15:04 / 17-07-2019
Keçmiş kral rusiyalı gözəldən boşandı
14:40 / 17-07-2019
“Mançester Yunayted” Poqba üçün 200 milyon istəyir
14:14 / 17-07-2019
Qənirə Paşayeva akademiyanın professoru seçildi
14:03 / 17-07-2019
Bakıda yumurtadan kütləvi zəhərlənmə
13:25 / 17-07-2019
Aleksandr Dugin: “Türkiyənin NATO-dan çıxması zaman məsələsidir”
13:16 / 17-07-2019
Merkelin siyasi varisi müdafiə naziri olacaq
13:12 / 17-07-2019
Müxalif namizəd seksual təcavüzkarın evində – “qara PiaR” - Foto
13:07 / 17-07-2019
Boris Conson: 75% – Rəy sorğusu
13:06 / 17-07-2019
Suraxanıda piyadanı vurub qaçan sürücü tutuldu
12:55 / 17-07-2019
Rayonlara yağış, dolu yağacaq - Sabahın hava proqnozu
12:51 / 17-07-2019
Əli Əhmədov BMT-nin iclasında: "4 qətnamə indiyədək yerinə yetirilməyib"
12:48 / 17-07-2019
Hərbi liseylərə qəbul imtahanının nəticələri açıqlandı
12:23 / 17-07-2019
Seyfulla Mustafayevdən Mirşahinlə bağlı suala qəzəbli - Reaksiya
12:18 / 17-07-2019
İngiltərədə inqilab: Çempion yeni qayda ilə müəyyən olunacaq
11:48 / 17-07-2019
Azərbaycan əhalisinin sayı açıqlanıb
11:47 / 17-07-2019
Azərbaycanlı “qanuni oğru”ya cəza istəniləcək
11:26 / 17-07-2019
Ölü aslanın yanında öpüşən cütlük ictimai qınaqla üzləşib
11:25 / 17-07-2019
Qənirə Paşayeva Fransanın əmək naziri ilə görüşdü
11:12 / 17-07-2019
Baş nazir mediasiya xidmətlərinin rüsumu ilə bağlı qərar verdi - Məbləğlər
10:58 / 17-07-2019
Komitə monitorinq qrupları yaratdı - Xəzərin sahilindəki tiklilərə təhlükə
10:38 / 17-07-2019
Şəmkirdə 210 kq ölmüş inək əti aşkarlanıb
10:25 / 17-07-2019
DİM-dən I və IV qrupları üzrə imtahan verənlərə - Müraciət
10:23 / 17-07-2019
Axtarışda olan 8 nəfər saxlanıldı
23:45 / 16-07-2019
Bu gecə ilin ikinci Ay tutulması olacaq
22:50 / 16-07-2019
Deputatın oğlu qaz oğurluğunda ittiham olunur - Məhkəmə qalmaqalı
22:04 / 16-07-2019
Avropa Komissiyasının yeni sədri seçildi
21:51 / 16-07-2019
Lənkəranda 128-ci teatr mövsümü başa çatıb - Fotolar
21:46 / 16-07-2019
Səhiyyədə tender oyunu: bir şirkət bütün tenderlərin qalibi olur - Siyahı
21:37 / 16-07-2019
Nəvəsini xilas etmək istəyən baba da boğuldu
19:26 / 16-07-2019
Ağdamda çətənə kolu becərən şəxs tutuldu
17:52 / 15-07-2019
Nazir müavinindən şok açıqlama: "Təhsil sahəsində elə insanlar çalışır ki, onlar heç öz ixtisasını yaxşı bilmir"
16:00 / 12-07-2019
BDU-nun keçmiş müəllimi “Bandotdel”ə rəis təyin olundu - Vilayət Eyvazovdan gözlənilməz təyinat
12:15 / 16-07-2019
Müəllim olmaq istəyən 246 nəfər 48-dən yüksək bal toplayıb - Foto
14:42 / 15-07-2019
Müəllimlərin işə qəbulu üzrə müsabiqədə 8 sual səhv olub
17:15 / 15-07-2019
Azərbaycanla Gürcüstan sərhəddində nə baş verir? – Açıqlamalar
20:57 / 12-07-2019
Putin prezidentlikdən sonra bu vəzifəni tuta bilər - Yeni ssenari
22:10 / 12-07-2019
Polisləri güllələyib intihar etdi - Səbəb
08:40 / 14-07-2019
Təqaüdlərin ödənilməsi qaydası təsdiqlənib - Qaydalar
18:28 / 16-07-2019
Rəsmi Bakıdan Gürcüstana sərt mesaj: "Keşikçidağ"da cinayət törədən təxribatçılar cəzalandırımalıdır" - Müsahibə
16:14 / 15-07-2019
Bir nömrəli “qanuni oğru” tutuldu
11:07 / 13-07-2019
Həyəcan təbili çalınır: Yer kürəsinin təbii ehtiyatı tükənir
22:43 / 12-07-2019
Ukraynalı teleaparıcı da Putini təhqir etdi
Göydən üç alma düşmədi... - Kənan Hacı yazır
Tarix: 24-01-2019 20:18 | Bölmə: Kənan HACI
Qarşıda uzun bir gecə var. Bu gecəni də adlamaq üçün yenə yazmaq lazım gəlir.
Bizim birgə olduğumuz bir şəkil var-atam, anam və mən. Mənim on bir aylığımda çəkilib o şəkil. Üçümüzün birlikdə olduğumuz ilk və sonuncu şəkildi o foto. Hər dəfə bu şəkilə baxanda mənə elə gəlib ki, onlar heç vaxt bu şəkildəki kimi bəxtəvər olmayıblar. Qəribədir, o şəkildəki xoşbəxt təbəssümü mən sonralar heç birinin üzündə görmədim.
O xoşbəxt anı tutub saxlayan fotoqraf da artıq həyatda yoxdur... İllər keçəcək, heç birimiz həyatda olmayacağıq, amma bu şəkil qalacaq...
Biz nə vaxtsa yenə görüşəcəyik, yenə birlikdə olacağıq. İntəhası, ayrı görkəmdə, başqa qiyafədə... O anların şəklini çəkən olmayacaq amma...
Son vaxtlar o şəklin üzünə baxa bilmirəm...
**********
O uşaq dünyaya tək gəldi, tək böyüdü, atası dünyasını dəyişəndə ikinci dəfə, anası rəhmətə gedəndə isə üçüncü dəfə tək qaldı və tək yaşadı. Dünyanın bütün qırxdüyünlü sualları onun başına dolu kimi yağdı. Bəzən evə çörək almağa belə pulu olmadı, günlərlə ac qaldı, vağzallarda yatdı, qəzetlərə yazılar yazıb özünə araq pulu düzəltdi, hər gün kafelər küncündə öldü-dirildi. Cibi də, əyni də yalın oldu o adamın. Qış başının üstünü kəsdirəndə xalası oğlundan nimdaş, əyninə dar gələn bir palto alıb geyindi, atasının köhnə botinkalarını ayağına keçirdi, bu botinkalar da tərslikdən su buraxırdı... Yağışlı, qarlı günlərdə axşamlar evə gələndə soyuqdan göyərmiş ayaqlarını ovuşdura-ovuşdura yenə kağız-qələmə əyilirdi. Təmtək idi bu zalım dünyada.
Bircə söykənəcəyi yer onun istedadı idi, qələmi əlində çomaq əvəzi gəzdirdi ki, yıxılanda qələm onu ayaqda saxlasın. Dənizin sahilindəki tənha ev kürəyini quzğun küləklərə söykəmişdi, onu qoruyurdu bacardığı qədər. Amma soyuq divarları keçib yorğan-döşəyin canına hopmuşdu, bəzən şaxtalı qış gecələrində yatağa pallı-paltarlı girirdi.
Şeirlərini, yazılarını o evdə yazdı, hər gün elektrik qatarında kənddən şəhərə, şəhərdən kəndə ümidlərini də özüylə daşıdı. “Fil çəkə bilməzdi o çəkənləri, İlahi, gör nələr çəkdi bu adam!”
Göylər uzaqdaydı, çox uzaqda... Tanrısa ürəyinin içindəydi. Bəzən ürəyindəki Tanrıya da asi olurdu, onu ürəyindən çıxarmaq üçün bədənini araqla zəhərləyirdi. Araqsa mədəsinə axırdı, ürəyinə yox.
“Ürək deyilmiş, çarıqmış camış gönündən!..” (Nazim Hikmət)
Evləndi, şəhərə köçdü, kitabları çıxdı, səhər işə, axşam evə dönən “xoşbəxt”lərdən oldu. Amma...
