10:04 / 22-11-2024
Klarnet ifaçısı aparıcıları hədələyib - Foto
10:01 / 22-11-2024
Xanəndə Ramiz Bəşirov vəfat edib
09:50 / 22-11-2024
Bondi ABŞ-nın baş prokuroru olacaq
09:46 / 22-11-2024
İcra başçısının birinci müavini məhkəmədə uduzub
09:44 / 22-11-2024
Antonov: “Eskalasiyanı dayandırmağın vaxtı çatıb”
09:32 / 22-11-2024
Moskva səsdəniti raketlərini işə salıb
09:26 / 22-11-2024
Bayden Netanyahunun həbsinə dair qərara münasibət bildirib
08:01 / 22-11-2024
Hindistandan Almaniyaya uçan təyyarə Bakıya təcili eniş edib
00:55 / 22-11-2024
Silvester Stallone yeni seriala çəkilir
00:45 / 22-11-2024
Məşhur yazıçının yeni romanı nəşr edilib - Foto
00:07 / 22-11-2024
Hikmət Hacıyev: “Politico”nun üzr istəməsini tələb edirik!”
23:28 / 21-11-2024
Gəncədə iki nəfər bıçaqlanıb
22:07 / 21-11-2024
Putin ABŞ və Qərb dövlətlərinə xəbərdarlıq edib
20:55 / 21-11-2024
Ceyhun Bayramov Özbəkistanın xarici işlər naziri ilə telefonda danışıb
20:08 / 21-11-2024
Milli Məclis bəyanat yayıb
19:12 / 21-11-2024
Leyla Əliyeva Qlobal Liderlərin Dialoqunda iştirak edib - Fotolar
18:08 / 21-11-2024
SPECA İqlim Ağıllı Şəhərlər Forumu üzrə Bakı Bəyannaməsi imzalanıb
18:03 / 21-11-2024
Küləkli hava şəraiti ilə bağlı sarı xəbərdarlıq verilib
17:49 / 21-11-2024
Pərviz Şahbazov İstanbula gedir
17:25 / 21-11-2024
Əli Əsədov “Elektron hökumət” portalı ilə bağlı qərar imzalayıb
17:18 / 21-11-2024
Rusiya Tramp haqqında filmin yayımına icazə verməyib - Fotolar
17:08 / 21-11-2024
Nazirlər Kabineti riskli vergi ödəyiciləri haqqında qərar imzalayıb
16:48 / 21-11-2024
Matviyenko Azərbaycana gəlir
16:45 / 21-11-2024
Prezident iki Mərkəzi ləğv edib - Sərəncam
16:32 / 21-11-2024
Deputatlar daha 12 qanuna dəyişikliyi müzakirəyə çıxaracaq - Siyahı
16:23 / 21-11-2024
Leyla Əliyeva COP29-da: nadir canlıların mühafizəsinə həsr olunan panel müzakirələr olub - Fotolar
16:17 / 21-11-2024
Baş nazirin və sabiq müdafiə nazirinin həbsinə order verilib
16:17 / 21-11-2024
Milli Məclisin deputatı NATO PA-nın illik sessiyasında iştirak edəcək
16:06 / 21-11-2024
Putin Şimali Koreya liderinə 75 vəhşi heyvan göndərib
16:00 / 21-11-2024
Gömrük orqanlarına qəbul imtahanı keçiriləcək
12:28 / 18-11-2024
Turan Manafzadə: “Mədəniyyət diplomatiyasından yararlanmağı bacarmalıyıq” - Müsahibə
12:05 / 19-11-2024
MMC vətəndaşın mənzilini dağıdıb, indi də obyektini ələ keçirmək istəyir - Fotolar
13:32 / 21-11-2024
Dünyanın ən güclü donanmaları... - Qardaş Türkiyə siyahıda neçəncidir?
19:50 / 19-11-2024
Beynəlxalq Bank 272 min manat cərimələnib
16:45 / 20-11-2024
Nazir: "Regionlardakı bəzi poçt şöbələrinin bağlanması araşdırılacaq"
16:22 / 20-11-2024
“Real Betis” klubunun nümayəndəsi Bakıda nəyə təəccüblənib? - Foto
15:29 / 18-11-2024
Daha üç şəhərə konsul təyinatı olub - Siyahı
16:45 / 21-11-2024
Prezident iki Mərkəzi ləğv edib - Sərəncam
17:09 / 18-11-2024
Deputatın oğlu yeni vəzifəyə təyin olunub
10:03 / 20-11-2024
Azərbaycan və Türkiyənin bələdiyyə təşkilatları arasında görüş keçirilib - Fotolar
09:37 / 21-11-2024
Naxçıvan səhiyyəsində həbslər başlayıb
15:55 / 20-11-2024
Deputatın "Zəngimcell" oyunu: "Balansınız bitmişdir..."
“Sinif uşaqları”nın s(z)əhər gəzintisi - Akif Cabbarlı yazır
Tarix: 16-10-2019 15:42 | Bölmə: Akif CABBARLI
(Həyat etüdləri)
Asif Yaşıldərəli hələ pensiya yaşına çatmamış, heç bir səbəb olmadan işdən kənarlaşdırılmış, ömrünü-gününü, bütün taleyini həsr elədiyi peşəsindən, uzun müddət çalışdığı kollektivdən ayrı düşmüşdü.
Çox darıxırdı, dörd divar bir yana, genişdən-geniş həyət də onu əməlli-başlı sıxırdı. Heç kimlə söhbəti də tutmurdu. Həyata baxışı müxtəlif olan, birgəyaşayış qaydalarından və prinsiplərindən bir qədər uzaq insanlarla, çoxmərtəbəli, çoxmənzilli bina evinin sakinləri ilə dil tapa bilmirdi. Bir gün qərara aldı ki, onu sıxan, bəzən də qanını qaraldan mühitdən aralansın. Odur ki, günlərin birində yollandı doğulub boya-başa çatdığı ucqar dağ rayonuna.
Kənddə bir vecsiz qardaşı yaşayırdı. Ələbaxan, həm də küsəyənin biri idi. Uşaqları da gələcəyin əsl dələduzları kimi böyüyürdü. Bildi ki, ata evində, qardaşının ailəsində onu çətin yola verələr, mənasız, şit-şit söhbətlər, beş-on manat çəkmək üçün qurama metodları istirahətinə acı istiot qatacaqdı. Yaxşısı budur, rayon mərkəzindəki ucuz otellərin birində qalım - düşüncəsi götür-qoy suallarına son qoydu.
Adəti üzrə sübh tezdən durub otelin kafesində ləzzətli bir çay içib, pendir-çörəklə mədəsini alladıb şəhər parkına çıxdı. Dağ havasından ciyərlərinə çəkib terraslarla asta-asta addımlayırdı ki, boynunun ardında qəribə, təlaşlı bir tövşümə səsi eşitdi, sonra da çiyninə tolamazlanan şapalağın ağrısı bütün canına yayıldı. Çevrildi, amma lopabığ, çatmaqaş, hündür boylu, canlı-cüssəli kişini tanımadı.
- Ə, qaranoy, tanımadın məni, hə? Elə olar da. Bir bankadan şor yeməyimiz, beş dənə qozu yarı bölməyimiz yadından çıxıb deyəsən...
Asif müəllim yaddaşını ha silkələyib çalxadısa, bu adamın kimliyi heç cür yadına düşmədi. Amma şor, qoz məsələsi azacıq ipucu verdi axı deyəsən.
- Hə, hə, doğrusu yaxşı tanıyammadım, amma...
- Nə amma? Orta məktəb yoldaşıyıq da. İki il yataqxanada bir otaqda qalmışıq. Sizdə də, bizdə də səkkizillik idi, orta məktəbə Hacılar kəndinə gəlmişdik. Ə, sən nə unutqan adamsan, böyüklərin xasiyyətini Allah kəssin. Bəlkə adımı da deyim, səni əziyyətə salmayım.
Amma demədi. Deyəsən o da Asifin adını düz-əməlli xatırlamırdı. Asif müəllim də daha ad məsələsinin üstünə gəlmədi və gözlədi ki, görsün bu nataraz kişi ilə söhbətin axırı necə qurtaracaq.
Kişi Asif müəllimin qolunu bərk-bərk sıxaraq park boyu dolandırmağa başladı. Bu adam sinif yoldaşını elə sürətlə dartırdı ki, sanki palçığa batan yük maşınını itələyirdi. Asif təngnəfəs olmuşdu. Fikirləşdi ki, utanmağın yeri yoxdu, oturmasa, nəfəsi çatmayacaq, bəlkə də boğulacaqdı. Gözünə ilk dəyən skamyaya tərəf dartındı. Daha doğrusu, birtəhər kişinin qolundan çıxıb özünü oturacağa yetirdi.
- Ə, qaranoy, nədi, yorulmusan? Vallah, şəhər sizi xarab eləyib. O vaxtlar səndən bərk qaçan, turnikə tez dırmaşan uşaq yox idi. İndi nə olub?
- Daha nə olasıdı, əlli il keçib o vaxtdan. Zəifləmişəm, qocalmışam.
- Ə, sən qocalan köp...
Sözünün dalını demədi, bildi ki, əlli ilə qabağın zarafatı necə qurtara bilər.
- Yox, səni bilmirəm, məni həyat yorub, nəfəsimi kəsib – deyə yekəpər sinif yoldaşından canını necə qurtarmaq barədə ürəyində götür-qoy eləməyə başladı.
- Əziz dost, neynirsən, yenə ordasan?
Sualı “əziz dost”la başlayan kişi səmimi, humanist hisslərdən uzaq olmadığını göstərmək istəyirdi, amma yenə alınmadı.
- Harada olursunuz-olun, yaralı barmağın müalicəsində iştirak eləməmisiniz. Elə sən də, Natiq də.
- Natiq kimdir? – Asif tərəddüdlə sual verdi.
- Natiq də, sənin alim dostun. İnstitutu qurtarandan vəzifələrdədir, amma bircə yol bizi başına yığmayıb. Gələndə də ceyran taxtaya dəyən kimi dəyib tez qayıdır. Əşi, bu vəzifə nə şirin şey imiş.
Asif yaxşı bildi ki, bu kişi son cümlələrindəki ifadələri hansısa məclisdə kimdənsə oğurlayıb, öz məhsulu deyil, amma məsələnin üstünə qayıtmadı. Sadəcə bu qarayaxa insandan necə qurtulmaq barədə fikir axtarışına girişdi. Kişi danışırdı, Asif isə şok vəziyyətdə idi, onun nə dediyini kəsdirə bilmirdi.
- A kişi, sənnənəm e, yenə ordasan?
- Harada, haranı nəzərdə tutursan?
Asif müəllim bu adamın kimliyini dəqiqləşdirə bilmişdi. O, elə orta məktəbdə necə idisə, hansı yuvada cükküldəşirdisə, eləcə də qalmışdı. Bircə bədəncə yekəlmiş, nataraz görkəm almışdı. Hətta bir az da eybəcərləşmiş, qorxunc olmuşdu.
- Ə, mənə gəlmə də, adın televizordan (?), qəzetdən düşmürdü, amma heç bizə...
- Nə bizə, sizə nə eləməliydim? – Asif artıq səbrini basa bilmədi.
- Heç, elə özünüzə eləyin, biz kimik ki...
- Vallah, səni başa düşə bilmirəm.
- Düşməzsən də. Yaxşı, gədəni evləndirdin?
- Gədə kimdir?
- Oğlunu deyirəm də.
- Mənim oğlum yoxdur, bir qızım var.
- Hə, olsun qızın. Gədə yəqin Natiqindir.
- Ola bilər.
- Hə, qızı köçürmüsən?
- Çoxdan.
- Qız işləyir?
- Hə.
- Neçə nəvən var? Toylarını görək.
- Səni bilmirəm, mən çətin ki, nəvəmin toyunu görəm. Hələ beşinci sinifdədir.
- Qaranoy, səndən bir şey soruşum, bizimkini nə vaxt yola salırlar?
- Sizinki kimdir?
- Başçını deyirəm də. Bircə dəfə məni qəbul eləmir ki, dərdimi deyim.
- O məsələ mənlik deyil, get özündən soruş.
- Bəs sən nəyimizə, haramıza lazımsan? Gəlmisən, zəhmət çək görüş, bizim də dərdimizi de.
- Mən onu tanımıram.
- Bəs məni necə tanıyırsan?
- Yox.
Asif müəllim hərtərəfli darıxmışdı, odur ki, skamyadan aralanıb parkın dərinliklərindəki üzərində “K” və “Q” yazılan tikiliyə sarı addımladı. Yarı yoldaca sinif yoldaşı onu haqladı. Qarşısına keçib şəhadət barmağı ilə obyektin üstündəki hərfləri göstərdi.
- Bunlardan soruşmaq lazımdır ki, rayona gələn rus yoldaşlar nə bilsin ki, hansı tərəfə keçsinlər. Ə, bunu rus dilində də yazın, ay mən deyənlər. Bilmirsiniz ki, rayonumuza o tərəfdən çoxlu qonaq gəlir? Hələ mən ərəb qardaş və bacılarımızı demirəm. Eybi yox, onlar hara gəldi... Ə, bəs qonağa adam belə hörmət göstərər? Axı, bizim gül kimi adətimiz var, qonağı həmişə başa keçiririk.
Kişi nitqini qurtarar-qurtarmaz Asif tələsik tikiliyə tərəf götürüldü. Sinif yoldaşı isə heç cür aydınlaşdıra bilmədi ki, Asif müəllim hansı hərfin yazıldığı qapıdan keçdi.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 16-10-2019 15:42 | Bölmə: Akif CABBARLI
(Həyat etüdləri)
Asif Yaşıldərəli hələ pensiya yaşına çatmamış, heç bir səbəb olmadan işdən kənarlaşdırılmış, ömrünü-gününü, bütün taleyini həsr elədiyi peşəsindən, uzun müddət çalışdığı kollektivdən ayrı düşmüşdü.
Çox darıxırdı, dörd divar bir yana, genişdən-geniş həyət də onu əməlli-başlı sıxırdı. Heç kimlə söhbəti də tutmurdu. Həyata baxışı müxtəlif olan, birgəyaşayış qaydalarından və prinsiplərindən bir qədər uzaq insanlarla, çoxmərtəbəli, çoxmənzilli bina evinin sakinləri ilə dil tapa bilmirdi. Bir gün qərara aldı ki, onu sıxan, bəzən də qanını qaraldan mühitdən aralansın. Odur ki, günlərin birində yollandı doğulub boya-başa çatdığı ucqar dağ rayonuna.
Kənddə bir vecsiz qardaşı yaşayırdı. Ələbaxan, həm də küsəyənin biri idi. Uşaqları da gələcəyin əsl dələduzları kimi böyüyürdü. Bildi ki, ata evində, qardaşının ailəsində onu çətin yola verələr, mənasız, şit-şit söhbətlər, beş-on manat çəkmək üçün qurama metodları istirahətinə acı istiot qatacaqdı. Yaxşısı budur, rayon mərkəzindəki ucuz otellərin birində qalım - düşüncəsi götür-qoy suallarına son qoydu.
Adəti üzrə sübh tezdən durub otelin kafesində ləzzətli bir çay içib, pendir-çörəklə mədəsini alladıb şəhər parkına çıxdı. Dağ havasından ciyərlərinə çəkib terraslarla asta-asta addımlayırdı ki, boynunun ardında qəribə, təlaşlı bir tövşümə səsi eşitdi, sonra da çiyninə tolamazlanan şapalağın ağrısı bütün canına yayıldı. Çevrildi, amma lopabığ, çatmaqaş, hündür boylu, canlı-cüssəli kişini tanımadı.
- Ə, qaranoy, tanımadın məni, hə? Elə olar da. Bir bankadan şor yeməyimiz, beş dənə qozu yarı bölməyimiz yadından çıxıb deyəsən...
Asif müəllim yaddaşını ha silkələyib çalxadısa, bu adamın kimliyi heç cür yadına düşmədi. Amma şor, qoz məsələsi azacıq ipucu verdi axı deyəsən.
- Hə, hə, doğrusu yaxşı tanıyammadım, amma...
- Nə amma? Orta məktəb yoldaşıyıq da. İki il yataqxanada bir otaqda qalmışıq. Sizdə də, bizdə də səkkizillik idi, orta məktəbə Hacılar kəndinə gəlmişdik. Ə, sən nə unutqan adamsan, böyüklərin xasiyyətini Allah kəssin. Bəlkə adımı da deyim, səni əziyyətə salmayım.
Amma demədi. Deyəsən o da Asifin adını düz-əməlli xatırlamırdı. Asif müəllim də daha ad məsələsinin üstünə gəlmədi və gözlədi ki, görsün bu nataraz kişi ilə söhbətin axırı necə qurtaracaq.
Kişi Asif müəllimin qolunu bərk-bərk sıxaraq park boyu dolandırmağa başladı. Bu adam sinif yoldaşını elə sürətlə dartırdı ki, sanki palçığa batan yük maşınını itələyirdi. Asif təngnəfəs olmuşdu. Fikirləşdi ki, utanmağın yeri yoxdu, oturmasa, nəfəsi çatmayacaq, bəlkə də boğulacaqdı. Gözünə ilk dəyən skamyaya tərəf dartındı. Daha doğrusu, birtəhər kişinin qolundan çıxıb özünü oturacağa yetirdi.
- Ə, qaranoy, nədi, yorulmusan? Vallah, şəhər sizi xarab eləyib. O vaxtlar səndən bərk qaçan, turnikə tez dırmaşan uşaq yox idi. İndi nə olub?
- Daha nə olasıdı, əlli il keçib o vaxtdan. Zəifləmişəm, qocalmışam.
- Ə, sən qocalan köp...
Sözünün dalını demədi, bildi ki, əlli ilə qabağın zarafatı necə qurtara bilər.
- Yox, səni bilmirəm, məni həyat yorub, nəfəsimi kəsib – deyə yekəpər sinif yoldaşından canını necə qurtarmaq barədə ürəyində götür-qoy eləməyə başladı.
- Əziz dost, neynirsən, yenə ordasan?
Sualı “əziz dost”la başlayan kişi səmimi, humanist hisslərdən uzaq olmadığını göstərmək istəyirdi, amma yenə alınmadı.
- Harada olursunuz-olun, yaralı barmağın müalicəsində iştirak eləməmisiniz. Elə sən də, Natiq də.
- Natiq kimdir? – Asif tərəddüdlə sual verdi.
- Natiq də, sənin alim dostun. İnstitutu qurtarandan vəzifələrdədir, amma bircə yol bizi başına yığmayıb. Gələndə də ceyran taxtaya dəyən kimi dəyib tez qayıdır. Əşi, bu vəzifə nə şirin şey imiş.
Asif yaxşı bildi ki, bu kişi son cümlələrindəki ifadələri hansısa məclisdə kimdənsə oğurlayıb, öz məhsulu deyil, amma məsələnin üstünə qayıtmadı. Sadəcə bu qarayaxa insandan necə qurtulmaq barədə fikir axtarışına girişdi. Kişi danışırdı, Asif isə şok vəziyyətdə idi, onun nə dediyini kəsdirə bilmirdi.
- A kişi, sənnənəm e, yenə ordasan?
- Harada, haranı nəzərdə tutursan?
Asif müəllim bu adamın kimliyini dəqiqləşdirə bilmişdi. O, elə orta məktəbdə necə idisə, hansı yuvada cükküldəşirdisə, eləcə də qalmışdı. Bircə bədəncə yekəlmiş, nataraz görkəm almışdı. Hətta bir az da eybəcərləşmiş, qorxunc olmuşdu.
- Ə, mənə gəlmə də, adın televizordan (?), qəzetdən düşmürdü, amma heç bizə...
- Nə bizə, sizə nə eləməliydim? – Asif artıq səbrini basa bilmədi.
- Heç, elə özünüzə eləyin, biz kimik ki...
- Vallah, səni başa düşə bilmirəm.
- Düşməzsən də. Yaxşı, gədəni evləndirdin?
- Gədə kimdir?
- Oğlunu deyirəm də.
- Mənim oğlum yoxdur, bir qızım var.
- Hə, olsun qızın. Gədə yəqin Natiqindir.
- Ola bilər.
- Hə, qızı köçürmüsən?
- Çoxdan.
- Qız işləyir?
- Hə.
- Neçə nəvən var? Toylarını görək.
- Səni bilmirəm, mən çətin ki, nəvəmin toyunu görəm. Hələ beşinci sinifdədir.
- Qaranoy, səndən bir şey soruşum, bizimkini nə vaxt yola salırlar?
- Sizinki kimdir?
- Başçını deyirəm də. Bircə dəfə məni qəbul eləmir ki, dərdimi deyim.
- O məsələ mənlik deyil, get özündən soruş.
- Bəs sən nəyimizə, haramıza lazımsan? Gəlmisən, zəhmət çək görüş, bizim də dərdimizi de.
- Mən onu tanımıram.
- Bəs məni necə tanıyırsan?
- Yox.
Asif müəllim hərtərəfli darıxmışdı, odur ki, skamyadan aralanıb parkın dərinliklərindəki üzərində “K” və “Q” yazılan tikiliyə sarı addımladı. Yarı yoldaca sinif yoldaşı onu haqladı. Qarşısına keçib şəhadət barmağı ilə obyektin üstündəki hərfləri göstərdi.
- Bunlardan soruşmaq lazımdır ki, rayona gələn rus yoldaşlar nə bilsin ki, hansı tərəfə keçsinlər. Ə, bunu rus dilində də yazın, ay mən deyənlər. Bilmirsiniz ki, rayonumuza o tərəfdən çoxlu qonaq gəlir? Hələ mən ərəb qardaş və bacılarımızı demirəm. Eybi yox, onlar hara gəldi... Ə, bəs qonağa adam belə hörmət göstərər? Axı, bizim gül kimi adətimiz var, qonağı həmişə başa keçiririk.
Kişi nitqini qurtarar-qurtarmaz Asif tələsik tikiliyə tərəf götürüldü. Sinif yoldaşı isə heç cür aydınlaşdıra bilmədi ki, Asif müəllim hansı hərfin yazıldığı qapıdan keçdi.
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır
Deputatlığa namizəd Milli Məclisdə təmsil etmək istədiyi bölgənin problemlərinin təsnifatını artıq ağlına yazıb və işə nədən başlayacağını sıralayıb
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
“Tənha insanın monoloqu”nun ssenari müəllifi və rejissoru deyir ki, kinomuzu yaşatmaq və irəli aparmaq üçün film istehsalını artırmalı və onun bazarını düşünməliyik
Mirəli Sarızadə: “Gənc yaşımda arzum həyata keçdi, inşallah, yeni mövsümdə teatrımızın səhnəsində də Məcnun obrazı ilə tamaşaçılar qarşısına çıxacam”
