlsə də, Vaqifdən səs çıxmırdı..
Nigar həyəcan içərisində anasını çağırdı:
- Ay ana, cavab vermir. Başında bir iş var deyəsən.
Qızının səsindəki təlaşı duyan Sevil xanım özünü mətbəxdən çölə atdı.
Kiyev layihəli binalarda, hamamxana ilə ayaqyolu mətbəxdən aralı olur, dəhlizin o biri başında inşa edilir. Sevil qaçaraq özünü hamamxanaya çatdırdı və başladı var gücü ilə qapını döyməyə:
- Vaqif, Vaqif!!!
Səs gəlmirdi. Qapını itələdilər. Açmağa gücləri çatmadı. Arxadan bağlanmışdı. Sevil xanım hər şeyi başa düşdü və ucadan qışqırdı: “Evim yıxıldı!”
Ana-bala qonşuları köməyə çağırdılar. Qonşular tökülüşüb gəldilər, qapını sındıranda gördülər ki, Vaqif hərəkətsiz döşəmədə sərələ qalıb. Onu özünə gətirməyə çalışdılar. Fəqət səyləri əbəs idi. Dəm qazı öz işini görmüş, onu zəhərləmişdi. Sevil xanım vay-şivən qoparıb üzünü cırdı. Nigar da özünü öldürürdü: “Ata, ata!!!”
Qaçaraq Həsən də gəldi. Atasını bu halətdə görüb anası ilə bacısına qoşulub hönkürdü.
Həkim artıq yoxlayıb ölüm aktı tərtib etmişdi. Ev adamlarla dolmuşdu. Qohum-əqrəbanın da gəldiyini görən qonşular çəkilib getdilər.
Meyiti qonaq otağının ortasında döşəyin üstünə qoymuş, üstünü də örtmüşdülər. Baş verən hadisəyə hamı təəssüflənirdi. Onun nə yaşı vardı?! Həsən molla dalınca getmişdi. Bundan sonra görüləcək işlər barədə söhbət gedirdi. Birinci növbədə ölü yuyulmalı və dəfn olunmalı idi. Sonra yasxana qurulmalıydı.
Bakı kimi yerdə adam ölməyə də qorxur. Dəfn üçün yer yoxdur. Əslində yerdən çox yer var. Bir əlcə torpağı od qiymətinə satırlar. Yasxana üçün çadır gətirtmək, üç, qırx vermək üçün bir ətək pul lazımdır. Bu da hər adamın cibinə görə deyil. Amma nə edəsən? Heç kim ölüsünü urvatsız etmir, yerdə qoymur. Borca düşüb dəfn də edir, üçünü də, qırxını da, ilini də verir, baş daşı da qoydurur.
Molla gəlib çıxdı. O, meyitə sarı gedirdi ki, ayaq saxladı. Meyit tərpənirdi. Bu, ətrafdakı digər şəxslərin də, Həsənin də diqqətini cəlb etdi.
Vaqifin sevimli bir pişiyi vardı. Fikirləşdilər ki, yəqin pişik xəlvəti özünü meyitin yanına verib ki, onunla halallaşsın. Vasifin pişiyə acığı tutdu. İrəli yeriyirdi ki, pişiyə həddini göstərsin, bir də gördü ki, meyit qalxıb yerində oturdu. Həsən diksindi və geri çəkildi. Meyit əli ilə işarə etdi. Hamı çəkildi. Sevil xanım pal-paltar gətirib ərini geyindirdi. Nigarla Həsən özlərini atalarının üstünə atdılar. Onlardan bir yanıqlı hönkürtü qopdu ki, gəl görəsən. Qəlb parçalayırdı:
- Ata!!! Atacan!!!
Onlar sevincdən az qala dəli olacaqdılar. Sizə zarafat gəlməsin, ölmüş atalarına yenidən qovuşmuşdular. Vaqif ətrafa göz gəzdirərək:
- Bu adamlar buraya niyə yığışıblar? Deyəsən çox yatmışam.
Sevil xanım istədi desin ki, “yatmaq nədir, ölmüşdün!”. Amma demədi, özünü saxladı. Qoy bilməsin. Cavab olaraq bildirdi:
- Hamamxanadakı qaz buraxır deyəsən...
Vaqif fikirləşdi: Sevil qaza görə bu qədər adamı buraya niyə yağıb, mənə deyə bilmirdi. Nə olsun yatmışdım, oyadaydı. Buna görə onun xətrinə dəyəcəkdim?!
Yadına salmağa çalışdı: “Hə, yuxusu gəlirdi. Amma şirin yuxu deyildi. Gic yuxu idi, adamın başını ağrıdırdı. Ayılmaq istədi – ayıla bilmədi. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - aça bilmədi. Deməli, boğulurmuş”.
Vaqifin başı gicəllənir, ürəyi bulanırdı. Özünü saxlaya bilməyib Sevil xanımın qolları arasına düşdü. Nigar qorxub qışqırdı. Atasının bu dəfə doğrudan-doğruya öləcəyindən qorxurdu. Həsən bibisi oğlu Adillə Vaqifi aşağı düşürüb maşına mindirdilər və xəstəxanaya apardılar. Həkimlər dərhal tədbir gördülər, iynə vuruldu, sistem qoşuldu. Bu minvalla Vaqif bir neçə gün xəstəxanada yatdı. Sonradan başına gələnləri əzizlərinə, onu yoluxmağa gələnlərə danışdı:
- O dünyanı görüb qayıtdım. Ətrafımda ağ rəngli mələklər uçur, məni də öz ardınca aparırdılar. Səhv etmirəmsə, bir qara quş mənə yaxınlaşmaq istəyir, qanadlı mələklər məni dövrəyə alıb buna yol vermirdilər. Mələklərin əhatəsində ənginliklərə gedirdim. Yer görünmürdü. Evimiz görünmürdü. İnsanlar görünmürdü. Özümü heç zaman elə rahat, qayğısız, bəxtiyar hiss etməmişdim. Sonsuzluğa doğru gedirdik. Birdən-birə narahat oldum. Bu gedişin qayıdışı da olmalı idi. Bu isə çox vaxt aparacaqdı. Birisi gün işə gecikə bilərdim. İş cəhənnəmə. Qızıma, Nigarıma söz vermişdim, o da səbirsizliklə gözləyirdi ki, bazar günü birlikdə gedib onunçun qəşəng bir cinsi şalvar alacağam. Gözü yolda qalmaq yaxşı deyil.
Odur ki, üzümü mələklərə tutub soruşdum:
- Hara gedirik? Çox uzaqlaşmayaq. Yarımçıq işlərim qalıb.
Dedilər:
- Səfərimiz uzun sürəcək.
- Nə danışırsınız, mən qayıtmalıyam.
- Olmaz.
- Necə yəni olmaz?! Qızıma söz vermişəm. Sözümə əməl etməliyəm. Əks halda haqqımda nə fikirləşər?!
- Dedik ki, olmaz. Əgər qayıtsan, sonra geri dönə bilməyəcəksən.
- Sizə söz verirəm. Qızıma cinsi şalvar alım, sonra hara deyirsiniz gəlim...
Bu sözlərim mələklərin xoşuna gəlmədi:
- Belə görünür, sən xoş həyat istəmirsən. Geri dönsən, yenə əzablı həyatını yaşamaqda davam edəcək, peşman olacaqsan.
- Cinsi şalvarı alıb qızıma versəydim, indi geri dönməzdim...
Mələklər artıq dözmədilər. Əsəbi halda dedilər:
- Elə isə get, əzablarınla yaşa.
Vagif söhbətini tamamladı:
- Hə, əzizlərim, mələklərə qulaq asmayıb, geri döndüm. Qayıdan kimi əlimi gözlərimə apardım. Onlar qapalı idi. Gözlərimi açanda gördüm ki, hamı ağlayır. Nigarım, Həsənim ağlayır. Fikirləşdim ki, Nigar cinsi şalvarı vaxtında almadığıma görə ağlayır, Həsən də onun göz yaşlarına tablaşmayıb ona qoşulub. Sonra gördüm yox, məsələ özgə cürmüş. Bir müddət klinik ölümdə olmuşam.
Vaqif Nigarı yanına çağırıb saçlarını tumarladı:
- Qızım, məni ölümün pəncəsindən sən qurtardın, sənə verdiyim söz qurtardı. Sağ ol. Sabah gedib səninçin cinsi şalvar alarıq.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 09-03-2024 10:23 | Bölmə: Akif ABBASOV
Akif ABBASOV
(Hekayə)
Şənbə günlərinin biri axşamüstü idi. Hamamı yandırmışdılar. Vaqif yuyunacaqdı. Onunçun dəyişik, dəsmal, kisə, maçalka qoymuşdular. Vaqif çayını içib ayağa qalxanda Nigar:
- Atacan, cinsi şalvarım köhnəlib, - dedi.
Vaqif onun saçlarını sığallayıb:
- Köhnəlib, təzəsini alarıq, - deyə söz verdi. - Elə buna görə ürəyini sıxırsan?
Nigar:
- Ürəyimi sıxmıram, ata. Dedim məlumatın olsun. Pulumuz olanda...
Vaqif zarafata saldı:
- Yəni deyirsən bir cinsi şalvar almağa da pulumuz çatmaz?!. Pul bizdə, bir də ingilisdə.
Nigarın dayanıb baxdığını görüb əlavə etdi:
- Yəni fikirləşirsən ki, bütün bunlar sözdür, nə zaman alacağam şalvarı? Qızım, neçə gündür su gəlmirdi. Bu gün axır ki, suyu buraxdılar. Nə qədər ki, su var, gedim çimim. Allah qoysa, sabah səninçin şalvar almağa gedərik. Oldu?
Nigar başını tərpədib razılığını bildirdi.
Hamam yaxşıca qızmışdı. Su da gur gəlirdi, isti idi. Vaqif kisələnir, neçə gündən qalma kirini tökürdü. Amma gic yuxu onu girələmişdi. Axşamlar başı kompüterdə oyunlara qarışır, doyunca yatmır, gündüzlər də ayaq döyür, “o idarə sənin, bu ev mənin”, - deyə gəzir, təmirlə məşğul olurdu.
İnsan sağlamlığının bir şərti də doyunca yatmaqdır. Yuxu ki, var, gəldi, gərək başını atıb yatasan. Yuxunun vaxtını ki, keçirdin, sonra nə billah edirsən, yata bilmirsən. Yerində o yana, bu yana o qədər qurcalanırsan ki, altındakı döşəkağı, başının altındakı yastıq üzü bir günə düşür ki, gəl görəsən... Vay onda ki, arvad da səndən əvvəl yatağa uzana və dərhal da yuxuya gedə. Yuxuya getməyi ilə də bir xorna çəkə ki, qonşular gəlib qapını dağıdalar ki: “Ay balam, sizdə nə olub, dalaşan yoxdur ki? Bəlkə kimi isə boğurlar?”
Yox, bu yuxugəlməyə oxşamırdı. Vaqif başa düşdü ki, qızdırıcı kalonkadır naxələflik edən. Dəm qazı idi onu yuxuya vermək istəyən. Uşaq deyildi ki, bunu bilməyə. Aləmə o papış tikirdi. Qışqırmaq istədi. Səsi çıxmadı. Qızdırıcını söndürmək istədi - qolu qalxmadı. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - bacarmadı. Huşunu itirib yıxıldı.
Vaqif hamamxanada çox ləngiməzdi. Uzağı 20-25 dəqiqəyə çıxardı. Amma indi çıxmaq bilmirdi. Nigar mətbəxdə qurdalanan Sevilin üstünə qaçıb:
- Ay ana, atam qırx dəqiqə olar ki, hamamxanadadır, - dedi. - Bir yoxla.
Sevil xanım əhəmiyyət vermədi, zarafata saldı:
- Yəqin qırx ildən qalma kirlərini çıxarıb qurtarmayıb. Su gec-gec gələndə belə şeylər olur. Neçə gündür çimmək istəyirdi. İndi əlinə girəvə düşüb. Mən dovğa bulayıram. Sən qapını döy, cavab verəcək.
Nigar tez hamamxanaya sarı qaçdı. Qapını döydü. Yanan qazın fışıltılı səsi gəlsə də, Vaqifdən səs çıxmırdı..
Nigar həyəcan içərisində anasını çağırdı:
- Ay ana, cavab vermir. Başında bir iş var deyəsən.
Qızının səsindəki təlaşı duyan Sevil xanım özünü mətbəxdən çölə atdı.
Kiyev layihəli binalarda, hamamxana ilə ayaqyolu mətbəxdən aralı olur, dəhlizin o biri başında inşa edilir. Sevil qaçaraq özünü hamamxanaya çatdırdı və başladı var gücü ilə qapını döyməyə:
- Vaqif, Vaqif!!!