***********
Yazının bu yerində yalnızlıq temasını mütəmadi işləyən iki rəssamı xatırladım. Biri sənət yaşamını bütünlüklə yalnızlığa həsr etmiş Edvar Hopper, digəri isə Pierre Bonnard.
Bonnard evindən çölə çıxmayan rəssamlardan idi. O, xanımı ilə bir evə qapılıb uzun bir zaman müddətində birgə yaşayıblar. Bonnard öz xanımının əksini nə az, nə çox 400 tabloda işləyib! Düşünürsən ki, öz xanımı ilə bu qədər iç-içə ikən Bonnard necə yalnız ola bilərdi?
Xanımı bu rəsmlərin heç birində otaqda ərinin onun rəsmini çəkdiyinin fərqindəymiş kimi görünmür, sanki çöldən yad bir adam gəlib kənardan onun rəsmini çəkirmiş kimi davranır.
Amma Bonnard özü hər rəsmində bir xəyalat kimi görünür və “mən varam” demək istəyir.
Bundan artıq heç nə deməyəcəm. V. Xlebnikov deyirdi ki, “biz ölürük və bununla da doğuluşumuz başlayır. Amma mən heç vaxt indiki kimi ölüm görməmişəm. Deyəsən, artıq bu ölümün doğuluşu olmayacaq...”
Son vaxtlar bu sözləri də tez-tez xatırlayıram.
Türklərin qəribə bir ifadəsi var: “Sənətin sokak cocuğu”. Mən hərdən özümü bu təkliyim və tənhalığımla sənətin “sokak cocuğu” kimi hiss edirəm. Hərdən istəyirəm şirin yalanla ovunum, çünki həqiqət mənim üçün ölümdən betərdi...
O şəkil də mənim həyatımın nağıla çevrilmiş həqiqətidir. Hər nağılın sonunda göydən üç alma düşür.
Bu nağılın alması göylərdən düşmədi. Və heç vaxt düşməyəcək...
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 24-01-2019 20:18 | Bölmə: Kənan HACI
Qarşıda uzun bir gecə var. Bu gecəni də adlamaq üçün yenə yazmaq lazım gəlir.
Bizim birgə olduğumuz bir şəkil var-atam, anam və mən. Mənim on bir aylığımda çəkilib o şəkil. Üçümüzün birlikdə olduğumuz ilk və sonuncu şəkildi o foto. Hər dəfə bu şəkilə baxanda mənə elə gəlib ki, onlar heç vaxt bu şəkildəki kimi bəxtəvər olmayıblar. Qəribədir, o şəkildəki xoşbəxt təbəssümü mən sonralar heç birinin üzündə görmədim.
O xoşbəxt anı tutub saxlayan fotoqraf da artıq həyatda yoxdur... İllər keçəcək, heç birimiz həyatda olmayacağıq, amma bu şəkil qalacaq...
Biz nə vaxtsa yenə görüşəcəyik, yenə birlikdə olacağıq. İntəhası, ayrı görkəmdə, başqa qiyafədə... O anların şəklini çəkən olmayacaq amma...
Son vaxtlar o şəklin üzünə baxa bilmirəm...
**********
O uşaq dünyaya tək gəldi, tək böyüdü, atası dünyasını dəyişəndə ikinci dəfə, anası rəhmətə gedəndə isə üçüncü dəfə tək qaldı və tək yaşadı. Dünyanın bütün qırxdüyünlü sualları onun başına dolu kimi yağdı. Bəzən evə çörək almağa belə pulu olmadı, günlərlə ac qaldı, vağzallarda yatdı, qəzetlərə yazılar yazıb özünə araq pulu düzəltdi, hər gün kafelər küncündə öldü-dirildi. Cibi də, əyni də yalın oldu o adamın. Qış başının üstünü kəsdirəndə xalası oğlundan nimdaş, əyninə dar gələn bir palto alıb geyindi, atasının köhnə botinkalarını ayağına keçirdi, bu botinkalar da tərslikdən su buraxırdı... Yağışlı, qarlı günlərdə axşamlar evə gələndə soyuqdan göyərmiş ayaqlarını ovuşdura-ovuşdura yenə kağız-qələmə əyilirdi. Təmtək idi bu zalım dünyada.
Bircə söykənəcəyi yer onun istedadı idi, qələmi əlində çomaq əvəzi gəzdirdi ki, yıxılanda qələm onu ayaqda saxlasın. Dənizin sahilindəki tənha ev kürəyini quzğun küləklərə söykəmişdi, onu qoruyurdu bacardığı qədər. Amma soyuq divarları keçib yorğan-döşəyin canına hopmuşdu, bəzən şaxtalı qış gecələrində yatağa pallı-paltarlı girirdi.
Şeirlərini, yazılarını o evdə yazdı, hər gün elektrik qatarında kənddən şəhərə, şəhərdən kəndə ümidlərini də özüylə daşıdı. “Fil çəkə bilməzdi o çəkənləri, İlahi, gör nələr çəkdi bu adam!”
Göylər uzaqdaydı, çox uzaqda... Tanrısa ürəyinin içindəydi. Bəzən ürəyindəki Tanrıya da asi olurdu, onu ürəyindən çıxarmaq üçün bədənini araqla zəhərləyirdi. Araqsa mədəsinə axırdı, ürəyinə yox.
“Ürək deyilmiş, çarıqmış camış gönündən!..” (Nazim Hikmət)
Evləndi, şəhərə köçdü, kitabları çıxdı, səhər işə, axşam evə dönən “xoşbəxt”lərdən oldu. Amma...
***********
Yazının bu yerində yalnızlıq temasını mütəmadi işləyən iki rəssamı xatırladım. Biri sənət yaşamını bütünlüklə yalnızlığa həsr etmiş Edvar Hopper, digəri isə Pierre Bonnard.
Bonnard evindən çölə çıxmayan rəssamlardan idi. O, xanımı ilə bir evə qapılıb uzun bir zaman müddətində birgə yaşayıblar. Bonnard öz xanımının əksini nə az, nə çox 400 tabloda işləyib! Düşünürsən ki, öz xanımı ilə bu qədər iç-içə ikən Bonnard necə yalnız ola bilərdi?
Xanımı bu rəsmlərin heç birində otaqda ərinin onun rəsmini çəkdiyinin fərqindəymiş kimi görünmür, sanki çöldən yad bir adam gəlib kənardan onun rəsmini çəkirmiş kimi davranır.
Amma Bonnard özü hər rəsmində bir xəyalat kimi görünür və “mən varam” demək istəyir.
Bundan artıq heç nə deməyəcəm. V. Xlebnikov deyirdi ki, “biz ölürük və bununla da doğuluşumuz başlayır. Amma mən heç vaxt indiki kimi ölüm görməmişəm. Deyəsən, artıq bu ölümün doğuluşu olmayacaq...”
Son vaxtlar bu sözləri də tez-tez xatırlayıram.
Türklərin qəribə bir ifadəsi var: “Sənətin sokak cocuğu”. Mən hərdən özümü bu təkliyim və tənhalığımla sənətin “sokak cocuğu” kimi hiss edirəm. Hərdən istəyirəm şirin yalanla ovunum, çünki həqiqət mənim üçün ölümdən betərdi...
O şəkil də mənim həyatımın nağıla çevrilmiş həqiqətidir. Hər nağılın sonunda göydən üç alma düşür.
Bu nağılın alması göylərdən düşmədi. Və heç vaxt düşməyəcək...
Bölməyə aid digər xəbərlər
18-03-2019, 00:22
Kənan HACI - Ruhumuzu necə xilas etməli?
24-01-2019, 20:18
Kənan HACI - Göydən üç alma düşmədi... - Kənan Hacı yazır
30-11-2018, 07:47
Kənan HACI - Ən ağır daş - Hekayə
25-09-2018, 19:38
Kənan HACI - Əcəli çatmamış ölənlər
10-09-2018, 21:46
Kənan HACI - “Səngər uvertürası”ndan sonra…
Sabiq nazir: “Şərt o deyil ki, vəzifə tutasan. Şərt odur ki...”
Mirmahmud Mirəlioğlu: “27 ildən çoxdur ki, uşaqlar evcik-evcik oynayan kimi, biz də siyasət-siyasət oynayırıq”
Xristo Stoyçev Azərbaycan həqiqətlərini bolqar ictimaiyyətinə çatdırmaq istəyir
Siyasi təhlilçi: “Realın tələsən yox, gedəcək yeri yoxdur!”
Borçalı Cəmiyyətinin sədri deyir ki, Azərbaycan Qafqazda demokratik platformanın aparıcı fiqurlarından birinə çevrilməsə 5-ci kolonun platformasına vasitə ola bilər
