11:11 / 12-07-2025
Sumqayıtda kürəkən qayınatasını öldürüb
10:21 / 12-07-2025
Şəkidə 87 yaşlı kişini elektrik cərəyanı vuraraq öldürüb
09:46 / 12-07-2025
Polis Beyləqanda 9 nəfəri saxlayıb - Fotolar
09:21 / 12-07-2025
İsmayıllı rayonunda zəlzələ olub
21:16 / 11-07-2025
Xocalı soyqırımı zamanı girov götürülmüş qadın: "Yaşyarımlıq oğlum..." - Yenilənib
19:05 / 11-07-2025
"Qarabağ" klubu növbəti yoxlama oyununda qalib gəlib
18:06 / 11-07-2025
İqtisadi Şuranın iclası keçirilib
18:02 / 11-07-2025
Maliyyə Nazirliyi depozit hərracları keçirib
17:59 / 11-07-2025
Yerə düşən Mars parçası satışa çıxarılır
17:47 / 11-07-2025
Könül İbrahimlinin ölümü ilə bağlı cinayət işi açılıb
17:45 / 11-07-2025
Fransada üç deputatın mandatı ləğv edilib
17:37 / 11-07-2025
Kim Çen In Putinə nə qədər sursat verir?
17:32 / 11-07-2025
Aİ Azərbaycan və Ermənistana çağırış edib: sülh sazişini tezləşdirin!
17:24 / 11-07-2025
Bakı və daha üç bölgədə yaşıllıqlar məhv edilib
17:08 / 11-07-2025
Böyük şəhərlərdə pensiyalar verilir
17:01 / 11-07-2025
Miqrasiya Xidməti əməkdaşlarının geyim forması dəyişib - Fərman
16:57 / 11-07-2025
Prorektor vəzifədən azad olunub
16:56 / 11-07-2025
Rusiya Polşanın Baş Konsulluğunu bağlayır
16:32 / 11-07-2025
Ağsaqqallar Şurasının sədr müavini mıəhkəmədə dindiriləcək
16:06 / 11-07-2025
Ekspert: “Əgər məsuliyyətə cəlb olunmalı bir nəfər varsa, o da Emin Əmrullayevdir"
15:45 / 11-07-2025
"Karvan" daha bir futbolçu ilə anlaşıb
15:41 / 11-07-2025
Havanın temperaturu 41 dərəcəyə qalxacaq - Xəbərdarlıq
15:06 / 11-07-2025
Sosial xidmət müəssisələrinə nəzarət qrupu yaradılır
14:35 / 11-07-2025
Azərbaycan I Liqasının başlama tarixi bəlli olub
14:33 / 11-07-2025
Azərbaycanın daha iki abidəsi UNESCO-nun siyahısına daxil edilib - Foto
14:09 / 11-07-2025
Mollazadə: “Danışıqlardan müsbət nəticə gözləyirik”
13:51 / 11-07-2025
Cəlaloğlu: Vasitəçilər olmadan belə bir görüşün baş tutması böyük əhəmiyyətə malikdir
13:50 / 11-07-2025
"2024-cü il dövlət büdcəsinin icrası haqqında" qanun təsdiqlənib
13:45 / 11-07-2025
Dövlət Neft Fondunun büdcəsinin icrası haqqında sərəncam imzalanıb
13:38 / 11-07-2025
Ukrayna üçün final faciəli olacaq
12:16 / 08-07-2025
Azad edilmiş ərazilərə səfər üçün icazənin müddəti artırılıb
15:10 / 07-07-2025
Əl əli yudu, əl də qayıtdı... - Etibar Cəbrayıloğlu yazır
14:53 / 10-07-2025
Əliyev-Paşinyan görüşü başa çatıb - (Yenilənib) - Fotolar
13:25 / 08-07-2025
Zahid Oruc: İndi İrəvanın taleyi Bakıda həll olunur
17:43 / 07-07-2025
Türkiyə hərbi büdcəni böyüdür
18:33 / 07-07-2025
Bu il sülh sazişi imzalana bilər
17:07 / 08-07-2025
Prezident dörd nəfərə diplomatik rütbə verib - Siyahı
00:11 / 11-07-2025
Ərdoğan kürd məsələsində ən riskli addımını atır
14:27 / 09-07-2025
Azərbaycan-Ermənistan sərhədində təxribatlar ola bilər - Ekspert
14:39 / 07-07-2025
Prezident instituta rektor təyin edib - Foto
11:36 / 07-07-2025
Asayişimizin qoruyucuları - Mürvət Əliyev yazır
22:43 / 07-07-2025
Böyük Britaniya Rusiyaya yeni sanksiyalar tətbiq edib
Alın yazısı, yaxud arıqlamış kölgələr... - Akif Cabbarlı yazır
Tarix: 04-11-2021 11:28 | Bölmə: Akif CABBARLI
Asif Vasifli uzunmüddtəli tərəddüddən sonra yaxınlıqdakı poliklinikada COVID-ə qarşı peyvənd elətdirib yenicə evə qayıtmışdı ki, köhnə dostu, şəhərin, bəlkə də ölkənin tanınmış adlı-sanlı memarlarından sayılan Elbrus Şahdağlinskidən zəng gəldi:
- Yoldaş Kəbirlinskiyə atəşin salamlar olsun. Kefin-əhvalın necədir? Hava gözəl, hər yan qızılı rəngdə, payızın bütün fürsətlərə qucaq açdığı bir vaxtda evdə oturmaq sənə də, mənə də yaraşmaz. Geyin, hazırlaş, gedirik üzü şimala - qorxma, ölkədən çıxmayacağıq - yaxın dostlardan biri dəvət eləyib, gedək bir-iki gün nəfəs alaq özümüzçün. Hə, necədir, ürəyincədir, yoxsa?..
Elbrus müəllimin birnəfəsə, ara vermədən danışdıqları, elədiyi təklif ürəyindən olsa da, vaksin vuran tibb bacısının beş-on gün spirtli içkidən uzaq durmaq barədə tövsiyəsi qarşısını kəsirdi, sonra da ki, cibində həmişə olduğu kimi “əmin-amanlıq” hökm sürürdü. Sözün düzü, canı da ağrıyır, sümükləri köhnə kamança kimi əməlli-başlı sızıldayırdı. Görünür, yetmiş yaşın astanasında onu yeni-yeni sürprizlər gözləyirmiş. Amma dostunun sözünü yerə salması da insafdan olmazdı. Onu da yaxşı bilirdi ki, Elbrus Şahdağlinski memar olsa da, ara-sıra hekayələr yazır, ilk oxucusu və tənqidçisi, redaktoru və korrektoru da uzun illər mətbuatda saç ağartmış, işsizliyə qədəm qoyandan sonra da xırda hekayələr, novellalar yazıb başını qatan, Şahdağlinskinin Anarın “Dantenin yubileyi” hekayəsinin qəhrəmanı olan Kəbirlinski kimi adlandırdığı Asif Vasifli olub.
- Yaxşı, bir-iki saata hazır olaram, dedi Asif müəllim. Sonra mətbəxdəki şkafı eşələyib paslı bir mismar tapdı, çəkicin də yerini arvadı Şəfiqə xanımdan soruşdu.
- Ay kişi, çəkici, mismarı neynirsən səhər-səhər? Yoxsa...
- Lazımdır, səndən xahiş edəcəm, qapının çöl tərəfində qulağımdan divara mıxla, qoy mənim də, sənin də canımız qurtarsın.
- Ay Asif, zarafat eləməyə mövzu tapmadın da. Sən Allah, qoy oturmuşuq.
- Yaxşı-yaxşı, zarafat eləyirəm, onda şalvarımın üstündəki kəmərimi çıxart gətir bura, işim var.
- Yoxsa fikrini dəyişdin, özünü asırsan, hə?.. Onda bu işi axşama saxla, qoy oğlun da, gəlinin də gəlsin, halallaşın, sonra asarsan özünü.
- Yox, ay arvad, işim ayrıdır, sən kəməri gətir.
Şəfiqə xanım ərinin dizləri sürtülüb işım-işım işıldayan enlibalaq şalvarının üstündən kəməri çıxarıb Asif müəllimə uzatdı. Asif köhnə qəzetləri bükələyib mətbəx stolunun üstünə qoydu və mismarla kəmərdəki axırıncı deşiyin qonşuluğunda ağır çəkicin köməkliyi ilə növbəti deşik açdı. Sonra kəməri belinə dolayıb axıracan sıxdı və “şükür Allaha, bu işim də belə düzəldi”,- deyə astadan pıçıldadı. “İndi daha yol gedə-gedə əlli dəfə şalvarımı yuxarı dartmaram”,- dedi.
Şəfiqənin sifətində iztirab dolu ağrılı bir ifadə cilvələnirdi. Doluxsunmuşdu və görünür ağlamaq üçün balkona çıxdı. Əri son aylar xeyli arıqlamışdı, paltarları əynindən tökülüb gedirdi. Köynəkləri, pencəkləri də daha onluq deyildi, geyinəndə uzun məsafə qət eləmiş durnalara oxşayırdı. Kiçik ölçülü geyim almaq da ağıllarının ucundan belə keçmirdi. Yemək-içməyin, işığın, qazın, suyun pulunu zorla çatdırırdılar. Pensiya ilə zəruri ehtiyaclarını birtəhər ödəyirdilər və Allaha gündə min dəfə şükür edirdilər ki, yolları xəstəxanaya-zada düşmür heç olmasa.
Elbrus Şahdağlinski yenidən zəng elədi və Asif müəllim təzəcə əl gəzdirilmiş, normativə uyğunlaşdırılmış kəmərini yenidən bozarmış şalvarına bağlayıb əyninə keçirdi. Sonra əsasən toya-bayrama geyindiyi boz pencəyini şifonerdən çıxarıb qoltuğuna vurdu. “Onsuz da maşında soyunacağam, daha niyə geyinirəm?”,- dedi öz-özünə.
Paytaxtdan təxminən iki yüz kilometrlik məsafədə uca dağlarla əhatələnmiş kiçik, amma olduqca yaraşıqlı bir şəhərdə qonaqları xətir-hörmətlə, mehribanlıqla qarşıladılar. Yaxşıca yeyib-içdikdən, doyunca söhbətdən sonra onları şahlara layiq, xalı-xalçalı, yumşaq və rahat otağa dəvət elədilər. Ev sahibi - eşmə bığlı, qalın qaşlı, yanaqlarından qan daman ucaboylu kişi üzünü Asif müəllimə tutub o yerlərə xas ifadə tərzi ilə hündürdən səsləndi:
- Can qardaş, Elbrus müəllim bizim dədə-baba qohumumuz, dostumuzdur. Sən də bu gündən oldun bizim qardaşımız, dincəlin, İnşallah sabah tezdən sizi yaxşı-yaxşı məclislər, qonaqlıqlar gözləyir, - dedi.
Ertəsi gün səhər yeməyindən sonra Elbrus müəllim çantasından bir topa kağız çıxarıb kamali-ədəblə Asif müəllimin qarşısına qoydu:
- Bu günlərdə bitirmişəm, iri hekayədir, elə bil ki, povestdir. Zəhmət olmasa, oxu, fikrini bildir. Qardaşcanı, zəhmətin havayı getməz, bilirəm də vəziyyətini...
- Xətrimə dəyirsən, Elbrus, oxumağına oxuyaram, lap redaktə də edərəm, amma elə bunu şəhərdə deyərdin, daha bu qədər yolu gəlib burada niyə deyirsən? Axı, biz dincəlməyə gəlmişdik - Asif yazıq-yazıq Elbrusun sifətinə zillədi gözlərini.
- Oxu, oxu, dincəlməyə də vaxt olacaq, - deyə Elbrus qətiyyətlə dilləndi.
Asif müəllim çox səbirlə, diqqətlə başladı Elbrus müəllimin yeni yazdığı hekayəni oxumağa. Oxudu, oxudu, təsvir olunan hadisələr, əhvalatlar isə sanki büsbütün özünün həyatını təsvir edən məqamlarla siləbəsilə dolu idi. Axı, o, dostuna bu barədə heç nə deməmiş, xahiş eləməmişdi. İşdə-gücdə başına gələnlər, uğurları, çətinlikləri, əməyinin lazımınca dəyərləndirilməməsi, bəzi dostların, qohumların ard-arda xəyanətləri, yetirmələrinin saymazlığı, laqeydliyi, hansısa fəxri adlardan, mükafatlardan gen düşməsi, üstəlik, iztirablı həyatı bütün dolğunluğu, rəngarəngliyi ilə təsvir edilir, bəzən lirik haşiyələrlə çərçivələnir, müasir oxucu tələblərinə uyğun şəkildə də təqdim olunurdu.
Beləliklə, memar Şahdağlinski professional qələm adamı, yazıçı olmasa da, ortaya elə bir hekayə qoymuşdu ki, ölkənin ən tanınmış nəşrləri bu yazını həvəslə çap etməyə razılıq verərdilər. Asif müəllim də hekayədə təsvir olunanlarla özünün başına gələnlərin yaşadıqlarının üst-üstə düşməsinə əslində qəribə bir təsadüf kimi baxır, ancaq heyrətini də gizlədə bilmirdi. Özlüyündə tale yazısı adlandırdığı hekayəni axıradək oxudu, səhifələrin kənarına qeydlərini də yazdı və Elbrus Şahdağlinskinin əlini möhkəm-möhkəm sıxıb onu yeni əsəri münasibəti ilə təbrik də elədi. Məsləhəti də bu oldu ki, hekayəni vaxtilə Asif müəllimin özünün çalışdığı jurnalın redaksiyasına təqdim eləsin.
...Günəş yavaş-yavaş qüruba enir. Payızın min rəng qatdığı dağ yamacında iki nəfər - Asiflə Elbrus qol-qola, təngnəfəs şəkildə üzüyuxarı addımlayır. Günəşin ilıq şüaları yamac boyu iki kölgəni necə var, eləcə əks elətdirir - hədsiz arıqlamış, çinar boylu kölgələri...
...Şəfiqə xanım ərini bərk-bərk silkələyib yuxudan oyatdı:
- Ay kişi, bayaqdan radioda sənin həyatından bəhs edən bir hekayəni oxuyurlar. Ara-sıra xatırladırdılar ki, bu hekayə hansısa jurnaldan götürülüb və tanınmış qələm adamı Asif Vasiflinin həyat və yaradıcılığına həsr olunub. Müəllifi də Elbrus Şahdağlinskidir. Birdən sənin köhnə dostun Elbrus müəllim olar ey, bilmərik.
Asif müəllim dinmədi. Gecə narahat yatdığından səhər-səhər azacıq da olsa mürgüləmək keçirdi ürəyindən. Ancaq bu istəyinə çata bilmədi. Arvadı səsinin tonunu bir qədər qaldırıb həyat yoldaşına adəti üzrə ənənəvi bir ev tapşırığı verdi:
- Zibil torbası aşıb-daşır. Sən kimi çox istəyirsən, onun canı, apar onu at, bir dənə təzə dağlı çörəyi, bir qab da İvanovka şoru al, gəl oturub adam kimi bir “zavtrak” eləyək də özümüz üçün...
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 04-11-2021 11:28 | Bölmə: Akif CABBARLI
Hekayə
Asif Vasifli uzunmüddtəli tərəddüddən sonra yaxınlıqdakı poliklinikada COVID-ə qarşı peyvənd elətdirib yenicə evə qayıtmışdı ki, köhnə dostu, şəhərin, bəlkə də ölkənin tanınmış adlı-sanlı memarlarından sayılan Elbrus Şahdağlinskidən zəng gəldi:
- Yoldaş Kəbirlinskiyə atəşin salamlar olsun. Kefin-əhvalın necədir? Hava gözəl, hər yan qızılı rəngdə, payızın bütün fürsətlərə qucaq açdığı bir vaxtda evdə oturmaq sənə də, mənə də yaraşmaz. Geyin, hazırlaş, gedirik üzü şimala - qorxma, ölkədən çıxmayacağıq - yaxın dostlardan biri dəvət eləyib, gedək bir-iki gün nəfəs alaq özümüzçün. Hə, necədir, ürəyincədir, yoxsa?..
Elbrus müəllimin birnəfəsə, ara vermədən danışdıqları, elədiyi təklif ürəyindən olsa da, vaksin vuran tibb bacısının beş-on gün spirtli içkidən uzaq durmaq barədə tövsiyəsi qarşısını kəsirdi, sonra da ki, cibində həmişə olduğu kimi “əmin-amanlıq” hökm sürürdü. Sözün düzü, canı da ağrıyır, sümükləri köhnə kamança kimi əməlli-başlı sızıldayırdı. Görünür, yetmiş yaşın astanasında onu yeni-yeni sürprizlər gözləyirmiş. Amma dostunun sözünü yerə salması da insafdan olmazdı. Onu da yaxşı bilirdi ki, Elbrus Şahdağlinski memar olsa da, ara-sıra hekayələr yazır, ilk oxucusu və tənqidçisi, redaktoru və korrektoru da uzun illər mətbuatda saç ağartmış, işsizliyə qədəm qoyandan sonra da xırda hekayələr, novellalar yazıb başını qatan, Şahdağlinskinin Anarın “Dantenin yubileyi” hekayəsinin qəhrəmanı olan Kəbirlinski kimi adlandırdığı Asif Vasifli olub.
- Yaxşı, bir-iki saata hazır olaram, dedi Asif müəllim. Sonra mətbəxdəki şkafı eşələyib paslı bir mismar tapdı, çəkicin də yerini arvadı Şəfiqə xanımdan soruşdu.
- Ay kişi, çəkici, mismarı neynirsən səhər-səhər? Yoxsa...
- Lazımdır, səndən xahiş edəcəm, qapının çöl tərəfində qulağımdan divara mıxla, qoy mənim də, sənin də canımız qurtarsın.
- Ay Asif, zarafat eləməyə mövzu tapmadın da. Sən Allah, qoy oturmuşuq.
- Yaxşı-yaxşı, zarafat eləyirəm, onda şalvarımın üstündəki kəmərimi çıxart gətir bura, işim var.
- Yoxsa fikrini dəyişdin, özünü asırsan, hə?.. Onda bu işi axşama saxla, qoy oğlun da, gəlinin də gəlsin, halallaşın, sonra asarsan özünü.
- Yox, ay arvad, işim ayrıdır, sən kəməri gətir.
Şəfiqə xanım ərinin dizləri sürtülüb işım-işım işıldayan enlibalaq şalvarının üstündən kəməri çıxarıb Asif müəllimə uzatdı. Asif köhnə qəzetləri bükələyib mətbəx stolunun üstünə qoydu və mismarla kəmərdəki axırıncı deşiyin qonşuluğunda ağır çəkicin köməkliyi ilə növbəti deşik açdı. Sonra kəməri belinə dolayıb axıracan sıxdı və “şükür Allaha, bu işim də belə düzəldi”,- deyə astadan pıçıldadı. “İndi daha yol gedə-gedə əlli dəfə şalvarımı yuxarı dartmaram”,- dedi.
Şəfiqənin sifətində iztirab dolu ağrılı bir ifadə cilvələnirdi. Doluxsunmuşdu və görünür ağlamaq üçün balkona çıxdı. Əri son aylar xeyli arıqlamışdı, paltarları əynindən tökülüb gedirdi. Köynəkləri, pencəkləri də daha onluq deyildi, geyinəndə uzun məsafə qət eləmiş durnalara oxşayırdı. Kiçik ölçülü geyim almaq da ağıllarının ucundan belə keçmirdi. Yemək-içməyin, işığın, qazın, suyun pulunu zorla çatdırırdılar. Pensiya ilə zəruri ehtiyaclarını birtəhər ödəyirdilər və Allaha gündə min dəfə şükür edirdilər ki, yolları xəstəxanaya-zada düşmür heç olmasa.
Elbrus Şahdağlinski yenidən zəng elədi və Asif müəllim təzəcə əl gəzdirilmiş, normativə uyğunlaşdırılmış kəmərini yenidən bozarmış şalvarına bağlayıb əyninə keçirdi. Sonra əsasən toya-bayrama geyindiyi boz pencəyini şifonerdən çıxarıb qoltuğuna vurdu. “Onsuz da maşında soyunacağam, daha niyə geyinirəm?”,- dedi öz-özünə.
Paytaxtdan təxminən iki yüz kilometrlik məsafədə uca dağlarla əhatələnmiş kiçik, amma olduqca yaraşıqlı bir şəhərdə qonaqları xətir-hörmətlə, mehribanlıqla qarşıladılar. Yaxşıca yeyib-içdikdən, doyunca söhbətdən sonra onları şahlara layiq, xalı-xalçalı, yumşaq və rahat otağa dəvət elədilər. Ev sahibi - eşmə bığlı, qalın qaşlı, yanaqlarından qan daman ucaboylu kişi üzünü Asif müəllimə tutub o yerlərə xas ifadə tərzi ilə hündürdən səsləndi:
- Can qardaş, Elbrus müəllim bizim dədə-baba qohumumuz, dostumuzdur. Sən də bu gündən oldun bizim qardaşımız, dincəlin, İnşallah sabah tezdən sizi yaxşı-yaxşı məclislər, qonaqlıqlar gözləyir, - dedi.
Ertəsi gün səhər yeməyindən sonra Elbrus müəllim çantasından bir topa kağız çıxarıb kamali-ədəblə Asif müəllimin qarşısına qoydu:
- Bu günlərdə bitirmişəm, iri hekayədir, elə bil ki, povestdir. Zəhmət olmasa, oxu, fikrini bildir. Qardaşcanı, zəhmətin havayı getməz, bilirəm də vəziyyətini...
