11:32 / 27-06-2025
Nazirlik və dövlət komitəsi vətəndaşlara müraciət edib
09:33 / 27-06-2025
Qaxda zəlzələ olub
00:25 / 27-06-2025
"Azərbaycanfilm"in ərazisindəki yanğın söndürülüb - (Yenilənib)
00:02 / 27-06-2025
Emil Mehtiyev idarə rəisi təyin olunub
18:04 / 26-06-2025
Narkotik satan ata və oğlu tutulub
16:30 / 26-06-2025
Azərbaycandakı dinlərarası harmoniya Tolerantlıq Evində müzakirə olunub
16:17 / 26-06-2025
Azərbaycanı gülüstana çevirənlər! - Zahid Oruc yazır
13:15 / 26-06-2025
Sabahın hava proqnozu açıqlanıb
12:14 / 26-06-2025
İlham Əliyevlə İran prezidenti arasında telefon danışığı olub
11:02 / 26-06-2025
Kəlbəcərdə yük maşını çaya aşıb, sürücü ölüb
10:29 / 26-06-2025
Prezident Silahlı Qüvvələr Günü münasibətilə paylaşım edib
09:25 / 26-06-2025
Tarixi yanlışlıq - İbrahim Əliyev yazır
08:51 / 26-06-2025
Cənubi Qafqazın ən güclüsü...
00:00 / 26-06-2025
Bu gün Silahlı Qüvvələri Günüdür
22:36 / 25-06-2025
MÜTDA: "7 müəllimin nəticəsi ləğv ediləcək"
21:49 / 25-06-2025
Tovuzda kütləvi zəhərlənmə olub - Yenilənib
19:56 / 25-06-2025
Ceyhun Bayramov İranın yeni səfirini qəbul edib
18:04 / 25-06-2025
Ordu günü Bakı, Gəncə, Xankəndi və Laçında yürüş olacaq
18:00 / 25-06-2025
Beynəlxalq axtarışa verilmiş şəxsi Rusiyaya təhvil verilib
17:49 / 25-06-2025
Ter-Petrosyan II Qareginlə siyasi vəziyyəti müzakirə edib
17:44 / 25-06-2025
“Azəriqaz”ın baş direktoruna müavin təyin olunub
17:27 / 25-06-2025
Ceyhun Bayramov Sudanın yeni səfiri ilə görüşüb
17:02 / 25-06-2025
Trampla Zelenski Niderlandda görüşüblər
16:56 / 25-06-2025
Qırğızıstanda parno saytlara giriş bloklanıb
16:45 / 25-06-2025
Bakıda əməliyyat: saxlanılanlar var - Video
16:39 / 25-06-2025
Toy karvanında "avtoş"luq edən sürücülər saxlanılıb
16:20 / 25-06-2025
Səkkiz rayona prokuror təyin edilib - Yenilənib
15:59 / 25-06-2025
Kansler: Rusiya Avropanın sülh və siyasi nizamını təhdid edir
15:40 / 25-06-2025
“Pasportlar haqqında” qanun dəyişib
15:35 / 25-06-2025
Tramp Haaqada Zelenski ilə görüşəcək
14:57 / 22-06-2025

19:12 / 23-06-2025

09:25 / 26-06-2025

10:14 / 24-06-2025

14:55 / 25-06-2025

07:09 / 24-06-2025

00:39 / 25-06-2025

08:27 / 25-06-2025

19:40 / 24-06-2025

23:45 / 23-06-2025

Məsləhət Onundur - Həyat etüdləri
Tarix: 18-07-2019 10:49 | Bölmə: Akif CABBARLI

Ötən əsrin axırlarında – dostlarımdan birinin dediyi kimi, min doqquz yüz çoxdanıncı illərdə ucqar dağ kəndində Zəhra nənə oğul-uşağı, nəvələri ilə özünün də bilmədiyi, fikrinə gətirmədiyi, olduqca mənalı, maraqlı həyat yaşayırdı. Dörd-beş inəyi, beş-on qoyun-quzusu, saysız-hesabsız toyuq-cücəsi, ördəyi, qazı ailənin ərzaq sarıdan korluq çəkməsinə imkan vermirdi. Bağ-bağatdan götürdüyü mer-meyvə, tərəvəz sahəsindən yığdıqları özlərinə də, hətta qonşularına da bol-bol yetirdi. Bir sözlə, heç nəyin korluğunu çəkmir, sağlam həyat tərzinin dadını çıxarırdılar.
Allahın verdiyi nemətləri süfryə düzdükcə, ətli-canlı çolpanı, toyuğu doğrayıb qazana atdıqca Zəhra nənə əllərini qaldırıb ucadan səslənərmiş:
- Xudaya, kərəminə şükür, ruzimizi kəsmirsən, qapımızın bərəkətini əksiltmirsən, Səndən çox razıyıq. Ya Rəbbim, bir xahişim var, həmişə mənim canımı sağ elə, ağlımı da əlimdən alma. Qulunam, Allah, səsimi eşit.
Nəvələrinin ən dəcəli və fərasətlisi Ağəli nənəsinin hər gün eyni mətnlə Allaha müraciətinə qulaq asmaqdan bezib, axırda dözməyib:
- Ay Zəhra nənə, hər dəfə qulaq asıram, eyni şeyi təkrar eləyirsən. Heç oğlun, qızın, nəvələrin yada düşmür axı, elə dayanmadan Allahdan özünə can sağlığı, baş salamatlığı istəyirsən. Bəs biz adam deyilik?
Zəhra nənə Ağəlinin başını sığallayıb qısaca cavabını verir:
- Ay bala, qurbanolduğumun vaxtı nə gəzir ki, bir-bir hamımızı dinləyib, ürəyimizdən keçəni yerinə yetirsin. Mən öz şəxsi xahişimi eləyirəm, eşidər-eşitməz, ya qismət. Siz də baxın da, növbə ilə əllərinizi qaldırın göyə, qəlbinizdən keçəni çatdırın. Məsləhət də ki, Onundur. Qandınız, ədə?!
****
Dunka niyə yoxa çıxdı...
Uşaqlıq dostum Nəriman əsl Allah adamı, həyatsevər, insansevər və heyvana, ağaca, gölə, dənizə, yaşıl yamaclara ürəyində tükənməz məhəbbət gəzdirən, qəlbən kövrək, ürəyiaçıq adamdır. Bu günlərdə görüşdük, söhbət elədik, adama bir parç pivə də içdik. Amma axıracan dostumun kefi açılmadı ki, açılmadı. Səbəbini soruşdum, bircə cümlə ilə cavabını verdi:
- Heç, Dunkanı oğurlayıblar, ona görə qanım qaradır.
Daha heç nə demədim. Dərhal bildim ki, həyətlərindəki iti nəzərdə tutur. Bu iti mən də görmüşdüm, hətta ürək eləyib zavallının başını da sığallaşmışdım. Ara-sıra Nərimangilə qonaq gedəndə bu boz, yaraşıqlı iti bir tikə toyuq ətinə, sosisə qonaq da eləmişdim. Dunkanı lap küçük vaxtından bu həyətdə yüz cür nəvazişlə, xətir-hörmətlə böyütmüş, nazını çəkmişdilər. İt də sakinlərlə necə deyərlər, nümunəvi davranır, uşaqlarla əylənir, böyüklərə səmimi qəlbdən iltifat göstərirdi. Bazarlıqdan gələn qadınların böyrünə düşüb giriş qapısınadək ötürür, az qala dil açıb öz köməkliyini təklif etmək də istəyirdi. Dunka həyətdə hamının sevimlisinə çevrilsə də, ondan zəhləsi gedən, bəzən aqressivlik göstərənlər də tapılırdı. Təbii ki, hərənin bir cür xasiyyəti olur və hər kəsdən heyvana qarşı mehribanlıq, ülfət gözləmək əbəsdir. Dunkadan acığı tutanların arqumenti isə adidən adi idi; it qapının ağzında, bəzən də liftin yanında kölgələnir, arabir də özünü unudub altını isladırdı. Nə etmək olardı, necə başa salydın ki, belə hallarda aralan, ağacların dibinə yaxınlaş. Bəlkə də Dunka elədiyinin peşmançılığını çəkirdi, amma danışa bilmirdi axı, ürəyindən keçəni necə çatdıraydı...
Nə isə. Nəriman müəllim bütün bunları xatırlayıb dərindən köksünü ötürdü:
- Hə, qardaş, neçə gündür həyətimizdən Dunka əlli-ayaqlı yoxa çıxıb. Özbaşına heç yana gedən deyildi. Son günlər onun gözlərində qəribə bir nigaranlıq, izaholunmaz qüssə işartısı görürdüm. Görünür, bizdən ayrılacağı ürəyinə damıbmış. O gün Dunkanın itməsi barədə söhbət düşmüşdü. Bir nəfər qayıtdı ki, itib-itib də, bizə itmi lazımdır? Mən də qayıtdım ki, bəs it oğrusu necə, bizə lazımdırmı? Allahın dilsiz-ağızsız heyvanını aylardan bəri tapındığı, güvəndiyi, bir tikə çörəyə, bir ovuc suya görə şükranlıqla gəzib-dolaşdığı, əvəzində yad itləri, pişikləri həyətdən uzaqlaşdıran bir iti gedər-gəlməzə yollamaq hansı insafdandır? Onu yaradan varlıq qismətini məhz bu ünvana yazmışdı və bizə də mesaj yollamışdı ki, xəlq etdiyimi yaşatmaq və qorumaq da sizlikdir. Əməl elədikmi?
Nə isə. Allah insaf versin aparana da, apatdırana da. Barı, yerini desinlər, məhəllədə onu görmək, vəziyyətindən xəbərdar olmaq istyən mərhəmətli və şəfqətli insanlar çoxdur...
Nə deyək?! Nəriman müəllimin haqlı olduğunu təsdiq edən yəqin ki, tək mən deyiləm.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 18-07-2019 10:49 | Bölmə: Akif CABBARLI

Ötən əsrin axırlarında – dostlarımdan birinin dediyi kimi, min doqquz yüz çoxdanıncı illərdə ucqar dağ kəndində Zəhra nənə oğul-uşağı, nəvələri ilə özünün də bilmədiyi, fikrinə gətirmədiyi, olduqca mənalı, maraqlı həyat yaşayırdı. Dörd-beş inəyi, beş-on qoyun-quzusu, saysız-hesabsız toyuq-cücəsi, ördəyi, qazı ailənin ərzaq sarıdan korluq çəkməsinə imkan vermirdi. Bağ-bağatdan götürdüyü mer-meyvə, tərəvəz sahəsindən yığdıqları özlərinə də, hətta qonşularına da bol-bol yetirdi. Bir sözlə, heç nəyin korluğunu çəkmir, sağlam həyat tərzinin dadını çıxarırdılar.
Allahın verdiyi nemətləri süfryə düzdükcə, ətli-canlı çolpanı, toyuğu doğrayıb qazana atdıqca Zəhra nənə əllərini qaldırıb ucadan səslənərmiş:
- Xudaya, kərəminə şükür, ruzimizi kəsmirsən, qapımızın bərəkətini əksiltmirsən, Səndən çox razıyıq. Ya Rəbbim, bir xahişim var, həmişə mənim canımı sağ elə, ağlımı da əlimdən alma. Qulunam, Allah, səsimi eşit.
Nəvələrinin ən dəcəli və fərasətlisi Ağəli nənəsinin hər gün eyni mətnlə Allaha müraciətinə qulaq asmaqdan bezib, axırda dözməyib:
- Ay Zəhra nənə, hər dəfə qulaq asıram, eyni şeyi təkrar eləyirsən. Heç oğlun, qızın, nəvələrin yada düşmür axı, elə dayanmadan Allahdan özünə can sağlığı, baş salamatlığı istəyirsən. Bəs biz adam deyilik?
Zəhra nənə Ağəlinin başını sığallayıb qısaca cavabını verir:
- Ay bala, qurbanolduğumun vaxtı nə gəzir ki, bir-bir hamımızı dinləyib, ürəyimizdən keçəni yerinə yetirsin. Mən öz şəxsi xahişimi eləyirəm, eşidər-eşitməz, ya qismət. Siz də baxın da, növbə ilə əllərinizi qaldırın göyə, qəlbinizdən keçəni çatdırın. Məsləhət də ki, Onundur. Qandınız, ədə?!
****
Dunka niyə yoxa çıxdı...
Uşaqlıq dostum Nəriman əsl Allah adamı, həyatsevər, insansevər və heyvana, ağaca, gölə, dənizə, yaşıl yamaclara ürəyində tükənməz məhəbbət gəzdirən, qəlbən kövrək, ürəyiaçıq adamdır. Bu günlərdə görüşdük, söhbət elədik, adama bir parç pivə də içdik. Amma axıracan dostumun kefi açılmadı ki, açılmadı. Səbəbini soruşdum, bircə cümlə ilə cavabını verdi:
- Heç, Dunkanı oğurlayıblar, ona görə qanım qaradır.
Daha heç nə demədim. Dərhal bildim ki, həyətlərindəki iti nəzərdə tutur. Bu iti mən də görmüşdüm, hətta ürək eləyib zavallının başını da sığallaşmışdım. Ara-sıra Nərimangilə qonaq gedəndə bu boz, yaraşıqlı iti bir tikə toyuq ətinə, sosisə qonaq da eləmişdim. Dunkanı lap küçük vaxtından bu həyətdə yüz cür nəvazişlə, xətir-hörmətlə böyütmüş, nazını çəkmişdilər. İt də sakinlərlə necə deyərlər, nümunəvi davranır, uşaqlarla əylənir, böyüklərə səmimi qəlbdən iltifat göstərirdi. Bazarlıqdan gələn qadınların böyrünə düşüb giriş qapısınadək ötürür, az qala dil açıb öz köməkliyini təklif etmək də istəyirdi. Dunka həyətdə hamının sevimlisinə çevrilsə də, ondan zəhləsi gedən, bəzən aqressivlik göstərənlər də tapılırdı. Təbii ki, hərənin bir cür xasiyyəti olur və hər kəsdən heyvana qarşı mehribanlıq, ülfət gözləmək əbəsdir. Dunkadan acığı tutanların arqumenti isə adidən adi idi; it qapının ağzında, bəzən də liftin yanında kölgələnir, arabir də özünü unudub altını isladırdı. Nə etmək olardı, necə başa salydın ki, belə hallarda aralan, ağacların dibinə yaxınlaş. Bəlkə də Dunka elədiyinin peşmançılığını çəkirdi, amma danışa bilmirdi axı, ürəyindən keçəni necə çatdıraydı...
Nə isə. Nəriman müəllim bütün bunları xatırlayıb dərindən köksünü ötürdü:
- Hə, qardaş, neçə gündür həyətimizdən Dunka əlli-ayaqlı yoxa çıxıb. Özbaşına heç yana gedən deyildi. Son günlər onun gözlərində qəribə bir nigaranlıq, izaholunmaz qüssə işartısı görürdüm. Görünür, bizdən ayrılacağı ürəyinə damıbmış. O gün Dunkanın itməsi barədə söhbət düşmüşdü. Bir nəfər qayıtdı ki, itib-itib də, bizə itmi lazımdır? Mən də qayıtdım ki, bəs it oğrusu necə, bizə lazımdırmı? Allahın dilsiz-ağızsız heyvanını aylardan bəri tapındığı, güvəndiyi, bir tikə çörəyə, bir ovuc suya görə şükranlıqla gəzib-dolaşdığı, əvəzində yad itləri, pişikləri həyətdən uzaqlaşdıran bir iti gedər-gəlməzə yollamaq hansı insafdandır? Onu yaradan varlıq qismətini məhz bu ünvana yazmışdı və bizə də mesaj yollamışdı ki, xəlq etdiyimi yaşatmaq və qorumaq da sizlikdir. Əməl elədikmi?
Nə isə. Allah insaf versin aparana da, apatdırana da. Barı, yerini desinlər, məhəllədə onu görmək, vəziyyətindən xəbərdar olmaq istyən mərhəmətli və şəfqətli insanlar çoxdur...
Nə deyək?! Nəriman müəllimin haqlı olduğunu təsdiq edən yəqin ki, tək mən deyiləm.
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır