10:38 / 22-11-2024
PSJ futbolçusu ilə müqavilənin müddətini uzadacaq
10:21 / 22-11-2024
“Vətəndaş A” serialının rejissoru: "Həmin qeyri-etik ifadə montajda gözdən yayınıb"
10:04 / 22-11-2024
Klarnet ifaçısı aparıcıları hədələyib - Foto
10:01 / 22-11-2024
Xanəndə Ramiz Bəşirov vəfat edib
09:50 / 22-11-2024
Bondi ABŞ-nın baş prokuroru olacaq
09:46 / 22-11-2024
İcra başçısının birinci müavini məhkəmədə uduzub
09:44 / 22-11-2024
Antonov: “Eskalasiyanı dayandırmağın vaxtı çatıb”
09:32 / 22-11-2024
Moskva səsdəniti raketlərini işə salıb
09:26 / 22-11-2024
Bayden Netanyahunun həbsinə dair qərara münasibət bildirib
08:01 / 22-11-2024
Hindistandan Almaniyaya uçan təyyarə Bakıya təcili eniş edib
00:55 / 22-11-2024
Silvester Stallone yeni seriala çəkilir
00:45 / 22-11-2024
Məşhur yazıçının yeni romanı nəşr edilib - Foto
00:07 / 22-11-2024
Hikmət Hacıyev: “Politico”nun üzr istəməsini tələb edirik!”
23:28 / 21-11-2024
Gəncədə iki nəfər bıçaqlanıb
22:07 / 21-11-2024
Putin ABŞ və Qərb dövlətlərinə xəbərdarlıq edib
20:55 / 21-11-2024
Ceyhun Bayramov Özbəkistanın xarici işlər naziri ilə telefonda danışıb
20:08 / 21-11-2024
Milli Məclis bəyanat yayıb
19:12 / 21-11-2024
Leyla Əliyeva Qlobal Liderlərin Dialoqunda iştirak edib - Fotolar
18:08 / 21-11-2024
SPECA İqlim Ağıllı Şəhərlər Forumu üzrə Bakı Bəyannaməsi imzalanıb
18:03 / 21-11-2024
Küləkli hava şəraiti ilə bağlı sarı xəbərdarlıq verilib
17:49 / 21-11-2024
Pərviz Şahbazov İstanbula gedir
17:25 / 21-11-2024
Əli Əsədov “Elektron hökumət” portalı ilə bağlı qərar imzalayıb
17:18 / 21-11-2024
Rusiya Tramp haqqında filmin yayımına icazə verməyib - Fotolar
17:08 / 21-11-2024
Nazirlər Kabineti riskli vergi ödəyiciləri haqqında qərar imzalayıb
16:48 / 21-11-2024
Matviyenko Azərbaycana gəlir
16:45 / 21-11-2024
Prezident iki Mərkəzi ləğv edib - Sərəncam
16:32 / 21-11-2024
Deputatlar daha 12 qanuna dəyişikliyi müzakirəyə çıxaracaq - Siyahı
16:23 / 21-11-2024
Leyla Əliyeva COP29-da: nadir canlıların mühafizəsinə həsr olunan panel müzakirələr olub - Fotolar
16:17 / 21-11-2024
Baş nazirin və sabiq müdafiə nazirinin həbsinə order verilib
16:17 / 21-11-2024
Milli Məclisin deputatı NATO PA-nın illik sessiyasında iştirak edəcək
12:28 / 18-11-2024
Turan Manafzadə: “Mədəniyyət diplomatiyasından yararlanmağı bacarmalıyıq” - Müsahibə
12:05 / 19-11-2024
MMC vətəndaşın mənzilini dağıdıb, indi də obyektini ələ keçirmək istəyir - Fotolar
13:32 / 21-11-2024
Dünyanın ən güclü donanmaları... - Qardaş Türkiyə siyahıda neçəncidir?
19:50 / 19-11-2024
Beynəlxalq Bank 272 min manat cərimələnib
16:45 / 20-11-2024
Nazir: "Regionlardakı bəzi poçt şöbələrinin bağlanması araşdırılacaq"
16:22 / 20-11-2024
“Real Betis” klubunun nümayəndəsi Bakıda nəyə təəccüblənib? - Foto
15:29 / 18-11-2024
Daha üç şəhərə konsul təyinatı olub - Siyahı
16:45 / 21-11-2024
Prezident iki Mərkəzi ləğv edib - Sərəncam
17:09 / 18-11-2024
Deputatın oğlu yeni vəzifəyə təyin olunub
10:03 / 20-11-2024
Azərbaycan və Türkiyənin bələdiyyə təşkilatları arasında görüş keçirilib - Fotolar
09:37 / 21-11-2024
Naxçıvan səhiyyəsində həbslər başlayıb
15:55 / 20-11-2024
Deputatın "Zəngimcell" oyunu: "Balansınız bitmişdir..."
“Rafiqi durğuzun, müəllim” - Həyat etüdləri
Tarix: 07-08-2019 13:22 | Bölmə: Akif CABBARLI
Orta məktəbdə müəllim işləyən tanışım maraqlı bir əhvalat danışdı və dedi ki, əsl yazılmalı mövzudur.
Deməli, dərslərin birində “sürünənlərin” başında duran Ruslan gözlənilmədən əlini qaldırır, müəllimin diqqətini cəlb etmək üçün hələ ayağa da durur. Müəllim də sevinir ki, axır bu danabaş gədə də dərs danışmaq istəyirmiş. İcazə verir ki, yazı taxtasının qarşısına çıxsın.
- Müəllim, ora çıxmağa ehtiyac yoxdur, elə yerimdən də deyərəm.
- Nəyi deyərsən, bala? Nə bilirsən, nə öyrənmisən, gəl çıx qabağa, danış da.
- Yox e, müəllim, mən başqa şeyi bilirəm.
- Nəyi?
- Onu bilirəm ki, Rafiq bugünkü dərsi əla öyrənib. Onu durğuzun. Dünən işıqları sönmüşdü, bütün gecəni bizdə dərs oxuyub, məsələ-misal həll eləyib, hələ əlavə bir şeir də əzbərləyib, papa canı...
***
“Yenə ordasanmı?”
Köhnə dostlar – Əhmədlə Məmməd uzun illərdən sonra paytaxtın izdihamlı küçələrinin birində təsadüfən rastlaşdılar. Səmimi görüşdülər, qucaqlaşdılar, zəndlə bir-birinin gözlərinin içinə də baxdılar.
- Məmməd, nə təhərsən ey, aya-günə dönmüsən, neyləyirsən, yenə ordasan?
- Hə, Əhməd, səndə nə var-nə yox? Hələ ki, ordayam. Sən necə, ordasanmı?
- Ordayam, orda... Küləyi görürsən də, göz açmağa imkan vermir.
- Hə, qardaş, deyirlər sabahdan kəsəcək.
- Oldu, qardaş, öpürəm səni.
- Mən də səni...
Ayrıldılar.
Kimin harada olduğu, yəni ki, harada, hansı idarədə işlədiyi, nə ilə məşğul olduğu, ailələrində nə baş verdiyi bir-birinə özləri də bilmədən qaranlıq qaldı.
...Allah bilir bir də nə vaxt görüşəcəkdilər.
***
“Ağsaqqal, siz niyə tans eləmədiniz?..”
İsti günlərin birində qələm dostumun və qonşumun təklifi ilə yaşadığımız binadan cəmi on-on beş dəqiqəlik məsafədəki çimərliyə yollandıq. Bu, həm də debütümüz, el arasında deyildiyi kimi, şeytanın qılçasını qırmaq kimi bir şey idi. İsti qumda uzanmaq, gömgöy dənizə, mavi səmaya baxıb da cürbəcür qayğıdan uzaqlaşmaq, dincəlmək neçəyə desən dəyərdi.
Çimərlikdə sıxlıq idi. Saysız-hesabsız maşınların, ikimərtəbəli turist avtobuslarının arasından birtəhər adlayıb keçid məntəqəsinə yaxınlaşdıq. Burada keşik çəkən qapqara saqqallı, şivərək oğlanlar qarşımızı kəsib adambaşına çox yox, ikicə manatdan keçməli olduğumuzu bildirəndə dostum dilləndi:
- Axı, çimərliyə giriş indi pulsuzdur. Mətbuatda da elan olunub. Ay oğul, biz niyə pulla keçməliyik? – desə də, xeyiri olmadı.
Ayağımızı quma basan kimi Latın Amerikasındakı kovboyları xatırladan qapqara bədənli, çoxdan dəbdən düşmüş şlyapanı gözünün üstünədək endirmiş birisi baş barmağı ilə şəhadət barmağını bir-birinə sürtüb hırıldadı:
- Dayday, on beş manat qani (yəni ki, düş bura), sizə stol-stul verim. Çox çək-çevirdən sonra on manata razılaşdı. Deyinə-deyinə sınıq-salxaq plastmas stol-stulu zir-zibillə dolu talvarın altında ayağımızın altına tolazlayıb turşumuş sifətini qeyzlə kənara döndərdi.
