23:09 / 23-04-2024
Rusiya müdafiə nazirinin müavini saxlanılıb
21:43 / 23-04-2024
Xankəndidə avtomat silah gizlədən şəxs tutulub - Foto
19:22 / 23-04-2024
Rusiyanın reaktiv raket daşıyıcısı Qərb raketlərini üstələyir
18:35 / 23-04-2024
Rusiyada sosial iğtişaşlar başlaya bilər
18:14 / 23-04-2024
Polad daşıyan gəmi körpüyə çırpıldıqdan sonra batıb
18:05 / 23-04-2024
Makron Zelenskiyə yalan vədlər verib
18:05 / 23-04-2024
Pul, reytinq, əxlaq... - Bu verilişlər bağlanacaq?
17:51 / 23-04-2024
Avropa İttifaqı Çini hədələyir
17:33 / 23-04-2024
Ukraynaya göndəriləcək hərbi yardımın böyük hissəsi Avropadadır
17:27 / 23-04-2024
“Səyyar vergi yoxlamasının keçirilməsi Qaydaları”na dəyişiklik edilib
17:14 / 23-04-2024
Paşinyan Ermənistan-Azərbaycan arasında ilk sərhəd dirəyinin fotosunu paylaşıb - Foto
17:07 / 23-04-2024
“Space”ə qalib gələn aparıcı geri dönüb: "Vado Korovinin kanala rəhbərlik edəcəyi bəlli deyil"
16:58 / 23-04-2024
İlham Əliyev “COP29 və Azərbaycan üçün Yaşıl Baxış” beynəlxalq forumda iştirak edir - (Yenilənib)
16:50 / 23-04-2024
Nazirlər Kabineti polis və ya prokurorluğa çağırış qaydasına dəyişikliyi təsdiqləyib
16:23 / 23-04-2024
Dövlət başçısı: "Fransa, Hindistan və Yunanıstan Ermənistanı bizə qarşı silahlandırır"
16:14 / 23-04-2024
İlham Əliyev geri qaytarılan 4 kənddən danışıb
16:10 / 23-04-2024
Azərbaycan-Ermənistan sərhədinin koordinatları dəqiqləşdirilir - Yenilənib
15:53 / 23-04-2024
Prezident: "Ermənistan Naxçıvanla yol əlaqəsini qurmaq imkanını bloklayır"
15:18 / 23-04-2024
60 milyard dollar yardım Ukraynanı tam qələbəyə aparmayacaq
15:10 / 23-04-2024
Azadlıq Partiyası ləğv olunub? - Açıqlama
15:00 / 23-04-2024
Vüqar Səfərli ilə sabiq icra baçısı əfv üçün müraciət edib
14:57 / 23-04-2024
Ceyhun Bayramov Çexiya baş naziri ilə görüşüb
14:46 / 23-04-2024
Prezidentdən Avrasiya İqtisadi Birliyi barədə açıqlama: "Ermənistan istisna olmaqla..."
14:37 / 23-04-2024
Astara sakini 51 kq narkotiklə tutulub
14:12 / 23-04-2024
İnzibati və yardımçı vəzifələrin təsnifatı dəyişir
14:10 / 23-04-2024
Füzuli şəhərinə növbəti köç karvanı yola salınıb - (Yenilənib)
13:48 / 23-04-2024
Spikerdən deputata cavab: "Hamı bilir ki, ölkədə bu nikah qanunsuzdur"
13:23 / 23-04-2024
Sabahın hava proqnozu açıqlanıb
13:19 / 23-04-2024
Narkotik vasitələrin siyahısına dəyişiklik edilib
13:12 / 23-04-2024
Alkoqollu içkilərin idxalı və istehsalı yeni şərtlərlə müəyyən olunacaq
19:13 / 20-04-2024
Bakıda taxta bazarında yanğın olub - Fotolar (Yenilənib)
22:20 / 20-04-2024
ABŞ Ukraynaya 61 milyard dollar ayırıb
18:56 / 22-04-2024
Azərbaycan və Rusiya prezidentlərinin təkbətək görüşü olub - (Yenilənib) - Fotolar
21:22 / 19-04-2024
Buraxılış imtahanının nəticələri elan olunub
18:01 / 21-04-2024
Dünyanın idman paytaxtı olması üçün Bakının namizədliyi irəli sürülüb
00:11 / 23-04-2024
Sağlam və uzun ömür yaşamağın 10 asan yolu var - Siyahı
13:54 / 22-04-2024
Füzuli şəhərinə növbəti köç olub - (Yenilənib)
23:26 / 19-04-2024
Aİ-dən 4 kəndin qaytarılmasına reaksiya: "Davamlı nizamlanmanı tam dəstəkləyirik"
00:37 / 20-04-2024
Hikmət Hacıyev: "Bu, diplomatik və siyasi cəsarətimizin təcəssümüdür"
09:53 / 22-04-2024
Ümid nəğməsi - Etibar Cəbrayıloğlu yazır
16:10 / 22-04-2024
Ölkələr sürətlə silahlanır - Ümumi hərbi xərclər 2,4 trilyon dolları keçib
20:45 / 19-04-2024
19-cu əsrin solğun dagerreotiplərini bərpa ediblər
Ürəyinə qələm sancılanlar
Tarix: 27-01-2018 13:24 | Bölmə: Zaur ƏHMƏD
Jurnalist peşəsi dünyanın ən riskli peşələrindən biri hesab olunur. Ən riskli deyəndə, ölüm riski nəzərdə tutulur. Hər il beynəlxalq jurnalist təşkilatlarının bununla bağlı açıqladığı statistikasını oxuyanda ürpənirəm…
2016-cı ilə qədər olan statistikaya əsasən, son 25 ildə dünyada 2297 jurnalist qətlə yetirilib. Bunlar arasında müharibələri, inqilabları, qətl və korrupsiya hallarını işıqlandıran həmkarlarımız olub.
Beynəlxalq Jurnalistika Federasiyasının hesabatına əsasən, jurnalistlərlə bağlı vəziyyət ildən-ilə pisləşir. Belə ki, əgər 1990-cı ildə 40 qətl hadisəsi qeydə alınmışdısa, 2010-cu ildən etibarən bu göstərici ildə 100 nəfər rəqəmindən aşağı düşmür. Hesabatda qeyd olunur ki, 2006 - statistika baxımından ən pis il olub. Həmin il 155 jurnalist qətlə yetirilib.
Ən pisi bilirsiz nədir? Jurnalistin ölümü ilə nəticələnən 10 hadisədən biri yalnız araşdırılır, qalanı dibsiz quyu… Deyirlər ki, cinayətkarları qoruyan cəzasızlıq hallarının aradan qaldırılmaması vəziyyəti daha da kritikləşdirir. Bir çox ölkələrdə jurnalist ölümlərinin heç birinin üstü açılmır…
Sevinmək olar ki, Azərbaycanda jurnalistlərin qətlə yetirilməsi faktı elə də çox deyil. “Monitor” jurnalının baş redaktoru Elmar Hüseynovdan sonra qətl hadisəsi olmayıb. Ondan sonra idmançılar tərəfindən döyülən jurnalist Rasim Əliyev dünyasını dəyişdi. Yəni, bir neçə ildir ki, Azərbaycanda jurnalistin qətlinə rast gəlinmir. Amma təəssüf ki, ölüm jurnalist həmkarlarımızı başqa yerdə, başqa libasda haqlayır.
Jurnalist döyüş peşəsi deyil. Biz hərbiçi, polis, xüsusi xidmət orqanı əməkdaşı, nə bilim sərhədçi deyilik ki, əlimizdə silah olsun, qarşımızdakı silahlı tərəflə vuruşaq. Bu zaman ölüm riski var. Bəlkə də sadaladığım peşə sahiblərinin iş başında həlak olması normal qarşılanar. Axı, onların ən son vəzifəsi vətən, dövlət, millət, sərhəd üçün canını verməkdir.
