12:19 / 05-07-2025
“AzerGold”-un qiymətli metal satışından gəlirləri artıb
12:09 / 05-07-2025
Beş kollecə direktor təyin ediblər - Siyahı
12:04 / 05-07-2025
Sadiq Qurbanov: “Xankəndidə keçirilən ECO Zirvəsi Azərbaycanın qələbəsidir”
10:36 / 05-07-2025
DTX-nin Akademiyasında növbəti məzun buraxılışı olub - Video
10:35 / 05-07-2025
Türkiyəyə güclü qar yağıb
10:31 / 05-07-2025
Kürdə boğulan 19 yaşlı gəncin meyiti tapılıb
10:09 / 05-07-2025
Azərbaycanlı “qanuni oğru”lar barədə qərar verilib
09:26 / 05-07-2025
Aşura günü ilə bağlı qanvermə aksiyası başlayıb
19:49 / 04-07-2025
Şəmkirdə üç uşaq göldə batıb - Yenilənib
19:48 / 04-07-2025
İran prezidenti Qarabağa gəlib - (Yenilənib)
19:46 / 04-07-2025
Qərbi Azərbaycana qayıdışın hüquqi əsasları müzakirə olunub - Fotolar
19:14 / 04-07-2025
Ərdoğanı Füzulidən yola salıblar - (Yenilənib) - Foto
18:42 / 04-07-2025
İlham Əliyevlə İran prezidenti arasında görüş olub - Fotolar (Yenilənib)
18:35 / 04-07-2025
Ukrayna və ABŞ prezidentləri telefonla danışıblar
18:25 / 04-07-2025
Müsavat Rusiya səfirliyi qarşısında aksiya keçirmək istəyir
18:19 / 04-07-2025
DTX-nın saxladığı sabiq diplomatın məhkəməsi başlayıb
18:01 / 04-07-2025
Ali Məhkəmə inzibati mübahisələrə dair işlərlə bağlı qərar qəbul edib
17:42 / 04-07-2025
Şavkat Mirziyoyevin Azərbaycana səfəri başa çatıb
17:21 / 04-07-2025
Deputatlar daha 15 qanuna dəyişiklik edəcək - Siyahı
17:05 / 04-07-2025
Fransada “səssiz etiraz”: ABŞ demokratiyasına şübhə ilə yanaşırlar
16:59 / 04-07-2025
Sadır Japarovun Azərbaycana səfəri başa çatıb
16:33 / 04-07-2025
ECO-nun növbəti sammiti İranda keçiriləcək
16:31 / 04-07-2025
Ərdoğan ilə Pezeşkian Xankəndidə görüşüblər
16:20 / 04-07-2025
Meyxanaçı azadlığa buraxılıb
16:17 / 04-07-2025
Azərbaycan diaspor rəhbəri Rusiya vətəndaşlığından çıxarılıb
16:01 / 04-07-2025
Xankəndidə 17-ci Zirvə görüşü: ölkə başçıları mesajlar verir - (Yenilənib) - Fotolar
15:47 / 04-07-2025
Üç şəhidimiz Kəlbəcərdə dəfn edilib - Fotolar
15:45 / 04-07-2025
“Moody’s" Azərbaycanın kredit reytinqini yüksəldib
15:25 / 04-07-2025
Vəkillər Kollegiyasına üzv olmaq istəyənlər imtahan verəcək
15:08 / 04-07-2025
Üzərinə həbs qoyulan əmlakın satışı qaydası dəyişib
17:57 / 30-06-2025
Bakıda əməliyyat: FTX-nın iki əməkdaşı saxlanılıb - (Yenilənib) - Fotolar
15:08 / 30-06-2025
Professor: Şovinizm Rusiyanı uçuruma aparır
21:03 / 30-06-2025
Rusiyada öldürülən qardaşların cənazəsi Azərbaycana gətirilib - (Yenilənib)
13:01 / 01-07-2025
Ərdoğan “ikinci vətən”indən niyə küsüb?
13:16 / 02-07-2025
Mədəniyyət nazirinə kulturoloji tövsiyə - Akif Əli yazır
14:15 / 30-06-2025
Qarabağa növbəti köç karvanı gedib - (Yenilənib)
07:52 / 01-07-2025
ABŞ gözlənilmədən Moskvaya ultimatum verib
14:40 / 03-07-2025
İlham Əliyev Qarabağa səfər edib - (Yenilənib+) - Fotolar
12:21 / 30-06-2025
Paşinyan onu “Dəccal” adlandıran kilsəyə müharibə elan edib
12:16 / 02-07-2025
Cəlaloğlu: Güzəştə getsək, Rusiya daha ağır şərtlərlə üstümüzə gələcək
19:48 / 04-07-2025
İran prezidenti Qarabağa gəlib - (Yenilənib)
20 yanvar - Nadir Qocabəyli yazır
Tarix: 19-01-2020 14:11 | Bölmə: Nadir QOCABƏYLİ
(hekayə)
90-cı illərin ortalarında düz şəhərin mərkəzində, Fəvvarələr bağının ətrafında, QUM-un (Şəhər univermağı) üstündə Şamil adlı yaşlı bir kişinin evində kirayə qalırdım. İki otağından birini mənə vermişdi, qalan hər şey - hamam, mətbəx, dəhliz ümumi idi. Subay olduğum üçün Şamil ilə birlikdə qalmaq çətin deyildi. Nə o məni narahat edirdi, nə də mən onu. Qiymət də münasib idi...
Şamil kişi rusdilli idi. Azərbaycan dilində eynilə Çingiz Abdullayev kimi danışır və səsi də elə onunkuna oxşayırdı...
Bir neçə ay qaldım və hər şey qaydasında idi. Amma 20 Yanvar günü səhər-səhər evdən çıxarkən dəhlizdə Şamilə "sabahınız xeyir" deyəndə, qayıtdı ki, bu gün mənim bayramımdır. Sonra əlavə etdi ki, "bu gün vuracam..."
Elə pis oldum ki. Milli faciəmizin 5-ci ildönümüdür, mən Şəhidlər Xiyabanına getməyə hazırlaşıram, bu isə "mənim bayramımdır, bu gün vuracam", - deyir...
Dərhal ağlımdan yalnız bircə şey keçdi: "Bu adam mütləq erməni olmalıdır…"
Nə isə, bir söz deməyib evdən çıxdım. Dostlar və yoldaşlarla birlikdə Şəhidlər Xiyabanına getdik, şəhidləri ziyarət etdik. Sonra çay içdik, söhbətləşdik, müzakirələr apardıq...
Ancaq Şamilin sözləri yadımdan çıxmır, ürəyimi deşirdi...
Gəldim evə. Şamil artıq dəm idi, qapını açarla açıb içəri girəndə, dəhlizdə nəsə qurdalanırdı. Məni görən kimi, "aaa, nə yaxşı gəldün, bratişka, mən də bayaqdan tək vururam, amma tək getmir e, ətağa, gəl bir-iki rumka da səniynən vurağ..."
Adətən evdə, xüsusilə də Şamillə yeyib-içməzdim, həm də ondan bir az iyrənirdim. Təmizkar deyildi. Ancaq onu danışdırmaq üçün mətbəxə keçdim. Süfrəsini hələ yığışdırmamışdı, amma yarım litrlik konyakın yarısından çoxunu artıq boşaltmışdı.
- Burda bir şey qalmayıb ki, - məzəmmətlə dedim.
- Naraxat olma, - Şamil gülərək dedi. - У меня сколько угодно... Şkaf doludur. Я человек с припасами...
Şamillə iki qədəh içdik. O bir az da dəmləşdi və mən fürsətdən istifadə edib, soruşdum:
- Şamil, sən haralısan?
- А что? – o, gözlərini bərəldib mənə baxdı.
- Да просто так, - özümü laqeyd göstərməyə çalışdım.
- Mən bakılıyam, - o dedi və əlavə etdi: - Я здесь родился...
- Bəs əslin haralıdır?
Şamil yenə gözlərini bərəltdi, ancaq heç bir söz deməyib ayağa qalxdı və mətbəxdən çıxıb, otağına getdi. Elə bildim, içki gətirmək istəyir. Ancaq geri qayıdanda əlində iri və köhnə bir foto albomu vardı.
Stulunu çəkib yanımda oturdu və albomu açaraq məni bütün sülaləsi ilə tanış etməyə başladı:
- Bu, babam Həci Zülfüqardu, bu da nənəmdü, Məşədi Suğrabeyim, bu atamdu, Zeynalabdin, müharibəyə gedib gəlməyib, bu da anamdu Nargilə...
Şamil bütün albomu mənə göstərdi. Orada onun əmisinin, qardaşlarının, bacılarının, əmisi oğlanlarının, xalası qızlarının və digər başqa qohum-əqrəbasının köhnə şəkilləri vardı. Dedi ki, atası da, anası da Novxanı kəndindəndir.
Şamilin arvadı vəfat etmiş, oğlu da çoxdandır Riqada yaşayır və iki il olar ondan xəbər yoxdur. Yəqin başı arvad-uşağına qarışıb...
Şamilin erməni olmadığına əmin olub xeyli rahatlaşdım. Qaldı digər məsələni aydınlaşdırmaq. Bu gün onun üçün niyə bayramdır və nə bayramıdır?
- Şamil, bu gün niyə sənin bayramındır? - soruşdum.
- Bu gün mənim nəvəm Muradikin ad günüdür, amma üzünü də görməmişəm. İndi beş yaşı var, şəkli bax budur, - o, albomu vərəqləyib, səhifələrin arasından xüsusi ağ tənzifə bükülü rəngli fotonu tapdı və açıb mənə göstərdi. Şəkildən 2-3 yaşlarında qara qıvrım saçları olan qəşəng bir oğlan uşağı baxırdı.
- Görürsən necə simpatiçnidü mənim nəvəm! - o, səsi titrəyərək dedi və gözləri sulandı. - Ancaq gəlnim ərmənidür "suçka", oğlum Riqada institutda oxuyanda tapıb. Mən razı deyildim, özü evləndi. Ona görə də gəlnimin məni görməyə gözü yoxdu. Она ненавидит меня сучка, поэтому и внука не показывает... - Şamil salfet götürüb nəmlənmiş gözlərini sildi.
- Şamil, bu gün yanvarın 20-dir, eləmi?
- Да, а что?
- Bu gün başqa nə baş verib, yəni nə günüdür?
- Вроде ничего. Bu gün ancaq mənim nəvəmin günüdür, başqa heç bir şey yoxdur. Gəl onun sağlığına vuraq, - o, konyak şüşəsini götürdü, ancaq şüşə boş idi, odur ki, yenisini gətirmək üçün ayağa qalxmaq istəyəndə qolundan yapışdım.
- Şamil, bu gün bizim milli matəm günümüzdür, - ona aydın olsun deyə rusca əlavə etdim, - день национального траура. Yəni sənin bundan xəbərin yoxdur? Cəmi beş il qabaq rus ordusu gəlib bizi evimizin içində qırıb getdi, amma sən deyirsən ki, bu gün mənim bayramımdır. Ayıb deyil, bu qədər də olmaz axı! Nəvənin ad gününü sən bir-iki gün qabaq və ya sonra da qeyd edə bilərsən, amma bu gün olmaz. Çünki bu gün rus tankları Bakıya girərək elə sənin nəvən yaşda uşaqları, günahsız insanları güllələyiblər, tankın altında əziblər. Bu günü necə bayram etmək olar!
Şamil daha qalxmadı, mənsə onun qolunu buraxıb ayağa durdum və otaqdan çıxmaq istəyəndə o astaca dedi:
- Братишка, клянусь богом, я просто забыл. Да разве это было сегодня? – O, günahkarcasına üzümə baxdı. – Bilirsən, mən beş ildir heç yerə getmirəm, şəhərə çıxmıram, ancaq maqazinə gedirəm и всё.
- Televizora da baxmırsan, radioya da qulaq asmırsan?
- Только русские каналы, а они знаешь да, об этом молчат. Но я про это слышал, мне об этом рассказали, но забыл, именно в какой день это было, я забыл, моя дурная голова… Извини, брат, я больше не буду, клянусь честное слово…
19 yanvar, 2020-ci il, Bakı
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 19-01-2020 14:11 | Bölmə: Nadir QOCABƏYLİ
(hekayə)
90-cı illərin ortalarında düz şəhərin mərkəzində, Fəvvarələr bağının ətrafında, QUM-un (Şəhər univermağı) üstündə Şamil adlı yaşlı bir kişinin evində kirayə qalırdım. İki otağından birini mənə vermişdi, qalan hər şey - hamam, mətbəx, dəhliz ümumi idi. Subay olduğum üçün Şamil ilə birlikdə qalmaq çətin deyildi. Nə o məni narahat edirdi, nə də mən onu. Qiymət də münasib idi...
Şamil kişi rusdilli idi. Azərbaycan dilində eynilə Çingiz Abdullayev kimi danışır və səsi də elə onunkuna oxşayırdı...
Bir neçə ay qaldım və hər şey qaydasında idi. Amma 20 Yanvar günü səhər-səhər evdən çıxarkən dəhlizdə Şamilə "sabahınız xeyir" deyəndə, qayıtdı ki, bu gün mənim bayramımdır. Sonra əlavə etdi ki, "bu gün vuracam..."
Elə pis oldum ki. Milli faciəmizin 5-ci ildönümüdür, mən Şəhidlər Xiyabanına getməyə hazırlaşıram, bu isə "mənim bayramımdır, bu gün vuracam", - deyir...
Dərhal ağlımdan yalnız bircə şey keçdi: "Bu adam mütləq erməni olmalıdır…"
Nə isə, bir söz deməyib evdən çıxdım. Dostlar və yoldaşlarla birlikdə Şəhidlər Xiyabanına getdik, şəhidləri ziyarət etdik. Sonra çay içdik, söhbətləşdik, müzakirələr apardıq...
Ancaq Şamilin sözləri yadımdan çıxmır, ürəyimi deşirdi...
Gəldim evə. Şamil artıq dəm idi, qapını açarla açıb içəri girəndə, dəhlizdə nəsə qurdalanırdı. Məni görən kimi, "aaa, nə yaxşı gəldün, bratişka, mən də bayaqdan tək vururam, amma tək getmir e, ətağa, gəl bir-iki rumka da səniynən vurağ..."
Adətən evdə, xüsusilə də Şamillə yeyib-içməzdim, həm də ondan bir az iyrənirdim. Təmizkar deyildi. Ancaq onu danışdırmaq üçün mətbəxə keçdim. Süfrəsini hələ yığışdırmamışdı, amma yarım litrlik konyakın yarısından çoxunu artıq boşaltmışdı.
- Burda bir şey qalmayıb ki, - məzəmmətlə dedim.
- Naraxat olma, - Şamil gülərək dedi. - У меня сколько угодно... Şkaf doludur. Я человек с припасами...
Şamillə iki qədəh içdik. O bir az da dəmləşdi və mən fürsətdən istifadə edib, soruşdum:
- Şamil, sən haralısan?
- А что? – o, gözlərini bərəldib mənə baxdı.
- Да просто так, - özümü laqeyd göstərməyə çalışdım.
- Mən bakılıyam, - o dedi və əlavə etdi: - Я здесь родился...
- Bəs əslin haralıdır?
Şamil yenə gözlərini bərəltdi, ancaq heç bir söz deməyib ayağa qalxdı və mətbəxdən çıxıb, otağına getdi. Elə bildim, içki gətirmək istəyir. Ancaq geri qayıdanda əlində iri və köhnə bir foto albomu vardı.
Stulunu çəkib yanımda oturdu və albomu açaraq məni bütün sülaləsi ilə tanış etməyə başladı:
- Bu, babam Həci Zülfüqardu, bu da nənəmdü, Məşədi Suğrabeyim, bu atamdu, Zeynalabdin, müharibəyə gedib gəlməyib, bu da anamdu Nargilə...
Şamil bütün albomu mənə göstərdi. Orada onun əmisinin, qardaşlarının, bacılarının, əmisi oğlanlarının, xalası qızlarının və digər başqa qohum-əqrəbasının köhnə şəkilləri vardı. Dedi ki, atası da, anası da Novxanı kəndindəndir.
Şamilin arvadı vəfat etmiş, oğlu da çoxdandır Riqada yaşayır və iki il olar ondan xəbər yoxdur. Yəqin başı arvad-uşağına qarışıb...
Şamilin erməni olmadığına əmin olub xeyli rahatlaşdım. Qaldı digər məsələni aydınlaşdırmaq. Bu gün onun üçün niyə bayramdır və nə bayramıdır?
- Şamil, bu gün niyə sənin bayramındır? - soruşdum.
- Bu gün mənim nəvəm Muradikin ad günüdür, amma üzünü də görməmişəm. İndi beş yaşı var, şəkli bax budur, - o, albomu vərəqləyib, səhifələrin arasından xüsusi ağ tənzifə bükülü rəngli fotonu tapdı və açıb mənə göstərdi. Şəkildən 2-3 yaşlarında qara qıvrım saçları olan qəşəng bir oğlan uşağı baxırdı.
- Görürsən necə simpatiçnidü mənim nəvəm! - o, səsi titrəyərək dedi və gözləri sulandı. - Ancaq gəlnim ərmənidür "suçka", oğlum Riqada institutda oxuyanda tapıb. Mən razı deyildim, özü evləndi. Ona görə də gəlnimin məni görməyə gözü yoxdu. Она ненавидит меня сучка, поэтому и внука не показывает... - Şamil salfet götürüb nəmlənmiş gözlərini sildi.
- Şamil, bu gün yanvarın 20-dir, eləmi?
- Да, а что?
- Bu gün başqa nə baş verib, yəni nə günüdür?
- Вроде ничего. Bu gün ancaq mənim nəvəmin günüdür, başqa heç bir şey yoxdur. Gəl onun sağlığına vuraq, - o, konyak şüşəsini götürdü, ancaq şüşə boş idi, odur ki, yenisini gətirmək üçün ayağa qalxmaq istəyəndə qolundan yapışdım.
- Şamil, bu gün bizim milli matəm günümüzdür, - ona aydın olsun deyə rusca əlavə etdim, - день национального траура. Yəni sənin bundan xəbərin yoxdur? Cəmi beş il qabaq rus ordusu gəlib bizi evimizin içində qırıb getdi, amma sən deyirsən ki, bu gün mənim bayramımdır. Ayıb deyil, bu qədər də olmaz axı! Nəvənin ad gününü sən bir-iki gün qabaq və ya sonra da qeyd edə bilərsən, amma bu gün olmaz. Çünki bu gün rus tankları Bakıya girərək elə sənin nəvən yaşda uşaqları, günahsız insanları güllələyiblər, tankın altında əziblər. Bu günü necə bayram etmək olar!
Şamil daha qalxmadı, mənsə onun qolunu buraxıb ayağa durdum və otaqdan çıxmaq istəyəndə o astaca dedi:
- Братишка, клянусь богом, я просто забыл. Да разве это было сегодня? – O, günahkarcasına üzümə baxdı. – Bilirsən, mən beş ildir heç yerə getmirəm, şəhərə çıxmıram, ancaq maqazinə gedirəm и всё.
- Televizora da baxmırsan, radioya da qulaq asmırsan?
- Только русские каналы, а они знаешь да, об этом молчат. Но я про это слышал, мне об этом рассказали, но забыл, именно в какой день это было, я забыл, моя дурная голова… Извини, брат, я больше не буду, клянусь честное слово…
19 yanvar, 2020-ci il, Bakı
Müəllifin bütün yazıları - Nadir QOCABƏYLİ
Bölməyə aid digər xəbərlər
28-02-2021, 14:55
Xalq adamı ilə xalqın arasına girənlər…
16-01-2021, 23:01
Solovyovdan üzr istəyirəm - Nadir Qocabəyli yazır
3-11-2019, 12:44
Nadir QOCABƏYLİ - Yel qayadan nə aparar, yaxud Prezidentin köməkçisindən nə istəyirlər?
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
Nadir Azməmmədov: “Təəssüf ki, indi rejissor olmaq, kino və serial çəkmək adiləşib, bəzən bunun məsuliyyətini dərk etmirlər”
Türkiyədə yaşayan Əməkdar artist deyir ki, siyasilərin illərlə həllinə çalışdığı hansısa bir məsələni bəzən uğurlu bir musiqi əsəri həll edə bilər
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
