18:23 / 18-09-2025
ABŞ istehsalı olan raket rekord qırıb
18:00 / 18-09-2025
Mourinyonun yeni klubu bəlli olub
17:52 / 18-09-2025
MEDİA-nın Müşahidə Şurasının iclası keçirilib - Fotolar
17:47 / 18-09-2025
Müğənni cinsi təcavüzdə təqsirli bilinib - Video
17:38 / 18-09-2025
Yılmaz Vural baş məşqçi təyin olunub
17:16 / 18-09-2025
Yeni film tənqidçilərdən yüksək qiymət alıb - Foto
17:08 / 18-09-2025
Oleq Bakinskinin şikayəti təmin olunmayıb
17:00 / 18-09-2025
Rusiya və Ukrayna hərbçilərin meyitlərini mübadilə edib
16:54 / 18-09-2025
Xalq artisti xəstəxanadan evə buraxılıb
16:37 / 18-09-2025
Prezident Memar Əcəminin adibəsinin ucaldılması ilə bağlı sərəncam imzalayıb
16:32 / 18-09-2025
Bakıda və rayonlarda güclü külək əsəcək - Xəbərdarlıq
16:21 / 18-09-2025
İlham Əliyev BP şirkətinin rəsmisini təltif edib
16:11 / 18-09-2025
Əkrəm Həsənov: “Qeyri-rəsmi işçilərin sayı artacaq”
15:40 / 18-09-2025
Bakıda iş yerində yıxılan qadın ölüb
15:33 / 18-09-2025
Beyləqanda ər arvadını bıçaqlayıb
15:25 / 18-09-2025
"İmişli" klubu AFFA-nın qərarından narazı qalıb
15:15 / 18-09-2025
Milli Məclisdə tələbələrin iştirakı ilə ictimai dinləmə keçiriləcək
15:04 / 18-09-2025
"Plastik cərrah"la bağlı sensasiyalı xəbər yayılıb
14:30 / 18-09-2025
Paşinyan: "İranla sərhəd körpüsünün tikintisi gündəlikdə qalır"
14:16 / 18-09-2025
Ölkəmizdə ət bahalaşıb
14:14 / 18-09-2025
Taylandla Kamboca arasında gərginlik yenidən artıb
13:42 / 18-09-2025
Bişkekdə TDT ölkələrinin hökumət başçılarının görüşü başlayıb
13:20 / 18-09-2025
Su problemi milyardlarla insanı risk altında qoyur
13:09 / 18-09-2025
Naxçıvanda kişi geyimində oğurluq edən qadın tutulub
12:57 / 18-09-2025
Zakir Həsənov Çinə gedib
12:49 / 18-09-2025
İlham Əliyev Avropa İttifaqının komissarını qəbul edib - Fotolar
12:47 / 18-09-2025
Sabah yağış yağacaq
12:36 / 18-09-2025
Azərbaycan yığması 124-cü sıraya yüksəlib
12:30 / 18-09-2025
"Grok 5" ümumi süni intellekt sistemi olacaq - Foto
12:24 / 18-09-2025
Bakıya əlavə yol-patrul naryadları cəlb ediblər
13:31 / 16-09-2025
Zülfüqarov: Xankəndidə terror törətməklə bir neçə məqsədə çatmaq istəyiblər
20:48 / 13-09-2025
Deputat 120 şagirdə məktəb ləvazimatları verib - Fotolar
18:40 / 14-09-2025
İlham Əliyev Qırmızı Bazar, Hadrut qəsəbələri və Sos kəndinin sakinləri ilə görüşüb - (Yenilənib) - Fotolar
13:50 / 14-09-2025
İlham Əliyev Hadrut qəsəbəsində olub - (Yenilənib) - Fotolar
15:37 / 14-09-2025
İlham Əliyev Xocavəndin Qırmızı Bazar qəsəbəsində olub - Fotolar
13:02 / 15-09-2025
Qarabağda ermənilərin gizli silah anbarları var
13:17 / 14-09-2025
Prezident Füzulidə - Qaraxanbəyli kəndinin təməli qoyulub - Fotolar
15:11 / 15-09-2025
Kəlbəcərə köç karvanı gedib - (Yenilənib)
13:39 / 16-09-2025
Prezidentlər Füzulidən sonra Şuşaya gediblər - Fotolar
00:04 / 16-09-2025
Qurban Qurbanov: “Benfika” ilə oyuna yaxşı hazırlaşa bilmədik”
22:16 / 17-09-2025
Müəllimlərin sertifikatlaşdırılması prosesi başlayır
Güzgüdən baxan kim idi... - Akif Cabbarlı yazır
Tarix: 17-08-2021 13:26 | Bölmə: Akif CABBARLI
Seyrək saçları səliqə ilə daranmış, qarayanız, enli alınlı, sivri burunlu, beli azacıq donqarlaşmış kişi sanki sükut mücəssəməsi kimi saatlarla donub qalır, baxışları haralarasa məchul nöqtələrə dikilir, həyətdə olub-keçənlərə, lap elə pişiklərin cırmaqlaşmasına, “Bobik” çağırılan məhəllə itinin yanını basa-basa o baş-bu başa valaylanmasına, balacaların səsli-küylü velosiped yarışına buz kimi soyuq, laqeyd baxışlarla da olsa, qətiyyən fikir vermirdi. Sir-sifətindən bu dünyadan küskünlüyü, haralarasa – lap elə o dünya olsun – köçüb getməyə hazırlıq və razılıq nişanəsi açıq-aydın süzülürdü.
Kişi bir həftə olardı ki, üç ildən bəri yaşadığım Çoxmərtəbəli, Çoxmənzilli binaya “lövbər atmışdı”. Bilinmirdi ki, kirayənişindir, yoxsa kimdənsə satlıq mənzil alıb yığışıb. Həyətin tən ortasındakı talvarın altına toplaşıb dünya siyasətini ələk-vələk eləyən, ədəbiyyatımızın klassik dövründən gələcəyinədək hər bir məqamını nəfəsi darala-darala, ucadan, hətta mənzillərdə eşidiləcək tərzdə sözün əsl mənasında “şumlayan”, erməni məsələsini həll etməyin yollarını çox əsəbi şəkildə, çılğınlıqla qısa müddətdə həll etməyin mümkün yollarını ovcunun içi kimi bilən və hələlik hansısa problemin həllini gözlədiyini bildirən “obıvatel” düşüncəli çoxbilmişlərin arasında yeni sakin sıxılır, sıxıldıqca da rəngi qapqara qaralır, amma cınqırını çıxarmırdı. Mənə isə elə gəlirdi ki, bu adam nə vaxtsa bomba kimi partlayacaq, “əşi, bəsdirin də, nə Nostradamusluq edirsiz, imkan verin nəfəs alaq, Allahın bu küləkli, tozlu havasını udaq da özümüz üçün”,- deyəcək.
Amma kişi dinmirdi. Hiss olunurdu ki, danışıqlara fikir verməməyə çalışır, hansısa replikanı eyhamla qulaqardına vururdu. Arabir yerindən qalxıb binanın başına dövrə vurur, sonra da astaca gəlib yerində oturur, elə hey susur, susurdu. Talvarın altı həyətin ən az külək tutan, həm də kölgəlik guşəsi olduğundan yaşlı adamlar adətən haranı gəzib dolansalar da, axırda gəlib burada oturub “yerdəmi” alır, sonra mənzillərinə qalxırlar. Qismətimizdən çox razı idik və bizə yeni mənzil bağışlayan humanist şəxslərə minnətdarlığımızı və sayğımızı bildirməyi bu gün də özümüzün vəfa borcumuz hesab edirik.
Nə isə. İcazənizlə yeni qonşumuzla bağlı söhbətimi davam etdirərdim. Beləliklə, günlərin birində kişinin tənhalığından istifadə edib onunla söhbətə girişməyi qərara aldım. Kimliyini, nəçiliyini, haradan gəlib, haraya getdiyini soruşduqda əvvəlcə çəpəki nəzərlərlə sifətimə baxdı. Görünür, nə dərəcədə səmimi olub-olmadığımı dəqiqləşdirmək istəyirdi. Mən də qısaca olaraq özüm barədə məlumat verəndən sonra kişi aram-aram danışmağa başladı:
- Adım Elbrusdur, Elbrus Şahdağlinski. Yarım əsrə yaxın müddətdə bu şəhərdə memar işləmişəm. Layihələndirdiyim binaların adını çəkib, yerini göstərsəm, uzun bir siyahı, üstəlik bir xəritə də alınar. Atam da, babam da yaradıcı insanlar kimi tanınıb. Babam yazıçı, atam rejissor olub. Şahdağlinskiləri bütün ölkə tanıyır. Babamgil Şahdağın ətəklərindən qopub gəliblər paytaxta. Təxəllüsümüz də bununla bağlıdır. Həyat şəxsən mənim üzümə heç vaxt gülməyib. Qohum-qardaş tərəfindən, çalışdığım kollektivlərdən heç zaman xeyir görməmişəm. Bəxtimdən gileylənmirəm, amma əlimin duzu olmayıb, hər zaman məndən bəhrələnməyə, şirəmi axıradək çəkib sonra cırılmış şar, içi tökülmüş termos kimi bir kənara atmağı xoşlayıblar. Əlimin yaxşı gətirdiyi vaxtlarda Şahdağın qoynunda, ata-baba yurdumda xudmani bir ev tikdirdim, şəhər qaydasında təmir elətdirib bəzəyib-düzədim. Qardaşıma dedim ki, nuşcanlıqla yaşayın, yaydan yaya mən də gəlib bir küncdə dincələrəm ailəlikcə. Günlərin birində o yerlərə yolum düşmüşdü. Qoyub getdiyim evdən əsər-əlamət qalmamışdı. İstilik sistemi dağılmış, unitaz həyətin uzaq küncünə atılmış, hətta otaqların birində divardan asılmış şəklim dürmələnib milçəköldürən alətə çevrilmişdi. Heç kimdən izahar istəmədən dərhal həyətdən çıxdıq, rayon mərkəzində oteldə gecələyib, ertəsi gün Bakıya qayıtdıq. Burası belə.
Qaldı ki, iş yerlərimə, hər yerdə qeyrətlə çalışmışam, üzərimə düşən hər işi vicdanla, keyfiyyətlə yerinə yetirmişəm. Yetişdirdiyim, əlindən tutduğum cavanlar elə arasında deyildiyi kimi, dırnaqları ovuclarına batandan sonra elimizin üzdəniraq adəti üzrə məni unudublar, ad günümdə, bayramlarda yada salmayıblar. İndi çoxusu vəzifədədir, ad-san, fəxri ad yiyəsidir, amma heç üzdə də olsa deməyiblər ki, sən susursan, heç kəsin yadına düşmürsünüz, bəlkə biz yığılaq, yuxarılara bir müraciət edək, yada salaq, bəlkə sənə də layiq olduğun mükafatdan, fəxri addan-zaddan verələr. Vallah, lap əvvəldən, gəncliyimdən belə şeylər heç yadıma da düşməyib, özümlə bağlı kiməsə ağız açmağı artıq iş bilmişəm. İşim-gücüm göz qabağındadır, şəhərə ən əziz qonaqlar gələndə mənim binalarımı göstərirlər, layihələndirdiyim otellərdə gecələtdirirlər. Hər halda kiminsə vicdanı oyaq qalıb nə vaxtsa adımı çəkirsə, dəyər verirsə, bu, mənim bəsimdir. Nə edim, əzəldən naxışım gətirməyib. Şükür Allaha, balalarımı böyütmüşəm, evləndirmişəm, başlarının üstündə tavan var. Mənim var-dövlətim onlardır, bir də bir-iki barmaqla sayılası dostum. Şəhərdəki evi satıb, oğluma da, qızıma da ayrıca mənzil almışam, qarımla bu binada kirayənişin qalırıq. Xanımım əsl şirniyyat həvəskarı və ustasıdır. Evdə biş-düş edir, bəzən kafelərə, restoranlara da veririk. Azdan-çoxdan pensiya da alırıq. Şükür Allaha, alababat dolanırıq. İndi əlimdə bir iş var, qismət olsa, tamamlaya bilsəm, yaxşı qonorarı olmalıdır. Sadə və ucuz materiallardan, sənə deyim də, yastı çay daşlarından, əyri-üyrü, yararsız çubuqlardan hazırlanacaq. Şərti adı belə olacaq - “Unutma”. Yəni ki, sənə edilən yaxşılıqları, göstərilən xoş münasibəti yadında möhkəm saxla, əvəzini çıxa bilməsən də, heç olmasa, hafizəndə, ürəyində yaşat.
Sonra kişi zəndlə üzümə baxıb astadan pıçıldadı:
- Bilirəm, məlumatım var, sən də elə mənim taleyimi yaşayırsan...
