Xalça - Akif Abbasov yazır
Tarix: 09-12-2023 09:13 | Bölmə: Akif ABBASOV
Xalça

Akif ABBASOV

(hekayə)

Hacı mebel mağazasının müdiri idi. Gəlib-gedənləri şirin dillə qarşılayıb yola salardı. Onunçun fərqi yox idi: istər nə isə alsınlar, yaxud almasınlar. Müştəri ilə xoş münasibət rəğbət doğurur. Bu gün bir şey almırsa, həmin yaxşı münasibətə görə nə vaxtsa yenə yolunu buradan salır və nə isə götürür.

Hacı müştərinin biri ilə yenicə xudahafizləşib kabinetinə keçmişdi ki, Nəcəf özünü içəri saldı. Xoş-beşdən sonra Nəcəf stullara baxdı, birini bəyənmədi, o birinin qiyməti ürəyincə olmadı, keçdi başqa söhbətə:

- Hacı, məndə qədimi bir xalça var. Bilirsən nə maldır?! İnandırım səni, dörd min dollar saydılar, vermədim. Bəlkə gətirim, qoyasan burada. İstəyən olsa, satarsan. Sənə də xeyir verərəm.

Onun təklifi Hacını açmadı. Odur ki dedi:

- Nəcəf, hərə bir işlə məşğul olur. Mən də başımı mebel alıb-satmaqla qarışdırıram. Xalça mənlik deyil. Allah müştərisini yetirsin. Yenə özün soraqlaş. Axır ki sən deyən qiyməti verən olar…
Bu zaman Hacının dostu Aslan içəri girdi. Xalçanın tərifini eşidib maraqlandı:

- Baxmaq olar o tərifli xalçaya?!

- Niyə olmur?! Bir tin aralıda oluram. Gedək, baxın.

Aslan ayağa qalxdı. Hacı getmək istəmirdi. Dilə tutub onu da apardılar. Nəcəf üçüncü mərtəbədə yaşayırdı. Ortaya rəngi avazımış, bir neçə yeri süzülmüş, bir neçə yeri didilmiş bir xalça atılmışdı. Hacı xalçaya nəzər salıb bir şey başa düşmədi. O, Aslanın üzünə baxdı, yəni “sən nə deyirsən?”

Nəcəf bir daha təkrar etdi:

- Srağa gün dörd min dollar verirdilər, razılaşmadım.

Aslanın qaşları çatıldı, bir anlığa fikrə getdi, sonra Nəcəfə müraciətlə dedi:

- Mağazanın qarşısında yağın içində bir “Jiquli” dayanmışdı, gördün?

- Gördüm.

- O mənim maşınımdır. Təzə almışam. Vur-tut yüz iyirmi üç kilometr gedib. Həmin “Jiquli”ni sənin bu xalçanla dəyişirəm. Razısan?

Nəcəf özünü götür-qoy edən kimi göstərib fikrə getdi. Aslanın təklifindən razı qalıb-qalmadığını büruzə verməyərək dedi:

- Qoy oğlum gəlsin, məsləhətləşim, - dedi. Sonra bir parça kağızı Aslana uzatdı. - Bu mənim telefon nömrəm. Zəngləşək, nəticəsini deyərəm.

Nəcəflə sağollaşıb aşağı düşdülər. Hacı Aslanın üzünə baxdı:

- Aslan, o xalçanın nəyindən xoşun gəldi ki, bir ətək pula aldığın maşını onunla dəyişirsən?

Aslan mətləb üstünə gəldi:

- Ay Hacı, sənin o Nəcəf dostun bir həftə gecə-gündüz gəlib mənə yalvarsa, həmin xalçaya heç əlli dollar da vermərəm.

Hacı təəccüb içərisində:

- Bəs o təp-təzə “Jiquli”dən bezmisən ki, xalça ilə başa-baş dəyişirsən?!

Aslan əlini-əlinə vurub şaqqanaq çəkdi:

- Ay pir olmuş, məzələnirdim də… Bilirsən, o, qədimi xalça deyil, iyirmi-iyirmi beş ilin xalçasıdır. Bir ətək pulu beləsinə vermirlər. Qədimi xalçanın, lap elə nimdaş olsun, dəyəri bilirsən nədədir? Naxışlarının gözəlliyində, ilmələrinin sıxlığında. Həm də bu xalçalarda yalnız təbii boyalardan istifadə olunur. Nəcəfin bizə göstərdiyi xalçadan heç yoxsa hər evdə ikisi-üçü var. Bir sözlə, Nəcəf dostun hərifləməyə adam axtarır. Məni Nəcəfin “xalçaya dörd min dollar saydılar, vermədim»,- sözləri yandırdı. Odur ki, ona dərs vermək istədim.

Hacı əmin olmaq üçün dedi:

- İndi sən maşını ona verməli oldun, yoxsa…

- Ay sağ olmuş, başıma at təpib? Bir söz idi, dedim.

- Axı ona söz verdin…

- O məni yandırdığı kimi, mən də onu yandırmaq istəyirəm. Zəng vursa, deyəcəyəm: «Müştəri çıxdı, maşını satdım».

Sövdələşmə baş tutmadı. İndi Nəcəf nə vaxtdır “qədimi” xalçaya müştəri axtarır. Lakin tapa bilmir.

Müəllifin bütün yazıları - Akif ABBASOV



Bölməyə aid digər xəbərlər
7-04-2024, 11:26 Akif ABBASOV - Taksi - Hekayə
18-02-2024, 10:15 Akif ABBASOV - Acığa iş - Hekayə
15-02-2024, 08:42 Akif ABBASOV - Sükan - Hekayə
6-02-2024, 16:25 Akif ABBASOV - Kəlbətin - Hekayə

{sape_links}{sape_article}