10:04 / 22-11-2024
Klarnet ifaçısı aparıcıları hədələyib - Foto
10:01 / 22-11-2024
Xanəndə Ramiz Bəşirov vəfat edib
09:50 / 22-11-2024
Bondi ABŞ-nın baş prokuroru olacaq
09:46 / 22-11-2024
İcra başçısının birinci müavini məhkəmədə uduzub
09:44 / 22-11-2024
Antonov: “Eskalasiyanı dayandırmağın vaxtı çatıb”
09:32 / 22-11-2024
Moskva səsdəniti raketlərini işə salıb
09:26 / 22-11-2024
Bayden Netanyahunun həbsinə dair qərara münasibət bildirib
08:01 / 22-11-2024
Hindistandan Almaniyaya uçan təyyarə Bakıya təcili eniş edib
00:55 / 22-11-2024
Silvester Stallone yeni seriala çəkilir
00:45 / 22-11-2024
Məşhur yazıçının yeni romanı nəşr edilib - Foto
00:07 / 22-11-2024
Hikmət Hacıyev: “Politico”nun üzr istəməsini tələb edirik!”
23:28 / 21-11-2024
Gəncədə iki nəfər bıçaqlanıb
22:07 / 21-11-2024
Putin ABŞ və Qərb dövlətlərinə xəbərdarlıq edib
20:55 / 21-11-2024
Ceyhun Bayramov Özbəkistanın xarici işlər naziri ilə telefonda danışıb
20:08 / 21-11-2024
Milli Məclis bəyanat yayıb
19:12 / 21-11-2024
Leyla Əliyeva Qlobal Liderlərin Dialoqunda iştirak edib - Fotolar
18:08 / 21-11-2024
SPECA İqlim Ağıllı Şəhərlər Forumu üzrə Bakı Bəyannaməsi imzalanıb
18:03 / 21-11-2024
Küləkli hava şəraiti ilə bağlı sarı xəbərdarlıq verilib
17:49 / 21-11-2024
Pərviz Şahbazov İstanbula gedir
17:25 / 21-11-2024
Əli Əsədov “Elektron hökumət” portalı ilə bağlı qərar imzalayıb
17:18 / 21-11-2024
Rusiya Tramp haqqında filmin yayımına icazə verməyib - Fotolar
17:08 / 21-11-2024
Nazirlər Kabineti riskli vergi ödəyiciləri haqqında qərar imzalayıb
16:48 / 21-11-2024
Matviyenko Azərbaycana gəlir
16:45 / 21-11-2024
Prezident iki Mərkəzi ləğv edib - Sərəncam
16:32 / 21-11-2024
Deputatlar daha 12 qanuna dəyişikliyi müzakirəyə çıxaracaq - Siyahı
16:23 / 21-11-2024
Leyla Əliyeva COP29-da: nadir canlıların mühafizəsinə həsr olunan panel müzakirələr olub - Fotolar
16:17 / 21-11-2024
Baş nazirin və sabiq müdafiə nazirinin həbsinə order verilib
16:17 / 21-11-2024
Milli Məclisin deputatı NATO PA-nın illik sessiyasında iştirak edəcək
16:06 / 21-11-2024
Putin Şimali Koreya liderinə 75 vəhşi heyvan göndərib
16:00 / 21-11-2024
Gömrük orqanlarına qəbul imtahanı keçiriləcək
12:28 / 18-11-2024
Turan Manafzadə: “Mədəniyyət diplomatiyasından yararlanmağı bacarmalıyıq” - Müsahibə
12:05 / 19-11-2024
MMC vətəndaşın mənzilini dağıdıb, indi də obyektini ələ keçirmək istəyir - Fotolar
13:32 / 21-11-2024
Dünyanın ən güclü donanmaları... - Qardaş Türkiyə siyahıda neçəncidir?
19:50 / 19-11-2024
Beynəlxalq Bank 272 min manat cərimələnib
16:45 / 20-11-2024
Nazir: "Regionlardakı bəzi poçt şöbələrinin bağlanması araşdırılacaq"
16:22 / 20-11-2024
“Real Betis” klubunun nümayəndəsi Bakıda nəyə təəccüblənib? - Foto
15:29 / 18-11-2024
Daha üç şəhərə konsul təyinatı olub - Siyahı
16:45 / 21-11-2024
Prezident iki Mərkəzi ləğv edib - Sərəncam
17:09 / 18-11-2024
Deputatın oğlu yeni vəzifəyə təyin olunub
10:03 / 20-11-2024
Azərbaycan və Türkiyənin bələdiyyə təşkilatları arasında görüş keçirilib - Fotolar
09:37 / 21-11-2024
Naxçıvan səhiyyəsində həbslər başlayıb
15:55 / 20-11-2024
Deputatın "Zəngimcell" oyunu: "Balansınız bitmişdir..."
Manqala od salınmadı - Akif Cabbarlı yazır
Tarix: 09-09-2019 13:19 | Bölmə: Akif CABBARLI / Müəllif-5
Nizam Nazimzadə uzaq qohumlarından olan Səftər kişinin təklifini yerə salmaq istəmədi. Məzuniyyətinin axırıncı günlərinin birində ailə üzvləri ilə birgə dincəldiyi pansionatdan o qədər də uzaq olmayan geniş, səliqəli həyətdə adına açılmış zəngin süfrənin ətrafına toplaşdılar. Səftər kişinin evi uca dağların lap ətəyində, qocaman palıd və vələs ağaclarının kölgələndirdiyi yamyaşıl ərazidə, axarlı-baxarlı yerdə idi. Nizam müəllim bu tərəflərə yaxşı bələd idi, dəfələrlə ezamiyyətə gəlmiş, yaxınlarının toy və yas mərasimlərində iştirak etmişdi. Bu dəfə isə istirahətə gəlmişdilər və Səftər kişi də qohumunun bir neçə saatını “oğurlamağa” qərar vermişdi. Strateji məqsədi isə...
Nizam müəllimi stolun başına keçirdilər. Təbii ki, yaşca hamıdan böyük idi və paytaxtdan təşrif buyurmuşdu. Qonaq yerini tutmaq üçün irəliləyəndə bir az aralıda iri kabab manqalını, yanında da on-on beş şişi görəndə “hə, heç olmasa, qohumumgildə uşaqlar bir ləzzətli kabab nuş eləyərlər” deyə ürəyindən keçirdi. Ətrafda cükküldəşən ağlı-qırmızılı beçələr də adama gəl-gəl deyir, sanki şəhərli qonaqların ağız ləzzətini dəyişəcəkləri anı gözləyirdilər.
Süfrəyə çay gəldi. Cürbəcür mürəbbələr, limon, şirniyyat ev yiyəsinin səliqə-sahmanından və qonaqpərvərliyindən xəbər verirdi. Səftər kişi qohumlarına bir daha “xoş gəldin” eləyib dərhal da kənd fəndgirliyini işə salıb konkret mətləbə keçdi:
- Yenə ordasan, eləmi? Allah səni başımızın üstündən əskik eləməsin. Bizim gədə də bu il universiteti bitirdi da, deyir ki, mütləq Nizam əminin idarəsində işləyəcəm. Bu məsələyə nə deyirsən, hə, müəllim?..
- Ay Səftər kişi, vallah, daha əvvəlki işimdə deyiləm, doğrusu, sözümü də eşidən yoxdur. İndi başqa zamandır, hər kəsi biliyinə, bacarığına görə seçib işə götürürlər, özü də test yolu ilə.
- Sən nə danışırsan, a kişi, biz də elə bilirdik ki...
- Hə, ay Səftər kişi, sən gör bir başqa adam-zad taparsanmı? Vallah, oğlunun bacarığı, istedadı olmasa...
Nizam sözünü bitirməmiş Səftər dilxor halda ayağa durdu. Ayağını sürüyə-sürüyə həyətin küncündəki mətbəxə sarı getdi. Orada yemək hazırlayan arvadı, gəlini ilə qısaca, amma eşidilməyən tərzdə nə isə pıçıldaşdılar. Səftər yerinə qayıdar-qayıtmaz oğlu anası ilə gəlib hələ od salınmamış manqalı aparıb evin arxasında görünməzliyə təhvil verdilər.
Məclisə sükut çökmüşdü. Nizam müəllim çayını axıradək içməmiş, arvadı və qızı isə heç əllərini stəkana uzatmamışdılar. Bir az keçdi, ortalığa padnosda yemək gətirildi – qızardılmış kartof, yanında da broyler toyuğunun ürəkbulandıran gömgöy tikələri.
...Ətrafda isə kənd çolpaları əvvəlki tək qağanaqlayıb xorla “biz hələ yaşayacağıq” nəğməsini oxuyurdular.
***
“Bəlkə o günləri bir yad eləyək...”
İsti yay günlərinin birində jurnalist həmkarım və dostum Mübariz Süleymanlı ilə şəhəri ərik-arğac gəzib yorulmuş, acından da əldən düşmüşdük. İşlərimizi yoluna qoymuşduq, yalnız yüngülcə nahar edib ayrılmağımız qalmışdı. Mübariz təklif elədi ki, beş-on addımlıqdakı “Bistro” kafesinə baş çəkək, kəmərin altını bərkitmək üçün orada bir şey taparıq.
Səməd Vurğun bağının yaxınlığında, yolun lap kənarındakı kafedə tünlük idi. “Bistro”, yəni ki, bizim dildə ayaqüstü naharlamaq, qəlyanaltı məkanı mənasını verən kafedə özümüzə bir künc tapdıq. Mübariz piştaxtaya yaxınlaşıb kiçik boşqablarda bir neçə adda yemək nümunələri gətirib stolun üstünə düzdü. Aclığımızı təzəcə “öldürürdük” ki, içəri iki nəfər bazburutlu kişi girdi. İkisi də yayın istisində qapqara kostyumda, qalstukda, ağ köynəkdə, saçları da səliqə ilə daranmış, brialinli vəziyyətdə. İkisi də saatını son dəblə sağ biləyinə vurmuşdu, yanaqlarından qan damırdı, qıpqırmızı idilər. Sifətin qızartısı qan təzyiqinin qalxmasına, insanın hirsli-havalı olmasına, bir də ki, sərxoşluğuna dəlalət edir – deyə Mübariz bu sahədə daha məlumatlı olduğunu sübut etmək istədi. Mən də “bəlkə bura girdiklərindən utanırlar, ona görə qızarıblar” desəm də, dostum razılaşmadı.
Kişilərdən biri əlindəki qəzet bükülüsündən bir dəmir qatlama asılqan çıxardı, sonra pencəklərini çıxarıb asılqana keçirdilər. Elə bil əlləri ilə qoymuşdular, yan divarda güclə görünən paslanmış mıxı əlləri ilə yoxladılar, sonra da asılqanı mıxa keçirdilər. Əlbəttə, kafedə paltar, papaq qoymaq üçün heç bir şərait yox idi, adamları da qınamaq olmazdı, daha pencəklərini yemək stollarının üstünə sərməyəcəkdilər ki...
Buracan dediklərimə inandığınıza mən özüm də tam inanıram. Sonrasını deyim. Bu iki nəfərdən biri yüz qramı içəri atan kimi yanıma gəldi. Rus dilində məni salamlayıb, əlini çiynimə şappıldatdı:
- Tı menya uznal, brat? – dedi.
- Yox, tanımadım, - dedim.
- “26-lar” rayonunda komsomolda işləyirdim. Yadındadır, komsomol biletini itirdiyinə görə sənə töhmət vermək istəyirdilər, mən girdim qanının arasına. O vaxt qonaqlıq boyun olmuşdun, sonra rastlaşmadıq. Arabir səni tədbirlərdə görürdüm, amma bu məsələni xatırlatmağa ürək eləmirdim. Sən elə yerdə işləyirdin ki, fikirləşirdim xatası çıxar. Düzünü de, o vaxt biletini tapdın, yoxsa yox?..
- Tapdım, tapdım, narahat olmayın, - dedim.
On illər əvvəlin xoşagəlməz əhvalatını bütün təfərrüatı ilə xatırladım. Rus qarışığı olan bu kişi o vaxt cavan, yaraşıqlı bir komsomol işçisi kimi şəhərdə adla tanınırdı. İclaslarda alovlu nitqləri, konsertlərdə, festivallarda xüsusi fəallığı ilə seçilirdi. Həmişə qara kostyum geyinər, qırmızı qalstuk taxardı. Əlində də daim qırmızı rəngli bloknot olardı. Qızılı sağanaqlı eynəyi bu oğlana xüsusi yaraşıq verər, ətrafdakıların diqqətini dərhal çəkərdi. O illər çox uzaqda qalmışdı və həmin yaraşıqlı oğlan indi bazburutlu, amma yenə də cəlbedici, cəlbedici görkəmiylə qarşımda dayanmışdı. Doğrusu, onun lütfkarlığını xatırlayıb xeyli kövrəldim və deyəsən hələ bir doluxsundum da...
- Hə, lap yaxşı, sən də salamatsan, mən də - köhnə tanışım dilləndi. Bir halda ki, sən də belə yerlərə ayaq açmısan, açıq danışmaq olar. Bratişka, bəlkə ortaya bir pollitr qoyub keçmiş günləri əməlli-başlı yada salaq, hə? Axı sən də yaxşı oğlansan...
Bu təklifə razılaşmamaq qətiyyən mümkün deyildi.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 09-09-2019 13:19 | Bölmə: Akif CABBARLI / Müəllif-5
Həyat etüdləri
Nizam Nazimzadə uzaq qohumlarından olan Səftər kişinin təklifini yerə salmaq istəmədi. Məzuniyyətinin axırıncı günlərinin birində ailə üzvləri ilə birgə dincəldiyi pansionatdan o qədər də uzaq olmayan geniş, səliqəli həyətdə adına açılmış zəngin süfrənin ətrafına toplaşdılar. Səftər kişinin evi uca dağların lap ətəyində, qocaman palıd və vələs ağaclarının kölgələndirdiyi yamyaşıl ərazidə, axarlı-baxarlı yerdə idi. Nizam müəllim bu tərəflərə yaxşı bələd idi, dəfələrlə ezamiyyətə gəlmiş, yaxınlarının toy və yas mərasimlərində iştirak etmişdi. Bu dəfə isə istirahətə gəlmişdilər və Səftər kişi də qohumunun bir neçə saatını “oğurlamağa” qərar vermişdi. Strateji məqsədi isə...
Nizam müəllimi stolun başına keçirdilər. Təbii ki, yaşca hamıdan böyük idi və paytaxtdan təşrif buyurmuşdu. Qonaq yerini tutmaq üçün irəliləyəndə bir az aralıda iri kabab manqalını, yanında da on-on beş şişi görəndə “hə, heç olmasa, qohumumgildə uşaqlar bir ləzzətli kabab nuş eləyərlər” deyə ürəyindən keçirdi. Ətrafda cükküldəşən ağlı-qırmızılı beçələr də adama gəl-gəl deyir, sanki şəhərli qonaqların ağız ləzzətini dəyişəcəkləri anı gözləyirdilər.
Süfrəyə çay gəldi. Cürbəcür mürəbbələr, limon, şirniyyat ev yiyəsinin səliqə-sahmanından və qonaqpərvərliyindən xəbər verirdi. Səftər kişi qohumlarına bir daha “xoş gəldin” eləyib dərhal da kənd fəndgirliyini işə salıb konkret mətləbə keçdi:
- Yenə ordasan, eləmi? Allah səni başımızın üstündən əskik eləməsin. Bizim gədə də bu il universiteti bitirdi da, deyir ki, mütləq Nizam əminin idarəsində işləyəcəm. Bu məsələyə nə deyirsən, hə, müəllim?..
- Ay Səftər kişi, vallah, daha əvvəlki işimdə deyiləm, doğrusu, sözümü də eşidən yoxdur. İndi başqa zamandır, hər kəsi biliyinə, bacarığına görə seçib işə götürürlər, özü də test yolu ilə.
- Sən nə danışırsan, a kişi, biz də elə bilirdik ki...
- Hə, ay Səftər kişi, sən gör bir başqa adam-zad taparsanmı? Vallah, oğlunun bacarığı, istedadı olmasa...
Nizam sözünü bitirməmiş Səftər dilxor halda ayağa durdu. Ayağını sürüyə-sürüyə həyətin küncündəki mətbəxə sarı getdi. Orada yemək hazırlayan arvadı, gəlini ilə qısaca, amma eşidilməyən tərzdə nə isə pıçıldaşdılar. Səftər yerinə qayıdar-qayıtmaz oğlu anası ilə gəlib hələ od salınmamış manqalı aparıb evin arxasında görünməzliyə təhvil verdilər.
Məclisə sükut çökmüşdü. Nizam müəllim çayını axıradək içməmiş, arvadı və qızı isə heç əllərini stəkana uzatmamışdılar. Bir az keçdi, ortalığa padnosda yemək gətirildi – qızardılmış kartof, yanında da broyler toyuğunun ürəkbulandıran gömgöy tikələri.
...Ətrafda isə kənd çolpaları əvvəlki tək qağanaqlayıb xorla “biz hələ yaşayacağıq” nəğməsini oxuyurdular.
***
“Bəlkə o günləri bir yad eləyək...”
İsti yay günlərinin birində jurnalist həmkarım və dostum Mübariz Süleymanlı ilə şəhəri ərik-arğac gəzib yorulmuş, acından da əldən düşmüşdük. İşlərimizi yoluna qoymuşduq, yalnız yüngülcə nahar edib ayrılmağımız qalmışdı. Mübariz təklif elədi ki, beş-on addımlıqdakı “Bistro” kafesinə baş çəkək, kəmərin altını bərkitmək üçün orada bir şey taparıq.
Səməd Vurğun bağının yaxınlığında, yolun lap kənarındakı kafedə tünlük idi. “Bistro”, yəni ki, bizim dildə ayaqüstü naharlamaq, qəlyanaltı məkanı mənasını verən kafedə özümüzə bir künc tapdıq. Mübariz piştaxtaya yaxınlaşıb kiçik boşqablarda bir neçə adda yemək nümunələri gətirib stolun üstünə düzdü. Aclığımızı təzəcə “öldürürdük” ki, içəri iki nəfər bazburutlu kişi girdi. İkisi də yayın istisində qapqara kostyumda, qalstukda, ağ köynəkdə, saçları da səliqə ilə daranmış, brialinli vəziyyətdə. İkisi də saatını son dəblə sağ biləyinə vurmuşdu, yanaqlarından qan damırdı, qıpqırmızı idilər. Sifətin qızartısı qan təzyiqinin qalxmasına, insanın hirsli-havalı olmasına, bir də ki, sərxoşluğuna dəlalət edir – deyə Mübariz bu sahədə daha məlumatlı olduğunu sübut etmək istədi. Mən də “bəlkə bura girdiklərindən utanırlar, ona görə qızarıblar” desəm də, dostum razılaşmadı.
Kişilərdən biri əlindəki qəzet bükülüsündən bir dəmir qatlama asılqan çıxardı, sonra pencəklərini çıxarıb asılqana keçirdilər. Elə bil əlləri ilə qoymuşdular, yan divarda güclə görünən paslanmış mıxı əlləri ilə yoxladılar, sonra da asılqanı mıxa keçirdilər. Əlbəttə, kafedə paltar, papaq qoymaq üçün heç bir şərait yox idi, adamları da qınamaq olmazdı, daha pencəklərini yemək stollarının üstünə sərməyəcəkdilər ki...
Buracan dediklərimə inandığınıza mən özüm də tam inanıram. Sonrasını deyim. Bu iki nəfərdən biri yüz qramı içəri atan kimi yanıma gəldi. Rus dilində məni salamlayıb, əlini çiynimə şappıldatdı:
- Tı menya uznal, brat? – dedi.
- Yox, tanımadım, - dedim.
- “26-lar” rayonunda komsomolda işləyirdim. Yadındadır, komsomol biletini itirdiyinə görə sənə töhmət vermək istəyirdilər, mən girdim qanının arasına. O vaxt qonaqlıq boyun olmuşdun, sonra rastlaşmadıq. Arabir səni tədbirlərdə görürdüm, amma bu məsələni xatırlatmağa ürək eləmirdim. Sən elə yerdə işləyirdin ki, fikirləşirdim xatası çıxar. Düzünü de, o vaxt biletini tapdın, yoxsa yox?..
- Tapdım, tapdım, narahat olmayın, - dedim.
On illər əvvəlin xoşagəlməz əhvalatını bütün təfərrüatı ilə xatırladım. Rus qarışığı olan bu kişi o vaxt cavan, yaraşıqlı bir komsomol işçisi kimi şəhərdə adla tanınırdı. İclaslarda alovlu nitqləri, konsertlərdə, festivallarda xüsusi fəallığı ilə seçilirdi. Həmişə qara kostyum geyinər, qırmızı qalstuk taxardı. Əlində də daim qırmızı rəngli bloknot olardı. Qızılı sağanaqlı eynəyi bu oğlana xüsusi yaraşıq verər, ətrafdakıların diqqətini dərhal çəkərdi. O illər çox uzaqda qalmışdı və həmin yaraşıqlı oğlan indi bazburutlu, amma yenə də cəlbedici, cəlbedici görkəmiylə qarşımda dayanmışdı. Doğrusu, onun lütfkarlığını xatırlayıb xeyli kövrəldim və deyəsən hələ bir doluxsundum da...
- Hə, lap yaxşı, sən də salamatsan, mən də - köhnə tanışım dilləndi. Bir halda ki, sən də belə yerlərə ayaq açmısan, açıq danışmaq olar. Bratişka, bəlkə ortaya bir pollitr qoyub keçmiş günləri əməlli-başlı yada salaq, hə? Axı sən də yaxşı oğlansan...
Bu təklifə razılaşmamaq qətiyyən mümkün deyildi.
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır
Deputatlığa namizəd Milli Məclisdə təmsil etmək istədiyi bölgənin problemlərinin təsnifatını artıq ağlına yazıb və işə nədən başlayacağını sıralayıb
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
“Tənha insanın monoloqu”nun ssenari müəllifi və rejissoru deyir ki, kinomuzu yaşatmaq və irəli aparmaq üçün film istehsalını artırmalı və onun bazarını düşünməliyik
Mirəli Sarızadə: “Gənc yaşımda arzum həyata keçdi, inşallah, yeni mövsümdə teatrımızın səhnəsində də Məcnun obrazı ilə tamaşaçılar qarşısına çıxacam”
