Təxribatçı Jirinovski, Rusiya və biz - Nadir Qocabəyli yazır
Tarix: 29-07-2020 21:28 | Bölmə: Nadir QOCABƏYLİ
Təxribatçı Jirinovski, Rusiya və biz

Jirinovskinin Qarabağla bağlı çıxışını dinlədim. Çox güman ki, son çıxışı idi, tarixinə diqqət etmədim. Ancaq bu o qədər də önəmli deyil...

Önəmli olan onun ritorikası, tonu və leksikonudur. Bu adam deyir ki, Qarabağ nə Azərbaycanın olmalıdır, nə də Ermənistanın. Rusiyanın Karasnodar (ya da Stavropol) vilayətinə birləşdirilməlidir. Azərbaycan və Ermənistan özü isə Rusiyanın quberniyaları olmalıdır. Yoxsa bu müharibə əbədi davam edəcək.

O daha sonra post-sovet məkanındakı münaqişələrə görə Lenini, Stalini və digər kommunist rəhbərləri günahlandırır. Deyir ki, əgər bolşeviklər bu millətlərə müəyyən suverenlik, milli haqlar tanımasaydılar, bu hadisələr də olmazdı.

Qeyd edim ki, Jirinovskinin fikirləri müharibədən, itki verməkdən, sosial-iqtisadi çətinliklərdən yorulmuş bəzi erməni və azərbaycanlılarda rəğbət oyandıra bilər. Yəni nə olur-olsun, təki müharibə qurtarsın, balalarımız ölməsin, bu harınlığa, sosial ədalətsizliyə, qanunsuzluğa, maddi və mənəvi yoxsulluğa, əxlaqsızlığa son qoyulsun. Ancaq əksəriyyət bütün çətinliklərə, ölüm-itimə rəğmən boyunduruğa girməyi birmənalı rədd edir. Yəni ilin-günün bu vaxtında sən kimsən ki, məni quberniyaya çevirə, uğrunda bu qədər şəhid verdiyim Qarabağımı əlimdən alıb, öz vilayətinə qatasan. Bu, qürur, namus məsələsidir. Ləyaqətli insanlar isə qürur və namuslarını hər zaman canlarından üstün tutublar. Xüsusilə də, Şərqdə, türklər arasında. Türk dilini yaxşı bilən Jirinovski bunları da bilməmiş deyil.

Bəzi "ağıllılaramız" iddia edir ki, Jirinovskinin fikirləri Kremlin mövqeyidir və Rusiya nəinki SSRİ-ni bərpa etmək, hətta çar Rusiyası dövründəki sərhədlərinə, statusuna və idarəçilik sisteminə qayıtmaq istəyir.

Mən bir qədər fərqli düşünürəm. Mənə elə gəlir ki, Jirinovski sadəcə blef edir. Məqsəd... Məqsəd, əlbəttə, Rusiyanı tamamilə məhv etmək, birdəfəlik axırına çıxmaqdır. Bu mənada Jirinovski ilə indiki Kreml rəhbərliyinin planları üst-üstə düşə bilər, əlbəttə.

Jirinovski birmənalı Qərb agenti, provokatordur. Siz onun partiyasının adına diqqət edin. Liberal-demokrat! Bəyanatlarına baxın: millətçi, şovinist, imperialist. Belə liberal-demokratiya olurmu? Olur...

Bu ikibaşlı bir siyasətdir. Özünü liberal-demokrat adlandırmaq strateji hədəflərdən xəbər verir, millətçilik isə sadəcə taktikadır. Yəni kütlələrə yönəlik müvəqqəti vasitədir.

Adam 21-ci əsrdə deyir ki, müstəqil dövlətləri işğal edib, quberniyalar kimi Rusiyanın tərkibinə qatmaq lazımdır. Belə bir şeyi hansı ağılsız açıq mətnlə dilə gətirər. Bu, şübhəsiz, birmənalı olaraq provokasiyadır.

Jirinovski illərin siyasətçisidir və yetərincə ağıllıdır. Tarixi və siyasəti də çox gözəl bilir. O, çox gözəl anlayır ki, yaşadığımız dövrdə imperiyalar və müstəmləkəçilər tamamilə başqa şüarlardan, başqa adlardan, başqa taktikadan istifadə edirlər. İmperiya, müstəmləkəçilik siyasəti yürütsən belə, bunu əski qaba üsullarla deyil, yeni, incə, aldadıcı, dolayı, hətta labirintli yollarla aparmalısan. Elə etməlisən ki, əzilən xalqlar müstəmləkə olmağı, istismarı azadlıq, demokratiya, rifah, toy-bayram kimi qəbul etsinlər. Jirinovski kimi, illərin qurdu, bic siyasətçisi bunları çox gözəl bilir.

Amma bu taktikadan istifadə etmir. Niyə? Ona görə ki, agentdir, casusdur, ölkəsinin, xalqının (onun xalqının hansı olduğu da tam bəlli deyil) əleyhinə işləyir və məqsədi onun axırına çıxmaqdır.

Sual oluna bilər: bəs niyə Kreml onun bu hərəkətlərinə, çıxışlarına dözür? Hətta onun illərdir Dumada 3-cü partiya olmasını təmin edir. Bəli, məhz təmin edir. Çünki Jirinovski bu oyunda məhz Kremlin "dobrosu" ilə öz rolunu icra edir. Onun agent olduğunu bilirlər. Çünki özləri də agentdir və məqsədləri Rusiyanı dağıtmaqdır.

Bəs onların qarşısındakı maneə nədir? Elə birbaşa Qərbin vassalığını qəbul edə bilməzlərmi? Bu boyda oyuna nə ehtiyac var? Mənə görə, maneə rus xalqı, rus ictimai fikri, rus partiotizmi, rus şovinzmi, rus imperialist təfəkkürü və ruhudur. Açıq siyasət indiki hakimiyyət və onun müxalifəti üçün çox təhlükəlidir. Bunu Qərb ideoloqları da onlara məsləhət görmür. Odur ki, mümkün qədər imperialist, müstəmləkəçi, patriotik, şovinist şüarlardan istifadə etmək lazımdır. Bu həm daxili auditoriyanı təmin edir, həm də post-sovet ölkələri xalqlarında Rusiyaya qarşı nifrəti alovlandırır. Baxın, Jirinovskinin hər bir çıxışı bizdə Rusiyaya qarşı nifrəti bir az da gücləndirir. Rusiyaya rəğbəti olanlar belə, Jirinovski düşüncəli Rusiyanı rədd edirlər. Elə bilirsiniz, Kreml bunları bilmir. Uşaqsınız?..

Məni tanıyanlar bilir ki, hər zaman Rusiya ilə yaxşı münasibətlərə tərəfdar olmuş, səbəblərini də əsaslandırmışam. Mən bu ölkəni, onun genişliyini, əzəmətini, meşələrini, çaylarını həqiqətən sevirəm. Bir vaxtlar onun vətəndaşı olmağımla fəxr etdiyim məqamlar da az deyil. Rus xalqı ümumən yaxşı xalqdır, onların biz türklərlə genetik qarışığının olması da heç kəsə sirr deyil. Atası türk, anası rus olan Lev Qumilyov yazırdı ki, “hansı rusun kökünü qazısan, oradan bir türk çıxacaq.” Bundan əlavə, istər keçmiş Sovet İttifaqında, istərsə də, indiki Rusiyada çoxlu türk yaşayır. Sayca ruslardan sonra ikinci xalq türklərdir. Hesablamalara görə, 2070-ci ildə Rusiyada türklərin və müsəlmanların sayı 50 faizi keçəcək. Bu o deməkdir ki, 150 ildən sonra o nəhəng ölkədə bizim xələflərimizın aparıcı xalq olmaq şansı böyükdür. İndi siz deyin: bu ölkənin dağıdılaraq Qərb imperializminin ayaqları altına sərilməsi bizə nə dərəcədə sərfəlidir? Düşünün...

Biz təbii ki, müstəqilliyimizi, milli qürurmuzu qorumaq şərtilə Rusiya ilə, oradakı mütərəqqi, ağıllı qüvvələrlə, insanlarla dostluq etməliyik. Rusiyanın indiki satqın hakimiyyəti və müxalifəti əbədi deyil. Bizi quberniya kimi özlərinə qatmaqları, SSRİ-ni bərpa edəcəkləri də siyasi blefdir. Məqsədin nə olduğunu yuxarıda yazdım.

SSRİ qüsursuz olsaydı dağılmazdı. Onu Qərb parçaladı, ancaq özünün də xeyli və çox ciddi problemləri vardı. Bugünkü Rusiya da yetərincə problemlidir. SSRİ-də olduğu kimi, hazırkı Rusiyada da inkişaf qeyri-bərabərdir. Moskva ətrafındakı mərkəzi əyalətlərlə ucqarlardakı durum arasında kəskin fərqlər var. Rifah, qayda-qanun, abadlıq əsasən mərkəzdə müşahidə edilir. Milli ucqarlarda vəziyyət lap pisdir. SSRİ vaxtında da beləydi. Misal üçün, hazırda ucqar Çeçenistan və Dağıstan Azərbaycandan qat-qat pis, kasıb yaşayır. Deməli, nə qədər problemlərimiz olsa da, müstəqillik sırf sosial-iqtisadi baxımdan da milli ucqar olmaqdan sərfəlidir. Biz hazırda region mərkəziyik və başımız müharibədən açılsa, daha da güclənəcəyik. Ancaq imperiya subyekti olsaq, Çeçenistan və Dağıstandan da ucqar əyalət taleyi yaşaya bilərik.

Biz, sadəcə, müstəqil ölkə olaraq Rusiya ilə əlaqələrimizi istiləşdirib, orada yaşayan, işləyən soydaşlarımızın durumunu yaxşılaşdırmalıyıq. Onların istismar olunmaması üçün hökumətimiz durmadan çalışmalı, diaspora və lobbi fəaliyyətimiz genişləndirilməlidir. Biz Rusiyanın türk və müsəlman əhalisi ilə yaxşı münasibətlər qurmalı, onlarla yaxınlaşmalıyıq.

P.S. Samarada miqrasiya idarəsində bir özbəklə tanış oldum. O mənim azərbaycanlı olduğumu bilən kimi, türk dilinə keçdi və bu məni istər-istəməz kövrəltdi. Ağıllı olmaq lazımdır, gələcək bizimdir.

Müəllifin bütün yazıları - Nadir QOCABƏYLİ



Bölməyə aid digər xəbərlər
{sape_links}{sape_article}