22:58 / 27-09-2021
AŞPA Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsi ilə bağlı qətnamə qəbul edib
20:18 / 27-09-2021
Deputat Nəsib Məhəməliyev şəhid ailələri ilə görüşüb - Fotolar
20:04 / 27-09-2021
Şahmatçılarımız dünya çempionatında: ermənilərlə qarşılaşma olacaq
19:56 / 27-09-2021
Bloqer Ata Abdullayevin cinayət işi üzrə ibtidai istintaq yekunlaşıb
18:26 / 27-09-2021
Dünyanın ən zəngin 5 ailəsi: onların nə qədər pulu var? - Fotolar
18:05 / 27-09-2021
Rəcəb Tayyib Ərdoğan İlham Əliyevə zəng edib
17:56 / 27-09-2021
Ermənistanda məğlubiyyət günü qeyd olunur
17:29 / 27-09-2021
Qarabağda yaşayan ermənilər tikinti işlərinə cəlb oluna bilər
17:12 / 27-09-2021
Ölkəmizdə koronavirusa yoluxanların sayı açıqlanıb
16:13 / 27-09-2021
Partiya 60-a yaxın beynəlxalq təşkilata müraciət ünvanlayıb
15:50 / 27-09-2021
Nazirlər deputat mandatından imtina edib
14:10 / 27-09-2021
Türk Şurasının XİN başçıları şəhidlərimizi anıb
14:03 / 27-09-2021
Heydər Əliyevin məzarı ziyarət olunub - Foto
13:50 / 27-09-2021
Vətən Müharibəsi Memorial Kompleksinin təməli qoyulub
13:44 / 27-09-2021
Hərbçilərimiz Şuşada tədbir keçirib - Fotolar
13:30 / 27-09-2021
Prezident İlham Əliyev və Birinci xanım Mehriban Əliyevanın iştirakı ilə yürüş keçirilib - Fotolar
13:23 / 27-09-2021
Qarabağın təhlükəsizliyi üçtərəfli patrulların nəzarətinə verilə bilər
13:08 / 27-09-2021
Türk Şurasına üzv ölkələrin dövlət başçıları görüşə hazırlaşır
12:56 / 27-09-2021
Kremldə Qarabağı yenidən müzakirə edəcəklər
12:37 / 27-09-2021
Süd qəbulu məntəqəsinin fəaliyyəti dayandırılıb - Fotolar
12:28 / 27-09-2021
Səyyad Əlizadənin səhhətində dəyişiklik var
12:16 / 27-09-2021
Fəxri xiyabana yürüş olub, yaylım atəşi açılıb
11:52 / 27-09-2021
ABŞ-ın nüvə bombardmançı təyyarəsi Rusiya sərhədlərinə yaxınlaşıb - Fotolar
11:33 / 27-09-2021
Eldar Əzizov: “Yaxın günlərdə Tağıyevin heykəlinin açılışı ola bilər”
11:22 / 27-09-2021
“Şəhidsiz zəfər olmaz” klipi təqdim olunub - Video
11:18 / 27-09-2021
Əməkdar artist şəhid həyat yoldaşının dağıdılmış məzarını tapıb - Video
11:06 / 27-09-2021
Müdafiə Nazirliyi videoçarx hazırlayıb - Video
16:02 / 25-09-2021
Türklərin Fransaya məxsus gəmini qovması gərginliyi artırıb: dörd ölkə Türkiyəyə qarşı birləşib
15:47 / 24-09-2021
Müharibə “Böyük Ermənistan” ideyasını darmadağın edib - Ekspert
13:26 / 23-09-2021
Xarici dairələr cinsi azlıqlardan ölkəmizə qarşı istifadə edir
12:58 / 23-09-2021
ABŞ Qarabağla bağlı əsassız tələblər irəli sürür - Deputat
14:17 / 26-09-2021
Qarabağla bağlı güzəşt növbəsi Putinə çatıb - Politoloq
17:49 / 24-09-2021
Azərbaycanda xüsusi karantin rejimi yumşaldılır - Detallar
11:22 / 27-09-2021
“Şəhidsiz zəfər olmaz” klipi təqdim olunub - Video
18:00 / 24-09-2021
İctimai nəqliyyata qoyulan qadağa ləğv olunur
08:21 / 24-09-2021
İlham Əliyev BMT-nin sessiyasında çıxış edib - Tam mətn
Buxovlanmış ədəbiyyat - Firuz Mustafa yazır
Tarix: 11-09-2020 00:36 | Bölmə: Firuz MUSTAFA
(Dünyanın bütün dillərində ədəbiyyat sözünün bir mənası var…)
... Çox qəribə mənzərə yaranıb: ölkə müstəqillik əldə edəndən sonra ədəbiyyat "buxovlanıb".
İndi "peşəkar" yazıçıların çoxu geri çəkilib, diletantlar meydan sulayır.
Vaxtilə dövlətdən qonorar (qələmhaqqı ) alanlar bu gün az qala heç nə yazmır; öz hesabına kitab çap etdirənlərin sayı artıb.
Paradoksal vəziyyət yaranıb: bu günkü ədəbiyyatın əsas aparıcı qüvvəsi əsasən "professonallar" deyil, "həvəskarlardır".
Zahirən gedən proseslərdə təəccüblü heç nə yoxdur. Özünü təsdiq və təbliğ etmək istəyən istedadlı və istedadsız adamlar mövcud şəraitdən bəhrələnərək ədəbi müstəvidə öz fəaliyyətlərini nəzərə çarpdırmaq istəyirlər. Bu, əlbəttə təbii haldır. Necə deyərlər, heç kəs "öz ayranına turş" - demək istəmir. Adətən ədəbiyyat meydanında arbitrliyi tənqid (və ya tənqidçilər) edib. Amma bu gün tənqid də susur.
Əslində ədəbiyyatda heç kəs heç kəsin yerini dar etmir. Lakin bu geniş məkanda bir çox "əsərlər" sadəcə olaraq oxucuların zövqünün formalaşmasına əngəl olur. Nəticədə zövqü pozulan oxucular seçim meyarını itirir.
... Dəyərlərin yenidən dəyərləndirilməsi vaxtı gəlib.
... Ədəbi mübahisələri ədəbsiz cığallıqlar əvəz etməkdədir.
... "Ədəbi diktatura"nın güclü nümunələrini "ədəbi demokratiya"nın zəif, cılız tör-töküntüləri əvəz etməkdədir.
... "Sosialist realizmi" ədəbi metodu öz yerini "nihilist eqoizmi" metoduna təhvil verib.
"Kollektiv müraciət" formaları təzədən dəbə düşüb. Ayrı-ayrı yazılara və yazı müəlliflərinə ayrı-ayrı fərdlər, məsələn: konkret imzası olan tənqidçilər yox, yenə də məsələn hansısa "katibliyin" (çox qəribədir!) "mətbuat katibliyi" cavab yazır. Sən demə, "qılaflı tənqid"də varmış!
Bir də görürsən ki, ədəbiyyatımızın inkişafında müstəsna xidmətləri olan bir yazıçı müsahibələrin birində deyir ki, son illərdə diqqəti cəlb edən elə bir əsər meydana gəlməyib. Lap yaxşı. Heç kəsi subyektiv fikrinə görə ittiham etmək olmaz. Amma həmin hörmətli qələm sahibi başqa bir müsahibəsində deyir ki, son illərdə mütaliə etməyə imkan tapmayıb. Əlbəttə, heç kəsi mütaliə etmədiyinə görə də ittiham etmək olmaz. Amma deyilən fikirlərin ziddiyyəti göz qabağındadır. Mütaliə etməyən adam "yaxşı əsəri" necə oxuya bilər.
Bu gün hansısa əsəri və ya yazıçını tənqid etmək arzusu arxa plana keçib; indi kimlərisə "yıxıb-sürümək" meyli önə çıxıb.
AYB-ni qəbul etməyənlər və oraya qəbul olmaq arzusunda bulunmayanlar bu təşkilatın "istefasını" və ya "ləğvini" tələb edirlər. Qəribə məntiqdir: mən varamsa - sən yoxsan. Bu, nəsə təzə fəlsəfədir. (Bəlkə də fəlsəfə yox, səfsəfədir). Hətta, subyektiv idealistlərin doktrinasında kölgədə qalıb; onlar heç olmasa iddia edirdilər ki, "mən varamsa - dünya yoxdur". Allah materialistlərə rəhmət eləsin. Onlar heç olmasa dünyanın mövcudluğunu "mən"də və ya "sən"də yox, bizim iradəmizdən kənarda axtarırdılar.
... Ədəbi məramnamələri, ədəbi sərsəmləmələr əvəz etməkdədir.
... Bir vaxtlar sosialist realizmi ilə silahlanıb ədəbi döyüşə gedən "qocaları", indi biədəb söyüşlərlə silahlanmış “taşist” (faşist yox ha, taşist) cavanlar əvəzləyib. (Taşizm - modernizmin və postmodernizmin ideya-ədəbi mənbəyidir).
... Cahillik dahiliyə iddialıdır.
... Əvvəlki ədəbi nəslin nümayəndələri sənətdə realist olsalar da, həyatda idealist idilər; onlar ad-san, fəxri ad, orden-medal həvəskarıydılar. Bu, adama lap hindu qəbilələrinin başçılarını xatırladırdı: onlar da bər-bəzəkli yarpaqlardan, gil və daş parçalarından özləri üçün "mükafatlar" təsis etməkdə maraqlı idilər. İndiki ədəbi nəsil isə, əksinə, yaradıcılıqda idealist, həyatda isə praqmatikdilər. Bunlar daha çox "sarı iblis şəhərinin marketinqlərinə" bənzəyirlər. İstəkləri isə belədir: bizə orden-medal yox, konkret təminatlar, pul-para gərəkdir.
... Biz bəzən sadə bir həqiqəti unuduruq: axı, hamının inkar etmək böyük ədəbiyyatın yaranması üçün təkan və ya platforma ola bilməz. Doğrudur, fəlsəfi kateqoriya kimi inkişafda nəinki inkar, hətta, inkarı inkar da məqbuldur. Amma, söhbət hər cür inkardan yox, (əgər inkişafı qəbul edirsənsə), dialektik inkardan gedə bilər. Ədəbiyyat boş yerdə, zəminsiz məkanda yaranmır: onun istinad nöqtələri, təmas hədəfləri var. Ədəbiyyatda dünən və bu gün var: hər ikisi bir-birindən asılıdır. Dünən yoxsa, bu gün - bu gün yoxsa sabah da yoxdur. Buna varislik də demək olar.
"İnkarçılar" özləri də bilmədən, dərk etmədən və ya dərk etmək istəmədən inkar etdiklərindən öyrənirlər. Onlar buna məcburdurlar, məhkumdurlar. Bu gün biri Nizamini qəbul etmir, (niyə fars dilində yazıb?), başqası Axundovu, Sabiri, Mirzə Cəlili yamanlayır (niyə cəmiyyətin işıqlı tərəflərini qələmə almayıblar, hər şeyi tənqid ediblər?), digəri Cavidi qəbul etmir (niyə cəmiyyəti tənqid etməyib, hər yerdə işıq axtarıb?), son dövrlər Cabbarlının, Səməd Vurğunun, Rəsul Rzanın, "opponentləri" "yeni" arqumentlərlə çıxış edirlər (“onlar nə üçün sosializm ideallarını tərənnüm ediblər və ümumiyyətlə niyə sosializm cəmiyyətində yaşayıblar”? – bu, lap Krılovun məşhur "Qurd və quzu" təmsilini yada salır) və s. Müasir ədəbi prosesin nümayəndələri isə daha çox hansısa "neo"ya (təbii ki "neo" olan yerdə mütləq bir "izm" də olmalıdır!) müraciət və ya istinad etməkdə suçlandırılır.
Amma onların hamısı ədəbiyyat okeanına Nizaminin, Füzulinin, Axundovun, Sabirin, Mirzə Cəlilin, Cavidin, Cabbarlının, Səməd Vurğunun, Rəsul Rzanın... Əli Kərimin qələminin ucundan düşüblər. Adları çəkilən (və çəkiıməyən) simalar olmasaydı, ədəbiyyat da ola bilməzdi.
... Ədəbiyyat pilləkandır, spiraldır, pramidadır, iyerarxiyadır. Pillələr yoxsa, pilləkan da yoxdur.
"Ədəbi duktatura"dan sonra "ədəbi demokratiya", ondan sonra isə "ədəbi demoqogika" gəlir.
... Dünyanın bütün dillərində ədəbiyyat sözü eyni bir mənanı verir: bu, mənəviyyatdır.
6 fevral 2003-cü il.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 11-09-2020 00:36 | Bölmə: Firuz MUSTAFA
(Dünyanın bütün dillərində ədəbiyyat sözünün bir mənası var…)
... Çox qəribə mənzərə yaranıb: ölkə müstəqillik əldə edəndən sonra ədəbiyyat "buxovlanıb".
İndi "peşəkar" yazıçıların çoxu geri çəkilib, diletantlar meydan sulayır.
Vaxtilə dövlətdən qonorar (qələmhaqqı ) alanlar bu gün az qala heç nə yazmır; öz hesabına kitab çap etdirənlərin sayı artıb.
Paradoksal vəziyyət yaranıb: bu günkü ədəbiyyatın əsas aparıcı qüvvəsi əsasən "professonallar" deyil, "həvəskarlardır".
Zahirən gedən proseslərdə təəccüblü heç nə yoxdur. Özünü təsdiq və təbliğ etmək istəyən istedadlı və istedadsız adamlar mövcud şəraitdən bəhrələnərək ədəbi müstəvidə öz fəaliyyətlərini nəzərə çarpdırmaq istəyirlər. Bu, əlbəttə təbii haldır. Necə deyərlər, heç kəs "öz ayranına turş" - demək istəmir. Adətən ədəbiyyat meydanında arbitrliyi tənqid (və ya tənqidçilər) edib. Amma bu gün tənqid də susur.
Əslində ədəbiyyatda heç kəs heç kəsin yerini dar etmir. Lakin bu geniş məkanda bir çox "əsərlər" sadəcə olaraq oxucuların zövqünün formalaşmasına əngəl olur. Nəticədə zövqü pozulan oxucular seçim meyarını itirir.
... Dəyərlərin yenidən dəyərləndirilməsi vaxtı gəlib.
... Ədəbi mübahisələri ədəbsiz cığallıqlar əvəz etməkdədir.
... "Ədəbi diktatura"nın güclü nümunələrini "ədəbi demokratiya"nın zəif, cılız tör-töküntüləri əvəz etməkdədir.
... "Sosialist realizmi" ədəbi metodu öz yerini "nihilist eqoizmi" metoduna təhvil verib.
"Kollektiv müraciət" formaları təzədən dəbə düşüb. Ayrı-ayrı yazılara və yazı müəlliflərinə ayrı-ayrı fərdlər, məsələn: konkret imzası olan tənqidçilər yox, yenə də məsələn hansısa "katibliyin" (çox qəribədir!) "mətbuat katibliyi" cavab yazır. Sən demə, "qılaflı tənqid"də varmış!
Bir də görürsən ki, ədəbiyyatımızın inkişafında müstəsna xidmətləri olan bir yazıçı müsahibələrin birində deyir ki, son illərdə diqqəti cəlb edən elə bir əsər meydana gəlməyib. Lap yaxşı. Heç kəsi subyektiv fikrinə görə ittiham etmək olmaz. Amma həmin hörmətli qələm sahibi başqa bir müsahibəsində deyir ki, son illərdə mütaliə etməyə imkan tapmayıb. Əlbəttə, heç kəsi mütaliə etmədiyinə görə də ittiham etmək olmaz. Amma deyilən fikirlərin ziddiyyəti göz qabağındadır. Mütaliə etməyən adam "yaxşı əsəri" necə oxuya bilər.
Bu gün hansısa əsəri və ya yazıçını tənqid etmək arzusu arxa plana keçib; indi kimlərisə "yıxıb-sürümək" meyli önə çıxıb.
AYB-ni qəbul etməyənlər və oraya qəbul olmaq arzusunda bulunmayanlar bu təşkilatın "istefasını" və ya "ləğvini" tələb edirlər. Qəribə məntiqdir: mən varamsa - sən yoxsan. Bu, nəsə təzə fəlsəfədir. (Bəlkə də fəlsəfə yox, səfsəfədir). Hətta, subyektiv idealistlərin doktrinasında kölgədə qalıb; onlar heç olmasa iddia edirdilər ki, "mən varamsa - dünya yoxdur". Allah materialistlərə rəhmət eləsin. Onlar heç olmasa dünyanın mövcudluğunu "mən"də və ya "sən"də yox, bizim iradəmizdən kənarda axtarırdılar.
... Ədəbi məramnamələri, ədəbi sərsəmləmələr əvəz etməkdədir.
... Bir vaxtlar sosialist realizmi ilə silahlanıb ədəbi döyüşə gedən "qocaları", indi biədəb söyüşlərlə silahlanmış “taşist” (faşist yox ha, taşist) cavanlar əvəzləyib. (Taşizm - modernizmin və postmodernizmin ideya-ədəbi mənbəyidir).
... Cahillik dahiliyə iddialıdır.
... Əvvəlki ədəbi nəslin nümayəndələri sənətdə realist olsalar da, həyatda idealist idilər; onlar ad-san, fəxri ad, orden-medal həvəskarıydılar. Bu, adama lap hindu qəbilələrinin başçılarını xatırladırdı: onlar da bər-bəzəkli yarpaqlardan, gil və daş parçalarından özləri üçün "mükafatlar" təsis etməkdə maraqlı idilər. İndiki ədəbi nəsil isə, əksinə, yaradıcılıqda idealist, həyatda isə praqmatikdilər. Bunlar daha çox "sarı iblis şəhərinin marketinqlərinə" bənzəyirlər. İstəkləri isə belədir: bizə orden-medal yox, konkret təminatlar, pul-para gərəkdir.
... Biz bəzən sadə bir həqiqəti unuduruq: axı, hamının inkar etmək böyük ədəbiyyatın yaranması üçün təkan və ya platforma ola bilməz. Doğrudur, fəlsəfi kateqoriya kimi inkişafda nəinki inkar, hətta, inkarı inkar da məqbuldur. Amma, söhbət hər cür inkardan yox, (əgər inkişafı qəbul edirsənsə), dialektik inkardan gedə bilər. Ədəbiyyat boş yerdə, zəminsiz məkanda yaranmır: onun istinad nöqtələri, təmas hədəfləri var. Ədəbiyyatda dünən və bu gün var: hər ikisi bir-birindən asılıdır. Dünən yoxsa, bu gün - bu gün yoxsa sabah da yoxdur. Buna varislik də demək olar.
"İnkarçılar" özləri də bilmədən, dərk etmədən və ya dərk etmək istəmədən inkar etdiklərindən öyrənirlər. Onlar buna məcburdurlar, məhkumdurlar. Bu gün biri Nizamini qəbul etmir, (niyə fars dilində yazıb?), başqası Axundovu, Sabiri, Mirzə Cəlili yamanlayır (niyə cəmiyyətin işıqlı tərəflərini qələmə almayıblar, hər şeyi tənqid ediblər?), digəri Cavidi qəbul etmir (niyə cəmiyyəti tənqid etməyib, hər yerdə işıq axtarıb?), son dövrlər Cabbarlının, Səməd Vurğunun, Rəsul Rzanın, "opponentləri" "yeni" arqumentlərlə çıxış edirlər (“onlar nə üçün sosializm ideallarını tərənnüm ediblər və ümumiyyətlə niyə sosializm cəmiyyətində yaşayıblar”? – bu, lap Krılovun məşhur "Qurd və quzu" təmsilini yada salır) və s. Müasir ədəbi prosesin nümayəndələri isə daha çox hansısa "neo"ya (təbii ki "neo" olan yerdə mütləq bir "izm" də olmalıdır!) müraciət və ya istinad etməkdə suçlandırılır.
Amma onların hamısı ədəbiyyat okeanına Nizaminin, Füzulinin, Axundovun, Sabirin, Mirzə Cəlilin, Cavidin, Cabbarlının, Səməd Vurğunun, Rəsul Rzanın... Əli Kərimin qələminin ucundan düşüblər. Adları çəkilən (və çəkiıməyən) simalar olmasaydı, ədəbiyyat da ola bilməzdi.
... Ədəbiyyat pilləkandır, spiraldır, pramidadır, iyerarxiyadır. Pillələr yoxsa, pilləkan da yoxdur.
"Ədəbi duktatura"dan sonra "ədəbi demokratiya", ondan sonra isə "ədəbi demoqogika" gəlir.
... Dünyanın bütün dillərində ədəbiyyat sözü eyni bir mənanı verir: bu, mənəviyyatdır.
6 fevral 2003-cü il.
Müəllifin bütün yazıları - Firuz MUSTAFA
Bölməyə aid digər xəbərlər
29-07-2020, 09:23
Firuz MUSTAFA - Türk və hindu dillərinin kök yaxınlığı haqda... - Firuz Mustafa yazır
4-07-2020, 01:05
Firuz MUSTAFA - Rejissor Mərahim Fərzəlibəyovun əmək kitabçası… - Firuz Mustafa yazır
1-07-2020, 20:38
Firuz MUSTAFA - Oljas Süleymenov: “Azərbaycan həmişə ürəyimdədir...” - Firuz Mustafa yazır
Cahit Bağçı: "Əks təqdirdə, iki ölkə arasında problemlər intensiv şəkildə gündəmə gələcək"
Əli Abbasov: “Rusiyanın və ABŞ-ın təhlükəsizlik sistemi var. Ancaq Birləşmiş Avropanın belə bir sistemi yoxdur. Avropalılar təhlükəsizlik sisteminin yaradılmasından danışırlar. Belə bir addımın atılması faktiki olaraq NATO-nun parçalanması deməkdir”
Baba Bayramlı: "Dedi, ay ata, vallah nə deyim, gördüm həqiqətən ətrafda narazılıqlar çoxdur"
Deputat: “Hesab edirəm ki, dünyanı cənginə alan bu bəla təbii proses deyil. Dünyanın ən varlı adamlarından biri olan Bill Qeyts elan edir ki, pandemiya 2022-cü ildə başa çatacaq. Özlərinin qurduğu işlərdir”
Tibb Universitetinin dosenti deyir ki, Azərbaycan hökumətinin koronavirusla mübarizə tədbirləri baş-ayaqdır