Səs gəlmirdi. Qapını itələdilər. Açmağa gücləri çatmadı. Arxadan bağlanmışdı. Sevil xanım hər şeyi başa düşdü və ucadan qışqırdı: “Evim yıxıldı!”
Ana-bala qonşuları köməyə çağırdılar. Qonşular tökülüşüb gəldilər, qapını sındıranda gördülər ki, Vaqif hərəkətsiz döşəmədə sərələ qalıb. Onu özünə gətirməyə çalışdılar. Fəqət səyləri əbəs idi. Dəm qazı öz işini görmüş, onu zəhərləmişdi. Sevil xanım vay-şivən qoparıb üzünü cırdı. Nigar da özünü öldürürdü: “Ata, ata!!!”
Qaçaraq Həsən də gəldi. Atasını bu halətdə görüb anası ilə bacısına qoşulub hönkürdü.
Həkim artıq yoxlayıb ölüm aktı tərtib etmişdi. Ev adamlarla dolmuşdu. Qohum-əqrəbanın da gəldiyini görən qonşular çəkilib getdilər.
Meyiti qonaq otağının ortasında döşəyin üstünə qoymuş, üstünü də örtmüşdülər. Baş verən hadisəyə hamı təəssüflənirdi. Onun nə yaşı vardı?! Həsən molla dalınca getmişdi. Bundan sonra görüləcək işlər barədə söhbət gedirdi. Birinci növbədə ölü yuyulmalı və dəfn olunmalı idi. Sonra yasxana qurulmalıydı.
Bakı kimi yerdə adam ölməyə də qorxur. Dəfn üçün yer yoxdur. Əslində yerdən çox yer var. Bir əlcə torpağı od qiymətinə satırlar. Yasxana üçün çadır gətirtmək, üç, qırx vermək üçün bir ətək pul lazımdır. Bu da hər adamın cibinə görə deyil. Amma nə edəsən? Heç kim ölüsünü urvatsız etmir, yerdə qoymur. Borca düşüb dəfn də edir, üçünü də, qırxını da, ilini də verir, baş daşı da qoydurur.
Molla gəlib çıxdı. O, meyitə sarı gedirdi ki, ayaq saxladı. Meyit tərpənirdi. Bu, ətrafdakı digər şəxslərin də, Həsənin də diqqətini cəlb etdi.
Vaqifin sevimli bir pişiyi vardı. Fikirləşdilər ki, yəqin pişik xəlvəti özünü meyitin yanına verib ki, onunla halallaşsın. Vasifin pişiyə acığı tutdu. İrəli yeriyirdi ki, pişiyə həddini göstərsin, bir də gördü ki, meyit qalxıb yerində oturdu. Həsən diksindi və geri çəkildi. Meyit əli ilə işarə etdi. Hamı çəkildi. Sevil xanım pal-paltar gətirib ərini geyindirdi. Nigarla Həsən özlərini atalarının üstünə atdılar. Onlardan bir yanıqlı hönkürtü qopdu ki, gəl görəsən. Qəlb parçalayırdı:
- Ata!!! Atacan!!!
Onlar sevincdən az qala dəli olacaqdılar. Sizə zarafat gəlməsin, ölmüş atalarına yenidən qovuşmuşdular. Vaqif ətrafa göz gəzdirərək:
- Bu adamlar buraya niyə yığışıblar? Deyəsən çox yatmışam.
Sevil xanım istədi desin ki, “yatmaq nədir, ölmüşdün!”. Amma demədi, özünü saxladı. Qoy bilməsin. Cavab olaraq bildirdi:
- Hamamxanadakı qaz buraxır deyəsən...
Vaqif fikirləşdi: Sevil qaza görə bu qədər adamı buraya niyə yağıb, mənə deyə bilmirdi. Nə olsun yatmışdım, oyadaydı. Buna görə onun xətrinə dəyəcəkdim?!
Yadına salmağa çalışdı: “Hə, yuxusu gəlirdi. Amma şirin yuxu deyildi. Gic yuxu idi, adamın başını ağrıdırdı. Ayılmaq istədi – ayıla bilmədi. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - aça bilmədi. Deməli, boğulurmuş”.
