10:48 / 22-07-2025
Ayda oksigen istehsal olunub
12 günlük müharibə... - İranın təhdidlər və təhlükəsizlik anlayışı dəyişəcəkmi?
Tarix: 22-07-2025 14:12 | Bölmə: Slayd
12 günlük müharibə... - İranın təhdidlər və təhlükəsizlik anlayışı dəyişəcəkmi?

İyunun 13-24-də baş verən İran və İsrail arasında 12 günlük müharibə Tehranın uzun müddətdir davam edən təhlükəsizlik yanaşmasını formalaşdıran mövcud və etibarlı təhdid qavrayışlarında əhəmiyyətli qırılmalara səbəb olub. İranın ənənəvi təhlükəsizlik yanaşması, ilk növbədə, rejimin daxili sabitliyini qorumağa, etnik qruplar arasında separatçılıq meyllərini cilovlamağa və rejim əleyhinə müxalifət hərəkatlarının potensial əks-inqilaba çevrilməsinin qarşısını almağa yönəlib.

Reyting.az
xəbər verir ki, bu barədə “İRAM Center” yazıb.

Türkiyə “beyin mərkəzi”nin təhlilində qeyd olunur:

Xarici təhdidlər çox vaxt bu daxili təhlükələrə səbəb ola biləcək ikinci dərəcəli amillər hesab olunurdu. Bununla belə, bu münaqişə zamanı baş verən hadisələr İranı mövcud təhlükəsizlik prioritetlərini və təhdid iyerarxiyasını yenidən nəzərdən keçirməyə vadar edən təəccüblü nəticələr verib.

İranın təhlükəsizlik arxitekturası, xüsusən də 1979-cu il İslam İnqilabından sonra sistematik olaraq daxili təhdidlərə üstünlük verən bir düşüncə üzərində qurulub. Bu kontekstdə kürd, ərəb və bəluc kimi etnik qruplar arasında separatçılıq meylləri ölkənin ərazi bütövlüyünə əsas təhdid kimi qiymətləndirilib və potensial xalq üsyanı rejimin təhlükəsizliyi üçün əsas risk hesab edilib.

Bu təhlükə qavrayışı təkcə daxili dinamikaya yönəlmiş yanaşmanı əks etdirmirdi, həm də xarici müdaxilələrin daxili zəiflikləri gücləndirə biləcəyi fərziyyəsi ilə gücləndirildi. Buna görə də, İranın hərbi və kəşfiyyat potensialının təkcə xarici hücumlara qarşı deyil, həm də bu hücumların ölkə daxilində yarada biləcəyi ictimai-siyasi sarsıntılara qarşı yenidən qurulması üçün səylər göstərildi.

İsrail hücumlarının intensivliyinə və miqyasına baxmayaraq, İranın çoxdan təhlükə qavrayışının mərkəzinə qoyduğu “rejimin dağılması və parçalanması” riski reallaşmayıb. Bu dövrdə nə xalq üsyanı, nə də rejimə qarşı kütləvi ictimai hərəkat meydana çıxıb. Daha da əhəmiyyətlisi, etnik qrupların və separatçı silahlı qrupların passiv təbiəti xarici hücumlar zamanı bu elementlərin kor-təbii şəkildə səfərbər olacağına dair təhlükəsizlik fərziyyəsini şübhə altına alıb.

Bütövlükdə, cəmiyyətdə ölkənin sabitliyini və ərazi bütövlüyünü qorumağa yönəlmiş həmrəylik hissi yaranıb. Bu vəziyyət İranın ənənəvi təhlükə qavrayışının iki fundamental fərziyyəsini zəiflədib:

- rejim əleyhinə ictimai hərəkatların xarici hücumlarla eyni vaxtda meydana çıxacağı - və belə bir vəziyyətdə etnik qrupların separatçı təşəbbüslərə əl atacağı.

Böhran zamanı hər iki riskin yoxluğu İranın təhlükəsizlik konsepsiyasını yenidən nəzərdən keçirməsini qaçılmaz edib.

Münaqişənin ən konkret nəticələrindən biri də İranın adi müdafiə qabiliyyətinin qeyri-adekvatlığını və qeyri-funksionallığını əyani şəkildə nümayiş etdirməsidir. Xüsusilə də, İsrailin yüksək dəqiqlikli raketlərinə və pilotsuz uçuş aparatlarına qarşı hava hücumundan müdafiə sistemlərinin təsirsizliyi ölkənin strateji infrastrukturunun qorunmasında ciddi zəiflikləri üzə çıxarıb.

Bundan başqa, hücumlardan əvvəl və sonra baş verən casusluq fəaliyyətləri İranın daxili təhlükəsizlik və kəşfiyyat strukturlarının müasir təhdidlərə qarşı kifayət qədər hazır olmadığını nümayiş etdirdi. Mühüm obyektlərin hədəfə alınması və hücumlardan əvvəl məlumat sızması geniş yayılmış kəşfiyyat zəifliklərinin əksi hesab olunur. Bu kontekstdə 12 günlük münaqişədən sonra İranın təhdid qavrayışında və prioritetlərində transformasiya ehtimalı onun təhdid qavrayışında və prioritetlərində dəyişiklikdən xəbər verir.

Birbaşa və ölçülə bilən xarici təhdidlərin, xüsusən də, hərbi və texnoloji çatışmazlıqların və kəşfiyyat zəifliklərinin rejimin qeyri-sabitliyi ssenariləri üzərində prioritetləşdirilməsi diqqəti cəlb edir. Bundan başqa, hava hücumundan müdafiə imkanlarının modernləşdirilməsi, raketdən müdafiə sistemlərinin texnoloji səviyyəsinin artırılması və kibertəhlükəsizlik infrastrukturunun gücləndirilməsi kimi konkret addımlar İranın təhlükəsizlik doktrinasında prioritetləşdirilməli olan yeni prioritetlərdir.

Bundan başqa, sistemin özünümüdafiə reflekslərinin azaldılması və etnik qruplarla münasibətlərin siyasi iştiraka üstünlük verən daha inklüziv çərçivədə qurulması ölkənin daxili birliyinin təmin edilməsi üçün daha səmərəli strategiyadır. Münaqişə zamanı nümayiş etdirilən sosial birlik göstərdi ki, etnik qruplar təkcə potensial daxili təhdidlər kimi deyil, həm də milli təhlükəsizlik strategiyasında maraqlı tərəflər kimi nəzərdən keçirilməlidir.

Bu çıxılmaz vəziyyətdən qurtulmaq və İranın təhdid qavrayışında istənilən transformasiya ölkənin müdafiə və təhlükəsizlik oriyentasiyasında bütöv bir dəyişikliyə gətirib çıxaracaq. Bu, İrana öz hərbi potensialını və imkanlarını inkişaf etdirməyə daha çox diqqət ayırmağa imkan verəcək; təhlükə qavrayışına uyğun olaraq, Qərb ölkələri, xüsusən də qonşuları ilə əməkdaşlıq əlaqələrini inkişaf etdirə biləcək.

Y. QACAR




Bölməyə aid digər xəbərlər