18:43 / 23-05-2025
Cümşüd Nuriyev: Türkiyə ilə münasibətlərimizə kölgə salmağa çalışırlar
18:10 / 23-05-2025
Gözlənilən bir qərarın tarixçəsi
18:06 / 23-05-2025
Dövlət qurumlarının maşınları satışa çıxarılıb
17:54 / 23-05-2025
Məhkəmə Əvəz Zeynallı ilə birgə həbs olunan şəxslə bağlı qərar verib
17:34 / 23-05-2025
Regional idarəyə direktor təyin olunub
17:27 / 23-05-2025
Lalə Şövkət Azərbaycanı ayıq olmağa çağırıb
17:11 / 23-05-2025
Kamran Əsədov: "Məleykə Abbaszadə niyə narahatdır ki..."
16:59 / 23-05-2025
Növbəti iki gündə güclü külək əsəcək - Xəbərdarlıq
16:41 / 23-05-2025
"Anadolu Ankası - 2025": təlim uğurla başa çatıb
16:30 / 23-05-2025
Tanınmış aktyorlar həbs olunub
16:14 / 23-05-2025
Santuş: "Məqsədimiz yaxşı hazırlaşıb qələbə qazanmaqdır"
15:53 / 23-05-2025
Mnatsakanyan işğalda rolunu etiraf edib
15:27 / 23-05-2025
Məhkəmə işi: "Şuşa əlahiddə taboru”da əcnəbilərin iştirakı ifşa olunub
14:42 / 23-05-2025
İlham Əliyev Vergi Məcəlləsinə dəyişikliyi təsdiqləyib
14:35 / 23-05-2025
Putin “bufer zona” yaratmaq istəyir
14:17 / 23-05-2025
Rusiya ilə Ukrayna məhbus mübadiləsi edib
14:13 / 23-05-2025
“Vaqa" ləqəbli tiktokerin həbs müddəti uzadılıb
14:08 / 23-05-2025
Professor: Qərbi Azərbaycana qayıdışımız mümkündür
13:32 / 23-05-2025
Tarixi əsəri oğurlayan alman turist yaxalanıb
13:27 / 23-05-2025
Türkiyədə mafiyaya qarşı əməliyyat keçirilib - Foto
13:24 / 23-05-2025
Növbəti köç karvanı Ağdama çatıb - (Yenilənib)
13:13 / 23-05-2025
Zahid Oruc: 2024-cü ildə yol qəzasından 1952 nəfər ziyan çəkib
13:09 / 23-05-2025
Bir vəkilin fəaliyyəti dayandırılıb, beş vəkilə töhmət verilib
13:06 / 23-05-2025
Yeni kansler “Şimal axını”na qarşıdır
12:55 / 23-05-2025
Aİ nümayəndəsi Gürcüstana buraxılmayıb
12:51 / 23-05-2025
“Pasportlar haqqında” qanuna dəyişiklik edilib
12:50 / 23-05-2025
Tramp Rubionun təklifinə qarşı çıxır
12:42 / 23-05-2025
Sabah yağış yağacaq
12:39 / 23-05-2025
Vərəsəlik və miras haqqında qanun dəyişib
16:30 / 19-05-2025
Zülfüqarov: Şərtlər Avropadan Azərbaycanla sağlam münasibətlər qurmağı tələb edir
16:34 / 20-05-2025
Tanınmış musiqiçi xeyriyyəçilik edib - Fotolar
14:48 / 19-05-2025
Avropanın rəhbər şəxsləri Azərbaycana yanaşmalarını dəyişirlər
12:22 / 20-05-2025
Ərdoğan vasitəçilikdən nə qazanır?
13:33 / 20-05-2025
Hindistan Ermənistanın silah bazarında Rusiyanı əvəz edir
14:20 / 20-05-2025
Qarabağa növbəti köç karvanı gedib - (Yenilənib)
20:48 / 19-05-2025
Trampla Putin telefonla danışıblar - (Yenilənib)
08:12 / 19-05-2025
Ukraynanın “Avroviziya”dakı münsifləri tənqid edilib
10:25 / 19-05-2025
Rasim Balayev: "Onun qaranlıq taleyi dərhal araşdırılmalıdır”
12:31 / 19-05-2025
Görkəmli sənətkarın oğlu: "Anamdan mənə bircə evi yadigar qalıb"
13:26 / 22-05-2025
Qarabağa növbəti köç karvanı gedib - (Yenilənib) - Fotolar
11:23 / 22-05-2025
Özbəkistan Şuşa Bəyannaməsinə qoşulur
Gürcü “qonaqlığı” - Firuz Mustafa yazır
Tarix: 05-05-2020 10:50 | Bölmə: Firuz MUSTAFA
Bu, maraqlı hekayəyə bənzər bir əhvalatdır.
Aspiranturada oxuyan zaman gənclik dostlarımdan biri ilə Kislovodsk şəhərinə istirahətə getmişdik.
Turbazada dincəlirdik. O il istirahətə gələnlərin sayı çox olduğundan biz qalan otağa yaşlı bir adam da yerləşdirdilər. Adətən, cavanlar qocaları o qədər də sevmir. Amma biz tezliklə bu yaşlı, sadə, mehriban, zarafatcıl, müdrik otaq yoldaşımızla elə dostlaşdıq ki, sonralar onu qonşuluqda boşalan otağa köçürmək istəyənlərə “müqavimət” göstərməli olduq. Şair demiş, “belə qocalasan qocalanda da...” Çünki həyatda elə qocalar da görmüşəm ki, (yəqin ki, elə siz də belələrini görmüsüz), yaşadıqları illərdə yalnız məkr, hiylə, fırıldaq yığmaqla məşğul olublar.
Bizim bu istəkli dostumuz istefada olan polkovnik idi. Vaxtilə Tiflisdə Zaqafqaziya sərhəd qoşunları komandanlığında qulluq edibmiş.
Bu ucaboy, ağsaç, mavi gözlü, güləş sifətli, ələlxüsus yumoru sevən qocanın familiyası Çekmaryov idi.
Dostumuz Çekmaryov bizə hərdən başına gələn maraqlı əhvalatlardan danışırdı. Onun danışdığı diqqətiçəkən hadisələrdən biri mənim bu gün də xatırımdadır.
- Hə, uşaqlar, çoxdan başıma gələn bir əhvalatı indi sizə də danışmaq istəyirəm. Gərək ki, səkkiz mart günü idi. Zastavada birgə xidmət etdiyimiz ukraynalı dostumla qərara aldıq ki, həmin gün arvadlarımızla birgə restorana gedək, qadınlar bayramını birlikdə qeyd edək. Amma tərs kimi bu ərəfədə bizi təcili olaraq zastavaya çağırdılar. Xidməti işlərdə belə axmaq hadisələr tez-tez olur. Biz xanımlarımıza dedik ki, axşam saat filanda Tiflisin “Araqva” restoranında görüşərik. Onlar da bizimlə razılaşdılar. Zastavada bir xeyli ləngiməli olduq. Xülasə, işimizi bir təhər yoluna qoyandan sonra gec də olsa vədələşdiyimiz restorana getdik.
Artıq qaranlıq düşmüşdü.
Restorana girəndə gözümüzə inanmadıq: hər ikimizin xanımımız restoranda stol arxasında rahatca əyləşib nahar edirdilər. Yox, məsələ bunda deyil. Əsas məsələ burasındadır ki, arvadlarımız iki nəfər lopa bığlı gürcü ilə birgə deyə-gülə yeyib-içirdilər. Bizim gəlməyimiz sanki burada heç hiss olunmadı. Çaşıb qalmışdıq. Bu əsnada xanımım mənə altdan-altdan “kontrolnı” bir göz vurdu. Bu, o demək idi ki, hələ üstünü vurma, burada iş var. Mən öz arvadımı yaxşı tanıyıram. O da mənim kimi yumoru sevən bir adamdır.
Ukraynalı dostumla keçib qonşu stolda əyləşdik. Yemək sifariş verdik. Dostum bərk pərt idi. Mən ona dedim ki, narahat olma, mənim xanımım gözlənilməz sürprizlər etməkdə mahirdir. Bir də ki, burada nə var axı, Allaha şükür, sevimli xanımlarımız gözümüzün qabağında, qonşu stolda əyləşib yeyib-içirlər. Əlbəttə, bu sözlər təskinlik üçün idi. Heç özüm də bilmirdim ki, bu həngamə niyə və nə üçündür.
Arada arvadımla onun rəfiqəsi, yəni dostumun arvadı, “bığlı qonaqların” stolunu tərk edib hansısa bir bəhanə ilə eşiyə çıxdılar. Mən tez özümü onlara çatdırdım. Arvadımdan soruşdum ki, bu, nə məsələdir belə?
Xanımlar tez-tələsik vəziyyəti izah etdilər. “Biz burada bir xeyli sizi gözləməli olduq. Stol arxasında əyləşib kofe sifarişi verdik. Bir qədər sonra isə bu iki bığıburma gürcü bizə yaxınlaşdı. Bizimlə tanış olmaq istədiklərini bəyan etdilər. Biz onlara dedik ki, burada öz ərlərimizi gözləyirik. Onlar buna inanmaq istəmirdilər. Elə hesab edirdilər ki, biz “ova” çıxmışıq. Nə illah etdiksə bir nəticə hasil olmadı, bunlar qır-saqqız olub yaxamızdan əl çəkmək istəmirdilər. Hətta, israrla onu da dedilər ki, ərləriniz gəlib çıxsa bizi onlarla tanış edərsiz, biz onlarla dost olarıq... İndi siz gəlmisiz, bir deyin görək innən sonra biz nə edək?”
Mən xanımlara dedim ki, işinizdə olun. Yəni öz “rolunuzu” oynamaqda davam edin.
Salona qayıtdım. Gürcülər bizim xanımları rəqsə dəvət etdilər.
Xanımlar könülsüz də olsa öz “kavalerləri” ilə rəqs etməli oldular...
Hər şeyin əvvəli olduğu kimi, bir sonu da olur.
Yemək-içmək başa çatdı. Gürcü oğlanlar stolun xərcini ödəyib təzədən stola yaxınlaşdılar. Onlar arxayın-arxayın əllərini centelmensayağı arvadlarımıza uzatdılar. Arvadlarımız yenə altdan-altdan bizə baxırdılar. Mən gülümsədim, başımla işarə etdim ki, hələ sakit olun, yəni heç nə deməyin, biz də sizinlə çıxacağıq.
“Lopabığlılar” qadınların qoluna girib qapıya yaxınlaşdılar.
Ukraynalı dostum pencəyinin altındakı silahı qurdalayanda mən ona göz basıb sakit olmağını astadan rica etdim.
Gürcülərlə bizim xanımlarımız qol-qola restorandan çıxdılar. Mən tez-tələsik öz stolumuzun hesabını ödəyib dostuma dedim ki, tez arxamca gəl.
Bəli, cəld çıxdıq eşiyə. Gürcülər qapının ağzında xanımlarla nə barədəsə danışaraq ucadan gülüşürdülər. Mən başımla dostuma təcili hərəkətə keçmək haqda göstəriş verdim. Hər ikimiz eyni vaxtda irəli şütüdük. Gürcüləri dirsəyimizlə kənara itələdik. Hərə öz xanımının qoluna girdi. Bütün bunlar bir andaca baş berdi. “Lopabığlılar” çaşıb qalmışdılar. Onlar əvvəlcə bizimlə dava etmək istəyirdilər. Xanımlar vəziyyəti izah etməli oldular. Arvadım öz “bığlısına” dedi ki, qatso, bəyəm bayaq biz sizə demədik ki, burada öz ərlərimizi gözləyirik, bəyəm siz də cavabında demədiniz ki, ərləriniz gəlib çıxsa bizi onlarla tanış edərsiz, biz onlarla dost olarıq?.. İndi bax budur ərlərimiz gəlib çıxıblar, buyurun tanış və dost olun”.
Onlar çox pərt olmuşdular. Əsəbdən hər ikisinin bığları titrəyirdi. Onlar elə düşünürdülər ki, bu “səhnəni” biz özümüz qəsdən düzəltmişik. Biz vəziyyəti ətraflı izah etdik. Onlar hər şeyi anladılar. Bir azdan kefləri açıldı və qəhqəhə çəkib güldülər.
Hətta gürcülərdən biri zarafatla dedi ki, yaxşı, qatso, biz sizin bu xanımlara bir xeyli xərc çəkib diqqət göstərmişik, bəs bunun əvəzində indi nə edək?
Mən də gülüb onlara belə dedim: “Siz pul xərcləyib qonaqlıq vermisiz, amma bundan sonra nə etməyin lazım olduğunu biz özümüz müəyyən edəcəyik”.
Hərə öz xanımının qoluna girib öz evinə getdi.
Bax belə.
Dostumuz Çekmaryov söhbəti bitirib astadan güldü:
- Hə, necədir, maraqlı əhvalatdırmı, uşaqlar?
Doğrudan da çox maraqlı əhvalat idi.
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 05-05-2020 10:50 | Bölmə: Firuz MUSTAFA
Bu, maraqlı hekayəyə bənzər bir əhvalatdır.
Aspiranturada oxuyan zaman gənclik dostlarımdan biri ilə Kislovodsk şəhərinə istirahətə getmişdik.
Turbazada dincəlirdik. O il istirahətə gələnlərin sayı çox olduğundan biz qalan otağa yaşlı bir adam da yerləşdirdilər. Adətən, cavanlar qocaları o qədər də sevmir. Amma biz tezliklə bu yaşlı, sadə, mehriban, zarafatcıl, müdrik otaq yoldaşımızla elə dostlaşdıq ki, sonralar onu qonşuluqda boşalan otağa köçürmək istəyənlərə “müqavimət” göstərməli olduq. Şair demiş, “belə qocalasan qocalanda da...” Çünki həyatda elə qocalar da görmüşəm ki, (yəqin ki, elə siz də belələrini görmüsüz), yaşadıqları illərdə yalnız məkr, hiylə, fırıldaq yığmaqla məşğul olublar.
Bizim bu istəkli dostumuz istefada olan polkovnik idi. Vaxtilə Tiflisdə Zaqafqaziya sərhəd qoşunları komandanlığında qulluq edibmiş.
Bu ucaboy, ağsaç, mavi gözlü, güləş sifətli, ələlxüsus yumoru sevən qocanın familiyası Çekmaryov idi.
Dostumuz Çekmaryov bizə hərdən başına gələn maraqlı əhvalatlardan danışırdı. Onun danışdığı diqqətiçəkən hadisələrdən biri mənim bu gün də xatırımdadır.
- Hə, uşaqlar, çoxdan başıma gələn bir əhvalatı indi sizə də danışmaq istəyirəm. Gərək ki, səkkiz mart günü idi. Zastavada birgə xidmət etdiyimiz ukraynalı dostumla qərara aldıq ki, həmin gün arvadlarımızla birgə restorana gedək, qadınlar bayramını birlikdə qeyd edək. Amma tərs kimi bu ərəfədə bizi təcili olaraq zastavaya çağırdılar. Xidməti işlərdə belə axmaq hadisələr tez-tez olur. Biz xanımlarımıza dedik ki, axşam saat filanda Tiflisin “Araqva” restoranında görüşərik. Onlar da bizimlə razılaşdılar. Zastavada bir xeyli ləngiməli olduq. Xülasə, işimizi bir təhər yoluna qoyandan sonra gec də olsa vədələşdiyimiz restorana getdik.
Artıq qaranlıq düşmüşdü.
Restorana girəndə gözümüzə inanmadıq: hər ikimizin xanımımız restoranda stol arxasında rahatca əyləşib nahar edirdilər. Yox, məsələ bunda deyil. Əsas məsələ burasındadır ki, arvadlarımız iki nəfər lopa bığlı gürcü ilə birgə deyə-gülə yeyib-içirdilər. Bizim gəlməyimiz sanki burada heç hiss olunmadı. Çaşıb qalmışdıq. Bu əsnada xanımım mənə altdan-altdan “kontrolnı” bir göz vurdu. Bu, o demək idi ki, hələ üstünü vurma, burada iş var. Mən öz arvadımı yaxşı tanıyıram. O da mənim kimi yumoru sevən bir adamdır.
Ukraynalı dostumla keçib qonşu stolda əyləşdik. Yemək sifariş verdik. Dostum bərk pərt idi. Mən ona dedim ki, narahat olma, mənim xanımım gözlənilməz sürprizlər etməkdə mahirdir. Bir də ki, burada nə var axı, Allaha şükür, sevimli xanımlarımız gözümüzün qabağında, qonşu stolda əyləşib yeyib-içirlər. Əlbəttə, bu sözlər təskinlik üçün idi. Heç özüm də bilmirdim ki, bu həngamə niyə və nə üçündür.
Arada arvadımla onun rəfiqəsi, yəni dostumun arvadı, “bığlı qonaqların” stolunu tərk edib hansısa bir bəhanə ilə eşiyə çıxdılar. Mən tez özümü onlara çatdırdım. Arvadımdan soruşdum ki, bu, nə məsələdir belə?
Xanımlar tez-tələsik vəziyyəti izah etdilər. “Biz burada bir xeyli sizi gözləməli olduq. Stol arxasında əyləşib kofe sifarişi verdik. Bir qədər sonra isə bu iki bığıburma gürcü bizə yaxınlaşdı. Bizimlə tanış olmaq istədiklərini bəyan etdilər. Biz onlara dedik ki, burada öz ərlərimizi gözləyirik. Onlar buna inanmaq istəmirdilər. Elə hesab edirdilər ki, biz “ova” çıxmışıq. Nə illah etdiksə bir nəticə hasil olmadı, bunlar qır-saqqız olub yaxamızdan əl çəkmək istəmirdilər. Hətta, israrla onu da dedilər ki, ərləriniz gəlib çıxsa bizi onlarla tanış edərsiz, biz onlarla dost olarıq... İndi siz gəlmisiz, bir deyin görək innən sonra biz nə edək?”
Mən xanımlara dedim ki, işinizdə olun. Yəni öz “rolunuzu” oynamaqda davam edin.
Salona qayıtdım. Gürcülər bizim xanımları rəqsə dəvət etdilər.
Xanımlar könülsüz də olsa öz “kavalerləri” ilə rəqs etməli oldular...
Hər şeyin əvvəli olduğu kimi, bir sonu da olur.
Yemək-içmək başa çatdı. Gürcü oğlanlar stolun xərcini ödəyib təzədən stola yaxınlaşdılar. Onlar arxayın-arxayın əllərini centelmensayağı arvadlarımıza uzatdılar. Arvadlarımız yenə altdan-altdan bizə baxırdılar. Mən gülümsədim, başımla işarə etdim ki, hələ sakit olun, yəni heç nə deməyin, biz də sizinlə çıxacağıq.
“Lopabığlılar” qadınların qoluna girib qapıya yaxınlaşdılar.
Ukraynalı dostum pencəyinin altındakı silahı qurdalayanda mən ona göz basıb sakit olmağını astadan rica etdim.
Gürcülərlə bizim xanımlarımız qol-qola restorandan çıxdılar. Mən tez-tələsik öz stolumuzun hesabını ödəyib dostuma dedim ki, tez arxamca gəl.
Bəli, cəld çıxdıq eşiyə. Gürcülər qapının ağzında xanımlarla nə barədəsə danışaraq ucadan gülüşürdülər. Mən başımla dostuma təcili hərəkətə keçmək haqda göstəriş verdim. Hər ikimiz eyni vaxtda irəli şütüdük. Gürcüləri dirsəyimizlə kənara itələdik. Hərə öz xanımının qoluna girdi. Bütün bunlar bir andaca baş berdi. “Lopabığlılar” çaşıb qalmışdılar. Onlar əvvəlcə bizimlə dava etmək istəyirdilər. Xanımlar vəziyyəti izah etməli oldular. Arvadım öz “bığlısına” dedi ki, qatso, bəyəm bayaq biz sizə demədik ki, burada öz ərlərimizi gözləyirik, bəyəm siz də cavabında demədiniz ki, ərləriniz gəlib çıxsa bizi onlarla tanış edərsiz, biz onlarla dost olarıq?.. İndi bax budur ərlərimiz gəlib çıxıblar, buyurun tanış və dost olun”.
Onlar çox pərt olmuşdular. Əsəbdən hər ikisinin bığları titrəyirdi. Onlar elə düşünürdülər ki, bu “səhnəni” biz özümüz qəsdən düzəltmişik. Biz vəziyyəti ətraflı izah etdik. Onlar hər şeyi anladılar. Bir azdan kefləri açıldı və qəhqəhə çəkib güldülər.
Hətta gürcülərdən biri zarafatla dedi ki, yaxşı, qatso, biz sizin bu xanımlara bir xeyli xərc çəkib diqqət göstərmişik, bəs bunun əvəzində indi nə edək?
Mən də gülüb onlara belə dedim: “Siz pul xərcləyib qonaqlıq vermisiz, amma bundan sonra nə etməyin lazım olduğunu biz özümüz müəyyən edəcəyik”.
Hərə öz xanımının qoluna girib öz evinə getdi.
Bax belə.
Dostumuz Çekmaryov söhbəti bitirib astadan güldü:
- Hə, necədir, maraqlı əhvalatdırmı, uşaqlar?
Doğrudan da çox maraqlı əhvalat idi.
Müəllifin bütün yazıları - Firuz MUSTAFA
Bölməyə aid digər xəbərlər
29-07-2020, 09:23
Firuz MUSTAFA - Türk və hindu dillərinin kök yaxınlığı haqda... - Firuz Mustafa yazır
4-07-2020, 01:05
Firuz MUSTAFA - Rejissor Mərahim Fərzəlibəyovun əmək kitabçası… - Firuz Mustafa yazır
1-07-2020, 20:38
Firuz MUSTAFA - Oljas Süleymenov: “Azərbaycan həmişə ürəyimdədir...” - Firuz Mustafa yazır
Qüdrət Həsənquliyevin fikrincə, Tramp görsə ki, Ukrayna qalib gəlir, Rusiyaya təkcə siyasi yox, hərbi dəstək də verəcək
"Xalq qəzeti"nin şöbə müdiri deyir ki, ömrü boyu özünü axtaran, dəfələrlə yanından ötüb keçən o qədər insan var ki
Nadir Azməmmədov: “Təəssüf ki, indi rejissor olmaq, kino və serial çəkmək adiləşib, bəzən bunun məsuliyyətini dərk etmirlər”
Türkiyədə yaşayan Əməkdar artist deyir ki, siyasilərin illərlə həllinə çalışdığı hansısa bir məsələni bəzən uğurlu bir musiqi əsəri həll edə bilər
Qüdrət Həsənquliyev: “Düşmənçiliyə son qoymaq üçün ədalətli sülhə nail olmaq gərəkdir. Bunun üçün ya tərəflər 1991-ci ilin sərhədləri çərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır, ya da ərazi mübadiləsinə gedirlər. Amma indiki mərhələdə bu, az inandırıcı görünür”