- Xətrimə dəyirsən, Elbrus, oxumağına oxuyaram, lap redaktə də edərəm, amma elə bunu şəhərdə deyərdin, daha bu qədər yolu gəlib burada niyə deyirsən? Axı, biz dincəlməyə gəlmişdik - Asif yazıq-yazıq Elbrusun sifətinə zillədi gözlərini.
- Oxu, oxu, dincəlməyə də vaxt olacaq, - deyə Elbrus qətiyyətlə dilləndi.
Asif müəllim çox səbirlə, diqqətlə başladı Elbrus müəllimin yeni yazdığı hekayəni oxumağa. Oxudu, oxudu, təsvir olunan hadisələr, əhvalatlar isə sanki büsbütün özünün həyatını təsvir edən məqamlarla siləbəsilə dolu idi. Axı, o, dostuna bu barədə heç nə deməmiş, xahiş eləməmişdi. İşdə-gücdə başına gələnlər, uğurları, çətinlikləri, əməyinin lazımınca dəyərləndirilməməsi, bəzi dostların, qohumların ard-arda xəyanətləri, yetirmələrinin saymazlığı, laqeydliyi, hansısa fəxri adlardan, mükafatlardan gen düşməsi, üstəlik, iztirablı həyatı bütün dolğunluğu, rəngarəngliyi ilə təsvir edilir, bəzən lirik haşiyələrlə çərçivələnir, müasir oxucu tələblərinə uyğun şəkildə də təqdim olunurdu.
Beləliklə, memar Şahdağlinski professional qələm adamı, yazıçı olmasa da, ortaya elə bir hekayə qoymuşdu ki, ölkənin ən tanınmış nəşrləri bu yazını həvəslə çap etməyə razılıq verərdilər. Asif müəllim də hekayədə təsvir olunanlarla özünün başına gələnlərin yaşadıqlarının üst-üstə düşməsinə əslində qəribə bir təsadüf kimi baxır, ancaq heyrətini də gizlədə bilmirdi. Özlüyündə tale yazısı adlandırdığı hekayəni axıradək oxudu, səhifələrin kənarına qeydlərini də yazdı və Elbrus Şahdağlinskinin əlini möhkəm-möhkəm sıxıb onu yeni əsəri münasibəti ilə təbrik də elədi. Məsləhəti də bu oldu ki, hekayəni vaxtilə Asif müəllimin özünün çalışdığı jurnalın redaksiyasına təqdim eləsin.
...Günəş yavaş-yavaş qüruba enir. Payızın min rəng qatdığı dağ yamacında iki nəfər - Asiflə Elbrus qol-qola, təngnəfəs şəkildə üzüyuxarı addımlayır. Günəşin ilıq şüaları yamac boyu iki kölgəni necə var, eləcə əks elətdirir - hədsiz arıqlamış, çinar boylu kölgələri...
...Şəfiqə xanım ərini bərk-bərk silkələyib yuxudan oyatdı:
- Ay kişi, bayaqdan radioda sənin həyatından bəhs edən bir hekayəni oxuyurlar. Ara-sıra xatırladırdılar ki, bu hekayə hansısa jurnaldan götürülüb və tanınmış qələm adamı Asif Vasiflinin həyat və yaradıcılığına həsr olunub. Müəllifi də Elbrus Şahdağlinskidir. Birdən sənin köhnə dostun Elbrus müəllim olar ey, bilmərik.
Asif müəllim dinmədi. Gecə narahat yatdığından səhər-səhər azacıq da olsa mürgüləmək keçirdi ürəyindən. Ancaq bu istəyinə çata bilmədi. Arvadı səsinin tonunu bir qədər qaldırıb həyat yoldaşına adəti üzrə ənənəvi bir ev tapşırığı verdi:
- Zibil torbası aşıb-daşır. Sən kimi çox istəyirsən, onun canı, apar onu at, bir dənə təzə dağlı çörəyi, bir qab da İvanovka şoru al, gəl oturub adam kimi bir “zavtrak” eləyək də özümüz üçün...
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
Nadir Azməmmədov: “Təəssüf ki, indi rejissor olmaq, kino və serial çəkmək adiləşib, bəzən bunun məsuliyyətini dərk etmirlər”
Türkiyədə yaşayan Əməkdar artist deyir ki, siyasilərin illərlə həllinə çalışdığı hansısa bir məsələni bəzən uğurlu bir musiqi əsəri həll edə bilər
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
