15:59 / 04-04-2025
Bakıda Beynəlxalq Xalça Festivalı keçiriləcək
15:40 / 04-04-2025
Sumqayıt, Bərdə, Xaçmaz, Beyləqan və Şəkidə torpaq hərracı keçirilib
15:21 / 04-04-2025
Prezident İlham Əliyev Türkiyənin enerji və təbii sərvətlər nazirini qəbul edib - Yenilənib
15:17 / 04-04-2025
Sabahdan rayonlarda hava dəyişəcək - Xəbərdarlıq
15:07 / 04-04-2025
Əli Əsədov miqrantlarla bağlı qərar imzalayıb
14:55 / 04-04-2025
Prezident İlham Əliyev Avropa İttifaqının rəsmisini qəbul edib - (Yenilənib)
14:39 / 04-04-2025
Dünyanın ən hündür binası tikilir - Fotolar
14:39 / 04-04-2025
David Manukyan dövlət ittihamçısının suallarını cavablandırıb
14:22 / 04-04-2025
Məşhur aktyorun baş rolda çəkiləcəyi filmin adı gizli saxlanılır
14:22 / 04-04-2025
Lavrov: "Bu, Cənubi Qafqaz və Xəzər regionunda sabitliyə xidmət edəcək"
14:14 / 04-04-2025
"Mədəniyyət" qəzeti fəaliyyətini dayandırıb
14:07 / 04-04-2025
Bakıda energetika sahəsi üzrə yeni sənədlər imzalanacaq
14:01 / 04-04-2025
Bakıda köçürülmə və söküntü işləri başlayacaq
13:53 / 04-04-2025
Sahibə Qafarova Özbəkistana səfər edib
13:10 / 04-04-2025
İran prezidenti: Tehran müharibə istəmir
12:59 / 04-04-2025
Departament: "Tramp Bakı və İrəvan arasında sülhün imzalanmasını gözləyir"
12:48 / 04-04-2025
Türkiyədə 648 nəfər qidadan zəhərlənib
12:38 / 04-04-2025
Sabah dağlıq rayonlarda yağış və sulu qar yağacaq
12:30 / 04-04-2025
Prezident institutlarla bağlı sərəncam verib
12:10 / 04-04-2025
Müəllimlərin iş yerinin dəyişdirilməsi prosesi başlayıb
11:41 / 04-04-2025
Seyid Əzim Şirvaninin 190 illiyi qeyd ediləcək - Sərəncam
11:31 / 04-04-2025
Ştaynmayer Azərbaycanla bağlı səhvini düzəldib
11:13 / 04-04-2025
Dünya iqtisadiyyatı böyük risklə üzləşib - Xəbərdarlıq
11:07 / 04-04-2025
Generalların vəzifədə olma müddəti dəyişir
11:03 / 04-04-2025
30 yaşdan yuxarı şəxslərə çağırış mesajı gəlir? - Açıqlama
10:44 / 04-04-2025
Ermənistanda zəlzələ baş verib
10:40 / 04-04-2025
Prezident: "Bizim qaz təchizatımızın Avropadakı coğrafiyası birmənalı olaraq genişlənəcək"
10:32 / 04-04-2025
Rusiya üzərində daha 107 PUA vurulub
13:54 / 01-04-2025
Professorun arzuları - Etibar Cəbrayıloğlu yazır
23:39 / 30-03-2025
"Zirə" "Şamaxı"ya qalib gəlib
20:02 / 30-03-2025
May ayında iki gün iş olmayacaq
00:03 / 31-03-2025
Azərbaycanlıların soyqırımından 107 il ötür
18:31 / 31-03-2025
PUA və dronlar mövqelərimizə yaxınlaşıb, hərbçilərimiz atəşə tutulub - (Yenilənib)
12:54 / 01-04-2025
İran prezidenti Azərbaycana rəsmi səfərə hazırlaşır
19:41 / 31-03-2025
Keçmişə və gələcəyə yollanmaq reallığa çevriləcək
08:25 / 01-04-2025
Ordumuzun mövqeləri 7 istiqamətdən atəşə tutulub
14:12 / 02-04-2025
Qarabağa növbəti köç karvanı gedib - (Yenilənib)
11:01 / 01-04-2025
CHP-nin boykot çağırışı: Türkiyədə narazılıq dalğası daha da genişlənə bilər
18:01 / 30-03-2025
Şeyx: "Bu, şəxsi işimdir, hər şeyi açıqlamalıyam?"
15:44 / 02-04-2025
Bakı və İrəvan vaxtında sülhə nail olmasa... - Kreml fürsət gözləyir
Ürəyinə qələm sancılanlar
Tarix: 27-01-2018 13:24 | Bölmə: Zaur ƏHMƏD
Jurnalist peşəsi dünyanın ən riskli peşələrindən biri hesab olunur. Ən riskli deyəndə, ölüm riski nəzərdə tutulur. Hər il beynəlxalq jurnalist təşkilatlarının bununla bağlı açıqladığı statistikasını oxuyanda ürpənirəm…
2016-cı ilə qədər olan statistikaya əsasən, son 25 ildə dünyada 2297 jurnalist qətlə yetirilib. Bunlar arasında müharibələri, inqilabları, qətl və korrupsiya hallarını işıqlandıran həmkarlarımız olub.
Beynəlxalq Jurnalistika Federasiyasının hesabatına əsasən, jurnalistlərlə bağlı vəziyyət ildən-ilə pisləşir. Belə ki, əgər 1990-cı ildə 40 qətl hadisəsi qeydə alınmışdısa, 2010-cu ildən etibarən bu göstərici ildə 100 nəfər rəqəmindən aşağı düşmür. Hesabatda qeyd olunur ki, 2006 - statistika baxımından ən pis il olub. Həmin il 155 jurnalist qətlə yetirilib.
Ən pisi bilirsiz nədir? Jurnalistin ölümü ilə nəticələnən 10 hadisədən biri yalnız araşdırılır, qalanı dibsiz quyu… Deyirlər ki, cinayətkarları qoruyan cəzasızlıq hallarının aradan qaldırılmaması vəziyyəti daha da kritikləşdirir. Bir çox ölkələrdə jurnalist ölümlərinin heç birinin üstü açılmır…
Sevinmək olar ki, Azərbaycanda jurnalistlərin qətlə yetirilməsi faktı elə də çox deyil. “Monitor” jurnalının baş redaktoru Elmar Hüseynovdan sonra qətl hadisəsi olmayıb. Ondan sonra idmançılar tərəfindən döyülən jurnalist Rasim Əliyev dünyasını dəyişdi. Yəni, bir neçə ildir ki, Azərbaycanda jurnalistin qətlinə rast gəlinmir. Amma təəssüf ki, ölüm jurnalist həmkarlarımızı başqa yerdə, başqa libasda haqlayır.
Jurnalist döyüş peşəsi deyil. Biz hərbiçi, polis, xüsusi xidmət orqanı əməkdaşı, nə bilim sərhədçi deyilik ki, əlimizdə silah olsun, qarşımızdakı silahlı tərəflə vuruşaq. Bu zaman ölüm riski var. Bəlkə də sadaladığım peşə sahiblərinin iş başında həlak olması normal qarşılanar. Axı, onların ən son vəzifəsi vətən, dövlət, millət, sərhəd üçün canını verməkdir.
Bəs biz? Bizim də vəzifəmiz vətən, dövlət, millət, sərhəd üçün vuruşmaqdır, amma qələmlə. Bizə qarşı silah doğrultmaq ən azından ədalətsiz savaş açmaqdır. Nə yaxşı ki, artıq qarşımıza silahlı adamlar çıxmır. Bəlkə də uzun illər sabitlik, stabillik, təhlükəsizlik dediyimiz bu nəsnə bizi o silahla üz-üzə gəlməkdən xilas edib. Lap gözəl…
Amma… Ölüm bu peşə sahiblərinin yaxasını buraxmır axı. İndi də təzə libasa girib. Qanlı, parçalanmış, yıpranmış ürək libasına. Çox uzağa getmirəm. Son ili, elə son ayları vərəqləyirəm. İki gün əvvəl ölüm qanlı, parçalanmış, yıpranmış ürək libasında jurnalist Nicat Məlikovun qarşısına çıxdı. Bir neçə cümləlik xəbər yazıldı. Qəfil ürəktutmasından yerə yıxılıb və bu dünya ilə vidalaşıb. Ondan bir-iki ay əvvəl, jurnalist dostumuz Natiq Qədimov da həmin libaslı ölümlə “üzləşdi”. Bir qədər əvvəl həmkarımız, telejurnalist İlqar Qulusoy da futbol oynadığı yerdə qəfil ürəktutması nəticəsində gözlərini əbədi yumdu. Bu sıraya başqa mərhum həmkarlarımızı da əlavə etmək olar ki, orta yaşları 40-dır. Sanki mistik bir əlaqə var, Müstəqil Azərbaycanın 40-ı çıxmamış müstəqil media nümayəndələri də 40-ı keçə bilmədilər.
Bunun çox səbəbi var. Maddi sıxıntı, düzgün qidalanmama, əsəb, stress, gərgin iş rejimi, hər gün üzləşdiyimiz haqsızlıq, basqı, təzyiq, təqib, nə bilim daha nələr… Biz təkcə özümüzün, dost-tanışımızın problemi ilə məşğul olmuruq axı. Hər günümüz problem barədə yazmaq, haqsızlıqlara şahid olmaq, dərd-sər eşitməkləkeçir. Buna nə ürək, heç daş da dözməz. Dözən dözür, dözməyən də…
Son dövrlər özüm də ürəkdən xeyli gileyliyəm. Yaman incidir məni. Xəbərdarlığını da edib. Yenə sağ olsun. Hələlik “yağmasa da, guruldayır” məsəlindəki kimi döyünür. Nə zaman dayanacağını isə ona döyüntünü verən bilər.
Xülasə… Biz jurnalistər bu ölkədə çoxlarına mayak olmuşuq, yol göstərmişik, qaranlıqlara işıq salmışıq, həyat qurtarmışıq, haqqı pozulanın haqqını vermişik, bir sözlə, qələmlə də olsa,vuruşmuşuq. Kənardan qələm yüngül görünsə də, onun ağırlığını işdən sonra da, yatanda da, duranda da, gəzəndə də çiyinlərimizdə yox, ürəyimizdə çəkmişik. Eşq mələkləri sevgi işarəsi kimi məhəbbət oxunu ürəyə sancırlar. Amma bizim ürəyimizə qələm sancılır…
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 27-01-2018 13:24 | Bölmə: Zaur ƏHMƏD
Jurnalist peşəsi dünyanın ən riskli peşələrindən biri hesab olunur. Ən riskli deyəndə, ölüm riski nəzərdə tutulur. Hər il beynəlxalq jurnalist təşkilatlarının bununla bağlı açıqladığı statistikasını oxuyanda ürpənirəm…
2016-cı ilə qədər olan statistikaya əsasən, son 25 ildə dünyada 2297 jurnalist qətlə yetirilib. Bunlar arasında müharibələri, inqilabları, qətl və korrupsiya hallarını işıqlandıran həmkarlarımız olub.
Beynəlxalq Jurnalistika Federasiyasının hesabatına əsasən, jurnalistlərlə bağlı vəziyyət ildən-ilə pisləşir. Belə ki, əgər 1990-cı ildə 40 qətl hadisəsi qeydə alınmışdısa, 2010-cu ildən etibarən bu göstərici ildə 100 nəfər rəqəmindən aşağı düşmür. Hesabatda qeyd olunur ki, 2006 - statistika baxımından ən pis il olub. Həmin il 155 jurnalist qətlə yetirilib.
Ən pisi bilirsiz nədir? Jurnalistin ölümü ilə nəticələnən 10 hadisədən biri yalnız araşdırılır, qalanı dibsiz quyu… Deyirlər ki, cinayətkarları qoruyan cəzasızlıq hallarının aradan qaldırılmaması vəziyyəti daha da kritikləşdirir. Bir çox ölkələrdə jurnalist ölümlərinin heç birinin üstü açılmır…
Sevinmək olar ki, Azərbaycanda jurnalistlərin qətlə yetirilməsi faktı elə də çox deyil. “Monitor” jurnalının baş redaktoru Elmar Hüseynovdan sonra qətl hadisəsi olmayıb. Ondan sonra idmançılar tərəfindən döyülən jurnalist Rasim Əliyev dünyasını dəyişdi. Yəni, bir neçə ildir ki, Azərbaycanda jurnalistin qətlinə rast gəlinmir. Amma təəssüf ki, ölüm jurnalist həmkarlarımızı başqa yerdə, başqa libasda haqlayır.
Jurnalist döyüş peşəsi deyil. Biz hərbiçi, polis, xüsusi xidmət orqanı əməkdaşı, nə bilim sərhədçi deyilik ki, əlimizdə silah olsun, qarşımızdakı silahlı tərəflə vuruşaq. Bu zaman ölüm riski var. Bəlkə də sadaladığım peşə sahiblərinin iş başında həlak olması normal qarşılanar. Axı, onların ən son vəzifəsi vətən, dövlət, millət, sərhəd üçün canını verməkdir.
Bəs biz? Bizim də vəzifəmiz vətən, dövlət, millət, sərhəd üçün vuruşmaqdır, amma qələmlə. Bizə qarşı silah doğrultmaq ən azından ədalətsiz savaş açmaqdır. Nə yaxşı ki, artıq qarşımıza silahlı adamlar çıxmır. Bəlkə də uzun illər sabitlik, stabillik, təhlükəsizlik dediyimiz bu nəsnə bizi o silahla üz-üzə gəlməkdən xilas edib. Lap gözəl…
Amma… Ölüm bu peşə sahiblərinin yaxasını buraxmır axı. İndi də təzə libasa girib. Qanlı, parçalanmış, yıpranmış ürək libasına. Çox uzağa getmirəm. Son ili, elə son ayları vərəqləyirəm. İki gün əvvəl ölüm qanlı, parçalanmış, yıpranmış ürək libasında jurnalist Nicat Məlikovun qarşısına çıxdı. Bir neçə cümləlik xəbər yazıldı. Qəfil ürəktutmasından yerə yıxılıb və bu dünya ilə vidalaşıb. Ondan bir-iki ay əvvəl, jurnalist dostumuz Natiq Qədimov da həmin libaslı ölümlə “üzləşdi”. Bir qədər əvvəl həmkarımız, telejurnalist İlqar Qulusoy da futbol oynadığı yerdə qəfil ürəktutması nəticəsində gözlərini əbədi yumdu. Bu sıraya başqa mərhum həmkarlarımızı da əlavə etmək olar ki, orta yaşları 40-dır. Sanki mistik bir əlaqə var, Müstəqil Azərbaycanın 40-ı çıxmamış müstəqil media nümayəndələri də 40-ı keçə bilmədilər.
Bunun çox səbəbi var. Maddi sıxıntı, düzgün qidalanmama, əsəb, stress, gərgin iş rejimi, hər gün üzləşdiyimiz haqsızlıq, basqı, təzyiq, təqib, nə bilim daha nələr… Biz təkcə özümüzün, dost-tanışımızın problemi ilə məşğul olmuruq axı. Hər günümüz problem barədə yazmaq, haqsızlıqlara şahid olmaq, dərd-sər eşitməkləkeçir. Buna nə ürək, heç daş da dözməz. Dözən dözür, dözməyən də…
Son dövrlər özüm də ürəkdən xeyli gileyliyəm. Yaman incidir məni. Xəbərdarlığını da edib. Yenə sağ olsun. Hələlik “yağmasa da, guruldayır” məsəlindəki kimi döyünür. Nə zaman dayanacağını isə ona döyüntünü verən bilər.
Xülasə… Biz jurnalistər bu ölkədə çoxlarına mayak olmuşuq, yol göstərmişik, qaranlıqlara işıq salmışıq, həyat qurtarmışıq, haqqı pozulanın haqqını vermişik, bir sözlə, qələmlə də olsa,vuruşmuşuq. Kənardan qələm yüngül görünsə də, onun ağırlığını işdən sonra da, yatanda da, duranda da, gəzəndə də çiyinlərimizdə yox, ürəyimizdə çəkmişik. Eşq mələkləri sevgi işarəsi kimi məhəbbət oxunu ürəyə sancırlar. Amma bizim ürəyimizə qələm sancılır…
Müəllifin bütün yazıları - Zaur ƏHMƏD
Bölməyə aid digər xəbərlər
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
Nadir Azməmmədov: “Təəssüf ki, indi rejissor olmaq, kino və serial çəkmək adiləşib, bəzən bunun məsuliyyətini dərk etmirlər”
Türkiyədə yaşayan Əməkdar artist deyir ki, siyasilərin illərlə həllinə çalışdığı hansısa bir məsələni bəzən uğurlu bir musiqi əsəri həll edə bilər
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