Bəs biz? Bizim də vəzifəmiz vətən, dövlət, millət, sərhəd üçün vuruşmaqdır, amma qələmlə. Bizə qarşı silah doğrultmaq ən azından ədalətsiz savaş açmaqdır. Nə yaxşı ki, artıq qarşımıza silahlı adamlar çıxmır. Bəlkə də uzun illər sabitlik, stabillik, təhlükəsizlik dediyimiz bu nəsnə bizi o silahla üz-üzə gəlməkdən xilas edib. Lap gözəl…
Amma… Ölüm bu peşə sahiblərinin yaxasını buraxmır axı. İndi də təzə libasa girib. Qanlı, parçalanmış, yıpranmış ürək libasına. Çox uzağa getmirəm. Son ili, elə son ayları vərəqləyirəm. İki gün əvvəl ölüm qanlı, parçalanmış, yıpranmış ürək libasında jurnalist Nicat Məlikovun qarşısına çıxdı. Bir neçə cümləlik xəbər yazıldı. Qəfil ürəktutmasından yerə yıxılıb və bu dünya ilə vidalaşıb. Ondan bir-iki ay əvvəl, jurnalist dostumuz Natiq Qədimov da həmin libaslı ölümlə “üzləşdi”. Bir qədər əvvəl həmkarımız, telejurnalist İlqar Qulusoy da futbol oynadığı yerdə qəfil ürəktutması nəticəsində gözlərini əbədi yumdu. Bu sıraya başqa mərhum həmkarlarımızı da əlavə etmək olar ki, orta yaşları 40-dır. Sanki mistik bir əlaqə var, Müstəqil Azərbaycanın 40-ı çıxmamış müstəqil media nümayəndələri də 40-ı keçə bilmədilər.
Bunun çox səbəbi var. Maddi sıxıntı, düzgün qidalanmama, əsəb, stress, gərgin iş rejimi, hər gün üzləşdiyimiz haqsızlıq, basqı, təzyiq, təqib, nə bilim daha nələr… Biz təkcə özümüzün, dost-tanışımızın problemi ilə məşğul olmuruq axı. Hər günümüz problem barədə yazmaq, haqsızlıqlara şahid olmaq, dərd-sər eşitməkləkeçir. Buna nə ürək, heç daş da dözməz. Dözən dözür, dözməyən də…
Son dövrlər özüm də ürəkdən xeyli gileyliyəm. Yaman incidir məni. Xəbərdarlığını da edib. Yenə sağ olsun. Hələlik “yağmasa da, guruldayır” məsəlindəki kimi döyünür. Nə zaman dayanacağını isə ona döyüntünü verən bilər.
Xülasə… Biz jurnalistər bu ölkədə çoxlarına mayak olmuşuq, yol göstərmişik, qaranlıqlara işıq salmışıq, həyat qurtarmışıq, haqqı pozulanın haqqını vermişik, bir sözlə, qələmlə də olsa,vuruşmuşuq. Kənardan qələm yüngül görünsə də, onun ağırlığını işdən sonra da, yatanda da, duranda da, gəzəndə də çiyinlərimizdə yox, ürəyimizdə çəkmişik. Eşq mələkləri sevgi işarəsi kimi məhəbbət oxunu ürəyə sancırlar. Amma bizim ürəyimizə qələm sancılır…
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 27-01-2018 13:24 | Bölmə: Zaur ƏHMƏD
Jurnalist peşəsi dünyanın ən riskli peşələrindən biri hesab olunur. Ən riskli deyəndə, ölüm riski nəzərdə tutulur. Hər il beynəlxalq jurnalist təşkilatlarının bununla bağlı açıqladığı statistikasını oxuyanda ürpənirəm…
2016-cı ilə qədər olan statistikaya əsasən, son 25 ildə dünyada 2297 jurnalist qətlə yetirilib. Bunlar arasında müharibələri, inqilabları, qətl və korrupsiya hallarını işıqlandıran həmkarlarımız olub.
Beynəlxalq Jurnalistika Federasiyasının hesabatına əsasən, jurnalistlərlə bağlı vəziyyət ildən-ilə pisləşir. Belə ki, əgər 1990-cı ildə 40 qətl hadisəsi qeydə alınmışdısa, 2010-cu ildən etibarən bu göstərici ildə 100 nəfər rəqəmindən aşağı düşmür. Hesabatda qeyd olunur ki, 2006 - statistika baxımından ən pis il olub. Həmin il 155 jurnalist qətlə yetirilib.
Ən pisi bilirsiz nədir? Jurnalistin ölümü ilə nəticələnən 10 hadisədən biri yalnız araşdırılır, qalanı dibsiz quyu… Deyirlər ki, cinayətkarları qoruyan cəzasızlıq hallarının aradan qaldırılmaması vəziyyəti daha da kritikləşdirir. Bir çox ölkələrdə jurnalist ölümlərinin heç birinin üstü açılmır…
Sevinmək olar ki, Azərbaycanda jurnalistlərin qətlə yetirilməsi faktı elə də çox deyil. “Monitor” jurnalının baş redaktoru Elmar Hüseynovdan sonra qətl hadisəsi olmayıb. Ondan sonra idmançılar tərəfindən döyülən jurnalist Rasim Əliyev dünyasını dəyişdi. Yəni, bir neçə ildir ki, Azərbaycanda jurnalistin qətlinə rast gəlinmir. Amma təəssüf ki, ölüm jurnalist həmkarlarımızı başqa yerdə, başqa libasda haqlayır.
Jurnalist döyüş peşəsi deyil. Biz hərbiçi, polis, xüsusi xidmət orqanı əməkdaşı, nə bilim sərhədçi deyilik ki, əlimizdə silah olsun, qarşımızdakı silahlı tərəflə vuruşaq. Bu zaman ölüm riski var. Bəlkə də sadaladığım peşə sahiblərinin iş başında həlak olması normal qarşılanar. Axı, onların ən son vəzifəsi vətən, dövlət, millət, sərhəd üçün canını verməkdir.
Bəs biz? Bizim də vəzifəmiz vətən, dövlət, millət, sərhəd üçün vuruşmaqdır, amma qələmlə. Bizə qarşı silah doğrultmaq ən azından ədalətsiz savaş açmaqdır. Nə yaxşı ki, artıq qarşımıza silahlı adamlar çıxmır. Bəlkə də uzun illər sabitlik, stabillik, təhlükəsizlik dediyimiz bu nəsnə bizi o silahla üz-üzə gəlməkdən xilas edib. Lap gözəl…
Amma… Ölüm bu peşə sahiblərinin yaxasını buraxmır axı. İndi də təzə libasa girib. Qanlı, parçalanmış, yıpranmış ürək libasına. Çox uzağa getmirəm. Son ili, elə son ayları vərəqləyirəm. İki gün əvvəl ölüm qanlı, parçalanmış, yıpranmış ürək libasında jurnalist Nicat Məlikovun qarşısına çıxdı. Bir neçə cümləlik xəbər yazıldı. Qəfil ürəktutmasından yerə yıxılıb və bu dünya ilə vidalaşıb. Ondan bir-iki ay əvvəl, jurnalist dostumuz Natiq Qədimov da həmin libaslı ölümlə “üzləşdi”. Bir qədər əvvəl həmkarımız, telejurnalist İlqar Qulusoy da futbol oynadığı yerdə qəfil ürəktutması nəticəsində gözlərini əbədi yumdu. Bu sıraya başqa mərhum həmkarlarımızı da əlavə etmək olar ki, orta yaşları 40-dır. Sanki mistik bir əlaqə var, Müstəqil Azərbaycanın 40-ı çıxmamış müstəqil media nümayəndələri də 40-ı keçə bilmədilər.
Bunun çox səbəbi var. Maddi sıxıntı, düzgün qidalanmama, əsəb, stress, gərgin iş rejimi, hər gün üzləşdiyimiz haqsızlıq, basqı, təzyiq, təqib, nə bilim daha nələr… Biz təkcə özümüzün, dost-tanışımızın problemi ilə məşğul olmuruq axı. Hər günümüz problem barədə yazmaq, haqsızlıqlara şahid olmaq, dərd-sər eşitməkləkeçir. Buna nə ürək, heç daş da dözməz. Dözən dözür, dözməyən də…
Son dövrlər özüm də ürəkdən xeyli gileyliyəm. Yaman incidir məni. Xəbərdarlığını da edib. Yenə sağ olsun. Hələlik “yağmasa da, guruldayır” məsəlindəki kimi döyünür. Nə zaman dayanacağını isə ona döyüntünü verən bilər.
Xülasə… Biz jurnalistər bu ölkədə çoxlarına mayak olmuşuq, yol göstərmişik, qaranlıqlara işıq salmışıq, həyat qurtarmışıq, haqqı pozulanın haqqını vermişik, bir sözlə, qələmlə də olsa,vuruşmuşuq. Kənardan qələm yüngül görünsə də, onun ağırlığını işdən sonra da, yatanda da, duranda da, gəzəndə də çiyinlərimizdə yox, ürəyimizdə çəkmişik. Eşq mələkləri sevgi işarəsi kimi məhəbbət oxunu ürəyə sancırlar. Amma bizim ürəyimizə qələm sancılır…
Müəllifin bütün yazıları - Zaur ƏHMƏD
Bölməyə aid digər xəbərlər