02:32 / 29-03-2024
Kiyevin süqutundan danışırlar: Ukraynanın müttəfiqləri ən pis ssenariləri nəzərdən keçirir
02:21 / 29-03-2024
Tanınmış jurnalist vəfat edib
01:53 / 29-03-2024
Ukrayna xəbərdar edir: Qara dənizdə təhlükə yenidən artıb
01:05 / 29-03-2024
Rusiya bazarını tərk edən şirkətlərin itkisi 107 milyard dolları ötüb - Foto
00:50 / 29-03-2024
Avtobus qəzasında 45 nəfər həyatını itirib
00:46 / 29-03-2024
Simonyan: “Müttəfiqimiz Rusiya ən kritik anda bizi aldatdı”
00:35 / 29-03-2024
Makron Ukrayna məsələsində özünü "Uşaq kral" kimi aparır
00:01 / 29-03-2024
Hikmət Hacıyev: "Çinli dostlarımızla fəal işləməyi səbirsizliklə gözləyirik” - Video
21:47 / 28-03-2024
Ramazanın 19-cu günü: imsak və iftar vaxtları
20:22 / 28-03-2024
Yazıçı Akif Əli ittifaq sədri seçilib - Fotolar
18:59 / 28-03-2024
“Şuşa İƏT Gənclər Paytaxtı - 2024”ün keçirilməsinə dair Öhdəlik Protokolu imzalanıb
18:04 / 28-03-2024
Mingəçevirdə yataqxanada yanğın olub
17:51 / 28-03-2024
Əfqanıstanda güclü zəlzələ baş verib
17:38 / 28-03-2024
Əməkdar artist vəfat edib
17:32 / 28-03-2024
ARKA-da işçi qrupu yaradılır, yeni film çəkilir
17:29 / 28-03-2024
İcra başçısının qardaşını öldürən şəxsə hökm oxunub
17:24 / 28-03-2024
Yalnız üç növ silah Ukraynada müharibənin gedişatını dəyişə bilər
17:17 / 28-03-2024
ABŞ-ın təşəbbüsü Cənubi Qafqazda gərginliyi artıracaq
17:16 / 28-03-2024
Premyer Liqa: növbəti turun təqvimi açıqlanıb
17:07 / 28-03-2024
Taksilərdə POS-terminallar quraşdırılacaq
16:57 / 28-03-2024
Taksilər yalnız iki rəngdə olacaq
16:37 / 28-03-2024
Nazirlər Kabineti taksilərlə bağlı yeni tələbləri təsdiqləyib
16:05 / 28-03-2024
Əli Əsədov peşə təhsili ilə bağlı qərar imzalayıb
16:03 / 28-03-2024
Rusiya-Ukrayna müharibəsinin dondurulmasına çağırış edirlər
15:57 / 28-03-2024
Latviyanın xarici işlər naziri istefa verib
15:14 / 28-03-2024
34 qazi polisə işə götürülüb - Video
14:54 / 28-03-2024
Prezident İlham Əliyev “Avtomobil yolları haqqında” qanuna dəyişiklik edib
14:25 / 28-03-2024
Yeni Kaledoniyada yenə Azərbaycan bayrağı qaldırılıb
18:40 / 24-03-2024
Rusiyada terror aktı: ölənlərin sayı dəqiqləşib - Həbslər var (Yenilənib) - Video
01:32 / 25-03-2024
Qanlı qarşıdurmalar Hollivud ulduzları arasında fikir ayrılığına səbəb olub
00:53 / 25-03-2024
Erməni kanalları Azərbaycanla bağlı yalan məlumat yayıb
23:09 / 24-03-2024
Hərbi qulluqçumuz özünü öldürüb
22:31 / 25-03-2024
Azərbaycan millisi Bolqarıstan yığması ilə qarşılaşıb - Yenilənib
00:23 / 26-03-2024
Millinin üzvlərinə vəd olunan 40 min manat verilməyəcək
17:17 / 24-03-2024
Prezident İlham Əliyev Putinə zəng edib
18:42 / 24-03-2024
Rusiyanın atdığı raket Polşa ərazisinə keçib
21:14 / 25-03-2024
Rusiyada terror aktı: daha bir nəfər həbs olunub
12:26 / 27-03-2024
Füzuli şəhərinə daha 134 nəfər köçürülüb - (Yenilənib)
13:26 / 24-03-2024
Bakıya yağış, rayonlara qar yağacaq
11:06 / 25-03-2024
İcra başçısına sui-qəsd hazırlayan şəxs həbs edilib - Video
Alın yazısı, yaxud arıqlamış kölgələr... - Akif Cabbarlı yazır
Tarix: 04-11-2021 11:28 | Bölmə: Akif CABBARLI
Asif Vasifli uzunmüddtəli tərəddüddən sonra yaxınlıqdakı poliklinikada COVID-ə qarşı peyvənd elətdirib yenicə evə qayıtmışdı ki, köhnə dostu, şəhərin, bəlkə də ölkənin tanınmış adlı-sanlı memarlarından sayılan Elbrus Şahdağlinskidən zəng gəldi:
- Yoldaş Kəbirlinskiyə atəşin salamlar olsun. Kefin-əhvalın necədir? Hava gözəl, hər yan qızılı rəngdə, payızın bütün fürsətlərə qucaq açdığı bir vaxtda evdə oturmaq sənə də, mənə də yaraşmaz. Geyin, hazırlaş, gedirik üzü şimala - qorxma, ölkədən çıxmayacağıq - yaxın dostlardan biri dəvət eləyib, gedək bir-iki gün nəfəs alaq özümüzçün. Hə, necədir, ürəyincədir, yoxsa?..
Elbrus müəllimin birnəfəsə, ara vermədən danışdıqları, elədiyi təklif ürəyindən olsa da, vaksin vuran tibb bacısının beş-on gün spirtli içkidən uzaq durmaq barədə tövsiyəsi qarşısını kəsirdi, sonra da ki, cibində həmişə olduğu kimi “əmin-amanlıq” hökm sürürdü. Sözün düzü, canı da ağrıyır, sümükləri köhnə kamança kimi əməlli-başlı sızıldayırdı. Görünür, yetmiş yaşın astanasında onu yeni-yeni sürprizlər gözləyirmiş. Amma dostunun sözünü yerə salması da insafdan olmazdı. Onu da yaxşı bilirdi ki, Elbrus Şahdağlinski memar olsa da, ara-sıra hekayələr yazır, ilk oxucusu və tənqidçisi, redaktoru və korrektoru da uzun illər mətbuatda saç ağartmış, işsizliyə qədəm qoyandan sonra da xırda hekayələr, novellalar yazıb başını qatan, Şahdağlinskinin Anarın “Dantenin yubileyi” hekayəsinin qəhrəmanı olan Kəbirlinski kimi adlandırdığı Asif Vasifli olub.
- Yaxşı, bir-iki saata hazır olaram, dedi Asif müəllim. Sonra mətbəxdəki şkafı eşələyib paslı bir mismar tapdı, çəkicin də yerini arvadı Şəfiqə xanımdan soruşdu.
- Ay kişi, çəkici, mismarı neynirsən səhər-səhər? Yoxsa...
- Lazımdır, səndən xahiş edəcəm, qapının çöl tərəfində qulağımdan divara mıxla, qoy mənim də, sənin də canımız qurtarsın.
- Ay Asif, zarafat eləməyə mövzu tapmadın da. Sən Allah, qoy oturmuşuq.
- Yaxşı-yaxşı, zarafat eləyirəm, onda şalvarımın üstündəki kəmərimi çıxart gətir bura, işim var.
- Yoxsa fikrini dəyişdin, özünü asırsan, hə?.. Onda bu işi axşama saxla, qoy oğlun da, gəlinin də gəlsin, halallaşın, sonra asarsan özünü.
- Yox, ay arvad, işim ayrıdır, sən kəməri gətir.
Şəfiqə xanım ərinin dizləri sürtülüb işım-işım işıldayan enlibalaq şalvarının üstündən kəməri çıxarıb Asif müəllimə uzatdı. Asif köhnə qəzetləri bükələyib mətbəx stolunun üstünə qoydu və mismarla kəmərdəki axırıncı deşiyin qonşuluğunda ağır çəkicin köməkliyi ilə növbəti deşik açdı. Sonra kəməri belinə dolayıb axıracan sıxdı və “şükür Allaha, bu işim də belə düzəldi”,- deyə astadan pıçıldadı. “İndi daha yol gedə-gedə əlli dəfə şalvarımı yuxarı dartmaram”,- dedi.
Şəfiqənin sifətində iztirab dolu ağrılı bir ifadə cilvələnirdi. Doluxsunmuşdu və görünür ağlamaq üçün balkona çıxdı. Əri son aylar xeyli arıqlamışdı, paltarları əynindən tökülüb gedirdi. Köynəkləri, pencəkləri də daha onluq deyildi, geyinəndə uzun məsafə qət eləmiş durnalara oxşayırdı. Kiçik ölçülü geyim almaq da ağıllarının ucundan belə keçmirdi. Yemək-içməyin, işığın, qazın, suyun pulunu zorla çatdırırdılar. Pensiya ilə zəruri ehtiyaclarını birtəhər ödəyirdilər və Allaha gündə min dəfə şükür edirdilər ki, yolları xəstəxanaya-zada düşmür heç olmasa.
Elbrus Şahdağlinski yenidən zəng elədi və Asif müəllim təzəcə əl gəzdirilmiş, normativə uyğunlaşdırılmış kəmərini yenidən bozarmış şalvarına bağlayıb əyninə keçirdi. Sonra əsasən toya-bayrama geyindiyi boz pencəyini şifonerdən çıxarıb qoltuğuna vurdu. “Onsuz da maşında soyunacağam, daha niyə geyinirəm?”,- dedi öz-özünə.
Paytaxtdan təxminən iki yüz kilometrlik məsafədə uca dağlarla əhatələnmiş kiçik, amma olduqca yaraşıqlı bir şəhərdə qonaqları xətir-hörmətlə, mehribanlıqla qarşıladılar. Yaxşıca yeyib-içdikdən, doyunca söhbətdən sonra onları şahlara layiq, xalı-xalçalı, yumşaq və rahat otağa dəvət elədilər. Ev sahibi - eşmə bığlı, qalın qaşlı, yanaqlarından qan daman ucaboylu kişi üzünü Asif müəllimə tutub o yerlərə xas ifadə tərzi ilə hündürdən səsləndi:
- Can qardaş, Elbrus müəllim bizim dədə-baba qohumumuz, dostumuzdur. Sən də bu gündən oldun bizim qardaşımız, dincəlin, İnşallah sabah tezdən sizi yaxşı-yaxşı məclislər, qonaqlıqlar gözləyir, - dedi.
Ertəsi gün səhər yeməyindən sonra Elbrus müəllim çantasından bir topa kağız çıxarıb kamali-ədəblə Asif müəllimin qarşısına qoydu:
- Bu günlərdə bitirmişəm, iri hekayədir, elə bil ki, povestdir. Zəhmət olmasa, oxu, fikrini bildir. Qardaşcanı, zəhmətin havayı getməz, bilirəm də vəziyyətini...
- Xətrimə dəyirsən, Elbrus, oxumağına oxuyaram, lap redaktə də edərəm, amma elə bunu şəhərdə deyərdin, daha bu qədər yolu gəlib burada niyə deyirsən? Axı, biz dincəlməyə gəlmişdik - Asif yazıq-yazıq Elbrusun sifətinə zillədi gözlərini.
- Oxu, oxu, dincəlməyə də vaxt olacaq, - deyə Elbrus qətiyyətlə dilləndi.
Asif müəllim çox səbirlə, diqqətlə başladı Elbrus müəllimin yeni yazdığı hekayəni oxumağa. Oxudu, oxudu, təsvir olunan hadisələr, əhvalatlar isə sanki büsbütün özünün həyatını təsvir edən məqamlarla siləbəsilə dolu idi. Axı, o, dostuna bu barədə heç nə deməmiş, xahiş eləməmişdi. İşdə-gücdə başına gələnlər, uğurları, çətinlikləri, əməyinin lazımınca dəyərləndirilməməsi, bəzi dostların, qohumların ard-arda xəyanətləri, yetirmələrinin saymazlığı, laqeydliyi, hansısa fəxri adlardan, mükafatlardan gen düşməsi, üstəlik, iztirablı həyatı bütün dolğunluğu, rəngarəngliyi ilə təsvir edilir, bəzən lirik haşiyələrlə çərçivələnir, müasir oxucu tələblərinə uyğun şəkildə də təqdim olunurdu.
Beləliklə, memar Şahdağlinski professional qələm adamı, yazıçı olmasa da, ortaya elə bir hekayə qoymuşdu ki, ölkənin ən tanınmış nəşrləri bu yazını həvəslə çap etməyə razılıq verərdilər. Asif müəllim də hekayədə təsvir olunanlarla özünün başına gələnlərin yaşadıqlarının üst-üstə düşməsinə əslində qəribə bir təsadüf kimi baxır, ancaq heyrətini də gizlədə bilmirdi. Özlüyündə tale yazısı adlandırdığı hekayəni axıradək oxudu, səhifələrin kənarına qeydlərini də yazdı və Elbrus Şahdağlinskinin əlini möhkəm-möhkəm sıxıb onu yeni əsəri münasibəti ilə təbrik də elədi. Məsləhəti də bu oldu ki, hekayəni vaxtilə Asif müəllimin özünün çalışdığı jurnalın redaksiyasına təqdim eləsin.
...Günəş yavaş-yavaş qüruba enir. Payızın min rəng qatdığı dağ yamacında iki nəfər - Asiflə Elbrus qol-qola, təngnəfəs şəkildə üzüyuxarı addımlayır. Günəşin ilıq şüaları yamac boyu iki kölgəni necə var, eləcə əks elətdirir - hədsiz arıqlamış, çinar boylu kölgələri...
...Şəfiqə xanım ərini bərk-bərk silkələyib yuxudan oyatdı:
- Ay kişi, bayaqdan radioda sənin həyatından bəhs edən bir hekayəni oxuyurlar. Ara-sıra xatırladırdılar ki, bu hekayə hansısa jurnaldan götürülüb və tanınmış qələm adamı Asif Vasiflinin həyat və yaradıcılığına həsr olunub. Müəllifi də Elbrus Şahdağlinskidir. Birdən sənin köhnə dostun Elbrus müəllim olar ey, bilmərik.
Asif müəllim dinmədi. Gecə narahat yatdığından səhər-səhər azacıq da olsa mürgüləmək keçirdi ürəyindən. Ancaq bu istəyinə çata bilmədi. Arvadı səsinin tonunu bir qədər qaldırıb həyat yoldaşına adəti üzrə ənənəvi bir ev tapşırığı verdi:
- Zibil torbası aşıb-daşır. Sən kimi çox istəyirsən, onun canı, apar onu at, bir dənə təzə dağlı çörəyi, bir qab da İvanovka şoru al, gəl oturub adam kimi bir “zavtrak” eləyək də özümüz üçün...
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 04-11-2021 11:28 | Bölmə: Akif CABBARLI
Hekayə
Asif Vasifli uzunmüddtəli tərəddüddən sonra yaxınlıqdakı poliklinikada COVID-ə qarşı peyvənd elətdirib yenicə evə qayıtmışdı ki, köhnə dostu, şəhərin, bəlkə də ölkənin tanınmış adlı-sanlı memarlarından sayılan Elbrus Şahdağlinskidən zəng gəldi:
- Yoldaş Kəbirlinskiyə atəşin salamlar olsun. Kefin-əhvalın necədir? Hava gözəl, hər yan qızılı rəngdə, payızın bütün fürsətlərə qucaq açdığı bir vaxtda evdə oturmaq sənə də, mənə də yaraşmaz. Geyin, hazırlaş, gedirik üzü şimala - qorxma, ölkədən çıxmayacağıq - yaxın dostlardan biri dəvət eləyib, gedək bir-iki gün nəfəs alaq özümüzçün. Hə, necədir, ürəyincədir, yoxsa?..
Elbrus müəllimin birnəfəsə, ara vermədən danışdıqları, elədiyi təklif ürəyindən olsa da, vaksin vuran tibb bacısının beş-on gün spirtli içkidən uzaq durmaq barədə tövsiyəsi qarşısını kəsirdi, sonra da ki, cibində həmişə olduğu kimi “əmin-amanlıq” hökm sürürdü. Sözün düzü, canı da ağrıyır, sümükləri köhnə kamança kimi əməlli-başlı sızıldayırdı. Görünür, yetmiş yaşın astanasında onu yeni-yeni sürprizlər gözləyirmiş. Amma dostunun sözünü yerə salması da insafdan olmazdı. Onu da yaxşı bilirdi ki, Elbrus Şahdağlinski memar olsa da, ara-sıra hekayələr yazır, ilk oxucusu və tənqidçisi, redaktoru və korrektoru da uzun illər mətbuatda saç ağartmış, işsizliyə qədəm qoyandan sonra da xırda hekayələr, novellalar yazıb başını qatan, Şahdağlinskinin Anarın “Dantenin yubileyi” hekayəsinin qəhrəmanı olan Kəbirlinski kimi adlandırdığı Asif Vasifli olub.
- Yaxşı, bir-iki saata hazır olaram, dedi Asif müəllim. Sonra mətbəxdəki şkafı eşələyib paslı bir mismar tapdı, çəkicin də yerini arvadı Şəfiqə xanımdan soruşdu.
- Ay kişi, çəkici, mismarı neynirsən səhər-səhər? Yoxsa...
- Lazımdır, səndən xahiş edəcəm, qapının çöl tərəfində qulağımdan divara mıxla, qoy mənim də, sənin də canımız qurtarsın.
- Ay Asif, zarafat eləməyə mövzu tapmadın da. Sən Allah, qoy oturmuşuq.
- Yaxşı-yaxşı, zarafat eləyirəm, onda şalvarımın üstündəki kəmərimi çıxart gətir bura, işim var.
- Yoxsa fikrini dəyişdin, özünü asırsan, hə?.. Onda bu işi axşama saxla, qoy oğlun da, gəlinin də gəlsin, halallaşın, sonra asarsan özünü.
- Yox, ay arvad, işim ayrıdır, sən kəməri gətir.
Şəfiqə xanım ərinin dizləri sürtülüb işım-işım işıldayan enlibalaq şalvarının üstündən kəməri çıxarıb Asif müəllimə uzatdı. Asif köhnə qəzetləri bükələyib mətbəx stolunun üstünə qoydu və mismarla kəmərdəki axırıncı deşiyin qonşuluğunda ağır çəkicin köməkliyi ilə növbəti deşik açdı. Sonra kəməri belinə dolayıb axıracan sıxdı və “şükür Allaha, bu işim də belə düzəldi”,- deyə astadan pıçıldadı. “İndi daha yol gedə-gedə əlli dəfə şalvarımı yuxarı dartmaram”,- dedi.
Şəfiqənin sifətində iztirab dolu ağrılı bir ifadə cilvələnirdi. Doluxsunmuşdu və görünür ağlamaq üçün balkona çıxdı. Əri son aylar xeyli arıqlamışdı, paltarları əynindən tökülüb gedirdi. Köynəkləri, pencəkləri də daha onluq deyildi, geyinəndə uzun məsafə qət eləmiş durnalara oxşayırdı. Kiçik ölçülü geyim almaq da ağıllarının ucundan belə keçmirdi. Yemək-içməyin, işığın, qazın, suyun pulunu zorla çatdırırdılar. Pensiya ilə zəruri ehtiyaclarını birtəhər ödəyirdilər və Allaha gündə min dəfə şükür edirdilər ki, yolları xəstəxanaya-zada düşmür heç olmasa.
Elbrus Şahdağlinski yenidən zəng elədi və Asif müəllim təzəcə əl gəzdirilmiş, normativə uyğunlaşdırılmış kəmərini yenidən bozarmış şalvarına bağlayıb əyninə keçirdi. Sonra əsasən toya-bayrama geyindiyi boz pencəyini şifonerdən çıxarıb qoltuğuna vurdu. “Onsuz da maşında soyunacağam, daha niyə geyinirəm?”,- dedi öz-özünə.
Paytaxtdan təxminən iki yüz kilometrlik məsafədə uca dağlarla əhatələnmiş kiçik, amma olduqca yaraşıqlı bir şəhərdə qonaqları xətir-hörmətlə, mehribanlıqla qarşıladılar. Yaxşıca yeyib-içdikdən, doyunca söhbətdən sonra onları şahlara layiq, xalı-xalçalı, yumşaq və rahat otağa dəvət elədilər. Ev sahibi - eşmə bığlı, qalın qaşlı, yanaqlarından qan daman ucaboylu kişi üzünü Asif müəllimə tutub o yerlərə xas ifadə tərzi ilə hündürdən səsləndi:
- Can qardaş, Elbrus müəllim bizim dədə-baba qohumumuz, dostumuzdur. Sən də bu gündən oldun bizim qardaşımız, dincəlin, İnşallah sabah tezdən sizi yaxşı-yaxşı məclislər, qonaqlıqlar gözləyir, - dedi.