...Səhər-səhər əl-üzümü yuyanda elə bil özümü tanımadım, axı... Güzgüdən təzə qonşumuz Elbrus Şahdağlinski baxırdı üzümə. Özü də ağıryana, mənalı-mənalı gülümsəyirdi. Doğrusu, baxışlarının ağırlığına dözə bilmədim, sakitcə güzgüdən aralandım.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 17-08-2021 13:26 | Bölmə: Akif CABBARLI
(hekayə)
Seyrək saçları səliqə ilə daranmış, qarayanız, enli alınlı, sivri burunlu, beli azacıq donqarlaşmış kişi sanki sükut mücəssəməsi kimi saatlarla donub qalır, baxışları haralarasa məchul nöqtələrə dikilir, həyətdə olub-keçənlərə, lap elə pişiklərin cırmaqlaşmasına, “Bobik” çağırılan məhəllə itinin yanını basa-basa o baş-bu başa valaylanmasına, balacaların səsli-küylü velosiped yarışına buz kimi soyuq, laqeyd baxışlarla da olsa, qətiyyən fikir vermirdi. Sir-sifətindən bu dünyadan küskünlüyü, haralarasa – lap elə o dünya olsun – köçüb getməyə hazırlıq və razılıq nişanəsi açıq-aydın süzülürdü.
Kişi bir həftə olardı ki, üç ildən bəri yaşadığım Çoxmərtəbəli, Çoxmənzilli binaya “lövbər atmışdı”. Bilinmirdi ki, kirayənişindir, yoxsa kimdənsə satlıq mənzil alıb yığışıb. Həyətin tən ortasındakı talvarın altına toplaşıb dünya siyasətini ələk-vələk eləyən, ədəbiyyatımızın klassik dövründən gələcəyinədək hər bir məqamını nəfəsi darala-darala, ucadan, hətta mənzillərdə eşidiləcək tərzdə sözün əsl mənasında “şumlayan”, erməni məsələsini həll etməyin yollarını çox əsəbi şəkildə, çılğınlıqla qısa müddətdə həll etməyin mümkün yollarını ovcunun içi kimi bilən və hələlik hansısa problemin həllini gözlədiyini bildirən “obıvatel” düşüncəli çoxbilmişlərin arasında yeni sakin sıxılır, sıxıldıqca da rəngi qapqara qaralır, amma cınqırını çıxarmırdı. Mənə isə elə gəlirdi ki, bu adam nə vaxtsa bomba kimi partlayacaq, “əşi, bəsdirin də, nə Nostradamusluq edirsiz, imkan verin nəfəs alaq, Allahın bu küləkli, tozlu havasını udaq da özümüz üçün”,- deyəcək.
Amma kişi dinmirdi. Hiss olunurdu ki, danışıqlara fikir verməməyə çalışır, hansısa replikanı eyhamla qulaqardına vururdu. Arabir yerindən qalxıb binanın başına dövrə vurur, sonra da astaca gəlib yerində oturur, elə hey susur, susurdu. Talvarın altı həyətin ən az külək tutan, həm də kölgəlik guşəsi olduğundan yaşlı adamlar adətən haranı gəzib dolansalar da, axırda gəlib burada oturub “yerdəmi” alır, sonra mənzillərinə qalxırlar. Qismətimizdən çox razı idik və bizə yeni mənzil bağışlayan humanist şəxslərə minnətdarlığımızı və sayğımızı bildirməyi bu gün də özümüzün vəfa borcumuz hesab edirik.
Nə isə. İcazənizlə yeni qonşumuzla bağlı söhbətimi davam etdirərdim. Beləliklə, günlərin birində kişinin tənhalığından istifadə edib onunla söhbətə girişməyi qərara aldım. Kimliyini, nəçiliyini, haradan gəlib, haraya getdiyini soruşduqda əvvəlcə çəpəki nəzərlərlə sifətimə baxdı. Görünür, nə dərəcədə səmimi olub-olmadığımı dəqiqləşdirmək istəyirdi. Mən də qısaca olaraq özüm barədə məlumat verəndən sonra kişi aram-aram danışmağa başladı:
- Adım Elbrusdur, Elbrus Şahdağlinski. Yarım əsrə yaxın müddətdə bu şəhərdə memar işləmişəm. Layihələndirdiyim binaların adını çəkib, yerini göstərsəm, uzun bir siyahı, üstəlik bir xəritə də alınar. Atam da, babam da yaradıcı insanlar kimi tanınıb. Babam yazıçı, atam rejissor olub. Şahdağlinskiləri bütün ölkə tanıyır. Babamgil Şahdağın ətəklərindən qopub gəliblər paytaxta. Təxəllüsümüz də bununla bağlıdır. Həyat şəxsən mənim üzümə heç vaxt gülməyib. Qohum-qardaş tərəfindən, çalışdığım kollektivlərdən heç zaman xeyir görməmişəm. Bəxtimdən gileylənmirəm, amma əlimin duzu olmayıb, hər zaman məndən bəhrələnməyə, şirəmi axıradək çəkib sonra cırılmış şar, içi tökülmüş termos kimi bir kənara atmağı xoşlayıblar. Əlimin yaxşı gətirdiyi vaxtlarda Şahdağın qoynunda, ata-baba yurdumda xudmani bir ev tikdirdim, şəhər qaydasında təmir elətdirib bəzəyib-düzədim. Qardaşıma dedim ki, nuşcanlıqla yaşayın, yaydan yaya mən də gəlib bir küncdə dincələrəm ailəlikcə. Günlərin birində o yerlərə yolum düşmüşdü. Qoyub getdiyim evdən əsər-əlamət qalmamışdı. İstilik sistemi dağılmış, unitaz həyətin uzaq küncünə atılmış, hətta otaqların birində divardan asılmış şəklim dürmələnib milçəköldürən alətə çevrilmişdi. Heç kimdən izahar istəmədən dərhal həyətdən çıxdıq, rayon mərkəzində oteldə gecələyib, ertəsi gün Bakıya qayıtdıq. Burası belə.
Qaldı ki, iş yerlərimə, hər yerdə qeyrətlə çalışmışam, üzərimə düşən hər işi vicdanla, keyfiyyətlə yerinə yetirmişəm. Yetişdirdiyim, əlindən tutduğum cavanlar elə arasında deyildiyi kimi, dırnaqları ovuclarına batandan sonra elimizin üzdəniraq adəti üzrə məni unudublar, ad günümdə, bayramlarda yada salmayıblar. İndi çoxusu vəzifədədir, ad-san, fəxri ad yiyəsidir, amma heç üzdə də olsa deməyiblər ki, sən susursan, heç kəsin yadına düşmürsünüz, bəlkə biz yığılaq, yuxarılara bir müraciət edək, yada salaq, bəlkə sənə də layiq olduğun mükafatdan, fəxri addan-zaddan verələr. Vallah, lap əvvəldən, gəncliyimdən belə şeylər heç yadıma da düşməyib, özümlə bağlı kiməsə ağız açmağı artıq iş bilmişəm. İşim-gücüm göz qabağındadır, şəhərə ən əziz qonaqlar gələndə mənim binalarımı göstərirlər, layihələndirdiyim otellərdə gecələtdirirlər. Hər halda kiminsə vicdanı oyaq qalıb nə vaxtsa adımı çəkirsə, dəyər verirsə, bu, mənim bəsimdir. Nə edim, əzəldən naxışım gətirməyib. Şükür Allaha, balalarımı böyütmüşəm, evləndirmişəm, başlarının üstündə tavan var. Mənim var-dövlətim onlardır, bir də bir-iki barmaqla sayılası dostum. Şəhərdəki evi satıb, oğluma da, qızıma da ayrıca mənzil almışam, qarımla bu binada kirayənişin qalırıq. Xanımım əsl şirniyyat həvəskarı və ustasıdır. Evdə biş-düş edir, bəzən kafelərə, restoranlara da veririk. Azdan-çoxdan pensiya da alırıq. Şükür Allaha, alababat dolanırıq. İndi əlimdə bir iş var, qismət olsa, tamamlaya bilsəm, yaxşı qonorarı olmalıdır. Sadə və ucuz materiallardan, sənə deyim də, yastı çay daşlarından, əyri-üyrü, yararsız çubuqlardan hazırlanacaq. Şərti adı belə olacaq - “Unutma”. Yəni ki, sənə edilən yaxşılıqları, göstərilən xoş münasibəti yadında möhkəm saxla, əvəzini çıxa bilməsən də, heç olmasa, hafizəndə, ürəyində yaşat.
Sonra kişi zəndlə üzümə baxıb astadan pıçıldadı:
- Bilirəm, məlumatım var, sən də elə mənim taleyimi yaşayırsan...
...Səhər-səhər əl-üzümü yuyanda elə bil özümü tanımadım, axı... Güzgüdən təzə qonşumuz Elbrus Şahdağlinski baxırdı üzümə. Özü də ağıryana, mənalı-mənalı gülümsəyirdi. Doğrusu, baxışlarının ağırlığına dözə bilmədim, sakitcə güzgüdən aralandım.
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır
Xalq artisti deyir ki, rəqqasların səhnə ömrü çox qısa olur. Bu az müddətdə uğur qazanmaq, əsl sənətkar kimi yetişmək üçün daha çox zəhmət çəkmək lazımıdır
Rus Dram Teatrının aktyoru deyir ki. bölgə teatrlarında diplomlu aktyor və rejissor tapmaq müşkül məsələdir
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
Nadir Azməmmədov: “Təəssüf ki, indi rejissor olmaq, kino və serial çəkmək adiləşib, bəzən bunun məsuliyyətini dərk etmirlər”
