14:03 / 19-03-2024
Hikmət Hacıyev: "Azərbaycan Çinlə əlaqələrin inkişafına böyük önəm verir"
13:34 / 19-03-2024
Lənkəran sakini 30 kq narkotiklə qandallanıb
13:15 / 19-03-2024
ABŞ Putini təbrik etməyəcək
13:08 / 19-03-2024
“Ulduz”un yanvar sayı çap olunub - Foto
12:56 / 19-03-2024
Qazaxıstan və Türkiyə Xəzər dənizi ilə bağlı mühüm müzakirə aparıb
12:50 / 19-03-2024
Türkiyə kəşfiyyatı İraqda daha bir PKK liderini zərərsizləşdirib
12:42 / 19-03-2024
Moldovada Avropa İttifaqına üzvlüklə bağlı referendum keçiriləcək
12:26 / 19-03-2024
Sabah hava necə olacaq? - Proqnoz
12:24 / 19-03-2024
İsrail və HƏMAS Dohada atəşkəsi müzakirə edir
12:14 / 19-03-2024
Avropada NATO-nun ən böyük hərbi bazası qurulur
12:14 / 19-03-2024
Jurnalistin anasının ölüm faktı araşdırılır
12:07 / 19-03-2024
Mingəçevirdə dələduzluq edən şəxs saxlanılıb
11:43 / 19-03-2024
Rusiya Sumıdan yeni hücuma başlaya bilər
11:19 / 19-03-2024
Güclü maqnit qasırğası olacaq
11:13 / 19-03-2024
Pakistanda zəlzələ baş verib
11:08 / 19-03-2024
Mask yenə Baydeni tənqid edib
11:06 / 19-03-2024
Mehriban Əliyeva xalqı təbrik edib - Foto
11:04 / 19-03-2024
Tramp: “Ramasvamidən vitse-prezident də olmaz”
11:00 / 19-03-2024
"AFFA prezidentliyinə namizədliyini irəli sürən yoxdur"
10:59 / 19-03-2024
Hakan Fidan: “Lavrovla dialoq alınır”
10:54 / 19-03-2024
Ukrayna Krıma zərbələr endirsin!
10:37 / 19-03-2024
İsrail Rəfaha hücum edib: 14 fələstinli həyatını itirib
10:30 / 19-03-2024
Paşinyan: "Azərbaycanla delimitasiya prosesi praktiki mərhələyə qədəm qoyur"
10:20 / 19-03-2024
Xankəndidə yenə silah-sursat aşkarlanıb
10:07 / 19-03-2024
FHN Novruz bayramı ilə bağlı xəbərdarlıq edib
09:54 / 19-03-2024
Türkiyədə terrora hazırlaşan suriyalılar saxlanılıb
09:38 / 19-03-2024
Bakıda daha bir nəfər dəm qazından ölüb
00:07 / 19-03-2024
Azərbaycanda Novruz bayramı qeyd olunur
23:26 / 18-03-2024
Doğru seçim - Hikmət Sabiroğlu yazır
16:40 / 14-03-2024
XI Qlobal Bakı Forumu işə başlayıb - İlham Əliyev tədbirdə çıxış edib (Tam mətn) - Fotolar (Yenilənib)
23:57 / 14-03-2024
Fransada ələ keçən 8659 əsər Türkiyəyə qaytarılacaq - Fotolar
23:47 / 14-03-2024
Dəhşətli statistika: dünyadakı narkomanların təxmini sayı açıqlanıb
18:01 / 16-03-2024
Xl Qlobal Bakı Forumu başa çatıb - (Yenilənib)
01:18 / 16-03-2024
Rusiyaya qarşı yeni koalisiya yaradılıb
16:47 / 16-03-2024
Xocalıda kütləvi məzarlıq: 8-nin şəxsiyyəti müəyyən edilib (Fotolar)
16:00 / 14-03-2024
Vergi işçilərinin aylıq əməkhaqları nə qədər artırılıb? - Açıqlama
19:32 / 14-03-2024
Baş nazir taksi sürücüləri ilə bağlı qərar verib
18:00 / 14-03-2024
Magistraturaya qəbul imtahanlarının yekun nəticələri açıqlanıb
23:43 / 14-03-2024
Avropa Liqası: "Bayer 04" və "Qarabağ"ın start heyətləri müəyyənləşib
16:16 / 15-03-2024
Məhkəmə “Toplum TV”-nin həbsdəki əməkdaşları ilə bağlı qərar verib
