12:05 / 17-10-2025
Azərbaycanın xarici dövlət borcu azalıb
11:57 / 17-10-2025
Yasamaldakı silahlı insident: iki nəfər saxlanılıb
11:45 / 17-10-2025
Əkrəm Əylisli: "Bu mövzuda danışamaq mənim üçün çox çətindir”
11:18 / 17-10-2025
Xaricdə yaşayan blogerlərin məhkəməsi başlayıb
11:17 / 17-10-2025
Bir qrup QHT rəhbəri cinayət məsuliyyətinə cəlb olunub
11:05 / 17-10-2025
Parlament prezident və birinci xanıma təbrik məktubu ünvanlayıb
10:57 / 17-10-2025
Üç tanınmış hakim təqaüdə göndərilir
10:47 / 17-10-2025
Ruslar Krivoy Roqa kütləvi hücuma keçib
10:41 / 17-10-2025
Ukrayna oyundankənar vəziyyətə salınır
10:26 / 17-10-2025
Xidmət: "Yağışlı hava davam edəcək"
10:12 / 17-10-2025
Ramiz Mehdiyev Təhlükəsizlik Şurasından çıxarılacaq
10:10 / 17-10-2025
Bakıda iki nəfər bıçaqlanıb
10:01 / 17-10-2025
Rusiyalı müxalifətçini öldürmək istəyənlər ələ keçib
10:00 / 17-10-2025
Pensiya yaşı artırılacaq? - Açıqlama
09:56 / 17-10-2025
Ekspert: "Eşqi Bağırov Agentliyə buraxılmır, onun "qələm"i qırılıb"
09:49 / 17-10-2025
İngilislər Qazaxıstana böyük məbləğdə investisiya qoyacaqlar
09:27 / 17-10-2025
Füzuli Şəhəri Günü münasibətilə atəşfəşanlıq olacaq
08:58 / 17-10-2025
“Kiss”-in məşhur gitaraçısı vəfat edib
08:52 / 17-10-2025
Kürdəmirdəki uşaq bağçasında yanğın olub
08:47 / 17-10-2025
Robot köpəklər Çinin küçələrində patrulluq edirlər
08:42 / 17-10-2025
İsrail Livana 10-dan çox hava zərbəsi endirib
08:36 / 17-10-2025
ABŞ ordusu gəmiyə hücum edib
08:24 / 17-10-2025
Trampla Putinin telefon söhbətinin təfərrüatı açıqlanıb
08:18 / 17-10-2025
Farac Rusiya təyyarələrini vuracağına söz verib
08:12 / 17-10-2025
Tramp: “Tomagavk”lara özümüzün ehtiyacımız var
08:05 / 17-10-2025
3D-bioprinter tibb aləmində yenilik olacaq
07:53 / 17-10-2025
Prezident İlham Əliyev Füzuli ilə bağlı paylaşım edib - Video
00:02 / 17-10-2025
Füzulinin işğaldan azad olunmasından beş il ötür
22:40 / 16-10-2025
Mehriban Əliyeva Vatikanda - Fotolar - Yenilənib
22:06 / 16-10-2025
Abid Şərifov insult keçirib, vəziyyəti ağırdır
18:07 / 12-10-2025
İlham Əliyev Baş Assambleya iştirakçılarına müraciət edib
17:37 / 15-10-2025
Cəlaloğlu: Məsələ Ramiz Mehdiyevin həbsi ilə məhdudlaşmamalıdır - Müsahibə
12:30 / 13-10-2025
Prezident bir qrup şəxslə bağlı sərəncam imzalayıb - Siyahı
10:12 / 13-10-2025
Girovların dəyişdirilməsinə başlayıblar - Canlı yayım
22:14 / 14-10-2025
Ramiz Mehdiyevə 4 aylıq ev dustağı cəzası verilib - (Yenilənib)
12:32 / 13-10-2025
Rəhmon varisini təqdim edib
08:06 / 13-10-2025
Yer kürəsində gözlənilməz hadisə qeydə alınıb
13:21 / 15-10-2025
Prezident yeni idarə yaradıb - Fərman
14:10 / 16-10-2025
“Ramiz Mehdiyev anti-milli ünsürdür” - DQC sədri
13:38 / 13-10-2025
Şair Əlisəmid Kür dəfn olunub - Yenilənib
17:10 / 12-10-2025
Prezident İlham Əliyev Misirdə işgüzar səfərdədir - Fotolar
20:10 / 13-10-2025
Donald Tramp Misirdə İlham Əliyevi salamlayıb - Foto
Gürcü “qonaqlığı” - Firuz Mustafa yazır
Tarix: 05-05-2020 10:50 | Bölmə: Firuz MUSTAFA
Bu, maraqlı hekayəyə bənzər bir əhvalatdır.