Vaqifin başı gicəllənir, ürəyi bulanırdı. Özünü saxlaya bilməyib Sevil xanımın qolları arasına düşdü. Nigar qorxub qışqırdı. Atasının bu dəfə doğrudan-doğruya öləcəyindən qorxurdu. Həsən bibisi oğlu Adillə Vaqifi aşağı düşürüb maşına mindirdilər və xəstəxanaya apardılar. Həkimlər dərhal tədbir gördülər, iynə vuruldu, sistem qoşuldu. Bu minvalla Vaqif bir neçə gün xəstəxanada yatdı. Sonradan başına gələnləri əzizlərinə, onu yoluxmağa gələnlərə danışdı:
- O dünyanı görüb qayıtdım. Ətrafımda ağ rəngli mələklər uçur, məni də öz ardınca aparırdılar. Səhv etmirəmsə, bir qara quş mənə yaxınlaşmaq istəyir, qanadlı mələklər məni dövrəyə alıb buna yol vermirdilər. Mələklərin əhatəsində ənginliklərə gedirdim. Yer görünmürdü. Evimiz görünmürdü. İnsanlar görünmürdü. Özümü heç zaman elə rahat, qayğısız, bəxtiyar hiss etməmişdim. Sonsuzluğa doğru gedirdik. Birdən-birə narahat oldum. Bu gedişin qayıdışı da olmalı idi. Bu isə çox vaxt aparacaqdı. Birisi gün işə gecikə bilərdim. İş cəhənnəmə. Qızıma, Nigarıma söz vermişdim, o da səbirsizliklə gözləyirdi ki, bazar günü birlikdə gedib onunçun qəşəng bir cinsi şalvar alacağam. Gözü yolda qalmaq yaxşı deyil.
Odur ki, üzümü mələklərə tutub soruşdum:
- Hara gedirik? Çox uzaqlaşmayaq. Yarımçıq işlərim qalıb.
Dedilər:
- Səfərimiz uzun sürəcək.
- Nə danışırsınız, mən qayıtmalıyam.
- Olmaz.
- Necə yəni olmaz?! Qızıma söz vermişəm. Sözümə əməl etməliyəm. Əks halda haqqımda nə fikirləşər?!
- Dedik ki, olmaz. Əgər qayıtsan, sonra geri dönə bilməyəcəksən.
- Sizə söz verirəm. Qızıma cinsi şalvar alım, sonra hara deyirsiniz gəlim...
Bu sözlərim mələklərin xoşuna gəlmədi:
- Belə görünür, sən xoş həyat istəmirsən. Geri dönsən, yenə əzablı həyatını yaşamaqda davam edəcək, peşman olacaqsan.
- Cinsi şalvarı alıb qızıma versəydim, indi geri dönməzdim...
Mələklər artıq dözmədilər. Əsəbi halda dedilər:
- Elə isə get, əzablarınla yaşa.
Vagif söhbətini tamamladı:
- Hə, əzizlərim, mələklərə qulaq asmayıb, geri döndüm. Qayıdan kimi əlimi gözlərimə apardım. Onlar qapalı idi. Gözlərimi açanda gördüm ki, hamı ağlayır. Nigarım, Həsənim ağlayır. Fikirləşdim ki, Nigar cinsi şalvarı vaxtında almadığıma görə ağlayır, Həsən də onun göz yaşlarına tablaşmayıb ona qoşulub. Sonra gördüm yox, məsələ özgə cürmüş. Bir müddət klinik ölümdə olmuşam.
Vaqif Nigarı yanına çağırıb saçlarını tumarladı:
- Qızım, məni ölümün pəncəsindən sən qurtardın, sənə verdiyim söz qurtardı. Sağ ol. Sabah gedib səninçin cinsi şalvar alarıq.
Müəllifin bütün yazıları - Akif ABBASOV
Bölməyə aid digər xəbərlər
19-03-2025, 11:04
Akif ABBASOV - Ədəbiyyatımıza yeni ruh gətirmiş Zəlimxan Yaqub - Akif Abbasov yazır
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
Nadir Azməmmədov: “Təəssüf ki, indi rejissor olmaq, kino və serial çəkmək adiləşib, bəzən bunun məsuliyyətini dərk etmirlər”
Türkiyədə yaşayan Əməkdar artist deyir ki, siyasilərin illərlə həllinə çalışdığı hansısa bir məsələni bəzən uğurlu bir musiqi əsəri həll edə bilər
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
