23:55 / 21-09-2019
Tofiq Zülfüqarov: "Azərbaycan İsraildə səfirlik açmalıdır"
22:17 / 21-09-2019
Deputat BDU-nun müəlliminə də borclu çıxdı: "Novruz Məmmədov spikerlə danışdı, ondan sonra..."
22:08 / 21-09-2019
Ölkədə küləyin sürəti təhlükəli həddə çatıb
20:57 / 21-09-2019
Güclü külək kəndləri işıqsız qoyub
20:36 / 21-09-2019
Deputatın vəsiqəsini girov qoyması... - Parlamentdə müzakirəyə çıxarılacaq
19:37 / 21-09-2019
Melaniya Tramp rüsvay oldu - Foto
19:21 / 21-09-2019
Rusiyada azərbaycanlılarla ermənilərin kütləvi davası olub - Foto
18:44 / 21-09-2019
Xəzərdə dalğanın hündürlüyü 5,2 metrə çatıb
18:34 / 21-09-2019
Azərbaycan Ordusunun hərbçisi həlak olub
15:56 / 21-09-2019
Ərdoğan: “Suriyada ABŞ-la qarşı-qarşıya gəlməyi arzulamırıq”
15:46 / 21-09-2019
Kestutis Yankauskas: ""Cənub Qaz Dəhlizi"nin gələn il başa çatacağını gözləyirik"
14:57 / 21-09-2019
İlham Əliyev nazir müavinini təltif etdi - Sərəncam
14:22 / 21-09-2019
Beynəlxalq dərəcəli hakim növbəti təyinatını alıb
14:20 / 21-09-2019
Şərif Şərifov: "Hədəfim ikiqat dünya çempionluğudur"
14:15 / 21-09-2019
Polis etirazçılara qarşı gözyaşardıcı qazdan istifadə edib - Foto
14:06 / 21-09-2019
SOCAR dənizdə işi dayandırdı, 500 işçi sahilə çıxarıldı
13:56 / 21-09-2019
Prezident icra başçısına orden verdi - Sərəncam
13:49 / 21-09-2019
Sabah Bakıya yağış, rayonlara qar yağacaq - Proqnoz
13:40 / 21-09-2019
Leyla Məmmədova: “20-dən çox fermerlə danışıqlara başlamışıq”
13:22 / 21-09-2019
Zakir Həsənov Belarus Təhlükəsizlik Şurasının dövlət katibi ilə görüşüb
13:15 / 21-09-2019
Müğənnilər Kərbəlaya gediblər - Fotolar
13:03 / 21-09-2019
Plastik torbalardan istifadə qadağan olunacaq
12:49 / 21-09-2019
Xəzərdəki gəmilərə xəbərdarlıq göndərilib - Küləklə bağlı
12:48 / 21-09-2019
Komandan: “İstənilən təcavüzə cavab verməyə hazırıq”
12:16 / 21-09-2019
Küləkli hava şəraiti ilə əlaqədar xəbərdarlıq edildi
12:08 / 21-09-2019
Qalmaqallı deputatın milyonluq villası üzə çıxdı - Fotolar
11:47 / 21-09-2019
12 tələbənin ABŞ-a girişinə qadağa qoyulub - Foto
11:34 / 21-09-2019
Ermənilər Qazax istiqamətində təxribat törətdi - Düşmən susduruldu
11:32 / 21-09-2019
Müsavatda başqan seçkiləri... ikinci tur qaçılmazdır - Səbəb
11:26 / 21-09-2019
İndiki komanda hakimiyyətdən qovula bilər
00:59 / 18-09-2019
Xalqı Qarabağ üçün səfərbər etmək istəyirlər
15:49 / 19-09-2019
Müəllimləri yenidən sorğu-sual edəcəklər
23:55 / 19-09-2019
Vilayət Eyvazov idarə rəsini vəzifədən kənarlaşdırıb
15:00 / 19-09-2019
Ramil Usubovdan Təhlükəsizlik Şurasında ilk dəyişiklik - Yeni təyinat
12:59 / 19-09-2019
ADA-nın məzunu Romada uğur qazanıb - Fotolar
18:17 / 17-09-2019
"Xalq artisti”, "Tərəqqi", fərdi təqaüd... - Prezident bir qrup şəxsi təltif etdi + TAM SİYAHI
15:12 / 18-09-2019
Nazirlik peşə məktəblərində işləmək istəyənlərə müraciət edib
13:29 / 17-09-2019
İsa Qəmbərin qardaşı Müsavat başqanlığına namizədlərə müraciət etdi - Foto
13:52 / 17-09-2019
Hərbi qulluqçuların pensiya təminatında dəyişiklik edildi
14:09 / 17-09-2019
Ailə quran müğənni toy gecəsi problemlə üzləşib
16:11 / 17-09-2019
Yadigar Sadıqlı: "Dəyişiklik olmasa, Müsavat çox zəifləyəcək" - Müsahibə
11:15 / 19-09-2019
Rusiyalı məmur Naftalana görə işdən çıxarılıb - Fotolar
Göydən üç alma düşmədi... - Kənan Hacı yazır
Tarix: 24-01-2019 20:18 | Bölmə: Kənan HACI
Qarşıda uzun bir gecə var. Bu gecəni də adlamaq üçün yenə yazmaq lazım gəlir.
Bizim birgə olduğumuz bir şəkil var-atam, anam və mən. Mənim on bir aylığımda çəkilib o şəkil. Üçümüzün birlikdə olduğumuz ilk və sonuncu şəkildi o foto. Hər dəfə bu şəkilə baxanda mənə elə gəlib ki, onlar heç vaxt bu şəkildəki kimi bəxtəvər olmayıblar. Qəribədir, o şəkildəki xoşbəxt təbəssümü mən sonralar heç birinin üzündə görmədim.
O xoşbəxt anı tutub saxlayan fotoqraf da artıq həyatda yoxdur... İllər keçəcək, heç birimiz həyatda olmayacağıq, amma bu şəkil qalacaq...
Biz nə vaxtsa yenə görüşəcəyik, yenə birlikdə olacağıq. İntəhası, ayrı görkəmdə, başqa qiyafədə... O anların şəklini çəkən olmayacaq amma...
Son vaxtlar o şəklin üzünə baxa bilmirəm...
**********
O uşaq dünyaya tək gəldi, tək böyüdü, atası dünyasını dəyişəndə ikinci dəfə, anası rəhmətə gedəndə isə üçüncü dəfə tək qaldı və tək yaşadı. Dünyanın bütün qırxdüyünlü sualları onun başına dolu kimi yağdı. Bəzən evə çörək almağa belə pulu olmadı, günlərlə ac qaldı, vağzallarda yatdı, qəzetlərə yazılar yazıb özünə araq pulu düzəltdi, hər gün kafelər küncündə öldü-dirildi. Cibi də, əyni də yalın oldu o adamın. Qış başının üstünü kəsdirəndə xalası oğlundan nimdaş, əyninə dar gələn bir palto alıb geyindi, atasının köhnə botinkalarını ayağına keçirdi, bu botinkalar da tərslikdən su buraxırdı... Yağışlı, qarlı günlərdə axşamlar evə gələndə soyuqdan göyərmiş ayaqlarını ovuşdura-ovuşdura yenə kağız-qələmə əyilirdi. Təmtək idi bu zalım dünyada.
Bircə söykənəcəyi yer onun istedadı idi, qələmi əlində çomaq əvəzi gəzdirdi ki, yıxılanda qələm onu ayaqda saxlasın. Dənizin sahilindəki tənha ev kürəyini quzğun küləklərə söykəmişdi, onu qoruyurdu bacardığı qədər. Amma soyuq divarları keçib yorğan-döşəyin canına hopmuşdu, bəzən şaxtalı qış gecələrində yatağa pallı-paltarlı girirdi.
Şeirlərini, yazılarını o evdə yazdı, hər gün elektrik qatarında kənddən şəhərə, şəhərdən kəndə ümidlərini də özüylə daşıdı. “Fil çəkə bilməzdi o çəkənləri, İlahi, gör nələr çəkdi bu adam!”
Göylər uzaqdaydı, çox uzaqda... Tanrısa ürəyinin içindəydi. Bəzən ürəyindəki Tanrıya da asi olurdu, onu ürəyindən çıxarmaq üçün bədənini araqla zəhərləyirdi. Araqsa mədəsinə axırdı, ürəyinə yox.
“Ürək deyilmiş, çarıqmış camış gönündən!..” (Nazim Hikmət)
Evləndi, şəhərə köçdü, kitabları çıxdı, səhər işə, axşam evə dönən “xoşbəxt”lərdən oldu. Amma...
***********
Yazının bu yerində yalnızlıq temasını mütəmadi işləyən iki rəssamı xatırladım. Biri sənət yaşamını bütünlüklə yalnızlığa həsr etmiş Edvar Hopper, digəri isə Pierre Bonnard.
Bonnard evindən çölə çıxmayan rəssamlardan idi. O, xanımı ilə bir evə qapılıb uzun bir zaman müddətində birgə yaşayıblar. Bonnard öz xanımının əksini nə az, nə çox 400 tabloda işləyib! Düşünürsən ki, öz xanımı ilə bu qədər iç-içə ikən Bonnard necə yalnız ola bilərdi?
Xanımı bu rəsmlərin heç birində otaqda ərinin onun rəsmini çəkdiyinin fərqindəymiş kimi görünmür, sanki çöldən yad bir adam gəlib kənardan onun rəsmini çəkirmiş kimi davranır.
Amma Bonnard özü hər rəsmində bir xəyalat kimi görünür və “mən varam” demək istəyir.
Bundan artıq heç nə deməyəcəm. V. Xlebnikov deyirdi ki, “biz ölürük və bununla da doğuluşumuz başlayır. Amma mən heç vaxt indiki kimi ölüm görməmişəm. Deyəsən, artıq bu ölümün doğuluşu olmayacaq...”
Son vaxtlar bu sözləri də tez-tez xatırlayıram.
Türklərin qəribə bir ifadəsi var: “Sənətin sokak cocuğu”. Mən hərdən özümü bu təkliyim və tənhalığımla sənətin “sokak cocuğu” kimi hiss edirəm. Hərdən istəyirəm şirin yalanla ovunum, çünki həqiqət mənim üçün ölümdən betərdi...
O şəkil də mənim həyatımın nağıla çevrilmiş həqiqətidir. Hər nağılın sonunda göydən üç alma düşür.
Bu nağılın alması göylərdən düşmədi. Və heç vaxt düşməyəcək...
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 24-01-2019 20:18 | Bölmə: Kənan HACI
Qarşıda uzun bir gecə var. Bu gecəni də adlamaq üçün yenə yazmaq lazım gəlir.
Bizim birgə olduğumuz bir şəkil var-atam, anam və mən. Mənim on bir aylığımda çəkilib o şəkil. Üçümüzün birlikdə olduğumuz ilk və sonuncu şəkildi o foto. Hər dəfə bu şəkilə baxanda mənə elə gəlib ki, onlar heç vaxt bu şəkildəki kimi bəxtəvər olmayıblar. Qəribədir, o şəkildəki xoşbəxt təbəssümü mən sonralar heç birinin üzündə görmədim.
O xoşbəxt anı tutub saxlayan fotoqraf da artıq həyatda yoxdur... İllər keçəcək, heç birimiz həyatda olmayacağıq, amma bu şəkil qalacaq...
Biz nə vaxtsa yenə görüşəcəyik, yenə birlikdə olacağıq. İntəhası, ayrı görkəmdə, başqa qiyafədə... O anların şəklini çəkən olmayacaq amma...
Son vaxtlar o şəklin üzünə baxa bilmirəm...
**********
O uşaq dünyaya tək gəldi, tək böyüdü, atası dünyasını dəyişəndə ikinci dəfə, anası rəhmətə gedəndə isə üçüncü dəfə tək qaldı və tək yaşadı. Dünyanın bütün qırxdüyünlü sualları onun başına dolu kimi yağdı. Bəzən evə çörək almağa belə pulu olmadı, günlərlə ac qaldı, vağzallarda yatdı, qəzetlərə yazılar yazıb özünə araq pulu düzəltdi, hər gün kafelər küncündə öldü-dirildi. Cibi də, əyni də yalın oldu o adamın. Qış başının üstünü kəsdirəndə xalası oğlundan nimdaş, əyninə dar gələn bir palto alıb geyindi, atasının köhnə botinkalarını ayağına keçirdi, bu botinkalar da tərslikdən su buraxırdı... Yağışlı, qarlı günlərdə axşamlar evə gələndə soyuqdan göyərmiş ayaqlarını ovuşdura-ovuşdura yenə kağız-qələmə əyilirdi. Təmtək idi bu zalım dünyada.
Bircə söykənəcəyi yer onun istedadı idi, qələmi əlində çomaq əvəzi gəzdirdi ki, yıxılanda qələm onu ayaqda saxlasın. Dənizin sahilindəki tənha ev kürəyini quzğun küləklərə söykəmişdi, onu qoruyurdu bacardığı qədər. Amma soyuq divarları keçib yorğan-döşəyin canına hopmuşdu, bəzən şaxtalı qış gecələrində yatağa pallı-paltarlı girirdi.
Şeirlərini, yazılarını o evdə yazdı, hər gün elektrik qatarında kənddən şəhərə, şəhərdən kəndə ümidlərini də özüylə daşıdı. “Fil çəkə bilməzdi o çəkənləri, İlahi, gör nələr çəkdi bu adam!”
Göylər uzaqdaydı, çox uzaqda... Tanrısa ürəyinin içindəydi. Bəzən ürəyindəki Tanrıya da asi olurdu, onu ürəyindən çıxarmaq üçün bədənini araqla zəhərləyirdi. Araqsa mədəsinə axırdı, ürəyinə yox.
“Ürək deyilmiş, çarıqmış camış gönündən!..” (Nazim Hikmət)
Evləndi, şəhərə köçdü, kitabları çıxdı, səhər işə, axşam evə dönən “xoşbəxt”lərdən oldu. Amma...
***********
Yazının bu yerində yalnızlıq temasını mütəmadi işləyən iki rəssamı xatırladım. Biri sənət yaşamını bütünlüklə yalnızlığa həsr etmiş Edvar Hopper, digəri isə Pierre Bonnard.
Bonnard evindən çölə çıxmayan rəssamlardan idi. O, xanımı ilə bir evə qapılıb uzun bir zaman müddətində birgə yaşayıblar. Bonnard öz xanımının əksini nə az, nə çox 400 tabloda işləyib! Düşünürsən ki, öz xanımı ilə bu qədər iç-içə ikən Bonnard necə yalnız ola bilərdi?
Xanımı bu rəsmlərin heç birində otaqda ərinin onun rəsmini çəkdiyinin fərqindəymiş kimi görünmür, sanki çöldən yad bir adam gəlib kənardan onun rəsmini çəkirmiş kimi davranır.
Amma Bonnard özü hər rəsmində bir xəyalat kimi görünür və “mən varam” demək istəyir.
Bundan artıq heç nə deməyəcəm. V. Xlebnikov deyirdi ki, “biz ölürük və bununla da doğuluşumuz başlayır. Amma mən heç vaxt indiki kimi ölüm görməmişəm. Deyəsən, artıq bu ölümün doğuluşu olmayacaq...”
Son vaxtlar bu sözləri də tez-tez xatırlayıram.
Türklərin qəribə bir ifadəsi var: “Sənətin sokak cocuğu”. Mən hərdən özümü bu təkliyim və tənhalığımla sənətin “sokak cocuğu” kimi hiss edirəm. Hərdən istəyirəm şirin yalanla ovunum, çünki həqiqət mənim üçün ölümdən betərdi...
O şəkil də mənim həyatımın nağıla çevrilmiş həqiqətidir. Hər nağılın sonunda göydən üç alma düşür.
Bu nağılın alması göylərdən düşmədi. Və heç vaxt düşməyəcək...
Bölməyə aid digər xəbərlər
18-03-2019, 00:22
Kənan HACI - Ruhumuzu necə xilas etməli?
24-01-2019, 20:18
Kənan HACI - Göydən üç alma düşmədi... - Kənan Hacı yazır
30-11-2018, 07:47
Kənan HACI - Ən ağır daş - Hekayə
25-09-2018, 19:38
Kənan HACI - Əcəli çatmamış ölənlər
10-09-2018, 21:46
Kənan HACI - “Səngər uvertürası”ndan sonra…
Musa Musayev: “Siyavuş Novruzov haqlı olaraq öz iradını bildirib. Amma o iradı təkcə vəzifədən çıxıb getmiş, evində oturmuş eks-nazirlərə bildirmək lazım deyil”
YAP-ın sədr müavini: “Bütün keçmiş məmurlara münasibətimiz onların vəzifədə olduğu dövrdəkindən fərqlənmir”
İqtisadçı alim deyir ki, aqrar sahədəki problemlərdə inhisarçılıqla yanaşı səriştəsizliyin də rolu böyükdür
“Neftçi”nin sabiq prezidenti: “Roberto Bordin "Neftçi"nin ruhuna, ənənəsinə, liderliyinə uyğun baş məşqçi deyil”
