18:09 / 05-07-2025
Mingəçevirdə iki qayıq toqquşub - Beş nəfər xəsarət alıb
14:30 / 05-07-2025
Sabah yağış yağacaq
14:16 / 05-07-2025
Akademik Yusif Məmmədəliyevin 120 illiyi qeyd ediləcək - Sərəncam
12:19 / 05-07-2025
“AzerGold”-un qiymətli metal satışından gəlirləri artıb
12:09 / 05-07-2025
Beş kollecə direktor təyin ediblər - Siyahı
12:04 / 05-07-2025
Sadiq Qurbanov: “Xankəndidə keçirilən ECO Zirvəsi Azərbaycanın qələbəsidir”
10:36 / 05-07-2025
DTX-nin Akademiyasında növbəti məzun buraxılışı olub - Video
10:35 / 05-07-2025
Türkiyəyə güclü qar yağıb
10:31 / 05-07-2025
Kürdə boğulan 19 yaşlı gəncin meyiti tapılıb
10:09 / 05-07-2025
Azərbaycanlı “qanuni oğru”lar barədə qərar verilib
09:26 / 05-07-2025
Aşura günü ilə bağlı qanvermə aksiyası başlayıb
19:49 / 04-07-2025
Şəmkirdə üç uşaq göldə batıb - Yenilənib
19:48 / 04-07-2025
İran prezidenti Qarabağa gəlib - (Yenilənib)
19:46 / 04-07-2025
Qərbi Azərbaycana qayıdışın hüquqi əsasları müzakirə olunub - Fotolar
19:14 / 04-07-2025
Ərdoğanı Füzulidən yola salıblar - (Yenilənib) - Foto
18:42 / 04-07-2025
İlham Əliyevlə İran prezidenti arasında görüş olub - Fotolar (Yenilənib)
18:35 / 04-07-2025
Ukrayna və ABŞ prezidentləri telefonla danışıblar
18:25 / 04-07-2025
Müsavat Rusiya səfirliyi qarşısında aksiya keçirmək istəyir
18:19 / 04-07-2025
DTX-nın saxladığı sabiq diplomatın məhkəməsi başlayıb
18:01 / 04-07-2025
Ali Məhkəmə inzibati mübahisələrə dair işlərlə bağlı qərar qəbul edib
17:42 / 04-07-2025
Şavkat Mirziyoyevin Azərbaycana səfəri başa çatıb
17:21 / 04-07-2025
Deputatlar daha 15 qanuna dəyişiklik edəcək - Siyahı
17:05 / 04-07-2025
Fransada “səssiz etiraz”: ABŞ demokratiyasına şübhə ilə yanaşırlar
16:59 / 04-07-2025
Sadır Japarovun Azərbaycana səfəri başa çatıb
16:33 / 04-07-2025
ECO-nun növbəti sammiti İranda keçiriləcək
16:31 / 04-07-2025
Ərdoğan ilə Pezeşkian Xankəndidə görüşüblər
16:20 / 04-07-2025
Meyxanaçı azadlığa buraxılıb
16:17 / 04-07-2025
Azərbaycan diaspor rəhbəri Rusiya vətəndaşlığından çıxarılıb
16:01 / 04-07-2025
Xankəndidə 17-ci Zirvə görüşü: ölkə başçıları mesajlar verir - (Yenilənib) - Fotolar
15:47 / 04-07-2025
Üç şəhidimiz Kəlbəcərdə dəfn edilib - Fotolar
21:03 / 30-06-2025

13:01 / 01-07-2025

13:16 / 02-07-2025

14:40 / 03-07-2025

07:52 / 01-07-2025

12:16 / 02-07-2025

19:48 / 04-07-2025

10:26 / 02-07-2025

15:33 / 02-07-2025

14:53 / 01-07-2025

16:55 / 02-07-2025

Ermənilər və ya sərhəd zastavamızın ovçarkaları
Tarix: 06-04-2023 23:07 | Bölmə: Mahir Qabiloğlu

