23:20 / 03-07-2025
Günay Qurbanova yenidən Avropa çempionu olub
22:38 / 03-07-2025
Azərbaycan, Özbəkistan və Qırğızıstan prezidentləri Şahbulaq qalasında olublar - Foto
21:10 / 03-07-2025
Dövlət başçıları Qarabağ atlarının “Zəfər” şousunu izləyiblər - Fotolar
19:57 / 03-07-2025
"Sputnik-Azərbaycan" işi: beş nəfər barəsində polis nəzarəti qətimkan tədbiri seçilib
19:05 / 03-07-2025
Azərbaycan və Qırğızıstan prezidentləri Ağdamın Xıdırlı kəndində olublar - (Yenilənib) - Fotolar
18:17 / 03-07-2025
Peşə tanınması: 179 namizəd keçid balını toplaya bilməyib
18:01 / 03-07-2025
Paşinyanın partiyası müxalifəti terrorçulara köməkdə ittiham edir
17:43 / 03-07-2025
"Qəbələ" Futbol Akademiyası fəaliyyətini dayandırıb
17:19 / 03-07-2025
Rusiya aktivlərinin müsadirəsi üçün layihə hazırlayıblar
16:47 / 03-07-2025
Azərbaycan dili üzrə test imtahanının nəticələri elan olunub
16:37 / 03-07-2025
Çempionlar Liqası: "Araz-Naxçıvan"ın rəqibləri müəyyənləşib
16:31 / 03-07-2025
Abituriyentlərin şikayətləri araşdırılıb
16:12 / 03-07-2025
Beyləqanda 16 yaşlı oğlan kanalda batıb
16:01 / 03-07-2025
Şahbaz Şərifin Azərbaycana səfəri başlayıb
15:55 / 03-07-2025
Azərbaycan və Özbəkistan prezidentləri Xankəndidə fabrikin fəaliyyəti ilə tanış olublar
15:43 / 03-07-2025
Güclü külək əsəcək - Xəbərdarlıq
15:25 / 03-07-2025
Admiral ruslarla bağlı xəbərdarlıq edir
15:06 / 03-07-2025
Qırğızıstan prezidenti Azərbaycana işgüzar səfərə gəlib - Yenilənib
15:04 / 03-07-2025
İlham Əliyev Rəşid Meredovu qəbul edib - Fotolar
14:55 / 03-07-2025
ABŞ qoşunlarını Avropadan çıxaracaqlar
14:40 / 03-07-2025
İlham Əliyev Qarabağa səfər edib - (Yenilənib+) - Fotolar
14:34 / 03-07-2025
İki prezident Füzuli rayonuna səfər edib - Foto
14:29 / 03-07-2025
Ruslar sosial binaları vurub, ölən və yaralılar var
14:23 / 03-07-2025
Konstitusiya Məhkəməsinə yeni hakimlər təyin olunacaq
13:52 / 03-07-2025
İsrail iki ölkə barədə Rusiya ilə gizli danışıqlar aparıb
13:43 / 03-07-2025
Məhkəmə Vüqar Səfərli ilə bağlı qərar verib
13:08 / 03-07-2025
Ermənistan Türkiyə ilə münasibətləri normallaşdırmağa çalışır
13:16 / 29-06-2025
Putin Rusiyada şovinizmi qızışdırır
17:57 / 30-06-2025
Bakıda əməliyyat: FTX-nın iki əməkdaşı saxlanılıb - (Yenilənib) - Fotolar
15:08 / 30-06-2025
Professor: Şovinizm Rusiyanı uçuruma aparır
21:03 / 30-06-2025
Rusiyada öldürülən qardaşların cənazəsi Azərbaycana gətirilib - (Yenilənib)
13:20 / 29-06-2025
Rezidenturaya qəbul imtahanı keçirilib - (Yenilənib)
13:01 / 01-07-2025
Ərdoğan “ikinci vətən”indən niyə küsüb?
13:16 / 02-07-2025
Mədəniyyət nazirinə kulturoloji tövsiyə - Akif Əli yazır
00:40 / 29-06-2025
Aleksey Overçukun Azərbaycana səfəri ləğv olunub
14:15 / 30-06-2025
Qarabağa növbəti köç karvanı gedib - (Yenilənib)
23:57 / 28-06-2025
Yekaterinburqda işgəncə görən azərbaycanlı: "Kafeyə basqın edib, bizi döyə-döyə kabab bişirtdirdilər”
12:56 / 29-06-2025
Rusiyanın Azərbaycanda keçiriləcək mədəniyyət tədbirləri ləğv edilib
11:03 / 30-06-2025
Rusiya ilə bağlı dəhşətli statistika açıqlanıb
Xatirələr yaddaşa dönəndə... - Akif Cabbarlı yazır
Tarix: 02-11-2020 13:47 | Bölmə: Akif CABBARLI
Noyabrın 6-sı ölkədə teleradio işçilərinin peşə bayramıdır. 1926-cı ilin həmin günü paytaxtın küçə və meydanlarında quraşdırılmış reproduktorlardan ilk dəfə “Danışır Bakı” çağırışı səslənib və otuz il sonra - 1956-cı ilin 14 fevralında evlərimizdəki “sehirli qutudan” “Göstərir Bakı” sözləri bütün Azərbaycan boyu qanad açıb, pərvazlanıb. Ömrünün yarıdan çoxunu radio və televiziya jurnalistikasına həsr etmiş bir insan və elektron medianın uğurlarına sevinən, çətinliklərinə dözən və inkişafına az-çox dəstək olan qələm adamlarından biri kimi Azərbaycan Televiziyası və Radiosunda çalışdığım dövrdə ustadlardan eşitdiyim, habelə şahidi və iştirakçısı olduğum saysız-hesabsız xoş, məzəli əhvalatlar var ki, bu gün də öz təravətini saxlayır və güman edirəm ki, müasirlərimiz tərəfindən maraqla qarşılanacaq.
Beləliklə...
“Əmək bulaq kimi qaynayır”
Ötən əsrin yetmişinci illərinin axırlarında - dəqiq tarixi yadımda deyil - Radionun “Xəbərlər” Baş redaksiyasının Baş redaktoru Valid Sənani üç gənc müxbirə - Heydər Zeynaoğluna, Tahir Abbaslıya və bu sətirlərin müəllifinə tapşırıq verdi ki, zəhmət çəkin, durun gedin hərəniz bir müəssisədən reportaj hazırlayıb gətirin, bekarçılıq fayda verməz. İsti yay günündə, kondisionerli otaqda pürrəngi çaydan içib iş gününün axırını gözləyən cavan reportyorların təbii ki, ağır səsyazan aparatla neçə avtobus dəyişə-dəyişə reportaj dalınca getməyə həvəsləri yox idi və baş redaktorun tapşırığını yerinə yetirməmək də mümkün deyildi.
Yaraqlanıb-yasaqlanıb düşdük yolun ağına. Amma elə komitənin həyətindəcə ayaqüstü məşvərət elədik və qərara gəldik ki, o dövr üçün dəbdə olan, məqbul sayılan və eyni zamanda zəhlətökən cümlələrdən gen-bol istifadə edək. Bilirdik ki, olduqca savadlı və novator insan olan Valid müəllimin bu cür stereotiplərdən, döyənək ifadələrdən zəndi-zəhləsi gedir. Beləliklə, hər üçümüz guya acıq çıxırmışıq kimi üç-beş dəqiqəlik reportajda azından dörd-beş dəfə “əmək bulaq kimi qaynayırdı” cümləsini işlətdik. Bu ifadəni öz mətnimizdə, həm də müsahibimizin çıxışında zorla da olsa yerləşdirdik. Reportajları efirqabağı dinlətmək və “viza” almaq üçün Valid müəllimin otağına gəldik. O, hər üç reportajı səbirlə dinlədi, efirə imzaladı və fikrini bu cür ifadə elədi: “Gedin montaj otağında o bulaqların suyunu bir balaca azaldın, yadınızdan çıxarmayın ki, bulaqlar kənddə olur, şəhərdə bulaq-zad nə gəzir”.
“Bəndənizin familiyası nədir?”
Günlərin birində Valid müəllim “Ədəbiyyat və incəsənət” qəzetinin efir xülasəsi üçün qonorar yazmağı redaksiyanın əməkdaşı Cəbrayıl İmanquliyevdən xahiş edir. Cəbrayıl soruşur ki, qonorar kimin adına yazılacaq. Valid müəlim də şirin Bakı ləhcəsi ilə qayıdıb deyir ki, alə, bilmirsən kimə yazılacaq? Əlbəttə ki, bəndənizə.
Beş-on dəqiqə keçir, Cəbrayıl müəllim qayıdıb əlindəki qonorar kağızını Valid Sənaninin stolunun üstünə qoyur və deyir ki, ay müdir, xahiş edirəm, Bəndəniz müəllimin familiyasını, bir də ünvanını verin, işimi tamamlayım.
...Açıqlamağa ehtiyac varmı?
“Bizə də süd ayırın”
Ötən əsrin 70-ci illərində Dövlət Teleradio Verilişləri Komitəsinin rəhbərliyi səviyyəsində keçirilən növbəti iclasların birində texniki və ekoloji cəhətdən zərərli hesab olunan sahələrdə çalışan əməkdaşların problemləri müzakirə olunur. Komitə rəhbəri o dövr üçün aktual hesab olunan bir çox məsələlərin, o cümlədən işçilərə hər gün yarım litr süd verilməsinin tezliklə həllini müvafiq şöbəyə tapşırır. Bu vaxt “Ermənicə verilişlər” redaksiyasının baş rejissoru, olduqca baməzə və zarafatcıl insan kimi tanınan Arif Mədətov icazə alıb ayağa qalxır:
- Yoldaş sədr, xahiş edirəm, göstəriş verin, mənə də gündəlik süd payı ayrılsın. Axı, mən ermənilərlə işləyirəm...
Təsəvvür edirsinizmi, bu sözləri o dövrdə işlətmək yalnız yumorun gücündə deyildi...
“3 necə 4 oldu”
Azərbaycan Radiosunun flaqmanlarından olan Hidayət Səfərli (nəğməkar şair İslam Səfərlinin kiçik qardaşı) Daşkəsəndən ezamiyyətdən qayıdır. O, dağlar şəhərindən hazırladığı reportajları efirə imzalatmaq üçün baş redaktor Hacı Hacıyevə təqdim edir. Reportajların biri son illər mədənlərdə aşkar edilən yeni mərmər növlərindən bəhs edirmiş. Hidayət müəllimin təzə məhsulların sayını bildirmək üçün işlətdiyi “üç cür mərmər” ifadəsi əməlli-başlı müzakirə mövzusuna çevrilir. Naxçıvanlılara xas olan şirin ləhcə özünü açıq-aşkar göstərir və Hacı müəllim bu ifadənin daha səlis, rəvan işlənməsi üçün müəllifi iki-üç dəfə səsyazma studiyasına göndərir. Axırda Hidayət müəllim bu işin çarəsini özünəməxsus tərzdə tapır - “üç cür”ü “dörd cür” oxuyur və canını tələbkar redaktorun əlindən birtəhər qurtarır. Hacı müəllim də qayıdıb deyir ki, Hidayət, düz elədin, sən gələndən bəri yəqin ki, dördüncü növ mərməri də tapıblar.
“Məni oradan itələyənin...”
Bakı bulvarındakı məşhur “Saat qülləsi” bir zamanlar paraşütdən tullananların yarışı üçün də istifadə olunurdu. Günlərin birində Radionun ən operativ müxbirlərindən sayılan Altay Zahidov bu yarışlardan reportaj hazırlamaq üçün qüllənin altında dayanır. İlk tullanan idmançıya yaxınlaşıb təəssüratını soruşur. İdmançı da rus olur, amma tövşüyə-tövşüyə əlilə mikrofonu qapadıb yağlı və qısaca bir intervyu verir - Müəllim, məni oradan itələyənin lap elə...
“Hədə bahasına başa gələn müsahibə”
“Günün ekranı” xəbərlər proqramının Baş redaktoru Ənvər Qafarlı bir gün gənc və istedadlı telejurnalist Tahir Aydınoğlunu yeni tikintilərdən reportaj hazırlamağa göndərir. Tahir obyektin iş icraçısı ilə sonuncu-doqquzuncu mərtəbədə çəkilişini tamamlayıb həmsöhbətindən xahiş edir ki, beş-altı cümləlik müsahibə də versin, süjet hazır olsun. İndiyə baxmayın, sovet dövrü təbii, səmimi intervyu almaq olduqca müşkül məsələ idi. Adamlar danışmaqda çətinlik çəkir, uzaqbaşı əvvəlcədən hazırlanan mətnləri güc-bəla əzbərləyib könülsüzcəsinə nə isə çox məzmunsuz, bəsit müsahibə ilə canlarını qurtarırdılar. Tahir də çalışır ki, qısa da olsa müsahibi təbii danışsın, fikrini lakonik çatdırsın. Amma onun istəyi heç cür alınmır. Belə olduqda Tahir arıq, uzundraz iş icraçısının yaxasından yapışır (bu işdə ona kino-operator da kömək edir) və qəti şəkildə bildirir ki, ya danışmalısan, ya da köməkləşib səni doqquzuncu mərtəbədən atırıq yerə. Bunu da texniki qəza kimi camaata özümüz çatdırarıq. Tahirin əslində zarafatla dediyi sözləri iş icraçısı gerçək kimi qəbul edir və gözlənildiyindən də artıq dərəcədə bülbül kimi ötür. Müsahibə elə alınmışdı ki, ertəsi gün səhər toplantısında onu Baş redaktor hamımıza nümunə kimi göstərdi və dedi ki, çalışın, siz də belə müsahibələr ala biləsiniz.
“Gəlsin yox, gəlsinlər ey...”
“Günün ekranı” xəbərlər proqramının çəkiliş qrupu pambıq yığımının qızğın çağında İmişliyə gedir. Rayon partiya komitəsinin məsul işçisi ilə bir neçə kolxozda çəkiliş aparandan sonra sərin kölgəliklərin birində televiziya əməkdaşlarına qonaqlıq verilir. Süfrəyə hər cür nemət düzülür, nədənsə araq qoyulmur. Heç demə, raykom işçisi Bakıdan gələn qonaqlardan abır edirmiş, utanırmış. Ona görə də spirtli içkinin qoyulmasını məsləhət bilməyibmiş.
Nə isə. Dadlı yeməklər soyuyub qalır, müxbir də, kino-operator da könülsüz salatdan-zaddan yeyib başlarını qatırlar. Xidmətçi ayıq adam olur, növbəti yanaşmada məsul işçidən parolla soruşur:
- Müəllim, bəlkə... gəlsin?
Elə bil himə bənd olan kino-operator çinar boylu Çinar dimdik ayağa qalxıb ucadan hayqırır:
- Alə, gəlsin yox ee, gəlsinlər...
Açması: - “Yəqin ki, bir butulka ilə kar aşmaz, əmioğlu!”.
P.S. Danışdıqlarım kimi əhvalatlar, bundan da maraqlıları çoxdur. İnşallah, ömür vəfa eləsə, yenə yazaram. Sözümün canı isə odur ki, bu əhvalatların iştirakçılarının, müşahidəçilərinin bəziləri dünyasını dəyişib, Haqq dərgahına qovuşublar. Ruhları şad olsun. Qalanlarımıza da Allah ömür versin, məsləhət bildikləri, şahidi olduqları məzəli əhvalatları yazsınlar, ortaya çıxarsınlar. Bütün bunlar bir könül xoşluğu, həm də gənclərə bir örnək olardı. İndiki cavanlar düz yoldadırlar, professional jurnalistikamızın sirlərinə dərindən yiyələnirlər. Azərbaycan Televiziyası və Radiosu, elə digər kanallarımız da yaddaqalan uğurlara imza atır, Vətənin şanlı salnaməsinə yeni-yeni səhifələr yazırlar. Ancaq unudulmamalıdır ki, şux zarafatlar, sağlam yumor insan ömrünü uzadan, yeni yaradıcılıq uğurlarına impuls verən amillərdəndir.
Bayramınız mübarək, əziz həmkarlarım, gənc və perspektivli teleradio əməkdaşları! İşləriniz uğurlu olsun!
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 02-11-2020 13:47 | Bölmə: Akif CABBARLI
Noyabrın 6-sı ölkədə teleradio işçilərinin peşə bayramıdır. 1926-cı ilin həmin günü paytaxtın küçə və meydanlarında quraşdırılmış reproduktorlardan ilk dəfə “Danışır Bakı” çağırışı səslənib və otuz il sonra - 1956-cı ilin 14 fevralında evlərimizdəki “sehirli qutudan” “Göstərir Bakı” sözləri bütün Azərbaycan boyu qanad açıb, pərvazlanıb. Ömrünün yarıdan çoxunu radio və televiziya jurnalistikasına həsr etmiş bir insan və elektron medianın uğurlarına sevinən, çətinliklərinə dözən və inkişafına az-çox dəstək olan qələm adamlarından biri kimi Azərbaycan Televiziyası və Radiosunda çalışdığım dövrdə ustadlardan eşitdiyim, habelə şahidi və iştirakçısı olduğum saysız-hesabsız xoş, məzəli əhvalatlar var ki, bu gün də öz təravətini saxlayır və güman edirəm ki, müasirlərimiz tərəfindən maraqla qarşılanacaq.
Beləliklə...
“Əmək bulaq kimi qaynayır”
Ötən əsrin yetmişinci illərinin axırlarında - dəqiq tarixi yadımda deyil - Radionun “Xəbərlər” Baş redaksiyasının Baş redaktoru Valid Sənani üç gənc müxbirə - Heydər Zeynaoğluna, Tahir Abbaslıya və bu sətirlərin müəllifinə tapşırıq verdi ki, zəhmət çəkin, durun gedin hərəniz bir müəssisədən reportaj hazırlayıb gətirin, bekarçılıq fayda verməz. İsti yay günündə, kondisionerli otaqda pürrəngi çaydan içib iş gününün axırını gözləyən cavan reportyorların təbii ki, ağır səsyazan aparatla neçə avtobus dəyişə-dəyişə reportaj dalınca getməyə həvəsləri yox idi və baş redaktorun tapşırığını yerinə yetirməmək də mümkün deyildi.
Yaraqlanıb-yasaqlanıb düşdük yolun ağına. Amma elə komitənin həyətindəcə ayaqüstü məşvərət elədik və qərara gəldik ki, o dövr üçün dəbdə olan, məqbul sayılan və eyni zamanda zəhlətökən cümlələrdən gen-bol istifadə edək. Bilirdik ki, olduqca savadlı və novator insan olan Valid müəllimin bu cür stereotiplərdən, döyənək ifadələrdən zəndi-zəhləsi gedir. Beləliklə, hər üçümüz guya acıq çıxırmışıq kimi üç-beş dəqiqəlik reportajda azından dörd-beş dəfə “əmək bulaq kimi qaynayırdı” cümləsini işlətdik. Bu ifadəni öz mətnimizdə, həm də müsahibimizin çıxışında zorla da olsa yerləşdirdik. Reportajları efirqabağı dinlətmək və “viza” almaq üçün Valid müəllimin otağına gəldik. O, hər üç reportajı səbirlə dinlədi, efirə imzaladı və fikrini bu cür ifadə elədi: “Gedin montaj otağında o bulaqların suyunu bir balaca azaldın, yadınızdan çıxarmayın ki, bulaqlar kənddə olur, şəhərdə bulaq-zad nə gəzir”.
“Bəndənizin familiyası nədir?”
Günlərin birində Valid müəllim “Ədəbiyyat və incəsənət” qəzetinin efir xülasəsi üçün qonorar yazmağı redaksiyanın əməkdaşı Cəbrayıl İmanquliyevdən xahiş edir. Cəbrayıl soruşur ki, qonorar kimin adına yazılacaq. Valid müəlim də şirin Bakı ləhcəsi ilə qayıdıb deyir ki, alə, bilmirsən kimə yazılacaq? Əlbəttə ki, bəndənizə.
Beş-on dəqiqə keçir, Cəbrayıl müəllim qayıdıb əlindəki qonorar kağızını Valid Sənaninin stolunun üstünə qoyur və deyir ki, ay müdir, xahiş edirəm, Bəndəniz müəllimin familiyasını, bir də ünvanını verin, işimi tamamlayım.
...Açıqlamağa ehtiyac varmı?
“Bizə də süd ayırın”
Ötən əsrin 70-ci illərində Dövlət Teleradio Verilişləri Komitəsinin rəhbərliyi səviyyəsində keçirilən növbəti iclasların birində texniki və ekoloji cəhətdən zərərli hesab olunan sahələrdə çalışan əməkdaşların problemləri müzakirə olunur. Komitə rəhbəri o dövr üçün aktual hesab olunan bir çox məsələlərin, o cümlədən işçilərə hər gün yarım litr süd verilməsinin tezliklə həllini müvafiq şöbəyə tapşırır. Bu vaxt “Ermənicə verilişlər” redaksiyasının baş rejissoru, olduqca baməzə və zarafatcıl insan kimi tanınan Arif Mədətov icazə alıb ayağa qalxır:
- Yoldaş sədr, xahiş edirəm, göstəriş verin, mənə də gündəlik süd payı ayrılsın. Axı, mən ermənilərlə işləyirəm...
Təsəvvür edirsinizmi, bu sözləri o dövrdə işlətmək yalnız yumorun gücündə deyildi...
“3 necə 4 oldu”
Azərbaycan Radiosunun flaqmanlarından olan Hidayət Səfərli (nəğməkar şair İslam Səfərlinin kiçik qardaşı) Daşkəsəndən ezamiyyətdən qayıdır. O, dağlar şəhərindən hazırladığı reportajları efirə imzalatmaq üçün baş redaktor Hacı Hacıyevə təqdim edir. Reportajların biri son illər mədənlərdə aşkar edilən yeni mərmər növlərindən bəhs edirmiş. Hidayət müəllimin təzə məhsulların sayını bildirmək üçün işlətdiyi “üç cür mərmər” ifadəsi əməlli-başlı müzakirə mövzusuna çevrilir. Naxçıvanlılara xas olan şirin ləhcə özünü açıq-aşkar göstərir və Hacı müəllim bu ifadənin daha səlis, rəvan işlənməsi üçün müəllifi iki-üç dəfə səsyazma studiyasına göndərir. Axırda Hidayət müəllim bu işin çarəsini özünəməxsus tərzdə tapır - “üç cür”ü “dörd cür” oxuyur və canını tələbkar redaktorun əlindən birtəhər qurtarır. Hacı müəllim də qayıdıb deyir ki, Hidayət, düz elədin, sən gələndən bəri yəqin ki, dördüncü növ mərməri də tapıblar.
“Məni oradan itələyənin...”
Bakı bulvarındakı məşhur “Saat qülləsi” bir zamanlar paraşütdən tullananların yarışı üçün də istifadə olunurdu. Günlərin birində Radionun ən operativ müxbirlərindən sayılan Altay Zahidov bu yarışlardan reportaj hazırlamaq üçün qüllənin altında dayanır. İlk tullanan idmançıya yaxınlaşıb təəssüratını soruşur. İdmançı da rus olur, amma tövşüyə-tövşüyə əlilə mikrofonu qapadıb yağlı və qısaca bir intervyu verir - Müəllim, məni oradan itələyənin lap elə...
“Hədə bahasına başa gələn müsahibə”
“Günün ekranı” xəbərlər proqramının Baş redaktoru Ənvər Qafarlı bir gün gənc və istedadlı telejurnalist Tahir Aydınoğlunu yeni tikintilərdən reportaj hazırlamağa göndərir. Tahir obyektin iş icraçısı ilə sonuncu-doqquzuncu mərtəbədə çəkilişini tamamlayıb həmsöhbətindən xahiş edir ki, beş-altı cümləlik müsahibə də versin, süjet hazır olsun. İndiyə baxmayın, sovet dövrü təbii, səmimi intervyu almaq olduqca müşkül məsələ idi. Adamlar danışmaqda çətinlik çəkir, uzaqbaşı əvvəlcədən hazırlanan mətnləri güc-bəla əzbərləyib könülsüzcəsinə nə isə çox məzmunsuz, bəsit müsahibə ilə canlarını qurtarırdılar. Tahir də çalışır ki, qısa da olsa müsahibi təbii danışsın, fikrini lakonik çatdırsın. Amma onun istəyi heç cür alınmır. Belə olduqda Tahir arıq, uzundraz iş icraçısının yaxasından yapışır (bu işdə ona kino-operator da kömək edir) və qəti şəkildə bildirir ki, ya danışmalısan, ya da köməkləşib səni doqquzuncu mərtəbədən atırıq yerə. Bunu da texniki qəza kimi camaata özümüz çatdırarıq. Tahirin əslində zarafatla dediyi sözləri iş icraçısı gerçək kimi qəbul edir və gözlənildiyindən də artıq dərəcədə bülbül kimi ötür. Müsahibə elə alınmışdı ki, ertəsi gün səhər toplantısında onu Baş redaktor hamımıza nümunə kimi göstərdi və dedi ki, çalışın, siz də belə müsahibələr ala biləsiniz.
“Gəlsin yox, gəlsinlər ey...”
“Günün ekranı” xəbərlər proqramının çəkiliş qrupu pambıq yığımının qızğın çağında İmişliyə gedir. Rayon partiya komitəsinin məsul işçisi ilə bir neçə kolxozda çəkiliş aparandan sonra sərin kölgəliklərin birində televiziya əməkdaşlarına qonaqlıq verilir. Süfrəyə hər cür nemət düzülür, nədənsə araq qoyulmur. Heç demə, raykom işçisi Bakıdan gələn qonaqlardan abır edirmiş, utanırmış. Ona görə də spirtli içkinin qoyulmasını məsləhət bilməyibmiş.
Nə isə. Dadlı yeməklər soyuyub qalır, müxbir də, kino-operator da könülsüz salatdan-zaddan yeyib başlarını qatırlar. Xidmətçi ayıq adam olur, növbəti yanaşmada məsul işçidən parolla soruşur:
- Müəllim, bəlkə... gəlsin?
Elə bil himə bənd olan kino-operator çinar boylu Çinar dimdik ayağa qalxıb ucadan hayqırır:
- Alə, gəlsin yox ee, gəlsinlər...
Açması: - “Yəqin ki, bir butulka ilə kar aşmaz, əmioğlu!”.
P.S. Danışdıqlarım kimi əhvalatlar, bundan da maraqlıları çoxdur. İnşallah, ömür vəfa eləsə, yenə yazaram. Sözümün canı isə odur ki, bu əhvalatların iştirakçılarının, müşahidəçilərinin bəziləri dünyasını dəyişib, Haqq dərgahına qovuşublar. Ruhları şad olsun. Qalanlarımıza da Allah ömür versin, məsləhət bildikləri, şahidi olduqları məzəli əhvalatları yazsınlar, ortaya çıxarsınlar. Bütün bunlar bir könül xoşluğu, həm də gənclərə bir örnək olardı. İndiki cavanlar düz yoldadırlar, professional jurnalistikamızın sirlərinə dərindən yiyələnirlər. Azərbaycan Televiziyası və Radiosu, elə digər kanallarımız da yaddaqalan uğurlara imza atır, Vətənin şanlı salnaməsinə yeni-yeni səhifələr yazırlar. Ancaq unudulmamalıdır ki, şux zarafatlar, sağlam yumor insan ömrünü uzadan, yeni yaradıcılıq uğurlarına impuls verən amillərdəndir.
Bayramınız mübarək, əziz həmkarlarım, gənc və perspektivli teleradio əməkdaşları! İşləriniz uğurlu olsun!
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
Nadir Azməmmədov: “Təəssüf ki, indi rejissor olmaq, kino və serial çəkmək adiləşib, bəzən bunun məsuliyyətini dərk etmirlər”
Türkiyədə yaşayan Əməkdar artist deyir ki, siyasilərin illərlə həllinə çalışdığı hansısa bir məsələni bəzən uğurlu bir musiqi əsəri həll edə bilər
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
