12:45 / 27-04-2024
Laçının Sus kəndinə ilk köç olacaq -Fotolar
12:11 / 27-04-2024
Sabah hava necə olacaq? - Proqnoz
11:59 / 27-04-2024
Dünyanın ilk süni enerji adası tikilir
10:14 / 27-04-2024
Xankəndidə silah və sursatlar aşkarlanıb
10:09 / 27-04-2024
Marsdakı "hörümçək sürüsü"nün sirri açılıb - Fotolar
09:27 / 27-04-2024
Britaniyanın lüks avtomobilləri Rusiyaya daşınır
08:18 / 27-04-2024
"Bir qalanın sirri" Musiqili Teatrda açılacaq - Fotolar
08:09 / 27-04-2024
Rusiyada azərbaycanlılarla taciklər arasında kütləvi dava: ölən və yaralananlar var
21:36 / 26-04-2024
Prezident İlham Əliyevin Almaniyaya işgüzar səfəri başa çatıb - Fotolar
20:58 / 26-04-2024
İlham Əliyevlə Olaf Şolts birgə mətbuat konfransı keçiriblər
20:46 / 26-04-2024
Azərbaycan və Almaniya prezidentləri görüşüb - (Yenilənib) - Fotolar
19:35 / 26-04-2024
43 pişiyi ac-susuz saxlayan şəxsi həbs ediblər
19:06 / 26-04-2024
Rusların hücum etmək istədiyi iki xəstəxana təcili boşaldılır
18:43 / 26-04-2024
Türk dövlətləri parlamentlərinin komitə sədrləri Xankəndi və Şuşaya səfər ediblər - (Yenilənib) - Foto
18:41 / 26-04-2024
İsveç Latviyaya qoşun və zirehli texnika göndərir
18:36 / 26-04-2024
Blinken Pekində Çini hədələyib
18:20 / 26-04-2024
20-yə yaxın məhbus həbsxanadan qaçmağa cəhd edib - Foto
18:15 / 26-04-2024
Azərbaycanla Ermənistan arasında sərhəddə koordinatlar dəqiqləşdirilir
18:08 / 26-04-2024
Erməni deputatlar saxlanılıb
17:58 / 26-04-2024
Ermənistan XİN: "Azərbaycandan sülh sazişinə dair təkliflər almışıq"
17:39 / 26-04-2024
"Beşiktaş" daha bir futbolçu ilə müqaviləni yeniləyib
17:30 / 26-04-2024
İlham Əliyev Almaniyada tədbirə qatılıb - (Yenilənib) - Fotolar
17:23 / 26-04-2024
Prezident İlham Əliyev BƏƏ-nin sənaye və qabaqcıl texnologiyalar naziri ilə görüşüb
17:15 / 26-04-2024
Quba-Xaçmaz Regional filialına müdir təyinatı olub
16:58 / 26-04-2024
“Krokus”dakı terror aktına görə daha bir şübhəli saxlanılıb
16:56 / 26-04-2024
Prezident İlham Əliyev Almaniya XİN rəhbəri ilə görüşüb - Foto
16:11 / 26-04-2024
Azərbaycanda partiya rəhbəri həbs edilib
16:05 / 26-04-2024
Əli Əsədov daha bir qərar imzalayıb
15:52 / 26-04-2024
Qəzzada daha 51 dinc sakin həlak olub
18:56 / 22-04-2024
Azərbaycan və Rusiya prezidentlərinin təkbətək görüşü olub - (Yenilənib) - Fotolar
00:11 / 23-04-2024
Sağlam və uzun ömür yaşamağın 10 asan yolu var - Siyahı
13:54 / 22-04-2024
Füzuli şəhərinə növbəti köç olub - (Yenilənib)
16:58 / 23-04-2024
İlham Əliyev “COP29 və Azərbaycan üçün Yaşıl Baxış” beynəlxalq forumda iştirak edir - (Yenilənib)
14:10 / 23-04-2024
Füzuli şəhərinə növbəti köç karvanı yola salınıb - (Yenilənib)
16:10 / 22-04-2024
Ölkələr sürətlə silahlanır - Ümumi hərbi xərclər 2,4 trilyon dolları keçib
14:03 / 24-04-2024
Professor Nəsib Quliyev özünü güllələyib
00:05 / 23-04-2024
Abramoviç yeni futbol klubunu Avropanın ən yaxşısı edəcək
00:02 / 23-04-2024
Məşhur boksçu Mayk Tayson şirkətin səfiri olub
17:30 / 26-04-2024
İlham Əliyev Almaniyada tədbirə qatılıb - (Yenilənib) - Fotolar
19:15 / 22-04-2024
Komitə sədri baş redaktoru təbrik edib
16:49 / 22-04-2024
Əməkdar artist reanimasiyaya yerləşdirilib
Körpə fidanların şərqisinə zəhər qatanlar
Tarix: 06-03-2020 15:25 | Bölmə: Akif CABBARLI
Avtobusda hər günkü kimi yenə də sxılıq idi. Arxa sıraların birində gənc ana iki azyaşlı uşağı – altı-yeddi yaşlarında oğlu və qızı ilə birlikdə nəyinsə sorğu-sualını aparırdılar. Söhbətlərindən belə anlaşılırdı ki, oxuduqları məktəbdə keçirilən Xocalı soyqırımı ilə bağlı tədbirdən danışırlar. Uşaqlar analarına hamının eşidəcəyi tərzdə - əlbəttə, yaşlarına görə onları heç qınamaq da olmazdı – suallar verir, nələri isə dəqiqləşdirməyə çalışırdılar. Daha sonra onların şipşirin, insanı son dərəcə valeh edən səsləri salon boyu yayılmağa başladı. Balacalar Dövlət himnimizi özünəməxsus tərzdə, özü də ucadan oxuyur, hər nəqaratadan sonra da gülə-gülə əllərini bir-birinə vururdular. Bu, həm də himnin alqışlarla müşayiəti kimi səslənirdi. Özləri oxuyur, özləri də şərqiyə ləzzətli notlar qatırdılar. Doğrusu, uşaqların Dövlət himninə bu sayaq münasibəti, heç kimdən çəkinmədən, utanmadan xorla oxumaları məni hədsiz sevindirdi, həm də qəhərləndirdi. Hətta yaşlı xanımlardan biri özünü saxlaya bilmədi, kövrəldi, sonra da gözlərinin yaşını dəsmalla bərk-bərk sildi.
Amma kövrəklik içində yaşadığmız sevinc anları o qədər də uzun çəkmədi. Uşaqlara yaxın oturacaqda əyləşmiş on səkkiz-iyirmi yaşlarında bir qız çevrilib gül balalara necə təpindisə, uşaqlar anındaca səslərini kəsdilər. Sonra o, uşaqların anasına açıq-aşkar qəzəbləndi:
- Bura bax, bura sənin üçün filarmoniya-zad deyil, səsinizi kəsin, qulağımız tutuldu axı...
Uşaqlar dərhal susdular. Salona qəribə bir sükut çökdü. Xanım balalarını qucaqlayıb qışqıran qıza sarı çevrildi:
- Xanım, axı mənim balalarım Dövlət himnimizi oxuyurlar, burada qəbahət bir şey yoxdur. Bir də ki, ictimai nəqliyyatdayıq, sənin evin deyil axı...
Cavab ləngimədi:
- Səsinizi kəsin. Elə eləməyin ki...
Daha dözəmmədim. Həyasız qıza tərəf addımlayıb bircə sual verdim:
- Ay uşaq, sən azərbaycanlısan, yoxsa yox?
Dinmədi. Sonra fikirləşdim ki, axı təkcə Bakıda adını çəkmək istəmədiyim bədnam millətin otuz minədək tör-töküntüsü və onlarla eyni notda köklənmiş nə qədər sapı özümüzdən olan nacinslər yaşayır. Murdarlıqları üzə çıxan üzdəniraqlar isə məhz bu həyasız məxluq kimi hərəkət etməlidirlər axı...
***
“Yarımştat” dostumuz məclisi niyə yarımçıq tərk etdi?
Dostlarımızdan biri yaxşı-yaxşı vəzifələrdə işləyəndən sonra pensiyaya çıxmışdı. Bir neçə ay evdə oturandan sonra ona hansısa idarədə yarımştat bir iş təklif elədilər. Razılaşdı. Fikirləşdi ki, boş-bekar evdə oturmaqdansa, analıq məzuniyyətinə çıxmış kübar bir xanımı əvəzləmək daha yaxşıdır. Maaşının azlığı da dostumuzu sən deyən narahat eləmir. Qırx ildə nə əldə etmişəm ki, ömrümün axırlarında nə qazanım deyə aza-çoxa qane olduğunu xatırlatmağı da çox xoşlayırdı.
Ara-sıra yeyib-içməyə yığışanda “yarımştat” dostumuzu da yaddan çıxartmırdıq. Qazancının azlığına baxmayaraq, belə işlərə pul xərcləməkdə xəsislik etmədiyini yaxşı bilirdik. Hansısa cibinin dərinliyindən səliqə ilə qatlanmış əskinasları çıxarıb ədəb-ərkanla süfrənin üstündəki qənddanın, ya da ki, külqabının altına qoyar, varını verən utanmaz deyərdi. Heç vədə borclu qalmaq istəmədiyini yaxşı bilirdik. Günlərin birində isə şux zarafatları, baməzə söhbətləri ilə hamımızdan fərqlənən Nurqələm dostumuzun kefinə sözün əsl mənsında soğan doğradı.
Məsələ belə oldu. Say-seçmə restoranların birində yeyib-içəndən sonra almancasına haqq-hesab ödəyərkən məlum oldu ki, yarımştat işləyən dostumuzun cibindən çıxardığı məbləğ paritet qaydalarla heç uzlaşmır. Bunu yada salanda dostumuz zarafatla dedi ki, qardaşlar, axı siz hamınız tam ştatla çalışırsınız, deməli, gəliriniz mənimkindən azı ikiqat çoxdur. Nə olar ki, mən sizin yarınız qədər ödəyəndə yer-göy dağılmaz ki...
Bu sözlərdən sonra Nurqələm qıpqırmızı qayıdıb dedi ki, onda Dadaş, sən də gərək məclisin axırını gözləməyəydin, tən yarısında durub masamızdan uzaqlaşaydın. Axıradək oturmusan, bizim qədər yeyib-içmisən, pulu da biz verdiyimiz qədər verməlisən, əziz qardaşımız.
Dadaş ayağa durub heç birimizlə xudahafizləşmədən məclisi tərk elədi. O gündən altı ay keçib. Bu qədər müddət də lazımdır ki, il tamam olsun. Küsüb, özü də bərk küsüb. Bəlkə də bizimlə barışmaq, yenidən görüşmək üçün özünə tam ştatlı iş axtarır. Ola bilər...
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 06-03-2020 15:25 | Bölmə: Akif CABBARLI
Həyat etüdləri
Bu günlərdə 125 nömrəli avtobusda rastlaşdığım mənzərənin acı təəssüratını, müasir dillə desək, şokunu hələ də yaşamaqdayam. Bu yazını qələmə almağım da elə keçirdiyim hisslərin nəticəsi kimi ortaya çıxdı. Avtobusda hər günkü kimi yenə də sxılıq idi. Arxa sıraların birində gənc ana iki azyaşlı uşağı – altı-yeddi yaşlarında oğlu və qızı ilə birlikdə nəyinsə sorğu-sualını aparırdılar. Söhbətlərindən belə anlaşılırdı ki, oxuduqları məktəbdə keçirilən Xocalı soyqırımı ilə bağlı tədbirdən danışırlar. Uşaqlar analarına hamının eşidəcəyi tərzdə - əlbəttə, yaşlarına görə onları heç qınamaq da olmazdı – suallar verir, nələri isə dəqiqləşdirməyə çalışırdılar. Daha sonra onların şipşirin, insanı son dərəcə valeh edən səsləri salon boyu yayılmağa başladı. Balacalar Dövlət himnimizi özünəməxsus tərzdə, özü də ucadan oxuyur, hər nəqaratadan sonra da gülə-gülə əllərini bir-birinə vururdular. Bu, həm də himnin alqışlarla müşayiəti kimi səslənirdi. Özləri oxuyur, özləri də şərqiyə ləzzətli notlar qatırdılar. Doğrusu, uşaqların Dövlət himninə bu sayaq münasibəti, heç kimdən çəkinmədən, utanmadan xorla oxumaları məni hədsiz sevindirdi, həm də qəhərləndirdi. Hətta yaşlı xanımlardan biri özünü saxlaya bilmədi, kövrəldi, sonra da gözlərinin yaşını dəsmalla bərk-bərk sildi.
Amma kövrəklik içində yaşadığmız sevinc anları o qədər də uzun çəkmədi. Uşaqlara yaxın oturacaqda əyləşmiş on səkkiz-iyirmi yaşlarında bir qız çevrilib gül balalara necə təpindisə, uşaqlar anındaca səslərini kəsdilər. Sonra o, uşaqların anasına açıq-aşkar qəzəbləndi:
- Bura bax, bura sənin üçün filarmoniya-zad deyil, səsinizi kəsin, qulağımız tutuldu axı...
Uşaqlar dərhal susdular. Salona qəribə bir sükut çökdü. Xanım balalarını qucaqlayıb qışqıran qıza sarı çevrildi:
- Xanım, axı mənim balalarım Dövlət himnimizi oxuyurlar, burada qəbahət bir şey yoxdur. Bir də ki, ictimai nəqliyyatdayıq, sənin evin deyil axı...
Cavab ləngimədi:
- Səsinizi kəsin. Elə eləməyin ki...
Daha dözəmmədim. Həyasız qıza tərəf addımlayıb bircə sual verdim:
- Ay uşaq, sən azərbaycanlısan, yoxsa yox?
Dinmədi. Sonra fikirləşdim ki, axı təkcə Bakıda adını çəkmək istəmədiyim bədnam millətin otuz minədək tör-töküntüsü və onlarla eyni notda köklənmiş nə qədər sapı özümüzdən olan nacinslər yaşayır. Murdarlıqları üzə çıxan üzdəniraqlar isə məhz bu həyasız məxluq kimi hərəkət etməlidirlər axı...
***
“Yarımştat” dostumuz məclisi niyə yarımçıq tərk etdi?
Dostlarımızdan biri yaxşı-yaxşı vəzifələrdə işləyəndən sonra pensiyaya çıxmışdı. Bir neçə ay evdə oturandan sonra ona hansısa idarədə yarımştat bir iş təklif elədilər. Razılaşdı. Fikirləşdi ki, boş-bekar evdə oturmaqdansa, analıq məzuniyyətinə çıxmış kübar bir xanımı əvəzləmək daha yaxşıdır. Maaşının azlığı da dostumuzu sən deyən narahat eləmir. Qırx ildə nə əldə etmişəm ki, ömrümün axırlarında nə qazanım deyə aza-çoxa qane olduğunu xatırlatmağı da çox xoşlayırdı.
Ara-sıra yeyib-içməyə yığışanda “yarımştat” dostumuzu da yaddan çıxartmırdıq. Qazancının azlığına baxmayaraq, belə işlərə pul xərcləməkdə xəsislik etmədiyini yaxşı bilirdik. Hansısa cibinin dərinliyindən səliqə ilə qatlanmış əskinasları çıxarıb ədəb-ərkanla süfrənin üstündəki qənddanın, ya da ki, külqabının altına qoyar, varını verən utanmaz deyərdi. Heç vədə borclu qalmaq istəmədiyini yaxşı bilirdik. Günlərin birində isə şux zarafatları, baməzə söhbətləri ilə hamımızdan fərqlənən Nurqələm dostumuzun kefinə sözün əsl mənsında soğan doğradı.
Məsələ belə oldu. Say-seçmə restoranların birində yeyib-içəndən sonra almancasına haqq-hesab ödəyərkən məlum oldu ki, yarımştat işləyən dostumuzun cibindən çıxardığı məbləğ paritet qaydalarla heç uzlaşmır. Bunu yada salanda dostumuz zarafatla dedi ki, qardaşlar, axı siz hamınız tam ştatla çalışırsınız, deməli, gəliriniz mənimkindən azı ikiqat çoxdur. Nə olar ki, mən sizin yarınız qədər ödəyəndə yer-göy dağılmaz ki...
Bu sözlərdən sonra Nurqələm qıpqırmızı qayıdıb dedi ki, onda Dadaş, sən də gərək məclisin axırını gözləməyəydin, tən yarısında durub masamızdan uzaqlaşaydın. Axıradək oturmusan, bizim qədər yeyib-içmisən, pulu da biz verdiyimiz qədər verməlisən, əziz qardaşımız.
Dadaş ayağa durub heç birimizlə xudahafizləşmədən məclisi tərk elədi. O gündən altı ay keçib. Bu qədər müddət də lazımdır ki, il tamam olsun. Küsüb, özü də bərk küsüb. Bəlkə də bizimlə barışmaq, yenidən görüşmək üçün özünə tam ştatlı iş axtarır. Ola bilər...
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır