20:34 / 25-11-2024
Bakıda NATO nümayəndə heyəti ilə görüş keçirilib
19:04 / 25-11-2024
Nazirlər Kabineti Səhiyyə Nazirliyi barədə qərar verib
18:48 / 25-11-2024
Ətir - Akif Abbasov yazır
18:00 / 25-11-2024
Hərbi ekspert Ədalət Verdiyev həbs edilib
17:45 / 25-11-2024
AFFA rəsmisi Danimarka klubunun oyununa təyinat alıb
17:41 / 25-11-2024
Deputat əmisi qızını işdən çıxarıb, yerinə öz xanımını təyin edib
17:38 / 25-11-2024
Pakistanda tayfalararası qarşıdurma: 85 nəfər ölüb, 156 yaralı var - Foto
17:27 / 25-11-2024
"Sabah"a yeni baş məşqçi təyin olunub
17:26 / 25-11-2024
Paşinyan qonşu ölkələrlə münasibətləri yaxşılaşdırmaq istəyir
16:42 / 25-11-2024
Şərur MTK məhkəməyə verilib
16:18 / 25-11-2024
Vüqar Bayramov: "Büdcə zərfində fiskal risklərin qeyd edilməsi məqsədəuyğun olardı"
16:03 / 25-11-2024
Papuaşvili yenidən spiker seçilib
15:56 / 25-11-2024
31 il əvvəl törədilmiş ağır cinayətin üstü açılıb
15:53 / 25-11-2024
Azərbaycan Ordusunun qırıcıları şərti hava kəşfiyyatı aparıblar - Video
15:51 / 25-11-2024
COP29: sui-istifadəyə cəhdlər olsa da, müsbət nəticə əldə edilib
15:50 / 25-11-2024
Sabiq xidmət rəisinə 10,5 il həbs cəzası verilib
15:39 / 25-11-2024
Ukraynaya qoşun göndərilməsi ilə bağlı müzakirələr başlayıb
15:17 / 25-11-2024
“Sabah” baş məşqçini istefaya göndərib
15:12 / 25-11-2024
İsrail səfirliyi yaxınlığında silahlı qarşıdurma olub
15:08 / 25-11-2024
Perinatal Mərkəzdə 7 uşağın ölümü... - Məhkəmə prosesi təxirə düşüb
15:07 / 25-11-2024
Rusiya Ermənistanın Avrasiyada təhlükəsizlik sisteminin inkişafında iştirakına ümid edir
14:55 / 25-11-2024
“İnteraz” rəhbərinin məhkəməsi keçirilib
14:43 / 25-11-2024
Məktəbəqədər təhsil müəssisələrinə müdir axtarılır
14:29 / 25-11-2024
Qarabağ zonasında daha 1457,4 hektar ərazi minalardan təmizlənib
14:21 / 25-11-2024
İlham Əliyev Gövhər Baxşəliyeva “Şöhrət” ordeni ilə təltif edib
14:16 / 25-11-2024
"Bələdiyyələrin əraziləri və torpaqları haqqında” qanuna əlavə təsdiqlənib
14:10 / 25-11-2024
Azərbaycanda yeni bələdiyyələr yaradılıb - Siyahı
14:00 / 25-11-2024
Nazirlik Boradigah sakinlərinə müsbət cavab verib
13:49 / 25-11-2024
Kəşfiyyat araşdırır: “Xabad” elçisinin qətlində “Özbəkistan izi” var
13:32 / 25-11-2024
Piramidanın tikintisinə 5 milyard dollar tələb olunur - Foto
13:32 / 21-11-2024
Dünyanın ən güclü donanmaları... - Qardaş Türkiyə siyahıda neçəncidir?
16:45 / 21-11-2024
Prezident iki Mərkəzi ləğv edib - Sərəncam
00:07 / 22-11-2024
Hikmət Hacıyev: “Politico”nun üzr istəməsini tələb edirik!”
09:37 / 21-11-2024
Naxçıvan səhiyyəsində həbslər başlayıb
11:03 / 23-11-2024
Türkiyədə 70 kq qızılla tutulan azərbaycanlı diplomatdır? - (Yenilənib)
18:00 / 25-11-2024
Hərbi ekspert Ədalət Verdiyev həbs edilib
14:10 / 25-11-2024
Azərbaycanda yeni bələdiyyələr yaradılıb - Siyahı
00:45 / 22-11-2024
Məşhur yazıçının yeni romanı nəşr edilib - Foto
15:30 / 22-11-2024
Nüvə müharibəsi ssenarisi - Təhlükədən qorunmaq üçün bunker sifariş edənlərin sayı artır
16:17 / 21-11-2024
Baş nazirin və sabiq müdafiə nazirinin həbsinə order verilib
13:04 / 21-11-2024
Kino şirkəti Batmobil avtomobili istehsal edir
Ətir - Akif Abbasov yazır
Tarix: 25-11-2024 18:48 | Bölmə: Akif ABBASOV
Akif ABBASOV
(hekayə)
Şərəbanı Yeni il ərəfəsi şöbə rəisini təbrik edib uzun ömür, cansağlığı arzuladı:
- Neçə-neçə belə bayramlara çıxasan, ailənlə, övladlarınla!
Rəhim ayağa qalxıb dil-ağız elədi:
- Ay Şərəbanı, yenə bu nə zəhmətdir çəkmisən?
Şərəbanı da öz növbəsində dedi:
- Heç bir zəhməti yoxdur, Rəhim qardaş.
Şərəbanı otaqdan çıxandan sonra Rəhim qapını bağlayıb hədiyyələrə baxdı: bir qutu ətir, bir qutu şokolad idi. Hə, bir dənə də qalstuk.
Rəhim bağlamanı götürüb gözdən iraq bir yana qoydu ki, evə aparsın.
Günlər keçdi. İdarənin rəisi Hökmzadənin ad günü yaxınlaşırdı. Rəhim onu təbrik etməyi özünə borc bildi. Necə olmasa rəisi idi, onun sözünü eşidirdi, onunla yaxşı münasibətdə idi. Odur ki, layiqli bir hədiyyə düzəldib rəisinin görüşünə getdi. Bu dəfə Hökmzadə dil-ağız elədi:
- Rəhim, bu nə xəcalətdir?
Rəhim:
- Ad gününüz mübarək, rəis! Allah sizi bizə çox görməsin! Ağrı-acı görməyəsiniz!
Rəhim özündən razı halda otağı tərk etdi.
Ertəsi gün Hökmzadə Şərəbanını yanına çağırtdırdı. Bir neçə gün əvvəl Rəhimin xahişi ilə Şərəbanının dərəcəsini artırmışdı. Şərəbanı təzə vəzifəsində ən azı 30-40 manat artıq maaş alacaqdı. Nə üçün idarə rəisinin otağına çağırıldığını bilməyən Şərəbanı çəkinə-çəkinə qapını açdı. Boynunu büküb durdu. Gözlədiyinin əksinə olaraq Hökmzadə onu gülərüz və xoş qarşıladı:
- Təzə işindən razısan?
Şərəbanə tez:
- Əlbəttə, rəis, - dedi, - Allah balalarını saxlasın, ömrünü uzun eləsin!
Hökmzadə sözünə davam etdi:
- Şərəbanı, ad günümü təbrik etdiyinə görə sağ ol. Amma zəhmət çəkmisən. Hədiyyəsiz-filansız da mənim sənə hörmətim var, yaxşı insansan, öz işini bilənsən.
Şərəbanı nə isə demək istədi. Hökmzadə imkan vermədi:
- Yaxşı, yaxşı, get, işində ol.
Şərəbanı pərt halda otağı tərk etdi. “Rəis hansı hədiyyədən danışırdı? Yoxsa mənə tənə vurur? Qanacaqsız olmağıma işarə edir. Mənim vəzifəmi böyüdüb. Buna görə nəsə təmənnası varmış! Bu adamların hamısı bir bezin qırağındadırlar. Tamah bunların axırına çıxacaq. Mən bu kişini gözü tox insan kimi tanıyırdım. Demə, başqalarının tayı imiş. Bunun da zayı çıxıb. Bir görürsən?! Abırına-həyasına bax. Otağına çağırtdırıb mənə söz eşitdirir. Görəsən iştahasından nə keçir? Buna neçə manat verməliyəm? Dollarla, yoxsa manatla? Haradadır o boyda pulum ki, buna verim? Bəs Rəhim niyə mənə bir söz deməyib?”
Özü ilə əlləşə-əlləşə Rəhimin kabinetinə girdi. Rəhim yenə məşğul idi, yazıb-pozur, sənədləri qaydaya salırdı. Şərəbanını görüb başını qaldırdı:
- Şərəbanı, sənə nə olub? Rəngin qaçıb elə bil?
Şərəbanı incik:
- Bəs bunu mənə niyə deməmisən? – deyə xəbər aldı.
Rəhim təəccüblə ona baxıb soruşdu:
- Nəyi deməmişəm, Şərəbanı?
Şərəbanı dalğın:
- Pul məsələsini... – dedi.
Rəhim onun danışığından bir şey başa düşməyərək:
- Yoxsa maaşını artırmayıblar? – deyə soruşdu.
Şərəbanı onun sualına sualla cavab verdi:
- Maaşın bura nə dəxli var?
Rəhim:
- Necə yəni nə dəxli? – dedi. - Vəzifən artıbsa, vəzifə maaşın da artmalıydı...
Şərəbanı dilxor halda:
- Vəzifə maaşım artıb, - dedi.
- Bəs narazılığın nədəndir?
Şərəbanı axır ki, mətləb üstünə gəldi:
- Bəs mənə niyə deməmisən ki, Hökmzadə vəzifəmi ona görə artırıb ki, qarnının ağrısı varmış.
Rəhim zarafata saldı:
- Mən Hökmzadəni 20 mildir tanıyıram. Hələ indiyədək onun qarnının ağrımasından şikayət etdiyini eşitməmişəm.
Şərəbanı ciddiləşdi:
- Yaxşı, zarafata salma. Hökmzadə məni yanına çağırmışdı. Vəzifəmi artırdığına görə məndən pul istəyir.
Rəhim donub yerində qaldı:
- Ola bilməz!
Şərəbanı dedi:
- Necə ola bilməz?! Get katibədən soruş. Öyrən ondan gör çağırmışdı, çağırmamışdı.
Rəhim pərt halda soruşdu:
- Lap elə beləcə də dedi ki, ona pul verməlisən?
Şərəbanı dedi:
- Elə demədi. Dolayısı qandırdı.
Rəhim inamla dilləndi:
- İnanmaram. O kişi təmiz adamdır. Necə qandırdı, nə dedi axı?
Şərəbanı aydınlıq gətirdi:
- Otaqdakı divanın üstündə bir torba vardı, onu göstərib dedi: “Şərəbanı, ad günümü təbrik etdiyinə görə sağ ol. Amma zəhmət çəkmisən. Hədiyyəsiz-filansız da mənim sənə hörmətim var...”
Rəhim tutuldu:
- Torba nə rəngdə idi?
Cavabında Şərəbanı dedi:
- Ağ-göy zolaqlı qəşəng bir torba idi.
Rəhim daha bərk təəccübləndi:
- Ay qız, o torbanı mən aparmışam onunçun. Təbrik edib çıxmışam.
Şərəbanı əlini əlinə vurdu:
- Görürsən? Mənə də qandırırmış ki, sən niyə mənə hədiyyə vermirsən?
Rəhim fikrə getdi. Bir qədər götür-qoy edəndən sonra dedi:
- Səndən bir şey soruşacağam, amma mənə düzünü de.
- Soruş, niyə demirəm. Həmişə mənə kömək edirsən, özü də təmənnasız. Məni burada işə sən düzəltmisən, rəisdən vəzifəmi böyütməyi də sən xahiş etmisən. Arxam da sənsən, dirəyim də, köməyim də.
- Sən mənə hədiyyə gətirmişdin. Yadındadır? Ətir, qalstuk, bir də şokolad. Bunu işdə kimə isə demisən?
Şərəbanı incidiyini açıq-aydın bildirdi:
- Məni nə hesab edirsən? Bu, çirkinlik olar. Verdiyin hədiyyəni də başqasına deyərlər?
- İndi mən sənə bir söz deyim: sənin hədiyyələrinin üstünə, bir xarici viski, bir dənə də qol saatı qoyub Hökzadəyə vermişəm. Ad gününü təbrik etmişəm. Bəs o haradan bilib ki, o ətri, o qalstuku sən almısan? Təəccüblüdür, çox təəccüblü!
Şərəbanı çiyinlərini çəkdi, and-aman elədi. Rəhim ona inandı. Yenə fikrə getdi. Sonra üzünü Şərəbanıya tutaraq dedi:
- Elə isə, bir gün mənə möhlət ver. Sabaha qədər bu sirrin üstünü açmağa çalışacağam. Amma yadında saxla. O kişi nə hədiyyə, nə də pulpərəstdir. Sabah danışarıq.
Axşam evə gələndə Rəhim arvadını yanına çağıraraq:
- Bu gün başıma bir iş gəlib, - dedi. - Ha əlləşirəm, bir şey başa düşə bilmirəm.
Səbinə:
- Yenə nə olub?
- Şərəbanı mənə ətir, qalstuk, şokolad gətirmişdi. Mən də əlavə xərc olmasın deyə onları götürüb verdim Hökmzadəyə. Lap sirri-xudadır. Bu kişi möcüzəymiş. Haradansa bilib ki, həmin hədiyyələr Şərəbanınmış. Axı bunu necə bilib? Şərəbanı and içdi ki, hədiyyələr barədə heç kimə söz deməyib.
Səbinəni gülmək tutdu:
- Hə, başa düşdüm. Bu anlaşılmazlıq mənim günahım üzündən baş verib.
Rəhim dilxor oldu:
- Necə? Hökmzadəyə sən demisən? Niyə? Məni Şərəbanıya qısqanırsan?
Səbinə dodaqlarında təbəssüm cavab verdi:
- Qısqanmaq niyə? Mən bilirəm ki, Şərəbanı sənlik deyil. Sənin zövqünü bilirəm.
Rəhimin acığı soyumaq bilmirdi:
- Bəs niyə Hökmzadəyə zəng eləmisən? Sən hara, Hökmzadə hara? Məni biabır etmək istəyirsən.
Səbinə gülməkdə davam edirdi:
- Sən həqiqəti bilmək istəyirsən?
- Əlbəttə.
- Sənə tez-tez hədiyyə verirlər. Sən də birinə hədiyyə vermək istəyəndə, onlardan hansınısa götürürsən. Fikirləşdim ki, bir gün çaşıb kiminsə hədiyyəsini özünə qaytaracaqsan, bu da yaxşı alınmayacaq.
Rəhim lal-dinməz qulaq asırdı.
- Onda belə qərara gəldim ki...
Rəhimin dinmədiyini görən Səbinə davam etdi:
- Onda belə qərara gəldim ki... Sənə hədiyyə verən adamın adını yazıb torbasının içərisinə atım. Görünür, Şərəbanının adı yazılmış kağızı götürməyi unutmuşam, hədiyyələr beləcə Hökmzadəyə çatıb. O da hədiyyələrə baxanda kağızı görüb.
Axır ki, kələfin ucu açıldı. Rəhim tez:
- Hökmzadə də elə bilib ki, vəzifəsini artırdığına görə onu təbrik edən Şərəbanı olub.
Səbinə əlavə etdi:
- Həm də Hökmzadə fikirləşib ki, Şərəbanı utandığından hədiyyəni özü deyil, səninlə göndərib...
