18:09 / 05-07-2025
Mingəçevirdə iki qayıq toqquşub - Beş nəfər xəsarət alıb
14:30 / 05-07-2025
Sabah yağış yağacaq
14:16 / 05-07-2025
Akademik Yusif Məmmədəliyevin 120 illiyi qeyd ediləcək - Sərəncam
12:19 / 05-07-2025
“AzerGold”-un qiymətli metal satışından gəlirləri artıb
12:09 / 05-07-2025
Beş kollecə direktor təyin ediblər - Siyahı
12:04 / 05-07-2025
Sadiq Qurbanov: “Xankəndidə keçirilən ECO Zirvəsi Azərbaycanın qələbəsidir”
10:36 / 05-07-2025
DTX-nin Akademiyasında növbəti məzun buraxılışı olub - Video
10:35 / 05-07-2025
Türkiyəyə güclü qar yağıb
10:31 / 05-07-2025
Kürdə boğulan 19 yaşlı gəncin meyiti tapılıb
10:09 / 05-07-2025
Azərbaycanlı “qanuni oğru”lar barədə qərar verilib
09:26 / 05-07-2025
Aşura günü ilə bağlı qanvermə aksiyası başlayıb
19:49 / 04-07-2025
Şəmkirdə üç uşaq göldə batıb - Yenilənib
19:48 / 04-07-2025
İran prezidenti Qarabağa gəlib - (Yenilənib)
19:46 / 04-07-2025
Qərbi Azərbaycana qayıdışın hüquqi əsasları müzakirə olunub - Fotolar
19:14 / 04-07-2025
Ərdoğanı Füzulidən yola salıblar - (Yenilənib) - Foto
18:42 / 04-07-2025
İlham Əliyevlə İran prezidenti arasında görüş olub - Fotolar (Yenilənib)
18:35 / 04-07-2025
Ukrayna və ABŞ prezidentləri telefonla danışıblar
18:25 / 04-07-2025
Müsavat Rusiya səfirliyi qarşısında aksiya keçirmək istəyir
18:19 / 04-07-2025
DTX-nın saxladığı sabiq diplomatın məhkəməsi başlayıb
18:01 / 04-07-2025
Ali Məhkəmə inzibati mübahisələrə dair işlərlə bağlı qərar qəbul edib
17:42 / 04-07-2025
Şavkat Mirziyoyevin Azərbaycana səfəri başa çatıb
17:21 / 04-07-2025
Deputatlar daha 15 qanuna dəyişiklik edəcək - Siyahı
17:05 / 04-07-2025
Fransada “səssiz etiraz”: ABŞ demokratiyasına şübhə ilə yanaşırlar
16:59 / 04-07-2025
Sadır Japarovun Azərbaycana səfəri başa çatıb
16:33 / 04-07-2025
ECO-nun növbəti sammiti İranda keçiriləcək
16:31 / 04-07-2025
Ərdoğan ilə Pezeşkian Xankəndidə görüşüblər
16:20 / 04-07-2025
Meyxanaçı azadlığa buraxılıb
16:17 / 04-07-2025
Azərbaycan diaspor rəhbəri Rusiya vətəndaşlığından çıxarılıb
16:01 / 04-07-2025
Xankəndidə 17-ci Zirvə görüşü: ölkə başçıları mesajlar verir - (Yenilənib) - Fotolar
15:47 / 04-07-2025
Üç şəhidimiz Kəlbəcərdə dəfn edilib - Fotolar
21:03 / 30-06-2025

13:01 / 01-07-2025

13:16 / 02-07-2025

14:40 / 03-07-2025

07:52 / 01-07-2025

12:16 / 02-07-2025

19:48 / 04-07-2025

10:26 / 02-07-2025

15:33 / 02-07-2025

14:53 / 01-07-2025

16:55 / 02-07-2025

Dəm qazı - Akif Abbasov yazır
Tarix: 09-03-2024 10:23 | Bölmə: Akif ABBASOV

Akif ABBASOV
Şənbə günlərinin biri axşamüstü idi. Hamamı yandırmışdılar. Vaqif yuyunacaqdı. Onunçun dəyişik, dəsmal, kisə, maçalka qoymuşdular. Vaqif çayını içib ayağa qalxanda Nigar:
- Atacan, cinsi şalvarım köhnəlib, - dedi.
Vaqif onun saçlarını sığallayıb:
- Köhnəlib, təzəsini alarıq, - deyə söz verdi. - Elə buna görə ürəyini sıxırsan?
Nigar:
- Ürəyimi sıxmıram, ata. Dedim məlumatın olsun. Pulumuz olanda...
Vaqif zarafata saldı:
- Yəni deyirsən bir cinsi şalvar almağa da pulumuz çatmaz?!. Pul bizdə, bir də ingilisdə.
Nigarın dayanıb baxdığını görüb əlavə etdi:
- Yəni fikirləşirsən ki, bütün bunlar sözdür, nə zaman alacağam şalvarı? Qızım, neçə gündür su gəlmirdi. Bu gün axır ki, suyu buraxdılar. Nə qədər ki, su var, gedim çimim. Allah qoysa, sabah səninçin şalvar almağa gedərik. Oldu?
Nigar başını tərpədib razılığını bildirdi.
Hamam yaxşıca qızmışdı. Su da gur gəlirdi, isti idi. Vaqif kisələnir, neçə gündən qalma kirini tökürdü. Amma gic yuxu onu girələmişdi. Axşamlar başı kompüterdə oyunlara qarışır, doyunca yatmır, gündüzlər də ayaq döyür, “o idarə sənin, bu ev mənin”, - deyə gəzir, təmirlə məşğul olurdu.
İnsan sağlamlığının bir şərti də doyunca yatmaqdır. Yuxu ki, var, gəldi, gərək başını atıb yatasan. Yuxunun vaxtını ki, keçirdin, sonra nə billah edirsən, yata bilmirsən. Yerində o yana, bu yana o qədər qurcalanırsan ki, altındakı döşəkağı, başının altındakı yastıq üzü bir günə düşür ki, gəl görəsən... Vay onda ki, arvad da səndən əvvəl yatağa uzana və dərhal da yuxuya gedə. Yuxuya getməyi ilə də bir xorna çəkə ki, qonşular gəlib qapını dağıdalar ki: “Ay balam, sizdə nə olub, dalaşan yoxdur ki? Bəlkə kimi isə boğurlar?”
Yox, bu yuxugəlməyə oxşamırdı. Vaqif başa düşdü ki, qızdırıcı kalonkadır naxələflik edən. Dəm qazı idi onu yuxuya vermək istəyən. Uşaq deyildi ki, bunu bilməyə. Aləmə o papış tikirdi. Qışqırmaq istədi. Səsi çıxmadı. Qızdırıcını söndürmək istədi - qolu qalxmadı. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - bacarmadı. Huşunu itirib yıxıldı.
Vaqif hamamxanada çox ləngiməzdi. Uzağı 20-25 dəqiqəyə çıxardı. Amma indi çıxmaq bilmirdi. Nigar mətbəxdə qurdalanan Sevilin üstünə qaçıb:
- Ay ana, atam qırx dəqiqə olar ki, hamamxanadadır, - dedi. - Bir yoxla.
Sevil xanım əhəmiyyət vermədi, zarafata saldı:
- Yəqin qırx ildən qalma kirlərini çıxarıb qurtarmayıb. Su gec-gec gələndə belə şeylər olur. Neçə gündür çimmək istəyirdi. İndi əlinə girəvə düşüb. Mən dovğa bulayıram. Sən qapını döy, cavab verəcək.
Nigar tez hamamxanaya sarı qaçdı. Qapını döydü. Yanan qazın fışıltılı səsi gəlsə də, Vaqifdən səs çıxmırdı..
Nigar həyəcan içərisində anasını çağırdı:
- Ay ana, cavab vermir. Başında bir iş var deyəsən.
Qızının səsindəki təlaşı duyan Sevil xanım özünü mətbəxdən çölə atdı.
Kiyev layihəli binalarda, hamamxana ilə ayaqyolu mətbəxdən aralı olur, dəhlizin o biri başında inşa edilir. Sevil qaçaraq özünü hamamxanaya çatdırdı və başladı var gücü ilə qapını döyməyə:
- Vaqif, Vaqif!!!
Səs gəlmirdi. Qapını itələdilər. Açmağa gücləri çatmadı. Arxadan bağlanmışdı. Sevil xanım hər şeyi başa düşdü və ucadan qışqırdı: “Evim yıxıldı!”
Ana-bala qonşuları köməyə çağırdılar. Qonşular tökülüşüb gəldilər, qapını sındıranda gördülər ki, Vaqif hərəkətsiz döşəmədə sərələ qalıb. Onu özünə gətirməyə çalışdılar. Fəqət səyləri əbəs idi. Dəm qazı öz işini görmüş, onu zəhərləmişdi. Sevil xanım vay-şivən qoparıb üzünü cırdı. Nigar da özünü öldürürdü: “Ata, ata!!!”
Qaçaraq Həsən də gəldi. Atasını bu halətdə görüb anası ilə bacısına qoşulub hönkürdü.
Həkim artıq yoxlayıb ölüm aktı tərtib etmişdi. Ev adamlarla dolmuşdu. Qohum-əqrəbanın da gəldiyini görən qonşular çəkilib getdilər.
Meyiti qonaq otağının ortasında döşəyin üstünə qoymuş, üstünü də örtmüşdülər. Baş verən hadisəyə hamı təəssüflənirdi. Onun nə yaşı vardı?! Həsən molla dalınca getmişdi. Bundan sonra görüləcək işlər barədə söhbət gedirdi. Birinci növbədə ölü yuyulmalı və dəfn olunmalı idi. Sonra yasxana qurulmalıydı.
Bakı kimi yerdə adam ölməyə də qorxur. Dəfn üçün yer yoxdur. Əslində yerdən çox yer var. Bir əlcə torpağı od qiymətinə satırlar. Yasxana üçün çadır gətirtmək, üç, qırx vermək üçün bir ətək pul lazımdır. Bu da hər adamın cibinə görə deyil. Amma nə edəsən? Heç kim ölüsünü urvatsız etmir, yerdə qoymur. Borca düşüb dəfn də edir, üçünü də, qırxını da, ilini də verir, baş daşı da qoydurur.
Molla gəlib çıxdı. O, meyitə sarı gedirdi ki, ayaq saxladı. Meyit tərpənirdi. Bu, ətrafdakı digər şəxslərin də, Həsənin də diqqətini cəlb etdi.
Vaqifin sevimli bir pişiyi vardı. Fikirləşdilər ki, yəqin pişik xəlvəti özünü meyitin yanına verib ki, onunla halallaşsın. Vasifin pişiyə acığı tutdu. İrəli yeriyirdi ki, pişiyə həddini göstərsin, bir də gördü ki, meyit qalxıb yerində oturdu. Həsən diksindi və geri çəkildi. Meyit əli ilə işarə etdi. Hamı çəkildi. Sevil xanım pal-paltar gətirib ərini geyindirdi. Nigarla Həsən özlərini atalarının üstünə atdılar. Onlardan bir yanıqlı hönkürtü qopdu ki, gəl görəsən. Qəlb parçalayırdı:
- Ata!!! Atacan!!!
Onlar sevincdən az qala dəli olacaqdılar. Sizə zarafat gəlməsin, ölmüş atalarına yenidən qovuşmuşdular. Vaqif ətrafa göz gəzdirərək:
- Bu adamlar buraya niyə yığışıblar? Deyəsən çox yatmışam.
Sevil xanım istədi desin ki, “yatmaq nədir, ölmüşdün!”. Amma demədi, özünü saxladı. Qoy bilməsin. Cavab olaraq bildirdi:
- Hamamxanadakı qaz buraxır deyəsən...
Vaqif fikirləşdi: Sevil qaza görə bu qədər adamı buraya niyə yağıb, mənə deyə bilmirdi. Nə olsun yatmışdım, oyadaydı. Buna görə onun xətrinə dəyəcəkdim?!
Yadına salmağa çalışdı: “Hə, yuxusu gəlirdi. Amma şirin yuxu deyildi. Gic yuxu idi, adamın başını ağrıdırdı. Ayılmaq istədi – ayıla bilmədi. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - aça bilmədi. Deməli, boğulurmuş”.
Vaqifin başı gicəllənir, ürəyi bulanırdı. Özünü saxlaya bilməyib Sevil xanımın qolları arasına düşdü. Nigar qorxub qışqırdı. Atasının bu dəfə doğrudan-doğruya öləcəyindən qorxurdu. Həsən bibisi oğlu Adillə Vaqifi aşağı düşürüb maşına mindirdilər və xəstəxanaya apardılar. Həkimlər dərhal tədbir gördülər, iynə vuruldu, sistem qoşuldu. Bu minvalla Vaqif bir neçə gün xəstəxanada yatdı. Sonradan başına gələnləri əzizlərinə, onu yoluxmağa gələnlərə danışdı:
- O dünyanı görüb qayıtdım. Ətrafımda ağ rəngli mələklər uçur, məni də öz ardınca aparırdılar. Səhv etmirəmsə, bir qara quş mənə yaxınlaşmaq istəyir, qanadlı mələklər məni dövrəyə alıb buna yol vermirdilər. Mələklərin əhatəsində ənginliklərə gedirdim. Yer görünmürdü. Evimiz görünmürdü. İnsanlar görünmürdü. Özümü heç zaman elə rahat, qayğısız, bəxtiyar hiss etməmişdim. Sonsuzluğa doğru gedirdik. Birdən-birə narahat oldum. Bu gedişin qayıdışı da olmalı idi. Bu isə çox vaxt aparacaqdı. Birisi gün işə gecikə bilərdim. İş cəhənnəmə. Qızıma, Nigarıma söz vermişdim, o da səbirsizliklə gözləyirdi ki, bazar günü birlikdə gedib onunçun qəşəng bir cinsi şalvar alacağam. Gözü yolda qalmaq yaxşı deyil.
Odur ki, üzümü mələklərə tutub soruşdum:
- Hara gedirik? Çox uzaqlaşmayaq. Yarımçıq işlərim qalıb.
Dedilər:
- Səfərimiz uzun sürəcək.
- Nə danışırsınız, mən qayıtmalıyam.
- Olmaz.
- Necə yəni olmaz?! Qızıma söz vermişəm. Sözümə əməl etməliyəm. Əks halda haqqımda nə fikirləşər?!
- Dedik ki, olmaz. Əgər qayıtsan, sonra geri dönə bilməyəcəksən.
- Sizə söz verirəm. Qızıma cinsi şalvar alım, sonra hara deyirsiniz gəlim...
Bu sözlərim mələklərin xoşuna gəlmədi:
- Belə görünür, sən xoş həyat istəmirsən. Geri dönsən, yenə əzablı həyatını yaşamaqda davam edəcək, peşman olacaqsan.
- Cinsi şalvarı alıb qızıma versəydim, indi geri dönməzdim...
Mələklər artıq dözmədilər. Əsəbi halda dedilər:
- Elə isə get, əzablarınla yaşa.
Vagif söhbətini tamamladı:
- Hə, əzizlərim, mələklərə qulaq asmayıb, geri döndüm. Qayıdan kimi əlimi gözlərimə apardım. Onlar qapalı idi. Gözlərimi açanda gördüm ki, hamı ağlayır. Nigarım, Həsənim ağlayır. Fikirləşdim ki, Nigar cinsi şalvarı vaxtında almadığıma görə ağlayır, Həsən də onun göz yaşlarına tablaşmayıb ona qoşulub. Sonra gördüm yox, məsələ özgə cürmüş. Bir müddət klinik ölümdə olmuşam.
Vaqif Nigarı yanına çağırıb saçlarını tumarladı:
- Qızım, məni ölümün pəncəsindən sən qurtardın, sənə verdiyim söz qurtardı. Sağ ol. Sabah gedib səninçin cinsi şalvar alarıq.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 09-03-2024 10:23 | Bölmə: Akif ABBASOV

Akif ABBASOV
(Hekayə)
Şənbə günlərinin biri axşamüstü idi. Hamamı yandırmışdılar. Vaqif yuyunacaqdı. Onunçun dəyişik, dəsmal, kisə, maçalka qoymuşdular. Vaqif çayını içib ayağa qalxanda Nigar:
- Atacan, cinsi şalvarım köhnəlib, - dedi.
Vaqif onun saçlarını sığallayıb:
- Köhnəlib, təzəsini alarıq, - deyə söz verdi. - Elə buna görə ürəyini sıxırsan?
Nigar:
- Ürəyimi sıxmıram, ata. Dedim məlumatın olsun. Pulumuz olanda...
Vaqif zarafata saldı:
- Yəni deyirsən bir cinsi şalvar almağa da pulumuz çatmaz?!. Pul bizdə, bir də ingilisdə.
Nigarın dayanıb baxdığını görüb əlavə etdi:
- Yəni fikirləşirsən ki, bütün bunlar sözdür, nə zaman alacağam şalvarı? Qızım, neçə gündür su gəlmirdi. Bu gün axır ki, suyu buraxdılar. Nə qədər ki, su var, gedim çimim. Allah qoysa, sabah səninçin şalvar almağa gedərik. Oldu?
Nigar başını tərpədib razılığını bildirdi.
Hamam yaxşıca qızmışdı. Su da gur gəlirdi, isti idi. Vaqif kisələnir, neçə gündən qalma kirini tökürdü. Amma gic yuxu onu girələmişdi. Axşamlar başı kompüterdə oyunlara qarışır, doyunca yatmır, gündüzlər də ayaq döyür, “o idarə sənin, bu ev mənin”, - deyə gəzir, təmirlə məşğul olurdu.
İnsan sağlamlığının bir şərti də doyunca yatmaqdır. Yuxu ki, var, gəldi, gərək başını atıb yatasan. Yuxunun vaxtını ki, keçirdin, sonra nə billah edirsən, yata bilmirsən. Yerində o yana, bu yana o qədər qurcalanırsan ki, altındakı döşəkağı, başının altındakı yastıq üzü bir günə düşür ki, gəl görəsən... Vay onda ki, arvad da səndən əvvəl yatağa uzana və dərhal da yuxuya gedə. Yuxuya getməyi ilə də bir xorna çəkə ki, qonşular gəlib qapını dağıdalar ki: “Ay balam, sizdə nə olub, dalaşan yoxdur ki? Bəlkə kimi isə boğurlar?”
Yox, bu yuxugəlməyə oxşamırdı. Vaqif başa düşdü ki, qızdırıcı kalonkadır naxələflik edən. Dəm qazı idi onu yuxuya vermək istəyən. Uşaq deyildi ki, bunu bilməyə. Aləmə o papış tikirdi. Qışqırmaq istədi. Səsi çıxmadı. Qızdırıcını söndürmək istədi - qolu qalxmadı. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - bacarmadı. Huşunu itirib yıxıldı.
Vaqif hamamxanada çox ləngiməzdi. Uzağı 20-25 dəqiqəyə çıxardı. Amma indi çıxmaq bilmirdi. Nigar mətbəxdə qurdalanan Sevilin üstünə qaçıb:
- Ay ana, atam qırx dəqiqə olar ki, hamamxanadadır, - dedi. - Bir yoxla.
Sevil xanım əhəmiyyət vermədi, zarafata saldı:
- Yəqin qırx ildən qalma kirlərini çıxarıb qurtarmayıb. Su gec-gec gələndə belə şeylər olur. Neçə gündür çimmək istəyirdi. İndi əlinə girəvə düşüb. Mən dovğa bulayıram. Sən qapını döy, cavab verəcək.
Nigar tez hamamxanaya sarı qaçdı. Qapını döydü. Yanan qazın fışıltılı səsi gəlsə də, Vaqifdən səs çıxmırdı..
Nigar həyəcan içərisində anasını çağırdı:
- Ay ana, cavab vermir. Başında bir iş var deyəsən.
Qızının səsindəki təlaşı duyan Sevil xanım özünü mətbəxdən çölə atdı.