Ertəsi gün səhər yeməyindən sonra Elbrus müəllim çantasından bir topa kağız çıxarıb kamali-ədəblə Asif müəllimin qarşısına qoydu:
- Bu günlərdə bitirmişəm, iri hekayədir, elə bil ki, povestdir. Zəhmət olmasa, oxu, fikrini bildir. Qardaşcanı, zəhmətin havayı getməz, bilirəm də vəziyyətini...
- Xətrimə dəyirsən, Elbrus, oxumağına oxuyaram, lap redaktə də edərəm, amma elə bunu şəhərdə deyərdin, daha bu qədər yolu gəlib burada niyə deyirsən? Axı, biz dincəlməyə gəlmişdik - Asif yazıq-yazıq Elbrusun sifətinə zillədi gözlərini.
- Oxu, oxu, dincəlməyə də vaxt olacaq, - deyə Elbrus qətiyyətlə dilləndi.
Asif müəllim çox səbirlə, diqqətlə başladı Elbrus müəllimin yeni yazdığı hekayəni oxumağa. Oxudu, oxudu, təsvir olunan hadisələr, əhvalatlar isə sanki büsbütün özünün həyatını təsvir edən məqamlarla siləbəsilə dolu idi. Axı, o, dostuna bu barədə heç nə deməmiş, xahiş eləməmişdi. İşdə-gücdə başına gələnlər, uğurları, çətinlikləri, əməyinin lazımınca dəyərləndirilməməsi, bəzi dostların, qohumların ard-arda xəyanətləri, yetirmələrinin saymazlığı, laqeydliyi, hansısa fəxri adlardan, mükafatlardan gen düşməsi, üstəlik, iztirablı həyatı bütün dolğunluğu, rəngarəngliyi ilə təsvir edilir, bəzən lirik haşiyələrlə çərçivələnir, müasir oxucu tələblərinə uyğun şəkildə də təqdim olunurdu.
Beləliklə, memar Şahdağlinski professional qələm adamı, yazıçı olmasa da, ortaya elə bir hekayə qoymuşdu ki, ölkənin ən tanınmış nəşrləri bu yazını həvəslə çap etməyə razılıq verərdilər. Asif müəllim də hekayədə təsvir olunanlarla özünün başına gələnlərin yaşadıqlarının üst-üstə düşməsinə əslində qəribə bir təsadüf kimi baxır, ancaq heyrətini də gizlədə bilmirdi. Özlüyündə tale yazısı adlandırdığı hekayəni axıradək oxudu, səhifələrin kənarına qeydlərini də yazdı və Elbrus Şahdağlinskinin əlini möhkəm-möhkəm sıxıb onu yeni əsəri münasibəti ilə təbrik də elədi. Məsləhəti də bu oldu ki, hekayəni vaxtilə Asif müəllimin özünün çalışdığı jurnalın redaksiyasına təqdim eləsin.
...Günəş yavaş-yavaş qüruba enir. Payızın min rəng qatdığı dağ yamacında iki nəfər - Asiflə Elbrus qol-qola, təngnəfəs şəkildə üzüyuxarı addımlayır. Günəşin ilıq şüaları yamac boyu iki kölgəni necə var, eləcə əks elətdirir - hədsiz arıqlamış, çinar boylu kölgələri...
...Şəfiqə xanım ərini bərk-bərk silkələyib yuxudan oyatdı:
- Ay kişi, bayaqdan radioda sənin həyatından bəhs edən bir hekayəni oxuyurlar. Ara-sıra xatırladırdılar ki, bu hekayə hansısa jurnaldan götürülüb və tanınmış qələm adamı Asif Vasiflinin həyat və yaradıcılığına həsr olunub. Müəllifi də Elbrus Şahdağlinskidir. Birdən sənin köhnə dostun Elbrus müəllim olar ey, bilmərik.
Asif müəllim dinmədi. Gecə narahat yatdığından səhər-səhər azacıq da olsa mürgüləmək keçirdi ürəyindən. Ancaq bu istəyinə çata bilmədi. Arvadı səsinin tonunu bir qədər qaldırıb həyat yoldaşına adəti üzrə ənənəvi bir ev tapşırığı verdi:
- Zibil torbası aşıb-daşır. Sən kimi çox istəyirsən, onun canı, apar onu at, bir dənə təzə dağlı çörəyi, bir qab da İvanovka şoru al, gəl oturub adam kimi bir “zavtrak” eləyək də özümüz üçün...
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır