23:36 / 15-10-2024
Rusiyanın Ermənistandakı hərbçiləri təlim keçir
23:06 / 15-10-2024
Miller: "ABŞ Azərbaycanla Ermənistan arasında sülh sazişini..."
21:22 / 15-10-2024
Samir Abasov: "Sanki "Neftçi"dən heç getməmişdim"
19:48 / 15-10-2024
Polis Bakı sakininin əmlakını dağıdanlara qarşı tədbir görməyə tələsmir
19:37 / 15-10-2024
Cəlilabadda zəlzələ olub
18:01 / 15-10-2024
Leyla Əliyeva Mərakeşdə Milli Observatoriyanın vitse-prezidenti ilə görüşüb - Fotolar
17:49 / 15-10-2024
Deputatlar daha 15 qanuna dəyişiklik edəcək - Siyahı
17:27 / 15-10-2024
Ermənistan XİN başçısı Türkiyəyə gedəcək
17:23 / 15-10-2024
Rusiya Olimpiya Komitəsinin rəhbəri istefa verir
17:06 / 15-10-2024
ABŞ-da seçkilər: Tramp Harrisi üstələyir?
16:59 / 15-10-2024
Məhkəmə həbs olunan sabiq şöbə müdiri barədə qərar verib
16:54 / 15-10-2024
Füzulinin Pirəhmədli kəndində bərpa işlərinə başlanılır
16:44 / 15-10-2024
“Araz-Naxçıvan” daha bir oyunçu ilə anlaşıb
16:27 / 15-10-2024
Prezident İlham Əliyev Vergi Məcəlləsinə dəyişiklik edib
16:15 / 15-10-2024
ABŞ eyni vaxtda iki ölkəyə silah verə bilməyəcək
16:07 / 15-10-2024
COP29 zolaqları: bu küçələrə avtomobillər daxil ola bilər - Siyahı
15:49 / 15-10-2024
Türkiyədə yenə zəlzələ olub
15:43 / 15-10-2024
Nazir: Rusiyanın qələbəsi Avropada sabitliyi pozacaq
15:21 / 15-10-2024
Sabahdan intensiv yağış yağacaq - Xəbərdarlıq
15:16 / 15-10-2024
Qəfildən... - Etibar Cəbrayıloğlu yazır
15:10 / 15-10-2024
Ağdaşda kanaldan meyit tapılıb
14:56 / 15-10-2024
Azərbaycanda su bahalaşacaq - Açıqlamalar
14:42 / 15-10-2024
İrəvan Şurasının iclasında iqtidar və müxalifət nümayəndələri arasında dava olub - Video
14:26 / 15-10-2024
Simonyan: Azərbaycanla sülh müqaviləsi bağlamağın vaxtı çatıb
14:08 / 15-10-2024
Beynəlxalq axtarışda olan iki nəfər Rumıniya və Lüksemburqa təhvil verilib
14:02 / 15-10-2024
7-ci sinif şagirdi 11-ci sinif şagirdini bıçaqlayıb
13:53 / 15-10-2024
Azərbaycan yığması Estoniyaya qarşı Qəbələdə oynayacaq
13:51 / 15-10-2024
“Hizbullah”-ın gizli tunellərində Rusiya silahları tapılıb
13:33 / 15-10-2024
Şahin Mustafayev İranın xarici işlər naziri ilə görüşüb
15:20 / 14-10-2024
Prezident məhkəmələrə sədr və sədr müavinləri təyin edib - Siyahı
13:28 / 15-10-2024
Ukrayna daha bir şəhərini itirmək üzrədir - Foto
11:56 / 15-10-2024
“Sepah” generalının qayıdışı: Qaani indiyədək harada idi?
11:21 / 11-10-2024
Yeganə vasitəçi: Putin Əliyev və Paşinyanla nədən danışıb?
15:16 / 15-10-2024
Qəfildən... - Etibar Cəbrayıloğlu yazır
16:54 / 15-10-2024
Füzulinin Pirəhmədli kəndində bərpa işlərinə başlanılır
11:23 / 14-10-2024
Bu ay sülh sazişinin imzalanması təklif olunur
12:13 / 11-10-2024
Əli Əsədovun rəhbərliyi ilə Şuranın növbəti iclası keçirilib
19:48 / 15-10-2024
Polis Bakı sakininin əmlakını dağıdanlara qarşı tədbir görməyə tələsmir
09:44 / 11-10-2024
Ukraynalı jurnalist Viktoriya Roşçina rus əsirliyində ölüb
12:21 / 11-10-2024
Qlobal vəhşi təbiət populyasiyalarının 73 faizi məhv olub - Hesabat
11:03 / 11-10-2024
18 tələbə dönərdən zəhərlənib - (Yenilənib)
Epifaniya və ya “Omikron” mövsümü - Kənan Hacı yazır
Tarix: 31-01-2022 10:43 | Bölmə: Kənan HACI
Zaman o qədər sürətlə ötür ki, bir də gördün, papağını yan qoyub səllimi gəzən adamın başındakı həmin papaq qəfildən tərsinə çevrildi; kimlərsə onun içinə pul atmağa başladı. Həyat bəzən adamla belə zarafatlar edir.
Pandemiya da zamanın bəşəriyyətlə növbəti zarafatlarından biridir. Koronavirus bilmirsən ciddidir, ya adamla məzələnir. Hekayənin ortasında girinc-girifrar qalmış bir qocanın əlindən tutub postpandemiya küçəsinə keçirmək istəsəm də, bu cəhdim uğursuz alındı.
- Adam gözləyirəm, bacıoğlu. Sən yolundan qalma, - etinasızcasına, üzümə baxmadan dillənir.
Danışığından təngnəfəsliyi hiss olunur. Maskasız adamdır. Yolun o üzündəki açıq kafenin yiyəsi deyəsən onu tanıyır. Qocaya şokoladlı çay təklif etsə də o, bu təklifdən nəzakətlə imtina edib çox vacib bir adamı gözlədiyini və onsuz boğazından heç nə keçməyəcəyini bildirdi.
Kafe yiyəsi də əl çəkənə oxşamırdı, mağazaların qarşısında hava ilə şişirdilərək quraşdırılmış kloun kimi elə hey durmadan əlini yelləyib onu çağırırdı. Sanki gələcəkdən boylanan postinsan idi. Qoca dodaqucu deyindi:
- Bu, nə həyasız adamdır? Ay kişi, mənim hekayəm yarımçıq qalıb, onu mütləq bitirməliyəm. Obraz isə tərslkdən yubanır. Harda qaldı bu cüvəllağı?!
- Nə? Hekayə? – təəccüblə qocanı başdan-ayağa süzdüm.
- Hə də. Zalım oğlu, yalançı ustalar kmi işi yarımçıq qoyub, aradan çıxıb.
- Siz... yazıçısınız? – deyə soruşdum.
- Yox, Kamaz şoferiyəm! – üstümə çımxırdı.
- Üzrlü sayın. Sizi tanıya bilmədim, - sakitcə dilləndim.
- Alə, əlbəttə, yazıçıyam. Bəs sən mənim kitablarımı oxumamısan?
- Yoox.
- Mən durğu işarələrini dildən sürgün etmiş yeganə yazıçıyam.
Susdum. Qoca davam etdi:
- Durğu işarələri illüziyadır. Məsələn, nöqtəni götürək. Nöqtə nisbi məna daşıyır. Cümlədə ola da bilə, olmaya da bilər. Olmasın nöqtə, olsun vergül, ya quyruqlu nöqtə. Bitmş fikrin arxasınca bir övuc nöqtə də atmaq olar. Sual işarəsinin işi-peşəsi ancaq soruşmaqdır, şah tənbəlidir, cavabı özü tapmaqla arası yoxdur. Özü kmi acgözü yoxdur. Nida işarəsinin qənimidir. Nida bəzən çarəsizlikdən gəlib durub onun yanında, cümləyə ritorika donu geydirir. Sual işarəsi də kürəyni nida işarəsinə söykəyib kef edir. Yenə ən ciddisi, mühafizəkarı nöqtədir. Nöqtə bunların ağsaqqalıdır; bütün mübahisələrə son qoyur. Bu durğu işarələri bütün günü bir-birini yeyib tükətməklə məşğuldur. Bunların kökü kəsilsin!
Həyatımda birinci dəfə idi ki, belə maraqlı yazıçıya rast gəlirdim. Bu dəfə başını qaldırıb düz gözlərimin içinə baxdı. Gözlərinin dibində durğu işarələri bir-birinə qarışmışdı.
- Küçələr doludur maskalı adamlarla. Elə bil şəhər nəhəng bir karnaval meydançasıdır. Adamlar özü olmağı yadırğayıb.
- Ağsaqqal, sən çox güman ki, Qodonu gözləyrsən, - dedim.
Qoca yazıçı çox yorğun görünürdü. Cavab verməyə həvəsi qalmamışdı.
- Qodo, - deyə pıçıldadı, - onu sən də tanıyırsan? – Üzünə dərin bir məyusluq çökdü.
- Elə bizi oturduğumuz yerdə işə salan bu dələduz Qodo deyil? Bütün ömrüm onu gözləməklə keçdi. Başı batsın onun!
Əsəbi halda yaddaşındakı “delete” düyməsini basdı. “Omikron mövsümü” hekayəsi yaddaşının D diskindən silindi. Spirt şüşəsini və əzik-üzük maskanı paltosunun qoltuq cibindən çıxarıb zibil qutusuna tulladı. Elə bil üstündən dağ götürüldü. Dərindən nəfəs alıb yüngülləşdi. Bu qlobal kədəri şokoladlı çayla canından çıxara bilməyəcəkdi. Yaşına xas olmayan qıvraq addımlarla yolu keçib kafeyə girdi və özünə çay deyil, şərab sifariş verdi. Kafenin yiyəsi – postinsan qalib ədayla əlləri cibində kənardan qoca yazıçını müşahidə edirdi.
Qoca yadına nəsə düşübmüş kmi qəfildən hekayənin jalyüzünü çəkdi ki, onu kimsə görüb narahat etməsin.
Müəllif hekayənin çölündə qaldı...
30 yanvar, 2022-ci il
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 31-01-2022 10:43 | Bölmə: Kənan HACI
Hekayə
Zaman o qədər sürətlə ötür ki, bir də gördün, papağını yan qoyub səllimi gəzən adamın başındakı həmin papaq qəfildən tərsinə çevrildi; kimlərsə onun içinə pul atmağa başladı. Həyat bəzən adamla belə zarafatlar edir.
Pandemiya da zamanın bəşəriyyətlə növbəti zarafatlarından biridir. Koronavirus bilmirsən ciddidir, ya adamla məzələnir. Hekayənin ortasında girinc-girifrar qalmış bir qocanın əlindən tutub postpandemiya küçəsinə keçirmək istəsəm də, bu cəhdim uğursuz alındı.
- Adam gözləyirəm, bacıoğlu. Sən yolundan qalma, - etinasızcasına, üzümə baxmadan dillənir.
Danışığından təngnəfəsliyi hiss olunur. Maskasız adamdır. Yolun o üzündəki açıq kafenin yiyəsi deyəsən onu tanıyır. Qocaya şokoladlı çay təklif etsə də o, bu təklifdən nəzakətlə imtina edib çox vacib bir adamı gözlədiyini və onsuz boğazından heç nə keçməyəcəyini bildirdi.
Kafe yiyəsi də əl çəkənə oxşamırdı, mağazaların qarşısında hava ilə şişirdilərək quraşdırılmış kloun kimi elə hey durmadan əlini yelləyib onu çağırırdı. Sanki gələcəkdən boylanan postinsan idi. Qoca dodaqucu deyindi:
- Bu, nə həyasız adamdır? Ay kişi, mənim hekayəm yarımçıq qalıb, onu mütləq bitirməliyəm. Obraz isə tərslkdən yubanır. Harda qaldı bu cüvəllağı?!
- Nə? Hekayə? – təəccüblə qocanı başdan-ayağa süzdüm.
- Hə də. Zalım oğlu, yalançı ustalar kmi işi yarımçıq qoyub, aradan çıxıb.
- Siz... yazıçısınız? – deyə soruşdum.
- Yox, Kamaz şoferiyəm! – üstümə çımxırdı.
- Üzrlü sayın. Sizi tanıya bilmədim, - sakitcə dilləndim.
- Alə, əlbəttə, yazıçıyam. Bəs sən mənim kitablarımı oxumamısan?
- Yoox.
- Mən durğu işarələrini dildən sürgün etmiş yeganə yazıçıyam.
Susdum. Qoca davam etdi:
- Durğu işarələri illüziyadır. Məsələn, nöqtəni götürək. Nöqtə nisbi məna daşıyır. Cümlədə ola da bilə, olmaya da bilər. Olmasın nöqtə, olsun vergül, ya quyruqlu nöqtə. Bitmş fikrin arxasınca bir övuc nöqtə də atmaq olar. Sual işarəsinin işi-peşəsi ancaq soruşmaqdır, şah tənbəlidir, cavabı özü tapmaqla arası yoxdur. Özü kmi acgözü yoxdur. Nida işarəsinin qənimidir. Nida bəzən çarəsizlikdən gəlib durub onun yanında, cümləyə ritorika donu geydirir. Sual işarəsi də kürəyni nida işarəsinə söykəyib kef edir. Yenə ən ciddisi, mühafizəkarı nöqtədir. Nöqtə bunların ağsaqqalıdır; bütün mübahisələrə son qoyur. Bu durğu işarələri bütün günü bir-birini yeyib tükətməklə məşğuldur. Bunların kökü kəsilsin!
Həyatımda birinci dəfə idi ki, belə maraqlı yazıçıya rast gəlirdim. Bu dəfə başını qaldırıb düz gözlərimin içinə baxdı. Gözlərinin dibində durğu işarələri bir-birinə qarışmışdı.
- Küçələr doludur maskalı adamlarla. Elə bil şəhər nəhəng bir karnaval meydançasıdır. Adamlar özü olmağı yadırğayıb.
- Ağsaqqal, sən çox güman ki, Qodonu gözləyrsən, - dedim.
Qoca yazıçı çox yorğun görünürdü. Cavab verməyə həvəsi qalmamışdı.
- Qodo, - deyə pıçıldadı, - onu sən də tanıyırsan? – Üzünə dərin bir məyusluq çökdü.
- Elə bizi oturduğumuz yerdə işə salan bu dələduz Qodo deyil? Bütün ömrüm onu gözləməklə keçdi. Başı batsın onun!
Əsəbi halda yaddaşındakı “delete” düyməsini basdı. “Omikron mövsümü” hekayəsi yaddaşının D diskindən silindi. Spirt şüşəsini və əzik-üzük maskanı paltosunun qoltuq cibindən çıxarıb zibil qutusuna tulladı. Elə bil üstündən dağ götürüldü. Dərindən nəfəs alıb yüngülləşdi. Bu qlobal kədəri şokoladlı çayla canından çıxara bilməyəcəkdi. Yaşına xas olmayan qıvraq addımlarla yolu keçib kafeyə girdi və özünə çay deyil, şərab sifariş verdi. Kafenin yiyəsi – postinsan qalib ədayla əlləri cibində kənardan qoca yazıçını müşahidə edirdi.
Qoca yadına nəsə düşübmüş kmi qəfildən hekayənin jalyüzünü çəkdi ki, onu kimsə görüb narahat etməsin.
Müəllif hekayənin çölündə qaldı...
30 yanvar, 2022-ci il
Bölməyə aid digər xəbərlər
9-03-2023, 16:34
Kənan HACI - Əzizə Cəfərzadənin oxuculara tanış olmayan romanı - “Qobustan çökəklərində”
26-12-2022, 17:30
Kənan HACI - Azərbaycanın dünya ədəbiyyatındakı boş qalmış yeri - Kənan Hacı yazır
15-08-2022, 17:31
“Hamı yoldan yarısın...” - Kənan Hacı yazır
4-07-2022, 12:08
Yazıçının son əsəri - “Eşq sultanı” - Kənan Hacı yazır
31-01-2022, 10:43
Epifaniya və ya “Omikron” mövsümü - Kənan Hacı yazır
3-04-2020, 17:50
Kənan HACI - Virussuz dünya və ya Hararinin görə bilmədiyi fəlakət - Kənan Hacı yazır