21:16 / 11-07-2025
Xocalı soyqırımı zamanı girov götürülmüş qadın: "Yaşyarımlıq oğlum..." - (Yenilənib)
19:05 / 11-07-2025
"Qarabağ" klubu növbəti yoxlama oyununda qalib gəlib
18:06 / 11-07-2025
İqtisadi Şuranın iclası keçirilib
18:02 / 11-07-2025
Maliyyə Nazirliyi depozit hərracları keçirib
17:59 / 11-07-2025
Yerə düşən Mars parçası satışa çıxarılır
17:47 / 11-07-2025
Könül İbrahimlinin ölümü ilə bağlı cinayət işi açılıb
17:45 / 11-07-2025
Fransada üç deputatın mandatı ləğv edilib
17:37 / 11-07-2025
Kim Çen In Putinə nə qədər sursat verir?
17:32 / 11-07-2025
Aİ Azərbaycan və Ermənistana çağırış edib: sülh sazişini tezləşdirin!
17:24 / 11-07-2025
Bakı və daha üç bölgədə yaşıllıqlar məhv edilib
17:08 / 11-07-2025
Böyük şəhərlərdə pensiyalar verilir
17:01 / 11-07-2025
Miqrasiya Xidməti əməkdaşlarının geyim forması dəyişib - Fərman
16:57 / 11-07-2025
Prorektor vəzifədən azad olunub
16:56 / 11-07-2025
Rusiya Polşanın Baş Konsulluğunu bağlayır
16:32 / 11-07-2025
Ağsaqqallar Şurasının sədr müavini mıəhkəmədə dindiriləcək
16:06 / 11-07-2025
Ekspert: “Əgər məsuliyyətə cəlb olunmalı bir nəfər varsa, o da Emin Əmrullayevdir"
15:45 / 11-07-2025
"Karvan" daha bir futbolçu ilə anlaşıb
15:41 / 11-07-2025
Havanın temperaturu 41 dərəcəyə qalxacaq - Xəbərdarlıq
15:06 / 11-07-2025
Sosial xidmət müəssisələrinə nəzarət qrupu yaradılır
14:35 / 11-07-2025
Azərbaycan I Liqasının başlama tarixi bəlli olub
14:33 / 11-07-2025
Azərbaycanın daha iki abidəsi UNESCO-nun siyahısına daxil edilib - Foto
14:09 / 11-07-2025
Mollazadə: “Danışıqlardan müsbət nəticə gözləyirik”
13:51 / 11-07-2025
Cəlaloğlu: Vasitəçilər olmadan belə bir görüşün baş tutması böyük əhəmiyyətə malikdir
13:50 / 11-07-2025
"2024-cü il dövlət büdcəsinin icrası haqqında" qanun təsdiqlənib
13:45 / 11-07-2025
Dövlət Neft Fondunun büdcəsinin icrası haqqında sərəncam imzalanıb
13:38 / 11-07-2025
Ukrayna üçün final faciəli olacaq
13:03 / 11-07-2025
Hovuzlarla bağlı yeni qadağa tətbiq edilib
13:03 / 11-07-2025
Sabah hava necə olacaq? - Proqnoz
12:58 / 11-07-2025
Lisey və gimnaziyalara qəbul imtahanının nəticələri açıqlanıb
12:55 / 11-07-2025
Putin uzunmüddətli müharibəyə hazırlaşır
12:16 / 08-07-2025
Azad edilmiş ərazilərə səfər üçün icazənin müddəti artırılıb
15:10 / 07-07-2025
Əl əli yudu, əl də qayıtdı... - Etibar Cəbrayıloğlu yazır
14:53 / 10-07-2025
Əliyev-Paşinyan görüşü başa çatıb - (Yenilənib) - Fotolar
13:25 / 08-07-2025
Zahid Oruc: İndi İrəvanın taleyi Bakıda həll olunur
17:43 / 07-07-2025
Türkiyə hərbi büdcəni böyüdür
11:01 / 07-07-2025
Paşinyanın əleyhdarları ona yumruq silkələyir
18:33 / 07-07-2025
Bu il sülh sazişi imzalana bilər
17:07 / 08-07-2025
Prezident dörd nəfərə diplomatik rütbə verib - Siyahı
14:27 / 09-07-2025
Azərbaycan-Ermənistan sərhədində təxribatlar ola bilər - Ekspert
00:11 / 11-07-2025
Ərdoğan kürd məsələsində ən riskli addımını atır
14:39 / 07-07-2025
Prezident instituta rektor təyin edib - Foto
11:36 / 07-07-2025
Asayişimizin qoruyucuları - Mürvət Əliyev yazır
Qırmızı atobusda qan izi - Akif Cabbarlı yazır
Tarix: 03-10-2023 11:40 | Bölmə: Akif CABBARLI
Akif CABBARLI
- Hə, qardaş, hər şey bir anın içində baş verdi. Sanki göy guruldadı, şimşək çaxdı, yerə isə dolu, yağış yox, al-qırmızı qan damcıladı.
Sağ gözümün altı, qaşımın üstü əməli-başlı paralanmış, avtobusun döşəməsinə isə sızqa bulaqdakı kimi qan damcıllayırdı. Sifətimin necə, harasının yaralandığını təcili yardım maşınında həkim söyləyəcəkdi, hələliksə sol gözüm açıq idi və mən üst-başımı isladan və aramsız olaraq qırmızı avtobusun çirkli döşəməsində rəqs edən isti qan damcılarını ürək çırpıntıları altında seyr etməkdəydim.
Ağsaqqal dostum Elbrus Şahdağlinskinin danışdıqları nə vaxtsa oxuduğum kədərli hekayədən bir epizodu xatırlatdı mənə.Tanınmış memar və həm də yazıçı kimi ölkədə ad-san qazanmış dostumdan xahiş elədim ki, başına gələn əhvalatı təfərrüatı ilə danışsın görək axı nə baş verib...
- Avqust ayı çox isti keçdi də, bilirsən. İstilər heç həyətə düşməyə də macal vermirdi ki, saqqaldaşlarımla nərd oynayıb başımı qataydım. Məzuniyyətimin bitməyinə də on gün qalırdı. Dörd divarın arasında gün keçirməyin əzabı yəqin ki, sənə də tanışdır. Kiçik nəvəmin xəstələnməsi, ağır cərrahi əməliyyat ərəfəsində yaşadığı iztirablar da məni hədsiz üzürdü. On yaşlı adaşımı nə qədər əzizləsəm, oğrayıb-oxşasam da doymurdum. Doğrusu, çox fikir edirdim. Zavallı uşağın ayağının doğranacağı mənzərəsini göz önünə gətirəndə gedib o dünyanı görüb gəlirdim. Allaha yalvarırdım ki, mənim canımı alsın, təki sevimli balama heç nə olmasın. Qanlı bıçaq, cərrahın donuq sifəti gözlərimin önündən bir an da çəkilmirdi. Bir gün şəhərə çıxası oldum. Aptekdən özümə lazım olan dərmanları almalıydım. Qıpqırmızı, yaraşqlı avtobusda ayaq üstə dayanıb dağı arana, aranı da dağa daşımaqda ikən...
Elbrus müəllimin sözünün dalını gətirməkdə çətinlik çəkdiyini görüb köməyinə çatmaq istədim.
- Gəl bir siqaret çəkək, sonrasını danışarsan, tələsmə, - dedim.
- Yox, çəkmirəm, qoy hamısını danışım, sonra baxarıq, - dedi.
