23:24 / 30-06-2025
Rus İcmasının Mədəniyyət Mərkəzi bağlanıb?
21:03 / 30-06-2025
Rusiyada öldürülən qardaşların cənazəsi Azərbaycana gətirilib - (Yenilənib)
18:51 / 30-06-2025
İran liderinin müşavirini öldürmək istəyiblər
18:44 / 30-06-2025
Aİ rəsmisi: "Rusiyada azərbaycanlılara qarşı törədilən zorakılıq..."
18:38 / 30-06-2025
Tramp mütəffiqlərin təklifinə əhəmiyyət vermir
18:03 / 30-06-2025
Daha 17 qanuna dəyişiklik edəcəklər
17:57 / 30-06-2025
Bakıda əməliyyat: FTX-nın iki əməkdaşı saxlanılıb - (Yenilənib) - Fotolar
17:51 / 30-06-2025
Azərbaycanın Rusiyadakı səfiri XİN-ə çağırılıb
17:45 / 30-06-2025
Bəylər Eyyubov yeni vəzifəyə təyin olunub
17:34 / 30-06-2025
Şuşada biznes forum keçiriləcək
17:18 / 30-06-2025
Ukraynalı nazir slovakiyalı həmkarının təklifini qəbul etmir
17:11 / 30-06-2025
İşçi qrupun ştat və xidməti maşınlarının sayı artırılıb
17:03 / 30-06-2025
Beş ölkədən Azərbayacana quş əti idxalına məhdudiyyət qoyulub
16:51 / 30-06-2025
Ersin Tatar Azərbaycana gəlir
16:46 / 30-06-2025
Ərdoğan Azərbaycana səfər edəcək
16:27 / 30-06-2025
Şahın atom bombası istəyi: ABŞ bunun qarşısını necə alıb?
16:10 / 30-06-2025
İyul ayının hava proqnozu açıqlanıb
16:02 / 30-06-2025
Azərbaycan və Bolqarıstan XİN-ləri arasında siyasi məsləhətləşmələr aparılıb
15:20 / 30-06-2025
Dərmanların qiyməti yenidən tənzimlənib
15:08 / 30-06-2025
Professor: Şovinizm Rusiyanı uçuruma aparır
14:52 / 30-06-2025
Mənsum İbrahimov: Teatrımızın səhnəsinə yeni Məcnunlar gəlir - Foto
14:26 / 30-06-2025
Sabiq nazir təltif edilib
14:15 / 30-06-2025
Qarabağa növbəti köç karvanı gedib - (Yenilənib)
13:53 / 30-06-2025
Tramp İranın iddiaları ilə razılaşmır
13:45 / 30-06-2025
Qarabağa səfərlər müvəqqəti dayandırılıb
13:43 / 30-06-2025
Çin Azərbaycan vasitəsilə Avropaya yeni yük marşrutu istifadəyə verib
13:24 / 30-06-2025
"Azərbaycanfilm"dəki partlayışla bağlı cinayət işi açılıb
13:15 / 30-06-2025
Sabahın hava proqnozu açıqlanıb
13:13 / 30-06-2025
Mirzoyan Lavrova xəbərdarlıq edib
13:01 / 30-06-2025
Xarici İşlər Nazirliyində yeni idarə yaradılıb
09:25 / 26-06-2025
Tarixi yanlışlıq - İbrahim Əliyev yazır
08:51 / 26-06-2025
Cənubi Qafqazın ən güclüsü...
16:17 / 26-06-2025
Azərbaycanı gülüstana çevirənlər! - Zahid Oruc yazır
13:16 / 29-06-2025
Putin Rusiyada şovinizmi qızışdırır
18:04 / 26-06-2025
Narkotik satan ata və oğlu tutulub
00:00 / 26-06-2025
Bu gün Silahlı Qüvvələri Günüdür
12:57 / 27-06-2025
Prokurorluq Bakıdakı partlayış hadisəsini araşdırır
00:02 / 27-06-2025
Emil Mehtiyev idarə rəisi təyin olunub
08:55 / 28-06-2025
İsrail-İran müharibəsi Orta Asiyanın yolunu bağlayıb?
00:01 / 28-06-2025
Jurnalist Seyfəddin Hüseynlinin qardaşları öldürülüb - (Yenilənib)
16:30 / 26-06-2025
Azərbaycandakı dinlərarası harmoniya Tolerantlıq Evində müzakirə olunub
12:14 / 26-06-2025
İlham Əliyevlə İran prezidenti arasında telefon danışığı olub
Körpə fidanların şərqisinə zəhər qatanlar
Tarix: 06-03-2020 15:25 | Bölmə: Akif CABBARLI
Avtobusda hər günkü kimi yenə də sxılıq idi. Arxa sıraların birində gənc ana iki azyaşlı uşağı – altı-yeddi yaşlarında oğlu və qızı ilə birlikdə nəyinsə sorğu-sualını aparırdılar. Söhbətlərindən belə anlaşılırdı ki, oxuduqları məktəbdə keçirilən Xocalı soyqırımı ilə bağlı tədbirdən danışırlar. Uşaqlar analarına hamının eşidəcəyi tərzdə - əlbəttə, yaşlarına görə onları heç qınamaq da olmazdı – suallar verir, nələri isə dəqiqləşdirməyə çalışırdılar. Daha sonra onların şipşirin, insanı son dərəcə valeh edən səsləri salon boyu yayılmağa başladı. Balacalar Dövlət himnimizi özünəməxsus tərzdə, özü də ucadan oxuyur, hər nəqaratadan sonra da gülə-gülə əllərini bir-birinə vururdular. Bu, həm də himnin alqışlarla müşayiəti kimi səslənirdi. Özləri oxuyur, özləri də şərqiyə ləzzətli notlar qatırdılar. Doğrusu, uşaqların Dövlət himninə bu sayaq münasibəti, heç kimdən çəkinmədən, utanmadan xorla oxumaları məni hədsiz sevindirdi, həm də qəhərləndirdi. Hətta yaşlı xanımlardan biri özünü saxlaya bilmədi, kövrəldi, sonra da gözlərinin yaşını dəsmalla bərk-bərk sildi.
Amma kövrəklik içində yaşadığmız sevinc anları o qədər də uzun çəkmədi. Uşaqlara yaxın oturacaqda əyləşmiş on səkkiz-iyirmi yaşlarında bir qız çevrilib gül balalara necə təpindisə, uşaqlar anındaca səslərini kəsdilər. Sonra o, uşaqların anasına açıq-aşkar qəzəbləndi:
- Bura bax, bura sənin üçün filarmoniya-zad deyil, səsinizi kəsin, qulağımız tutuldu axı...
Uşaqlar dərhal susdular. Salona qəribə bir sükut çökdü. Xanım balalarını qucaqlayıb qışqıran qıza sarı çevrildi:
- Xanım, axı mənim balalarım Dövlət himnimizi oxuyurlar, burada qəbahət bir şey yoxdur. Bir də ki, ictimai nəqliyyatdayıq, sənin evin deyil axı...
Cavab ləngimədi:
- Səsinizi kəsin. Elə eləməyin ki...
Daha dözəmmədim. Həyasız qıza tərəf addımlayıb bircə sual verdim:
- Ay uşaq, sən azərbaycanlısan, yoxsa yox?
Dinmədi. Sonra fikirləşdim ki, axı təkcə Bakıda adını çəkmək istəmədiyim bədnam millətin otuz minədək tör-töküntüsü və onlarla eyni notda köklənmiş nə qədər sapı özümüzdən olan nacinslər yaşayır. Murdarlıqları üzə çıxan üzdəniraqlar isə məhz bu həyasız məxluq kimi hərəkət etməlidirlər axı...
***
“Yarımştat” dostumuz məclisi niyə yarımçıq tərk etdi?
Dostlarımızdan biri yaxşı-yaxşı vəzifələrdə işləyəndən sonra pensiyaya çıxmışdı. Bir neçə ay evdə oturandan sonra ona hansısa idarədə yarımştat bir iş təklif elədilər. Razılaşdı. Fikirləşdi ki, boş-bekar evdə oturmaqdansa, analıq məzuniyyətinə çıxmış kübar bir xanımı əvəzləmək daha yaxşıdır. Maaşının azlığı da dostumuzu sən deyən narahat eləmir. Qırx ildə nə əldə etmişəm ki, ömrümün axırlarında nə qazanım deyə aza-çoxa qane olduğunu xatırlatmağı da çox xoşlayırdı.
Ara-sıra yeyib-içməyə yığışanda “yarımştat” dostumuzu da yaddan çıxartmırdıq. Qazancının azlığına baxmayaraq, belə işlərə pul xərcləməkdə xəsislik etmədiyini yaxşı bilirdik. Hansısa cibinin dərinliyindən səliqə ilə qatlanmış əskinasları çıxarıb ədəb-ərkanla süfrənin üstündəki qənddanın, ya da ki, külqabının altına qoyar, varını verən utanmaz deyərdi. Heç vədə borclu qalmaq istəmədiyini yaxşı bilirdik. Günlərin birində isə şux zarafatları, baməzə söhbətləri ilə hamımızdan fərqlənən Nurqələm dostumuzun kefinə sözün əsl mənsında soğan doğradı.
Məsələ belə oldu. Say-seçmə restoranların birində yeyib-içəndən sonra almancasına haqq-hesab ödəyərkən məlum oldu ki, yarımştat işləyən dostumuzun cibindən çıxardığı məbləğ paritet qaydalarla heç uzlaşmır. Bunu yada salanda dostumuz zarafatla dedi ki, qardaşlar, axı siz hamınız tam ştatla çalışırsınız, deməli, gəliriniz mənimkindən azı ikiqat çoxdur. Nə olar ki, mən sizin yarınız qədər ödəyəndə yer-göy dağılmaz ki...
Bu sözlərdən sonra Nurqələm qıpqırmızı qayıdıb dedi ki, onda Dadaş, sən də gərək məclisin axırını gözləməyəydin, tən yarısında durub masamızdan uzaqlaşaydın. Axıradək oturmusan, bizim qədər yeyib-içmisən, pulu da biz verdiyimiz qədər verməlisən, əziz qardaşımız.
Dadaş ayağa durub heç birimizlə xudahafizləşmədən məclisi tərk elədi. O gündən altı ay keçib. Bu qədər müddət də lazımdır ki, il tamam olsun. Küsüb, özü də bərk küsüb. Bəlkə də bizimlə barışmaq, yenidən görüşmək üçün özünə tam ştatlı iş axtarır. Ola bilər...
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 06-03-2020 15:25 | Bölmə: Akif CABBARLI
Həyat etüdləri
Bu günlərdə 125 nömrəli avtobusda rastlaşdığım mənzərənin acı təəssüratını, müasir dillə desək, şokunu hələ də yaşamaqdayam. Bu yazını qələmə almağım da elə keçirdiyim hisslərin nəticəsi kimi ortaya çıxdı. Avtobusda hər günkü kimi yenə də sxılıq idi. Arxa sıraların birində gənc ana iki azyaşlı uşağı – altı-yeddi yaşlarında oğlu və qızı ilə birlikdə nəyinsə sorğu-sualını aparırdılar. Söhbətlərindən belə anlaşılırdı ki, oxuduqları məktəbdə keçirilən Xocalı soyqırımı ilə bağlı tədbirdən danışırlar. Uşaqlar analarına hamının eşidəcəyi tərzdə - əlbəttə, yaşlarına görə onları heç qınamaq da olmazdı – suallar verir, nələri isə dəqiqləşdirməyə çalışırdılar. Daha sonra onların şipşirin, insanı son dərəcə valeh edən səsləri salon boyu yayılmağa başladı. Balacalar Dövlət himnimizi özünəməxsus tərzdə, özü də ucadan oxuyur, hər nəqaratadan sonra da gülə-gülə əllərini bir-birinə vururdular. Bu, həm də himnin alqışlarla müşayiəti kimi səslənirdi. Özləri oxuyur, özləri də şərqiyə ləzzətli notlar qatırdılar. Doğrusu, uşaqların Dövlət himninə bu sayaq münasibəti, heç kimdən çəkinmədən, utanmadan xorla oxumaları məni hədsiz sevindirdi, həm də qəhərləndirdi. Hətta yaşlı xanımlardan biri özünü saxlaya bilmədi, kövrəldi, sonra da gözlərinin yaşını dəsmalla bərk-bərk sildi.
Amma kövrəklik içində yaşadığmız sevinc anları o qədər də uzun çəkmədi. Uşaqlara yaxın oturacaqda əyləşmiş on səkkiz-iyirmi yaşlarında bir qız çevrilib gül balalara necə təpindisə, uşaqlar anındaca səslərini kəsdilər. Sonra o, uşaqların anasına açıq-aşkar qəzəbləndi:
- Bura bax, bura sənin üçün filarmoniya-zad deyil, səsinizi kəsin, qulağımız tutuldu axı...
Uşaqlar dərhal susdular. Salona qəribə bir sükut çökdü. Xanım balalarını qucaqlayıb qışqıran qıza sarı çevrildi:
- Xanım, axı mənim balalarım Dövlət himnimizi oxuyurlar, burada qəbahət bir şey yoxdur. Bir də ki, ictimai nəqliyyatdayıq, sənin evin deyil axı...
Cavab ləngimədi:
- Səsinizi kəsin. Elə eləməyin ki...
Daha dözəmmədim. Həyasız qıza tərəf addımlayıb bircə sual verdim:
- Ay uşaq, sən azərbaycanlısan, yoxsa yox?
Dinmədi. Sonra fikirləşdim ki, axı təkcə Bakıda adını çəkmək istəmədiyim bədnam millətin otuz minədək tör-töküntüsü və onlarla eyni notda köklənmiş nə qədər sapı özümüzdən olan nacinslər yaşayır. Murdarlıqları üzə çıxan üzdəniraqlar isə məhz bu həyasız məxluq kimi hərəkət etməlidirlər axı...
***
“Yarımştat” dostumuz məclisi niyə yarımçıq tərk etdi?
Dostlarımızdan biri yaxşı-yaxşı vəzifələrdə işləyəndən sonra pensiyaya çıxmışdı. Bir neçə ay evdə oturandan sonra ona hansısa idarədə yarımştat bir iş təklif elədilər. Razılaşdı. Fikirləşdi ki, boş-bekar evdə oturmaqdansa, analıq məzuniyyətinə çıxmış kübar bir xanımı əvəzləmək daha yaxşıdır. Maaşının azlığı da dostumuzu sən deyən narahat eləmir. Qırx ildə nə əldə etmişəm ki, ömrümün axırlarında nə qazanım deyə aza-çoxa qane olduğunu xatırlatmağı da çox xoşlayırdı.
Ara-sıra yeyib-içməyə yığışanda “yarımştat” dostumuzu da yaddan çıxartmırdıq. Qazancının azlığına baxmayaraq, belə işlərə pul xərcləməkdə xəsislik etmədiyini yaxşı bilirdik. Hansısa cibinin dərinliyindən səliqə ilə qatlanmış əskinasları çıxarıb ədəb-ərkanla süfrənin üstündəki qənddanın, ya da ki, külqabının altına qoyar, varını verən utanmaz deyərdi. Heç vədə borclu qalmaq istəmədiyini yaxşı bilirdik. Günlərin birində isə şux zarafatları, baməzə söhbətləri ilə hamımızdan fərqlənən Nurqələm dostumuzun kefinə sözün əsl mənsında soğan doğradı.
Məsələ belə oldu. Say-seçmə restoranların birində yeyib-içəndən sonra almancasına haqq-hesab ödəyərkən məlum oldu ki, yarımştat işləyən dostumuzun cibindən çıxardığı məbləğ paritet qaydalarla heç uzlaşmır. Bunu yada salanda dostumuz zarafatla dedi ki, qardaşlar, axı siz hamınız tam ştatla çalışırsınız, deməli, gəliriniz mənimkindən azı ikiqat çoxdur. Nə olar ki, mən sizin yarınız qədər ödəyəndə yer-göy dağılmaz ki...
Bu sözlərdən sonra Nurqələm qıpqırmızı qayıdıb dedi ki, onda Dadaş, sən də gərək məclisin axırını gözləməyəydin, tən yarısında durub masamızdan uzaqlaşaydın. Axıradək oturmusan, bizim qədər yeyib-içmisən, pulu da biz verdiyimiz qədər verməlisən, əziz qardaşımız.
Dadaş ayağa durub heç birimizlə xudahafizləşmədən məclisi tərk elədi. O gündən altı ay keçib. Bu qədər müddət də lazımdır ki, il tamam olsun. Küsüb, özü də bərk küsüb. Bəlkə də bizimlə barışmaq, yenidən görüşmək üçün özünə tam ştatlı iş axtarır. Ola bilər...
Müəllifin bütün yazıları - Akif CABBARLI
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-09-2024, 12:18
Akif CABBARLI - Kəlbəcərə gedə bilmədi, doğmalarının qəlbində yuva qurdu - Akif Cabbarlı yazır
14-07-2022, 10:47
Akif CABBARLI - Səfərin uğurlu olsun, yollarına günəş doğsun - Akif Cabbarlı yazır
26-11-2021, 11:35
Akif CABBARLI - Vicdan borcu - Kənan Hacı yeni romanında məhz bu prinsipi önə çəkir
15-07-2020, 13:02
Akif CABBARLI - Şəhid general-mayor Polad Həşimova açıq məktub - Akif Cabbarlı yazır
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
Nadir Azməmmədov: “Təəssüf ki, indi rejissor olmaq, kino və serial çəkmək adiləşib, bəzən bunun məsuliyyətini dərk etmirlər”
Türkiyədə yaşayan Əməkdar artist deyir ki, siyasilərin illərlə həllinə çalışdığı hansısa bir məsələni bəzən uğurlu bir musiqi əsəri həll edə bilər
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