Kefimizə yavaş-yavaş doğranan soğanın üstünə qəfildən sanki qapqara qətran tökdülər. Bizdən on-on beş metr aralıda rəngbərəng köşklərin ortasındakı kiçik meydançaya qolu-qılçası tatiurovkalı ərəb kişiləri və yalnız Çin fanarlarındakı təki işıldayan gözləri görünən qapqara örtüklü arvad-uşaq səs-küylə doluşdu. Sonra kişilər bir nəfər kimi dənizə təpildilər, qadınlar isə stollara haradansa gətirdikləri yeməkləri, sərinləşdirici içki şüşələrini düzdülər. Bir az keçdi, kişilər qayıtdı. Sonra bu meydançada elə bir mərəkə qopdu ki, sözlə deyil, gərək sazla çatdırasan. Ortaya səsgücləndirici qurğu qoyuldu, pəzəvənglərdən biri əlinə mikrofon götürüb elə ucadan qışqırmağa, sonra da oxumağa başladı ki, bütün çimərlik lərzəyə gəldi. Oxuyurdular, oynayırdılar, arada da ağızlarını göyə tutub elə bağırırdılar ki, sanki səmada əjdaha başı görmüşdülər.
Yan-yörəmizdə oturanların bəziləri qulaqlarını tutsa da, yalnız “həbibim” sözünü başa düşdüyümüz mahnının ritminə uyğun çiyinlərini atır, guya ki, rəqs edirdilər. Sonra bizim qarasaqqal qaqaşlar da gedib onlara qoşuldular. İlahi, burada elə bir mənzərə yaranmışdı ki, ən tanınmış kinorejissorlar belə bu cür səhnəni düzüb-qoşmaqda yəqin ki, çətinlik çəkərdilər.
Qarmaqarışıq musiqi, anlaşılmaz qışqırtılar sözün əsl mənasında bizi boğurdu. Odur ki, durub qaçdıq dənizin qoynuna. Suda da ki, nə qədər qalasan?! Yerimizə qayıdanda rəqslər, ifalar pik həddinə çatmışdı. Ərəblər və onlara qoşulan bizimkilər hamılıqla ekstaz vəziyyətdə idilər. Bizim uşaqlar qan-tərin içində elə tryuklar göstərirdilər ki, sanki Ginnesin kitabına düşmək istəyirdilər. Hələ bir oğlanın iki-üç yaşında qızını bir əli ilə başının üstünə qaldırıb toylarda oynayan bəzi düşük valideynlər kimi ərəb melodiyasına uyğun fırlatmağını görəydiniz...
İşin şirin yerində ynımızdakı bir rus qadın anlamadığı ərəb mahnısına bizim dildə bir mesaj qolayladı: - zurnaaaa!
Təbii ki, bu replikanı eşidə bilməzdilər. Bəlkə də eşitsəydilər, söz də tapıb deyərdilər. Deyərdilər ki, nədir, uzun illər sizin rəqslərinizə tullanıb-düşüblər, qoy bir az da istiqanlı, səxavətli ərəblərin sümük sındıran, şux rəqslərinə oynasınlar da...
Deyəsən arada bir yoruldular. Qısaca fasilə oldu. Bu vaxt haradansa, səsucldan qurğudan meyxana deyən bizimkilərdən bir cavab jesti yayımlandı: - bəh-bəh, zövqün(m)üzə əhsən! Görəsən, çimərliklərdə hansı dildə olur-olsun, hər kəsin ürəyindən olan klassik musiqilər, estrada nümunələri səsləndirmək olmazmı? Ümumiyyətlə, çimərliklərdə bu cür hoqqabazlıq lazımdırmı? Camaat şəhərin səs-küyündən, əsəbilikdən, problemlərdən qaçıb bir neçə saatlıq dincəlmək istəyirsə, o arzunun içinə acı soğan doğrayıb, üstünə də qara qətran əlavə etmək nə dərəcədə doğrudur, ədalətli və qanunidir?
Beynimizdə bu sualları dolaşdıra-dolaşdıra çimərliyi tərk edirdik ki, qarasaqqal cavanlardan biri bizə yaxınlaşdı:
- Ağsaqqal, siz nöşün tans eləmədiniz, xoşuvuza gəlmədi?
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 07-08-2019 13:22 | Bölmə: Akif CABBARLI
Orta məktəbdə müəllim işləyən tanışım maraqlı bir əhvalat danışdı və dedi ki, əsl yazılmalı mövzudur.
Deməli, dərslərin birində “sürünənlərin” başında duran Ruslan gözlənilmədən əlini qaldırır, müəllimin diqqətini cəlb etmək üçün hələ ayağa da durur. Müəllim də sevinir ki, axır bu danabaş gədə də dərs danışmaq istəyirmiş. İcazə verir ki, yazı taxtasının qarşısına çıxsın.
- Müəllim, ora çıxmağa ehtiyac yoxdur, elə yerimdən də deyərəm.
- Nəyi deyərsən, bala? Nə bilirsən, nə öyrənmisən, gəl çıx qabağa, danış da.
- Yox e, müəllim, mən başqa şeyi bilirəm.
- Nəyi?
- Onu bilirəm ki, Rafiq bugünkü dərsi əla öyrənib. Onu durğuzun. Dünən işıqları sönmüşdü, bütün gecəni bizdə dərs oxuyub, məsələ-misal həll eləyib, hələ əlavə bir şeir də əzbərləyib, papa canı...
***
“Yenə ordasanmı?”
Köhnə dostlar – Əhmədlə Məmməd uzun illərdən sonra paytaxtın izdihamlı küçələrinin birində təsadüfən rastlaşdılar. Səmimi görüşdülər, qucaqlaşdılar, zəndlə bir-birinin gözlərinin içinə də baxdılar.
- Məmməd, nə təhərsən ey, aya-günə dönmüsən, neyləyirsən, yenə ordasan?
- Hə, Əhməd, səndə nə var-nə yox? Hələ ki, ordayam. Sən necə, ordasanmı?
- Ordayam, orda... Küləyi görürsən də, göz açmağa imkan vermir.
- Hə, qardaş, deyirlər sabahdan kəsəcək.
- Oldu, qardaş, öpürəm səni.
- Mən də səni...
Ayrıldılar.
Kimin harada olduğu, yəni ki, harada, hansı idarədə işlədiyi, nə ilə məşğul olduğu, ailələrində nə baş verdiyi bir-birinə özləri də bilmədən qaranlıq qaldı.
...Allah bilir bir də nə vaxt görüşəcəkdilər.
***
“Ağsaqqal, siz niyə tans eləmədiniz?..”
İsti günlərin birində qələm dostumun və qonşumun təklifi ilə yaşadığımız binadan cəmi on-on beş dəqiqəlik məsafədəki çimərliyə yollandıq. Bu, həm də debütümüz, el arasında deyildiyi kimi, şeytanın qılçasını qırmaq kimi bir şey idi. İsti qumda uzanmaq, gömgöy dənizə, mavi səmaya baxıb da cürbəcür qayğıdan uzaqlaşmaq, dincəlmək neçəyə desən dəyərdi.
Çimərlikdə sıxlıq idi. Saysız-hesabsız maşınların, ikimərtəbəli turist avtobuslarının arasından birtəhər adlayıb keçid məntəqəsinə yaxınlaşdıq. Burada keşik çəkən qapqara saqqallı, şivərək oğlanlar qarşımızı kəsib adambaşına çox yox, ikicə manatdan keçməli olduğumuzu bildirəndə dostum dilləndi:
- Axı, çimərliyə giriş indi pulsuzdur. Mətbuatda da elan olunub. Ay oğul, biz niyə pulla keçməliyik? – desə də, xeyiri olmadı.
Ayağımızı quma basan kimi Latın Amerikasındakı kovboyları xatırladan qapqara bədənli, çoxdan dəbdən düşmüş şlyapanı gözünün üstünədək endirmiş birisi baş barmağı ilə şəhadət barmağını bir-birinə sürtüb hırıldadı:
- Dayday, on beş manat qani (yəni ki, düş bura), sizə stol-stul verim. Çox çək-çevirdən sonra on manata razılaşdı. Deyinə-deyinə sınıq-salxaq plastmas stol-stulu zir-zibillə dolu talvarın altında ayağımızın altına tolazlayıb turşumuş sifətini qeyzlə kənara döndərdi.
Kefimizə yavaş-yavaş doğranan soğanın üstünə qəfildən sanki qapqara qətran tökdülər. Bizdən on-on beş metr aralıda rəngbərəng köşklərin ortasındakı kiçik meydançaya qolu-qılçası tatiurovkalı ərəb kişiləri və yalnız Çin fanarlarındakı təki işıldayan gözləri görünən qapqara örtüklü arvad-uşaq səs-küylə doluşdu. Sonra kişilər bir nəfər kimi dənizə təpildilər, qadınlar isə stollara haradansa gətirdikləri yeməkləri, sərinləşdirici içki şüşələrini düzdülər. Bir az keçdi, kişilər qayıtdı. Sonra bu meydançada elə bir mərəkə qopdu ki, sözlə deyil, gərək sazla çatdırasan. Ortaya səsgücləndirici qurğu qoyuldu, pəzəvənglərdən biri əlinə mikrofon götürüb elə ucadan qışqırmağa, sonra da oxumağa başladı ki, bütün çimərlik lərzəyə gəldi. Oxuyurdular, oynayırdılar, arada da ağızlarını göyə tutub elə bağırırdılar ki, sanki səmada əjdaha başı görmüşdülər.
Yan-yörəmizdə oturanların bəziləri qulaqlarını tutsa da, yalnız “həbibim” sözünü başa düşdüyümüz mahnının ritminə uyğun çiyinlərini atır, guya ki, rəqs edirdilər. Sonra bizim qarasaqqal qaqaşlar da gedib onlara qoşuldular. İlahi, burada elə bir mənzərə yaranmışdı ki, ən tanınmış kinorejissorlar belə bu cür səhnəni düzüb-qoşmaqda yəqin ki, çətinlik çəkərdilər.
Qarmaqarışıq musiqi, anlaşılmaz qışqırtılar sözün əsl mənasında bizi boğurdu. Odur ki, durub qaçdıq dənizin qoynuna. Suda da ki, nə qədər qalasan?! Yerimizə qayıdanda rəqslər, ifalar pik həddinə çatmışdı. Ərəblər və onlara qoşulan bizimkilər hamılıqla ekstaz vəziyyətdə idilər. Bizim uşaqlar qan-tərin içində elə tryuklar göstərirdilər ki, sanki Ginnesin kitabına düşmək istəyirdilər. Hələ bir oğlanın iki-üç yaşında qızını bir əli ilə başının üstünə qaldırıb toylarda oynayan bəzi düşük valideynlər kimi ərəb melodiyasına uyğun fırlatmağını görəydiniz...
İşin şirin yerində ynımızdakı bir rus qadın anlamadığı ərəb mahnısına bizim dildə bir mesaj qolayladı: - zurnaaaa!
Təbii ki, bu replikanı eşidə bilməzdilər. Bəlkə də eşitsəydilər, söz də tapıb deyərdilər. Deyərdilər ki, nədir, uzun illər sizin rəqslərinizə tullanıb-düşüblər, qoy bir az da istiqanlı, səxavətli ərəblərin sümük sındıran, şux rəqslərinə oynasınlar da...
Deyəsən arada bir yoruldular. Qısaca fasilə oldu. Bu vaxt haradansa, səsucldan qurğudan meyxana deyən bizimkilərdən bir cavab jesti yayımlandı: - bəh-bəh, zövqün(m)üzə əhsən! Görəsən, çimərliklərdə hansı dildə olur-olsun, hər kəsin ürəyindən olan klassik musiqilər, estrada nümunələri səsləndirmək olmazmı? Ümumiyyətlə, çimərliklərdə bu cür hoqqabazlıq lazımdırmı? Camaat şəhərin səs-küyündən, əsəbilikdən, problemlərdən qaçıb bir neçə saatlıq dincəlmək istəyirsə, o arzunun içinə acı soğan doğrayıb, üstünə də qara qətran əlavə etmək nə dərəcədə doğrudur, ədalətli və qanunidir?
Beynimizdə bu sualları dolaşdıra-dolaşdıra çimərliyi tərk edirdik ki, qarasaqqal cavanlardan biri bizə yaxınlaşdı:
- Ağsaqqal, siz nöşün tans eləmədiniz, xoşuvuza gəlmədi?
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır
Deputatlığa namizəd Milli Məclisdə təmsil etmək istədiyi bölgənin problemlərinin təsnifatını artıq ağlına yazıb və işə nədən başlayacağını sıralayıb
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
“Tənha insanın monoloqu”nun ssenari müəllifi və rejissoru deyir ki, kinomuzu yaşatmaq və irəli aparmaq üçün film istehsalını artırmalı və onun bazarını düşünməliyik
Mirəli Sarızadə: “Gənc yaşımda arzum həyata keçdi, inşallah, yeni mövsümdə teatrımızın səhnəsində də Məcnun obrazı ilə tamaşaçılar qarşısına çıxacam”
