23:24 / 30-06-2025
Rus İcmasının Mədəniyyət Mərkəzi bağlanıb?
21:03 / 30-06-2025
Rusiyada öldürülən qardaşların cənazəsi Azərbaycana gətirilib - (Yenilənib)
18:51 / 30-06-2025
İran liderinin müşavirini öldürmək istəyiblər
18:44 / 30-06-2025
Aİ rəsmisi: "Rusiyada azərbaycanlılara qarşı törədilən zorakılıq..."
18:38 / 30-06-2025
Tramp mütəffiqlərin təklifinə əhəmiyyət vermir
18:03 / 30-06-2025
Daha 17 qanuna dəyişiklik edəcəklər
17:57 / 30-06-2025
Bakıda əməliyyat: FTX-nın iki əməkdaşı saxlanılıb - (Yenilənib) - Fotolar
17:51 / 30-06-2025
Azərbaycanın Rusiyadakı səfiri XİN-ə çağırılıb
17:45 / 30-06-2025
Bəylər Eyyubov yeni vəzifəyə təyin olunub
17:34 / 30-06-2025
Şuşada biznes forum keçiriləcək
17:18 / 30-06-2025
Ukraynalı nazir slovakiyalı həmkarının təklifini qəbul etmir
17:11 / 30-06-2025
İşçi qrupun ştat və xidməti maşınlarının sayı artırılıb
17:03 / 30-06-2025
Beş ölkədən Azərbayacana quş əti idxalına məhdudiyyət qoyulub
16:51 / 30-06-2025
Ersin Tatar Azərbaycana gəlir
16:46 / 30-06-2025
Ərdoğan Azərbaycana səfər edəcək
16:27 / 30-06-2025
Şahın atom bombası istəyi: ABŞ bunun qarşısını necə alıb?
16:10 / 30-06-2025
İyul ayının hava proqnozu açıqlanıb
16:02 / 30-06-2025
Azərbaycan və Bolqarıstan XİN-ləri arasında siyasi məsləhətləşmələr aparılıb
15:20 / 30-06-2025
Dərmanların qiyməti yenidən tənzimlənib
15:08 / 30-06-2025
Professor: Şovinizm Rusiyanı uçuruma aparır
14:52 / 30-06-2025
Mənsum İbrahimov: Teatrımızın səhnəsinə yeni Məcnunlar gəlir - Foto
14:26 / 30-06-2025
Sabiq nazir təltif edilib
14:15 / 30-06-2025
Qarabağa növbəti köç karvanı gedib - (Yenilənib)
13:53 / 30-06-2025
Tramp İranın iddiaları ilə razılaşmır
13:45 / 30-06-2025
Qarabağa səfərlər müvəqqəti dayandırılıb
13:43 / 30-06-2025
Çin Azərbaycan vasitəsilə Avropaya yeni yük marşrutu istifadəyə verib
13:24 / 30-06-2025
"Azərbaycanfilm"dəki partlayışla bağlı cinayət işi açılıb
13:15 / 30-06-2025
Sabahın hava proqnozu açıqlanıb
13:13 / 30-06-2025
Mirzoyan Lavrova xəbərdarlıq edib
13:01 / 30-06-2025
Xarici İşlər Nazirliyində yeni idarə yaradılıb
09:25 / 26-06-2025

08:51 / 26-06-2025

16:17 / 26-06-2025

13:16 / 29-06-2025

18:04 / 26-06-2025

00:00 / 26-06-2025

12:57 / 27-06-2025

00:02 / 27-06-2025

08:55 / 28-06-2025

00:01 / 28-06-2025

16:30 / 26-06-2025

12:14 / 26-06-2025

Məsləhət Onundur - Həyat etüdləri
Tarix: 18-07-2019 10:49 | Bölmə: Akif CABBARLI

Ötən əsrin axırlarında – dostlarımdan birinin dediyi kimi, min doqquz yüz çoxdanıncı illərdə ucqar dağ kəndində Zəhra nənə oğul-uşağı, nəvələri ilə özünün də bilmədiyi, fikrinə gətirmədiyi, olduqca mənalı, maraqlı həyat yaşayırdı. Dörd-beş inəyi, beş-on qoyun-quzusu, saysız-hesabsız toyuq-cücəsi, ördəyi, qazı ailənin ərzaq sarıdan korluq çəkməsinə imkan vermirdi. Bağ-bağatdan götürdüyü mer-meyvə, tərəvəz sahəsindən yığdıqları özlərinə də, hətta qonşularına da bol-bol yetirdi. Bir sözlə, heç nəyin korluğunu çəkmir, sağlam həyat tərzinin dadını çıxarırdılar.
Allahın verdiyi nemətləri süfryə düzdükcə, ətli-canlı çolpanı, toyuğu doğrayıb qazana atdıqca Zəhra nənə əllərini qaldırıb ucadan səslənərmiş:
- Xudaya, kərəminə şükür, ruzimizi kəsmirsən, qapımızın bərəkətini əksiltmirsən, Səndən çox razıyıq. Ya Rəbbim, bir xahişim var, həmişə mənim canımı sağ elə, ağlımı da əlimdən alma. Qulunam, Allah, səsimi eşit.
Nəvələrinin ən dəcəli və fərasətlisi Ağəli nənəsinin hər gün eyni mətnlə Allaha müraciətinə qulaq asmaqdan bezib, axırda dözməyib:
- Ay Zəhra nənə, hər dəfə qulaq asıram, eyni şeyi təkrar eləyirsən. Heç oğlun, qızın, nəvələrin yada düşmür axı, elə dayanmadan Allahdan özünə can sağlığı, baş salamatlığı istəyirsən. Bəs biz adam deyilik?
Zəhra nənə Ağəlinin başını sığallayıb qısaca cavabını verir:
- Ay bala, qurbanolduğumun vaxtı nə gəzir ki, bir-bir hamımızı dinləyib, ürəyimizdən keçəni yerinə yetirsin. Mən öz şəxsi xahişimi eləyirəm, eşidər-eşitməz, ya qismət. Siz də baxın da, növbə ilə əllərinizi qaldırın göyə, qəlbinizdən keçəni çatdırın. Məsləhət də ki, Onundur. Qandınız, ədə?!
****
Dunka niyə yoxa çıxdı...
Uşaqlıq dostum Nəriman əsl Allah adamı, həyatsevər, insansevər və heyvana, ağaca, gölə, dənizə, yaşıl yamaclara ürəyində tükənməz məhəbbət gəzdirən, qəlbən kövrək, ürəyiaçıq adamdır. Bu günlərdə görüşdük, söhbət elədik, adama bir parç pivə də içdik. Amma axıracan dostumun kefi açılmadı ki, açılmadı. Səbəbini soruşdum, bircə cümlə ilə cavabını verdi:
- Heç, Dunkanı oğurlayıblar, ona görə qanım qaradır.
Daha heç nə demədim. Dərhal bildim ki, həyətlərindəki iti nəzərdə tutur. Bu iti mən də görmüşdüm, hətta ürək eləyib zavallının başını da sığallaşmışdım. Ara-sıra Nərimangilə qonaq gedəndə bu boz, yaraşıqlı iti bir tikə toyuq ətinə, sosisə qonaq da eləmişdim. Dunkanı lap küçük vaxtından bu həyətdə yüz cür nəvazişlə, xətir-hörmətlə böyütmüş, nazını çəkmişdilər. İt də sakinlərlə necə deyərlər, nümunəvi davranır, uşaqlarla əylənir, böyüklərə səmimi qəlbdən iltifat göstərirdi. Bazarlıqdan gələn qadınların böyrünə düşüb giriş qapısınadək ötürür, az qala dil açıb öz köməkliyini təklif etmək də istəyirdi. Dunka həyətdə hamının sevimlisinə çevrilsə də, ondan zəhləsi gedən, bəzən aqressivlik göstərənlər də tapılırdı. Təbii ki, hərənin bir cür xasiyyəti olur və hər kəsdən heyvana qarşı mehribanlıq, ülfət gözləmək əbəsdir. Dunkadan acığı tutanların arqumenti isə adidən adi idi; it qapının ağzında, bəzən də liftin yanında kölgələnir, arabir də özünü unudub altını isladırdı. Nə etmək olardı, necə başa salydın ki, belə hallarda aralan, ağacların dibinə yaxınlaş. Bəlkə də Dunka elədiyinin peşmançılığını çəkirdi, amma danışa bilmirdi axı, ürəyindən keçəni necə çatdıraydı...
Nə isə. Nəriman müəllim bütün bunları xatırlayıb dərindən köksünü ötürdü:
- Hə, qardaş, neçə gündür həyətimizdən Dunka əlli-ayaqlı yoxa çıxıb. Özbaşına heç yana gedən deyildi. Son günlər onun gözlərində qəribə bir nigaranlıq, izaholunmaz qüssə işartısı görürdüm. Görünür, bizdən ayrılacağı ürəyinə damıbmış. O gün Dunkanın itməsi barədə söhbət düşmüşdü. Bir nəfər qayıtdı ki, itib-itib də, bizə itmi lazımdır? Mən də qayıtdım ki, bəs it oğrusu necə, bizə lazımdırmı? Allahın dilsiz-ağızsız heyvanını aylardan bəri tapındığı, güvəndiyi, bir tikə çörəyə, bir ovuc suya görə şükranlıqla gəzib-dolaşdığı, əvəzində yad itləri, pişikləri həyətdən uzaqlaşdıran bir iti gedər-gəlməzə yollamaq hansı insafdandır? Onu yaradan varlıq qismətini məhz bu ünvana yazmışdı və bizə də mesaj yollamışdı ki, xəlq etdiyimi yaşatmaq və qorumaq da sizlikdir. Əməl elədikmi?
Nə isə. Allah insaf versin aparana da, apatdırana da. Barı, yerini desinlər, məhəllədə onu görmək, vəziyyətindən xəbərdar olmaq istyən mərhəmətli və şəfqətli insanlar çoxdur...
Nə deyək?! Nəriman müəllimin haqlı olduğunu təsdiq edən yəqin ki, tək mən deyiləm.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 18-07-2019 10:49 | Bölmə: Akif CABBARLI

Ötən əsrin axırlarında – dostlarımdan birinin dediyi kimi, min doqquz yüz çoxdanıncı illərdə ucqar dağ kəndində Zəhra nənə oğul-uşağı, nəvələri ilə özünün də bilmədiyi, fikrinə gətirmədiyi, olduqca mənalı, maraqlı həyat yaşayırdı. Dörd-beş inəyi, beş-on qoyun-quzusu, saysız-hesabsız toyuq-cücəsi, ördəyi, qazı ailənin ərzaq sarıdan korluq çəkməsinə imkan vermirdi. Bağ-bağatdan götürdüyü mer-meyvə, tərəvəz sahəsindən yığdıqları özlərinə də, hətta qonşularına da bol-bol yetirdi. Bir sözlə, heç nəyin korluğunu çəkmir, sağlam həyat tərzinin dadını çıxarırdılar.
Allahın verdiyi nemətləri süfryə düzdükcə, ətli-canlı çolpanı, toyuğu doğrayıb qazana atdıqca Zəhra nənə əllərini qaldırıb ucadan səslənərmiş:
- Xudaya, kərəminə şükür, ruzimizi kəsmirsən, qapımızın bərəkətini əksiltmirsən, Səndən çox razıyıq. Ya Rəbbim, bir xahişim var, həmişə mənim canımı sağ elə, ağlımı da əlimdən alma. Qulunam, Allah, səsimi eşit.
Nəvələrinin ən dəcəli və fərasətlisi Ağəli nənəsinin hər gün eyni mətnlə Allaha müraciətinə qulaq asmaqdan bezib, axırda dözməyib:
- Ay Zəhra nənə, hər dəfə qulaq asıram, eyni şeyi təkrar eləyirsən. Heç oğlun, qızın, nəvələrin yada düşmür axı, elə dayanmadan Allahdan özünə can sağlığı, baş salamatlığı istəyirsən. Bəs biz adam deyilik?
Zəhra nənə Ağəlinin başını sığallayıb qısaca cavabını verir:
- Ay bala, qurbanolduğumun vaxtı nə gəzir ki, bir-bir hamımızı dinləyib, ürəyimizdən keçəni yerinə yetirsin. Mən öz şəxsi xahişimi eləyirəm, eşidər-eşitməz, ya qismət. Siz də baxın da, növbə ilə əllərinizi qaldırın göyə, qəlbinizdən keçəni çatdırın. Məsləhət də ki, Onundur. Qandınız, ədə?!
****
Dunka niyə yoxa çıxdı...
Uşaqlıq dostum Nəriman əsl Allah adamı, həyatsevər, insansevər və heyvana, ağaca, gölə, dənizə, yaşıl yamaclara ürəyində tükənməz məhəbbət gəzdirən, qəlbən kövrək, ürəyiaçıq adamdır. Bu günlərdə görüşdük, söhbət elədik, adama bir parç pivə də içdik. Amma axıracan dostumun kefi açılmadı ki, açılmadı. Səbəbini soruşdum, bircə cümlə ilə cavabını verdi:
- Heç, Dunkanı oğurlayıblar, ona görə qanım qaradır.
Daha heç nə demədim. Dərhal bildim ki, həyətlərindəki iti nəzərdə tutur. Bu iti mən də görmüşdüm, hətta ürək eləyib zavallının başını da sığallaşmışdım. Ara-sıra Nərimangilə qonaq gedəndə bu boz, yaraşıqlı iti bir tikə toyuq ətinə, sosisə qonaq da eləmişdim. Dunkanı lap küçük vaxtından bu həyətdə yüz cür nəvazişlə, xətir-hörmətlə böyütmüş, nazını çəkmişdilər. İt də sakinlərlə necə deyərlər, nümunəvi davranır, uşaqlarla əylənir, böyüklərə səmimi qəlbdən iltifat göstərirdi. Bazarlıqdan gələn qadınların böyrünə düşüb giriş qapısınadək ötürür, az qala dil açıb öz köməkliyini təklif etmək də istəyirdi. Dunka həyətdə hamının sevimlisinə çevrilsə də, ondan zəhləsi gedən, bəzən aqressivlik göstərənlər də tapılırdı. Təbii ki, hərənin bir cür xasiyyəti olur və hər kəsdən heyvana qarşı mehribanlıq, ülfət gözləmək əbəsdir. Dunkadan acığı tutanların arqumenti isə adidən adi idi; it qapının ağzında, bəzən də liftin yanında kölgələnir, arabir də özünü unudub altını isladırdı. Nə etmək olardı, necə başa salydın ki, belə hallarda aralan, ağacların dibinə yaxınlaş. Bəlkə də Dunka elədiyinin peşmançılığını çəkirdi, amma danışa bilmirdi axı, ürəyindən keçəni necə çatdıraydı...
Nə isə. Nəriman müəllim bütün bunları xatırlayıb dərindən köksünü ötürdü:
- Hə, qardaş, neçə gündür həyətimizdən Dunka əlli-ayaqlı yoxa çıxıb. Özbaşına heç yana gedən deyildi. Son günlər onun gözlərində qəribə bir nigaranlıq, izaholunmaz qüssə işartısı görürdüm. Görünür, bizdən ayrılacağı ürəyinə damıbmış. O gün Dunkanın itməsi barədə söhbət düşmüşdü. Bir nəfər qayıtdı ki, itib-itib də, bizə itmi lazımdır? Mən də qayıtdım ki, bəs it oğrusu necə, bizə lazımdırmı? Allahın dilsiz-ağızsız heyvanını aylardan bəri tapındığı, güvəndiyi, bir tikə çörəyə, bir ovuc suya görə şükranlıqla gəzib-dolaşdığı, əvəzində yad itləri, pişikləri həyətdən uzaqlaşdıran bir iti gedər-gəlməzə yollamaq hansı insafdandır? Onu yaradan varlıq qismətini məhz bu ünvana yazmışdı və bizə də mesaj yollamışdı ki, xəlq etdiyimi yaşatmaq və qorumaq da sizlikdir. Əməl elədikmi?
Nə isə. Allah insaf versin aparana da, apatdırana da. Barı, yerini desinlər, məhəllədə onu görmək, vəziyyətindən xəbərdar olmaq istyən mərhəmətli və şəfqətli insanlar çoxdur...
Nə deyək?! Nəriman müəllimin haqlı olduğunu təsdiq edən yəqin ki, tək mən deyiləm.
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır