09:59 / 19-04-2024
Avstraliya vətəndaşlarını İsraildən çıxmağa çağırıb
09:47 / 19-04-2024
"Fənərbağça"nın baş məşqçisi: "Azarkeşlərimizdən utandıq"
09:37 / 19-04-2024
Türkiyə səfirliyinin yeni mətbuat katibi Bakıya gəlib
09:31 / 19-04-2024
Xankəndidə yenidən silah-sursat aşkarlanıb
09:19 / 19-04-2024
Bu gün səhərə yaxın İsrail İrana zərbələr endirib
09:00 / 19-04-2024
Sumqayıtda oğul ata və anasını öldürüb
01:02 / 19-04-2024
Konfrans liqası: "Fiorentina" 2 qolla qələbə qazanıb
00:35 / 19-04-2024
"Arsenal" türk oyunçunu "radar"a salıb
00:01 / 19-04-2024
ABŞ Fələstinin BMT-yə tam üzvlüyünə “yox” deyəcək
23:01 / 18-04-2024
Türkiyədə üç ard-arda güclü zəlzələ olub
21:24 / 18-04-2024
Bakıda litvalı dənizçi haqqında sənədli film nümayiş olunub
19:04 / 18-04-2024
Respublika Pediatriya Mərkəzi yaradılıb
18:49 / 18-04-2024
Narkokuryer Hacıqabulda 12 kq narkotiklə saxlanılıb
18:03 / 18-04-2024
Bakıda qətl: Elvin Əsədovun cinayət işi məhkəməyə göndərilib
17:55 / 18-04-2024
ABŞ və Britaniya İrana qarşı sanksiyaları genişlənidirib
17:44 / 18-04-2024
Əfv edilənlərin içində niyə qadınlar az olur? - Açıqlama
17:40 / 18-04-2024
Kəmaləddin Heydərovun daha bir şirkəti məhkəməyə verilib
17:36 / 18-04-2024
Hacıqabulda qatar qadını vurub
16:31 / 18-04-2024
Makronun sözü ilə əməli uyğun gəlmir
16:29 / 18-04-2024
Səməd Seyidov: "Yeni Kaledoniyanın müstəqilliyini əldə edəcəyinə inanırıq"
16:15 / 18-04-2024
Prezident Nyu-Yorkda keçmiş prezidentlə görüşüb
16:01 / 18-04-2024
Bakıda iki nəfər dəm qazından ölüb
15:52 / 18-04-2024
Daha iki bankın əmlakları hərraca çıxarılıb
15:46 / 18-04-2024
Qubad İbadoğluya yekun ittiham aktı elan edilib
15:29 / 18-04-2024
Zəngilanda silah-sursat aşkarlanıb
15:13 / 18-04-2024
İcra başçısını söyən şəxsə 5 sutka həbs cəzası verilib
14:29 / 18-04-2024
Zaxarova: "Moskva Bakı ilə İrəvan arasında münasibətlərin nizamlanması üçün hər şeyi edib"
14:20 / 18-04-2024
QHT-lər Nobel Komitəsinə məktub göndərib
14:12 / 18-04-2024
Raketlərə qarşı yeni silah hazırlanır
18:06 / 14-04-2024
İordaniya Kralı COP29-a dəvət olunub
00:02 / 15-04-2024
Ceyhun Bayramov Özbəkistana gedib - Yenilənib
20:08 / 15-04-2024
Rusiya Ukrayna ilə savaşa özgələri göndərir
23:11 / 14-04-2024
Oqtay Əsədovun həyat yoldaşı son bir ildə Moskvada 14 milyon qazanıb
14:18 / 14-04-2024
Azərbaycan və İordaniya müdafiə sahəsində əməkdaşlığa dair Saziş imzalayıb
18:51 / 15-04-2024
“Şəhid Əhməd – Oğluma məktub” filminin təqdimatı keçirilib - Fotolar
22:33 / 14-04-2024
İsrail prezidenti: "Bu, əsil müharibə elanıdır"
15:07 / 17-04-2024
Hikmət Hacıyev: “Sülhməramlıların Azərbaycandan çıxarılması barədə qərar qəbul edilib”
13:58 / 16-04-2024
Agentlik sədri vəzifədən azad edilib - Yeni təyinat
14:31 / 14-04-2024
Paris-2024: Azərbaycan millisi lisenziya qazanıb
10:57 / 18-04-2024
60 milyard dollarlıq yardımın önü açılır
13:03 / 15-04-2024
Məşhur aktyor kinodan qovulub
Yeni üslub və fəlsəfi düşüncə axtarışında - Foto
Tarix: 08-10-2019 12:36 | Bölmə: Akif CABBARLI
Mahir Qabiloğlu ilə tanışlığımın tarixi təxminən 20 il əvvəl AzTV-nin “Xəbərlər” proqramında birgə fəaliyyətimiz dövrünə təsadüf edir. Aramızdakı yaş fərqinə baxmayaraq, söhbətimiz yaxşı tuturdu. Onun zarafatlarına, atmacalarına səbrlə dözür, yeri gəldikcə dədə-baba qaydasında cavabını da verirdik. İşgüzar münasibətlərimiz də daim qarşılıqlı anlaşma şəraitində nizamlanırdı. Çünki “Xəbərlər”in öz daxili davranış qaydaları vardı, bu prinsipləri isə bacaran yerə qədər heç kim pozmazdı. Mahir “şəhər uşağı” kimi Xalq şairi Qabilin ocağından çıxsa da, heç vaxt xüsusi imtiyazlar arzusunda deyildi və hər birimizə qarşı doğmalıq, yaxınlıq etməyi bacarırdı.
O illərdə telejurnalistlərin bəziləri yalnız video-süjetlərlə, müsahibələrlə kifayətlənmir, bədii yazılara da meyl edirdi. Şeir və hekayələri respublika qəzetlərində çap olunan, az tirajla da olsa kitabları çıxan əməkdaşlarımız vardı. Mahir isə o vaxtlar yalnız bacarıqlı, səriştəli xəbər jurnalisti kimi yetişməkdə idi. Onun imzasını uzaqbaşı bir səhifəlik informasiya mətnlərinin sonunda “M.İmamverdiyev” şəklində görmək olardı. Diribaşlığı, ciddiliyi və riskli olması rəhbərliyi də, iş yoldaşlarını da valeh edirdi. Ən “çətin”, “xətalı” obyektlərdən elə maraqlı süjetlər hazırlayırdı ki, sözün əsl mənasında məəttəl qalırdıq. Əgər hansısa obyektə, çəkiliş yerinə yoldaşlı yollanırdısa da, əsas yükü öz çiyninə götürməyi bacarırdı. Çoxumuzdan yaşca kiçik olsa da, operativlik, intizamlılıq baxımından fərqlənirdi. Mətni elə yolboyu maşındaca “qaralayır”, iş yerinə çatan kimi dərhal montaj otağına qaçırdı. Bəzən proqram efirə gedə-gedə materialı tamamlayır, rejissora təhvil verirdi. Sonra da sakitcə, dinməz-söyləməz sifətindəki daimi məsumluq hissi ilə rəhbərliyə məlumat verir, rastlaşdığı məqamlarla bağlı təəssüratını çatdırırdı. Bəzən tənqidi süjetləri ilə bağlı eşitdiyi narazılıqları, eyhamları elə rahatlıqla, diplomatik tərzdə yoluna qoyurdu ki, heyran qalırdıq.
Sonralar iş elə gətirdi ki, çoxumuz iş yerimizi bu və ya başqa səbəblərdən tərk edəsi olduq. Mahir də AzTV-dən getdi. Əlbəttə, onu yaxşı tanıyırdılar, işsiz qalası deyildi ki... “Space” kanalında, sonra da bir müddət “Xalq qəzeti” redaksiyasında məsul vəzifələrdə işlədi. Bunlar öz yerində, amma başqa bir məqamın üzərində dayanmaq istərdim. Yazımın əvvəlində vurğulamışdım ki, Mahir bizimlə birgə çalışdığı illərdə yalnız rəsmi, quru və lakonik informasiya mətnlərinin müəllifi kimi tanınırdı. “Xəbərlər”də işləmək bunu tələb edirdi və heç kim ondan, eləcə də bizdən publisistik nümunələr, romantik duyğulu, pafoslu yazılar tələb eləmirdi. Amma istedadı, həvəsi olanlar bu mətnlərdən sıyrılıb qəlbindən keçənləri misralamağa da macal tapırdı. Mahir isə bu yola - ədəbiyyat yoluna yalnız bizdən ayrılandan sonra çıxdı. Özü də necə çıxdı...
Ona həyat verən, əlini çörəyə çatdıran, boyundan çox-çox uzaqlarda görünən Qabilin necə deyərlər, əlindən su içən, leksikonundakıları səbrlə söz çinədanına yığan Mahir günlərin birində açıq səmada şimşək effektinə bənzəyən bir ilkə imza atdı. 2011-ci ildə “Atam Qabilin qəribə əhvalatları” adlı kitabı ilə xırda informasiya mətnləri yazan cavan oğlan kimi professional yazıçılıq iddiasında olduğunu bəyan etdi.
Sonra bu addımların sayı artdı, daha inamlı şəkil aldı. “Ərmən Şuşanikin sevgisi”, “Cəncəhim”, “Alim-hakim”, “Qurd yağı”, “Sandıq”, “Əlli yaşında mən”, Leyla xanım Əliyevanın tərcümələrindən ibarət “Poeziya” toplusu, “Tanınmış tanışlar” əsərləri. Mahir atasının “o dünyadan” müxtəlif ranqlı insanlara, şair və yazıçı dostlarına “məktubları”nı sahmana saldı, şairin 7 cildlik əsərlərinin tərtibçiliyini, redaktorluğunu və naşirliyini öhdəsinə götürdü. Bütün bunlar isə Mahirin yalnız atasının deyil, ümumən çağdaş ədəbiyyatın qarşısındakı vicdan borcundan üzüağ çıxması kimi dəyərləndirilməlidir.
Və nəhayət, 2019-cu ildə işıq üzü görən “İtbaşı” romanı. Ədəbiyyat tənqidçisi olmadığımdan bu əsərin bədii-estetik məziyyətləri, ideya xətti, üslub xüsusiyyətləri barədə geniş və hərtərəfli danışmaq fikrindən uzağam. Bu missiya professional tənqidçilərin üzərinə düşür. Amma demək istərdim ki, kitabın redaktoru Eldəniz Elgünün “... “İtbaşı” romanı əslində acı reallığı olduğu kimi oxucuya çatdıran bir konsepsiyadır. Bu konsepsiyada dünyanın idarə olunması, dövlətlərin formalaşması, xalqla hakimiyyətlərin münasibətləri öz əksini tapıb” fikri ilə tam şərikəm. Orta əsrlər Şərqində məchul bir ölkədə baş verən hadisələri izlədikcə belə bir qənaətə gəlmək olur ki, elə bəzi Qərb ölkələrində də bir çox dövlətlər, krallıqlar hansısa arzuolunmaz prinsip və qaydalarla araya-ərsəyə gəlib. Şəhər meydanlarında qurulan dar ağaclarını, gilyotina və çarmıx üsullarını, inkviziasiyanın doğurduğu acı təəssüratları yada salaq.
Mahir Qabiloğlu yeni romanında qədim dövrlərin saray qayda-qanunlarına və ənənələrinə yalnız yazıçı gözüylə baxmır, həm də keçmiş zamanların mənəvi-psixoloji sarsıntılarını, insanların əzab-əziyyət dolu həyatını dərindən öyrənmiş bir tarixçi müşahidəsi də sərgiləyir. Şah saraylarının yarımqaranlıq, sirli dəhlizlərində amansız qətl üsulları ilə, tökülən nahaq qanla müşayiət olunan hadisələrə geniş spektrdə işıq salan müəllif oxucunun qolundan tutub orta əsrlərə vizual səyahətə aparır. Hökmdarların fitnə-fəsadlarla, ədalətsiz davranışlarla dolu həyatından, heç bir günahı olmayan insanların acı taleyindən Əlahəzarət Sözün tükənməz energetikası, gücü hesabına söhbət açan yazıçı nə vaxtsa haqq-ədalətin, saflığın, dürüstlüyün zəfər çalmasına inamını çatdırır. Həqqi şahın, baş vəzir Qurbanın, onun sələfi Qüdrətin, şahənşah Göyverənin, nəqqaş Təbərxanın, hakim Abdullanın, Barəngahın-İtbaşının, şair Meyxoşun, baş hərəm Karinenin və başqalarının həyat tərzinin müxtəlif məqamları, yalnız qır-qızıla, var-dövlətə hədəflənən saray həyatının gizlinləri bütün parlaqlığı ilə oxucuya təqdim olunur. Onun təhkiyəsi olduqca sadə, dili rəvan, obrazlara münasibəti tam aydındır. Orta əsrlərin leksikonu, danışıq tərzi, düşüncə və əməl mədəniyyəti romana elə bacarıqla, məharətlə gətirilib ki, özünü istər-istəməz o uzaq əsrlərdəki personajların yanında, saray dəhlizlərində hiss edirsən. Obrazların bir-birinə münasibəti, hətta ürəklərindən keçən duyğular təbii boyalarla işlənib. Cənnəti də, cəhənnəmi də saray divarları arasında yaradan, eyş-işrətlə həyat sürən, hərəmlərinin arasında mənasız yerə kişilənən, insanlıqlarını itirən üzdəniraqların mənasız həyat tərzini qələmə alan yazıçı hər kəsi saf duyğulara səsləyir, zülmün, nankorluğun, səfalətin insanlığa üz ağlığı gətirməyəcəyini təbii və inandırıcı priyomlarla oxucu diqqətinə çatdırır.
Mahir Qabiloğlunun yeni romanı konkret faktlara, hadisələrə əsaslanmasa da, daha çox varlanmaq, qonşu ölkələrin işğalı hesabına sərvət toplamaq, ərazisini genişləndirmək eşqində olanların insanlığa, bəşəriyyətə düşmən kəsilənlərin, onların havadarlarının ifşasına yönəlik və yüksək ədəbi-bədii meyarlarla süslənmiş bir əsər kimi olduqca qiymətlidir. Sözsüz ki, əsəri oxuyanların hər birinin qoyulan mövzuya fərqli yanaşması olacaq və Mahir Qabiloğlunun düşüncələrinə, intəhasız duyğularına və fantaziyasına qiyməti də qədirbilən oxucuların özləri verəcək. Müəllif bu romanı ilə müasir ədəbi prosesdə yeni üslub və fəlsəfi düşüncə axtarışında olduğunu təsdiqləyə bilmişdir. Mənim söylədiklərim isə yalnız qələm dostuma təbrik əvəzi kimi yozulmalıdır.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 08-10-2019 12:36 | Bölmə: Akif CABBARLI
Mahir Qabiloğlu ilə tanışlığımın tarixi təxminən 20 il əvvəl AzTV-nin “Xəbərlər” proqramında birgə fəaliyyətimiz dövrünə təsadüf edir. Aramızdakı yaş fərqinə baxmayaraq, söhbətimiz yaxşı tuturdu. Onun zarafatlarına, atmacalarına səbrlə dözür, yeri gəldikcə dədə-baba qaydasında cavabını da verirdik. İşgüzar münasibətlərimiz də daim qarşılıqlı anlaşma şəraitində nizamlanırdı. Çünki “Xəbərlər”in öz daxili davranış qaydaları vardı, bu prinsipləri isə bacaran yerə qədər heç kim pozmazdı. Mahir “şəhər uşağı” kimi Xalq şairi Qabilin ocağından çıxsa da, heç vaxt xüsusi imtiyazlar arzusunda deyildi və hər birimizə qarşı doğmalıq, yaxınlıq etməyi bacarırdı.
O illərdə telejurnalistlərin bəziləri yalnız video-süjetlərlə, müsahibələrlə kifayətlənmir, bədii yazılara da meyl edirdi. Şeir və hekayələri respublika qəzetlərində çap olunan, az tirajla da olsa kitabları çıxan əməkdaşlarımız vardı. Mahir isə o vaxtlar yalnız bacarıqlı, səriştəli xəbər jurnalisti kimi yetişməkdə idi. Onun imzasını uzaqbaşı bir səhifəlik informasiya mətnlərinin sonunda “M.İmamverdiyev” şəklində görmək olardı. Diribaşlığı, ciddiliyi və riskli olması rəhbərliyi də, iş yoldaşlarını da valeh edirdi. Ən “çətin”, “xətalı” obyektlərdən elə maraqlı süjetlər hazırlayırdı ki, sözün əsl mənasında məəttəl qalırdıq. Əgər hansısa obyektə, çəkiliş yerinə yoldaşlı yollanırdısa da, əsas yükü öz çiyninə götürməyi bacarırdı. Çoxumuzdan yaşca kiçik olsa da, operativlik, intizamlılıq baxımından fərqlənirdi. Mətni elə yolboyu maşındaca “qaralayır”, iş yerinə çatan kimi dərhal montaj otağına qaçırdı. Bəzən proqram efirə gedə-gedə materialı tamamlayır, rejissora təhvil verirdi. Sonra da sakitcə, dinməz-söyləməz sifətindəki daimi məsumluq hissi ilə rəhbərliyə məlumat verir, rastlaşdığı məqamlarla bağlı təəssüratını çatdırırdı. Bəzən tənqidi süjetləri ilə bağlı eşitdiyi narazılıqları, eyhamları elə rahatlıqla, diplomatik tərzdə yoluna qoyurdu ki, heyran qalırdıq.
Sonralar iş elə gətirdi ki, çoxumuz iş yerimizi bu və ya başqa səbəblərdən tərk edəsi olduq. Mahir də AzTV-dən getdi. Əlbəttə, onu yaxşı tanıyırdılar, işsiz qalası deyildi ki... “Space” kanalında, sonra da bir müddət “Xalq qəzeti” redaksiyasında məsul vəzifələrdə işlədi. Bunlar öz yerində, amma başqa bir məqamın üzərində dayanmaq istərdim. Yazımın əvvəlində vurğulamışdım ki, Mahir bizimlə birgə çalışdığı illərdə yalnız rəsmi, quru və lakonik informasiya mətnlərinin müəllifi kimi tanınırdı. “Xəbərlər”də işləmək bunu tələb edirdi və heç kim ondan, eləcə də bizdən publisistik nümunələr, romantik duyğulu, pafoslu yazılar tələb eləmirdi. Amma istedadı, həvəsi olanlar bu mətnlərdən sıyrılıb qəlbindən keçənləri misralamağa da macal tapırdı. Mahir isə bu yola - ədəbiyyat yoluna yalnız bizdən ayrılandan sonra çıxdı. Özü də necə çıxdı...
Ona həyat verən, əlini çörəyə çatdıran, boyundan çox-çox uzaqlarda görünən Qabilin necə deyərlər, əlindən su içən, leksikonundakıları səbrlə söz çinədanına yığan Mahir günlərin birində açıq səmada şimşək effektinə bənzəyən bir ilkə imza atdı. 2011-ci ildə “Atam Qabilin qəribə əhvalatları” adlı kitabı ilə xırda informasiya mətnləri yazan cavan oğlan kimi professional yazıçılıq iddiasında olduğunu bəyan etdi.
Sonra bu addımların sayı artdı, daha inamlı şəkil aldı. “Ərmən Şuşanikin sevgisi”, “Cəncəhim”, “Alim-hakim”, “Qurd yağı”, “Sandıq”, “Əlli yaşında mən”, Leyla xanım Əliyevanın tərcümələrindən ibarət “Poeziya” toplusu, “Tanınmış tanışlar” əsərləri. Mahir atasının “o dünyadan” müxtəlif ranqlı insanlara, şair və yazıçı dostlarına “məktubları”nı sahmana saldı, şairin 7 cildlik əsərlərinin tərtibçiliyini, redaktorluğunu və naşirliyini öhdəsinə götürdü. Bütün bunlar isə Mahirin yalnız atasının deyil, ümumən çağdaş ədəbiyyatın qarşısındakı vicdan borcundan üzüağ çıxması kimi dəyərləndirilməlidir.
Və nəhayət, 2019-cu ildə işıq üzü görən “İtbaşı” romanı. Ədəbiyyat tənqidçisi olmadığımdan bu əsərin bədii-estetik məziyyətləri, ideya xətti, üslub xüsusiyyətləri barədə geniş və hərtərəfli danışmaq fikrindən uzağam. Bu missiya professional tənqidçilərin üzərinə düşür. Amma demək istərdim ki, kitabın redaktoru Eldəniz Elgünün “... “İtbaşı” romanı əslində acı reallığı olduğu kimi oxucuya çatdıran bir konsepsiyadır. Bu konsepsiyada dünyanın idarə olunması, dövlətlərin formalaşması, xalqla hakimiyyətlərin münasibətləri öz əksini tapıb” fikri ilə tam şərikəm. Orta əsrlər Şərqində məchul bir ölkədə baş verən hadisələri izlədikcə belə bir qənaətə gəlmək olur ki, elə bəzi Qərb ölkələrində də bir çox dövlətlər, krallıqlar hansısa arzuolunmaz prinsip və qaydalarla araya-ərsəyə gəlib. Şəhər meydanlarında qurulan dar ağaclarını, gilyotina və çarmıx üsullarını, inkviziasiyanın doğurduğu acı təəssüratları yada salaq.
Mahir Qabiloğlu yeni romanında qədim dövrlərin saray qayda-qanunlarına və ənənələrinə yalnız yazıçı gözüylə baxmır, həm də keçmiş zamanların mənəvi-psixoloji sarsıntılarını, insanların əzab-əziyyət dolu həyatını dərindən öyrənmiş bir tarixçi müşahidəsi də sərgiləyir. Şah saraylarının yarımqaranlıq, sirli dəhlizlərində amansız qətl üsulları ilə, tökülən nahaq qanla müşayiət olunan hadisələrə geniş spektrdə işıq salan müəllif oxucunun qolundan tutub orta əsrlərə vizual səyahətə aparır. Hökmdarların fitnə-fəsadlarla, ədalətsiz davranışlarla dolu həyatından, heç bir günahı olmayan insanların acı taleyindən Əlahəzarət Sözün tükənməz energetikası, gücü hesabına söhbət açan yazıçı nə vaxtsa haqq-ədalətin, saflığın, dürüstlüyün zəfər çalmasına inamını çatdırır. Həqqi şahın, baş vəzir Qurbanın, onun sələfi Qüdrətin, şahənşah Göyverənin, nəqqaş Təbərxanın, hakim Abdullanın, Barəngahın-İtbaşının, şair Meyxoşun, baş hərəm Karinenin və başqalarının həyat tərzinin müxtəlif məqamları, yalnız qır-qızıla, var-dövlətə hədəflənən saray həyatının gizlinləri bütün parlaqlığı ilə oxucuya təqdim olunur. Onun təhkiyəsi olduqca sadə, dili rəvan, obrazlara münasibəti tam aydındır. Orta əsrlərin leksikonu, danışıq tərzi, düşüncə və əməl mədəniyyəti romana elə bacarıqla, məharətlə gətirilib ki, özünü istər-istəməz o uzaq əsrlərdəki personajların yanında, saray dəhlizlərində hiss edirsən. Obrazların bir-birinə münasibəti, hətta ürəklərindən keçən duyğular təbii boyalarla işlənib. Cənnəti də, cəhənnəmi də saray divarları arasında yaradan, eyş-işrətlə həyat sürən, hərəmlərinin arasında mənasız yerə kişilənən, insanlıqlarını itirən üzdəniraqların mənasız həyat tərzini qələmə alan yazıçı hər kəsi saf duyğulara səsləyir, zülmün, nankorluğun, səfalətin insanlığa üz ağlığı gətirməyəcəyini təbii və inandırıcı priyomlarla oxucu diqqətinə çatdırır.
Mahir Qabiloğlunun yeni romanı konkret faktlara, hadisələrə əsaslanmasa da, daha çox varlanmaq, qonşu ölkələrin işğalı hesabına sərvət toplamaq, ərazisini genişləndirmək eşqində olanların insanlığa, bəşəriyyətə düşmən kəsilənlərin, onların havadarlarının ifşasına yönəlik və yüksək ədəbi-bədii meyarlarla süslənmiş bir əsər kimi olduqca qiymətlidir. Sözsüz ki, əsəri oxuyanların hər birinin qoyulan mövzuya fərqli yanaşması olacaq və Mahir Qabiloğlunun düşüncələrinə, intəhasız duyğularına və fantaziyasına qiyməti də qədirbilən oxucuların özləri verəcək. Müəllif bu romanı ilə müasir ədəbi prosesdə yeni üslub və fəlsəfi düşüncə axtarışında olduğunu təsdiqləyə bilmişdir. Mənim söylədiklərim isə yalnız qələm dostuma təbrik əvəzi kimi yozulmalıdır.
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır