08:12 / 19-10-2025
Azərbaycan diplomatiyasının Qızıl Dövrünə düşən 15 gün
07:56 / 19-10-2025
Zahid Oruc ittihamlarla razılaşmır
19:14 / 18-10-2025
İlham Əliyev ABŞ Mərkəzi Komandanlığının komandanını qəbul edib - Fotolar
18:04 / 18-10-2025
Rusiyalı bloqer evində ölü tapılıb
16:37 / 18-10-2025
Vatikan zəfəri - Foto
16:15 / 18-10-2025
ANAMA sədrinə I müavin təyin olunub
16:01 / 18-10-2025
Ramiz Mehdiyev Təhlükəsizlik Şurasının üzvlüyündən azad edilib
11:54 / 18-10-2025
İlham Əliyev “Kazinform”a müsahibə verib
11:14 / 18-10-2025
Azərbaycanın Müqəddəs Taxt-Tacdakı səfirliyinin inzibati ofisi açılıb
10:26 / 18-10-2025
Mehriban Əliyeva: "Azərbaycanın dövlət müstəqilliyi, suverenliyi..." - Foto
09:13 / 18-10-2025
Premyer Liqa: Bu gün daha iki görüş baş tutacaq
00:03 / 18-10-2025
Bu gün Azərbaycanın Müstəqilliyinin Bərpası Günüdür
23:44 / 17-10-2025
Mehriban Əliyeva Vatikanın dövlət katibi ilə görüşüb - Foto
23:09 / 17-10-2025
Zelenski ilə Tramp Ağ evdə görüşüblər - Yenilənib
21:40 / 17-10-2025
"Qarabağ" "Turan Tovuz"a qalib gəlib
19:51 / 17-10-2025
Füzlinin intensiv inkişafı... - Şəfa Əliyev yazır
19:50 / 17-10-2025
Mehriban Əliyeva Roma Papası ilə görüşüb - Fotolar
19:38 / 17-10-2025
Deportasiyadan bəhs edən kitabın təqdimatı olub - Fotolar
19:17 / 17-10-2025
Macarıstan Putini həbs etməyəcək
19:11 / 17-10-2025
NATO Avropada dron təxribatlarına qarşı tədbirləri gücləndirib
18:53 / 17-10-2025
Kreml Donald Trampı çaşdırır
18:38 / 17-10-2025
Prezident yeni səfirlik təsis edib - Sərəncam
18:08 / 17-10-2025
Ceyhun Bayramov İƏT Əmək Mərkəzinin baş direktoru ilə görüşüb
18:02 / 17-10-2025
DİN-də kollegiya iclası keçirilib
17:55 / 17-10-2025
HƏMAS-İsrail sülhü davamlı olacaqmı?
17:16 / 17-10-2025
Azərbaycanın əsas neft ixrac etdiyi ilk 5 ölkə - Siyahı
16:57 / 17-10-2025
Ramiz Mehdiyev ev dustaqlığını bu villasında çəkir - Fotolar
16:46 / 17-10-2025
AMEA Ramiz Mehdiyevlə bağlı məhkəmə qərarını gözləyir
16:20 / 17-10-2025
Departament rəisi vəzifədən azad edilib
16:14 / 17-10-2025
Azərbaycan millisi FIFA reytinqində bir pillə irəliləyib
12:11 / 17-10-2025

19:51 / 17-10-2025

17:37 / 15-10-2025

14:10 / 16-10-2025

22:14 / 14-10-2025

16:01 / 18-10-2025

13:21 / 15-10-2025

11:33 / 16-10-2025

13:05 / 16-10-2025

23:49 / 15-10-2025

16:15 / 18-10-2025

11:59 / 15-10-2025

“Böyük mərifət sahibi” - Akif Cabbarlı yazır
Tarix: 06-08-2020 17:16 | Bölmə: Akif CABBARLI

Beş-on il əvvəlin söhbətidir. Aran rayonlarının birində olduqca mehriban ailənin həddindən çox səmimi üzvlərinin arasına birdən-birə, heç Allahın da gözləmədiyi qanqaraçılıq düşür. Özü də heç nəyin üstündə. Nə var-nə var böyük qardaş öz əkin sahəsini qədərindən artıq suvarıb, kiçik qardaşın qonşuluqdakı torpağı isə gün ərzində bir qarış da su görməyib. Beləliklə, evdəki xanımların, ya da ki, “ürəyiaçıq”, “qəlbiyumşaq” qonşuların fətvası ilə hər bir işdə, davranışda çoxlarına nümunə göstərilən qardaşlar üz-göz düşürlər. İş o yerə çatır ki, kiçik qardaş səbrini basa bilmir, böyüyünün üzünə ağ olur və bu söz-söhbət, dava-dalaş arzuolunmaz sonluqla bitir. Böyük qardaş öz əlində-ovcunda böyütdüyü qardaşının əlindəki ovçu bıçağının “köməyi” ilə xəstəxanalıq olur.
Təbii ki, qohumlar, dostlar kiçik qardaşın üzünü it üzü kimi danlayır, onu necə var hörmətsiz edirlər. Hövsələsiz qardaş təbii ki, dərhal polis şöbəsinə aparılır. Müstəntiq ilk dindirmədəcə kiçik qardaşın “mərifətinə” heyran olduğunu gizlədə bilmir. Onun “bir səbrin olaydı, hirslənmişdin, qəzəblənmişdin, bir siqaret odlayıb qoyaydın damağına, tüstülədəydin, hirsin də bəlkə soyuyub keçərdi”,- sözlərinə kiçik qardaşın cavbı nə olsa yaxşıdır:
- Sən də qəribə adamsan, mən o qədər mərifətsiz, qanacaqsız adamam ki, durub atam əvəzi böyük qardaşımın yanında yekəxanalıq edib siqaret çəkim? Bir danışığına fikir ver, cənab müstəntiq. Bizim nəsildə belə yekəbaşlıq ola bilməz! Ağlın başqa ailələrə getməsin.
Müstəntiq də ki, eşitdiyimə görə, bu fikrin qarşılığında deməyə söz tapmayıb, lal adamlar kimi sadəcə kəkələyib, sonra da bir siqaret odlayıb qoyub damağına.
***
“Niyə məni Əzrayılla düşmən edirsən...”
Ucqar dağ kəndlərinin birində baş verən bir əhvalatı qələm dostlarımdan biri tam təfərrüatı ilə elə danışdı ki, yazmaya bilmədim.
Deməli, şərti adı Məmməd olan kişi ağır xəstələnir, ölümlə çarpışır. Bu arada kişinin olduqca baməzə, zarafatcıl oğlu Aslan qoşalülə tüfəngi götürüb çıxır eyvana və göyə sarı iki patron boşaldır. Sonra qayıdıb atasının da eşidəcəyi tərzdə bildirir ki, vsyo, Əzrayılı güllələdim, daha çətin ki, bizim evə gəlib çıxar.
İş elə gətirir ki, kişiyə Allah sanki ikinci ömür bağışlayır. Məmməd dayı möhkəmcə silkinib durur ayağa və bundan sonra iki il də sağlam ömür sürür.
Günlərin birində qonşuluqda yaşayan Əli kişi də ölüm yatağına düşür. Hətta iş o yerə çatır ki, molla çağırıb “Yasin” də oxutdururlar. Birdən kişinin yadına qonşu Məmmədin oğlunun Əzrayıla atəş açması məsələsi düşür. Oğlu Hikməti çağırıb deyir ki, evimizdə tüfəng də var, patron da, nə durmusan? Oğlu dar ayaqda olan atasının xətrinə dəymək istəmir, tüfəngi doldurub həyətə düşür. Tap-tap, səmaya iki atış açıb evə qayıdır. Otaqda isə onu qara xəbər gözləyirmiş. Atası artıq Əzrayılın imzaladığı aktın qurbanı olmuşdu.
Hikmət göz yaşları içərisində bu sözləri pıçıldayır:
- Ay kişi, ay mənim əzizim, öləcəkdinsə, daha məni Əzrayıl qardaşla niyə düşmən eləyirdin, hıy? Axı, bu günün sabahı da var...
***
Küsməyin “qızıl qaydası”
Həmkarlarımdan birinin söylədiklərini yazıya almağa çalışmışam.
“Məhəlləmiz müxtəlif xasiyyətli, cürbəcür xarakterli insanların rəngarəng buketini xatırladır. Həyatın dibindən gələn, “Maksim Qorki Universitetinin” “məzunlarına”, müasir, kreativ düşüncəli gənclərə, səxavətdə Bəhlul Danəndəni geridə qoyan, igidlikdə məşhur gürcü “vorzakon”larına meydan oxuyan oğlanlardan tutmuş, ipək kimi yumşaq, qanundan və həkimdən uşaq arıdan qorxan kimi tırıslayan qocalara qədər kimə desən, bu məhəllədə rast gələrsən. Bu adamların içərisində lakmus kağızı misallı küsəyən kişilər də xüsusi seçilirlər.
Belə hədsiz “həssaslıq” nümunəsi göstərən adamlardan birinin işi isə kitablıq yox ey, lap kinoluqdur. Deməli, bu adam kimdənsə küsməyi, inciməyi, necə deyərlər, Allahdan axtarır. Bir də görürsən, yanından elə keçdi ki, deyirsən bəs kolxoz sədri işlədiyi vaxt yəqin əlli baş quzusunu, yaxud səksən qazını kəsib qoymusan böyrü üstə. Amma dünən axşam gəzinti vaxtı birgə dolanmışdıq, siqaret çəkmişdik axı... Bunu sən fikirləşirsən, mən düşünürəm, onun isə heç vecinə deyil, vallah. Durum deyim yadından çıxarıb, unudub, yox-yox, imanımı yandıra bilmərəm. Çünki küsmədiyi günlərdə onlarla lətifəni ləzzətlə, bəzəyə-bəzəyə bütün təfərrüatı ilə elə danışırdı ki, yaddaşına, hafizəsinə heyran olmaya bilməzdin. Bəs nə oldu, bu kişi niyə küsdü, bəhanəsiz-filansız üz döndərdi bizdən? Ha fikirləşirdik, heç yana çıxa bilmirdik.
Qonşumuzun bu cür xasiyyəti təbii ki, bəzi xırda-para problemlər yaradır. Misal üçün, yığışıb “almancasına” yeyib-içmək, yaxud çimərliyə getmək istəyəndə bəzən dilemma qarşısında qalırıq. Ürəyimizdən keçir ki, bizə qoşulsun, məzəli söhbətləri ilə ürəyimizi açsın, məlum olur ki, onun küsən günüdür. Deməli, tədbirimizi azından bir gün geri çəkməliyik. Bu da bizə ləzzət eləmir, ömür gözləmir axı... Bir gün ona yaxınlaşıb hal-əhval tutmaq istədim. Duruxdu, kərəlib sağa-sola baxdı, sonra cibindən bir kağız çıxardı, eynəyini taxıb diqqətlə baxdı, baxdı və “bu gün yox” deyə-deyə sürətlə məndən aralandı. Anışdıra bilmədim bu mızıltının arxasında nə dayanır. Amma qəfildən beynimə bir fikir gəldi; bəlkə qonşumuz ona daha rahat olsun, heç nəyi qarışdırmasın deyə bizdən inciməyi, küsməyi (özü də heç nədən ha...) xüsusi cədvəl, qrafik üzrə rəsmiləşdirir? Olar, olar, vallah olar...
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 06-08-2020 17:16 | Bölmə: Akif CABBARLI

Həyat etüdləri
Beş-on il əvvəlin söhbətidir. Aran rayonlarının birində olduqca mehriban ailənin həddindən çox səmimi üzvlərinin arasına birdən-birə, heç Allahın da gözləmədiyi qanqaraçılıq düşür. Özü də heç nəyin üstündə. Nə var-nə var böyük qardaş öz əkin sahəsini qədərindən artıq suvarıb, kiçik qardaşın qonşuluqdakı torpağı isə gün ərzində bir qarış da su görməyib. Beləliklə, evdəki xanımların, ya da ki, “ürəyiaçıq”, “qəlbiyumşaq” qonşuların fətvası ilə hər bir işdə, davranışda çoxlarına nümunə göstərilən qardaşlar üz-göz düşürlər. İş o yerə çatır ki, kiçik qardaş səbrini basa bilmir, böyüyünün üzünə ağ olur və bu söz-söhbət, dava-dalaş arzuolunmaz sonluqla bitir. Böyük qardaş öz əlində-ovcunda böyütdüyü qardaşının əlindəki ovçu bıçağının “köməyi” ilə xəstəxanalıq olur.
Təbii ki, qohumlar, dostlar kiçik qardaşın üzünü it üzü kimi danlayır, onu necə var hörmətsiz edirlər. Hövsələsiz qardaş təbii ki, dərhal polis şöbəsinə aparılır. Müstəntiq ilk dindirmədəcə kiçik qardaşın “mərifətinə” heyran olduğunu gizlədə bilmir. Onun “bir səbrin olaydı, hirslənmişdin, qəzəblənmişdin, bir siqaret odlayıb qoyaydın damağına, tüstülədəydin, hirsin də bəlkə soyuyub keçərdi”,- sözlərinə kiçik qardaşın cavbı nə olsa yaxşıdır:
- Sən də qəribə adamsan, mən o qədər mərifətsiz, qanacaqsız adamam ki, durub atam əvəzi böyük qardaşımın yanında yekəxanalıq edib siqaret çəkim? Bir danışığına fikir ver, cənab müstəntiq. Bizim nəsildə belə yekəbaşlıq ola bilməz! Ağlın başqa ailələrə getməsin.
Müstəntiq də ki, eşitdiyimə görə, bu fikrin qarşılığında deməyə söz tapmayıb, lal adamlar kimi sadəcə kəkələyib, sonra da bir siqaret odlayıb qoyub damağına.
***
“Niyə məni Əzrayılla düşmən edirsən...”
Ucqar dağ kəndlərinin birində baş verən bir əhvalatı qələm dostlarımdan biri tam təfərrüatı ilə elə danışdı ki, yazmaya bilmədim.
Deməli, şərti adı Məmməd olan kişi ağır xəstələnir, ölümlə çarpışır. Bu arada kişinin olduqca baməzə, zarafatcıl oğlu Aslan qoşalülə tüfəngi götürüb çıxır eyvana və göyə sarı iki patron boşaldır. Sonra qayıdıb atasının da eşidəcəyi tərzdə bildirir ki, vsyo, Əzrayılı güllələdim, daha çətin ki, bizim evə gəlib çıxar.
İş elə gətirir ki, kişiyə Allah sanki ikinci ömür bağışlayır. Məmməd dayı möhkəmcə silkinib durur ayağa və bundan sonra iki il də sağlam ömür sürür.
Günlərin birində qonşuluqda yaşayan Əli kişi də ölüm yatağına düşür. Hətta iş o yerə çatır ki, molla çağırıb “Yasin” də oxutdururlar. Birdən kişinin yadına qonşu Məmmədin oğlunun Əzrayıla atəş açması məsələsi düşür. Oğlu Hikməti çağırıb deyir ki, evimizdə tüfəng də var, patron da, nə durmusan? Oğlu dar ayaqda olan atasının xətrinə dəymək istəmir, tüfəngi doldurub həyətə düşür. Tap-tap, səmaya iki atış açıb evə qayıdır. Otaqda isə onu qara xəbər gözləyirmiş. Atası artıq Əzrayılın imzaladığı aktın qurbanı olmuşdu.
Hikmət göz yaşları içərisində bu sözləri pıçıldayır:
- Ay kişi, ay mənim əzizim, öləcəkdinsə, daha məni Əzrayıl qardaşla niyə düşmən eləyirdin, hıy? Axı, bu günün sabahı da var...
***
Küsməyin “qızıl qaydası”
Həmkarlarımdan birinin söylədiklərini yazıya almağa çalışmışam.
“Məhəlləmiz müxtəlif xasiyyətli, cürbəcür xarakterli insanların rəngarəng buketini xatırladır. Həyatın dibindən gələn, “Maksim Qorki Universitetinin” “məzunlarına”, müasir, kreativ düşüncəli gənclərə, səxavətdə Bəhlul Danəndəni geridə qoyan, igidlikdə məşhur gürcü “vorzakon”larına meydan oxuyan oğlanlardan tutmuş, ipək kimi yumşaq, qanundan və həkimdən uşaq arıdan qorxan kimi tırıslayan qocalara qədər kimə desən, bu məhəllədə rast gələrsən. Bu adamların içərisində lakmus kağızı misallı küsəyən kişilər də xüsusi seçilirlər.
Belə hədsiz “həssaslıq” nümunəsi göstərən adamlardan birinin işi isə kitablıq yox ey, lap kinoluqdur. Deməli, bu adam kimdənsə küsməyi, inciməyi, necə deyərlər, Allahdan axtarır. Bir də görürsən, yanından elə keçdi ki, deyirsən bəs kolxoz sədri işlədiyi vaxt yəqin əlli baş quzusunu, yaxud səksən qazını kəsib qoymusan böyrü üstə. Amma dünən axşam gəzinti vaxtı birgə dolanmışdıq, siqaret çəkmişdik axı... Bunu sən fikirləşirsən, mən düşünürəm, onun isə heç vecinə deyil, vallah. Durum deyim yadından çıxarıb, unudub, yox-yox, imanımı yandıra bilmərəm. Çünki küsmədiyi günlərdə onlarla lətifəni ləzzətlə, bəzəyə-bəzəyə bütün təfərrüatı ilə elə danışırdı ki, yaddaşına, hafizəsinə heyran olmaya bilməzdin. Bəs nə oldu, bu kişi niyə küsdü, bəhanəsiz-filansız üz döndərdi bizdən? Ha fikirləşirdik, heç yana çıxa bilmirdik.
Qonşumuzun bu cür xasiyyəti təbii ki, bəzi xırda-para problemlər yaradır. Misal üçün, yığışıb “almancasına” yeyib-içmək, yaxud çimərliyə getmək istəyəndə bəzən dilemma qarşısında qalırıq. Ürəyimizdən keçir ki, bizə qoşulsun, məzəli söhbətləri ilə ürəyimizi açsın, məlum olur ki, onun küsən günüdür. Deməli, tədbirimizi azından bir gün geri çəkməliyik. Bu da bizə ləzzət eləmir, ömür gözləmir axı... Bir gün ona yaxınlaşıb hal-əhval tutmaq istədim. Duruxdu, kərəlib sağa-sola baxdı, sonra cibindən bir kağız çıxardı, eynəyini taxıb diqqətlə baxdı, baxdı və “bu gün yox” deyə-deyə sürətlə məndən aralandı. Anışdıra bilmədim bu mızıltının arxasında nə dayanır. Amma qəfildən beynimə bir fikir gəldi; bəlkə qonşumuz ona daha rahat olsun, heç nəyi qarışdırmasın deyə bizdən inciməyi, küsməyi (özü də heç nədən ha...) xüsusi cədvəl, qrafik üzrə rəsmiləşdirir? Olar, olar, vallah olar...
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır