10:12 / 17-09-2024
Nazir keçmiş spikerin xanımını işdən çıxarıb
09:54 / 17-09-2024
Keçmiş vəkil Elman Paşayev yenə saxlanılıb
09:50 / 17-09-2024
Qırmızı və boz siyahıda olan iki terrorçu məhv edilib - Foto
09:37 / 17-09-2024
Tramp Bayden və Harrisi ittiham edir
09:21 / 17-09-2024
Bakıda təhlükəsizlik forumu keçirilib - Fotolar
09:07 / 17-09-2024
Trampa sui-qəsdə cəhd edən şəxsin saxlanma anı... - Video
08:54 / 17-09-2024
Oyun zamanı Türkiyəyə qarşı qeyri-etik hərəkət ediblər
08:40 / 17-09-2024
Paşinyan: Sülh Türkiyə və digər region ölkələri üçün də vacibdir
08:34 / 17-09-2024
Paşinyan: Azərbaycan və Ermənistan arasında sülh sazişinin 80 faizi hazırdır
08:09 / 17-09-2024
Bu gün güclü maqnit qasırğası olacaq
08:04 / 17-09-2024
Göyərtəsində üç nəfərin olduğu helikopter qəzaya uğrayıb
07:59 / 17-09-2024
Rusiya səfirliyinin əməkdaşı niyə saxlanılıb?
07:53 / 17-09-2024
11 yaşlı uşaq məktəblərdə kütləvi qətllərə hazırlaşırmış
07:50 / 17-09-2024
Kiyevin Rusiyadakı hədəflərə hücum hüququ var - Baş katib
07:45 / 17-09-2024
Tramp: Rusiya və Çin ABŞ-nın düşməni deyil
07:26 / 17-09-2024
Yerin tezliklə yeni kiçik peyki olacaq
23:08 / 16-09-2024
Göygöldə iki yaxın qohum bıçaqlanıb
22:49 / 16-09-2024
MSK seçki sənədlərini Konstitusiya Məhkəməsinə təqdim edib
20:26 / 16-09-2024
Qızıl dollara qənim kəsilib
19:23 / 16-09-2024
Stoltenberq: "NATO-ya üzv olana qədər Ukraynada sülh olmayacaq"
18:36 / 16-09-2024
Antoni Blinken İlham Əliyevə zəng edib
18:05 / 16-09-2024
ABŞ Rusiyanın dərinliklərinə raket atmağa icazə verə bilər
18:00 / 16-09-2024
Azərbaycan Rusiya XİN-ə nota verib
17:54 / 16-09-2024
Kübra Əliyeva: "Beş fəqərə sümüyüm sınıb"
17:36 / 16-09-2024
Sabiq deputata 9 il həbs cəzası istənilib
17:28 / 16-09-2024
Qarabağ zonasında 1115 hektar ərazi minadan təmizlənib
17:17 / 16-09-2024
Vəzifəli şəxslərə cinayət işi açılıb
17:09 / 16-09-2024
Sergey Şoyqu Suriyada Bəşər Əsədlə görüşüb
16:56 / 16-09-2024
Sahib Alıyevin qohumu həbs edilib
16:33 / 16-09-2024
Leysan olacaq, çaylardan sel keçəcək
18:51 / 13-09-2024
64 məktəb direktoru vəzifədən azad olunub
12:11 / 12-09-2024
Məhkəmə AXCP sədri Əli Kərimli barəsində qərar verib
00:07 / 14-09-2024
Gəncədə 18 yaşlı qadın bıçaqlanıb
11:37 / 13-09-2024
Putinin Türkiyəyə yubanan səfəri…- Səbəb nədir?
10:13 / 13-09-2024
Təhsillə bağlı şirkətlər əhalini aldadır - Xəbərdarlıq
18:01 / 14-09-2024
Hərbçimiz güllələnib
11:29 / 12-09-2024
Ən çox şikayət edilən banklar: “Yelo Bank”, “Bank of Baku”, “BTB Bank”...
12:01 / 12-09-2024
Mərkəzi Bank: "Hazırda neftin qiyməti ilə bağlı narahatlıq yoxdur"
11:42 / 12-09-2024
Pensiya və maaşlarda artım olacaq
14:38 / 12-09-2024
Aparıcı Pərvanə Tahirqızı ARB kanalı ilə yollarını ayırıb
08:01 / 13-09-2024
"Formula 1" üzrə Azərbaycan Qran-prisinə start verilir
00:17 / 15-09-2024
Bakının erməni-bolşevik işğalından azad olunmasından 106 il ötür
Xatirələr yaddaşa dönəndə... - Akif Cabbarlı yazır
Tarix: 02-11-2020 13:47 | Bölmə: Akif CABBARLI
Noyabrın 6-sı ölkədə teleradio işçilərinin peşə bayramıdır. 1926-cı ilin həmin günü paytaxtın küçə və meydanlarında quraşdırılmış reproduktorlardan ilk dəfə “Danışır Bakı” çağırışı səslənib və otuz il sonra - 1956-cı ilin 14 fevralında evlərimizdəki “sehirli qutudan” “Göstərir Bakı” sözləri bütün Azərbaycan boyu qanad açıb, pərvazlanıb. Ömrünün yarıdan çoxunu radio və televiziya jurnalistikasına həsr etmiş bir insan və elektron medianın uğurlarına sevinən, çətinliklərinə dözən və inkişafına az-çox dəstək olan qələm adamlarından biri kimi Azərbaycan Televiziyası və Radiosunda çalışdığım dövrdə ustadlardan eşitdiyim, habelə şahidi və iştirakçısı olduğum saysız-hesabsız xoş, məzəli əhvalatlar var ki, bu gün də öz təravətini saxlayır və güman edirəm ki, müasirlərimiz tərəfindən maraqla qarşılanacaq.
Beləliklə...
“Əmək bulaq kimi qaynayır”
Ötən əsrin yetmişinci illərinin axırlarında - dəqiq tarixi yadımda deyil - Radionun “Xəbərlər” Baş redaksiyasının Baş redaktoru Valid Sənani üç gənc müxbirə - Heydər Zeynaoğluna, Tahir Abbaslıya və bu sətirlərin müəllifinə tapşırıq verdi ki, zəhmət çəkin, durun gedin hərəniz bir müəssisədən reportaj hazırlayıb gətirin, bekarçılıq fayda verməz. İsti yay günündə, kondisionerli otaqda pürrəngi çaydan içib iş gününün axırını gözləyən cavan reportyorların təbii ki, ağır səsyazan aparatla neçə avtobus dəyişə-dəyişə reportaj dalınca getməyə həvəsləri yox idi və baş redaktorun tapşırığını yerinə yetirməmək də mümkün deyildi.
Yaraqlanıb-yasaqlanıb düşdük yolun ağına. Amma elə komitənin həyətindəcə ayaqüstü məşvərət elədik və qərara gəldik ki, o dövr üçün dəbdə olan, məqbul sayılan və eyni zamanda zəhlətökən cümlələrdən gen-bol istifadə edək. Bilirdik ki, olduqca savadlı və novator insan olan Valid müəllimin bu cür stereotiplərdən, döyənək ifadələrdən zəndi-zəhləsi gedir. Beləliklə, hər üçümüz guya acıq çıxırmışıq kimi üç-beş dəqiqəlik reportajda azından dörd-beş dəfə “əmək bulaq kimi qaynayırdı” cümləsini işlətdik. Bu ifadəni öz mətnimizdə, həm də müsahibimizin çıxışında zorla da olsa yerləşdirdik. Reportajları efirqabağı dinlətmək və “viza” almaq üçün Valid müəllimin otağına gəldik. O, hər üç reportajı səbirlə dinlədi, efirə imzaladı və fikrini bu cür ifadə elədi: “Gedin montaj otağında o bulaqların suyunu bir balaca azaldın, yadınızdan çıxarmayın ki, bulaqlar kənddə olur, şəhərdə bulaq-zad nə gəzir”.
“Bəndənizin familiyası nədir?”
Günlərin birində Valid müəllim “Ədəbiyyat və incəsənət” qəzetinin efir xülasəsi üçün qonorar yazmağı redaksiyanın əməkdaşı Cəbrayıl İmanquliyevdən xahiş edir. Cəbrayıl soruşur ki, qonorar kimin adına yazılacaq. Valid müəlim də şirin Bakı ləhcəsi ilə qayıdıb deyir ki, alə, bilmirsən kimə yazılacaq? Əlbəttə ki, bəndənizə.
Beş-on dəqiqə keçir, Cəbrayıl müəllim qayıdıb əlindəki qonorar kağızını Valid Sənaninin stolunun üstünə qoyur və deyir ki, ay müdir, xahiş edirəm, Bəndəniz müəllimin familiyasını, bir də ünvanını verin, işimi tamamlayım.
...Açıqlamağa ehtiyac varmı?
“Bizə də süd ayırın”
Ötən əsrin 70-ci illərində Dövlət Teleradio Verilişləri Komitəsinin rəhbərliyi səviyyəsində keçirilən növbəti iclasların birində texniki və ekoloji cəhətdən zərərli hesab olunan sahələrdə çalışan əməkdaşların problemləri müzakirə olunur. Komitə rəhbəri o dövr üçün aktual hesab olunan bir çox məsələlərin, o cümlədən işçilərə hər gün yarım litr süd verilməsinin tezliklə həllini müvafiq şöbəyə tapşırır. Bu vaxt “Ermənicə verilişlər” redaksiyasının baş rejissoru, olduqca baməzə və zarafatcıl insan kimi tanınan Arif Mədətov icazə alıb ayağa qalxır:
- Yoldaş sədr, xahiş edirəm, göstəriş verin, mənə də gündəlik süd payı ayrılsın. Axı, mən ermənilərlə işləyirəm...
Təsəvvür edirsinizmi, bu sözləri o dövrdə işlətmək yalnız yumorun gücündə deyildi...
“3 necə 4 oldu”
Azərbaycan Radiosunun flaqmanlarından olan Hidayət Səfərli (nəğməkar şair İslam Səfərlinin kiçik qardaşı) Daşkəsəndən ezamiyyətdən qayıdır. O, dağlar şəhərindən hazırladığı reportajları efirə imzalatmaq üçün baş redaktor Hacı Hacıyevə təqdim edir. Reportajların biri son illər mədənlərdə aşkar edilən yeni mərmər növlərindən bəhs edirmiş. Hidayət müəllimin təzə məhsulların sayını bildirmək üçün işlətdiyi “üç cür mərmər” ifadəsi əməlli-başlı müzakirə mövzusuna çevrilir. Naxçıvanlılara xas olan şirin ləhcə özünü açıq-aşkar göstərir və Hacı müəllim bu ifadənin daha səlis, rəvan işlənməsi üçün müəllifi iki-üç dəfə səsyazma studiyasına göndərir. Axırda Hidayət müəllim bu işin çarəsini özünəməxsus tərzdə tapır - “üç cür”ü “dörd cür” oxuyur və canını tələbkar redaktorun əlindən birtəhər qurtarır. Hacı müəllim də qayıdıb deyir ki, Hidayət, düz elədin, sən gələndən bəri yəqin ki, dördüncü növ mərməri də tapıblar.
“Məni oradan itələyənin...”
Bakı bulvarındakı məşhur “Saat qülləsi” bir zamanlar paraşütdən tullananların yarışı üçün də istifadə olunurdu. Günlərin birində Radionun ən operativ müxbirlərindən sayılan Altay Zahidov bu yarışlardan reportaj hazırlamaq üçün qüllənin altında dayanır. İlk tullanan idmançıya yaxınlaşıb təəssüratını soruşur. İdmançı da rus olur, amma tövşüyə-tövşüyə əlilə mikrofonu qapadıb yağlı və qısaca bir intervyu verir - Müəllim, məni oradan itələyənin lap elə...
“Hədə bahasına başa gələn müsahibə”
“Günün ekranı” xəbərlər proqramının Baş redaktoru Ənvər Qafarlı bir gün gənc və istedadlı telejurnalist Tahir Aydınoğlunu yeni tikintilərdən reportaj hazırlamağa göndərir. Tahir obyektin iş icraçısı ilə sonuncu-doqquzuncu mərtəbədə çəkilişini tamamlayıb həmsöhbətindən xahiş edir ki, beş-altı cümləlik müsahibə də versin, süjet hazır olsun. İndiyə baxmayın, sovet dövrü təbii, səmimi intervyu almaq olduqca müşkül məsələ idi. Adamlar danışmaqda çətinlik çəkir, uzaqbaşı əvvəlcədən hazırlanan mətnləri güc-bəla əzbərləyib könülsüzcəsinə nə isə çox məzmunsuz, bəsit müsahibə ilə canlarını qurtarırdılar. Tahir də çalışır ki, qısa da olsa müsahibi təbii danışsın, fikrini lakonik çatdırsın. Amma onun istəyi heç cür alınmır. Belə olduqda Tahir arıq, uzundraz iş icraçısının yaxasından yapışır (bu işdə ona kino-operator da kömək edir) və qəti şəkildə bildirir ki, ya danışmalısan, ya da köməkləşib səni doqquzuncu mərtəbədən atırıq yerə. Bunu da texniki qəza kimi camaata özümüz çatdırarıq. Tahirin əslində zarafatla dediyi sözləri iş icraçısı gerçək kimi qəbul edir və gözlənildiyindən də artıq dərəcədə bülbül kimi ötür. Müsahibə elə alınmışdı ki, ertəsi gün səhər toplantısında onu Baş redaktor hamımıza nümunə kimi göstərdi və dedi ki, çalışın, siz də belə müsahibələr ala biləsiniz.
“Gəlsin yox, gəlsinlər ey...”
“Günün ekranı” xəbərlər proqramının çəkiliş qrupu pambıq yığımının qızğın çağında İmişliyə gedir. Rayon partiya komitəsinin məsul işçisi ilə bir neçə kolxozda çəkiliş aparandan sonra sərin kölgəliklərin birində televiziya əməkdaşlarına qonaqlıq verilir. Süfrəyə hər cür nemət düzülür, nədənsə araq qoyulmur. Heç demə, raykom işçisi Bakıdan gələn qonaqlardan abır edirmiş, utanırmış. Ona görə də spirtli içkinin qoyulmasını məsləhət bilməyibmiş.
Nə isə. Dadlı yeməklər soyuyub qalır, müxbir də, kino-operator da könülsüz salatdan-zaddan yeyib başlarını qatırlar. Xidmətçi ayıq adam olur, növbəti yanaşmada məsul işçidən parolla soruşur:
- Müəllim, bəlkə... gəlsin?
Elə bil himə bənd olan kino-operator çinar boylu Çinar dimdik ayağa qalxıb ucadan hayqırır:
- Alə, gəlsin yox ee, gəlsinlər...
Açması: - “Yəqin ki, bir butulka ilə kar aşmaz, əmioğlu!”.
P.S. Danışdıqlarım kimi əhvalatlar, bundan da maraqlıları çoxdur. İnşallah, ömür vəfa eləsə, yenə yazaram. Sözümün canı isə odur ki, bu əhvalatların iştirakçılarının, müşahidəçilərinin bəziləri dünyasını dəyişib, Haqq dərgahına qovuşublar. Ruhları şad olsun. Qalanlarımıza da Allah ömür versin, məsləhət bildikləri, şahidi olduqları məzəli əhvalatları yazsınlar, ortaya çıxarsınlar. Bütün bunlar bir könül xoşluğu, həm də gənclərə bir örnək olardı. İndiki cavanlar düz yoldadırlar, professional jurnalistikamızın sirlərinə dərindən yiyələnirlər. Azərbaycan Televiziyası və Radiosu, elə digər kanallarımız da yaddaqalan uğurlara imza atır, Vətənin şanlı salnaməsinə yeni-yeni səhifələr yazırlar. Ancaq unudulmamalıdır ki, şux zarafatlar, sağlam yumor insan ömrünü uzadan, yeni yaradıcılıq uğurlarına impuls verən amillərdəndir.
Bayramınız mübarək, əziz həmkarlarım, gənc və perspektivli teleradio əməkdaşları! İşləriniz uğurlu olsun!
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 02-11-2020 13:47 | Bölmə: Akif CABBARLI
Noyabrın 6-sı ölkədə teleradio işçilərinin peşə bayramıdır. 1926-cı ilin həmin günü paytaxtın küçə və meydanlarında quraşdırılmış reproduktorlardan ilk dəfə “Danışır Bakı” çağırışı səslənib və otuz il sonra - 1956-cı ilin 14 fevralında evlərimizdəki “sehirli qutudan” “Göstərir Bakı” sözləri bütün Azərbaycan boyu qanad açıb, pərvazlanıb. Ömrünün yarıdan çoxunu radio və televiziya jurnalistikasına həsr etmiş bir insan və elektron medianın uğurlarına sevinən, çətinliklərinə dözən və inkişafına az-çox dəstək olan qələm adamlarından biri kimi Azərbaycan Televiziyası və Radiosunda çalışdığım dövrdə ustadlardan eşitdiyim, habelə şahidi və iştirakçısı olduğum saysız-hesabsız xoş, məzəli əhvalatlar var ki, bu gün də öz təravətini saxlayır və güman edirəm ki, müasirlərimiz tərəfindən maraqla qarşılanacaq.
Beləliklə...
“Əmək bulaq kimi qaynayır”
Ötən əsrin yetmişinci illərinin axırlarında - dəqiq tarixi yadımda deyil - Radionun “Xəbərlər” Baş redaksiyasının Baş redaktoru Valid Sənani üç gənc müxbirə - Heydər Zeynaoğluna, Tahir Abbaslıya və bu sətirlərin müəllifinə tapşırıq verdi ki, zəhmət çəkin, durun gedin hərəniz bir müəssisədən reportaj hazırlayıb gətirin, bekarçılıq fayda verməz. İsti yay günündə, kondisionerli otaqda pürrəngi çaydan içib iş gününün axırını gözləyən cavan reportyorların təbii ki, ağır səsyazan aparatla neçə avtobus dəyişə-dəyişə reportaj dalınca getməyə həvəsləri yox idi və baş redaktorun tapşırığını yerinə yetirməmək də mümkün deyildi.
Yaraqlanıb-yasaqlanıb düşdük yolun ağına. Amma elə komitənin həyətindəcə ayaqüstü məşvərət elədik və qərara gəldik ki, o dövr üçün dəbdə olan, məqbul sayılan və eyni zamanda zəhlətökən cümlələrdən gen-bol istifadə edək. Bilirdik ki, olduqca savadlı və novator insan olan Valid müəllimin bu cür stereotiplərdən, döyənək ifadələrdən zəndi-zəhləsi gedir. Beləliklə, hər üçümüz guya acıq çıxırmışıq kimi üç-beş dəqiqəlik reportajda azından dörd-beş dəfə “əmək bulaq kimi qaynayırdı” cümləsini işlətdik. Bu ifadəni öz mətnimizdə, həm də müsahibimizin çıxışında zorla da olsa yerləşdirdik. Reportajları efirqabağı dinlətmək və “viza” almaq üçün Valid müəllimin otağına gəldik. O, hər üç reportajı səbirlə dinlədi, efirə imzaladı və fikrini bu cür ifadə elədi: “Gedin montaj otağında o bulaqların suyunu bir balaca azaldın, yadınızdan çıxarmayın ki, bulaqlar kənddə olur, şəhərdə bulaq-zad nə gəzir”.
“Bəndənizin familiyası nədir?”
Günlərin birində Valid müəllim “Ədəbiyyat və incəsənət” qəzetinin efir xülasəsi üçün qonorar yazmağı redaksiyanın əməkdaşı Cəbrayıl İmanquliyevdən xahiş edir. Cəbrayıl soruşur ki, qonorar kimin adına yazılacaq. Valid müəlim də şirin Bakı ləhcəsi ilə qayıdıb deyir ki, alə, bilmirsən kimə yazılacaq? Əlbəttə ki, bəndənizə.
Beş-on dəqiqə keçir, Cəbrayıl müəllim qayıdıb əlindəki qonorar kağızını Valid Sənaninin stolunun üstünə qoyur və deyir ki, ay müdir, xahiş edirəm, Bəndəniz müəllimin familiyasını, bir də ünvanını verin, işimi tamamlayım.
...Açıqlamağa ehtiyac varmı?
“Bizə də süd ayırın”
Ötən əsrin 70-ci illərində Dövlət Teleradio Verilişləri Komitəsinin rəhbərliyi səviyyəsində keçirilən növbəti iclasların birində texniki və ekoloji cəhətdən zərərli hesab olunan sahələrdə çalışan əməkdaşların problemləri müzakirə olunur. Komitə rəhbəri o dövr üçün aktual hesab olunan bir çox məsələlərin, o cümlədən işçilərə hər gün yarım litr süd verilməsinin tezliklə həllini müvafiq şöbəyə tapşırır. Bu vaxt “Ermənicə verilişlər” redaksiyasının baş rejissoru, olduqca baməzə və zarafatcıl insan kimi tanınan Arif Mədətov icazə alıb ayağa qalxır:
- Yoldaş sədr, xahiş edirəm, göstəriş verin, mənə də gündəlik süd payı ayrılsın. Axı, mən ermənilərlə işləyirəm...
Təsəvvür edirsinizmi, bu sözləri o dövrdə işlətmək yalnız yumorun gücündə deyildi...
“3 necə 4 oldu”
Azərbaycan Radiosunun flaqmanlarından olan Hidayət Səfərli (nəğməkar şair İslam Səfərlinin kiçik qardaşı) Daşkəsəndən ezamiyyətdən qayıdır. O, dağlar şəhərindən hazırladığı reportajları efirə imzalatmaq üçün baş redaktor Hacı Hacıyevə təqdim edir. Reportajların biri son illər mədənlərdə aşkar edilən yeni mərmər növlərindən bəhs edirmiş. Hidayət müəllimin təzə məhsulların sayını bildirmək üçün işlətdiyi “üç cür mərmər” ifadəsi əməlli-başlı müzakirə mövzusuna çevrilir. Naxçıvanlılara xas olan şirin ləhcə özünü açıq-aşkar göstərir və Hacı müəllim bu ifadənin daha səlis, rəvan işlənməsi üçün müəllifi iki-üç dəfə səsyazma studiyasına göndərir. Axırda Hidayət müəllim bu işin çarəsini özünəməxsus tərzdə tapır - “üç cür”ü “dörd cür” oxuyur və canını tələbkar redaktorun əlindən birtəhər qurtarır. Hacı müəllim də qayıdıb deyir ki, Hidayət, düz elədin, sən gələndən bəri yəqin ki, dördüncü növ mərməri də tapıblar.
“Məni oradan itələyənin...”
Bakı bulvarındakı məşhur “Saat qülləsi” bir zamanlar paraşütdən tullananların yarışı üçün də istifadə olunurdu. Günlərin birində Radionun ən operativ müxbirlərindən sayılan Altay Zahidov bu yarışlardan reportaj hazırlamaq üçün qüllənin altında dayanır. İlk tullanan idmançıya yaxınlaşıb təəssüratını soruşur. İdmançı da rus olur, amma tövşüyə-tövşüyə əlilə mikrofonu qapadıb yağlı və qısaca bir intervyu verir - Müəllim, məni oradan itələyənin lap elə...
“Hədə bahasına başa gələn müsahibə”
“Günün ekranı” xəbərlər proqramının Baş redaktoru Ənvər Qafarlı bir gün gənc və istedadlı telejurnalist Tahir Aydınoğlunu yeni tikintilərdən reportaj hazırlamağa göndərir. Tahir obyektin iş icraçısı ilə sonuncu-doqquzuncu mərtəbədə çəkilişini tamamlayıb həmsöhbətindən xahiş edir ki, beş-altı cümləlik müsahibə də versin, süjet hazır olsun. İndiyə baxmayın, sovet dövrü təbii, səmimi intervyu almaq olduqca müşkül məsələ idi. Adamlar danışmaqda çətinlik çəkir, uzaqbaşı əvvəlcədən hazırlanan mətnləri güc-bəla əzbərləyib könülsüzcəsinə nə isə çox məzmunsuz, bəsit müsahibə ilə canlarını qurtarırdılar. Tahir də çalışır ki, qısa da olsa müsahibi təbii danışsın, fikrini lakonik çatdırsın. Amma onun istəyi heç cür alınmır. Belə olduqda Tahir arıq, uzundraz iş icraçısının yaxasından yapışır (bu işdə ona kino-operator da kömək edir) və qəti şəkildə bildirir ki, ya danışmalısan, ya da köməkləşib səni doqquzuncu mərtəbədən atırıq yerə. Bunu da texniki qəza kimi camaata özümüz çatdırarıq. Tahirin əslində zarafatla dediyi sözləri iş icraçısı gerçək kimi qəbul edir və gözlənildiyindən də artıq dərəcədə bülbül kimi ötür. Müsahibə elə alınmışdı ki, ertəsi gün səhər toplantısında onu Baş redaktor hamımıza nümunə kimi göstərdi və dedi ki, çalışın, siz də belə müsahibələr ala biləsiniz.
“Gəlsin yox, gəlsinlər ey...”
“Günün ekranı” xəbərlər proqramının çəkiliş qrupu pambıq yığımının qızğın çağında İmişliyə gedir. Rayon partiya komitəsinin məsul işçisi ilə bir neçə kolxozda çəkiliş aparandan sonra sərin kölgəliklərin birində televiziya əməkdaşlarına qonaqlıq verilir. Süfrəyə hər cür nemət düzülür, nədənsə araq qoyulmur. Heç demə, raykom işçisi Bakıdan gələn qonaqlardan abır edirmiş, utanırmış. Ona görə də spirtli içkinin qoyulmasını məsləhət bilməyibmiş.
Nə isə. Dadlı yeməklər soyuyub qalır, müxbir də, kino-operator da könülsüz salatdan-zaddan yeyib başlarını qatırlar. Xidmətçi ayıq adam olur, növbəti yanaşmada məsul işçidən parolla soruşur:
- Müəllim, bəlkə... gəlsin?
Elə bil himə bənd olan kino-operator çinar boylu Çinar dimdik ayağa qalxıb ucadan hayqırır:
- Alə, gəlsin yox ee, gəlsinlər...
Açması: - “Yəqin ki, bir butulka ilə kar aşmaz, əmioğlu!”.
P.S. Danışdıqlarım kimi əhvalatlar, bundan da maraqlıları çoxdur. İnşallah, ömür vəfa eləsə, yenə yazaram. Sözümün canı isə odur ki, bu əhvalatların iştirakçılarının, müşahidəçilərinin bəziləri dünyasını dəyişib, Haqq dərgahına qovuşublar. Ruhları şad olsun. Qalanlarımıza da Allah ömür versin, məsləhət bildikləri, şahidi olduqları məzəli əhvalatları yazsınlar, ortaya çıxarsınlar. Bütün bunlar bir könül xoşluğu, həm də gənclərə bir örnək olardı. İndiki cavanlar düz yoldadırlar, professional jurnalistikamızın sirlərinə dərindən yiyələnirlər. Azərbaycan Televiziyası və Radiosu, elə digər kanallarımız da yaddaqalan uğurlara imza atır, Vətənin şanlı salnaməsinə yeni-yeni səhifələr yazırlar. Ancaq unudulmamalıdır ki, şux zarafatlar, sağlam yumor insan ömrünü uzadan, yeni yaradıcılıq uğurlarına impuls verən amillərdəndir.
Bayramınız mübarək, əziz həmkarlarım, gənc və perspektivli teleradio əməkdaşları! İşləriniz uğurlu olsun!
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır
Deputatlığa namizəd Milli Məclisdə təmsil etmək istədiyi bölgənin problemlərinin təsnifatını artıq ağlına yazıb və işə nədən başlayacağını sıralayıb
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
“Tənha insanın monoloqu”nun ssenari müəllifi və rejissoru deyir ki, kinomuzu yaşatmaq və irəli aparmaq üçün film istehsalını artırmalı və onun bazarını düşünməliyik
Mirəli Sarızadə: “Gənc yaşımda arzum həyata keçdi, inşallah, yeni mövsümdə teatrımızın səhnəsində də Məcnun obrazı ilə tamaşaçılar qarşısına çıxacam”
Zamanla özünü kəşf edən Aygün Fətullayeva hər premyeradan sonra suallara cavab axtarır
