23:32 / 28-03-2025
Tramp: “Əgər Tehran bizimlə razılığa gəlməsə..."
23:29 / 28-03-2025
Azərbaycan solçuları Türkiyə kommunistlərindən narazıdır
21:35 / 28-03-2025
"Qarabağ" "Turan Tovuz"a qalib gəlib
20:04 / 28-03-2025
Ramazanın 29-cu gününün duası - İmsak və iftar vaxtı
19:04 / 28-03-2025
Sabah Günəş tutulması olacaq
18:37 / 28-03-2025
Dünyada yeganə kristala qiymət qoya bilmirlər
18:21 / 28-03-2025
Ali Rada ABŞ-dan Ukraynaya təklif olunan sazişi rədd edə bilər
18:02 / 28-03-2025
İlham Əliyev Azərbaycan xalqını təbrik edib
16:59 / 28-03-2025
Gimnastlarımız finala vəsiqə qazanıb
16:37 / 28-03-2025
İmişlidə zəlzələ olub
16:21 / 28-03-2025
Zəlzələ 30 mərtəbəli evi dağıdıb - (Yenilənib) - Video
13:11 / 28-03-2025
Ramazan bayramında namaz vaxtı açıqlanıb
12:24 / 28-03-2025
Yevlaxda ağır qəza: xəsarət alanların sayı artıb - (Yenilənib)
12:02 / 28-03-2025
Sabah yağış yağacaq
11:43 / 28-03-2025
Myanma beşik kimi yellənib - 7,7 bal gücündə zəlzələ (Foto)
11:05 / 28-03-2025
Sakinin evini başına uçuran tikinti şirkətinin rəhbəri saxlanılıb
00:34 / 28-03-2025
İran Trampın məktubuna cavab verib
22:59 / 27-03-2025
Ramazanın 28-ci günü:İmsak və iftar vaxtı
20:24 / 27-03-2025
Beşmərtəbəli villanı “gecəqondu” adı ilə sökmək istəyirlər
18:50 / 27-03-2025
Ad günü - Hekayə
18:21 / 27-03-2025
Yasamalda ağacları doğrayan şirkət 117 min manat cərimələnib
16:38 / 27-03-2025
Növbəti iki gündə güclü külək əsəcək - Xəbərdarlıq
16:12 / 27-03-2025
İlham Əliyev və Mehriban Əliyeva Şuşada bir sıra açılışlarda iştirak ediblər - Fotolar
16:01 / 27-03-2025
İcra başçısı bacısı oğlu ilə birlikdə xoruz döyüşdürüb - Fotolar
15:52 / 27-03-2025
Vətəndaşların evini dağıdan tikinti şirkətinin işçiləri saxlanılıb
15:42 / 27-03-2025
Cüt bacıların söhbəti - Akif Əli yazır
14:54 / 27-03-2025
İsrail israr edir: Türkiyədənsə, Suriyada Rusiya bazaları qalsın
14:31 / 27-03-2025
İlham Əliyev: Ağdam ölkəmizin ən gözəl şəhərlərindən birinə çevriləcək
14:22 / 27-03-2025
İrəvan yenidən Rusiyaya meyllənir
21:35 / 24-03-2025
Ər-Riyad görüşü: Rusiya-ABŞ danışıqları başa çatıb - (Yenilənib)
14:18 / 25-03-2025
Ərdoğanın müxalifətlə qarşıdurmasına səbəb nədir?
13:54 / 25-03-2025
ABŞ İrana 4 trilyon dollarlıq paket təklif edə bilər
14:21 / 24-03-2025
Vəzifəli şəxs istintaqa cəlb edilib - Foto
11:19 / 24-03-2025
Professor: Həmin media qurumları bizim fikirlərimizə yer vermirdilər
19:24 / 25-03-2025
Ayxan Hacızadə: "Mirzoyanın iddiaları tamamilə əsassızdır”
13:07 / 26-03-2025
Rusiya və Ukrayna arasında razılıq əldə olunub
23:51 / 25-03-2025
Azərbaycan millisi Belarusa məğlub olub
16:40 / 25-03-2025
Mavi qızıla tələbat artır
11:54 / 24-03-2025
Dünya Kuboku: gimnastlarımız qızıl medal qazanıb
19:03 / 26-03-2025
Xəstəxana direktoru vəzifədən azad edilib
15:58 / 25-03-2025
Ukrayna ballistik raketlə vurulub: 100-dən çox yaralı var
Bəhrəmtəpə əhvalatı - Hekayə
Tarix: 13-12-2023 15:26 | Bölmə: Akif ABBASOV
Akif ABBASOV
(hekayə)
Nicat müəllim elmi idarələrin birində çalışırdı. Yaşı yetmişi haqlasa da, özünü son dərəcə gümrah hiss edirdi. Bunun da bir çox səbəbləri vardı: yeməyinə-içməyinə fikir verirdi, hər şeyi ürəyinə salmırdı, xeyirxah idi, başqasına paxıllıq etmirdi.
İş yerində onunçun otaq ayırmışdılar. Burada soyuducu qoyulmuşdu. Yağdan, pendirdən, kəsmikdən tutmuş, baldan, doşabdan yumurtaya, limona, mürəbbəyə qədər almış, evdən gətirib qoymuşdu soyuducuya. Elektrik peçi də var idi. Yeməyini ötürməzdi: ya evdən özü üçün nahar, şam gətirər, ya da iki daşın arasında yemək hazırlayardı.
Kartofa, soğana, qurudulmuş nanə-reyhana kimi bu otaqda tapılardı. Çay dəmləməyinə də söz ola bilməzdi. Yeməyi də elə şirin-şirin, elə iştahla yeyirdi ki, tox adamı da həvəsə gətirirdi.
Nicat müəllim kin-küdurət nədir - bilməzdi. Əlindən gələn yaxşılığı iş yoldaşlarından əsirgəməzdi. Qayçıya, kəlbətinə, çəkicə də onun üstünə gələrdilər. Bacarmadığı iş tapılmazdı.
Qapıya qıfıl salmaq lazımdır - Nicatı gör. Radio, telefon, lap elə televizor xarab olubsa, əlac qalıb Nicata. Soyuducu işləmir - Nicat kömək edər. Ara-sıra xeyir işdən qalsa da, şərdə, yasda olmağı, qəm-qüssəyə batmış adamın kədərinə şərik olmağı özünə borc bilər, vaxt tapıb yas yerinə getməyincə rahatlıq tapmazdı.
Bütün bunlarla bahəm, yaman da söhbətcil idi. İşləyib yorulanlar, dünyanın dərd-səri ilə maraqlananlar Nicat müəllimin qapısını açır, söhbətlərinə qulaq asırdılar. Onun söhbətini eşitməyə gələnlər arasında gənc elmlər doktoru Arif müəllim də vardı. O, Nicat müəllimin xətrini istər, ona hörmət və ehtiramla yanaşardı. Olub-keçənlər barədə danışdıqlarını eşidib feyziyab olardı. Nicat müəllim arada söhbətini kəsib Arifdən soruşardı:
- Arif müəllim, sən neçənci ildə anadan olmusan?
Arif cavab verərdi:
- Əllinci ildə.
Bunu eşidən Nicat müəllimə sanki yeni can, qüvvə gəlirdi. Daha şövqlə danışmağa başlardı:
- Hə, o vaxtlar Bəhramtəpədə böyük tikinti işləri gedirdi. Mən də avtobaza rəisi işləyirdim. Cavan, laçın bir oğlan idim. Saçlarım da şəvə kimi qapqara. Qızlar dərdimdən ölürdü. Bir sözümə bənd idilər. Hə, harada qaldım?!. Avtobaza rəisi idim. O gəlirdi: Nicat, qadan alım, maşın… Bu gəlirdi, Nicat, maşın… Xidməti maşınım da vardı: sıfır-sıfır, altımış altı…
Aradan on beş-iyirmi gün keçirdi. Arif müəllim “Çoxdandır kişidən xəbər-ətər tuta bilmirəm, dəhlizdə, yaxud iclasdan-iclasa ayaqüstü görüşürük. Birdən inciyər. Ağsaqqal adamdır. Fikirləşər yada salmıram”, - deyə yolunu Nicat müəllimin otağından saldı. Xoş-beşdən sonra kişi olub-keçənləri xatırlayıb, limonlu çaydan içə-içə söhbətə başladı. Arada üzünü Arif müəllimə tutaraq:
- Professor, neçənci ildə anadan olmusan? - deyə xəbər aldı.
Arif müəllim “1950-ci ildə” deyən kimi Nicat müəllimin yadına yenə də Bəhrəmtəpə düşdü:
- Hə. Arif müəllim, o vaxtlar mən Bəhrəmtəpədə işləyirdim. Avtobaza mənə baxırdı. Cavan, laçın bir oğlan idim… O gəlirdi: Nicat, qadan alım, maşın… Bu gəlirdi, Nicat, maşın… Xidməti maşınım da vardı: sıfır-sıfır, altımış altı…
Və həmin illərdən, Bəhrəmtəpədə gedən inşaat işlərindən, cavanlığından basıb-bağlayardı.
Baharın xoş günləri idi. Arif müəllim dəhlizdə dayanıb siqaret çəkirdi. Bu zaman Nicat müəllim otaqdan çıxdı və Arifi gördü. Salam-kəlamdan sonra:
- Arif müəllim, orada niyə durmusan? Yaxşı çayım var. Özü də qarağat mürəbbəsi ilə. Keç otağa, indi gəlirəm. Söhbətləşək. Ürəyimizi boşaldaq.
Arif siqaretini çəkib otağa keçdi. Nicat müəllim gəlincə bir-iki yerə zəng etdi, dost-tanışdan hal-əhval tutdu. Nəhayət, Nicat müəllim gəldi və dərhal:
- Nə var, nə yox, professor? Çoxdandır gəlib-getmirsən?
- İş-güc çox olur, Nicat müəllim. Şöbənin dərd-səri, mühazirələr, konfranslar…
Nicat müəllim elektrik samovarının üstündəki dəm çaynikinin ağzını açıb baxdı:
- Bu dəqiqə məxməri çayımız da olacaq. Hə, danış, görək bu dünyanın işləri ki, belə gedir, bəs axırı necə olacaq?
Nicat müəllim belə-belə sualları yanına gələnlərə çox verərdi. Diqqətlə onlara qulaq asar, sonra özü başa düşdüyü şəkildə söhbəti istiqamətləndirər, öz fikrini bildirərdi. Həm də müsahibini dişinə vurardı. Öz-özlüyündə hamısının çəkisini, öz şəxsi fikri olub-olmadığını yoxlayırdı.
- Bilirsən, bu Amerika çox baş aparır, həftə səkkiz, mən doqquz İraqa hədə-qorxu gəlir. İstəmir ki, müsəlman dövlətləri qüvvətlənsin. Yenə qoşunları çəkib gəliblər Səddam Hüseynin üstünə. Bu dövlətlərin hərəsinin öz mənafeyi var. İri dövlətlər xırda dövlətlərin güclənməsini istəmirlər. Onları həmişə başıqapazlı görmək zorundadırlar. Mən bu yaşımda çox şeylər görmüşəm… Sən neçənci ildə anadan olmusan, Arif müəllim?
Arif başa düşdü ki, Nicat müəllim onun cavabını eşidəndə yadına Bəhrəmtəpə, oradakı iş-gücü düşəcək. Yenə də söhbətini yarımçıq kəsib, Bəhrəmtəpə xatirələrini söyləyəcək. Odur ki, onu qabaqladı. Gülə-gülə:
- Mən, siz Bəhrəmtəpədə avtobaza rəisi işləyəndə anadan olmuşam.
Nicat müəllim bir anlığa duruxdu. Bu cavabı eşitməyə hazır olmadığından hətta çaşdı da. Olub-keçənləri, əvvəlki söhbətlərini, bu sualı dəfələrlə Arif müəllimə verdiyini yadına salaraq uğunub getdi:
- Amma nə dedin, Arif müəllim! Mən Bəhrəmtəpədə avtobaza rəisi işləyəndə anadan olmusan?
Cavab Nicat müəllimin özünə də ləzzət vermişdi. Həmin gündən sonra o, bir daha bu sualla Arif müəllimə müraciət etmədi. İndi artıq yadında möhkəm qalmışdı ki, professor o, Bəhrəmtəpədə avtobaza rəisi işləyən vaxtlarda - əllinci ildə anadan olub.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 13-12-2023 15:26 | Bölmə: Akif ABBASOV
Akif ABBASOV
(hekayə)
Nicat müəllim elmi idarələrin birində çalışırdı. Yaşı yetmişi haqlasa da, özünü son dərəcə gümrah hiss edirdi. Bunun da bir çox səbəbləri vardı: yeməyinə-içməyinə fikir verirdi, hər şeyi ürəyinə salmırdı, xeyirxah idi, başqasına paxıllıq etmirdi.
İş yerində onunçun otaq ayırmışdılar. Burada soyuducu qoyulmuşdu. Yağdan, pendirdən, kəsmikdən tutmuş, baldan, doşabdan yumurtaya, limona, mürəbbəyə qədər almış, evdən gətirib qoymuşdu soyuducuya. Elektrik peçi də var idi. Yeməyini ötürməzdi: ya evdən özü üçün nahar, şam gətirər, ya da iki daşın arasında yemək hazırlayardı.
Kartofa, soğana, qurudulmuş nanə-reyhana kimi bu otaqda tapılardı. Çay dəmləməyinə də söz ola bilməzdi. Yeməyi də elə şirin-şirin, elə iştahla yeyirdi ki, tox adamı da həvəsə gətirirdi.
Nicat müəllim kin-küdurət nədir - bilməzdi. Əlindən gələn yaxşılığı iş yoldaşlarından əsirgəməzdi. Qayçıya, kəlbətinə, çəkicə də onun üstünə gələrdilər. Bacarmadığı iş tapılmazdı.
Qapıya qıfıl salmaq lazımdır - Nicatı gör. Radio, telefon, lap elə televizor xarab olubsa, əlac qalıb Nicata. Soyuducu işləmir - Nicat kömək edər. Ara-sıra xeyir işdən qalsa da, şərdə, yasda olmağı, qəm-qüssəyə batmış adamın kədərinə şərik olmağı özünə borc bilər, vaxt tapıb yas yerinə getməyincə rahatlıq tapmazdı.
Bütün bunlarla bahəm, yaman da söhbətcil idi. İşləyib yorulanlar, dünyanın dərd-səri ilə maraqlananlar Nicat müəllimin qapısını açır, söhbətlərinə qulaq asırdılar. Onun söhbətini eşitməyə gələnlər arasında gənc elmlər doktoru Arif müəllim də vardı. O, Nicat müəllimin xətrini istər, ona hörmət və ehtiramla yanaşardı. Olub-keçənlər barədə danışdıqlarını eşidib feyziyab olardı. Nicat müəllim arada söhbətini kəsib Arifdən soruşardı:
- Arif müəllim, sən neçənci ildə anadan olmusan?
Arif cavab verərdi:
- Əllinci ildə.
Bunu eşidən Nicat müəllimə sanki yeni can, qüvvə gəlirdi. Daha şövqlə danışmağa başlardı:
- Hə, o vaxtlar Bəhramtəpədə böyük tikinti işləri gedirdi. Mən də avtobaza rəisi işləyirdim. Cavan, laçın bir oğlan idim. Saçlarım da şəvə kimi qapqara. Qızlar dərdimdən ölürdü. Bir sözümə bənd idilər. Hə, harada qaldım?!. Avtobaza rəisi idim. O gəlirdi: Nicat, qadan alım, maşın… Bu gəlirdi, Nicat, maşın… Xidməti maşınım da vardı: sıfır-sıfır, altımış altı…
Aradan on beş-iyirmi gün keçirdi. Arif müəllim “Çoxdandır kişidən xəbər-ətər tuta bilmirəm, dəhlizdə, yaxud iclasdan-iclasa ayaqüstü görüşürük. Birdən inciyər. Ağsaqqal adamdır. Fikirləşər yada salmıram”, - deyə yolunu Nicat müəllimin otağından saldı. Xoş-beşdən sonra kişi olub-keçənləri xatırlayıb, limonlu çaydan içə-içə söhbətə başladı. Arada üzünü Arif müəllimə tutaraq:
- Professor, neçənci ildə anadan olmusan? - deyə xəbər aldı.
Arif müəllim “1950-ci ildə” deyən kimi Nicat müəllimin yadına yenə də Bəhrəmtəpə düşdü:
- Hə. Arif müəllim, o vaxtlar mən Bəhrəmtəpədə işləyirdim. Avtobaza mənə baxırdı. Cavan, laçın bir oğlan idim… O gəlirdi: Nicat, qadan alım, maşın… Bu gəlirdi, Nicat, maşın… Xidməti maşınım da vardı: sıfır-sıfır, altımış altı…
Və həmin illərdən, Bəhrəmtəpədə gedən inşaat işlərindən, cavanlığından basıb-bağlayardı.
Baharın xoş günləri idi. Arif müəllim dəhlizdə dayanıb siqaret çəkirdi. Bu zaman Nicat müəllim otaqdan çıxdı və Arifi gördü. Salam-kəlamdan sonra:
- Arif müəllim, orada niyə durmusan? Yaxşı çayım var. Özü də qarağat mürəbbəsi ilə. Keç otağa, indi gəlirəm. Söhbətləşək. Ürəyimizi boşaldaq.
Arif siqaretini çəkib otağa keçdi. Nicat müəllim gəlincə bir-iki yerə zəng etdi, dost-tanışdan hal-əhval tutdu. Nəhayət, Nicat müəllim gəldi və dərhal:
- Nə var, nə yox, professor? Çoxdandır gəlib-getmirsən?
- İş-güc çox olur, Nicat müəllim. Şöbənin dərd-səri, mühazirələr, konfranslar…
Nicat müəllim elektrik samovarının üstündəki dəm çaynikinin ağzını açıb baxdı:
- Bu dəqiqə məxməri çayımız da olacaq. Hə, danış, görək bu dünyanın işləri ki, belə gedir, bəs axırı necə olacaq?
Nicat müəllim belə-belə sualları yanına gələnlərə çox verərdi. Diqqətlə onlara qulaq asar, sonra özü başa düşdüyü şəkildə söhbəti istiqamətləndirər, öz fikrini bildirərdi. Həm də müsahibini dişinə vurardı. Öz-özlüyündə hamısının çəkisini, öz şəxsi fikri olub-olmadığını yoxlayırdı.
- Bilirsən, bu Amerika çox baş aparır, həftə səkkiz, mən doqquz İraqa hədə-qorxu gəlir. İstəmir ki, müsəlman dövlətləri qüvvətlənsin. Yenə qoşunları çəkib gəliblər Səddam Hüseynin üstünə. Bu dövlətlərin hərəsinin öz mənafeyi var. İri dövlətlər xırda dövlətlərin güclənməsini istəmirlər. Onları həmişə başıqapazlı görmək zorundadırlar. Mən bu yaşımda çox şeylər görmüşəm… Sən neçənci ildə anadan olmusan, Arif müəllim?
Arif başa düşdü ki, Nicat müəllim onun cavabını eşidəndə yadına Bəhrəmtəpə, oradakı iş-gücü düşəcək. Yenə də söhbətini yarımçıq kəsib, Bəhrəmtəpə xatirələrini söyləyəcək. Odur ki, onu qabaqladı. Gülə-gülə:
- Mən, siz Bəhrəmtəpədə avtobaza rəisi işləyəndə anadan olmuşam.
Nicat müəllim bir anlığa duruxdu. Bu cavabı eşitməyə hazır olmadığından hətta çaşdı da. Olub-keçənləri, əvvəlki söhbətlərini, bu sualı dəfələrlə Arif müəllimə verdiyini yadına salaraq uğunub getdi:
- Amma nə dedin, Arif müəllim! Mən Bəhrəmtəpədə avtobaza rəisi işləyəndə anadan olmusan?
Cavab Nicat müəllimin özünə də ləzzət vermişdi. Həmin gündən sonra o, bir daha bu sualla Arif müəllimə müraciət etmədi. İndi artıq yadında möhkəm qalmışdı ki, professor o, Bəhrəmtəpədə avtobaza rəisi işləyən vaxtlarda - əllinci ildə anadan olub.
Müəllifin bütün yazıları - Akif ABBASOV
Bölməyə aid digər xəbərlər
19-03-2025, 11:04
Akif ABBASOV - Ədəbiyyatımıza yeni ruh gətirmiş Zəlimxan Yaqub - Akif Abbasov yazır
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
Nadir Azməmmədov: “Təəssüf ki, indi rejissor olmaq, kino və serial çəkmək adiləşib, bəzən bunun məsuliyyətini dərk etmirlər”
Türkiyədə yaşayan Əməkdar artist deyir ki, siyasilərin illərlə həllinə çalışdığı hansısa bir məsələni bəzən uğurlu bir musiqi əsəri həll edə bilər
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