Aspiranturada oxuyan zaman gənclik dostlarımdan biri ilə Kislovodsk şəhərinə istirahətə getmişdik.
Turbazada dincəlirdik. O il istirahətə gələnlərin sayı çox olduğundan biz qalan otağa yaşlı bir adam da yerləşdirdilər. Adətən, cavanlar qocaları o qədər də sevmir. Amma biz tezliklə bu yaşlı, sadə, mehriban, zarafatcıl, müdrik otaq yoldaşımızla elə dostlaşdıq ki, sonralar onu qonşuluqda boşalan otağa köçürmək istəyənlərə “müqavimət” göstərməli olduq. Şair demiş, “belə qocalasan qocalanda da...” Çünki həyatda elə qocalar da görmüşəm ki, (yəqin ki, elə siz də belələrini görmüsüz), yaşadıqları illərdə yalnız məkr, hiylə, fırıldaq yığmaqla məşğul olublar.
Bizim bu istəkli dostumuz istefada olan polkovnik idi. Vaxtilə Tiflisdə Zaqafqaziya sərhəd qoşunları komandanlığında qulluq edibmiş.
Bu ucaboy, ağsaç, mavi gözlü, güləş sifətli, ələlxüsus yumoru sevən qocanın familiyası Çekmaryov idi.
Dostumuz Çekmaryov bizə hərdən başına gələn maraqlı əhvalatlardan danışırdı. Onun danışdığı diqqətiçəkən hadisələrdən biri mənim bu gün də xatırımdadır.
- Hə, uşaqlar, çoxdan başıma gələn bir əhvalatı indi sizə də danışmaq istəyirəm. Gərək ki, səkkiz mart günü idi. Zastavada birgə xidmət etdiyimiz ukraynalı dostumla qərara aldıq ki, həmin gün arvadlarımızla birgə restorana gedək, qadınlar bayramını birlikdə qeyd edək. Amma tərs kimi bu ərəfədə bizi təcili olaraq zastavaya çağırdılar. Xidməti işlərdə belə axmaq hadisələr tez-tez olur. Biz xanımlarımıza dedik ki, axşam saat filanda Tiflisin “Araqva” restoranında görüşərik. Onlar da bizimlə razılaşdılar. Zastavada bir xeyli ləngiməli olduq. Xülasə, işimizi bir təhər yoluna qoyandan sonra gec də olsa vədələşdiyimiz restorana getdik.
Artıq qaranlıq düşmüşdü.
Restorana girəndə gözümüzə inanmadıq: hər ikimizin xanımımız restoranda stol arxasında rahatca əyləşib nahar edirdilər. Yox, məsələ bunda deyil. Əsas məsələ burasındadır ki, arvadlarımız iki nəfər lopa bığlı gürcü ilə birgə deyə-gülə yeyib-içirdilər. Bizim gəlməyimiz sanki burada heç hiss olunmadı. Çaşıb qalmışdıq. Bu əsnada xanımım mənə altdan-altdan “kontrolnı” bir göz vurdu. Bu, o demək idi ki, hələ üstünü vurma, burada iş var. Mən öz arvadımı yaxşı tanıyıram. O da mənim kimi yumoru sevən bir adamdır.
Ukraynalı dostumla keçib qonşu stolda əyləşdik. Yemək sifariş verdik. Dostum bərk pərt idi. Mən ona dedim ki, narahat olma, mənim xanımım gözlənilməz sürprizlər etməkdə mahirdir. Bir də ki, burada nə var axı, Allaha şükür, sevimli xanımlarımız gözümüzün qabağında, qonşu stolda əyləşib yeyib-içirlər. Əlbəttə, bu sözlər təskinlik üçün idi. Heç özüm də bilmirdim ki, bu həngamə niyə və nə üçündür.
Arada arvadımla onun rəfiqəsi, yəni dostumun arvadı, “bığlı qonaqların” stolunu tərk edib hansısa bir bəhanə ilə eşiyə çıxdılar. Mən tez özümü onlara çatdırdım. Arvadımdan soruşdum ki, bu, nə məsələdir belə?
Xanımlar tez-tələsik vəziyyəti izah etdilər. “Biz burada bir xeyli sizi gözləməli olduq. Stol arxasında əyləşib kofe sifarişi verdik. Bir qədər sonra isə bu iki bığıburma gürcü bizə yaxınlaşdı. Bizimlə tanış olmaq istədiklərini bəyan etdilər. Biz onlara dedik ki, burada öz ərlərimizi gözləyirik. Onlar buna inanmaq istəmirdilər. Elə hesab edirdilər ki, biz “ova” çıxmışıq. Nə illah etdiksə bir nəticə hasil olmadı, bunlar qır-saqqız olub yaxamızdan əl çəkmək istəmirdilər. Hətta, israrla onu da dedilər ki, ərləriniz gəlib çıxsa bizi onlarla tanış edərsiz, biz onlarla dost olarıq... İndi siz gəlmisiz, bir deyin görək innən sonra biz nə edək?”
Mən xanımlara dedim ki, işinizdə olun. Yəni öz “rolunuzu” oynamaqda davam edin.
Salona qayıtdım. Gürcülər bizim xanımları rəqsə dəvət etdilər.
Xanımlar könülsüz də olsa öz “kavalerləri” ilə rəqs etməli oldular...
Hər şeyin əvvəli olduğu kimi, bir sonu da olur.
Yemək-içmək başa çatdı. Gürcü oğlanlar stolun xərcini ödəyib təzədən stola yaxınlaşdılar. Onlar arxayın-arxayın əllərini centelmensayağı arvadlarımıza uzatdılar. Arvadlarımız yenə altdan-altdan bizə baxırdılar. Mən gülümsədim, başımla işarə etdim ki, hələ sakit olun, yəni heç nə deməyin, biz də sizinlə çıxacağıq.
“Lopabığlılar” qadınların qoluna girib qapıya yaxınlaşdılar.
Ukraynalı dostum pencəyinin altındakı silahı qurdalayanda mən ona göz basıb sakit olmağını astadan rica etdim.
Gürcülərlə bizim xanımlarımız qol-qola restorandan çıxdılar. Mən tez-tələsik öz stolumuzun hesabını ödəyib dostuma dedim ki, tez arxamca gəl.
Bəli, cəld çıxdıq eşiyə. Gürcülər qapının ağzında xanımlarla nə barədəsə danışaraq ucadan gülüşürdülər. Mən başımla dostuma təcili hərəkətə keçmək haqda göstəriş verdim. Hər ikimiz eyni vaxtda irəli şütüdük. Gürcüləri dirsəyimizlə kənara itələdik. Hərə öz xanımının qoluna girdi. Bütün bunlar bir andaca baş berdi. “Lopabığlılar” çaşıb qalmışdılar. Onlar əvvəlcə bizimlə dava etmək istəyirdilər. Xanımlar vəziyyəti izah etməli oldular. Arvadım öz “bığlısına” dedi ki, qatso, bəyəm bayaq biz sizə demədik ki, burada öz ərlərimizi gözləyirik, bəyəm siz də cavabında demədiniz ki, ərləriniz gəlib çıxsa bizi onlarla tanış edərsiz, biz onlarla dost olarıq?.. İndi bax budur ərlərimiz gəlib çıxıblar, buyurun tanış və dost olun”.
Onlar çox pərt olmuşdular. Əsəbdən hər ikisinin bığları titrəyirdi. Onlar elə düşünürdülər ki, bu “səhnəni” biz özümüz qəsdən düzəltmişik. Biz vəziyyəti ətraflı izah etdik. Onlar hər şeyi anladılar. Bir azdan kefləri açıldı və qəhqəhə çəkib güldülər.
Hətta gürcülərdən biri zarafatla dedi ki, yaxşı, qatso, biz sizin bu xanımlara bir xeyli xərc çəkib diqqət göstərmişik, bəs bunun əvəzində indi nə edək?
Mən də gülüb onlara belə dedim: “Siz pul xərcləyib qonaqlıq vermisiz, amma bundan sonra nə etməyin lazım olduğunu biz özümüz müəyyən edəcəyik”.
Hərə öz xanımının qoluna girib öz evinə getdi.
Bax belə.
Dostumuz Çekmaryov söhbəti bitirib astadan güldü:
- Hə, necədir, maraqlı əhvalatdırmı, uşaqlar?
Doğrudan da çox maraqlı əhvalat idi.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 05-05-2020 10:50 | Bölmə: Firuz MUSTAFA
Bu, maraqlı hekayəyə bənzər bir əhvalatdır.
Aspiranturada oxuyan zaman gənclik dostlarımdan biri ilə Kislovodsk şəhərinə istirahətə getmişdik.
Turbazada dincəlirdik. O il istirahətə gələnlərin sayı çox olduğundan biz qalan otağa yaşlı bir adam da yerləşdirdilər. Adətən, cavanlar qocaları o qədər də sevmir. Amma biz tezliklə bu yaşlı, sadə, mehriban, zarafatcıl, müdrik otaq yoldaşımızla elə dostlaşdıq ki, sonralar onu qonşuluqda boşalan otağa köçürmək istəyənlərə “müqavimət” göstərməli olduq. Şair demiş, “belə qocalasan qocalanda da...” Çünki həyatda elə qocalar da görmüşəm ki, (yəqin ki, elə siz də belələrini görmüsüz), yaşadıqları illərdə yalnız məkr, hiylə, fırıldaq yığmaqla məşğul olublar.
Bizim bu istəkli dostumuz istefada olan polkovnik idi. Vaxtilə Tiflisdə Zaqafqaziya sərhəd qoşunları komandanlığında qulluq edibmiş.
Bu ucaboy, ağsaç, mavi gözlü, güləş sifətli, ələlxüsus yumoru sevən qocanın familiyası Çekmaryov idi.
Dostumuz Çekmaryov bizə hərdən başına gələn maraqlı əhvalatlardan danışırdı. Onun danışdığı diqqətiçəkən hadisələrdən biri mənim bu gün də xatırımdadır.
- Hə, uşaqlar, çoxdan başıma gələn bir əhvalatı indi sizə də danışmaq istəyirəm. Gərək ki, səkkiz mart günü idi. Zastavada birgə xidmət etdiyimiz ukraynalı dostumla qərara aldıq ki, həmin gün arvadlarımızla birgə restorana gedək, qadınlar bayramını birlikdə qeyd edək. Amma tərs kimi bu ərəfədə bizi təcili olaraq zastavaya çağırdılar. Xidməti işlərdə belə axmaq hadisələr tez-tez olur. Biz xanımlarımıza dedik ki, axşam saat filanda Tiflisin “Araqva” restoranında görüşərik. Onlar da bizimlə razılaşdılar. Zastavada bir xeyli ləngiməli olduq. Xülasə, işimizi bir təhər yoluna qoyandan sonra gec də olsa vədələşdiyimiz restorana getdik.
Artıq qaranlıq düşmüşdü.
Restorana girəndə gözümüzə inanmadıq: hər ikimizin xanımımız restoranda stol arxasında rahatca əyləşib nahar edirdilər. Yox, məsələ bunda deyil. Əsas məsələ burasındadır ki, arvadlarımız iki nəfər lopa bığlı gürcü ilə birgə deyə-gülə yeyib-içirdilər. Bizim gəlməyimiz sanki burada heç hiss olunmadı. Çaşıb qalmışdıq. Bu əsnada xanımım mənə altdan-altdan “kontrolnı” bir göz vurdu. Bu, o demək idi ki, hələ üstünü vurma, burada iş var. Mən öz arvadımı yaxşı tanıyıram. O da mənim kimi yumoru sevən bir adamdır.
Ukraynalı dostumla keçib qonşu stolda əyləşdik. Yemək sifariş verdik. Dostum bərk pərt idi. Mən ona dedim ki, narahat olma, mənim xanımım gözlənilməz sürprizlər etməkdə mahirdir. Bir də ki, burada nə var axı, Allaha şükür, sevimli xanımlarımız gözümüzün qabağında, qonşu stolda əyləşib yeyib-içirlər. Əlbəttə, bu sözlər təskinlik üçün idi. Heç özüm də bilmirdim ki, bu həngamə niyə və nə üçündür.
Arada arvadımla onun rəfiqəsi, yəni dostumun arvadı, “bığlı qonaqların” stolunu tərk edib hansısa bir bəhanə ilə eşiyə çıxdılar. Mən tez özümü onlara çatdırdım. Arvadımdan soruşdum ki, bu, nə məsələdir belə?
Xanımlar tez-tələsik vəziyyəti izah etdilər. “Biz burada bir xeyli sizi gözləməli olduq. Stol arxasında əyləşib kofe sifarişi verdik. Bir qədər sonra isə bu iki bığıburma gürcü bizə yaxınlaşdı. Bizimlə tanış olmaq istədiklərini bəyan etdilər. Biz onlara dedik ki, burada öz ərlərimizi gözləyirik. Onlar buna inanmaq istəmirdilər. Elə hesab edirdilər ki, biz “ova” çıxmışıq. Nə illah etdiksə bir nəticə hasil olmadı, bunlar qır-saqqız olub yaxamızdan əl çəkmək istəmirdilər. Hətta, israrla onu da dedilər ki, ərləriniz gəlib çıxsa bizi onlarla tanış edərsiz, biz onlarla dost olarıq... İndi siz gəlmisiz, bir deyin görək innən sonra biz nə edək?”
Mən xanımlara dedim ki, işinizdə olun. Yəni öz “rolunuzu” oynamaqda davam edin.
Salona qayıtdım. Gürcülər bizim xanımları rəqsə dəvət etdilər.
Xanımlar könülsüz də olsa öz “kavalerləri” ilə rəqs etməli oldular...
Hər şeyin əvvəli olduğu kimi, bir sonu da olur.
Yemək-içmək başa çatdı. Gürcü oğlanlar stolun xərcini ödəyib təzədən stola yaxınlaşdılar. Onlar arxayın-arxayın əllərini centelmensayağı arvadlarımıza uzatdılar. Arvadlarımız yenə altdan-altdan bizə baxırdılar. Mən gülümsədim, başımla işarə etdim ki, hələ sakit olun, yəni heç nə deməyin, biz də sizinlə çıxacağıq.
“Lopabığlılar” qadınların qoluna girib qapıya yaxınlaşdılar.
Ukraynalı dostum pencəyinin altındakı silahı qurdalayanda mən ona göz basıb sakit olmağını astadan rica etdim.
Gürcülərlə bizim xanımlarımız qol-qola restorandan çıxdılar. Mən tez-tələsik öz stolumuzun hesabını ödəyib dostuma dedim ki, tez arxamca gəl.
Bəli, cəld çıxdıq eşiyə. Gürcülər qapının ağzında xanımlarla nə barədəsə danışaraq ucadan gülüşürdülər. Mən başımla dostuma təcili hərəkətə keçmək haqda göstəriş verdim. Hər ikimiz eyni vaxtda irəli şütüdük. Gürcüləri dirsəyimizlə kənara itələdik. Hərə öz xanımının qoluna girdi. Bütün bunlar bir andaca baş berdi. “Lopabığlılar” çaşıb qalmışdılar. Onlar əvvəlcə bizimlə dava etmək istəyirdilər. Xanımlar vəziyyəti izah etməli oldular. Arvadım öz “bığlısına” dedi ki, qatso, bəyəm bayaq biz sizə demədik ki, burada öz ərlərimizi gözləyirik, bəyəm siz də cavabında demədiniz ki, ərləriniz gəlib çıxsa bizi onlarla tanış edərsiz, biz onlarla dost olarıq?.. İndi bax budur ərlərimiz gəlib çıxıblar, buyurun tanış və dost olun”.
Onlar çox pərt olmuşdular. Əsəbdən hər ikisinin bığları titrəyirdi. Onlar elə düşünürdülər ki, bu “səhnəni” biz özümüz qəsdən düzəltmişik. Biz vəziyyəti ətraflı izah etdik. Onlar hər şeyi anladılar. Bir azdan kefləri açıldı və qəhqəhə çəkib güldülər.
Hətta gürcülərdən biri zarafatla dedi ki, yaxşı, qatso, biz sizin bu xanımlara bir xeyli xərc çəkib diqqət göstərmişik, bəs bunun əvəzində indi nə edək?
Mən də gülüb onlara belə dedim: “Siz pul xərcləyib qonaqlıq vermisiz, amma bundan sonra nə etməyin lazım olduğunu biz özümüz müəyyən edəcəyik”.
Hərə öz xanımının qoluna girib öz evinə getdi.
Bax belə.
Dostumuz Çekmaryov söhbəti bitirib astadan güldü:
- Hə, necədir, maraqlı əhvalatdırmı, uşaqlar?
Doğrudan da çox maraqlı əhvalat idi.
Müəllifin bütün yazıları - Firuz MUSTAFA
Bölməyə aid digər xəbərlər
29-07-2020, 09:23
Firuz MUSTAFA - Türk və hindu dillərinin kök yaxınlığı haqda... - Firuz Mustafa yazır
4-07-2020, 01:05
Firuz MUSTAFA - Rejissor Mərahim Fərzəlibəyovun əmək kitabçası… - Firuz Mustafa yazır
1-07-2020, 20:38
Firuz MUSTAFA - Oljas Süleymenov: “Azərbaycan həmişə ürəyimdədir...” - Firuz Mustafa yazır
Xalq artisti deyir ki, rəqqasların səhnə ömrü çox qısa olur. Bu az müddətdə uğur qazanmaq, əsl sənətkar kimi yetişmək üçün daha çox zəhmət çəkmək lazımıdır
Rus Dram Teatrının aktyoru deyir ki. bölgə teatrlarında diplomlu aktyor və rejissor tapmaq müşkül məsələdir
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
