08:20 / 10-07-2020
Mehdiqulu xan Tacbəxş: zəka və zəhmin tacı - Foto
08:00 / 10-07-2020
Bu gün 41 şəhər və rayonda 8370 abituriyent imtahan verəcək
00:16 / 10-07-2020
UEFA cavab oyunları ilə bağlı qərar verib
00:10 / 10-07-2020
189 həmyerlimiz Kiyevdən Bakıya gətirildi - Fotolar
23:01 / 09-07-2020
Sahibkarlıq subyektlərinə bank kreditləri üzrə dövlət zəmanətinin verilmə qaydası müəyyənləşib
22:56 / 09-07-2020
Pakistanda ABŞ-a qarşı COVİD-19-la bağlı məhkəmə iddiası irəli sürüldü
22:50 / 09-07-2020
TƏBİB koronavirusla bağlı son vəziyyəti açıqladı: "Hazırda 8589 aktiv xəstə var" - Cədvəl
22:45 / 09-07-2020
Türkiyədə daha 1024 nəfərdə koronavirus aşkarlanıb
20:36 / 09-07-2020
Kür çayında 3 nəfər batıb - Yenilənib
20:07 / 09-07-2020
Şəhid ailələri Mehriban Əliyevaya təşəkkür edib - Video
19:53 / 09-07-2020
Ansambl beynəlxalq yarışmada uğur qazanıb
19:49 / 09-07-2020
Müğənni karantin qaydalarını pozub - Video
19:35 / 09-07-2020
Azərbaycanda daha 548 nəfər koronavirusa yoluxub, 10 nəfər vəfat edib
19:20 / 09-07-2020
1565 müəllimin iş yerini dəyişdirməsinə razılıq verilib
19:10 / 09-07-2020
FHN Böyük Şor gölündə təmizləmə işlərinə başlayıb - Video
19:02 / 09-07-2020
Britaniyada son sutkada 642 nəfər koronavirusa yoluxub, 85 nəfər ölüb
18:50 / 09-07-2020
Şəki və Yevlaxın kəndlərinin əhalisi də 190 manat birdəfəlik ödəmə alacaq
18:49 / 09-07-2020
Baş katibin arvadının faciəli həyatı - Firuz Mustafa yazır
18:36 / 09-07-2020
Sosial iş yerlərində əməkhaqqının bir hissəsini ƏƏSMN maliyyələşdirəcək
18:35 / 09-07-2020
Bolton: “Tramp Putin və Si Zinpinə qibtə edir”
18:29 / 09-07-2020
Seulun meri itkin düşüb
18:13 / 09-07-2020
ABŞ-da son sutkada COVID-19-dan 906 nəfər vəfat edib
17:58 / 09-07-2020
Mehriban Əliyeva Böyük Şor gölündəki çirkab örtüyün təmizlənməsi ilə bağlı tapşırıq verdi
17:49 / 09-07-2020
Rusiya BMT-də xüsusi sessiyasının çağırılması ilə bağlı Azərbaycanın təşəbbüsünü dəstəkləyib
17:37 / 09-07-2020
“Abituriyentlər üçün dərs vaxtı”nın sabaha olan cədvəli açıqlanıb
17:32 / 09-07-2020
Yerevanda etiraz aksiyası: "Baş nazir xalqa qarşıdır"
17:24 / 09-07-2020
Bolqarıstanda Prezidentin katibi və müşaviri həbs olunub
17:10 / 09-07-2020
Ədalət Vəliyev daha bir partiya sədri ilə görüşüb
17:06 / 09-07-2020
BQXK nümayəndələri Dilqəm Əsgərov və Şahbaz Quliyevə baş çəkib
18:41 / 06-07-2020
Elmar Məmmədyarovun kürsüsü laxlayır - Yeni XİN rəhbəri kim olacaq?
16:29 / 06-07-2020
Azərbaycana daha bir təhlükə - Sabiq nazir xəbərdarlıq etdi - Foto
10:26 / 08-07-2020
Vəli Axundovdan gözlənilməz jest - Firuz Mustafa yazır
12:30 / 05-07-2020
Azərbaycan filmi 50-dən artıq mükafat qazanıb - Foto
11:01 / 05-07-2020
Azərbaycanda idarə rəisi olmuş şəxsin xaricdə biznesi üzə çıxdı - Fotolar
13:58 / 08-07-2020
Rusiyanın Azərbaycandakı agentlərinə Ramiz Mehdiyev rəhbərlik edib - İttiham
15:15 / 05-07-2020
Vahid Əhmədovun səhhətində problem yaranıb - Deputat Türkiyəyə aparılıb
16:46 / 06-07-2020
Safura Əlizadənin atası saxlanılıb - Video
19:10 / 07-07-2020
Partiya sədri: “Azərbaycan XİN-nin kadrları ermənilərin maraqlarına xidmət ediblər” - Müsahibə
17:50 / 05-07-2020
Kadırovu tənqid edən çeçen mühacir başından güllə ilə vurulub
14:22 / 08-07-2020
Prokurorluq daha bir vəzifəli şəxsin həbsi ilə bağlı məlumat yaydı - Video
15:34 / 06-07-2020
Elməddin Dadaşov: “Azərbaycanda peşəkar kloun sənəti yoxdur” - Müsahibə
Təzə bazar, amma yenə köhnə azar...
Tarix: 10-09-2017 11:30 | Bölmə: Nadir QOCABƏYLİ
Ötən qış böyüdüyüm İmişli şəhərinə yolum düşmüşdü, qohumlara baş çəkəcəkdim. Şəhərə çatanda sürücünün “hara sürüm, qardaş?” sualına, elə yerli ləhcədə “ayın-oyun alacam, bazara tərəf sür” cavabını verdim. Mənzil başına yaxınlaşanda dedi ki, bağışla, amma bazarın qabağına sürə bilməyəcəyəm, çünki “girməli deyil”.
Bir gün əvvəl qar yağdığından, küçələrin kənarı yumşalmış tünd boz qarla, çala-çuxurlar suyla dolmuşdu. Amma bazarın qarşısında əməlli-başlı göl vardı. Adamlar mişar və çay daşlarından, taxta parçalarından, beton qırıqlarından düzəltdikləri süni cığırların üzəriylə kəndirbazlar kimi müvazinətlərini itirməkdən qorxa-qorxa o yan-bu yana hərəkət edirdilər.
Birtəhər bazarın darvazasının qarşısına gəlib çıxdım. İçəri girmək üçün gərək balıqçılar kimi rezin “sapoq” geyəydim, çünki gediş-gəlişdən durulaşıb, lehmə halına gəlmiş palçıq nəinki dayaz çəkmələrimi bərbad hala qoyar, hətta onların içinə dola bilərdi.
Bazarın həyətinə girmək fikrimdən vaz keçib, onun ətrafında sonradan inşa olunmuş dükanlardan bəzi şeylər almağa qərar verdim, ancaq doğrusu, burada hərəkət etmək də asan deyildi. Artıq xeyli bulaşmış çəkmələrim dükanların qarşısındakı səkinin nisbətən qatı palçığında daha dəhşətli duruma düşəcəkdi. Odur ki, buradan alver etmək fikrindən daşınıb, düşdüyüm durumdan çıxış yolu axtarmaq məqsədilə ətrafa boylandım.
Bu bazar 70-ci iilərin sonu, ya da 80-ci illərin əvvəlində köhnə bazarın yerində nikkel konstruksiyalardan inşa olunmuş, üç geniş, hündür zaldan ibarət idi. Bu tikililər köhnə bazara nisbətən kənardan daha müasir görünsələr də, hələ o zaman onların içərisində qışda soyuqdan, yayda isə istidən dayanmaq mümkün deyildi. Odur ki, alverçilər öz mallarını əsasən bazarın geniş həyətində yerə sərib satırdılar. Sonradan köhnə taxatalardan, əyri-üyrü paslı dəmirlərdən piştaxtalar, günlüklər düzəltdilər ki, malları və başları qızmar günəşin altında xarab olmasın. Həmin eybəcər, zövqsüz, bəlkə də, yüz dəfə sökülüb yenidən quraşdırılmış çadırlı piştaxtalar hələ də dururdu. Bazarın ağ nikkeli tamamilə qaralmış, hamısı istisnasız olaraq qırılmış pəncərələrinin yerinə bəzi yerdə taxta, bəzi yerdə faner, bəzi yerdə tənəkə vurulmuş, xaşa çəkilmişdi. Bir sözlə, bazara baxanda adamın əvvəlcə gözləri, sonra ürəyi ağrıyırdı. Ona görə də çox baxa bilmədim. Yaxınlıqda yalan olmasın, təkərlərinin ortasına qədər suyun içində dayanmış “Jiquli” taksilərdən birinə işarə etdim ki, yanıma sürsün. Ondan məni qarşısı təmiz, palçıqlı olmayan marketlərdən birinə aparmasını xahiş etdim...
Geri qayıdarkən yenə bazarın qarşısına gəlib, Bakıya gedən taksilərdən birinə minməliydim. Ancaq qohumlar deyəndə ki, maşınlar artıq oradan getmir, sevindiyimdən onları təkrar qucaqlayıb-öpmək istədim. “Bəs haradan gedir?” sualıma cavab verdilər ki, “Təzə Bazarın qabağından!” “Təzə Bazar? Məgər İmişlidə təzə bazar var?” – sevinc qarışıq təəccübümü gizlədə bilmədim. “Hə, “Stəkan-Nəlbəki”nin yanında təzə bazar tikiblər, bazar işləmir, amma Bakı maşınları indi ordan gedir...” – dedilər.
Qohumlardan biri məni öz “07”-sində deyilən təzə bazarın qarşısına gətirdi. Bakıya yola düşəcək ilk taksinin hələ sərnişini yox idi, odur ki, ilk müştəri mən oldum. Yola çıxmaq üçün gərək daha üç nəfər gələydi, ya da maşının pulunu təkbaşına ödəməliydim. Təbii ki, gözləməyə üstünlük verdim. Çantamı maşının yük yerinə qoyub, telefon nömrəmi sürücüyə verdim ki, maşın dolanda xəbər versin və ətrafı dolaşmağa başladım.
Buralar uşaqlığımın keçdiyi Araz çayı sahilindən, onun üzərindən keçən körpüdən azca aralıdır. O vaxtlar çox hissəsi boşluq olan bu ərazidə təkcə rayon Mərkəzi Xəstəxanası, bir də az əvvəl haqqında danışdığım köhnə bazarla eyni vaxtda və təxminən eyni materiallardan quraşdırılmış “Stəkan-Nəlbəki” restoran-çayxanası vardı. Ancaq indi hər tərəf müasir tikililər və binalarla dolmuşdu.
Təzə Bazarın qarşısında dayandığımdan ilk olaraq elə ondan başlayım. Buralar son dərəcə abad idi, hər tərəfə asfalt və daş plitələr döşənmişdi. Bazarın alaqıpısı müasir üslubda dizayn olunmuş, görünüşü cəlbedici idi. İstər-istəməz içəri keçdim. Hər tərəfinə asfalt və daş döşənmiş, təxminən üç yüzə qədər müxtəlif ölçülü yeni, müasir tipli mağazalardan ibarət geniş ərazidə ins-cins gözə dəymirdi, qu desəydin qulaq tutulardı. Yaxınlaşıb bir-iki mağazanın pəncərəsindən işəri baxdım. İçəridə gözəl rəflər, piştaxtalar, hətta kondisionerlər, su kranları vardı. Geniş və işıqlı otaqlar içərisində müasir üslubda olan yeməkxana da gözümdən yayınmadı. Hətta namaz otaqları da vardı. Bazardan çıxarkən sağ tərəfdəki təmiz və səliqəli ayaqyoluna baş çəkdim, suyu da gəlirdi. Palçıqdan girilməsi mümkün olmayan köhnə bazarda çətin ki belə şərait olaydı.
Bazardan çıxdım. Onun tam yanında “Olimpiya kompleksi”nin müasir bir binası ucalır. Qarşısında nə olduğunu bilə bilmədiyim daha bir qəşəng və müasir bina ucalırdı. Sol tərəfdə benzindoldurma stansiyası, maşın təmiri sexi, yeməkxana və başqa ticarət obyektləri vardı. Təxminən 300 metr aralıda isə çoxmərtəbəli yaşayış binaları gözə dəyirdi. İstər-istəməz düşündüm: niyə ticarətçilər, şəhər əhalisi, ən azından şəhərin cənub tərəfində, buralara yaxın yerlərdə, elə bu binalarda yaşayanlar, Arazın cənub sahilindəki kəndlərdən gələnlər belə gözəl, təmiz, səliqəli, müasir bazarı qoyub, palçıq içində olan, tamamilə dağılmış, antisanitar vəziyyətdə ola bir yerə üz tuturlar?
Elə bu haqda düşünürdüm ki, telefonum zəng çaldı. Sürücü idi, maşının dolduğunu və çıxa biləcəyimizi xəbər verdi.
Yol boyu ordan-burdan, ölkədəki vəziyyətdən, bahalıqdan, rayonumuzun durumundan söhbət edərkən qəsdən bazar mövzusunu da ortaya atdım ki, təzə bazarın niyə boş qaldığını öyrənim. Doğrusu, bir vaxtlar köhnə bazarla bağlı qalmaqallar, mübahisələr haqqında ucundan-qulağından eşitmiş, hətta mətbuatdan bu məsələyə yüksək vəzifəli dövlət məmurlarının adlarının qarışdığı haqda da oxumuşdum. Ancaq təzə bazarla bağlı heç nə eşitməmişdim. Sürücü dedi ki, Təzə Bazar 2013-cü ildə istifadəyə verilmişdi və bir ilə yaxın çox yaxşı da işlədi. “İcarə haqları aşağı olduğundan (ilk vaxtlar hətta almırdılar), qiymətlər nisbətən ucuz idi. Bazarın nəzdində fəaliyyət göstərən “Samara-Market” ən zəruri ərzaq mallarını, xüsusilə də unu maya dəyərindən aşağı qiymətə satırdı. Müştərilərə verilən kuponlar əsasında ayda bir dəfə uduşlar keçirilirdi. İki nəfər xarici avtomobil uddu. Onlarla insan televizorlar, soyuducular, digər məişət avadanlıqların pulsuz qazandılar. Elə biz özümüz də, yəni Bakıya işləyən sürücülər də bura o vaxt gəlmişik. Sonradan nə oldusa, kim neylədisə, bazar dağıldı, hamı yenidən köhnə bazara qayıtdı. Ancaq biz burada qaldıq. Ən azından ayağımız quru yerdədir, maşınlarımız, üst-başımız palçığa batmır, yoxsa şəhərə çatmamış gərək “moyka”ya girəydik”.
Amma nə sürücü, nə maşında olan digərləri sonradan nə baş verdiyi haqda heç demədilər. Mənə elə gəldi ki, onlar nəsə bilirlər, amma deməyə çəkinirlər. Yəqin yenə nəsə yuxarılarla bağlı məsələ idi...
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 10-09-2017 11:30 | Bölmə: Nadir QOCABƏYLİ
Ötən qış böyüdüyüm İmişli şəhərinə yolum düşmüşdü, qohumlara baş çəkəcəkdim. Şəhərə çatanda sürücünün “hara sürüm, qardaş?” sualına, elə yerli ləhcədə “ayın-oyun alacam, bazara tərəf sür” cavabını verdim. Mənzil başına yaxınlaşanda dedi ki, bağışla, amma bazarın qabağına sürə bilməyəcəyəm, çünki “girməli deyil”.
Bir gün əvvəl qar yağdığından, küçələrin kənarı yumşalmış tünd boz qarla, çala-çuxurlar suyla dolmuşdu. Amma bazarın qarşısında əməlli-başlı göl vardı. Adamlar mişar və çay daşlarından, taxta parçalarından, beton qırıqlarından düzəltdikləri süni cığırların üzəriylə kəndirbazlar kimi müvazinətlərini itirməkdən qorxa-qorxa o yan-bu yana hərəkət edirdilər.
Birtəhər bazarın darvazasının qarşısına gəlib çıxdım. İçəri girmək üçün gərək balıqçılar kimi rezin “sapoq” geyəydim, çünki gediş-gəlişdən durulaşıb, lehmə halına gəlmiş palçıq nəinki dayaz çəkmələrimi bərbad hala qoyar, hətta onların içinə dola bilərdi.
Bazarın həyətinə girmək fikrimdən vaz keçib, onun ətrafında sonradan inşa olunmuş dükanlardan bəzi şeylər almağa qərar verdim, ancaq doğrusu, burada hərəkət etmək də asan deyildi. Artıq xeyli bulaşmış çəkmələrim dükanların qarşısındakı səkinin nisbətən qatı palçığında daha dəhşətli duruma düşəcəkdi. Odur ki, buradan alver etmək fikrindən daşınıb, düşdüyüm durumdan çıxış yolu axtarmaq məqsədilə ətrafa boylandım.
Bu bazar 70-ci iilərin sonu, ya da 80-ci illərin əvvəlində köhnə bazarın yerində nikkel konstruksiyalardan inşa olunmuş, üç geniş, hündür zaldan ibarət idi. Bu tikililər köhnə bazara nisbətən kənardan daha müasir görünsələr də, hələ o zaman onların içərisində qışda soyuqdan, yayda isə istidən dayanmaq mümkün deyildi. Odur ki, alverçilər öz mallarını əsasən bazarın geniş həyətində yerə sərib satırdılar. Sonradan köhnə taxatalardan, əyri-üyrü paslı dəmirlərdən piştaxtalar, günlüklər düzəltdilər ki, malları və başları qızmar günəşin altında xarab olmasın. Həmin eybəcər, zövqsüz, bəlkə də, yüz dəfə sökülüb yenidən quraşdırılmış çadırlı piştaxtalar hələ də dururdu. Bazarın ağ nikkeli tamamilə qaralmış, hamısı istisnasız olaraq qırılmış pəncərələrinin yerinə bəzi yerdə taxta, bəzi yerdə faner, bəzi yerdə tənəkə vurulmuş, xaşa çəkilmişdi. Bir sözlə, bazara baxanda adamın əvvəlcə gözləri, sonra ürəyi ağrıyırdı. Ona görə də çox baxa bilmədim. Yaxınlıqda yalan olmasın, təkərlərinin ortasına qədər suyun içində dayanmış “Jiquli” taksilərdən birinə işarə etdim ki, yanıma sürsün. Ondan məni qarşısı təmiz, palçıqlı olmayan marketlərdən birinə aparmasını xahiş etdim...
Geri qayıdarkən yenə bazarın qarşısına gəlib, Bakıya gedən taksilərdən birinə minməliydim. Ancaq qohumlar deyəndə ki, maşınlar artıq oradan getmir, sevindiyimdən onları təkrar qucaqlayıb-öpmək istədim. “Bəs haradan gedir?” sualıma cavab verdilər ki, “Təzə Bazarın qabağından!” “Təzə Bazar? Məgər İmişlidə təzə bazar var?” – sevinc qarışıq təəccübümü gizlədə bilmədim. “Hə, “Stəkan-Nəlbəki”nin yanında təzə bazar tikiblər, bazar işləmir, amma Bakı maşınları indi ordan gedir...” – dedilər.
Qohumlardan biri məni öz “07”-sində deyilən təzə bazarın qarşısına gətirdi. Bakıya yola düşəcək ilk taksinin hələ sərnişini yox idi, odur ki, ilk müştəri mən oldum. Yola çıxmaq üçün gərək daha üç nəfər gələydi, ya da maşının pulunu təkbaşına ödəməliydim. Təbii ki, gözləməyə üstünlük verdim. Çantamı maşının yük yerinə qoyub, telefon nömrəmi sürücüyə verdim ki, maşın dolanda xəbər versin və ətrafı dolaşmağa başladım.
Buralar uşaqlığımın keçdiyi Araz çayı sahilindən, onun üzərindən keçən körpüdən azca aralıdır. O vaxtlar çox hissəsi boşluq olan bu ərazidə təkcə rayon Mərkəzi Xəstəxanası, bir də az əvvəl haqqında danışdığım köhnə bazarla eyni vaxtda və təxminən eyni materiallardan quraşdırılmış “Stəkan-Nəlbəki” restoran-çayxanası vardı. Ancaq indi hər tərəf müasir tikililər və binalarla dolmuşdu.
Təzə Bazarın qarşısında dayandığımdan ilk olaraq elə ondan başlayım. Buralar son dərəcə abad idi, hər tərəfə asfalt və daş plitələr döşənmişdi. Bazarın alaqıpısı müasir üslubda dizayn olunmuş, görünüşü cəlbedici idi. İstər-istəməz içəri keçdim. Hər tərəfinə asfalt və daş döşənmiş, təxminən üç yüzə qədər müxtəlif ölçülü yeni, müasir tipli mağazalardan ibarət geniş ərazidə ins-cins gözə dəymirdi, qu desəydin qulaq tutulardı. Yaxınlaşıb bir-iki mağazanın pəncərəsindən işəri baxdım. İçəridə gözəl rəflər, piştaxtalar, hətta kondisionerlər, su kranları vardı. Geniş və işıqlı otaqlar içərisində müasir üslubda olan yeməkxana da gözümdən yayınmadı. Hətta namaz otaqları da vardı. Bazardan çıxarkən sağ tərəfdəki təmiz və səliqəli ayaqyoluna baş çəkdim, suyu da gəlirdi. Palçıqdan girilməsi mümkün olmayan köhnə bazarda çətin ki belə şərait olaydı.
Bazardan çıxdım. Onun tam yanında “Olimpiya kompleksi”nin müasir bir binası ucalır. Qarşısında nə olduğunu bilə bilmədiyim daha bir qəşəng və müasir bina ucalırdı. Sol tərəfdə benzindoldurma stansiyası, maşın təmiri sexi, yeməkxana və başqa ticarət obyektləri vardı. Təxminən 300 metr aralıda isə çoxmərtəbəli yaşayış binaları gözə dəyirdi. İstər-istəməz düşündüm: niyə ticarətçilər, şəhər əhalisi, ən azından şəhərin cənub tərəfində, buralara yaxın yerlərdə, elə bu binalarda yaşayanlar, Arazın cənub sahilindəki kəndlərdən gələnlər belə gözəl, təmiz, səliqəli, müasir bazarı qoyub, palçıq içində olan, tamamilə dağılmış, antisanitar vəziyyətdə ola bir yerə üz tuturlar?
Elə bu haqda düşünürdüm ki, telefonum zəng çaldı. Sürücü idi, maşının dolduğunu və çıxa biləcəyimizi xəbər verdi.
Yol boyu ordan-burdan, ölkədəki vəziyyətdən, bahalıqdan, rayonumuzun durumundan söhbət edərkən qəsdən bazar mövzusunu da ortaya atdım ki, təzə bazarın niyə boş qaldığını öyrənim. Doğrusu, bir vaxtlar köhnə bazarla bağlı qalmaqallar, mübahisələr haqqında ucundan-qulağından eşitmiş, hətta mətbuatdan bu məsələyə yüksək vəzifəli dövlət məmurlarının adlarının qarışdığı haqda da oxumuşdum. Ancaq təzə bazarla bağlı heç nə eşitməmişdim. Sürücü dedi ki, Təzə Bazar 2013-cü ildə istifadəyə verilmişdi və bir ilə yaxın çox yaxşı da işlədi. “İcarə haqları aşağı olduğundan (ilk vaxtlar hətta almırdılar), qiymətlər nisbətən ucuz idi. Bazarın nəzdində fəaliyyət göstərən “Samara-Market” ən zəruri ərzaq mallarını, xüsusilə də unu maya dəyərindən aşağı qiymətə satırdı. Müştərilərə verilən kuponlar əsasında ayda bir dəfə uduşlar keçirilirdi. İki nəfər xarici avtomobil uddu. Onlarla insan televizorlar, soyuducular, digər məişət avadanlıqların pulsuz qazandılar. Elə biz özümüz də, yəni Bakıya işləyən sürücülər də bura o vaxt gəlmişik. Sonradan nə oldusa, kim neylədisə, bazar dağıldı, hamı yenidən köhnə bazara qayıtdı. Ancaq biz burada qaldıq. Ən azından ayağımız quru yerdədir, maşınlarımız, üst-başımız palçığa batmır, yoxsa şəhərə çatmamış gərək “moyka”ya girəydik”.
Amma nə sürücü, nə maşında olan digərləri sonradan nə baş verdiyi haqda heç demədilər. Mənə elə gəldi ki, onlar nəsə bilirlər, amma deməyə çəkinirlər. Yəqin yenə nəsə yuxarılarla bağlı məsələ idi...
Müəllifin bütün yazıları - Nadir QOCABƏYLİ
Bölməyə aid digər xəbərlər
3-11-2019, 12:44
Nadir QOCABƏYLİ - Yel qayadan nə aparar, yaxud Prezidentin köməkçisindən nə istəyirlər?
Deputat: "İnsanlarımız karantin qaydalartına riayət etmədikcə, bu virus bizim hər birimizin evinə gələcək"
Milli Məclisin üzvü: “Ölkədə biznesin çökməməsi üçün sahibkarlığa dəstək göstərilməli, birinci karantin mərhələsindəki kömək mexanizmi bərpa edilməlidir”
Azərbaycan-Avar Birliyinin rəhbəri deyir ki, etnik mənsubiyyətlərinə görə problemləri olmasa da, mənsub olduğu xalqın nümayəndəsi dövlətin rəhbər strukturlarında çox az təmsil olunur
Professor deyir ki, böyük güclər virusu salıb ortaya və müharibəni bu şəkildə aparırlar