Körpə fidanların şərqisinə zəhər qatanlar
Tarix: 06-03-2020 15:25 | Bölmə: Akif CABBARLI
Avtobusda hər günkü kimi yenə də sxılıq idi. Arxa sıraların birində gənc ana iki azyaşlı uşağı – altı-yeddi yaşlarında oğlu və qızı ilə birlikdə nəyinsə sorğu-sualını aparırdılar. Söhbətlərindən belə anlaşılırdı ki, oxuduqları məktəbdə keçirilən Xocalı soyqırımı ilə bağlı tədbirdən danışırlar. Uşaqlar analarına hamının eşidəcəyi tərzdə - əlbəttə, yaşlarına görə onları heç qınamaq da olmazdı – suallar verir, nələri isə dəqiqləşdirməyə çalışırdılar. Daha sonra onların şipşirin, insanı son dərəcə valeh edən səsləri salon boyu yayılmağa başladı. Balacalar Dövlət himnimizi özünəməxsus tərzdə, özü də ucadan oxuyur, hər nəqaratadan sonra da gülə-gülə əllərini bir-birinə vururdular. Bu, həm də himnin alqışlarla müşayiəti kimi səslənirdi. Özləri oxuyur, özləri də şərqiyə ləzzətli notlar qatırdılar. Doğrusu, uşaqların Dövlət himninə bu sayaq münasibəti, heç kimdən çəkinmədən, utanmadan xorla oxumaları məni hədsiz sevindirdi, həm də qəhərləndirdi. Hətta yaşlı xanımlardan biri özünü saxlaya bilmədi, kövrəldi, sonra da gözlərinin yaşını dəsmalla bərk-bərk sildi.
Amma kövrəklik içində yaşadığmız sevinc anları o qədər də uzun çəkmədi. Uşaqlara yaxın oturacaqda əyləşmiş on səkkiz-iyirmi yaşlarında bir qız çevrilib gül balalara necə təpindisə, uşaqlar anındaca səslərini kəsdilər. Sonra o, uşaqların anasına açıq-aşkar qəzəbləndi:
- Bura bax, bura sənin üçün filarmoniya-zad deyil, səsinizi kəsin, qulağımız tutuldu axı...
Uşaqlar dərhal susdular. Salona qəribə bir sükut çökdü. Xanım balalarını qucaqlayıb qışqıran qıza sarı çevrildi:
- Xanım, axı mənim balalarım Dövlət himnimizi oxuyurlar, burada qəbahət bir şey yoxdur. Bir də ki, ictimai nəqliyyatdayıq, sənin evin deyil axı...
Cavab ləngimədi:
- Səsinizi kəsin. Elə eləməyin ki...
Daha dözəmmədim. Həyasız qıza tərəf addımlayıb bircə sual verdim:
- Ay uşaq, sən azərbaycanlısan, yoxsa yox?
Dinmədi. Sonra fikirləşdim ki, axı təkcə Bakıda adını çəkmək istəmədiyim bədnam millətin otuz minədək tör-töküntüsü və onlarla eyni notda köklənmiş nə qədər sapı özümüzdən olan nacinslər yaşayır. Murdarlıqları üzə çıxan üzdəniraqlar isə məhz bu həyasız məxluq kimi hərəkət etməlidirlər axı...
***
“Yarımştat” dostumuz məclisi niyə yarımçıq tərk etdi?
Dostlarımızdan biri yaxşı-yaxşı vəzifələrdə işləyəndən sonra pensiyaya çıxmışdı. Bir neçə ay evdə oturandan sonra ona hansısa idarədə yarımştat bir iş təklif elədilər. Razılaşdı. Fikirləşdi ki, boş-bekar evdə oturmaqdansa, analıq məzuniyyətinə çıxmış kübar bir xanımı əvəzləmək daha yaxşıdır. Maaşının azlığı da dostumuzu sən deyən narahat eləmir. Qırx ildə nə əldə etmişəm ki, ömrümün axırlarında nə qazanım deyə aza-çoxa qane olduğunu xatırlatmağı da çox xoşlayırdı.
Ara-sıra yeyib-içməyə yığışanda “yarımştat” dostumuzu da yaddan çıxartmırdıq. Qazancının azlığına baxmayaraq, belə işlərə pul xərcləməkdə xəsislik etmədiyini yaxşı bilirdik. Hansısa cibinin dərinliyindən səliqə ilə qatlanmış əskinasları çıxarıb ədəb-ərkanla süfrənin üstündəki qənddanın, ya da ki, külqabının altına qoyar, varını verən utanmaz deyərdi. Heç vədə borclu qalmaq istəmədiyini yaxşı bilirdik. Günlərin birində isə şux zarafatları, baməzə söhbətləri ilə hamımızdan fərqlənən Nurqələm dostumuzun kefinə sözün əsl mənsında soğan doğradı.
Məsələ belə oldu. Say-seçmə restoranların birində yeyib-içəndən sonra almancasına haqq-hesab ödəyərkən məlum oldu ki, yarımştat işləyən dostumuzun cibindən çıxardığı məbləğ paritet qaydalarla heç uzlaşmır. Bunu yada salanda dostumuz zarafatla dedi ki, qardaşlar, axı siz hamınız tam ştatla çalışırsınız, deməli, gəliriniz mənimkindən azı ikiqat çoxdur. Nə olar ki, mən sizin yarınız qədər ödəyəndə yer-göy dağılmaz ki...
Bu sözlərdən sonra Nurqələm qıpqırmızı qayıdıb dedi ki, onda Dadaş, sən də gərək məclisin axırını gözləməyəydin, tən yarısında durub masamızdan uzaqlaşaydın. Axıradək oturmusan, bizim qədər yeyib-içmisən, pulu da biz verdiyimiz qədər verməlisən, əziz qardaşımız.
Dadaş ayağa durub heç birimizlə xudahafizləşmədən məclisi tərk elədi. O gündən altı ay keçib. Bu qədər müddət də lazımdır ki, il tamam olsun. Küsüb, özü də bərk küsüb. Bəlkə də bizimlə barışmaq, yenidən görüşmək üçün özünə tam ştatlı iş axtarır. Ola bilər...
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 06-03-2020 15:25 | Bölmə: Akif CABBARLI
Həyat etüdləri
Bu günlərdə 125 nömrəli avtobusda rastlaşdığım mənzərənin acı təəssüratını, müasir dillə desək, şokunu hələ də yaşamaqdayam. Bu yazını qələmə almağım da elə keçirdiyim hisslərin nəticəsi kimi ortaya çıxdı. Avtobusda hər günkü kimi yenə də sxılıq idi. Arxa sıraların birində gənc ana iki azyaşlı uşağı – altı-yeddi yaşlarında oğlu və qızı ilə birlikdə nəyinsə sorğu-sualını aparırdılar. Söhbətlərindən belə anlaşılırdı ki, oxuduqları məktəbdə keçirilən Xocalı soyqırımı ilə bağlı tədbirdən danışırlar. Uşaqlar analarına hamının eşidəcəyi tərzdə - əlbəttə, yaşlarına görə onları heç qınamaq da olmazdı – suallar verir, nələri isə dəqiqləşdirməyə çalışırdılar. Daha sonra onların şipşirin, insanı son dərəcə valeh edən səsləri salon boyu yayılmağa başladı. Balacalar Dövlət himnimizi özünəməxsus tərzdə, özü də ucadan oxuyur, hər nəqaratadan sonra da gülə-gülə əllərini bir-birinə vururdular. Bu, həm də himnin alqışlarla müşayiəti kimi səslənirdi. Özləri oxuyur, özləri də şərqiyə ləzzətli notlar qatırdılar. Doğrusu, uşaqların Dövlət himninə bu sayaq münasibəti, heç kimdən çəkinmədən, utanmadan xorla oxumaları məni hədsiz sevindirdi, həm də qəhərləndirdi. Hətta yaşlı xanımlardan biri özünü saxlaya bilmədi, kövrəldi, sonra da gözlərinin yaşını dəsmalla bərk-bərk sildi.
Amma kövrəklik içində yaşadığmız sevinc anları o qədər də uzun çəkmədi. Uşaqlara yaxın oturacaqda əyləşmiş on səkkiz-iyirmi yaşlarında bir qız çevrilib gül balalara necə təpindisə, uşaqlar anındaca səslərini kəsdilər. Sonra o, uşaqların anasına açıq-aşkar qəzəbləndi:
- Bura bax, bura sənin üçün filarmoniya-zad deyil, səsinizi kəsin, qulağımız tutuldu axı...
Uşaqlar dərhal susdular. Salona qəribə bir sükut çökdü. Xanım balalarını qucaqlayıb qışqıran qıza sarı çevrildi:
- Xanım, axı mənim balalarım Dövlət himnimizi oxuyurlar, burada qəbahət bir şey yoxdur. Bir də ki, ictimai nəqliyyatdayıq, sənin evin deyil axı...
Cavab ləngimədi:
- Səsinizi kəsin. Elə eləməyin ki...
Daha dözəmmədim. Həyasız qıza tərəf addımlayıb bircə sual verdim:
- Ay uşaq, sən azərbaycanlısan, yoxsa yox?
Dinmədi. Sonra fikirləşdim ki, axı təkcə Bakıda adını çəkmək istəmədiyim bədnam millətin otuz minədək tör-töküntüsü və onlarla eyni notda köklənmiş nə qədər sapı özümüzdən olan nacinslər yaşayır. Murdarlıqları üzə çıxan üzdəniraqlar isə məhz bu həyasız məxluq kimi hərəkət etməlidirlər axı...
***
“Yarımştat” dostumuz məclisi niyə yarımçıq tərk etdi?
Dostlarımızdan biri yaxşı-yaxşı vəzifələrdə işləyəndən sonra pensiyaya çıxmışdı. Bir neçə ay evdə oturandan sonra ona hansısa idarədə yarımştat bir iş təklif elədilər. Razılaşdı. Fikirləşdi ki, boş-bekar evdə oturmaqdansa, analıq məzuniyyətinə çıxmış kübar bir xanımı əvəzləmək daha yaxşıdır. Maaşının azlığı da dostumuzu sən deyən narahat eləmir. Qırx ildə nə əldə etmişəm ki, ömrümün axırlarında nə qazanım deyə aza-çoxa qane olduğunu xatırlatmağı da çox xoşlayırdı.
Ara-sıra yeyib-içməyə yığışanda “yarımştat” dostumuzu da yaddan çıxartmırdıq. Qazancının azlığına baxmayaraq, belə işlərə pul xərcləməkdə xəsislik etmədiyini yaxşı bilirdik. Hansısa cibinin dərinliyindən səliqə ilə qatlanmış əskinasları çıxarıb ədəb-ərkanla süfrənin üstündəki qənddanın, ya da ki, külqabının altına qoyar, varını verən utanmaz deyərdi. Heç vədə borclu qalmaq istəmədiyini yaxşı bilirdik. Günlərin birində isə şux zarafatları, baməzə söhbətləri ilə hamımızdan fərqlənən Nurqələm dostumuzun kefinə sözün əsl mənsında soğan doğradı.
Məsələ belə oldu. Say-seçmə restoranların birində yeyib-içəndən sonra almancasına haqq-hesab ödəyərkən məlum oldu ki, yarımştat işləyən dostumuzun cibindən çıxardığı məbləğ paritet qaydalarla heç uzlaşmır. Bunu yada salanda dostumuz zarafatla dedi ki, qardaşlar, axı siz hamınız tam ştatla çalışırsınız, deməli, gəliriniz mənimkindən azı ikiqat çoxdur. Nə olar ki, mən sizin yarınız qədər ödəyəndə yer-göy dağılmaz ki...
Bu sözlərdən sonra Nurqələm qıpqırmızı qayıdıb dedi ki, onda Dadaş, sən də gərək məclisin axırını gözləməyəydin, tən yarısında durub masamızdan uzaqlaşaydın. Axıradək oturmusan, bizim qədər yeyib-içmisən, pulu da biz verdiyimiz qədər verməlisən, əziz qardaşımız.
Dadaş ayağa durub heç birimizlə xudahafizləşmədən məclisi tərk elədi. O gündən altı ay keçib. Bu qədər müddət də lazımdır ki, il tamam olsun. Küsüb, özü də bərk küsüb. Bəlkə də bizimlə barışmaq, yenidən görüşmək üçün özünə tam ştatlı iş axtarır. Ola bilər...
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır