Zəri çərxi-fələk atanda

Xəbər lenti

20:43 / 23-09-2023

Nazir: “Azərbaycan Ermənistanla əsl dialoqa hazır olduğunu bir daha təsdiqləyir”

18:49 / 23-09-2023

Elşad Hacıyev: “Ermənilər Azərbaycan vətəndaşlığı almaq istəyir”

18:01 / 23-09-2023

Baş nazir və nazirlər büdcəni müzakirə ediblər

17:55 / 23-09-2023

İlham Əliyev Toivo Klaarı qəbul edib - Yenilənib

16:36 / 23-09-2023

Azərbaycan Qarabağın erməni sakinləri üçün yanacaq göndərib - Fotolar

16:25 / 23-09-2023

Xocalıda silah-sursat anbarı aşkarlanıb - Fotolar

16:15 / 23-09-2023

Britaniya Rusiya ilə gizli danışıqlar aparır: nüvə təhlükəsizliyi və digər məsələlər müzakirə olunur

15:43 / 23-09-2023

Magistraturaya qəbul imtahanında hansı yeniliklər ediləcək? - Detallar

15:23 / 23-09-2023

Elm və Təhsil Nazirliyinin tabeliyindəki qurumların siyahısı təsdiq edilib - Siyahı

15:07 / 23-09-2023

Prezident İlham Əliyev İtaliya xalqına başsağlığı verib

14:06 / 23-09-2023

Əmirbəyov: “Həm Ağdam, həm də Laçın yolu açıqdır”

13:26 / 23-09-2023

Qar yağacaq, bəzi çaylardan sel keçəcək

13:19 / 23-09-2023

Qarabağdakı məsələlərin həlli üçün İşçi Qrup yaradılıb

11:15 / 23-09-2023

Azərbaycan prezidenti Səudiyyə Ərəbistanının kralına məktub göndərib

11:10 / 23-09-2023

Blinken Fidanla Qarabağdakı son vəziyyəti müzakirə edib

10:54 / 23-09-2023

Azərbaycanda payız fəsli başlayıb

10:48 / 23-09-2023

Ətin sümüyü - Akif Abbasov yazır

10:22 / 23-09-2023

Ermənilərin tərk erdiyi döyüş mövqeyi... - Video - Fotolar

23:45 / 22-09-2023

Azərbaycan və Rusiya XİN başçıları Qarabağdakı vəziyyətlə bağlı müzakirə aparıblar

21:13 / 22-09-2023

Koronavirusun yeni variantına yoluxanların sayı artır

20:52 / 22-09-2023

İrəvanda aksiya: dörd istiqamətdə yürüş başlayıb - Foto

20:42 / 22-09-2023

ABŞ Ukraynaya ATACMS raketləri verəcək

20:20 / 22-09-2023

Ermənilər Xankəndi şəhərində qəsdən yanğınlar törədir

20:13 / 22-09-2023

Qarabağdakı separatçılar silah-sursatlarını təhvil verir - Video

18:59 / 22-09-2023

Borrell: “Putin Avropada miqrasiya problemini kəskinləşdirəcək”

18:28 / 22-09-2023

Sülhməramlıların karvanı Ermənistandan Qarabağa doğru hərəkət edir

18:11 / 22-09-2023

Avropa İttifaqının xüsusi nümayəndəsi Paşinyanla görüşüb

18:05 / 22-09-2023

Nyu-Yorkda TDT XİN başçılarının görüşü keçirilib

18:04 / 22-09-2023

İrəvanda aksiya: polis 98 nəfəri saxlayıb

18:03 / 22-09-2023

Yaşar Nəcəfov Böyük Dəbilqə turnirinin qalibi olub

Xəbər lentinin davamı

Ən çox oxunanlar

14:13 / 22-09-2023

Tofiq Zülfüqarov: “Ağdərə-Kəlbəcər yolu açılıb, Xocavənd, Ağdərə və Xankəndini...”

20:55 / 20-09-2023

Prezident İlham Əliyev xalqa müraciət edib - Tam mətn (Video)

01:31 / 22-09-2023

Bayramov BMT Təhlükəsizlik Şurasında: “Ermənistanın qarayaxma kampaniyası iflasa uğrayıb”

22:34 / 20-09-2023

Qarabağda Rusiya hərbçiləri öldürülüb - (Yenilənib)

13:09 / 20-09-2023

Qarabağdakı Ermənistan silahlıları təslim olub

23:43 / 20-09-2023

Ərdoğan Əliyevlə antiterror əməliyyatını müzakirə edib

21:37 / 21-09-2023

ABŞ Çinə qarşı casusluq proqramını canlandıracaq

21:13 / 22-09-2023

Koronavirusun yeni variantına yoluxanların sayı artır

23:49 / 21-09-2023

Rəsmi Bakı Cozep Borelin bəyanatına cavab verib

23:45 / 22-09-2023

Azərbaycan və Rusiya XİN başçıları Qarabağdakı vəziyyətlə bağlı müzakirə aparıblar

00:17 / 20-09-2023

Ermənistanın Qarabağdakı hərbi karvanına dağıdıcı zərbələr endirilib - Video

22:54 / 19-09-2023

Ceyhun Bayramovla Hakan Fidan ABŞ-da görüşüblər

Zəri çərxi-fələk atanda - Azad Müzəffərli yazır
Tarix: 02-02-2020 16:42 | Bölmə: Azad MÜZƏFFƏRLİ

Şirift ölçüsü:

(hekayə)

Çərxi-fələk tərsinə dövran edir indi, hətta, robot da özünü insan hesab edir indi..

Robot sənayesində nadir mütəxəssislərdən biri sayılırdı. Elə bir vaxt yetişmişdi ki, nəinki görünüşcə, hətta, dərrakədə də robotlar az qala insanlarla kəllə-kəlləyə gəlməkdəydilər. İnsanabənzər robotların qafasını tarazlamaq, onların iç dünyasını araya-ərsəyə gətirmək kimi mürəkkəb əməliyyatlar onluqdu. Kamran bunun öhdəsindən zərgər dəqiqliyi ilə gəlirdi. Ən uğurlu işlərindən biri də evindəki dayə-robot idi.

Həyat yoldaşı bu dünyadan vaxtsız köçmüşdü. Ötən müddətdə yenidən evlənmək heç ağlının ucundan belə keçməmişdi. Ömür-gün yoldaşı rəhmətə gedəndən bu məsələyə nöqtə qoymuşdu. Övladları dayə-robotun sayəsində anasızlığı bir o qədər də hiss etmirdilər. Ona möhkəm-möhkəm bağlanmışdılar. O da nəvazişini onlardan əksiltmirdi, hər bir istəklərinə müntəzirdi. Kübarlığından qalmazdı, məntiq və insanpərvərlik başlıca silahıydı. Onu elitar xanımlardan zərrəcə fərqləndirə bilməzdin. Kamrangildə nizam-intizamla sərbəstlik üzvü şəkildə bir-birini tamamlayırdı. Ədalət naminə deyək ki, bu, təkcə evin böyüyünün əməyi deyildi. Həmin məsələdə dayə-robotun da xidməti əvəzsizdi. Körpəlikdən qismətlərinə anasızlıq düşən İlkin və Aysun hərtərəfli qayğı və mükəmməl tərbiyə sayəsində yaşıdlarından çox irəli getmişdilər. Bu da övladları ilə nəfəs alan Kamranı hədsiz dərəcədə sevindirirdi, balalarıyla olmazın qürur duyurdu. Dayə-robota da hörməti hüdudsuzdu, qətiyyən xatirinə dəyməzdi. Əslində, buna heç bir səbəb də yoxdu.

Elə bir ailəyə rast gəlməzdin ki, evlərində robotların xidmətindən yararlanmasın. Di gəl, ailə mühitində, məişətdə robotların bolluğu yeknəsəqlik doğurur, çoxuna darıxdırıcı gəlirdi. Kamrangildə isə hər şey əksinə idi. İlk dövrlərdə körpələr anasızlıqdan dad çəksələr də, dayə-robot bu mənzilə ayaq basandan hər şey tədricən yoluna düşmüşdü. Gündəlik menyünü də o müəyyənləşdirir, əsl ev xanımları təkin yeməkləri də özü bişirirdi. Mənzildə səliqə-sahman da onluqdu. İş orasındaydı ki, xeyli vaxtdı alış-verişə də özü gedirdi. Arada-bir İlkin və Aysunu qoltuğuna vurub gəzməyə çıxmağı da vardı. Məhəllədə uşaqlarla birgə gündəlik gəzinti isə onların həyat tərzinin adi bir parçasıydı. Dayə-robot hərdən-bir özü üçün alış-verişə və ya sadəcə şəhərə çıxanda sanki ev boşluğa bələnirdi, belə anlarda yeri həmişə görünürdü. Ailəlikcə ona yamanca bağlanmışdılar.

Kamran bacardıqca tez-tez rəhmətlik həyat yoldaşının məzarını ziyarət edərdi. Əksər hallarda özüylə balalarını da analarının əbədi uyuduğu qəbirstanlığa aparardı. Ömür-gün yoldaşının doğum günündə isə mütləq qaydada onun məzarına birgə baş çəkərdilər. Bu münasibətlə növbəti dəfə ziyarətə hazırlaşırdılar. Gözləmədiyi halda dayə-robot onlarla birgə qəbirstanlığa yollanmaq niyyətini dilə gətirdi:

- Olar, bu dəfə mən də sizinlə ziyarətə gedim? Əslində, hər dəfə bu istəkdə olsam da, dilimə gətirməyə çətinlik çəkirdim...

- Əlbəttə, artıq sən də bizim ailənin bərabər hüquqlu üzvüsən. Hazırlaş, bir azdan tərpənirik...

- Hədsiz dərəcədə minnətdaram...

- Buyurun, əksinə, sizə minnətdarlıq düşür ki, ailəmizə illərdir bu qədər həssaslıq və doğmalıqla yanaşırsan...

- Bu mənim mənəvi borcumdur, artıq xeyli müddətdir mən özümü insanlığın bir parçası sanıram...

- Halal olsun, şəkk gətirmirəm...

Bayaqdan uşaqların da hayıl-mayılcasına diqqət kəsildiyi bu qısa söhbət Kamrana olmazın ləzzət elədi. Həddən ziyadə təvazökarlığına baxmayaraq özü öz gözündə bir qədər də böyüdü. Axı, bu qədər düşüncəli robotu o əta etmiş, ona bu zəkanı şəxsən bəxş etmişdi. Düzdü, dayə-robotun hətta insanı belə məftun edən bir sıra gedişlərini – “proqramlaşdırmadan” əməlli-başlı kənara çıxmalarını bəzən heç o da axıra qədər anışdıra bilmirdi. Açığı, bu məsələdə mat-məəttəl qaldığı anlar kifayət qədərdi. Nə idisə, hərdən ona elə gəlirdi ki, deyəsən, bu robot, o robotlardan deyil, axı?!

İlkinlə Aysun analarının başdaşına sarılmışdılar. Dayə-robot da var gücüylə onları qucaqlamışdı. Təsirli səhnəydi. Bu, bayaqdan həyat yoldaşının ruhu ilə söhbətləşən Kamranın da nəzərlərindən yayınmadı. Göz yaşlarına güclə sahib çıxırdı. Beləcə ziyarətçilər xeyli müddət Əsmərin ruhunu şad etdilər.

Son günlərdə robot-dayənin gözləri sanki yol çəkirdi, baxışları canlanmışdı. Çöhrəsindən kövrəklik yağırdı. Mənalı gözlərini çox vaxt eyni bir nöqtəyə zilləyərdi. Ürəyidolu adamlara oxşayırdı. Onun bu fərqli halı Kamranın da diqqətindən yayına bilməzdi. Sualdolu baxışlarını dayəyə yönəltdiyi günlərin birində yatsa, heç yuxusuna da girə bilməyəcək bir sualla qarşılaşdı.

- Xahiş edirəm, məni başa düşməyə çalış... Mən də İlkinlə Aysun kimi balaların anası olmaq istəyirəm... İstəyirəm ki, sənin kimi həyat yoldaşım olsun, sevəm-seviləm... Yalvarıram, yardımını əsirgəmə, məni bədgüman eləmə. İstənilən əməliyyata, dəyişikliyə tam hazıram, təki ümidlərim çin olsun... Sən robototexnikada hər şeyə qadirsən, buna öz şəxsi timsalımda əminəm. İnanıram ki, məni qırmazsan, naümid qoymazsan...

Kamranın eşitdiklərindən az qala dili tutula. Ona da, balalarına da bu dayə-robotun son günlərdəki daha qaynar münasibətinin əsl səbəbi indi onun üçün tam aydın idi. Çaşqınlıq içindəydi.

- Səndən gizlin deyil, axı, bu insanlıq üçün də böyük təhlükədir... Bir də ki, sən düşündüyün qədər də bu, asan iş deyil?!

- Anlayıram, sizə qəribə gələ bilər, amma məni qırmayacağına da nəsə iç dünyamda qəti bir əminlik var...

Tamam özünü itirmişdi. Robotlara can verən, onlara “şüur” bəxş edən kəs çıxılmaz suallar labirintində var-gəl etməkdəydi. Qafası heç nə kəsdirə bilmirdi. Qarşısında illərdi doğmaca balalarından da, ondan da tükənməz qayğısını əsirgəməyən, övladlarının anasızlıq yarasına bacardıqca məlhəm olan, vaxtilə qaramat çökən evini xoşbəxtlik adasına çevirən birisi dayanmışdı. Özü də həmişəki təkin məğrur, təmkinli və kübarcasına.

- Oldu, düşünərəm bu haqda...

- Söz...

- Bəli, söz...

Müəllifin bütün yazıları - Azad MÜZƏFFƏRLİ

Bütün yazarlar

Ana səhifəyə dön