23:55 / 08-10-2025
Səməd Vəkilovun kitabı Prezident kitabxanasının saytında yer alıb
18:00 / 08-10-2025
"Lamborghini" gələcəyin avtomobilini təqdim edib - Fotolar
17:08 / 08-10-2025
Prezident fərman imzalayıb
16:49 / 08-10-2025
Daha 2 vəkilin fəaliyyəti dayandırılıb - 4-nə isə xəbərdarlıq olunub
16:37 / 08-10-2025
III MDB Oyunları: Azərbaycan gimnastları 8 medal qazanıb
16:12 / 08-10-2025
İki kanalın yayımı müvəqqəti dayandırılıb
15:24 / 08-10-2025
Qəzzaya gedən daha üç gəmiyə hücum olub
15:15 / 08-10-2025
Rusiya tənqidçi jurnalistləri terrorçu elan edib
15:03 / 08-10-2025
Səbinə Əliyeva Ukrayna Ombudsmanı ilə görüşüb - Fotolar
14:31 / 08-10-2025
Kriştianu Ronaldu tarixdə ilk milyarder futbolçu olub
14:22 / 08-10-2025
Onlayn qumar şəbəkələri ifşa olunub - Video
14:11 / 08-10-2025
Gəncədə məktəbli oğlan qətlə yetirilib
14:06 / 08-10-2025
Dünyada iş tapmaq böyük problemə çevriləcək - Xəbərdarlıq
13:59 / 08-10-2025
Hərbçimiz vəfat edib
13:29 / 08-10-2025
I sinfə elektron qəbul prosesi yenidən aktivləşdirilib
13:06 / 08-10-2025
Xocalıya növbəti köç karvanı gedib
12:59 / 08-10-2025
Professor: Qəbələdə TDT-nın strategiyası müəyyən edildi
12:59 / 08-10-2025
İlham Əliyev Xorvatiya parlamentinin sədrini qəbul edib
12:51 / 08-10-2025
Ərdoğan: "Suriyada sabitliyin pozulmasına imkan verməyəcəyik"
12:37 / 08-10-2025
Rusiya Ukraynanın elektrik obyektinə zərbələr endirib
12:32 / 08-10-2025
25 min kubalı Ukraynaya qarşı döyüşəcək
12:30 / 08-10-2025
İlin sonunda əfv gözlənilir
12:15 / 08-10-2025
Sabah hava necə olacaq? - Proqnoz
12:06 / 08-10-2025
Nazirliyin tabeliyindəki institutlar birləşdirilib
12:01 / 08-10-2025
Ekspert naziri tənqid edib: "Özü iqtisadçı, müavinin biri hüquqşünas, digəri politoloq..."
11:56 / 08-10-2025
Astara şəhərinin Baş planı təsdiqlənib
11:32 / 08-10-2025
Generalın bir milyon manatını mənimsəyiblər - Üç milyonluq iddia qaldırılıb
11:16 / 08-10-2025
Azərbaycan və Gürcüstan PUA sahəsində təcrübə mübadiləsi aparırlar
11:07 / 08-10-2025
“Gürcü arzusu”na rahatlıq verilməyəcək
11:05 / 08-10-2025
Xorvatiya parlamentinin sədri Azərbaycana gəlib - Fotolar
11:49 / 04-10-2025
Bir qrup tələbəyə Prezident təqaüdü veriləcək - Sərəncam
18:01 / 04-10-2025
Cəbrayılda Şəhər Günü qeyd edilib - Fotolar
00:07 / 04-10-2025
Prezidentdən Cəbrayılla bağlı paylaşım - Video
14:13 / 04-10-2025
Oqtay Şirəliyev dəfn olunub - (Yenilənib) - Fotolar
19:30 / 05-10-2025
DTX Tbilisidə külli miqdarda silah-sursat aşkarlayıb
00:02 / 04-10-2025
Cəbrayıl şəhərinin azad olunmasından 5 il ötür
23:50 / 04-10-2025
Tbilisidə aksiyada 14 polis yaralanıb
16:49 / 04-10-2025
Milli komandaya baş məşqçi təyinatı olub
13:32 / 06-10-2025
Viktor Orban Azərbaycana gəlib - (Yenilənib)
13:35 / 04-10-2025
İrandan Azərbaycana yarım ton narkotik gətirmək istəyiblər - Fotolar
10:28 / 04-10-2025
Ənvər Sədatın qətli... - Hərbçinin atəş açmasına səbəb nə idi? - Fotolar
20:49 / 06-10-2025
Məhkəmədə Ermənistanın Gəncəyə zərbələri ilə bağlı sənədlər elan edilib
Yersiz gəldi... - Akif Abbasov yazır
Tarix: 05-10-2023 08:52 | Bölmə: Akif ABBASOV
Akif ABBASOV
Hamısı bir həyət evində yaşayırdı. Ata-ana, iki bacı, iki evli qardaş, bir subay qardaş. Ev vur-tut dörd otaqdan ibarət idi. Nə qədər ki, evlənməmişdilər, iki qardaş mehriban yaşayırdı. Elə ki, gəlinlər gəldi, vur-çatlasın başladı.
Gəlinlər yola getmir, ərlərini bir-birinin üstünə salırdılar. Hədə, təhqir, söyüş həddini aşmışdı.
Ata-ananı, bacını, subay qardaşı saya salan yox idi. Tərəflər qızışanda valideynləri belə eşitmir, ağızlarına gələni bir-birlərinə deyirdilər.
Axırda Səkinə arvad ərinə dedi:
- Vallah bir gün bizim yetimçələr Ağaəsədlə qardaşı Əsədin gününə düşəcəklər.
Məcid kişi təəccüblə arvadına baxdı:
- Nə Ağaəsəd, nə Əsəd?
- Yadından çıxıb, ay kişi?! Beş ilin söhbətidir. Arvadlarının fitvası ilə qardaşlar tutaşdılar. Böyük qardaş - Ağaəsəd vurub Əsədin hamilə arvadını qanına boyadı. Əsəd də arvadının qarnındakı ilə birlikdə öldüyünü görüb bıçağı böyük qardaşının - Ağaəsədin ürəyinin başına soxdu.
Polislər gəlib Əsədi apardılar. Bu dava-dalaşın, qan-qadanın axırı nə oldu? Ağaəsədlə qardaşı arvadı Sahibə öldü, Əsədə də on iki il iş verdilər. Hər iki ailə dağıldı, uşaqları başsız qaldı.
Məcid kişi fikrə getdi: “Arvad düz deyir, bu uşaqların bir xətası var. Axırda elə iş tutacaqlar ki, yanıb-yaxılacağıq. Əlimiz heç yana çatmayacaq”.
Məcid kişi əvvəlcə Əli ilə Vəlini, onlar gedəndən sonra gəlinləri çağırıb başlarına ağıl qoydu. Durub getdilər. Amma onların qırımından Məcid kişi başa düşdü ki, dediklərinin xeyri olmadı. Oğulları da, gəlinləri də qan-qan deyirdilər.
Əli Vəlidən anlaqlı çıxdı. Yığışıb ailəsi ilə birlikdə bu rayondan baş götürüb çıxdı. Qonşu rayonda iş tapıb mənzil kirayələdi. Arvadı işləmirdi, uşaqları balaca idi. Maaş ailəni güclə görürdü. Ev sahibi Dadaş xeyirxah adam idi. Əlinin çətinlik çəkdiyini, ehtiyacdan boğulduğunu görüb güzəştə getdi:
- Sənin vəziyyətini başa düşürəm. İndi kirayədə qala-qala ev dolandırmaq müşkül məsələdir. Qərara aldım ki, daha sizdən kirayə haqqı almayım. Nə zaman fərli bir iş taparsan, əlin gətirər, onda başlayarsan kirayə haqqı verməyə. İnsanıq, bir-birimizə əl tutmalıyıq.
Əli onun əlinə-ayağına düşdü. Sevindiyindən bilmirdi nə etsin.
Əlinin ailəsi də böyüklü-kiçikli Tükəzban arvada duaçı oldular.
Haradasa bir il keçdi. Hiss olunurdu ki, Əli özünə gəlirli iş tapıb. Yerində dingildəyir. Özünün, arvadının, uşaqlarının əyin-başına fikir verir, evinə yaxşı bazarlıq edir. Amma özünü o yerə qoymur, kirayə haqqı barədə fikirləşmirdi.
Bunu görən ev sahibi Dadaş hövsələsini basıb dinmir, Əlinin insafa gələcəyini gözləyirdi.
Bir gün Dadaş evə gələndə gördü ki, həyətinə bir neçə maşın daş tökülüb. Əli ilə görüşüb, ondan soruşdu:
- Bu nə məsələdir? Bu daşları bura kim töküb?
Əli heç nə olmayıbmış kimi:
- Mən tökdürmüşəm, - dedi. - Çox götür-qoy etdim. Fikirləşdim ki, nə vaxta qədər onun-bunun evində yaşayacağam. Mən də bir kişiyəm, mənim də öz evim olmalıdır.
Dadaşın dayanıb baxdığını görüb əlavə etdi:
- Deyirəm, özümə ev tikdirim.
Dadaş key-key və təəccüblə ona baxırdı. Axırda dilləndi:
- Özünə evi burada, mənim həyətimdə tikmək istəyirsən?
Əli sinəsini qabağa verib:
- Hə, başqa harada tikəcəyəm ki?! - deyə suala sualla cavab verdi. - Bir ildən çoxdur burada yaşayıram.
Dadaş ürəyini tutdu:
- Bura axı sənin yox, mənim həyətimdir.
Əli ayağını daşlardan birinin üstünə qoyaraq, etinasız şəkildə bildirdi:
- Nə olsun sənin həyətindir. Həyətin genişdir. Qorxma yerini dar eləmərəm. Həyətin bir küncündə tikərəm evi, çox o yan-bu yan eləsən, hasar çəkdirib, aranı bağlaram. Narahat olma.
Dadaş cin atına mindi:
- A kişi, necə yəni narahat olma. Sənə kim icazə verir ki, mənim həyətimdə özünə ev tikəsən? Məndən icazə almısanmı? Bir soruşmusan ki, olar-olmaz?
Əli siqaret çıxarıb alışqanla yandırdı, bir qullab vuraraq tüstünü havaya buraxdı:
- Soruşmağa nə ehtiyac? Qanunla sənə 6 sot torpaq düşür. Amma hesablamışam ki, əslində sənin 8 sot torpağın var. Çox o yan, bu yan edərsən, gedib, şikayət edərəm ki, artıq torpaq sahən var.
Matı-mutu quruyan Dadaş artıq nə deyəcəyini bilmirdi. Əli artıq həyasızlıq edirdi:
- Əli, təqsir səndə yox, məndədir. Küçədə qalmışdın, sənə həyətimdə yer verdim, sonra kirayə haqqı almadım. Son bir ildə işığının, qazının, suyunun pulunu da mən ödəmişəm.
Əli özünə qoyulmurdu ki, qoyulmurdu. Dadaşın dediklərini heç vecinə almırdı:
- Bunlar hamısı bir vətəndaş kimi sənin borcundur. Əlsizə, köməksizə əl tutarlar. Kəsəsi, nəs gətirib mənə mane olma, qoy işimi görüm, bənna çağırmışam, sabah gəlib evin bünövrəsini qazacaqlar.
Dadaş onu dilə tutmaq, bu axmaq fikrindən daşındırmaq istədi:
- Əli, sən tərslik eləmə, adam ol, ev tikmək istəyirsənsə, get icra hakimiyyətinə, bələdiyyə idarəsinə, özünə torpaq istə. Yer ayırsınlar, harada istəyirsən ev nədir, lap imarət tik.
Əli əlini yellədi:
- Bu rayona pasport qeydiyyatım yoxdur. Torpaq ayırmazlar. Həm də dağa-daşa niyə düşüm? Hazır yer, boş torpaq var da...
Dadaşın başına sanki qaynar su tökdülər. Ağzı köpüklənə-köpüklənə:
- Əli, sən nə həyasız adam imişsən! Sənə adam, insan deməyə də dilim gəlmir. Adam olsaydın, öz rayonundan didərgin düşməzdin. Atalarımız doğru deyib: “Yersiz gəldi, yerli, qaç!” Eybi yoxdur, Əli, madam ki belədir, bu evi-eşiyi, həyəti sənə bağışlayıb, mən gedərəm bu həyətdən!
Onun sözlərini eşidən Əlinin gözləri güldü:
- Doğrudan? Sən nə yaxşı adamsan? Başa düşənsən!
Bunu görən Dadaş:
- Ay sən öləsən! – dedi. - Bu dəqiqə şələ-küləni də, ailəni də götürüb bu həyətdən, kirayəsini verməyib neçə aylar yaşadığın evdən rədd ol! Bildin! Bu dəqiqə qohum-əqrəbamı, oğullarını tökəcəyəm bura.
Əli yerində donub qaldı. Dadaş var gücü ilə qışqırdı:
- Eşitdin? Bir saat sənə vaxt verirəm. Tərpənməsən, səni bu həyətdə sürüyüb, sonra çölə atacağam! Nankor!
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 05-10-2023 08:52 | Bölmə: Akif ABBASOV
Akif ABBASOV
(hekayə)
Hamısı bir həyət evində yaşayırdı. Ata-ana, iki bacı, iki evli qardaş, bir subay qardaş. Ev vur-tut dörd otaqdan ibarət idi. Nə qədər ki, evlənməmişdilər, iki qardaş mehriban yaşayırdı. Elə ki, gəlinlər gəldi, vur-çatlasın başladı.
Gəlinlər yola getmir, ərlərini bir-birinin üstünə salırdılar. Hədə, təhqir, söyüş həddini aşmışdı.
Ata-ananı, bacını, subay qardaşı saya salan yox idi. Tərəflər qızışanda valideynləri belə eşitmir, ağızlarına gələni bir-birlərinə deyirdilər.
Axırda Səkinə arvad ərinə dedi:
- Vallah bir gün bizim yetimçələr Ağaəsədlə qardaşı Əsədin gününə düşəcəklər.
Məcid kişi təəccüblə arvadına baxdı:
- Nə Ağaəsəd, nə Əsəd?
- Yadından çıxıb, ay kişi?! Beş ilin söhbətidir. Arvadlarının fitvası ilə qardaşlar tutaşdılar. Böyük qardaş - Ağaəsəd vurub Əsədin hamilə arvadını qanına boyadı. Əsəd də arvadının qarnındakı ilə birlikdə öldüyünü görüb bıçağı böyük qardaşının - Ağaəsədin ürəyinin başına soxdu.
Polislər gəlib Əsədi apardılar. Bu dava-dalaşın, qan-qadanın axırı nə oldu? Ağaəsədlə qardaşı arvadı Sahibə öldü, Əsədə də on iki il iş verdilər. Hər iki ailə dağıldı, uşaqları başsız qaldı.
Məcid kişi fikrə getdi: “Arvad düz deyir, bu uşaqların bir xətası var. Axırda elə iş tutacaqlar ki, yanıb-yaxılacağıq. Əlimiz heç yana çatmayacaq”.
Məcid kişi əvvəlcə Əli ilə Vəlini, onlar gedəndən sonra gəlinləri çağırıb başlarına ağıl qoydu. Durub getdilər. Amma onların qırımından Məcid kişi başa düşdü ki, dediklərinin xeyri olmadı. Oğulları da, gəlinləri də qan-qan deyirdilər.
Əli Vəlidən anlaqlı çıxdı. Yığışıb ailəsi ilə birlikdə bu rayondan baş götürüb çıxdı. Qonşu rayonda iş tapıb mənzil kirayələdi. Arvadı işləmirdi, uşaqları balaca idi. Maaş ailəni güclə görürdü. Ev sahibi Dadaş xeyirxah adam idi. Əlinin çətinlik çəkdiyini, ehtiyacdan boğulduğunu görüb güzəştə getdi:
- Sənin vəziyyətini başa düşürəm. İndi kirayədə qala-qala ev dolandırmaq müşkül məsələdir. Qərara aldım ki, daha sizdən kirayə haqqı almayım. Nə zaman fərli bir iş taparsan, əlin gətirər, onda başlayarsan kirayə haqqı verməyə. İnsanıq, bir-birimizə əl tutmalıyıq.
Əli onun əlinə-ayağına düşdü. Sevindiyindən bilmirdi nə etsin.
Əlinin ailəsi də böyüklü-kiçikli Tükəzban arvada duaçı oldular.
Haradasa bir il keçdi. Hiss olunurdu ki, Əli özünə gəlirli iş tapıb. Yerində dingildəyir. Özünün, arvadının, uşaqlarının əyin-başına fikir verir, evinə yaxşı bazarlıq edir. Amma özünü o yerə qoymur, kirayə haqqı barədə fikirləşmirdi.
Bunu görən ev sahibi Dadaş hövsələsini basıb dinmir, Əlinin insafa gələcəyini gözləyirdi.
Bir gün Dadaş evə gələndə gördü ki, həyətinə bir neçə maşın daş tökülüb. Əli ilə görüşüb, ondan soruşdu:
- Bu nə məsələdir? Bu daşları bura kim töküb?
Əli heç nə olmayıbmış kimi:
- Mən tökdürmüşəm, - dedi. - Çox götür-qoy etdim. Fikirləşdim ki, nə vaxta qədər onun-bunun evində yaşayacağam. Mən də bir kişiyəm, mənim də öz evim olmalıdır.
Dadaşın dayanıb baxdığını görüb əlavə etdi:
- Deyirəm, özümə ev tikdirim.
Dadaş key-key və təəccüblə ona baxırdı. Axırda dilləndi:
- Özünə evi burada, mənim həyətimdə tikmək istəyirsən?
Əli sinəsini qabağa verib:
- Hə, başqa harada tikəcəyəm ki?! - deyə suala sualla cavab verdi. - Bir ildən çoxdur burada yaşayıram.
Dadaş ürəyini tutdu:
- Bura axı sənin yox, mənim həyətimdir.
Əli ayağını daşlardan birinin üstünə qoyaraq, etinasız şəkildə bildirdi:
- Nə olsun sənin həyətindir. Həyətin genişdir. Qorxma yerini dar eləmərəm. Həyətin bir küncündə tikərəm evi, çox o yan-bu yan eləsən, hasar çəkdirib, aranı bağlaram. Narahat olma.
Dadaş cin atına mindi:
- A kişi, necə yəni narahat olma. Sənə kim icazə verir ki, mənim həyətimdə özünə ev tikəsən? Məndən icazə almısanmı? Bir soruşmusan ki, olar-olmaz?
Əli siqaret çıxarıb alışqanla yandırdı, bir qullab vuraraq tüstünü havaya buraxdı:
- Soruşmağa nə ehtiyac? Qanunla sənə 6 sot torpaq düşür. Amma hesablamışam ki, əslində sənin 8 sot torpağın var. Çox o yan, bu yan edərsən, gedib, şikayət edərəm ki, artıq torpaq sahən var.
Matı-mutu quruyan Dadaş artıq nə deyəcəyini bilmirdi. Əli artıq həyasızlıq edirdi:
- Əli, təqsir səndə yox, məndədir. Küçədə qalmışdın, sənə həyətimdə yer verdim, sonra kirayə haqqı almadım. Son bir ildə işığının, qazının, suyunun pulunu da mən ödəmişəm.
Əli özünə qoyulmurdu ki, qoyulmurdu. Dadaşın dediklərini heç vecinə almırdı:
- Bunlar hamısı bir vətəndaş kimi sənin borcundur. Əlsizə, köməksizə əl tutarlar. Kəsəsi, nəs gətirib mənə mane olma, qoy işimi görüm, bənna çağırmışam, sabah gəlib evin bünövrəsini qazacaqlar.
Dadaş onu dilə tutmaq, bu axmaq fikrindən daşındırmaq istədi:
- Əli, sən tərslik eləmə, adam ol, ev tikmək istəyirsənsə, get icra hakimiyyətinə, bələdiyyə idarəsinə, özünə torpaq istə. Yer ayırsınlar, harada istəyirsən ev nədir, lap imarət tik.
Əli əlini yellədi:
- Bu rayona pasport qeydiyyatım yoxdur. Torpaq ayırmazlar. Həm də dağa-daşa niyə düşüm? Hazır yer, boş torpaq var da...
Dadaşın başına sanki qaynar su tökdülər. Ağzı köpüklənə-köpüklənə:
- Əli, sən nə həyasız adam imişsən! Sənə adam, insan deməyə də dilim gəlmir. Adam olsaydın, öz rayonundan didərgin düşməzdin. Atalarımız doğru deyib: “Yersiz gəldi, yerli, qaç!” Eybi yoxdur, Əli, madam ki belədir, bu evi-eşiyi, həyəti sənə bağışlayıb, mən gedərəm bu həyətdən!
Onun sözlərini eşidən Əlinin gözləri güldü:
- Doğrudan? Sən nə yaxşı adamsan? Başa düşənsən!
Bunu görən Dadaş:
- Ay sən öləsən! – dedi. - Bu dəqiqə şələ-küləni də, ailəni də götürüb bu həyətdən, kirayəsini verməyib neçə aylar yaşadığın evdən rədd ol! Bildin! Bu dəqiqə qohum-əqrəbamı, oğullarını tökəcəyəm bura.
Əli yerində donub qaldı. Dadaş var gücü ilə qışqırdı:
- Eşitdin? Bir saat sənə vaxt verirəm. Tərpənməsən, səni bu həyətdə sürüyüb, sonra çölə atacağam! Nankor!
Müəllifin bütün yazıları - Akif ABBASOV
Bölməyə aid digər xəbərlər
19-03-2025, 11:04
Akif ABBASOV - Ədəbiyyatımıza yeni ruh gətirmiş Zəlimxan Yaqub - Akif Abbasov yazır
Xalq artisti deyir ki, rəqqasların səhnə ömrü çox qısa olur. Bu az müddətdə uğur qazanmaq, əsl sənətkar kimi yetişmək üçün daha çox zəhmət çəkmək lazımıdır
Rus Dram Teatrının aktyoru deyir ki. bölgə teatrlarında diplomlu aktyor və rejissor tapmaq müşkül məsələdir
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
Nadir Azməmmədov: “Təəssüf ki, indi rejissor olmaq, kino və serial çəkmək adiləşib, bəzən bunun məsuliyyətini dərk etmirlər”
