18:09 / 05-07-2025
Mingəçevirdə iki qayıq toqquşub - Beş nəfər xəsarət alıb
14:30 / 05-07-2025
Sabah yağış yağacaq
14:16 / 05-07-2025
Akademik Yusif Məmmədəliyevin 120 illiyi qeyd ediləcək - Sərəncam
12:19 / 05-07-2025
“AzerGold”-un qiymətli metal satışından gəlirləri artıb
12:09 / 05-07-2025
Beş kollecə direktor təyin ediblər - Siyahı
12:04 / 05-07-2025
Sadiq Qurbanov: “Xankəndidə keçirilən ECO Zirvəsi Azərbaycanın qələbəsidir”
10:36 / 05-07-2025
DTX-nin Akademiyasında növbəti məzun buraxılışı olub - Video
10:35 / 05-07-2025
Türkiyəyə güclü qar yağıb
10:31 / 05-07-2025
Kürdə boğulan 19 yaşlı gəncin meyiti tapılıb
10:09 / 05-07-2025
Azərbaycanlı “qanuni oğru”lar barədə qərar verilib
09:26 / 05-07-2025
Aşura günü ilə bağlı qanvermə aksiyası başlayıb
19:49 / 04-07-2025
Şəmkirdə üç uşaq göldə batıb - Yenilənib
19:48 / 04-07-2025
İran prezidenti Qarabağa gəlib - (Yenilənib)
19:46 / 04-07-2025
Qərbi Azərbaycana qayıdışın hüquqi əsasları müzakirə olunub - Fotolar
19:14 / 04-07-2025
Ərdoğanı Füzulidən yola salıblar - (Yenilənib) - Foto
18:42 / 04-07-2025
İlham Əliyevlə İran prezidenti arasında görüş olub - Fotolar (Yenilənib)
18:35 / 04-07-2025
Ukrayna və ABŞ prezidentləri telefonla danışıblar
18:25 / 04-07-2025
Müsavat Rusiya səfirliyi qarşısında aksiya keçirmək istəyir
18:19 / 04-07-2025
DTX-nın saxladığı sabiq diplomatın məhkəməsi başlayıb
18:01 / 04-07-2025
Ali Məhkəmə inzibati mübahisələrə dair işlərlə bağlı qərar qəbul edib
17:42 / 04-07-2025
Şavkat Mirziyoyevin Azərbaycana səfəri başa çatıb
17:21 / 04-07-2025
Deputatlar daha 15 qanuna dəyişiklik edəcək - Siyahı
17:05 / 04-07-2025
Fransada “səssiz etiraz”: ABŞ demokratiyasına şübhə ilə yanaşırlar
16:59 / 04-07-2025
Sadır Japarovun Azərbaycana səfəri başa çatıb
16:33 / 04-07-2025
ECO-nun növbəti sammiti İranda keçiriləcək
16:31 / 04-07-2025
Ərdoğan ilə Pezeşkian Xankəndidə görüşüblər
16:20 / 04-07-2025
Meyxanaçı azadlığa buraxılıb
16:17 / 04-07-2025
Azərbaycan diaspor rəhbəri Rusiya vətəndaşlığından çıxarılıb
16:01 / 04-07-2025
Xankəndidə 17-ci Zirvə görüşü: ölkə başçıları mesajlar verir - (Yenilənib) - Fotolar
15:47 / 04-07-2025
Üç şəhidimiz Kəlbəcərdə dəfn edilib - Fotolar
21:03 / 30-06-2025
Rusiyada öldürülən qardaşların cənazəsi Azərbaycana gətirilib - (Yenilənib)
13:01 / 01-07-2025
Ərdoğan “ikinci vətən”indən niyə küsüb?
13:16 / 02-07-2025
Mədəniyyət nazirinə kulturoloji tövsiyə - Akif Əli yazır
14:40 / 03-07-2025
İlham Əliyev Qarabağa səfər edib - (Yenilənib+) - Fotolar
07:52 / 01-07-2025
ABŞ gözlənilmədən Moskvaya ultimatum verib
12:16 / 02-07-2025
Cəlaloğlu: Güzəştə getsək, Rusiya daha ağır şərtlərlə üstümüzə gələcək
19:48 / 04-07-2025
İran prezidenti Qarabağa gəlib - (Yenilənib)
10:26 / 02-07-2025
Azərbaycana qarşı mənəvi-siyasi strategiya: Rusiya nəyə nail olmaq istəyir?
15:33 / 02-07-2025
Rusiya daha da aqressivləşir
14:53 / 01-07-2025
Təkrar sertifikatlaşdırma: 2006 müəllim keçid balını toplaya bilməyib
16:55 / 02-07-2025
Professor: Rusiya başını itirmiş ayı kimi davranır
Qırmızı atobusda qan izi - Akif Cabbarlı yazır
Tarix: 03-10-2023 11:40 | Bölmə: Akif CABBARLI
Akif CABBARLI
- Hə, qardaş, hər şey bir anın içində baş verdi. Sanki göy guruldadı, şimşək çaxdı, yerə isə dolu, yağış yox, al-qırmızı qan damcıladı.
Sağ gözümün altı, qaşımın üstü əməli-başlı paralanmış, avtobusun döşəməsinə isə sızqa bulaqdakı kimi qan damcıllayırdı. Sifətimin necə, harasının yaralandığını təcili yardım maşınında həkim söyləyəcəkdi, hələliksə sol gözüm açıq idi və mən üst-başımı isladan və aramsız olaraq qırmızı avtobusun çirkli döşəməsində rəqs edən isti qan damcılarını ürək çırpıntıları altında seyr etməkdəydim.
Ağsaqqal dostum Elbrus Şahdağlinskinin danışdıqları nə vaxtsa oxuduğum kədərli hekayədən bir epizodu xatırlatdı mənə.Tanınmış memar və həm də yazıçı kimi ölkədə ad-san qazanmış dostumdan xahiş elədim ki, başına gələn əhvalatı təfərrüatı ilə danışsın görək axı nə baş verib...
- Avqust ayı çox isti keçdi də, bilirsən. İstilər heç həyətə düşməyə də macal vermirdi ki, saqqaldaşlarımla nərd oynayıb başımı qataydım. Məzuniyyətimin bitməyinə də on gün qalırdı. Dörd divarın arasında gün keçirməyin əzabı yəqin ki, sənə də tanışdır. Kiçik nəvəmin xəstələnməsi, ağır cərrahi əməliyyat ərəfəsində yaşadığı iztirablar da məni hədsiz üzürdü. On yaşlı adaşımı nə qədər əzizləsəm, oğrayıb-oxşasam da doymurdum. Doğrusu, çox fikir edirdim. Zavallı uşağın ayağının doğranacağı mənzərəsini göz önünə gətirəndə gedib o dünyanı görüb gəlirdim. Allaha yalvarırdım ki, mənim canımı alsın, təki sevimli balama heç nə olmasın. Qanlı bıçaq, cərrahın donuq sifəti gözlərimin önündən bir an da çəkilmirdi. Bir gün şəhərə çıxası oldum. Aptekdən özümə lazım olan dərmanları almalıydım. Qıpqırmızı, yaraşqlı avtobusda ayaq üstə dayanıb dağı arana, aranı da dağa daşımaqda ikən...
Elbrus müəllimin sözünün dalını gətirməkdə çətinlik çəkdiyini görüb köməyinə çatmaq istədim.
- Gəl bir siqaret çəkək, sonrasını danışarsan, tələsmə, - dedim.
- Yox, çəkmirəm, qoy hamısını danışım, sonra baxarıq, - dedi.
- Hə, məsələ belə olub də. Avtobus sürücüsü mənim də düşməli olduğum dayanacağa beş-on addım qalmış qarşısına qəfil çıxan minik maşınını əzməmək üçün dərhal əyləci basmalı olur. Təbii ki, sürətlə gedən maşınların toqquşması daha ağır nəticələr verə bilərdi. Qəfil tormoz, şaqqıltı, gurultu və orta qapının dəmir çərçivəsinə zərbə ilə dəyməyimlə gözlərimdə alışıb – sönən şimşək. Üst-başım, sir-sifətim al-qanın içində camaatın köməyi ilə yerə düşdüm və dayanacaqdakı oturacağa çökdüm. Yaxşı insanlar hər yerdə tapılır. Ciblərindən dəsmal, çantalarından salfet çıxarıb başımdan axan qanı kəsməyə çalışırdılar. Qan isə aramsız olaraq hey damcılayırdı. Kimsə təcili yardıma zəng elədi. Cavan bir oğlan su götürüb sifətimi yumaq istədi. Kimsə də heykəl kimi donub qalmış sürücünü söydü, yamanladı. O da görünür bərk qorxmuşdu, heç dilini də tərpətmədi. Sadəcə, təcili yardım maşını gələnə qədər donuq vəziyyətdə gözlədi və sonra avtobusunu işə salıb sürüb getdi. Paparatsilər onun da, maşının da, elə mənim də şəklimi çəkmək istədilər, qoymadım. Dedim qoy yayılmasın, sürücünün günahı yoxdur. Mən belə fikirləşdim, bəlkə də varıydı...
Təcili yardım maşını gəldi və qolumdan tutub maşına mindirdilər. Orta yaşlarında olan həkimin birinci sözü bu oldu ki, avtobusun nömrəsini yazıb və polisə demək lazımdısa zəng edə bilər. Məsləhət bilmədim. Dedim ki, sürücünün mənimlə düşmənçiliyi yoxdur, bilə-bilə əyləci basmayıb ki, məni zədələsin. Sonra həkim mənimlə hələ maşın yerindən tərpənməmiş xeyli söhbət elədi. Adım, ünvanım, işim, vəzifəmlə maraqlandı. Bir sözü təkrar-təkrar soruşurdu. Heç demə, aglımın, huşumun üstündə olduğunu dəqiqləşdirirmiş. Fikirləşirmiş ki, görək kəllə-beyin zədəsi almışam yoxsa yox...
Xəstəxanada da xeyli sorğu-sual elədilər. Polisə müraciət edib-etməyəcəyimi soruşdular. Onu da dedilər ki, sənin kimi insaflı, Allah adamı tək-tək tapılar. Nə təmənnasız kişisən sən...
Çapıq yerlərimin qanını kəsdilər və sifətimə yorğan sırıyan kimi əntiqə iki tikiş də qoydular.
Nəhayət evə zəng elədim, əhvalatı danışdım. Tökülüşüb gəldilər, üstü – örtülü bir məzəmmət də elədilər ki, sənin avtobusda nə işin var, maşınımıza nə gəlib axı...
Nə başını ağrıdım, məzuniyyətimin on gününü yaşadığım çoxmərtəbəli, çoxmənzilli binanın 16-cı mərtəbəsində keçirdim. Qonaq göyərçinləri yemlədim, dəniz sahilində aramsız işləyən və ömrünü çoxdan başa vurmuş neft mancanaqlarının siluetlərini doyunca izlədim. Xeyli zəifləmişdim, fərli-başlı yeyə də bilmirdim. Bir onu bilirdim ki, Allah məni eşidib, amma axıradək yox. Nəvəmə qurban gedə bilməmişdim. Görünür Yaradan belə məsləhət bilib, şükür məsləhətinə. Nəvəm də əməliyyatdan uğurla çıxdı. Tezliklə tam sağalacaq insallah.
On gündən sonra yaramın tikişini sökdülər və işə başladım. İlk sözüm xətrini dünyalar qədər istədiyim Sevda xanıma oldu. Dedim ki, Aydın müəllimdən eşitmişdin başıma nə gəlib. Bəs niyə zəng edib hal-əhval bilmədin. Gözləyirdiniz ki, ölüb gedim bu dünyadan? Sənə güvəndiyim dağlar...
Elbrus müəllim məzuniyyət vaxtı başına gələnləri bütün təfərrüatı ilə elə danışdı ki, bir neçə il qabaq 17 nömrəli avtobusda özümlə bağlı baş verən əhvalat bütün çılpaqlığı ilə gəldi durdu gözümün qabağında.
Nə isə, bu günə şükür...
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 03-10-2023 11:40 | Bölmə: Akif CABBARLI
Akif CABBARLI
(hekayə)
- Hə, qardaş, hər şey bir anın içində baş verdi. Sanki göy guruldadı, şimşək çaxdı, yerə isə dolu, yağış yox, al-qırmızı qan damcıladı.
Sağ gözümün altı, qaşımın üstü əməli-başlı paralanmış, avtobusun döşəməsinə isə sızqa bulaqdakı kimi qan damcıllayırdı. Sifətimin necə, harasının yaralandığını təcili yardım maşınında həkim söyləyəcəkdi, hələliksə sol gözüm açıq idi və mən üst-başımı isladan və aramsız olaraq qırmızı avtobusun çirkli döşəməsində rəqs edən isti qan damcılarını ürək çırpıntıları altında seyr etməkdəydim.
Ağsaqqal dostum Elbrus Şahdağlinskinin danışdıqları nə vaxtsa oxuduğum kədərli hekayədən bir epizodu xatırlatdı mənə.Tanınmış memar və həm də yazıçı kimi ölkədə ad-san qazanmış dostumdan xahiş elədim ki, başına gələn əhvalatı təfərrüatı ilə danışsın görək axı nə baş verib...
- Avqust ayı çox isti keçdi də, bilirsən. İstilər heç həyətə düşməyə də macal vermirdi ki, saqqaldaşlarımla nərd oynayıb başımı qataydım. Məzuniyyətimin bitməyinə də on gün qalırdı. Dörd divarın arasında gün keçirməyin əzabı yəqin ki, sənə də tanışdır. Kiçik nəvəmin xəstələnməsi, ağır cərrahi əməliyyat ərəfəsində yaşadığı iztirablar da məni hədsiz üzürdü. On yaşlı adaşımı nə qədər əzizləsəm, oğrayıb-oxşasam da doymurdum. Doğrusu, çox fikir edirdim. Zavallı uşağın ayağının doğranacağı mənzərəsini göz önünə gətirəndə gedib o dünyanı görüb gəlirdim. Allaha yalvarırdım ki, mənim canımı alsın, təki sevimli balama heç nə olmasın. Qanlı bıçaq, cərrahın donuq sifəti gözlərimin önündən bir an da çəkilmirdi. Bir gün şəhərə çıxası oldum. Aptekdən özümə lazım olan dərmanları almalıydım. Qıpqırmızı, yaraşqlı avtobusda ayaq üstə dayanıb dağı arana, aranı da dağa daşımaqda ikən...
Elbrus müəllimin sözünün dalını gətirməkdə çətinlik çəkdiyini görüb köməyinə çatmaq istədim.
- Gəl bir siqaret çəkək, sonrasını danışarsan, tələsmə, - dedim.
- Yox, çəkmirəm, qoy hamısını danışım, sonra baxarıq, - dedi.
- Hə, məsələ belə olub də. Avtobus sürücüsü mənim də düşməli olduğum dayanacağa beş-on addım qalmış qarşısına qəfil çıxan minik maşınını əzməmək üçün dərhal əyləci basmalı olur. Təbii ki, sürətlə gedən maşınların toqquşması daha ağır nəticələr verə bilərdi. Qəfil tormoz, şaqqıltı, gurultu və orta qapının dəmir çərçivəsinə zərbə ilə dəyməyimlə gözlərimdə alışıb – sönən şimşək. Üst-başım, sir-sifətim al-qanın içində camaatın köməyi ilə yerə düşdüm və dayanacaqdakı oturacağa çökdüm. Yaxşı insanlar hər yerdə tapılır. Ciblərindən dəsmal, çantalarından salfet çıxarıb başımdan axan qanı kəsməyə çalışırdılar. Qan isə aramsız olaraq hey damcılayırdı. Kimsə təcili yardıma zəng elədi. Cavan bir oğlan su götürüb sifətimi yumaq istədi. Kimsə də heykəl kimi donub qalmış sürücünü söydü, yamanladı. O da görünür bərk qorxmuşdu, heç dilini də tərpətmədi. Sadəcə, təcili yardım maşını gələnə qədər donuq vəziyyətdə gözlədi və sonra avtobusunu işə salıb sürüb getdi. Paparatsilər onun da, maşının da, elə mənim də şəklimi çəkmək istədilər, qoymadım. Dedim qoy yayılmasın, sürücünün günahı yoxdur. Mən belə fikirləşdim, bəlkə də varıydı...
Təcili yardım maşını gəldi və qolumdan tutub maşına mindirdilər. Orta yaşlarında olan həkimin birinci sözü bu oldu ki, avtobusun nömrəsini yazıb və polisə demək lazımdısa zəng edə bilər. Məsləhət bilmədim. Dedim ki, sürücünün mənimlə düşmənçiliyi yoxdur, bilə-bilə əyləci basmayıb ki, məni zədələsin. Sonra həkim mənimlə hələ maşın yerindən tərpənməmiş xeyli söhbət elədi. Adım, ünvanım, işim, vəzifəmlə maraqlandı. Bir sözü təkrar-təkrar soruşurdu. Heç demə, aglımın, huşumun üstündə olduğunu dəqiqləşdirirmiş. Fikirləşirmiş ki, görək kəllə-beyin zədəsi almışam yoxsa yox...
Xəstəxanada da xeyli sorğu-sual elədilər. Polisə müraciət edib-etməyəcəyimi soruşdular. Onu da dedilər ki, sənin kimi insaflı, Allah adamı tək-tək tapılar. Nə təmənnasız kişisən sən...
Çapıq yerlərimin qanını kəsdilər və sifətimə yorğan sırıyan kimi əntiqə iki tikiş də qoydular.
Nəhayət evə zəng elədim, əhvalatı danışdım. Tökülüşüb gəldilər, üstü – örtülü bir məzəmmət də elədilər ki, sənin avtobusda nə işin var, maşınımıza nə gəlib axı...
Nə başını ağrıdım, məzuniyyətimin on gününü yaşadığım çoxmərtəbəli, çoxmənzilli binanın 16-cı mərtəbəsində keçirdim. Qonaq göyərçinləri yemlədim, dəniz sahilində aramsız işləyən və ömrünü çoxdan başa vurmuş neft mancanaqlarının siluetlərini doyunca izlədim. Xeyli zəifləmişdim, fərli-başlı yeyə də bilmirdim. Bir onu bilirdim ki, Allah məni eşidib, amma axıradək yox. Nəvəmə qurban gedə bilməmişdim. Görünür Yaradan belə məsləhət bilib, şükür məsləhətinə. Nəvəm də əməliyyatdan uğurla çıxdı. Tezliklə tam sağalacaq insallah.
On gündən sonra yaramın tikişini sökdülər və işə başladım. İlk sözüm xətrini dünyalar qədər istədiyim Sevda xanıma oldu. Dedim ki, Aydın müəllimdən eşitmişdin başıma nə gəlib. Bəs niyə zəng edib hal-əhval bilmədin. Gözləyirdiniz ki, ölüb gedim bu dünyadan? Sənə güvəndiyim dağlar...
Elbrus müəllim məzuniyyət vaxtı başına gələnləri bütün təfərrüatı ilə elə danışdı ki, bir neçə il qabaq 17 nömrəli avtobusda özümlə bağlı baş verən əhvalat bütün çılpaqlığı ilə gəldi durdu gözümün qabağında.
Nə isə, bu günə şükür...
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
Nadir Azməmmədov: “Təəssüf ki, indi rejissor olmaq, kino və serial çəkmək adiləşib, bəzən bunun məsuliyyətini dərk etmirlər”
Türkiyədə yaşayan Əməkdar artist deyir ki, siyasilərin illərlə həllinə çalışdığı hansısa bir məsələni bəzən uğurlu bir musiqi əsəri həll edə bilər
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
