20:41 / 26-05-2020
Əli Məsimli seçiciləri ilə onlayn qəbul keçirdi - Video
20:29 / 26-05-2020
Müdriklik və sadəlik mücəssiməsi - Firuz Mustafa yazır
19:42 / 26-05-2020
Makron Əliyevə məktubunda Qarabağdan söz açdı: "Fransanın qərəzsizliyinə arxalana bilərsiniz"
19:36 / 26-05-2020
Koronavirus gözə necə təsir edir?
19:11 / 26-05-2020
Daha 131 azərbaycanlı Rusiyadan təxliyə olunub
19:05 / 26-05-2020
Mingəçevirdə məcburi köçkün intihar edib
18:51 / 26-05-2020
Britaniyada daha 134 nəfər koronavirusdan vəfat edib
18:39 / 26-05-2020
“Azərişıq” ASC-nin üç əməkdaşı güllələnib
18:31 / 26-05-2020
Azərbaycanda indiyədək koronavirusdan 2819 nəfər sağalıb
18:24 / 26-05-2020
Azərbaycanda daha 132 nəfər koronavirusa yoluxub, 1 nəfər vəfat edib
18:11 / 26-05-2020
XİN-dən "Ramil Səfərovun işi" ilə bağlı qərara etiraz: "Yerevanın tələb irəli sürməsinə mənəvi haqqı yoxdur"
17:45 / 26-05-2020
İcra Hakimiyyətindən koronavirusa yoluxan müavinlə bağlı - Açıqlama
17:31 / 26-05-2020
Məşhur aparıcının AzTV-dəki verilişi bağlandı
17:30 / 26-05-2020
İŞİD-in İraqdakı qanadının rəhbəri öldürülüb
17:11 / 26-05-2020
Bakı polisi Milli Məclisin qarşısındakı aksiyaya cəhdlə bağlı məlumat yaydı
17:03 / 26-05-2020
Rusiya ordusunda koronavirusa 5,5 min yoluxma halı aşkarlanıb
16:56 / 26-05-2020
Gəncədə amansızlıqla qətlə yetirilən şəxs keçmiş müstəntiq imiş
16:55 / 26-05-2020
Rusiyada Qələbə Paradı iyunun 24-də keçiriləcək
16:37 / 26-05-2020
Deputat ermənilərlə danışıqların dayandırılmasını istəyir - Foto
16:35 / 26-05-2020
Rusiya Gürcüstana satdığı qazı 15% ucuzlaşdıracaq
16:27 / 26-05-2020
Ruhani Prezident İlham Əliyevə məktub göndərib
16:16 / 26-05-2020
Türkiyə Silahlı Qüvvələrinin sabiq Baş Qərargah rəisi vəfat edib
16:08 / 26-05-2020
ABŞ neft sənayesində 200-dən çox şirkət iflas edib
15:59 / 26-05-2020
Azərbaycanlı voleybolçulara maliyyə yardımı ediləcək
15:54 / 26-05-2020
Əməkdar artistin evi yoxdur, sanki “bomj” həyatı yaşayır - Aktyorlardan açıqlamalar
15:47 / 26-05-2020
Türkiyənin dəstəyi ilə qiyamçı generalın ordusu darmadağın edilir - Fotolar
15:38 / 26-05-2020
Sabiq nazir koronavirusdan öldü
12:29 / 22-05-2020
Prezident daha bir icra başçısını vəzifədən azad etdi
15:15 / 22-05-2020
Prezident bir qrup şəxsi təltif etdi - Siyahı
18:23 / 24-05-2020
Qiyamçı general Türkiyəyə müharibə elan etdi
14:53 / 24-05-2020
Əbülfəs Qarayevlə Elçin Quliyevə Britaniyada cinayət işi açılıb
14:30 / 26-05-2020
Avropa məhkəməsi Ramil Səfərova görə Azərbaycanın əleyhinə qərar verdi
12:43 / 22-05-2020
Azərbaycanda daha iki vəzifəli şəxs tutuldu
14:28 / 23-05-2020
Naxçıvana Baş Nazir təyin edilib
18:59 / 24-05-2020
Gələcək nazir... kim olmalıdır? - Firuz Mustafa yazır
16:10 / 22-05-2020
11 prezidentin sirrini bilən şəxs koronavirusdan öldü - Fotolar
16:02 / 23-05-2020
Azərbaycanda koronavirusa yeni yoluxmalar qeydə alındı - Ölənlər var
14:21 / 24-05-2020
Eldar Namazov: “Azərbaycana yeni Qarabağ strategiyası lazımdır” - Müsahibə
Qvineyalı Ajujinin acı göz yaşları
Tarix: 12-02-2019 10:49 | Bölmə: Akif CABBARLI
(Həyat etüdləri)
Ötən əsrin səksəninci illərində Moskvada Ümumittifaq Kinematoqrafiya İnstitutunda təhsil alan yaxın dostum (dünyasını dəyişdiyinə görə adını çəkmirəm – A.C.) rastlaşdığı, eşitdiyi hadisələri elə maraqla, şövqlə danışardı ki, istər-istəməz özümüzü o hadisələrin içində hiss edər, bir növ iştirakçısı sayardıq. Dostumun hekayətlərindən birini oxucuların diqqətinə çatdırmaq istərdim.
Deməli, beş il arxada qalır. Kursu bitirən müdavimlər ayrılıq ərəfəsində bir yaxşı məclis düzənləməyi qərara alırlar. Gənclər öz vətənlərinə qayıtmaq üçün gərəkli hazırlıq işlərini görüb qurtarandan sonra çemodan ovqatı ilə qaldıqları yataqxananın yeməkxanasında açılmış geniş ziyafət stolunun ətrafında əsl beynəlmiləl bir məclisə toplaşırlar. Yeyib-içirlər, tostlar bir-birini əvəzləyir. Ünvan mübadiləsi edən kim, əhd-peyman bağlayan, kövrələn, ağlayan kim. SSRİ-nin müxtəlif regionlarından, bir çox xarici ölkədən gələn cavanlar hər il eyni vaxtda Moskvada görüşməyə də əsl kişi kimi söz verirlər.
Məclisin şirin yerində Qvineyadan olan şən, zarafatcıl zənci balası Ajuji sağlıq demək üçün ayağa qalxır. Ötən beş ildə dostum qarışıq beş-altı qafqazlı balasına əsl lakey xidməti göstərmiş zənci oğlan araq badəsini hamınınkı ilə toqquşdurandan sonra sifətindəki hüzn işartıları ilə, qəmgin notlarla nə söyləsə yaxşıdır:
- Ay qardaşlar, bacılar, sevgili tələbə dostlarım, tarixə qovuşan bu beş ildə sizdən çox razı qalmışam. Doğrudur, ayaqqabılarınızı təmizləyir, şalvarınızı ütüləyirdim, bazar-dükan da mənlik idi, mətbəxdə axşamlar yemək bişirmək də. Sağ olun, əvəzində həmişə məni xoş dillə dindirmisiniz, heç vaxt xətrimə dəyməmisiniz. Bakıdan, Tiflisdən, hələ lap Kiyevdən, Kişinyovdan göndərilən cürbəcür yemək-içməkdən mənə də pay ayırmısınız, yəqin ki, halal edərsiniz. Amma mən bu gün çox kədərliyəm, izaholunmaz peşimançılıq hissi keçirirəm. Bu duyğular ömrüm boyu məni tərk etməyəcək.
Zənci bu sözləri deyib susdu. Məclisdəkilər yerbəyerdən Ajujinin şəninə xoş sözlər, epitetlər səsləndirdilər, lakin içməyə macal tapmadılar. Afrikalı oğlan göz yaşları içində öz tostunu bu sözlərlə bitirdi:
- Amma mən, axmağın lap yekəsi olan mən bu gün sizin qarşınızda çox xəcalətli, üzüqarayam. Çünki hər axşam sizin üçün qaynadıb dəmlədiyim çayı otağınıza gətirərkən mən başıdaşlı, mən əclaf yolumu əvvəlcə dəhlizin axırındakı tualetdən salır, çayniki qapağını ehmalca götürürdüm, yox-yox, dalısını deyə bilmirəm. Vurun öldürün, vallah, mən cəhənnəmliyəm, qoy Afrikaya mənim tabutumu göndərsinlər. İnanın, uşaqlar, elədiklərim sizdən nəyinsə heyifini çıxmaq deyildi, sadəcə xoş bir zarafat, azərbaycanlılar demiş, sadəcə “mırt” idi...
Zənci oğlan elə ağlayır, elə ağlayırdı ki, sanki bütün əzizləri o dünyalıq olub döşənmişdi ayaqlarının altına...
***
Qara saqqallı, universal oğlan
Bu günlərdə metronun Elmlər Akademiyası stansiyası ilə üzbəüzdəki avtobus dayanacağında bir cavan oğlanın məşhur sirk artistlərini də geridə qoyan hərəkətləri hansı üzünə olur-olsun, hər halda insanın çox şeyə qadir olduğu barədə qənaətimi daha da möhkəmləndirdi. Onu da fikirləşdim ki, tütək təki daracaq şalvarının arxa cibinə zorla dürtdüyü on iki vərəqli dəftərdən tələbə olduğu dərhal sezilən bu oğlanın yaxın gələcəkdə ölkənin tanınmış jonqlyorlarından biri kimi tanınması onun sadəcə olaraq Təzə bazarla üzbəüzdəki məşhur ünvana baş çəkməsini zəruri edir.
On səkkiz-iyirmi yaşlarındakı qapqara saqqallı, şivərək oğlan dayanacaqdakı uca sərv ağacına söykənib ləzzətlə siqaret sümürürdü. Bir əlində isə şaqqıltı ilə təsbeh fırladır, eyni zamanda, başı ilə çiyninə sıxdığı telefonu qulağına yaxınlaşdırıb kiminləsə “mırt vurur”, ara-sıra da saqqız çeynəməsindən yaranan tüpürcəyini (bu ifadəyə görə öz adımdan sizdən üzr istəyirəm – A.C.) düz küçənin ortasınadək vızıldadırdı. Yeri gəldikcə ayaqqabılarının ucu ilə dabanlarını və baldırlarını dindələyirdi. Görünür, qış fəslinə xas olan və təbii ki, vitamin çatışmazlığından ortaya çıxan qaşınma bu oğlandan da yan keçməmişdi.
Hə, birini də deyim. Bu universal adam bu qədər prosesin içərisində arada bir cibindən ovucla qara tum çıxarıb ağzına təpir və qabığını da sözsüz ki, ətrafa uçurdurdu. İşin şirin yerində qucağındakı telefonla ona nə dedilərsə, şırtıq çalıb rəqs də elədi – hər halda milli rəqslərimizdən deyildi.
Belə. Mən bilən, yaddan çıxan heç nə qalmadı. Doğrusu, maraq məni də, ətrafdakıları da nə təhər götürmüşdüsə, bu oğlanı qırx dəqiqəyə yaxın müddətdə diqqətlə izləməli olduq. Ayrı-ayrılıqda adamın ürəyini üzən, yorulub əldən salan hərəkətləri elə ardıcıllıqla, sinxron şəkildə nümayiş etdirirdi ki, ona tamaşa edən hər kəsin ürəyindən, zənnimcə, bircə söz keçirdi – molodes sənə, oğul bala, səni yetişdirib ortaya çıxaran valideynlərinə də eşq olsun.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 12-02-2019 10:49 | Bölmə: Akif CABBARLI
(Həyat etüdləri)
Ötən əsrin səksəninci illərində Moskvada Ümumittifaq Kinematoqrafiya İnstitutunda təhsil alan yaxın dostum (dünyasını dəyişdiyinə görə adını çəkmirəm – A.C.) rastlaşdığı, eşitdiyi hadisələri elə maraqla, şövqlə danışardı ki, istər-istəməz özümüzü o hadisələrin içində hiss edər, bir növ iştirakçısı sayardıq. Dostumun hekayətlərindən birini oxucuların diqqətinə çatdırmaq istərdim.
Deməli, beş il arxada qalır. Kursu bitirən müdavimlər ayrılıq ərəfəsində bir yaxşı məclis düzənləməyi qərara alırlar. Gənclər öz vətənlərinə qayıtmaq üçün gərəkli hazırlıq işlərini görüb qurtarandan sonra çemodan ovqatı ilə qaldıqları yataqxananın yeməkxanasında açılmış geniş ziyafət stolunun ətrafında əsl beynəlmiləl bir məclisə toplaşırlar. Yeyib-içirlər, tostlar bir-birini əvəzləyir. Ünvan mübadiləsi edən kim, əhd-peyman bağlayan, kövrələn, ağlayan kim. SSRİ-nin müxtəlif regionlarından, bir çox xarici ölkədən gələn cavanlar hər il eyni vaxtda Moskvada görüşməyə də əsl kişi kimi söz verirlər.
Məclisin şirin yerində Qvineyadan olan şən, zarafatcıl zənci balası Ajuji sağlıq demək üçün ayağa qalxır. Ötən beş ildə dostum qarışıq beş-altı qafqazlı balasına əsl lakey xidməti göstərmiş zənci oğlan araq badəsini hamınınkı ilə toqquşdurandan sonra sifətindəki hüzn işartıları ilə, qəmgin notlarla nə söyləsə yaxşıdır:
- Ay qardaşlar, bacılar, sevgili tələbə dostlarım, tarixə qovuşan bu beş ildə sizdən çox razı qalmışam. Doğrudur, ayaqqabılarınızı təmizləyir, şalvarınızı ütüləyirdim, bazar-dükan da mənlik idi, mətbəxdə axşamlar yemək bişirmək də. Sağ olun, əvəzində həmişə məni xoş dillə dindirmisiniz, heç vaxt xətrimə dəyməmisiniz. Bakıdan, Tiflisdən, hələ lap Kiyevdən, Kişinyovdan göndərilən cürbəcür yemək-içməkdən mənə də pay ayırmısınız, yəqin ki, halal edərsiniz. Amma mən bu gün çox kədərliyəm, izaholunmaz peşimançılıq hissi keçirirəm. Bu duyğular ömrüm boyu məni tərk etməyəcək.
Zənci bu sözləri deyib susdu. Məclisdəkilər yerbəyerdən Ajujinin şəninə xoş sözlər, epitetlər səsləndirdilər, lakin içməyə macal tapmadılar. Afrikalı oğlan göz yaşları içində öz tostunu bu sözlərlə bitirdi:
- Amma mən, axmağın lap yekəsi olan mən bu gün sizin qarşınızda çox xəcalətli, üzüqarayam. Çünki hər axşam sizin üçün qaynadıb dəmlədiyim çayı otağınıza gətirərkən mən başıdaşlı, mən əclaf yolumu əvvəlcə dəhlizin axırındakı tualetdən salır, çayniki qapağını ehmalca götürürdüm, yox-yox, dalısını deyə bilmirəm. Vurun öldürün, vallah, mən cəhənnəmliyəm, qoy Afrikaya mənim tabutumu göndərsinlər. İnanın, uşaqlar, elədiklərim sizdən nəyinsə heyifini çıxmaq deyildi, sadəcə xoş bir zarafat, azərbaycanlılar demiş, sadəcə “mırt” idi...
Zənci oğlan elə ağlayır, elə ağlayırdı ki, sanki bütün əzizləri o dünyalıq olub döşənmişdi ayaqlarının altına...
***
Qara saqqallı, universal oğlan
Bu günlərdə metronun Elmlər Akademiyası stansiyası ilə üzbəüzdəki avtobus dayanacağında bir cavan oğlanın məşhur sirk artistlərini də geridə qoyan hərəkətləri hansı üzünə olur-olsun, hər halda insanın çox şeyə qadir olduğu barədə qənaətimi daha da möhkəmləndirdi. Onu da fikirləşdim ki, tütək təki daracaq şalvarının arxa cibinə zorla dürtdüyü on iki vərəqli dəftərdən tələbə olduğu dərhal sezilən bu oğlanın yaxın gələcəkdə ölkənin tanınmış jonqlyorlarından biri kimi tanınması onun sadəcə olaraq Təzə bazarla üzbəüzdəki məşhur ünvana baş çəkməsini zəruri edir.
On səkkiz-iyirmi yaşlarındakı qapqara saqqallı, şivərək oğlan dayanacaqdakı uca sərv ağacına söykənib ləzzətlə siqaret sümürürdü. Bir əlində isə şaqqıltı ilə təsbeh fırladır, eyni zamanda, başı ilə çiyninə sıxdığı telefonu qulağına yaxınlaşdırıb kiminləsə “mırt vurur”, ara-sıra da saqqız çeynəməsindən yaranan tüpürcəyini (bu ifadəyə görə öz adımdan sizdən üzr istəyirəm – A.C.) düz küçənin ortasınadək vızıldadırdı. Yeri gəldikcə ayaqqabılarının ucu ilə dabanlarını və baldırlarını dindələyirdi. Görünür, qış fəslinə xas olan və təbii ki, vitamin çatışmazlığından ortaya çıxan qaşınma bu oğlandan da yan keçməmişdi.
Hə, birini də deyim. Bu universal adam bu qədər prosesin içərisində arada bir cibindən ovucla qara tum çıxarıb ağzına təpir və qabığını da sözsüz ki, ətrafa uçurdurdu. İşin şirin yerində qucağındakı telefonla ona nə dedilərsə, şırtıq çalıb rəqs də elədi – hər halda milli rəqslərimizdən deyildi.
Belə. Mən bilən, yaddan çıxan heç nə qalmadı. Doğrusu, maraq məni də, ətrafdakıları da nə təhər götürmüşdüsə, bu oğlanı qırx dəqiqəyə yaxın müddətdə diqqətlə izləməli olduq. Ayrı-ayrılıqda adamın ürəyini üzən, yorulub əldən salan hərəkətləri elə ardıcıllıqla, sinxron şəkildə nümayiş etdirirdi ki, ona tamaşa edən hər kəsin ürəyindən, zənnimcə, bircə söz keçirdi – molodes sənə, oğul bala, səni yetişdirib ortaya çıxaran valideynlərinə də eşq olsun.
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
Səyyad Əlizadə: "Sən necə nazirsən ki, əlinin altında nələrin baş verdiyini bilmirsən?"
Bədrəddin Quliyev: “Azərbaycan hakimiyyətində təmsil olunan bəlli qüvvələr indiyə qədər bizi milli baxımdan danışıqlara getməyə, siyasi qüvvələrin bir araya gəlməsinə imkan verməyiblər”
Köçəri Nağıbəyli təklif edir ki, Qərbi Azərbaycan mühacir hökuməti Ermənistanla sərhəd rayonda fəaliyyət göstərsin
Hüquqşünas: “Çindən kompensasiya tələbinə Rusiya və digər dövlətlərin də qoşulması mümkündür”