Mahir Qabiloğlu
Mən SSRİ DTK-sının Sərhəd Qoşunlarında xidmət eləmişəm. Zastavamız isə otryadın bütün xidmətlərinə nümunə göstərilirdi. Həm hərbi hissə, həm də Zaqafqaziya dairəsi tərəfindən diqqət mərkəzində saxlanılırdı.
Şəxsi heyət, müasir blindaj, texniki qurğular öz yerində, xidməti ovçarka itlərimiz də birincilər sırasında idi. Muxtar adlı itimiz isə Zaqafqaziya üzrə yarışlarda 3-cü yerə çıxmışdı. Məhz bu it zastavanın həyəcan qrupuna daxil idi.
Tiza, Reks, o biri adaş Muxtar da yaxşı iz götürürdülər. Amma Muxtara nəinki onlar, heç otryad üzrə çatanı yox idi.
İtlərin yeməyi də yaxşı idi. Dövlətin ayırdığı menyu öz yerində, amma Mamayev adlı baş serjant-kinoloq lazım olduqca yaxınlıqdakı rayonlararsı kəsim sexinə gedib, ordan istədiyi qədər iri qaramalın ağ ciyərini təmənnasız götürərdü. Onda yerli camaat əsgərə hörmətlə yanaşırdı. Bu ağ ciyərdən (marqarin, darı, buğda, duz əlavə olunmaqla) bişirilən yemək ovçarkaları daha da qüvvətləndirərdi.
Ara-sıra itləri sınaqdan da çıxarırdıq. Necə? Gedirdik sərhəd zonasına. Sonra kinoloqla it KSP-nin yanında – nəzarət-xətt zolağında qalırdılar. Biz isə sərhədə tərəf qaçırdıq. 15-20 dəqiqə vaxtımız olurdu ki, iki əsgər – silah-sursatla qaçıb şərti yerə çataq. Yoldaşımın köməyiylə paltarı geyinirdim. O isə mənim də avtomatımı götürüb ağaca dırmaşardı. Bu müddət ərzində it iz götürüb dalımızca qaçardı. Bir də görürdüm ki, it budu gəlir. Təlimata əsasən başlayırdım mən də qaçmağa. Gəlib yapışırdı qolumdan, ya ayağımdan – başlayırdı gəmirməyə, ya da dartışdırmağa. Ya da ki, arxadan hoppanıb pəncəsiylə çiynimdən elə zərbə endirərdi ki, sərələnərdim yerə. Bircə üzümü, qulaqlarımı qoruyurdum. Allah eləməmiş papaq başımdan düşsəydi... Paltar eləydi ki, dişdəməyi qıdıqlamaq təsiri bağışlayırdı. Amma yenə də qorxurdum. Təlimatçı-kinoloq çatana qədər əl-qol atıb ovçarkanı hirsləndirməliydim. Ayağımı buraxıb, qolumu dartışdırırdı... Yiyəsi çatıb, ipi boynuna keçirəndən sonra da sakitləşmirdi. Ta ki, xüsusi geyimimi soyunana qədər. Sərhədçi formasını görən kimi sakitləşirdi. Başa düşürdü ki...
İtlər sərhədin qorunmasında xüsusi rol oynayırdı. Hər şeyə reaksiya verirdilər. Xidmətin birinci ilində sərhəd pozucusuna rast gəlməsək də, qabanların hücumunda bir-iki dəfə yaralanmışdı itlərimiz.
Amma günlərin bir günü heç gözləmədiyimiz bir hadisə baş verdi. Bilirdik ki, yoxlama olacaq. Hansı səmtdən olacaq bilmirdik. Sadəcə, xəbərdarlıq etmişdilər ki, birdən güllə atarıq. Şərti sərhəd pozucusunun qabağını almalıydıq. Əsas vəzifə də zabitin başçılıq etdiyi həyəcan qrupunun (trevojnaya qruppa) üzərinə düşürdü. “Sərhəd pozucusu”nun keçdiyi yeri müəyyən, bütün qayda-qanunlarla saxlanmasını təmin etmək onun üzərinə düşürdü. Əsas heyət – biz isə zaslondaydıq. Xülasə, rabitəçi qısa qapanma olan yeri, həyəcan qrupunun rəhbəri isə izin qonşu dövlətin ərazisinə getdiyini müəyyən edir. Fişəng tapançasından iki (xüsisi rəng işarəsiylə) siqnal fişəngi havaya buraxılır. Ki, qonşu zastavalar da hal-qaziyədən xəbər tutub həmin yerə yaxın sahəni bağlasınlar. Təlimatçı-kinoloq “İşşi-işşi”(axtar-axtar) deyərək itin ipini açıb buraxır. İt də iz gedən istiqamətə qaçmaq əvəzinə neyləsə yaxşıdır? Özü də ki, Muxtar kimi it. Başlayır eləcə hürməyə. Mamayev nə hay eləyir, it yerindən tərpənmir ki, tərpənmir. Hürməyini də saxlamır. Və bütün bunlar da otryaddan gələn komissiyanın gözü önündə baş verir.
Nə isə... Bir azdan “Otboy” komandası gəldi, qayıtdıq. Komissiya və zastava rəhbərliyi bir otağa yığışıb başladılar insidentin başvermə səbəbini araşdırmağa. Məsələ çox ciddi idi. Birdən həqiqi sərhəd pozucusu olardı... Axı niyə belə oldu? İt iz götürüb niyə sərhəd pozucusunun dalıyca qaçmadı, eləcə başladı hürməyə? Hürə-hürə qaldı. Sonda səbəbini tapdılar. Məlum oldu ki, demə, bu itin xidmət dövründə heç vaxt sərhəd pozulmayıb. Ona görə də göyə fişənglər də atılmayıb. İt fişəngin səsindən qorxubmuş. Bunun çarəsini də tapdılar. Həmin gündən “oqnevoy podqotovka”ya, atıcılıq təlimlərinə gedəndə itləri də özümüzlə götürürdük. Ağaca bağlayırdıq. Sonra müxtəlif atıcı silahlardan başlayırdıq nişangaha atmağa. İtlər də başlayırdılar 2-3 saat hürməyə. Sonda isə hürüb-hürüb sakitləşirdilər. Beləcə, güllə səslərinə öyrəşirdilər.
İtlərin başçıları Muxtar da öyrəşmişdi. Komissiya gələndə və ya sərhəd xətti pozulanda, göyə fişəng buraxılanda daha heç nəyi vecinə almırdı. Yiyəsi nə komanda verirdisə, dinməzcə, başını aşağı salıb yerinə yetirirdi. Hürmürdü də... Hərdən mırıldanırdı. Təpik yeyən kimi həmən sakitləşirdi.
İndiki geosiyasi vəziyyətdə nədənsə bu hadisə yadıma düşdü. Ermənistan 44 günlük müharibə müddətində və sonra da çox hoppandı-düşdü, səsi dünyanı götürdü, amma heç nə edə bilmədi. Qarabağ ərazisində təxribatlar törətdi, amma heç nəyə nail ola bilmədi, dəmir yumruq yeyib yerində oturdu. Ordumuz bir çox kəndi, yüksəklikləri ələ keçirdi. Yenə başladılar qışqır-bağıra. Heç nə hasil olmadı. Sentyabrda təxribat törətdilər, yeni ərazilər nəzarətlərindən çıxdı. Başladılar qışqır-bağıra, həyasızlığa. Heç kim köməyə gəlmədi, binokllı, bloknotlu, qələmli müşahidəçilərdən başqa. Laçın dəhlizi isə 100 gündən çoxdur ki, bağlıdır (humanitar gediş-gəliş istisna olmaqla). BMT məhkəməsinə qışqırdılar. Nəticə olmadı. İndi isə gəlib postdan qaytarılırlar. Yalandan ürəkləri gedəndə Azərbaycan təcili yardımı ilə Xankəndi xəstəxanasına çatdırırlar... Rus demişkən, “vot-vot”dur. Sakitləşirlər. Qışqırıb-qışqırıb sakitləşirlər. Başa düşürlər ki, onların yiyəsi, Rusiya, İran, Aİ, ABŞ, BMT deyil, Azərbaycandır. Düzdür, sakitləşsələr də hərdən mırıldanacaqlar. Axı mırıldamaq itə, mırıldaNmaq isə erməniyə xas xüsusiyyətdir. Bircə “N” hərfi fərqi var. Heç qorxusu yoxdur. Dəmir yumruq yerindədir.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 06-04-2023 23:07 | Bölmə: Mahir Qabiloğlu

Mahir Qabiloğlu
Mən SSRİ DTK-sının Sərhəd Qoşunlarında xidmət eləmişəm. Zastavamız isə otryadın bütün xidmətlərinə nümunə göstərilirdi. Həm hərbi hissə, həm də Zaqafqaziya dairəsi tərəfindən diqqət mərkəzində saxlanılırdı.
Şəxsi heyət, müasir blindaj, texniki qurğular öz yerində, xidməti ovçarka itlərimiz də birincilər sırasında idi. Muxtar adlı itimiz isə Zaqafqaziya üzrə yarışlarda 3-cü yerə çıxmışdı. Məhz bu it zastavanın həyəcan qrupuna daxil idi.
Tiza, Reks, o biri adaş Muxtar da yaxşı iz götürürdülər. Amma Muxtara nəinki onlar, heç otryad üzrə çatanı yox idi.
İtlərin yeməyi də yaxşı idi. Dövlətin ayırdığı menyu öz yerində, amma Mamayev adlı baş serjant-kinoloq lazım olduqca yaxınlıqdakı rayonlararsı kəsim sexinə gedib, ordan istədiyi qədər iri qaramalın ağ ciyərini təmənnasız götürərdü. Onda yerli camaat əsgərə hörmətlə yanaşırdı. Bu ağ ciyərdən (marqarin, darı, buğda, duz əlavə olunmaqla) bişirilən yemək ovçarkaları daha da qüvvətləndirərdi.
Ara-sıra itləri sınaqdan da çıxarırdıq. Necə? Gedirdik sərhəd zonasına. Sonra kinoloqla it KSP-nin yanında – nəzarət-xətt zolağında qalırdılar. Biz isə sərhədə tərəf qaçırdıq. 15-20 dəqiqə vaxtımız olurdu ki, iki əsgər – silah-sursatla qaçıb şərti yerə çataq. Yoldaşımın köməyiylə paltarı geyinirdim. O isə mənim də avtomatımı götürüb ağaca dırmaşardı. Bu müddət ərzində it iz götürüb dalımızca qaçardı. Bir də görürdüm ki, it budu gəlir. Təlimata əsasən başlayırdım mən də qaçmağa. Gəlib yapışırdı qolumdan, ya ayağımdan – başlayırdı gəmirməyə, ya da dartışdırmağa. Ya da ki, arxadan hoppanıb pəncəsiylə çiynimdən elə zərbə endirərdi ki, sərələnərdim yerə. Bircə üzümü, qulaqlarımı qoruyurdum. Allah eləməmiş papaq başımdan düşsəydi... Paltar eləydi ki, dişdəməyi qıdıqlamaq təsiri bağışlayırdı. Amma yenə də qorxurdum. Təlimatçı-kinoloq çatana qədər əl-qol atıb ovçarkanı hirsləndirməliydim. Ayağımı buraxıb, qolumu dartışdırırdı... Yiyəsi çatıb, ipi boynuna keçirəndən sonra da sakitləşmirdi. Ta ki, xüsusi geyimimi soyunana qədər. Sərhədçi formasını görən kimi sakitləşirdi. Başa düşürdü ki...
İtlər sərhədin qorunmasında xüsusi rol oynayırdı. Hər şeyə reaksiya verirdilər. Xidmətin birinci ilində sərhəd pozucusuna rast gəlməsək də, qabanların hücumunda bir-iki dəfə yaralanmışdı itlərimiz.
Amma günlərin bir günü heç gözləmədiyimiz bir hadisə baş verdi. Bilirdik ki, yoxlama olacaq. Hansı səmtdən olacaq bilmirdik. Sadəcə, xəbərdarlıq etmişdilər ki, birdən güllə atarıq. Şərti sərhəd pozucusunun qabağını almalıydıq. Əsas vəzifə də zabitin başçılıq etdiyi həyəcan qrupunun (trevojnaya qruppa) üzərinə düşürdü. “Sərhəd pozucusu”nun keçdiyi yeri müəyyən, bütün qayda-qanunlarla saxlanmasını təmin etmək onun üzərinə düşürdü. Əsas heyət – biz isə zaslondaydıq. Xülasə, rabitəçi qısa qapanma olan yeri, həyəcan qrupunun rəhbəri isə izin qonşu dövlətin ərazisinə getdiyini müəyyən edir. Fişəng tapançasından iki (xüsisi rəng işarəsiylə) siqnal fişəngi havaya buraxılır. Ki, qonşu zastavalar da hal-qaziyədən xəbər tutub həmin yerə yaxın sahəni bağlasınlar. Təlimatçı-kinoloq “İşşi-işşi”(axtar-axtar) deyərək itin ipini açıb buraxır. İt də iz gedən istiqamətə qaçmaq əvəzinə neyləsə yaxşıdır? Özü də ki, Muxtar kimi it. Başlayır eləcə hürməyə. Mamayev nə hay eləyir, it yerindən tərpənmir ki, tərpənmir. Hürməyini də saxlamır. Və bütün bunlar da otryaddan gələn komissiyanın gözü önündə baş verir.
Nə isə... Bir azdan “Otboy” komandası gəldi, qayıtdıq. Komissiya və zastava rəhbərliyi bir otağa yığışıb başladılar insidentin başvermə səbəbini araşdırmağa. Məsələ çox ciddi idi. Birdən həqiqi sərhəd pozucusu olardı... Axı niyə belə oldu? İt iz götürüb niyə sərhəd pozucusunun dalıyca qaçmadı, eləcə başladı hürməyə? Hürə-hürə qaldı. Sonda səbəbini tapdılar. Məlum oldu ki, demə, bu itin xidmət dövründə heç vaxt sərhəd pozulmayıb. Ona görə də göyə fişənglər də atılmayıb. İt fişəngin səsindən qorxubmuş. Bunun çarəsini də tapdılar. Həmin gündən “oqnevoy podqotovka”ya, atıcılıq təlimlərinə gedəndə itləri də özümüzlə götürürdük. Ağaca bağlayırdıq. Sonra müxtəlif atıcı silahlardan başlayırdıq nişangaha atmağa. İtlər də başlayırdılar 2-3 saat hürməyə. Sonda isə hürüb-hürüb sakitləşirdilər. Beləcə, güllə səslərinə öyrəşirdilər.
İtlərin başçıları Muxtar da öyrəşmişdi. Komissiya gələndə və ya sərhəd xətti pozulanda, göyə fişəng buraxılanda daha heç nəyi vecinə almırdı. Yiyəsi nə komanda verirdisə, dinməzcə, başını aşağı salıb yerinə yetirirdi. Hürmürdü də... Hərdən mırıldanırdı. Təpik yeyən kimi həmən sakitləşirdi.
İndiki geosiyasi vəziyyətdə nədənsə bu hadisə yadıma düşdü. Ermənistan 44 günlük müharibə müddətində və sonra da çox hoppandı-düşdü, səsi dünyanı götürdü, amma heç nə edə bilmədi. Qarabağ ərazisində təxribatlar törətdi, amma heç nəyə nail ola bilmədi, dəmir yumruq yeyib yerində oturdu. Ordumuz bir çox kəndi, yüksəklikləri ələ keçirdi. Yenə başladılar qışqır-bağıra. Heç nə hasil olmadı. Sentyabrda təxribat törətdilər, yeni ərazilər nəzarətlərindən çıxdı. Başladılar qışqır-bağıra, həyasızlığa. Heç kim köməyə gəlmədi, binokllı, bloknotlu, qələmli müşahidəçilərdən başqa. Laçın dəhlizi isə 100 gündən çoxdur ki, bağlıdır (humanitar gediş-gəliş istisna olmaqla). BMT məhkəməsinə qışqırdılar. Nəticə olmadı. İndi isə gəlib postdan qaytarılırlar. Yalandan ürəkləri gedəndə Azərbaycan təcili yardımı ilə Xankəndi xəstəxanasına çatdırırlar... Rus demişkən, “vot-vot”dur. Sakitləşirlər. Qışqırıb-qışqırıb sakitləşirlər. Başa düşürlər ki, onların yiyəsi, Rusiya, İran, Aİ, ABŞ, BMT deyil, Azərbaycandır. Düzdür, sakitləşsələr də hərdən mırıldanacaqlar. Axı mırıldamaq itə, mırıldaNmaq isə erməniyə xas xüsusiyyətdir. Bircə “N” hərfi fərqi var. Heç qorxusu yoxdur. Dəmir yumruq yerindədir.
Müəllifin bütün yazıları - Mahir QABİLOĞLU
Bölməyə aid digər xəbərlər
6-08-2024, 15:34
Mahir QABİLOĞLU - İlqar Musa oğlu - Mənim canlı ensiklopediyam - Mahir Qabiloğlu yazır
27-10-2021, 10:26
Mahir QABİLOĞLU - İsmixan Rəhimov kimdir və ya “İstiqlal” ordeni ilk olaraq kimə verilməliydi?
12-04-2020, 18:47
Mahir QABİLOĞLU - O dünyadan Anara, Fikrətə, Sabirə, bir az da Çingizə... - Fotolar