- Hə, məsələ belə olub də. Avtobus sürücüsü mənim də düşməli olduğum dayanacağa beş-on addım qalmış qarşısına qəfil çıxan minik maşınını əzməmək üçün dərhal əyləci basmalı olur. Təbii ki, sürətlə gedən maşınların toqquşması daha ağır nəticələr verə bilərdi. Qəfil tormoz, şaqqıltı, gurultu və orta qapının dəmir çərçivəsinə zərbə ilə dəyməyimlə gözlərimdə alışıb – sönən şimşək. Üst-başım, sir-sifətim al-qanın içində camaatın köməyi ilə yerə düşdüm və dayanacaqdakı oturacağa çökdüm. Yaxşı insanlar hər yerdə tapılır. Ciblərindən dəsmal, çantalarından salfet çıxarıb başımdan axan qanı kəsməyə çalışırdılar. Qan isə aramsız olaraq hey damcılayırdı. Kimsə təcili yardıma zəng elədi. Cavan bir oğlan su götürüb sifətimi yumaq istədi. Kimsə də heykəl kimi donub qalmış sürücünü söydü, yamanladı. O da görünür bərk qorxmuşdu, heç dilini də tərpətmədi. Sadəcə, təcili yardım maşını gələnə qədər donuq vəziyyətdə gözlədi və sonra avtobusunu işə salıb sürüb getdi. Paparatsilər onun da, maşının da, elə mənim də şəklimi çəkmək istədilər, qoymadım. Dedim qoy yayılmasın, sürücünün günahı yoxdur. Mən belə fikirləşdim, bəlkə də varıydı...
Təcili yardım maşını gəldi və qolumdan tutub maşına mindirdilər. Orta yaşlarında olan həkimin birinci sözü bu oldu ki, avtobusun nömrəsini yazıb və polisə demək lazımdısa zəng edə bilər. Məsləhət bilmədim. Dedim ki, sürücünün mənimlə düşmənçiliyi yoxdur, bilə-bilə əyləci basmayıb ki, məni zədələsin. Sonra həkim mənimlə hələ maşın yerindən tərpənməmiş xeyli söhbət elədi. Adım, ünvanım, işim, vəzifəmlə maraqlandı. Bir sözü təkrar-təkrar soruşurdu. Heç demə, aglımın, huşumun üstündə olduğunu dəqiqləşdirirmiş. Fikirləşirmiş ki, görək kəllə-beyin zədəsi almışam yoxsa yox...
Xəstəxanada da xeyli sorğu-sual elədilər. Polisə müraciət edib-etməyəcəyimi soruşdular. Onu da dedilər ki, sənin kimi insaflı, Allah adamı tək-tək tapılar. Nə təmənnasız kişisən sən...
Çapıq yerlərimin qanını kəsdilər və sifətimə yorğan sırıyan kimi əntiqə iki tikiş də qoydular.
Nəhayət evə zəng elədim, əhvalatı danışdım. Tökülüşüb gəldilər, üstü – örtülü bir məzəmmət də elədilər ki, sənin avtobusda nə işin var, maşınımıza nə gəlib axı...
Nə başını ağrıdım, məzuniyyətimin on gününü yaşadığım çoxmərtəbəli, çoxmənzilli binanın 16-cı mərtəbəsində keçirdim. Qonaq göyərçinləri yemlədim, dəniz sahilində aramsız işləyən və ömrünü çoxdan başa vurmuş neft mancanaqlarının siluetlərini doyunca izlədim. Xeyli zəifləmişdim, fərli-başlı yeyə də bilmirdim. Bir onu bilirdim ki, Allah məni eşidib, amma axıradək yox. Nəvəmə qurban gedə bilməmişdim. Görünür Yaradan belə məsləhət bilib, şükür məsləhətinə. Nəvəm də əməliyyatdan uğurla çıxdı. Tezliklə tam sağalacaq insallah.
On gündən sonra yaramın tikişini sökdülər və işə başladım. İlk sözüm xətrini dünyalar qədər istədiyim Sevda xanıma oldu. Dedim ki, Aydın müəllimdən eşitmişdin başıma nə gəlib. Bəs niyə zəng edib hal-əhval bilmədin. Gözləyirdiniz ki, ölüb gedim bu dünyadan? Sənə güvəndiyim dağlar...
Elbrus müəllim məzuniyyət vaxtı başına gələnləri bütün təfərrüatı ilə elə danışdı ki, bir neçə il qabaq 17 nömrəli avtobusda özümlə bağlı baş verən əhvalat bütün çılpaqlığı ilə gəldi durdu gözümün qabağında.
Nə isə, bu günə şükür...
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 03-10-2023 11:40 | Bölmə: Akif CABBARLI
Akif CABBARLI
(hekayə)
- Hə, qardaş, hər şey bir anın içində baş verdi. Sanki göy guruldadı, şimşək çaxdı, yerə isə dolu, yağış yox, al-qırmızı qan damcıladı.
Sağ gözümün altı, qaşımın üstü əməli-başlı paralanmış, avtobusun döşəməsinə isə sızqa bulaqdakı kimi qan damcıllayırdı. Sifətimin necə, harasının yaralandığını təcili yardım maşınında həkim söyləyəcəkdi, hələliksə sol gözüm açıq idi və mən üst-başımı isladan və aramsız olaraq qırmızı avtobusun çirkli döşəməsində rəqs edən isti qan damcılarını ürək çırpıntıları altında seyr etməkdəydim.
Ağsaqqal dostum Elbrus Şahdağlinskinin danışdıqları nə vaxtsa oxuduğum kədərli hekayədən bir epizodu xatırlatdı mənə.Tanınmış memar və həm də yazıçı kimi ölkədə ad-san qazanmış dostumdan xahiş elədim ki, başına gələn əhvalatı təfərrüatı ilə danışsın görək axı nə baş verib...
- Avqust ayı çox isti keçdi də, bilirsən. İstilər heç həyətə düşməyə də macal vermirdi ki, saqqaldaşlarımla nərd oynayıb başımı qataydım. Məzuniyyətimin bitməyinə də on gün qalırdı. Dörd divarın arasında gün keçirməyin əzabı yəqin ki, sənə də tanışdır. Kiçik nəvəmin xəstələnməsi, ağır cərrahi əməliyyat ərəfəsində yaşadığı iztirablar da məni hədsiz üzürdü. On yaşlı adaşımı nə qədər əzizləsəm, oğrayıb-oxşasam da doymurdum. Doğrusu, çox fikir edirdim. Zavallı uşağın ayağının doğranacağı mənzərəsini göz önünə gətirəndə gedib o dünyanı görüb gəlirdim. Allaha yalvarırdım ki, mənim canımı alsın, təki sevimli balama heç nə olmasın. Qanlı bıçaq, cərrahın donuq sifəti gözlərimin önündən bir an da çəkilmirdi. Bir gün şəhərə çıxası oldum. Aptekdən özümə lazım olan dərmanları almalıydım. Qıpqırmızı, yaraşqlı avtobusda ayaq üstə dayanıb dağı arana, aranı da dağa daşımaqda ikən...
Elbrus müəllimin sözünün dalını gətirməkdə çətinlik çəkdiyini görüb köməyinə çatmaq istədim.
- Gəl bir siqaret çəkək, sonrasını danışarsan, tələsmə, - dedim.
- Yox, çəkmirəm, qoy hamısını danışım, sonra baxarıq, - dedi.
- Hə, məsələ belə olub də. Avtobus sürücüsü mənim də düşməli olduğum dayanacağa beş-on addım qalmış qarşısına qəfil çıxan minik maşınını əzməmək üçün dərhal əyləci basmalı olur. Təbii ki, sürətlə gedən maşınların toqquşması daha ağır nəticələr verə bilərdi. Qəfil tormoz, şaqqıltı, gurultu və orta qapının dəmir çərçivəsinə zərbə ilə dəyməyimlə gözlərimdə alışıb – sönən şimşək. Üst-başım, sir-sifətim al-qanın içində camaatın köməyi ilə yerə düşdüm və dayanacaqdakı oturacağa çökdüm. Yaxşı insanlar hər yerdə tapılır. Ciblərindən dəsmal, çantalarından salfet çıxarıb başımdan axan qanı kəsməyə çalışırdılar. Qan isə aramsız olaraq hey damcılayırdı. Kimsə təcili yardıma zəng elədi. Cavan bir oğlan su götürüb sifətimi yumaq istədi. Kimsə də heykəl kimi donub qalmış sürücünü söydü, yamanladı. O da görünür bərk qorxmuşdu, heç dilini də tərpətmədi. Sadəcə, təcili yardım maşını gələnə qədər donuq vəziyyətdə gözlədi və sonra avtobusunu işə salıb sürüb getdi. Paparatsilər onun da, maşının da, elə mənim də şəklimi çəkmək istədilər, qoymadım. Dedim qoy yayılmasın, sürücünün günahı yoxdur. Mən belə fikirləşdim, bəlkə də varıydı...
Təcili yardım maşını gəldi və qolumdan tutub maşına mindirdilər. Orta yaşlarında olan həkimin birinci sözü bu oldu ki, avtobusun nömrəsini yazıb və polisə demək lazımdısa zəng edə bilər. Məsləhət bilmədim. Dedim ki, sürücünün mənimlə düşmənçiliyi yoxdur, bilə-bilə əyləci basmayıb ki, məni zədələsin. Sonra həkim mənimlə hələ maşın yerindən tərpənməmiş xeyli söhbət elədi. Adım, ünvanım, işim, vəzifəmlə maraqlandı. Bir sözü təkrar-təkrar soruşurdu. Heç demə, aglımın, huşumun üstündə olduğunu dəqiqləşdirirmiş. Fikirləşirmiş ki, görək kəllə-beyin zədəsi almışam yoxsa yox...
Xəstəxanada da xeyli sorğu-sual elədilər. Polisə müraciət edib-etməyəcəyimi soruşdular. Onu da dedilər ki, sənin kimi insaflı, Allah adamı tək-tək tapılar. Nə təmənnasız kişisən sən...
Çapıq yerlərimin qanını kəsdilər və sifətimə yorğan sırıyan kimi əntiqə iki tikiş də qoydular.
Nəhayət evə zəng elədim, əhvalatı danışdım. Tökülüşüb gəldilər, üstü – örtülü bir məzəmmət də elədilər ki, sənin avtobusda nə işin var, maşınımıza nə gəlib axı...
Nə başını ağrıdım, məzuniyyətimin on gününü yaşadığım çoxmərtəbəli, çoxmənzilli binanın 16-cı mərtəbəsində keçirdim. Qonaq göyərçinləri yemlədim, dəniz sahilində aramsız işləyən və ömrünü çoxdan başa vurmuş neft mancanaqlarının siluetlərini doyunca izlədim. Xeyli zəifləmişdim, fərli-başlı yeyə də bilmirdim. Bir onu bilirdim ki, Allah məni eşidib, amma axıradək yox. Nəvəmə qurban gedə bilməmişdim. Görünür Yaradan belə məsləhət bilib, şükür məsləhətinə. Nəvəm də əməliyyatdan uğurla çıxdı. Tezliklə tam sağalacaq insallah.
On gündən sonra yaramın tikişini sökdülər və işə başladım. İlk sözüm xətrini dünyalar qədər istədiyim Sevda xanıma oldu. Dedim ki, Aydın müəllimdən eşitmişdin başıma nə gəlib. Bəs niyə zəng edib hal-əhval bilmədin. Gözləyirdiniz ki, ölüb gedim bu dünyadan? Sənə güvəndiyim dağlar...
Elbrus müəllim məzuniyyət vaxtı başına gələnləri bütün təfərrüatı ilə elə danışdı ki, bir neçə il qabaq 17 nömrəli avtobusda özümlə bağlı baş verən əhvalat bütün çılpaqlığı ilə gəldi durdu gözümün qabağında.
Nə isə, bu günə şükür...
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
Nadir Azməmmədov: “Təəssüf ki, indi rejissor olmaq, kino və serial çəkmək adiləşib, bəzən bunun məsuliyyətini dərk etmirlər”
Türkiyədə yaşayan Əməkdar artist deyir ki, siyasilərin illərlə həllinə çalışdığı hansısa bir məsələni bəzən uğurlu bir musiqi əsəri həll edə bilər
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
