Yazıçı Əbülfət Misiroğlunun izahat naməsi - Akif Əli yazır
Tarix: 24-01-2022 15:24 | Bölmə: Akif Əli
Yazıçı Əbülfət Misiroğlunun izahat naməsi
Akif ƏLİ,
Fəlsəfə doktoru,
Əməkdar jurnalist,
Yazıçı-publisist


AzTV-də Baş redaktoru olduğum “Gənclər üçün proqramlar Baş redaksiyasında” gözəl kollektiv formalaşmışdı. Vətənsevər, iş bilən, zəhmət sevən, bacarıqlı jurnalistlər, rejissorları, qələm adamları, aparıcılar... 1983-cü ilin aprelində Teleradionun sədri, peşəkar televizionçu, mərhum Elşad Quliyev gözləmədiyim halda heç bir tapşırıqsız, təmənnasız-filansız məni Radionun “Satira və yumor” şöbəsinin müdirliyindən çağırıb bu yüksək vəzifəyə təyin edəndə, həm də tam sərbəstlik vermişdi. Odur ki, istəyimə görə yalnız istedadına, qabiliyyətinə, əxlaqına inandığım və güvəndiyim gənc kadrları işə götürmüşdüm. Onlardan biri də yazıçı Əbülfət Misiroğlu idi (Ruhu şad olsun!).

Əbülfət həm xasiyyətcə, həm də istedad sarıdan çox orijinal və maraqlı insan idi. O, peşəkar qələm adamı idi, öz yazılarını az qala birbaşa vəhylə vərəqə yazırdı. Əsil ziyalıya xas zövqü, incə yumoru və özünəməxsus dünyabaxışı vardı. Çox sadə və istiqanlı olduğundan kollektivdə hamı onunla rahat ünsiyyətdə idi...

Təəssüf ki, Əbülfət Misiroğlu yazıçı kimi tam kəşf olunmadan, vaxtsız vəfat etdi və Azərbaycan ədəbiyyatı çox istedadlı bir yazıçını itirdi.

Əbülfət, həm də daxilən çox azad, müstəqil insan idi. Dövrün sərt rejiminə uyğunlaşmaq onun üçün az qala işgəncə idi. Komitədə tələb olunan iş qrafiki üzrə işə gəlib-getməkdən heç xoşlanmazdı. Ona görə də qapıda keçirilən ümumi “oblava”larda tez-tez adı gecikənlər siyahısına düşürdü və rəhbərlik buna görə izahat tələb edirdi. Təbii, mən Baş redaktor kimi, tək onu yox, digər əməkdaşları da özlərinin xəbəri oldu-olmadı, rəhbərliyin yanında müdafiə edərdim. Məsələni redaksiya daxilində həll etməyə söz verib, çalışardım işçim cəzalandırılmasın.

Bir dəfə yenə Televiziya üzrə müavinin təkidi ilə Əbülfət izahat yazmalı oldu. Və mən Əbülfətə qısa bir izahat yazıb verməsini təklif edəndə, o könülsüz halda “yaxşı, bir şey yazaram”,- deyib, səhərisi uzun-uzadı 3 vərəqlik bir yazı gətirdi. İndi onun 1986-cı ildə mənə ünvanladığı həmin izahatın nüsxəsini arxivimdə görəndə düşündüm ki, bu adi izahat deyil, daxilən zəngin bir qələm adamının bədii əsəridir, oxucular üçün də maraqlı olar. Çünki inanmıram hansısa idarədə kimsə belə rəsmi sənəd yazmış ola. Əbülfətin qeyri-adi izahatı subordinasiya qaydasında yazılmış quru sənəd deyildi. O, çoxillik iş yoldaşı kimi, ərk elədiyi dost kimi, dünyagörmüş bir insan kimi və fəlsəfi düşüncələrlə yaşayan qələm adamı kimi öz hisslərini vərəqə tökmüşdü. Mən o vaxt Əbülfətin bu izahatını oxuyub gülümsədim və dedim: “Əbülfət, get otur işini işlə, sədrin müavini ilə özüm danışaram...” Və bu maraqlı izahatı onun başı üstünü almış növbəti “təhlükənin” sovuşmasına bir vəsilə oldu.

Əbülfət Misiroğlunun izahat naməsini hörmətli oxuculara təqdim edirəm.





“Gənclik” Baş redaksiyasının Baş redaktoru, yazıçı Akif Məhərrəmov yoldaşa

Çiçəklər sabaha qalmır


İnsanın insandan izahat alması təbiidir. Qoca tarix insan övladını günahlar və izahatlar imtahanına çox düçar etmişdir. Fironun izahat verməsi də sübut edir ki, təqsirkar olmayan heç bir məxluq yoxdur. Və hamının üzərində nəzarət olmuş, olub və olacaqdır. Təkcə insanın deyil, havanın, suyun, torpağın, odun qismətinə borclu olduğum üçün yaşamaq naminə əmrə izahat verməyə, taleyə baş əyməyə, səadətə boyun bükməyə hazıram. Çünki yer üzündə əyri həmişə düzə borcludur. Elə bir tərəzi yoxdur ki, onun bir gözü dolu, ikinci gözü isə boş olsun. Əgər gecə ilə gündüz həmahəngdirsə, xeyirlə şər də həmahəngdir.

Mənim tərəfimdən sosialist birgə iş üsulu pozulubdursa, deməli bizi əhatə edən sosial şəraitin məişət qayğıları artıq güc göstərib məni istər-istəməz özünə tərəf əymiş və işdən ayırmışdır. Başqa birisini isə bu qayğısızlıq dəniz ölüsü kimi özündən uzaqlaşdırıb sahilə atır. Bu bir-birinə oxşar həyat mənzərələri tarixi neçə yol azdırıb, yenidən təzələməyə, onu təzədən yazmağa məcbur etmişdir. Belə olduqda adi bir izahatı bir neçə dəfə dəyişməyim məni heç də narahat etmir. Bir də onu bilirəm ki, izahat son söz olmaqla hər şeyin sonu ilə bağlıdır...

Mən hər cür özünümüdafiə ilə Sizi bu şirinlikdən ayırmaq istəmirəm. Çünki nəzərdə tutulan hər bir niyyət murada çatmalıdır. Ümumiyyətlə, istərəm ki, yer üzərində nə qədər insan varsa, hamısının muradı hasil olsun. O ki qalmış tabe olduğum Baş redaktor ola! Bilirəm, bunlar sizi qane etməyəcək... çünki ilıq göz yaşları öz kəsərindən donmuş soyuq xəncəri heç vaxt isidə bilməz. Lakin güllükdən gül əskik olmadığı kimi, günahkardan itaət əsklik olmaz. Qəbahətin böyüyü-kiçiyi yoxdur. Səmanı fəth edən kosmonavtla, xışla yer şumlayan əkinçinin səhvi eynidir. Hər ikisinin xidməti maksimum nümunəvi olmalıdır. Çünki onlar yuxarının tapşırığını yerinə yetirir. Bəli, tapşırıq!

Bir də var könüldən keçənlər. Könüllərdən keçənləri duymaq üçün insan ömrü bəs etməz. Deyilənləri eşitməyə gəlincə isə adi robot “diqqəti” belə bəs edər. Eybəcər güzgünü sevməz. Lakin mən o eybəcərlərdən deyiləm. Gündəlik iş fəaliyyətimizin baş istiqamətvericisinə canla-başla “Bəli” deməyə hazıram. Can deməklə candan can əskilməz!!

Əgər qeydlərimdə çox ifrata varıramsa, üzrlü hesab edin. Son vaxtlar eyhamlı baxışların yarasından ağrıyan qəlbimi daha da ağrıtmağa nəinki ictimai cəza, bir əsim sübh mehi də bəs edər. Əyilmiş yay düz ox atmaz. Zəif öküz yük aparmaz. “Eyibli olmaq eyib deyil, eyibini bilməmək eyibdir”, - deyib atalar. Eyibini başa düşən yeganə eyibli olmağa da səy və bacarıq lazımdır.

Eyibinə kor olan Əbülfətdən

İ Z A H A T


Əzizinəm uludur,

Şahlar taxtı uludur.

İnsan allah da olsa,

Yenə baxtın quludur.

Hörmətli Baş redaktor!

Gecikmək – mənə şamil etdiyiniz bu hal doğrudan da mənimçün bir növ doğmalaşmış haldır. Mən təkcə 9.07.86-cı ildə yox, ümumiyyətlə dünyaya göz açdığım gündən gecikmişəm. Əgər gecikməsəydim ailədə on birinci yox, birinci övlad olardım. Mənə verəcəyiniz haqlı cəza üçün də heç tərəddüd etməyin. Tale bu payı da doğulduğum gündən mənə qismət etmişdir. Yəni 1948-ci il dekabrın iyirmi üçündə dünyaya göz açarkən ölmüş və 24 saatdan sonra dəfn mərasimində dirilmişəm. Yəni məni elə başçılıq etdiyiniz kollektivə gətirib çıxaran da keçdiyim həmin o ilk yolların davamıdır.

İyulun 9-da işə gecikməyim iyirmi illik fasiləsiz iş fəaliyyətimi çox asanlıqla əyirsə, belə qənaətə gəlirəm ki, zəhmətin dünəni heçdir. Deməli insan əməyi gündəlik iş prinsipində göyərib çiçək açır, o çiçəklər heç vaxt bu gündən sabaha qalmır. Kaş bütün böyüklərin qəzəbi də o çiçəklərin ömrü qədər olaydı.

QEYD: Kiçiklərin kiçikliyi olmasaydı, böyüklərin böyüklüyü sübuta yetməzdi.

Kiçik redaktor – Əbülfət Misiroğlu,

11.VII.86.


Sağdan ikinci: Əbülfət Misiroğlu

(Şuşa. “İsa Bulagı” - 24.08.1986.)


24 yanvar 2022.

Müəllifin bütün yazıları - Akif ƏLİ



Bölməyə aid digər xəbərlər
{sape_links}{sape_article}