18:09 / 05-07-2025
Mingəçevirdə iki qayıq toqquşub - Beş nəfər xəsarət alıb
14:30 / 05-07-2025
Sabah yağış yağacaq
14:16 / 05-07-2025
Akademik Yusif Məmmədəliyevin 120 illiyi qeyd ediləcək - Sərəncam
12:19 / 05-07-2025
“AzerGold”-un qiymətli metal satışından gəlirləri artıb
12:09 / 05-07-2025
Beş kollecə direktor təyin ediblər - Siyahı
12:04 / 05-07-2025
Sadiq Qurbanov: “Xankəndidə keçirilən ECO Zirvəsi Azərbaycanın qələbəsidir”
10:36 / 05-07-2025
DTX-nin Akademiyasında növbəti məzun buraxılışı olub - Video
10:35 / 05-07-2025
Türkiyəyə güclü qar yağıb
10:31 / 05-07-2025
Kürdə boğulan 19 yaşlı gəncin meyiti tapılıb
10:09 / 05-07-2025
Azərbaycanlı “qanuni oğru”lar barədə qərar verilib
09:26 / 05-07-2025
Aşura günü ilə bağlı qanvermə aksiyası başlayıb
19:49 / 04-07-2025
Şəmkirdə üç uşaq göldə batıb - Yenilənib
19:48 / 04-07-2025
İran prezidenti Qarabağa gəlib - (Yenilənib)
19:46 / 04-07-2025
Qərbi Azərbaycana qayıdışın hüquqi əsasları müzakirə olunub - Fotolar
19:14 / 04-07-2025
Ərdoğanı Füzulidən yola salıblar - (Yenilənib) - Foto
18:42 / 04-07-2025
İlham Əliyevlə İran prezidenti arasında görüş olub - Fotolar (Yenilənib)
18:35 / 04-07-2025
Ukrayna və ABŞ prezidentləri telefonla danışıblar
18:25 / 04-07-2025
Müsavat Rusiya səfirliyi qarşısında aksiya keçirmək istəyir
18:19 / 04-07-2025
DTX-nın saxladığı sabiq diplomatın məhkəməsi başlayıb
18:01 / 04-07-2025
Ali Məhkəmə inzibati mübahisələrə dair işlərlə bağlı qərar qəbul edib
17:42 / 04-07-2025
Şavkat Mirziyoyevin Azərbaycana səfəri başa çatıb
17:21 / 04-07-2025
Deputatlar daha 15 qanuna dəyişiklik edəcək - Siyahı
17:05 / 04-07-2025
Fransada “səssiz etiraz”: ABŞ demokratiyasına şübhə ilə yanaşırlar
16:59 / 04-07-2025
Sadır Japarovun Azərbaycana səfəri başa çatıb
16:33 / 04-07-2025
ECO-nun növbəti sammiti İranda keçiriləcək
16:31 / 04-07-2025
Ərdoğan ilə Pezeşkian Xankəndidə görüşüblər
16:20 / 04-07-2025
Meyxanaçı azadlığa buraxılıb
16:17 / 04-07-2025
Azərbaycan diaspor rəhbəri Rusiya vətəndaşlığından çıxarılıb
16:01 / 04-07-2025
Xankəndidə 17-ci Zirvə görüşü: ölkə başçıları mesajlar verir - (Yenilənib) - Fotolar
15:47 / 04-07-2025
Üç şəhidimiz Kəlbəcərdə dəfn edilib - Fotolar
21:03 / 30-06-2025

13:01 / 01-07-2025

13:16 / 02-07-2025

14:40 / 03-07-2025

07:52 / 01-07-2025

12:16 / 02-07-2025

19:48 / 04-07-2025

10:26 / 02-07-2025

15:33 / 02-07-2025

14:53 / 01-07-2025

16:55 / 02-07-2025

Kərim müəllimin soyunmaqlığı - Akif Cabbarlı yazır
Tarix: 16-03-2021 11:01 | Bölmə: Akif CABBARLI

Mətbuatda hələ o qədər də tanınmamış və özünü təsdiqləmək üçün gecə-gündüz əlləşən Kərim Kərimlinski çoxdan idi ki, işlədiyi qəzet redaksiyasına baş çəkmirdi. Yaşı ötdüyünə və mövcud qaydalara görə redaktor gəlib-getmək məsələsini Kərim müəllimin öz boynuna qoymuş, “ürəyin nə vaxt istəsə, gəl, istəməsən də gəlmə, səndən umub-küsən yoxdur. Maaşını da vaxtında verəcəyik, narahat-zad olma”, - demişdi.
Günlərin birində Kərim müəllim çoxdan yazıb başa çatdırdığı məqaləsinin əlyazmasını da qoltuğuna vurub iş yerinə getməyi qərarlaşdırdı. Üzünü təraş elədi, şifoneri açıb ağ köynəyini, çoxdan əyninə almadığı kostyumunu çıxardı. Kostyuma düşən qalstuku da boynuna keçirib qapıdan çıxmaq istəyirdi ki, xanımı Səriyyə ilə burun-buruna gəldi. Arvadı nahar fasiləsində mütləq evə baş çəkər, ərinin yemək-içməyi, səhhəti ilə maraqlanardı. Necə də olsa, qırx beş il eldə-obada deyildiyi kimi bir yastığa baş qoymuşdular axı.
Nə isə. Səriyyə xanım ərinin əyin-başını, sir-sifətini sanki mikroskop altındakı kimi diqqətlə izlədi, əlini uzadıb kişinin kələ-kötür sifətini bir xeyli əlləşdirdi və qeyzlə dilləndi:
- A kişi, nədir, belə bəzənib-düzənib hara şortursan günün bu çağında? Yoxsa cavanlığın yadına düşüb, hə?..
- Səriyyə, redaksiyaya gedirəm. Aparım yazını kompüterdə yığdırım, müdirlə də görüşüm, çoxdandır üzünü görmürəm.
- Hə, nədir, kompüterdə işləyən qız kimdir ki, yadına düşüb yoxsa?..
- Nə qız, nə kompüter, cavan oğlan var, yazımı yığır, korrekturasını edir, ötürür katibliyə. Sən də nə qoyub, nə axtarırsan.
- Yaxşı-yaxşı, sən Allah, çıx get, qayıdan günün olmasın.
Kərim müəllim getdi, amma olduqca qanıqara vəziyyətdə getdi. Yol boyu ha fikirləşdisə, arvadının bu cür davranışından heç baş aça bilmədi.
Redaksiyada tünlük idi. Əməkdaşlar ora-bura qaçır, qəzetin növbəti nömrəsini hazırlayırdılar. Dəhlizdə yad adamlar da vardı. “Görünür, ştatdankənar müxbirlərdir”, - deyə Kərim müəllim ürəyindən keçirdi.
Redaktor onu olduqca səmimi qarşıladı:
- Boy, cənab Kərimlinski, xoş gəlmisən, nədir, xarici diplomatlar kimi geyinib-keçinmisən. Nə yaxşı, bəlkə işə dəyib, sonra da...
Redaktor sözünün dalını deməsə də, Kərim onun nəyə işarə elədiyini dərhal anladı.
- Yox, müəllim, bu yaşda nə ora, nə bura.
- Yox, yenə də...
Dəhlizdə məktublar şöbəsinin ölüb-itməz müdiri Validə xanımla rastlaşdı. Bu xanım nə az-nə çox, düz qırx il idi ki, bu şöbəyə başçılıq edirdi. İşinin öhdəsindən layiqincə gəldiyindən rəhbərlik ara-sıra dəyişsə də, onu kiminləsə əvəzləmək istəmirdilər. Kərimi başdan-ayağa süzüb sürməli qaş-gözünü süzdürən Validənin sözləri hekayəmizin qəhrəmanını lap cin atına mindirdi.
- Hə, nədir, hansı bəxtəvərlə görüşəcəksən? Redaksiya adına evdən çıxmısan, Allah bilir hansı ləçərin yanına gedəcəksən, Kərimçik. Vallah, Səriyyəyə yazığım gəlir, gör, ömrünü-gününü kiminlə çürüdür.
Bununla qurtarmadı. Kərim evə necə qayıtdısa, sözlə təsvir etmək bu sətirlərin müəllifi üçün də olduqca çətindir. Amma axıradək deməliyəm. Kərim müəllimi binanın giriş qapısında qarşılayan qonşusu İmdad kişi ucadan səsləndi:
- Kərim, qardaş, xeyirli olsun, sən öl, iki variantın var. Birincisi odur ki, arvadın gözünü oğurlayıb o söz. İkincisi də odur ki, yəqin sənə təzə vəzifə boyun olublar, amma kimdir sənə bu yaşda yaxşı iş verən? Çox güman ki, bir əfəldən-zaddan, boşanmışdan-tullanmışdan birini kələkləyib ələ keçirmisən. Yoxsa bu gün belə geyinməzdin.
Kərim dinmədi. Daha doğrusu deməyə söz tapmadı. Liftlə on dördüncü mərtəbəyə qalxdı. Mənzilinin qarşısında nə fikirləşdisə, ayaq saxladı. Sonra kostyumunu, köynəyini səliqə ilə soyunub qapının ağzındakı boş banka yeşiklərinin üstünə qoydu. Təptəzə ayaqqabılarını da çıxarıb paltarının böyrünə atdı. Sonra qapının zəngini açdı. Qapı açıldı və Səriyyədən bəlkə də hələ xoruz səsi eşitməmiş bir qışqırtı çıxdı:
- Ay camaat, kömək edin, kişini soyublar, soyundurublar. Evim yıxıldı, olan-qalanını apardılar. Öl, kasıb, öl, canın çıxsın elə.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 16-03-2021 11:01 | Bölmə: Akif CABBARLI

(Hekayə)
Mətbuatda hələ o qədər də tanınmamış və özünü təsdiqləmək üçün gecə-gündüz əlləşən Kərim Kərimlinski çoxdan idi ki, işlədiyi qəzet redaksiyasına baş çəkmirdi. Yaşı ötdüyünə və mövcud qaydalara görə redaktor gəlib-getmək məsələsini Kərim müəllimin öz boynuna qoymuş, “ürəyin nə vaxt istəsə, gəl, istəməsən də gəlmə, səndən umub-küsən yoxdur. Maaşını da vaxtında verəcəyik, narahat-zad olma”, - demişdi.
Günlərin birində Kərim müəllim çoxdan yazıb başa çatdırdığı məqaləsinin əlyazmasını da qoltuğuna vurub iş yerinə getməyi qərarlaşdırdı. Üzünü təraş elədi, şifoneri açıb ağ köynəyini, çoxdan əyninə almadığı kostyumunu çıxardı. Kostyuma düşən qalstuku da boynuna keçirib qapıdan çıxmaq istəyirdi ki, xanımı Səriyyə ilə burun-buruna gəldi. Arvadı nahar fasiləsində mütləq evə baş çəkər, ərinin yemək-içməyi, səhhəti ilə maraqlanardı. Necə də olsa, qırx beş il eldə-obada deyildiyi kimi bir yastığa baş qoymuşdular axı.
Nə isə. Səriyyə xanım ərinin əyin-başını, sir-sifətini sanki mikroskop altındakı kimi diqqətlə izlədi, əlini uzadıb kişinin kələ-kötür sifətini bir xeyli əlləşdirdi və qeyzlə dilləndi:
- A kişi, nədir, belə bəzənib-düzənib hara şortursan günün bu çağında? Yoxsa cavanlığın yadına düşüb, hə?..
- Səriyyə, redaksiyaya gedirəm. Aparım yazını kompüterdə yığdırım, müdirlə də görüşüm, çoxdandır üzünü görmürəm.
- Hə, nədir, kompüterdə işləyən qız kimdir ki, yadına düşüb yoxsa?..
- Nə qız, nə kompüter, cavan oğlan var, yazımı yığır, korrekturasını edir, ötürür katibliyə. Sən də nə qoyub, nə axtarırsan.
- Yaxşı-yaxşı, sən Allah, çıx get, qayıdan günün olmasın.
Kərim müəllim getdi, amma olduqca qanıqara vəziyyətdə getdi. Yol boyu ha fikirləşdisə, arvadının bu cür davranışından heç baş aça bilmədi.
Redaksiyada tünlük idi. Əməkdaşlar ora-bura qaçır, qəzetin növbəti nömrəsini hazırlayırdılar. Dəhlizdə yad adamlar da vardı. “Görünür, ştatdankənar müxbirlərdir”, - deyə Kərim müəllim ürəyindən keçirdi.
Redaktor onu olduqca səmimi qarşıladı:
- Boy, cənab Kərimlinski, xoş gəlmisən, nədir, xarici diplomatlar kimi geyinib-keçinmisən. Nə yaxşı, bəlkə işə dəyib, sonra da...
Redaktor sözünün dalını deməsə də, Kərim onun nəyə işarə elədiyini dərhal anladı.
- Yox, müəllim, bu yaşda nə ora, nə bura.
- Yox, yenə də...
Dəhlizdə məktublar şöbəsinin ölüb-itməz müdiri Validə xanımla rastlaşdı. Bu xanım nə az-nə çox, düz qırx il idi ki, bu şöbəyə başçılıq edirdi. İşinin öhdəsindən layiqincə gəldiyindən rəhbərlik ara-sıra dəyişsə də, onu kiminləsə əvəzləmək istəmirdilər. Kərimi başdan-ayağa süzüb sürməli qaş-gözünü süzdürən Validənin sözləri hekayəmizin qəhrəmanını lap cin atına mindirdi.
- Hə, nədir, hansı bəxtəvərlə görüşəcəksən? Redaksiya adına evdən çıxmısan, Allah bilir hansı ləçərin yanına gedəcəksən, Kərimçik. Vallah, Səriyyəyə yazığım gəlir, gör, ömrünü-gününü kiminlə çürüdür.
Bununla qurtarmadı. Kərim evə necə qayıtdısa, sözlə təsvir etmək bu sətirlərin müəllifi üçün də olduqca çətindir. Amma axıradək deməliyəm. Kərim müəllimi binanın giriş qapısında qarşılayan qonşusu İmdad kişi ucadan səsləndi:
- Kərim, qardaş, xeyirli olsun, sən öl, iki variantın var. Birincisi odur ki, arvadın gözünü oğurlayıb o söz. İkincisi də odur ki, yəqin sənə təzə vəzifə boyun olublar, amma kimdir sənə bu yaşda yaxşı iş verən? Çox güman ki, bir əfəldən-zaddan, boşanmışdan-tullanmışdan birini kələkləyib ələ keçirmisən. Yoxsa bu gün belə geyinməzdin.
Kərim dinmədi. Daha doğrusu deməyə söz tapmadı. Liftlə on dördüncü mərtəbəyə qalxdı. Mənzilinin qarşısında nə fikirləşdisə, ayaq saxladı. Sonra kostyumunu, köynəyini səliqə ilə soyunub qapının ağzındakı boş banka yeşiklərinin üstünə qoydu. Təptəzə ayaqqabılarını da çıxarıb paltarının böyrünə atdı. Sonra qapının zəngini açdı. Qapı açıldı və Səriyyədən bəlkə də hələ xoruz səsi eşitməmiş bir qışqırtı çıxdı:
- Ay camaat, kömək edin, kişini soyublar, soyundurublar. Evim yıxıldı, olan-qalanını apardılar. Öl, kasıb, öl, canın çıxsın elə.
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır