23:00 / 23-10-2025
Leyla Əliyeva və Arzu Əliyeva "Eşqi-nur" sərgisini ziyarət ediblər
22:26 / 23-10-2025
ABŞ və Çin liderlərinin görüş yeri və vaxtı bəlli olub
21:55 / 23-10-2025
Ermənilər Bakıda hakim qarşısına çıxarılıblar
20:05 / 23-10-2025
Zelenski uzaqmənzilli raketlərin alınmasını müzakirə edib
19:54 / 23-10-2025
İcra başçısının oğlu aparat rəhbəri təyin edilib
18:30 / 23-10-2025
Din xadimi əməliyyat olunub - Foto
17:50 / 23-10-2025
On yeddi mindən çox müəllimin maaşı artacaq
17:43 / 23-10-2025
Tramp Qəzza zolağını ziyarət etməyi planlaşdırır
17:30 / 23-10-2025
QHT işi: Asiman Qocayevin məhkəməsi başlayıb
17:18 / 23-10-2025
Əfqan Sadıqov həbs olunub
17:14 / 23-10-2025
Müğənni: "Qadın aparıcı pulu sürücümün üzünə çırpıb"
16:52 / 23-10-2025
Dörd min kosmik güzgünün yerləşdirilməsi etirazla qarşılanır
16:42 / 23-10-2025
Alkoqollu içkilər üçün aksiz dərəcəsi artırılır
16:37 / 23-10-2025
Gələn il minimum maaş sabit qalacaq
16:14 / 23-10-2025
Filmin hüquqları 20 milyon dollara satılıb
16:10 / 23-10-2025
Media subyektləri üçün vergi güzəşti daha 3 il uzadılır
15:59 / 23-10-2025
İlon Mask robot ordusunu idarə etmək istəyir
15:59 / 23-10-2025
Kamran Əliyev “Belem Bəyannaməsi”ni imzalayıb
15:51 / 23-10-2025
Evini kirayə verənlərin gəlirindən 10 faiz vergi tutulacaq
15:34 / 23-10-2025
Ərdoğan və Netanyahunun yeni döyüş meydanı - Kipr
15:09 / 23-10-2025
Bakının iki rayonundakı qəzalı binalar sökülür
15:05 / 23-10-2025
Noyabrda 12 gün qeyri-iş günü olacaq
14:48 / 23-10-2025
Professor: Azərbaycan və Ermənistandakı partiyalar arasında da təmaslar olmalıdır
14:36 / 23-10-2025
QHT rəhbəri İrəvandan fotolar paylaşıb
14:16 / 23-10-2025
Hərbi ekspert: Azərbaycan Cənubi Qafqazda sabitliyi təmin edən əsas aktordur
13:40 / 23-10-2025
Xocalıya növbəti köç karvanı gedib - (Yenilənib) - Fotolar
13:21 / 23-10-2025
Suriyadan altı azərbaycanlı ölkəyə gətirilib
13:01 / 23-10-2025
Daxili İşlər Nazirliyinə yeni səlahiyyət verilib
12:43 / 23-10-2025
QHT rəhbəri 148 min manat mənimsəmədə ittiham olunur
12:00 / 21-10-2025
Xankəndi: böyük qələbəmiz - Rauf Rəcəbov yazır
15:51 / 20-10-2025
Ramiz Mehdiyev dövlətə təhlükə yaradıb - Professor
16:07 / 20-10-2025
Mollazadə: Putin-Tramp görüşündə müsbət nəticə əldə edilməyəcək
16:05 / 21-10-2025
Akademikin armudu stəkanındakı limon
14:28 / 20-10-2025
ANAMA əməkdaşı Xocavənddə minaya düşüb
13:12 / 21-10-2025
Daş Veysəlli kəndində Şəhidlər Abidə Kompleksi yaradılıb - Fotolar
14:39 / 19-10-2025
Ayı ata və oğula hücum edib
19:39 / 22-10-2025
Azərbaycan və Ermənistan nümayəndələri Yerevanda görüşüblər - Fotolar
13:40 / 23-10-2025
Xocalıya növbəti köç karvanı gedib - (Yenilənib) - Fotolar
08:12 / 19-10-2025
Azərbaycan diplomatiyasının Qızıl Dövrünə düşən 15 gün
09:43 / 19-10-2025
Pakistanın qara səhifəsi - Fotolar
10:54 / 19-10-2025
Türk Cümhuriyyətində prezident seçkiləri keçirilib - Yenilənib
Qvineyalı Ajujinin acı göz yaşları
Tarix: 12-02-2019 10:49 | Bölmə: Akif CABBARLI
(Həyat etüdləri)
Ötən əsrin səksəninci illərində Moskvada Ümumittifaq Kinematoqrafiya İnstitutunda təhsil alan yaxın dostum (dünyasını dəyişdiyinə görə adını çəkmirəm – A.C.) rastlaşdığı, eşitdiyi hadisələri elə maraqla, şövqlə danışardı ki, istər-istəməz özümüzü o hadisələrin içində hiss edər, bir növ iştirakçısı sayardıq. Dostumun hekayətlərindən birini oxucuların diqqətinə çatdırmaq istərdim.
Deməli, beş il arxada qalır. Kursu bitirən müdavimlər ayrılıq ərəfəsində bir yaxşı məclis düzənləməyi qərara alırlar. Gənclər öz vətənlərinə qayıtmaq üçün gərəkli hazırlıq işlərini görüb qurtarandan sonra çemodan ovqatı ilə qaldıqları yataqxananın yeməkxanasında açılmış geniş ziyafət stolunun ətrafında əsl beynəlmiləl bir məclisə toplaşırlar. Yeyib-içirlər, tostlar bir-birini əvəzləyir. Ünvan mübadiləsi edən kim, əhd-peyman bağlayan, kövrələn, ağlayan kim. SSRİ-nin müxtəlif regionlarından, bir çox xarici ölkədən gələn cavanlar hər il eyni vaxtda Moskvada görüşməyə də əsl kişi kimi söz verirlər.
Məclisin şirin yerində Qvineyadan olan şən, zarafatcıl zənci balası Ajuji sağlıq demək üçün ayağa qalxır. Ötən beş ildə dostum qarışıq beş-altı qafqazlı balasına əsl lakey xidməti göstərmiş zənci oğlan araq badəsini hamınınkı ilə toqquşdurandan sonra sifətindəki hüzn işartıları ilə, qəmgin notlarla nə söyləsə yaxşıdır:
- Ay qardaşlar, bacılar, sevgili tələbə dostlarım, tarixə qovuşan bu beş ildə sizdən çox razı qalmışam. Doğrudur, ayaqqabılarınızı təmizləyir, şalvarınızı ütüləyirdim, bazar-dükan da mənlik idi, mətbəxdə axşamlar yemək bişirmək də. Sağ olun, əvəzində həmişə məni xoş dillə dindirmisiniz, heç vaxt xətrimə dəyməmisiniz. Bakıdan, Tiflisdən, hələ lap Kiyevdən, Kişinyovdan göndərilən cürbəcür yemək-içməkdən mənə də pay ayırmısınız, yəqin ki, halal edərsiniz. Amma mən bu gün çox kədərliyəm, izaholunmaz peşimançılıq hissi keçirirəm. Bu duyğular ömrüm boyu məni tərk etməyəcək.
Zənci bu sözləri deyib susdu. Məclisdəkilər yerbəyerdən Ajujinin şəninə xoş sözlər, epitetlər səsləndirdilər, lakin içməyə macal tapmadılar. Afrikalı oğlan göz yaşları içində öz tostunu bu sözlərlə bitirdi:
- Amma mən, axmağın lap yekəsi olan mən bu gün sizin qarşınızda çox xəcalətli, üzüqarayam. Çünki hər axşam sizin üçün qaynadıb dəmlədiyim çayı otağınıza gətirərkən mən başıdaşlı, mən əclaf yolumu əvvəlcə dəhlizin axırındakı tualetdən salır, çayniki qapağını ehmalca götürürdüm, yox-yox, dalısını deyə bilmirəm. Vurun öldürün, vallah, mən cəhənnəmliyəm, qoy Afrikaya mənim tabutumu göndərsinlər. İnanın, uşaqlar, elədiklərim sizdən nəyinsə heyifini çıxmaq deyildi, sadəcə xoş bir zarafat, azərbaycanlılar demiş, sadəcə “mırt” idi...
Zənci oğlan elə ağlayır, elə ağlayırdı ki, sanki bütün əzizləri o dünyalıq olub döşənmişdi ayaqlarının altına...
***
Qara saqqallı, universal oğlan
Bu günlərdə metronun Elmlər Akademiyası stansiyası ilə üzbəüzdəki avtobus dayanacağında bir cavan oğlanın məşhur sirk artistlərini də geridə qoyan hərəkətləri hansı üzünə olur-olsun, hər halda insanın çox şeyə qadir olduğu barədə qənaətimi daha da möhkəmləndirdi. Onu da fikirləşdim ki, tütək təki daracaq şalvarının arxa cibinə zorla dürtdüyü on iki vərəqli dəftərdən tələbə olduğu dərhal sezilən bu oğlanın yaxın gələcəkdə ölkənin tanınmış jonqlyorlarından biri kimi tanınması onun sadəcə olaraq Təzə bazarla üzbəüzdəki məşhur ünvana baş çəkməsini zəruri edir.
On səkkiz-iyirmi yaşlarındakı qapqara saqqallı, şivərək oğlan dayanacaqdakı uca sərv ağacına söykənib ləzzətlə siqaret sümürürdü. Bir əlində isə şaqqıltı ilə təsbeh fırladır, eyni zamanda, başı ilə çiyninə sıxdığı telefonu qulağına yaxınlaşdırıb kiminləsə “mırt vurur”, ara-sıra da saqqız çeynəməsindən yaranan tüpürcəyini (bu ifadəyə görə öz adımdan sizdən üzr istəyirəm – A.C.) düz küçənin ortasınadək vızıldadırdı. Yeri gəldikcə ayaqqabılarının ucu ilə dabanlarını və baldırlarını dindələyirdi. Görünür, qış fəslinə xas olan və təbii ki, vitamin çatışmazlığından ortaya çıxan qaşınma bu oğlandan da yan keçməmişdi.
Hə, birini də deyim. Bu universal adam bu qədər prosesin içərisində arada bir cibindən ovucla qara tum çıxarıb ağzına təpir və qabığını da sözsüz ki, ətrafa uçurdurdu. İşin şirin yerində qucağındakı telefonla ona nə dedilərsə, şırtıq çalıb rəqs də elədi – hər halda milli rəqslərimizdən deyildi.
Belə. Mən bilən, yaddan çıxan heç nə qalmadı. Doğrusu, maraq məni də, ətrafdakıları da nə təhər götürmüşdüsə, bu oğlanı qırx dəqiqəyə yaxın müddətdə diqqətlə izləməli olduq. Ayrı-ayrılıqda adamın ürəyini üzən, yorulub əldən salan hərəkətləri elə ardıcıllıqla, sinxron şəkildə nümayiş etdirirdi ki, ona tamaşa edən hər kəsin ürəyindən, zənnimcə, bircə söz keçirdi – molodes sənə, oğul bala, səni yetişdirib ortaya çıxaran valideynlərinə də eşq olsun.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 12-02-2019 10:49 | Bölmə: Akif CABBARLI
(Həyat etüdləri)
Ötən əsrin səksəninci illərində Moskvada Ümumittifaq Kinematoqrafiya İnstitutunda təhsil alan yaxın dostum (dünyasını dəyişdiyinə görə adını çəkmirəm – A.C.) rastlaşdığı, eşitdiyi hadisələri elə maraqla, şövqlə danışardı ki, istər-istəməz özümüzü o hadisələrin içində hiss edər, bir növ iştirakçısı sayardıq. Dostumun hekayətlərindən birini oxucuların diqqətinə çatdırmaq istərdim.
Deməli, beş il arxada qalır. Kursu bitirən müdavimlər ayrılıq ərəfəsində bir yaxşı məclis düzənləməyi qərara alırlar. Gənclər öz vətənlərinə qayıtmaq üçün gərəkli hazırlıq işlərini görüb qurtarandan sonra çemodan ovqatı ilə qaldıqları yataqxananın yeməkxanasında açılmış geniş ziyafət stolunun ətrafında əsl beynəlmiləl bir məclisə toplaşırlar. Yeyib-içirlər, tostlar bir-birini əvəzləyir. Ünvan mübadiləsi edən kim, əhd-peyman bağlayan, kövrələn, ağlayan kim. SSRİ-nin müxtəlif regionlarından, bir çox xarici ölkədən gələn cavanlar hər il eyni vaxtda Moskvada görüşməyə də əsl kişi kimi söz verirlər.
Məclisin şirin yerində Qvineyadan olan şən, zarafatcıl zənci balası Ajuji sağlıq demək üçün ayağa qalxır. Ötən beş ildə dostum qarışıq beş-altı qafqazlı balasına əsl lakey xidməti göstərmiş zənci oğlan araq badəsini hamınınkı ilə toqquşdurandan sonra sifətindəki hüzn işartıları ilə, qəmgin notlarla nə söyləsə yaxşıdır:
- Ay qardaşlar, bacılar, sevgili tələbə dostlarım, tarixə qovuşan bu beş ildə sizdən çox razı qalmışam. Doğrudur, ayaqqabılarınızı təmizləyir, şalvarınızı ütüləyirdim, bazar-dükan da mənlik idi, mətbəxdə axşamlar yemək bişirmək də. Sağ olun, əvəzində həmişə məni xoş dillə dindirmisiniz, heç vaxt xətrimə dəyməmisiniz. Bakıdan, Tiflisdən, hələ lap Kiyevdən, Kişinyovdan göndərilən cürbəcür yemək-içməkdən mənə də pay ayırmısınız, yəqin ki, halal edərsiniz. Amma mən bu gün çox kədərliyəm, izaholunmaz peşimançılıq hissi keçirirəm. Bu duyğular ömrüm boyu məni tərk etməyəcək.
Zənci bu sözləri deyib susdu. Məclisdəkilər yerbəyerdən Ajujinin şəninə xoş sözlər, epitetlər səsləndirdilər, lakin içməyə macal tapmadılar. Afrikalı oğlan göz yaşları içində öz tostunu bu sözlərlə bitirdi:
- Amma mən, axmağın lap yekəsi olan mən bu gün sizin qarşınızda çox xəcalətli, üzüqarayam. Çünki hər axşam sizin üçün qaynadıb dəmlədiyim çayı otağınıza gətirərkən mən başıdaşlı, mən əclaf yolumu əvvəlcə dəhlizin axırındakı tualetdən salır, çayniki qapağını ehmalca götürürdüm, yox-yox, dalısını deyə bilmirəm. Vurun öldürün, vallah, mən cəhənnəmliyəm, qoy Afrikaya mənim tabutumu göndərsinlər. İnanın, uşaqlar, elədiklərim sizdən nəyinsə heyifini çıxmaq deyildi, sadəcə xoş bir zarafat, azərbaycanlılar demiş, sadəcə “mırt” idi...
Zənci oğlan elə ağlayır, elə ağlayırdı ki, sanki bütün əzizləri o dünyalıq olub döşənmişdi ayaqlarının altına...
***
Qara saqqallı, universal oğlan
Bu günlərdə metronun Elmlər Akademiyası stansiyası ilə üzbəüzdəki avtobus dayanacağında bir cavan oğlanın məşhur sirk artistlərini də geridə qoyan hərəkətləri hansı üzünə olur-olsun, hər halda insanın çox şeyə qadir olduğu barədə qənaətimi daha da möhkəmləndirdi. Onu da fikirləşdim ki, tütək təki daracaq şalvarının arxa cibinə zorla dürtdüyü on iki vərəqli dəftərdən tələbə olduğu dərhal sezilən bu oğlanın yaxın gələcəkdə ölkənin tanınmış jonqlyorlarından biri kimi tanınması onun sadəcə olaraq Təzə bazarla üzbəüzdəki məşhur ünvana baş çəkməsini zəruri edir.
On səkkiz-iyirmi yaşlarındakı qapqara saqqallı, şivərək oğlan dayanacaqdakı uca sərv ağacına söykənib ləzzətlə siqaret sümürürdü. Bir əlində isə şaqqıltı ilə təsbeh fırladır, eyni zamanda, başı ilə çiyninə sıxdığı telefonu qulağına yaxınlaşdırıb kiminləsə “mırt vurur”, ara-sıra da saqqız çeynəməsindən yaranan tüpürcəyini (bu ifadəyə görə öz adımdan sizdən üzr istəyirəm – A.C.) düz küçənin ortasınadək vızıldadırdı. Yeri gəldikcə ayaqqabılarının ucu ilə dabanlarını və baldırlarını dindələyirdi. Görünür, qış fəslinə xas olan və təbii ki, vitamin çatışmazlığından ortaya çıxan qaşınma bu oğlandan da yan keçməmişdi.
Hə, birini də deyim. Bu universal adam bu qədər prosesin içərisində arada bir cibindən ovucla qara tum çıxarıb ağzına təpir və qabığını da sözsüz ki, ətrafa uçurdurdu. İşin şirin yerində qucağındakı telefonla ona nə dedilərsə, şırtıq çalıb rəqs də elədi – hər halda milli rəqslərimizdən deyildi.
Belə. Mən bilən, yaddan çıxan heç nə qalmadı. Doğrusu, maraq məni də, ətrafdakıları da nə təhər götürmüşdüsə, bu oğlanı qırx dəqiqəyə yaxın müddətdə diqqətlə izləməli olduq. Ayrı-ayrılıqda adamın ürəyini üzən, yorulub əldən salan hərəkətləri elə ardıcıllıqla, sinxron şəkildə nümayiş etdirirdi ki, ona tamaşa edən hər kəsin ürəyindən, zənnimcə, bircə söz keçirdi – molodes sənə, oğul bala, səni yetişdirib ortaya çıxaran valideynlərinə də eşq olsun.
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır
ADP sədri ehtimal edir ki, “Tərtər işi” yaxşı araşdırılsa, onun da altından Mehdiyev və əlaltıları çıxacaq
Xalq artisti deyir ki, rəqqasların səhnə ömrü çox qısa olur. Bu az müddətdə uğur qazanmaq, əsl sənətkar kimi yetişmək üçün daha çox zəhmət çəkmək lazımıdır
Rus Dram Teatrının aktyoru deyir ki. bölgə teatrlarında diplomlu aktyor və rejissor tapmaq müşkül məsələdir
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