Kiyev layihəli binalarda, hamamxana ilə ayaqyolu mətbəxdən aralı olur, dəhlizin o biri başında inşa edilir. Sevil qaçaraq özünü hamamxanaya çatdırdı və başladı var gücü ilə qapını döyməyə:
- Vaqif, Vaqif!!!
Səs gəlmirdi. Qapını itələdilər. Açmağa gücləri çatmadı. Arxadan bağlanmışdı. Sevil xanım hər şeyi başa düşdü və ucadan qışqırdı: “Evim yıxıldı!”
Ana-bala qonşuları köməyə çağırdılar. Qonşular tökülüşüb gəldilər, qapını sındıranda gördülər ki, Vaqif hərəkətsiz döşəmədə sərələ qalıb. Onu özünə gətirməyə çalışdılar. Fəqət səyləri əbəs idi. Dəm qazı öz işini görmüş, onu zəhərləmişdi. Sevil xanım vay-şivən qoparıb üzünü cırdı. Nigar da özünü öldürürdü: “Ata, ata!!!”
Qaçaraq Həsən də gəldi. Atasını bu halətdə görüb anası ilə bacısına qoşulub hönkürdü.
Həkim artıq yoxlayıb ölüm aktı tərtib etmişdi. Ev adamlarla dolmuşdu. Qohum-əqrəbanın da gəldiyini görən qonşular çəkilib getdilər.
Meyiti qonaq otağının ortasında döşəyin üstünə qoymuş, üstünü də örtmüşdülər. Baş verən hadisəyə hamı təəssüflənirdi. Onun nə yaşı vardı?! Həsən molla dalınca getmişdi. Bundan sonra görüləcək işlər barədə söhbət gedirdi. Birinci növbədə ölü yuyulmalı və dəfn olunmalı idi. Sonra yasxana qurulmalıydı.
Bakı kimi yerdə adam ölməyə də qorxur. Dəfn üçün yer yoxdur. Əslində yerdən çox yer var. Bir əlcə torpağı od qiymətinə satırlar. Yasxana üçün çadır gətirtmək, üç, qırx vermək üçün bir ətək pul lazımdır. Bu da hər adamın cibinə görə deyil. Amma nə edəsən? Heç kim ölüsünü urvatsız etmir, yerdə qoymur. Borca düşüb dəfn də edir, üçünü də, qırxını da, ilini də verir, baş daşı da qoydurur.
Molla gəlib çıxdı. O, meyitə sarı gedirdi ki, ayaq saxladı. Meyit tərpənirdi. Bu, ətrafdakı digər şəxslərin də, Həsənin də diqqətini cəlb etdi.
Vaqifin sevimli bir pişiyi vardı. Fikirləşdilər ki, yəqin pişik xəlvəti özünü meyitin yanına verib ki, onunla halallaşsın. Vasifin pişiyə acığı tutdu. İrəli yeriyirdi ki, pişiyə həddini göstərsin, bir də gördü ki, meyit qalxıb yerində oturdu. Həsən diksindi və geri çəkildi. Meyit əli ilə işarə etdi. Hamı çəkildi. Sevil xanım pal-paltar gətirib ərini geyindirdi. Nigarla Həsən özlərini atalarının üstünə atdılar. Onlardan bir yanıqlı hönkürtü qopdu ki, gəl görəsən. Qəlb parçalayırdı:
- Ata!!! Atacan!!!
Onlar sevincdən az qala dəli olacaqdılar. Sizə zarafat gəlməsin, ölmüş atalarına yenidən qovuşmuşdular. Vaqif ətrafa göz gəzdirərək:
- Bu adamlar buraya niyə yığışıblar? Deyəsən çox yatmışam.
Sevil xanım istədi desin ki, “yatmaq nədir, ölmüşdün!”. Amma demədi, özünü saxladı. Qoy bilməsin. Cavab olaraq bildirdi:
- Hamamxanadakı qaz buraxır deyəsən...
Vaqif fikirləşdi: Sevil qaza görə bu qədər adamı buraya niyə yağıb, mənə deyə bilmirdi. Nə olsun yatmışdım, oyadaydı. Buna görə onun xətrinə dəyəcəkdim?!
Yadına salmağa çalışdı: “Hə, yuxusu gəlirdi. Amma şirin yuxu deyildi. Gic yuxu idi, adamın başını ağrıdırdı. Ayılmaq istədi – ayıla bilmədi. Hamamxananın qapısını açmaq istədi - aça bilmədi. Deməli, boğulurmuş”.
Vaqifin başı gicəllənir, ürəyi bulanırdı. Özünü saxlaya bilməyib Sevil xanımın qolları arasına düşdü. Nigar qorxub qışqırdı. Atasının bu dəfə doğrudan-doğruya öləcəyindən qorxurdu. Həsən bibisi oğlu Adillə Vaqifi aşağı düşürüb maşına mindirdilər və xəstəxanaya apardılar. Həkimlər dərhal tədbir gördülər, iynə vuruldu, sistem qoşuldu. Bu minvalla Vaqif bir neçə gün xəstəxanada yatdı. Sonradan başına gələnləri əzizlərinə, onu yoluxmağa gələnlərə danışdı:
- O dünyanı görüb qayıtdım. Ətrafımda ağ rəngli mələklər uçur, məni də öz ardınca aparırdılar. Səhv etmirəmsə, bir qara quş mənə yaxınlaşmaq istəyir, qanadlı mələklər məni dövrəyə alıb buna yol vermirdilər. Mələklərin əhatəsində ənginliklərə gedirdim. Yer görünmürdü. Evimiz görünmürdü. İnsanlar görünmürdü. Özümü heç zaman elə rahat, qayğısız, bəxtiyar hiss etməmişdim. Sonsuzluğa doğru gedirdik. Birdən-birə narahat oldum. Bu gedişin qayıdışı da olmalı idi. Bu isə çox vaxt aparacaqdı. Birisi gün işə gecikə bilərdim. İş cəhənnəmə. Qızıma, Nigarıma söz vermişdim, o da səbirsizliklə gözləyirdi ki, bazar günü birlikdə gedib onunçun qəşəng bir cinsi şalvar alacağam. Gözü yolda qalmaq yaxşı deyil.
Odur ki, üzümü mələklərə tutub soruşdum:
- Hara gedirik? Çox uzaqlaşmayaq. Yarımçıq işlərim qalıb.
Dedilər:
- Səfərimiz uzun sürəcək.
- Nə danışırsınız, mən qayıtmalıyam.
- Olmaz.
- Necə yəni olmaz?! Qızıma söz vermişəm. Sözümə əməl etməliyəm. Əks halda haqqımda nə fikirləşər?!
- Dedik ki, olmaz. Əgər qayıtsan, sonra geri dönə bilməyəcəksən.
- Sizə söz verirəm. Qızıma cinsi şalvar alım, sonra hara deyirsiniz gəlim...
Bu sözlərim mələklərin xoşuna gəlmədi:
- Belə görünür, sən xoş həyat istəmirsən. Geri dönsən, yenə əzablı həyatını yaşamaqda davam edəcək, peşman olacaqsan.
- Cinsi şalvarı alıb qızıma versəydim, indi geri dönməzdim...
Mələklər artıq dözmədilər. Əsəbi halda dedilər:
- Elə isə get, əzablarınla yaşa.
Vagif söhbətini tamamladı:
- Hə, əzizlərim, mələklərə qulaq asmayıb, geri döndüm. Qayıdan kimi əlimi gözlərimə apardım. Onlar qapalı idi. Gözlərimi açanda gördüm ki, hamı ağlayır. Nigarım, Həsənim ağlayır. Fikirləşdim ki, Nigar cinsi şalvarı vaxtında almadığıma görə ağlayır, Həsən də onun göz yaşlarına tablaşmayıb ona qoşulub. Sonra gördüm yox, məsələ özgə cürmüş. Bir müddət klinik ölümdə olmuşam.
Vaqif Nigarı yanına çağırıb saçlarını tumarladı:
- Qızım, məni ölümün pəncəsindən sən qurtardın, sənə verdiyim söz qurtardı. Sağ ol. Sabah gedib səninçin cinsi şalvar alarıq.
Müəllifin bütün yazıları - Akif ABBASOV
Bölməyə aid digər xəbərlər
19-03-2025, 11:04
Akif ABBASOV - Ədəbiyyatımıza yeni ruh gətirmiş Zəlimxan Yaqub - Akif Abbasov yazır