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 25-11-2024 18:48 | Bölmə: Akif ABBASOV
Akif ABBASOV
(hekayə)
Şərəbanı Yeni il ərəfəsi şöbə rəisini təbrik edib uzun ömür, cansağlığı arzuladı:
- Neçə-neçə belə bayramlara çıxasan, ailənlə, övladlarınla!
Rəhim ayağa qalxıb dil-ağız elədi:
- Ay Şərəbanı, yenə bu nə zəhmətdir çəkmisən?
Şərəbanı da öz növbəsində dedi:
- Heç bir zəhməti yoxdur, Rəhim qardaş.
Şərəbanı otaqdan çıxandan sonra Rəhim qapını bağlayıb hədiyyələrə baxdı: bir qutu ətir, bir qutu şokolad idi. Hə, bir dənə də qalstuk.
Rəhim bağlamanı götürüb gözdən iraq bir yana qoydu ki, evə aparsın.
Günlər keçdi. İdarənin rəisi Hökmzadənin ad günü yaxınlaşırdı. Rəhim onu təbrik etməyi özünə borc bildi. Necə olmasa rəisi idi, onun sözünü eşidirdi, onunla yaxşı münasibətdə idi. Odur ki, layiqli bir hədiyyə düzəldib rəisinin görüşünə getdi. Bu dəfə Hökmzadə dil-ağız elədi:
- Rəhim, bu nə xəcalətdir?
Rəhim:
- Ad gününüz mübarək, rəis! Allah sizi bizə çox görməsin! Ağrı-acı görməyəsiniz!
Rəhim özündən razı halda otağı tərk etdi.
Ertəsi gün Hökmzadə Şərəbanını yanına çağırtdırdı. Bir neçə gün əvvəl Rəhimin xahişi ilə Şərəbanının dərəcəsini artırmışdı. Şərəbanı təzə vəzifəsində ən azı 30-40 manat artıq maaş alacaqdı. Nə üçün idarə rəisinin otağına çağırıldığını bilməyən Şərəbanı çəkinə-çəkinə qapını açdı. Boynunu büküb durdu. Gözlədiyinin əksinə olaraq Hökmzadə onu gülərüz və xoş qarşıladı:
- Təzə işindən razısan?
Şərəbanə tez:
- Əlbəttə, rəis, - dedi, - Allah balalarını saxlasın, ömrünü uzun eləsin!
Hökmzadə sözünə davam etdi:
- Şərəbanı, ad günümü təbrik etdiyinə görə sağ ol. Amma zəhmət çəkmisən. Hədiyyəsiz-filansız da mənim sənə hörmətim var, yaxşı insansan, öz işini bilənsən.
Şərəbanı nə isə demək istədi. Hökmzadə imkan vermədi:
- Yaxşı, yaxşı, get, işində ol.
Şərəbanı pərt halda otağı tərk etdi. “Rəis hansı hədiyyədən danışırdı? Yoxsa mənə tənə vurur? Qanacaqsız olmağıma işarə edir. Mənim vəzifəmi böyüdüb. Buna görə nəsə təmənnası varmış! Bu adamların hamısı bir bezin qırağındadırlar. Tamah bunların axırına çıxacaq. Mən bu kişini gözü tox insan kimi tanıyırdım. Demə, başqalarının tayı imiş. Bunun da zayı çıxıb. Bir görürsən?! Abırına-həyasına bax. Otağına çağırtdırıb mənə söz eşitdirir. Görəsən iştahasından nə keçir? Buna neçə manat verməliyəm? Dollarla, yoxsa manatla? Haradadır o boyda pulum ki, buna verim? Bəs Rəhim niyə mənə bir söz deməyib?”
Özü ilə əlləşə-əlləşə Rəhimin kabinetinə girdi. Rəhim yenə məşğul idi, yazıb-pozur, sənədləri qaydaya salırdı. Şərəbanını görüb başını qaldırdı:
- Şərəbanı, sənə nə olub? Rəngin qaçıb elə bil?
Şərəbanı incik:
- Bəs bunu mənə niyə deməmisən? – deyə xəbər aldı.
Rəhim təəccüblə ona baxıb soruşdu:
- Nəyi deməmişəm, Şərəbanı?
Şərəbanı dalğın:
- Pul məsələsini... – dedi.
Rəhim onun danışığından bir şey başa düşməyərək:
- Yoxsa maaşını artırmayıblar? – deyə soruşdu.
Şərəbanı onun sualına sualla cavab verdi:
- Maaşın bura nə dəxli var?
Rəhim:
- Necə yəni nə dəxli? – dedi. - Vəzifən artıbsa, vəzifə maaşın da artmalıydı...
Şərəbanı dilxor halda:
- Vəzifə maaşım artıb, - dedi.
- Bəs narazılığın nədəndir?
Şərəbanı axır ki, mətləb üstünə gəldi:
- Bəs mənə niyə deməmisən ki, Hökmzadə vəzifəmi ona görə artırıb ki, qarnının ağrısı varmış.
Rəhim zarafata saldı:
- Mən Hökmzadəni 20 mildir tanıyıram. Hələ indiyədək onun qarnının ağrımasından şikayət etdiyini eşitməmişəm.
Şərəbanı ciddiləşdi:
- Yaxşı, zarafata salma. Hökmzadə məni yanına çağırmışdı. Vəzifəmi artırdığına görə məndən pul istəyir.
Rəhim donub yerində qaldı:
- Ola bilməz!
Şərəbanı dedi:
- Necə ola bilməz?! Get katibədən soruş. Öyrən ondan gör çağırmışdı, çağırmamışdı.
Rəhim pərt halda soruşdu:
- Lap elə beləcə də dedi ki, ona pul verməlisən?
Şərəbanı dedi:
- Elə demədi. Dolayısı qandırdı.
Rəhim inamla dilləndi:
- İnanmaram. O kişi təmiz adamdır. Necə qandırdı, nə dedi axı?
Şərəbanı aydınlıq gətirdi:
- Otaqdakı divanın üstündə bir torba vardı, onu göstərib dedi: “Şərəbanı, ad günümü təbrik etdiyinə görə sağ ol. Amma zəhmət çəkmisən. Hədiyyəsiz-filansız da mənim sənə hörmətim var...”
Rəhim tutuldu:
- Torba nə rəngdə idi?
Cavabında Şərəbanı dedi:
- Ağ-göy zolaqlı qəşəng bir torba idi.
Rəhim daha bərk təəccübləndi:
- Ay qız, o torbanı mən aparmışam onunçun. Təbrik edib çıxmışam.
Şərəbanı əlini əlinə vurdu:
- Görürsən? Mənə də qandırırmış ki, sən niyə mənə hədiyyə vermirsən?
Rəhim fikrə getdi. Bir qədər götür-qoy edəndən sonra dedi:
- Səndən bir şey soruşacağam, amma mənə düzünü de.
- Soruş, niyə demirəm. Həmişə mənə kömək edirsən, özü də təmənnasız. Məni burada işə sən düzəltmisən, rəisdən vəzifəmi böyütməyi də sən xahiş etmisən. Arxam da sənsən, dirəyim də, köməyim də.
- Sən mənə hədiyyə gətirmişdin. Yadındadır? Ətir, qalstuk, bir də şokolad. Bunu işdə kimə isə demisən?
Şərəbanı incidiyini açıq-aydın bildirdi:
- Məni nə hesab edirsən? Bu, çirkinlik olar. Verdiyin hədiyyəni də başqasına deyərlər?
- İndi mən sənə bir söz deyim: sənin hədiyyələrinin üstünə, bir xarici viski, bir dənə də qol saatı qoyub Hökzadəyə vermişəm. Ad gününü təbrik etmişəm. Bəs o haradan bilib ki, o ətri, o qalstuku sən almısan? Təəccüblüdür, çox təəccüblü!
Şərəbanı çiyinlərini çəkdi, and-aman elədi. Rəhim ona inandı. Yenə fikrə getdi. Sonra üzünü Şərəbanıya tutaraq dedi:
- Elə isə, bir gün mənə möhlət ver. Sabaha qədər bu sirrin üstünü açmağa çalışacağam. Amma yadında saxla. O kişi nə hədiyyə, nə də pulpərəstdir. Sabah danışarıq.
Axşam evə gələndə Rəhim arvadını yanına çağıraraq:
- Bu gün başıma bir iş gəlib, - dedi. - Ha əlləşirəm, bir şey başa düşə bilmirəm.
Səbinə:
- Yenə nə olub?
- Şərəbanı mənə ətir, qalstuk, şokolad gətirmişdi. Mən də əlavə xərc olmasın deyə onları götürüb verdim Hökmzadəyə. Lap sirri-xudadır. Bu kişi möcüzəymiş. Haradansa bilib ki, həmin hədiyyələr Şərəbanınmış. Axı bunu necə bilib? Şərəbanı and içdi ki, hədiyyələr barədə heç kimə söz deməyib.
Səbinəni gülmək tutdu:
- Hə, başa düşdüm. Bu anlaşılmazlıq mənim günahım üzündən baş verib.
Rəhim dilxor oldu:
- Necə? Hökmzadəyə sən demisən? Niyə? Məni Şərəbanıya qısqanırsan?
Səbinə dodaqlarında təbəssüm cavab verdi:
- Qısqanmaq niyə? Mən bilirəm ki, Şərəbanı sənlik deyil. Sənin zövqünü bilirəm.
Rəhimin acığı soyumaq bilmirdi:
- Bəs niyə Hökmzadəyə zəng eləmisən? Sən hara, Hökmzadə hara? Məni biabır etmək istəyirsən.
Səbinə gülməkdə davam edirdi:
- Sən həqiqəti bilmək istəyirsən?
- Əlbəttə.
- Sənə tez-tez hədiyyə verirlər. Sən də birinə hədiyyə vermək istəyəndə, onlardan hansınısa götürürsən. Fikirləşdim ki, bir gün çaşıb kiminsə hədiyyəsini özünə qaytaracaqsan, bu da yaxşı alınmayacaq.
Rəhim lal-dinməz qulaq asırdı.
- Onda belə qərara gəldim ki...
Rəhimin dinmədiyini görən Səbinə davam etdi:
- Onda belə qərara gəldim ki... Sənə hədiyyə verən adamın adını yazıb torbasının içərisinə atım. Görünür, Şərəbanının adı yazılmış kağızı götürməyi unutmuşam, hədiyyələr beləcə Hökmzadəyə çatıb. O da hədiyyələrə baxanda kağızı görüb.
Axır ki, kələfin ucu açıldı. Rəhim tez:
- Hökmzadə də elə bilib ki, vəzifəsini artırdığına görə onu təbrik edən Şərəbanı olub.
Səbinə əlavə etdi:
- Həm də Hökmzadə fikirləşib ki, Şərəbanı utandığından hədiyyəni özü deyil, səninlə göndərib...
Müəllifin bütün yazıları - Akif ABBASOV
Bölməyə aid digər xəbərlər
Türkiyədə yaşayan Əməkdar artist deyir ki, siyasilərin illərlə həllinə çalışdığı hansısa bir məsələni bəzən uğurlu bir musiqi əsəri həll edə bilər
Deputatlığa namizəd Milli Məclisdə təmsil etmək istədiyi bölgənin problemlərinin təsnifatını artıq ağlına yazıb və işə nədən başlayacağını sıralayıb
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
“Tənha insanın monoloqu”nun ssenari müəllifi və rejissoru deyir ki, kinomuzu yaşatmaq və irəli aparmaq üçün film istehsalını artırmalı və onun bazarını düşünməliyik
Mirəli Sarızadə: “Gənc yaşımda arzum həyata keçdi, inşallah, yeni mövsümdə teatrımızın səhnəsində də Məcnun obrazı ilə tamaşaçılar qarşısına çıxacam”
