Kiçik hekayələr - Akif Abbasov yazır
Tarix: 16-12-2023 09:30 | Bölmə: Akif ABBASOV
Kiçik hekayələr

Akif ABBASOV

Qatıq

Ziyafətdə masabəyi olan Vaqif keflənir. Sağlıq deyəndə bəzən qatıb-qarışdırır. Kimisinə atmaca atır, kimisilə şit zarafat edir. Növbəti sağlığı deyəndə Ramizin kefinə soğan doğrayır. Ramiz az dözür, çox dözür, axırda qayıdıb deyir:

- Vaqif, qatıqlayırsan ha…

Hamı gülüşür. Bu dəfə masabəyi pərt olur:

- Yekə oğlansan, bu nə sözdür mənə deyirsən?! Mən səndən yaşca böyüyəm…

Vaqifin əlinə fikir verən Fərhad yerindən dillənir:

- Ramiz düz deyir. Həqiqətən qatıqlayırsan.

Bunu eşidən Vaqif bir az da coşur, nə isə demək istəyəndə Fərhad əlini qaldırıb onu saxlayır:

- Sözün düzünü deyəndə acığın niyə gəlir? Bir əlinə bax.

Vaqif əlinə baxanda deməyə söz tapmır. Demə, sağlıq deyəndə fikir verməyib araq badəsi əvəzinə əlinə qatıq dolu stəkanı götürübmüş.

* * *

Baş üstə

Evdə anası Vüqara hansı tapşırıq verirdisə, o, “baş üstə” deyib etirazını bildirmirdi. Bir sözlə, heç vaxt anasını narazı salmırdı. Ancaq son nəticədə iş görülməmiş qalırdı. Bir gün ana Vüqara dərs vermək qərarına gəlir. Odur ki, oğlu stolun arxasına keçib: “Ana, acından ölürəm, tez mənə yemək deyəndə” ana cəld “baş üstə” deyib mətbəxə getdi.

Vüqar xeyli gözlədi, yemək gəlib çıxmırdı. Əlacsız qalıb ayağa qalxdı və özü üçün yemək çəkdi. Nahar etdikdən sonra:

- Ana, qurban olum, bir stəkan say, ciyərim yanır,- dedi.

Ana dərhal:

- Baş üstə, - cavabını verib eyvana çıxdı.

Çaydan bir xəbər olmadığını görən Vüqar əlacsız qalıb özü üçün çay süzdü. Ertəsi gün səhər tezdən gözlərini açan kimi anasını səslədi:

- Ana, bu gün məktəbdə tədbir var. Zəhmət olmasa, köynəyimlə şalvarımı ütülə.

Ana tez cavab verdi:

- Baş üstə, oğul.

Səhər yeməyindən sonra şifoneri açan Vüqar köynəklə şalvarının ütülənmədiyini görərək:

- Ana, axı xahiş etdim ki, bunları ütüləyəsən. Bu gün məktəbimizdə mavi işıq gecəsi olacaq…

Ana sakitcə:

- Baş üstə, oğul, - deyib mətbəxə keçdi.

Onun ardınca baxa-baxa qalan Vüqar axır ki səhvini başa düşüb anasına yaxınlaşdı və üzr istədi.

* * *

Az yemək

Elnur hər dəfə süfrəyə xörək gətiriləndə ətrafa göz qoyur, ya küsür, ya da ağalamağa başlayırdı. Bu vəziyyət səhər yeməyində də, nahar və şam zamanı da təkrar olunurdu. Evdəkilər artıq buna alışmışdılar. Elnur narazılıq edib «Mənə yeməyi az çəkirsiniz» deyirdi. Əslində isə hamıya eyni bərabərdə yemək qoyulurdu.

Bəzən Elnurun başı həyətdə oyuna qarışır və nahara gecikirdi. Onun payını saxlar, gələn kimi qarşısına qoyardılar. Elnur qaş-qabağını töküb: “Mənimçin az saxlamışınız”, - deyərdi.

Bir dəfə anası oğlunun bəhanəsini kəsmək üçün bir qazan yarpaq dolmasını iri bir boşqaba çəkib onun qarşısına qoydu. Ətrafdakılar özlərini tox göstərib «biz yemişik» deyib kənara çəkildilər və Elnurun necə hərəkət edəcəyini gözlədilər.

Elnur yenə ağlamağa başladı. Ana: “Ay başı batmış. Nə olub, niyə gözünün qorasını tökürsən? Xörəyini ye”.

Elnur adəti üzrə:

- Mənimçin az çəkmisən.

Ana təəccüblə:

- A bala, bir qazan dolmadır. On adamın payıdır.

Elnur hıçqıra-hıçqıra dedi:

- Əgər mənə bu qədər yemək çəkmisənsə, gör, o birilər nə qədər yeyiblər.

Müəllifin bütün yazıları - Akif ABBASOV



Bölməyə aid digər xəbərlər
29-08-2024, 18:52 Akif ABBASOV - Boranı tumu - Hekayə
7-04-2024, 11:26 Akif ABBASOV - Taksi - Hekayə
18-02-2024, 10:15 Akif ABBASOV - Acığa iş - Hekayə
15-02-2024, 08:42 Akif ABBASOV - Sükan - Hekayə
6-02-2024, 16:25 Akif ABBASOV - Kəlbətin - Hekayə

bütün xəbərlər